H σειρά αυτή (για μενα), όπως και το Χανιμπαλ, συνοψίζεται στην φραση που είχα διαβάσει σε ενα βιβλίο του Κωστάκη Ανάν: ''Εντάξει, το ξέρουμε οτι παίζεις κλαρίνο, δεν ειναι ανάγκη να μας πάρεις τα αυτιά''.
Με λίγα λόγια, καλό και το slow motion, καλό και το εφετζιλίκι, αλλά με μέτρο. Κάποια στιγμή πρέπει να προχωρήσει και λίγο η υπόθεση. Το τριτο επεισόδιο μου θυμησε κατι σκηνικα στο Χανιμπαλ που επι 50 λεπτα ακουγαμε ταμπουρλα να χτυπάνε, και βλέπαμε τάρανδους και ελάφια να περπατάνε σε 0.1x και κουβαδες αιμα να σκανε δεξια αριστερά. Ωραιο σαν εικόνα, αλλα δεν γινεται να το βλεπεις επι μια σεζόν.