Μενω 4,5 χρονια Αμερικη, στο New Hampshire (κοντα στη Βοστωνη) και μπορω να πω οτι η ζωη εδω εχει τα καλα της, εχει και τα κακα της. Σιγουρα το θεμα της οπλοκατοχης και το ποσο συνυφασμενη ειναι αυτη με το DNA τους μου τη δινει. Σιγουρα δεν υπαρχει κοινωνικο κρατος. Σιγουρα τα παντα γινονται για το κερδος (παιδεια, υγεια κλπ). Και το επισης εκνευριστικο ειναι που και αυτο (το οτι για ολα πρεπει να πληρωνεις) το θεωρουν φυσιολογικο (κι αυτο φυτεμενο στο DNA τους).
Υπαρχουν και καποια καλα βεβαια. Αν θες να δουλεψεις, δουλεια θα βρεις. Αν θελεις να εξελιχθεις επαγγελματικα, κι αυτο θα γινει. Και αν εισαι καλος σε αυτο που κανεις, θα βγαλεις και λεφτα. Βισματα υπαρχουν και εδω αλλα οχι στο βαθμο που υπαρχουν στην Ελλαδα, η αξιοκρατια ειναι πιο αισθητη. Στην ποιοτητα ζωης ολα εξαρτωνται απο το που ακριβως μενεις. Ναι το Σικαγο εχει δυσκολες περιοχες αλλα 5 τετραγωνα πιο κατω ζουν πλουσιοι. Ετσι ειναι οι περισσοτερες πολεις εδω. Εγω με τη γυναικα μου ηρθαμε με 7000 ευρω συνολο (capital controls) και καταφεραμε σε 3,5 χρονια να μπορουμε να παρουμε σπιτι (με δανειο φυσικα αλλα χωρις εξοντωτικους ορους).
Το βασικο μου παραπονο ως κατοικος του εξωτερικου ειναι οτι μενω μακρια απο τη χωρα που μεγαλωσα και τους ανθρωπους της. Ολα εχουν το τιμημα τους ομως. Υπαρχουν καποια πραγματα στην Ελλαδα που εδω δεν τα βρισκεις και αυτα ειναι που μου λειπουν και που, πιθανολογω, στο τελος θα με κανουν να γυρισω πιο κοντα (δεν ξερω για Ελλαδα).
Οπως και να εχει, η Αμερικη ειναι η χωρα της ευκαιριας και θεωρω οτι εφοσον εχεις καποια προσοντα σε συγκεκριμενους κλαδους, μπορεις να προοδευσεις και να κανεις και λεφτα.