Προς το περιεχόμενο

gsarig

Members
  • ΜΗΝΥΜΑΤΑ FORUM

    2.872
  • ΜΕΛΟΣ

6 ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ

Σχετικά με gsarig

  • Ημερομηνία γέννησης 20/01/1980

Ιστοσελίδα

  • Website URL
    http://www.gsarigiannidis.gr

Πληροφορίες προφίλ

  • Φύλο
    Άνδρας
  • Τοποθεσία
    Banned
  • Ενδιαφέροντα
    Breathing

ΑΛΛΑ

  • Βιογραφικό
    Lorem ipsum dolor sit amet
  • Τοποθεσία
    banned
  • Ενδιαφέροντα
    breathing
  • Απασχόληση
    amateur

Πρόσφατες Επισκέψεις

69.143 προβολές προφίλ
  1. Κι εγώ φαντάζομαι πως η ροδέλα είναι για τον ήχο. Έχω το Corsair K100 air που έχει κι αυτό μια ροδέλα (όχι ίδια σε εμφάνιση πάντως) και χρησιμεύει για την αυξομείωση του ήχου.
  2. Είδα κι εγώ το Substance, και ενώ η γενική εντύπωση ήταν θετική, υπήρξαν διάφορα σημεία που μου έδωσαν την εντύπωση πως δεν ήξερε πώς ακριβώς να τα αντιμετωπίσει και τα ξεπέταξε όπως-όπως. Π.χ. Τα παραπάνω με χάλασαν κυρίως γιατί θα μπορούσαν σε μεγάλο βαθμό να διορθωθούν με μικρές παρεμβάσεις στο σενάριο ή αν απλά απουσίαζαν. Παρόλα αυτά, επειδή η ταινία είχε γενικά μια σουρεαλιστική νότα κι ένα σατιρικό ύφος, μπορώ να πω πως τα παρέβλεψα σχετικά εύκολα. Εκεί που τα χάλασε, για μένα, ήταν στο φινάλε: Γενικά βρίσκω εύστοχη τη σύγκριση με τον Κρόνενμπεργκ, απλά θα έλεγα πως είναι κάτι σαν ένας τεμπέλης, αδέξιος Κρόνενμπεργκ, που ενώ είχε καλές ιδέες, αντί να αφιερώσει λίγη παραπάνω προσπάθεια για να τελειοποιήσει τις λεπτομέρειες, προτίμησε να τις ξεπετάξει όπως-όπως. Να ξεκαθαρίσω βέβαια πως η ταινία είχε πολλά θετικά στοιχεία και πιστεύω πως αξίζει να τη δει κανείς. Μόνο και μόνο το ότι θύμιζε κινηματογραφική ταινία, χωρίς αυτή την τηλεοπτικίλα που βγάζουν οι περισσότερες ταινίες τα τελευταία χρόνια, ήταν αρκετό (σε αυτό ίσως βοήθησαν και τα πολύ πειστικά ειδικά εφέ). Η γκρίνια μου προέρχεται κυρίως από το ότι είδα πως είχε προοπτικές για κάτι εξαιρετικό, αλλά κατέληξε να είναι κάτι άνισο και συνολικά απλά συμπαθητικό προς καλό.
  3. Είδα το Σ/Κ το The Take, που ήταν πολύ ενδιαφέρον. Αν προσπεράσεις την εισαγωγή που θυμίζει τηλεοπτική σειρά του 90 και την κάπως τηλεοπτική (με την όχι πολύ καλή έννοια) σκηνοθεσία σε κάποιες σκηνές, η σειρά είναι γενικά πολύ καλή. Πρωταγωνιστεί ο Τομ Χάρντι σε ένα ρόλο που του πάει γάντι, ενώ συμμετέχει και ο πάντα καλός Μπράιαν Κοξ. Κι αν αυτοί οι δύο είναι τα μεγάλα ονόματα, η σειρά έχει καλές ερμηνείες και από το υπόλοιπο, λιγότερο γνωστό καστ. Σε αντίθεση με το πώς απεικονίζονται συνήθως οι εγκληματίες σε σειρες και ταινίες, όπου έχουν έναν κώδικα τιμής και ο θεατής φαντασιώνεται πως θα έπινε μια μπύρα μαζί τους και θα γινόταν φιλαράκια, ο χαρακτήρας του Χάρντι είναι το ακριβώς αντίθετο: δεν θες να μπλέξεις, κι αν τον έβλεπες στο μπαρ, θα προτιμούσες να κάνεις μεταβολή και να φύγεις. Η σειρά είναι αρκετά σκληρή, όχι τόσο ως προς το την απεικόνιση της βίας, όσο σε ό,τι αφορά στα θέματα που παρουσιάζει και στην τροπή που παίρνει στα 2 τελευταία επεισόδια. Η ιστορία ολοκληρώνεται σε μία σεζόν 4 επεισοδίων, και θα μπορούσε αντί για σειρά να ήταν μια ταινία μεγάλης διάρκειας.
  4. Μιας και πρόκειται να μπει σε WordPress, μήπως μια εναλλακτική θα μπορούσε να είναι το να πακετάρεις την λειτουργία σε ένα plugin και να καλείς το περιεχόμενο είτε αυτόματα, χρησιμοποιώντας κάποιο hook, είτε ζητώντας από τον συντάκτη να το εισάγει με custom page template, block ή shortcode;
  5. Κι εμένα μια χαρά μου φάνηκε το Speak No Evil, που το είδα γιατί διάβασα πως άλλαζε από τη μέση και μετά (γενικά βαριέμαι τα ριμέικ και τις μεταφορές όταν είναι πιστά στο πρωτότυπο και δεν έχω να περιμένω καμία έκπληξη). Πάνω κάτω θα το έβαζα σε παρόμοιο επίπεδο με το επίσης συμπαθητικό (όχι πάντως κανένα αριστούργημα) πρωτότυπο. Και τα δύο είχαν φινάλε που με διαφορετικό τρόπο το καθένα, μου άρεσαν. Ίσως το δανέζικο να μου άρεσε λίγο παραπάνω, αλλά νομίζω πως είναι από τις περιπτώσεις που απλά θα προτιμήσεις αυτό που έτυχε να δεις πρώτο.
  6. To Dersu Uzala δεν είναι; Πάνε χρόνια από τότε που την είδα αλλά θυμάμαι πως ήταν ωραία ταινία.
  7. Μία από τα ίδια. Πριν κάτι μέρες έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται για πρώτη φορά με δέος "πόσες ώρες θα μου έπαιρνε αυτή η εργασία πριν από 2 χρονια" - με τρόπο παρόμοιο με το "Πώς κυκλοφορούσαμε παλιά χωρίς το Google Maps". Πλέον έχω περιορίσει τις αναζητήσεις στο google και το Stack Overflow έχει πιάσει αράχνες. Αν δεν εμπιστεύεσαι τυφλά το ΑΙ, του ζητάς να σου εξηγήσει τις λύσεις που δίνει, του επισημαίνεις τα λάθη και τις αντιφάσεις του για να τα διορθώσει, είναι τρομερό εργαλείο που σου γλιτώνει ώρες δουλειάς.
  8. gsarig

    Stream Deck Neo Review

    Σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο πως οι δυνατότητές του μπορούσαν να αξιοποιηθούν όχι μόνο από ανθρώπους που ασχολούνταν με το Streaming, αλλά και από ευρύτερο κοινό. Ερωτήσεις τύπου "τα καλύτερα plugins για το Stream Deck αν δεν είσαι streamer" έγιναν όλο και πιο συχνές, και η Elgato φαίνεται πως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Αναγνώρισε την ανάγκη, και κυκλοφόρησε το Stream Deck Neo, μια έκδοση του Stream Deck που απευθύνεται σε κοινό που δεν ασχολείται απαραίτητα με το streaming και την παραγωγή βιντεο-περιεχομένου. Stream Deck Plus (αριστερά) - Stream Deck Neo (δεξιά) Πράγματι, ως κάποιος που ανήκει ακριβώς στο συγκεκριμένο κοινό, ανοίγοντας το Stream Deck Neo είδα σχεδόν όλα όσα θα ήθελα να βελτιώνονταν στο κλασικό Stream Deck και το Stream Deck Plus: πιο μαζεμένο και όμορφο, με δυνατότητα ρύθμισης της γωνίας κλίσης, ειδικά σημεία αφής για μετακίνηση μεταξύ σελίδων, ώστε να μη χρειάζεται να ξοδεύετε κουμπιά για αυτό τον λόγο, αλλά και μια μικρή οθόνη για να εμφανίζει βασικές πληροφορίες όπως ώρα και ημερομηνία. Κι όλα αυτά, σε πιο προσιτή τιμή, τουλάχιστον σε σχέση με τα άλλα μοντέλα. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα: Διαβάστε ολόκληρο το review
  9. gsarig

    Stream Deck Neo Review

    To Stream Deck είναι μια συσκευή που πρωτοκυκλοφόρησε στοχεύοντας σε πολύ συγκεκριμένο κοινό και σενάρια χρήσης, σε σημειό που αυτό διαμόρφωσε ακόμη και το ίδιο της το όνομα. Σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο πως οι δυνατότητές του μπορούσαν να αξιοποιηθούν όχι μόνο από ανθρώπους που ασχολούνταν με το Streaming, αλλά και από ευρύτερο κοινό. Ερωτήσεις τύπου "τα καλύτερα plugins για το Stream Deck αν δεν είσαι streamer" έγιναν όλο και πιο συχνές, και η Elgato φαίνεται πως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Αναγνώρισε την ανάγκη, και κυκλοφόρησε το Stream Deck Neo, μια έκδοση του Stream Deck που απευθύνεται σε κοινό που δεν ασχολείται απαραίτητα με το streaming και την παραγωγή βιντεο-περιεχομένου. Stream Deck Plus (αριστερά) - Stream Deck Neo (δεξιά) Πράγματι, ως κάποιος που ανήκει ακριβώς στο συγκεκριμένο κοινό, ανοίγοντας το Stream Deck Neo είδα σχεδόν όλα όσα θα ήθελα να βελτιώνονταν στο κλασικό Stream Deck και το Stream Deck Plus: πιο μαζεμένο και όμορφο, με δυνατότητα ρύθμισης της γωνίας κλίσης, ειδικά σημεία αφής για μετακίνηση μεταξύ σελίδων, ώστε να μη χρειάζεται να ξοδεύετε κουμπιά για αυτό τον λόγο, αλλά και μια μικρή οθόνη για να εμφανίζει βασικές πληροφορίες όπως ώρα και ημερομηνία. Κι όλα αυτά, σε πιο προσιτή τιμή, τουλάχιστον σε σχέση με τα άλλα μοντέλα. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα: Εμφάνιση / εργονομία Σε αντίθεση με το κλασικό, ογκώδες Stream Deck, σε όλες τις παραλλαγές του, το Stream Deck Neo είναι πολύ πιο διακριτικό και μαζεμένο. Είναι ικανό να χωρέσει ακόμα και σε γραφεία όπου ο χώρος είναι ελάχιστος, ενώ φέρνει και την καλοδεχούμενη δυνατότητα ρύθμισης της γωνίας κλίσης, έστω κι αν επιτρέπει μόλις δύο διαφορετικές επιλογές. Επίσης, η σύνδεση με τον υπολογιστή γίνεται με το πιο σύγχρονό USB-C, σε σχέση με το USB-A των κλασικών Stream Deck. Γενικά, το Stream Deck Neo είναι μια συσκευή που θα μπορούσε κανείς να βάλει στην τσάντα του και να την κουβαλά μαζί με το λαπτοπ του, ακόμη και για χρήση εκτός γραφείου, κάτι που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να γίνει με τα ογκώδη κλασικά μοντέλα. Εκτός από πιο ευέλικτο εργονομικά, το Stream Deck Neo έχει μια πιο μινιμαλιστική αισθητική, την οποία τονίζει το λευκό χρώμα του. Αν και η εμφάνιση είναι κάτι το υποκειμενικό, προσωπικά το βρίσκω πιο όμορφο από τους προκατόχους του, έστω κι αν το λευκό πλαστικό του έχει την τάση να μαζεύει πιο εύκολα λεκέδες. Λειτουργίες Όπως θα λεγε κι ο ποιητής, αν αποσυνθέσεις το Stream Deck, σου απομένουν ένα μάτσο LCD κουμπιά (που σημαίνει: με άλλα τόσα το ξαναφτιάχνεις). Πράγματι, αυτά τα 8 κουμπιά είναι, στην πραγματικότητα, όλη η ουσία του Stream Deck, και το Neo δεν αποτελεί εξαίρεση. Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία τους, τα κουμπιά του Neo δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά σε σχέση με τα αντίστοιχα των κλασικών Stream Deck. Οι δυνατότητες είναι ίδιες, η διαχείριση μέσω της εφαρμογής γίνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, ενώ και η απόκριση και αξιοπιστία βρίσκεται στα ίδια επίπεδα. Η ποιότητα της LCD οθόνης των κουμπιών του Neo, ωστόσο, είναι ξεκάθαρα κατώτερη σε σχέση με αυτή των κλασικών μοντέλων. Αυτό δεν είναι κάτι που ενοχλεί, ούτε και γίνεται αντιληπτό όταν το Neo είναι η μόνη σου συσκευή. Βλέποντάς το, ωστόσο, δίπλα στο Stream Deck Plus, η διαφορά είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, με τα κουμπιά του Plus να είναι πολύ πιο φωτεινά και ευκρινή και το μαύρο "πιό μαύρο". Αν αυτό είναι το τίμημα για την χαμηλότερη τιμή, τότε, κατά τη γνώμη μου, αξίζει. Αυτό που έχει το Stream Deck Neo και λείπει από τα άλλα μοντέλα είναι τα "σημεία αφής" (touch points), όπως τα αποκαλεί η Elgato. Πρόκειται για κουμπιά αφής που, σε αντίθεση με τα κουμπιά LCD, εκτελούν μία και μόνο λειτουργία, την εναλλαγή σελίδων, και δεν μπορούν να παραμετροποιηθούν. Πρόκειται σίγουρα για μια καλή ιδέα, καθώς επιτρέπουν την εναλλαγή σελίδων χωρίς να χρειάζεται να δεσμεύεις κουμπιά για αυτό τον λόγο. Από την άλλη, ως σημεία αφής, χρειάζονται λίγο χρόνο για να τα συνηθίσεις, καθώς τις πρώτες φορές μπορεί να αστοχήσεις μέχρι να καταλάβεις πού ακριβώς πρέπει να ακουμπήσεις το δάκτυλο για να τα ενεργοποιήσεις. Καλοδεχούμενη επίσης είναι και η οθόνη της συσκευής, έστω κι αν δεν πλησιάζει τα επίπεδα παραμετροποίησης του Stream Deck Plus. Εδώ, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να επιλέξεις εάν θα εμφανίζεις την ημερομηνία και ώρα ή την ενεργή σελίδα. Επίσης, σε αντίθεση με την οθόνη άφής του Stream Deck Plus, εδώ δεν υπάρχει η δυνατότητα αλληλεπίδρασης. Ετυμηγορία Αν και τα 100 ευρώ (99,90, για την ακρίβεια) του Stream Deck Neo μπορεί να εξακολουθούν να φαίνονται πολλά για αρκετούς χρήστες, την καθιστούν σίγουρα πιο προσιτή σε σχέση με τα υπόλοιπα μοντέλα, εξαιρώντας μόνο το Stream Deck Mini, που έρχεται στα 60 ευρώ, αλλά και με πολύ λιγότερες δυνατότητες. Το Stream Deck είναι έτσι κι αλλιως συσκευή που μπορεί να προκαλέσει εντελώς διαφορετικές αντιδράσεις σε διαφορετικούς χρήστες. Άλλοι θα την απορρίψουν ως πεταμένα λεφτά, αδυνατώντας να βρουν σε αυτή ουσιαστική χρησιμότητα, ενώ για άλλους θα αποκτήσει βασική θέση στο γραφείο. Με το Stream Deck Neo η Elgato φτιάχνει το δεύτερο φτηνότερο Stream Deck, ενώ την ίδια στιγμή του προσθέτει ορισμένες αποκλειστικές δυνατότητες. Ο συνδυασμος αυτός το καθιστά μια συσκευή ελκυστική σε όσους θέλουν να μπουν στον κόσμο του Stream Deck χωρίς να είναι απαραίτητα Streamers, και δεν είναι σίγουροι ποιό μοντέλο να διαλέξουν. Επιπλέον, είναι η συσκευή που θα μπορούσε να συνδυαστεί μάλλον καλύτερα από κάθε άλλη με ένα δεύτερο Stream Deck, σε ενδεχόμενη μελλοντική αναβάθμιση.
  10. gsarig

    Stream Deck Neo Review

    To Stream Deck είναι μια συσκευή που πρωτοκυκλοφόρησε στοχεύοντας σε πολύ συγκεκριμένο κοινό και σενάρια χρήσης, σε σημειό που αυτό διαμόρφωσε ακόμη και το ίδιο της το όνομα. Σύντομα, όμως, έγινε ξεκάθαρο πως οι δυνατότητές του μπορούσαν να αξιοποιηθούν όχι μόνο από ανθρώπους που ασχολούνταν με το Streaming, αλλά και από ευρύτερο κοινό. Ερωτήσεις τύπου "τα καλύτερα plugins για το Stream Deck αν δεν είσαι streamer" έγιναν όλο και πιο συχνές, και η Elgato φαίνεται πως δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Αναγνώρισε την ανάγκη, και κυκλοφόρησε το Stream Deck Neo, μια έκδοση του Stream Deck που απευθύνεται σε κοινό που δεν ασχολείται απαραίτητα με το streaming και την παραγωγή βιντεο-περιεχομένου. Stream Deck Plus (αριστερά) - Stream Deck Neo (δεξιά) Πράγματι, ως κάποιος που ανήκει ακριβώς στο συγκεκριμένο κοινό, ανοίγοντας το Stream Deck Neo είδα σχεδόν όλα όσα θα ήθελα να βελτιώνονταν στο κλασικό Stream Deck και το Stream Deck Plus: πιο μαζεμένο και όμορφο, με δυνατότητα ρύθμισης της γωνίας κλίσης, ειδικά σημεία αφής για μετακίνηση μεταξύ σελίδων, ώστε να μη χρειάζεται να ξοδεύετε κουμπιά για αυτό τον λόγο, αλλά και μια μικρή οθόνη για να εμφανίζει βασικές πληροφορίες όπως ώρα και ημερομηνία. Κι όλα αυτά, σε πιο προσιτή τιμή, τουλάχιστον σε σχέση με τα άλλα μοντέλα. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα: Διαβάστε ολόκληρο το review Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
  11. To έκανα εγώ για σένα, που δεν έχω τέτοιες αναστολές
  12. Δεν βλέπω πώς αλλιώς θα μπορούσες να πιστοποιήσεις τον κάτοχο του domain πάντως. Βέβαια, να διευκρινίσω πως σε 1-2 σέρβερ που έχω φιλοξενώ μόνο δικά μου μικροσάιτ, οπότε δεν έχει χρειαστεί να προβληματιστώ ποτέ με τέτοια ζητήματα και η γνώμη μου δεν έχει και τρομερή βαρύτητα. Ίσως ο @CyberCr33p να μπορεί να προτείνει κάτι καλό. CyberCr33p CyberCr33p
  13. Ναι έχεις δίκιο, δεν το πρόσεξα. Μήπως θα μπορούσε την στιγμή που ο χρήστης Β τρώει πόρτα, αντί να απορριφθεί εντελώς, να του ζητηθεί να καταχωρήσει το record, εξηγώντας τον λόγο; Εάν βάλει το record και πιστοποιηθεί, σημαίνει ότι αυτός είναι ο έγκυρος και ο άλλος όχι, οπότε θα πρέπει να βάλεις στον πάγο τον χρήστη Α (το τί ακριβώς θα κάνεις μαζί του είναι άλλο θέμα) και να αφήσεις τον χρήστη Β να συνεχίσει την εγκατάσταση και να του δείξεις τα υπόλοιπα records που χρειάζονται για να συνδέσουν το domain. Έτσι θα κατέφευγες σε αυτή τη χρονοβόρα λύση μόνο όταν προέκυπτε πρόβλημα, και όχι κάθε φορά.
  14. Όταν δημιουργείται ένα νέο domain στον server, δεν μπορείς να ελέγξεις εάν χρησιμοποιείται ήδη από κάποιον άλλο, και να μην επιτρέψεις να προχωρήσει; Στο τέλος πάλι θα χρειαστεί να παρέμβεις για να δεις ποιος είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης, αλλά τουλάχιστον θα αποτραπεί το ενδεχόμενο να ελέγξει κάποιος άσχετος το site/email τρίτου, που θα μπορούσε δυνητικά να έχει χοντρές συνέπειες. Εναλλακτικά, μήπως θα μπορούσες να ζητήσεις να καταχωρήσει κάποιο DNS record και βάσει αυτού να πιστοποιήσεις αυτόματα ότι είναι ο πραγματικός κάτοχος, χωρίς να παρέμβεις καθόλου;
  15. Αυτό το "μέτρια σειρά με επεισόδια που ξεχωρίζουν" για μένα το τερμάτισε η Buffy. Ενώ γενικά είχα βρει τη σειρά μια χαρά ευχάριστη όταν την είχα δει πριν πολλά χρόνια, δεν θα την έβαζα με τίποτα σε καμία λίστα με κορυφαίες επιλογές μου. Παρόλα αυτά, είχε 2-3 επεισόδια σε πιο πειραματικό ύφος που ξεχώριζαν και ήταν σε διαφορετικό επίπεδο από την υπόλοιπη σειρά. Το House of the Dragon το βρίσκω γενικά μέτριο και ψιλοβαρετό, αλλά το 8ο επεισόδιο της πρώτης σεζόν ήταν από τα καλύτερα που θυμάμαι σε σειρά. Το Game of Thrones ειδικά στις πρώτες σεζόν είχε κάποια κορυφαία επεισόδια μαχών (συνήθως αν θυμάμαι καλά ήταν το προτελευταίο επεισόδιο κάθε σεζόν). Το πρώτο επεισόδιο του Walking Dead ήταν καλύτερο από τις περισσότερες ταινίες του είδους, αλλά στη συνέχεια, για μένα τουλάχιστον, κανένα μετέπειτα επεισόδιο δεν πλησίασε αυτό το επίπεδο, ενώ από ένα σημείο και μετά η σειρά έγινε απλά κακή και την σταμάτησα. Από Breaking Bad ναι μεν το Ozymandias, αλλά μου είχε μείνει ακόμα περισσότερο εκείνο το επεισόδιο στην πρώτη σεζόν όπου οι 2 πρωταγωνιστές ξέμειναν στην έρημο με το βανάκι. Από Dexter, ενώ αναγνωρίζω μόνο την πρώτη σεζόν στις αγαπημένες μου, ένα πολύ έντονο επεισόδιο ήταν αυτό με το γεύμα στο σπίτι του Trinity. Τα τελευταία επεισόδια σε Wire, Sopranos και Six Feet Under, γιατί έκλεισαν ωραία σειρές που θεωρώ κορυφαίες. Το τελευταίο επεισόδιο του Prisoner του 67, γιατί σου αποκαλύπτει αυτό που στην ουσία σου έλεγε σε κάθε επεισόδιο στους τίτλους έναρξης και δεν το είχες πάρει χαμπάρι. Το τελευταίο επεισόδιο του Twin Peaks του 90, γιατί δεν ήξερα ότι η σειρά είχε κοπεί και μάταια περίμενα τη συνέχεια - δεν είχαμε και ίντερνετ τότε για να μάθω περισσότερα. Από σειρές καθαρής δράσης, το επεισόδιο Σπάρτακος/Κρίξος vs Θεοκλής στον Σπάρτακο, και στο Banshee το "Σερίφης vs Αλμπίνου κρατούμενου". Μέχρι εκείνο το σημείο και στις 2 σειρές σκεφτόμουν ότι δεν είναι στα ποιοτικά στάνταρντς που ζητάω, αλλά μετά τα συγκεκριμένα επεισόδια είπα "χέστηκα για τα στάνταρντς, η σειρά είναι απόλαυση". Το πρώτο επεισόδιο από τον Δεκάλογο του Κισλόφσκι γιατί η ερμηνεία του μικρού πρωταγωνιστή είναι από τις καλύτερες παιδικές ερμηνείες που έχω δει ανεξαρτήτως μέσου. Στο House, το επεισόδιο που ο House κάνει διάγνωση στον εαυτό του. Αυτά για την ώρα Αντίστοιχο τόπικ θα μπορούσε να γίνει και για κορυφαίες σκηνές (όχι απαραίτητα ολόκληρα επεισόδια).
  • Δημιουργία νέου...