Τα τελευταια χρονια εχω καταλαβει πως το να μην εχεις ευθυνες για τιποτα στην ζωη σου θεωρειται φυσιολογικο. Κανουν οικογενειες, παιδια, εταιριες και επιμένουν να αποφευγουν οποιοδηποτε ιχνος ευθυνης.
Θεωρούμε φυσιολογικό το να φερθεί ο άλλος κόσμια ενώ εμείς του δημιουργούμε προβλήματα.
Καλό θα ήταν όμως να έχουμε σαν κανόνα το πως, όπως εμείς δίνουμε αξία στα πράγματα που θέλουμε, έτσι και αυτοί δίνουν αξία στα δικά τους. Και ίσως, σε κάποια χρονική στιγμή, η ζωή σου να έχει μικρότερη αξία στα μάτια του από τον καθρεύτη του αυτοκινήτου του.
Τα χριστούγεννα, ενώ οδηγούσα, ο μπροστινός οδηγός άνοιξε το παράθυρο και πετάξε μπουκάλι μπύρας το οποίο, μου προκάλεσε ζημια στο lip της μάσκας. Πέρασαν χίλιες σκέψεις από το μυαλό μου, αλλά κατέληξα στο να πάω σπίτι και να πάρω τηλέφωνο την ασφαλιστική καθώς είχα δει τις πινακίδες. Ήταν ανασφάλιστο όχημα. Μου πρότειναν να πάω στην αστυνομία για μύνηση. Μόνο που η μύνηση ήταν ακριβότερη από το να αλλάξω όλο το lip, οπότε κατέληξα να το καταπιώ.
Μπορεί κάποιος άλλος που να μην τον ενδιέφεραν οι συνέπειες να τον σταματούσε και να του έκανε το κρανίο κομμάτια. Επαρχιακός δρόμος και δεν υπήρχε ψυχή. Αν δεν μπορείς να αντέξεις τις συνέπειες, θα πεις και σε αυτόν deal with it? Οπως λες σε αυτον που δεν έχει να πετάξει 2 χιλιάρικα για τις βλακείες άλλου?