LiquidTroll

Καταρχάς να πω ότι, ήταν να παω αλλου, με καλή παρέα, όμως τελικά αυτό ακυρώθηκε. Ετσι, αποφάσισα να μην μεινω στην Αθήνα, και να παω μονος μου διακοπές, εγώ και το βιβλίο μου. Χρειάζομαι την ξεκουραση. Βρήκα λοιπόν εδώ που είμαι τώρα, στον Νυδρί Λευκάδας. Όμως, απο την 1η στιγμή που ήρθα, άρχισαν να συμβαίνουν....περίεργα πράγματα που με έχουν εκνευρίσει πολύ. 1η ημέρα Το ξενοδοχείο όμορφο, ήρθα, τακτοποιήθηκα, κατεβαίνω στην πισινα. Ολες οι ξαπλώστρες πιασμένες. Το 80% είναι Άγγλοι, 20% Ρώσσοι. Ειμαι ο μόνος Έλληνας. Βλέπω την τύπισα στο μπαρ να είναι έξτρα φιλική με όλους, σε σημείο να παίζει με τα παιδιά της. Με ενα χαμόγελο και καλή διάθεση, κάθομαι στο μπαρ. Σερβιτόρα: Ναι, ΤΙ ΘΕΣ? (αποτομα) Εγώ: (ξαφνιασμένος) εεεεε.....ενα φρεντο καπουτσίνο γλυκό Σερβιτόρα: (δεν μου απάντησε καν, απλά στράβωσε την μούρη της) Μου φτιάχνει τον καφέ, με μια μούρη ξινισμένη Σερβιτόρα: Οριστε................. Φευγει ενα ζευγάρι, και παω να κάτσω στις ξαπλώστρες. Βλέπω την σερβιτόρα να στραβώνει που ξάπλωσα. Λεω τι διάολο, με όλους (τους ξένους) είναι ματσα μουτσα, εγώ τι της έκανα? Τεσπα, βγαίνω το βράδυ στο Νιδρύ, και εκανα μια βόλτα στον πεζόδρομο. Πεινασα ελαφρως, λεω ας παρω ενα σουβλάκι στο χέρι. Μπαίνω μέσα σε ενα σουβλατζίδικο. Σουβλατζής : Ορίστεεεεεεε.................. Εγώ : Καλησπέρα σας, θα ήθελα ένα τυλιχτό με καλαμάκι (Αθηναίος γαρ) Σουβλατζής: (στραβωμένος) Με χοιρινό ή κοτόπουλο???????? Εγώ : εεεε με χοιρινό..... Σουβλατζής: Ετσι οπως το λες, ρε μεγάλε, είναι σαν να ήμουν υποχρεωμένος να το ξέρω......! Εγώ : (σοκαρισμένος) Συγνώμη, γιατί μου μιλάτε έτσι με τόση αναίδεια? Ετσι μιλάτε στους πελάτες? Σουβλατζής: Ναι τί? Είπα ΟΡΙΣΤΕ! πληθυντικός! Εγώ : Τιποτε, άστο, μην φτιαχνεις τίποτε. Καληνύχτα. 2η ημέρα Ειπα να πάω στην πασίγνωστη παραλία Πόρτο Κατσίκι. Ξυπναω πρωί πρωί για να παω, να προλαβω καλη θεσή. Φτάνω μετά απο μία ώρα ταλαιπωρία, και είναι ενα παρκινγκ εκεί. Ενας απιστευτα αγενέστατος τύπος φώναζε και έβριζε, και μίλαγε πολύ απότομα σε όλους μας. 10 € το πάρκινγκ. Τα σκαλιά είναι έτοιμα να πέσουν, συν οτι όλοι σταματανε για selfie και δεν μπορείς να περάσεις. 25 € για μια ξαπλώστρα , 35 € αν είναι πιο μπροστά. Γινεται της καριόλας απο κόσμο και πολύ φασαρία, ο ένας πάνω στον άλλο. Μια τετραμελής οικογένεια δηλαδή θέλει 100€? Δεν πήρα ξαπλώστρα εννοείται, το θεωρώ κοροιδία! Στην καντίνα το νερο 750 ml είχε 5 € και ο καφές 6 ευρώ Και εκει, μου μιλήσανε με αγενέστατο τρόπο Καντινιέρης: Λέγε φίλος Εγω : εεε..εναν φρεντο καπουτσίνο και ενα νερο Καντινιέρης: (νευριασμένα) ΝΑΙ ΤΙ? ΓΛΥΚΟ ΜΕΤΡΙΟ ΤΙ ΘΕΣ Εγώ : Γλυκο Μου το φτιάχνει...... Καντινιέρης: 11 € φιλε Εγώ : Πόσο? Παρτα πίσω, δεν τα θέλω Καντινιέρης: Τώρα τα έφτιαξα, πρεπει να τα παρεις. Τα πηρα γιατί πραγματικά δίψαγα. Και εδώ θελω να ρωτήσω. Είναι έτσι παντού? Είναι οι ξενοδόχοι, οι καταστηματάρχες, οι σερβιτόροι, τόσο αγενείς με τους Έλληνες? Διότι μου το είχε πει μια θεία μου που δούλευε σεζόν σε ένα νησί, ότι τους Έλληνες τους θεωρούν φτωχομπινέδες, ενώ τους ξένους τους γλύφουν και τους κάνουν τεμενάδες. Άλλωστε, όπως είπα, στο ξενοδοχείο που μένω, θα έχει 50 άτομα (οικογένειες), είμαι ο μόνος Έλληνας. Έξω στον δρόμο, οι Έλληνες που βλέπω είναι ένα 5-10%. Πραγματικά , θέλω να ακούσω εμπειρίες, ή απλά συμβαίνει μόνο σε εμένα? Πιστεύετε ότι στα τουριστικά νησιά, επικρατεί αυτό? Να μην θέλουν τους Έλληνες?

January, ελα γρηγορα....!!

TrueCaller .....θα σας σωσει.. Εμενα στο Facebook μου έστειλε μια, που ήτανε ένας στην ουσια, είχε φωτο μιας ηλικιωμενης, οτι πεθαινει και θελει να αφησει σε καποιον καλο και τιμιο άνθρωπο 350.000 €. Αρχισα να τον τρολλαρω και λεω ναι ναι γουσταρω, και μου ειπε οτι θελει 310 € για τα διαδικαστικα. Οκ του λεω, απο τα 350.000 που θα μου βαλετε, κρατηστε 310€ Μου γραφει "καλα είσαι ηλίθιος? 310€ και το ποσο των 350.000 € θα πιστωθεί αμέσως." Οκ του λεω, δωσε μου ΙΒΑΝ να στα βάλω. Το ΙΒΑΝ ήτανε σε μια Ιταλική τράπεζα σε ενα όνομα Σερβικό. Το έστειλα στην Δίωξη, ήξερα απο την αρχή φυσικά ότι ήταν scam.

It has begun.....

Μεταξύ αυτών, ζητήθηκε από όλους τους υπαλλήλους να αλλάξουν τους κωδικούς πρόσβασής τους και να εφαρμόσουν διπλό έλεγχο ταυτότητας (2FA), κάτι που μέχρι σήμερα ήταν προαιρετικό.

Αθήνα Μένω, και έλεγα κάτι παραλιακό και μικρο σε Πελλοπόνησο, Στερεα, αντε και λιγο πιο πανω. Ευβοια επίσης. Τωρα για νησί, αν έχετε καμια πρόσταση, μου λέτε Ευχαριστώ πολύ

κανα Airbnb έλεγα...

Καλησπέρα σας, δεν ξέρω αν είναι και άλλοι σαν και εμένα φέτος, αλλα αυτο τον Αύγουστο, θέλω να πάω καπου σχετικά ερημικά, να έχω το βιβλίο μου αγκαλιά, να χαλαρώσω πολύ γιατί το έχω αναγκη μετά απο εναν έντονο χρόνο. Το έχει κάνει ποτέ κανείς? Θέλω να βρω κάποιο χωριουδάκι με παραλία κοντά, που θα έχει και ένα σουπερ μάρκετ δίπλα, αλλά όχι νταπα ντουπα. Ενα beachoμπαρο με χαλαρή μουσική και χαλαρούς ανθρώπους. Έχετε τίποτε υπόψιν?

Χωρίς να είμαι εξπερ, μου φαίνεται για δεντρογαλια

Αγαπητή μου, ο εργοδότης ή ο μάνατζερ, ΔΕΝ είναι φίλοι σου. ΔΕΝ είναι καν συμμαχοί σου. Εδώ, ήμαστε με τόσα πτυχία, τόσα certifications, συνεχώς διαβάζουμε στα 42 μας, και καθημερινά μας προσβάλλουν. Προσπαθούν να μας σπάσουν τα νεύρα για να μας σπάσουνε το ηθικό και να μας χειρίζονται με τον χειρότερο τρόπο. Να κάνουν μαλακία, και να το ρίχνουν σε εμάς, καλύπτοντας τον κώλο τους Να θέλουν να παραιτηθούμε για να βάλουν "δικούς" τους. Οπότε οι συμβουλές μου, αν θες τις ακούς: 1. Τα πάντα σε χαρτί. ΜΗΝ ξανα δεχτεί χωρίς συμβόλαια σοβαρά, και τα πάντα στην ΕΡΓΑΝΗ. Να προσέχει ΤΙ ζητει, και πως το ζητάει 2. Πουθενά δεν είναι καλά. Δυστυχώς....Είτε είσαι σερβιτόρος, είτε είσαι τορναδόρος, είτε είσαι κάποιος που παίρνει 3 χιλιάρικα. Δεν ξέρω εναν, εναν όμως να μου λέει ότι εκεί που είναι, ότι είναι καλά. Γιαυτό ο κόσμος είναι μέσα στο άγχος και στην τρέλα, και μες την κατάθλιψη 3. Δεν θα βγάλεις πολύ άκρη. Κάνεις καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, και παίρνεις ότι μπορείς, χωρίς δικηγόρους κλπ 4. Τρέχεις μακριά απο αυτό τον εργοδότη/ Μάνατζερ και το παίρνεις ως μάθημα ζωής 5. Bullying στην Ελλάδα? Εδώ σου λέει ψέματα... 😁 Mobbing στην Ελλάδα: Στην 3η θέση η χώρα μας στην Ευρώπη – Τα σημάδια της εργασιακής κακοποίησης

Μπράβο! Ειλικρινά Μπράβο!

Οσοι δεν έχουν περάσει κατάθλιψη, ή δεν έχουν αντιμετωπίσει κατάθλιψη στο στενό τους κύκλο, τότε δεν ξέρουν τι είναι και πως είναι. Είναι σαν να έχω γνώμη για την πρέζα, την οποία δεν την έχω δοκιμάσει, ούτε ξέρω πως είναι να βαράς χαρμάνα και να πονάς

Οσο πιο στοχευμενη ειναι η αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου, τόσο καλύτερο