Συνήθως η ηρωική φαντασία έχει έναν ξεκάθαρο κακό, αυτό είναι αλήθεια, αλλά σίγουρα δεν χρειάζεται οι πρωταγωνιστές να είναι το ίδιο ξεκάθαρα καλοί. Αυτή η τάση υπάρχει στον Άρχοντα και το Χόμπιτ, αλλά δεν υπάρχει σε άλλα έργα του Tolkien. Στο Silmarilion συχνά τα κεντρικά πρόσωπα είναι αμφιλεγόμενα από ηθικής άποψης. Με λίγα λόγια ο Tolkien υιοθέτησε μια πιο απλοϊκή αφηγηματική δομή στα κυρίως έργα που δημοσίευσε και έγιναν εμπορικά την εποχή (Hobbit, LotR) σε σχέση με αυτό που είχε στο μυαλό του.
Η ηρωική φαντασία όμως και η ίδια η σκέψη του Tolkien πατά και σε ιστορίες χαρακτήρων όπως του Turin, που είναι ταυτόχρονα ηρωικός και τραγικός χαρακτήρας γεμάτος ελαττώματα. Και με την σειρά τους αυτές οι ιστορίες βασίζονται σε μυθολογικά πρόσωπα (π.χ. Beowulf), πολλά από τα οποία σήμερα θα τα χαρακτηρίζαμε "αντι-ήρωες".
Υ.Γ. Δεν υπερασπίζομαι το RoP, απλά παραθέτω το σχόλιό μου.