Η επιστημονική φαντασια στο κινηματογράφο και το μελλον μας

[21century]

Η τεχνολογία μαζί με την εξελεγκτική πορεία του ανθρώπινου είδους εχει αποτελέσει πεδίο εφαρμογής σε ταινιες επιστημονικής φαντασίας καθως ορισμένες θεωρίεςή γκάτζετ εχουν επιβεβαιωθεί πλήρως. Θυμάμαι όταν στην Σχολή Πληροφορικής την διπλωματική εργασία που είχα κάνει με ομάδα είχαμε προβλέψει το μελλον των λειτουργικών συστημάτων αλλα και την προσωπική πρόβλεψη εμφανώς επηρεασμένος απο το το αγαπημενο Star Trek οτι κάποτε θα έχουμε ταμπλετ σαν αυτό που γράφω τωρα με την ονομασία iPad! Απο τότε μου κόλλησαν το παρατσούκλι που εχω στο φόρουμ. Οχι δεν ειναι εγωιστικό. Ηταν η λογική μας εξήγηση. Αν το είχα κατοχυρώσει ίσως με φίλους να ήμασταν σήμερα πλούσιοι αλλα αυτό δεν ειναι το θεμα...

Οι θεωρίες των ταινιών μπορεί να μην ειναι αυταπόδεικτες αλλα υπάρχουν εφαρμόσιμες ιδέες. Όπως τα ειδικά γυαλιά του Τζορντι στο Star Trek που βγήκαν για τυφλούς και κατασκευάστηκαν με το ίδιο όνομα προς τιμήν τους, οπως το εργαλείο ιατρικής στην ίδια σειρά για το οποίο τώρα η Google διεξάγει διαγωνισμό. Η αναζήτησή εξέλιξης του ανθρώπου πέρα απο τις 4 διαστάσεις αποτελεί πεδίο εφαρμογής των ταινιών, οι δε πρόσφατες οπως το Lucy, Avatar, Edge of tomorrow και οι γνωστές σειρές της τηλεόρασης αποτελούσαν το μέγιστο ερώτημα για το μελλον, αλλα και το εξαιρετικό που είδα προχθές Left behind με τον Νικόλας Γκειτς που είχε εκπληκτικές ομοιότητες με την σειρά Leftovers που βλέπαμε στο Novalife.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ INTERSTELLAR

Η ταινία που μας γοήτευσε και μας έκανε να δακρύσουμε δεν ηταν αλλη απο την Intestellar, ίσως η καλύτερη της δεκαετίας. Η αρχέγονη αναζήτηση του προορισμού του είδους διότι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ αποτελούν ένα ξεχωριστό είδος μαζί με τη φουτουριστική θεώρηση της Σχετικότητας αλλα και των κρυμμένων διαστάσεων αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο της νέας κινηματογραφικής εποχής. Διαβάσαμε πρόσφατα εξαιρετική αναφορά εδω στο ινσομνια http://www.insomnia.gr/topic/546592-η-επιστήμη-πίσω-από-το-interstellar-και-η-δημιουργία-της-μα/για την ταινία που μας αφησε πολλα ερωτηματικά για τις θεωρίες που διατυπώνονται. Οπως και εδω ως μια κριτική της ταινίας http://freegr.blogspot.gr/2015/01/interstellar.html#.VMKFIIHiWrU που αναλύει τις τάσεις στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας.

Το πιο ενδιαφέρον σημειο ειναι εκείνο στο οποίο ο ήρωας της ταινίας ανακαλύπτει την Πέμπτη διάσταση μέσα απο το κλειστό τρισδιάστατο χώρο που ζούμε ανακαλύπτοντας τις νέες διαστάσεις που θα εφαρμοστεί ως πεδίο στην επιστήμη. Αλλα στα εφέ η απεικόνιση τόσο της σκουλήκι τρύπας όσο και της μαύρης τρύπας ειναι βασισμένη σε πραγματικά δεδομένα. Η ταινία κατα τη γνώμη μου αλλάζει το μοντέλο σκέψης του είδους πέρα απο την εξέλιξη και μας αφήνει ερωτήματα για τα όρια πέρα απο τη γη μας και όσα γνωρίζουμε πήρα όσα μας κρύβουν. Η αλήθεια ειναι οτι η επιστήμη θα μας οδηγήσει σε νέες ανακαλύψεις και ίσως σταθούμε στο γεγονός οτι κάποτε είδαμε περισσότερες ανεπτυγμένες δυνάμεις απο οτι σήμερα. Εξάλλου ο εγκέφαλος ειναι το κλειδί για το μελλον μαζί με άλλες παραμέτρους. Μπορεί να μας έλεγαν φαντασμένους αλλα να είστε σίγουροι οτι το Μελλον ανήκει σε Εκεινους που Ονειρεύονται....

[fylatos]

Όλα καλά αλλά εξαιρετικό το left behind?

[KilliK]

"μας"; speak for yourself, mate.

[21century]

Νομίζω ότι το Left behind θυμίζει λίγο το leftovers όπως έχω αναφέρει, έχει πλοκή και αναδεικνύει κάποιες αξίες που ταυτίζουν την ερμηνεία του Γκέιτς. Εξάλλου το μοτίβο είναι το ίδιο αλλά μέσα από τις γραφές...

[Fan]

Το leftovers είναι από τις πιο αποτυχημένες σειρές. Έφαγε διαγραφή από το 4ο ή 5ο επεισόδιο αν θυμάμαι. Έλεος.

[21century]

Εχω δει το τελος, ειχε κάποια αξία αλλα με όμορφο τελος, ειχε όμως επεισόδια με αξία...

[21century]

Όταν η επιστήμη συναντά την τέχνη, ακόμα και οι μαύρες τρύπες χρειάζονται λίγο μακιγιάζ. Στην πολυαναμενόμενη επιστημονική μελέτη τους, οι δημιουργοί του Interstellar παραδέχονται ότι έκαναν συμβιβασμούς στην εμφάνιση της μαύρης τρύπας τους. 

Η μελέτη για το πώς οι μαύρες τρύπες επηρεάζουν το φως γύρω τουςδημοσιεύεται στην επιθεώρηση  Classical and Quantum Gravity από την ομάδα ειδικών εφέ της ταινίας και τον επιστημονικό σύμβουλό της, τον Κιπ Θορν του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech).

Η μαύρη τρύπα του Interstellar δημιουργήθηκε από τον Θορν και το στούντιο ειδικών εφέ Double Negative, χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις του Άλμπερτ Άινσταϊν για τη Γενική Σχετικότητα.

Ο πρώτος συμβιβασμός που αναγκάστηκε να κάνει ομάδα ήταν ότι προσομοίωσε δέσμες φωτός και όχι μεμονωμένες ακτίνες, οι οποίες θα έκαναν την εικόνα να τρεμοπαίζει.

Περισσότερες παραχωρήσεις έγιναν στον δίσκο συσσώρευσης, έναν δίσκο αερίου που περιβάλλει τη μαύρη τρύπα και περιδινίζεται γύρω της. Στην αρχική, πιο ρεαλιστική προσομοίωση, η μαύρη τρύπα φαινόταν συμπιεσμένη στη μία πλευρά. Αυτό οφείλονταν στην μεγάλη ταχύτητα περιστροφής της, η οποία την έκανε να παρασύρει το φως προς τη μία πλευρά.

Η μαύρη τρύπα στην αρχική, ρεαλιστική βερσιόν (Πηγή: Double Negative)

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Κρίστοφερ Νόλαν πίστευε ότι οι θεατές δεν μπερδεύονταν από την ασυμμετρία, οπότε ζήτησε να μειωθεί η ταχύτητα περιστροφής.

Ένα άλλο μη ρεαλιστικό στοιχείο στην ταινία είναι ότι ο δίσκος συσσώρευσης εμφανίζεται πιο φωτεινός και πιο κοκκινωπός από ό,τι θα ήταν στην πραγματικότητα. Στην αρχική προσομοίωση, η περιστροφή της μαύρης τρύπας έκανε τη διάπυρη ύλη του δίσκου να φαίνεται γαλάζια, λόγω του φαινομένου Ντόπλερ που μειώνει το μήκος κύματος του φωτός όταν η πηγή του πλησιάζει τον παρατηρητή με μεγάλη ταχύτητα. Επιπλέον, η περιστροφή της μελανής οπής έκανε τη μία πλευρά του δίσκου να φαίνεται υπερβολικά αμυδρή, σχεδόν αόρατη.

Και σε αυτή την περίπτωση, ο Νόλαν προτίμησε να απλοποιήσει την κατάσταση και να εξαλείψει το φαινόμενο Ντόπλερ.

«Όταν είδα την ταινία, παρατήρησα αμέσως ότι η μαύρη τρύπα δεν φαινόταν όπως θα περίμενε κανείς για μια μαύρη τρύπα με μεγάλη ταχύτητα περιστροφής»σχολιάζει στο περιοδικό New Scientist o Άντριου Χάμιλτον του Πανεπιστημίου του Κολοράντο στο Μπόλντερ.

Η νέα μελέτη, όμως, του άλλαξε γνώμη και τον έπεισε για την αναγκαιότητα των συμβιβασμών. «Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο προσεκτική ήταν η ομάδα του Interstellar στους υπολογισμούς» λέει τώρα ο Χάμιλτον.

Πέρα όμως από το ελαφρύ «ρετουσάρισμα» της μαύρης τρύπας, οι εξισώσεις που χρησιμοποίησαν οι δημιουργοί της ταινίας ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα. Είναι μάλιστα τόσο ρεαλιστικές ώστε η NASA ζήτησε τη βοήθεια της ομάδας προκειμένου να χρησιμοποιήσει τα ίδια μαθηματικά μοντέλα στη μελέτη των περιστρεφόμενων άστρων νετρονίων.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ