Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Δεν τον ξαναβρήκατε??

 

Logo στιγμής (superglue). Κάνει θαύματα, απλά μακριά από τα μάτια.

 

offtopic είναι πολύ μλκες που βάζουν ίδιο μπουκαλάκι στα κολλύρια και στις κόλλες και πολύς κόσμος τα μπερδεύει αφού έχει κ τα δύο στο ψυγείο.

Αυτό το έχω ξανακούσει..

Κάνει αυτή η χημεία σε ανοιχτή πληγή ??

  • Like 1
Δημοσ.

Πάντως μπορεί να σου μείνουν ψυχολογικά από αυτό (το γράφω γελώντας). Kάποτε κόπηκα από χαρτί μεταξύ δέρματος και νυχιού στο δείκτη κι η αίσθηση εκείνη τη στιγμή ήταν «κάπως». Νομίζω πήγαινα 1η Δημοτικού κι απλά προσπάθησα να αλλάξω σελίδα στο βιβλίο, μιλάμε για τέτοια ηλικία. Ε, λοιπόν, από τότε μου έμεινε ένα κουσούρι λίγο κουλό, όταν πιάνω μερικές φορές χαρτί συνήθως σε άκρες ή είδη χαρτιού με άγρια επιφάνεια όπως κάποιες χαρτοπετσέτες, άκρες σε χαρτόνι από χαρτόκουτο, τέτοια, μου δημιουργείται ανατριχίλα ή κάτι σαν απέχθεια της υφής της επιφάνειας που αγγίζω. Ανατριχίλλα όχι πάντα, αλλά ενίοτε, απέχθεια στάνταρ όμως κι είναι από τότε. :P

 

Πιθανολογώ πως επειδή ήμουν πολύ μικρός ίσως η ανατριχίλλα έμεινε ως ενστικτώδης αντίδραση στο «κίνδυνο», όπως ακριβώς μαθαίνουμε να τραβάμε απότομα το χέρι μας από τη φωτιά... αφού καούμε τη 1η φορά. Ενδεχομένως ο εγκέφαλος να αποθήκευσε την ανάμνηση της αίσθησης της κόγχης του χαρτιού που σέρνεται στο δέρμα ως κίνδυνο, επειδή κόπηκα και στιγμιαία με παραξένεψε.

 

Πάντως αν και ήμουν 7-8 χρονών τρόμαξα λιγότερο από σένα ρε συ BLuE_PaNtHeR, θυμάμαι πολύ καλά τη φάση, θυμάμαι να κοιτάζω το δάχτυλο με περιέργεια (μέχρι να καταλάβω πώς κόπηκα γιατί στην ηλικία μου ήταν δύσκολο να φανταστείς τί συνέβη) και μετά το αγνόησα. Σκέψου, 7 χρονών δεν ασχολήθηκα με αυτό... Εξάλλου insomnia δεν υπήρχε για να ανοίξω θέμα. :-D

Δημοσ.

Εγώ παρότι δεν με θεωρώ ατσούμπαλο, τους τελευταίους μήνες έχω κοπεί στα χέρια με όλους τους απίθανους τρόπους.

 

Εχθές πχ, πήγα να κόψω στα 2 μια φρατζόλα ψωμί με τα χέρια και η ξεροψημένη πάνω πλευρά του ψωμιού μου έκανε σχίσιμο στην εσωτερική πλευρά του αντίχειρα. Έτρεξε ελάχιστο αίμα, αλλά εννοείται ότι συνέχισα να τρώω.

 

 

Τις προάλλες πήρα πατατάκια μετά από πολύ καιρό, και όπως έτρωγα με ρυθμό 2 χούφτες ανα δευτερόλεπτο μου καρφώθηκε ένα κομματάκι ακριβώς πίσω από τα κάτω δόντια και το ένοιωσα να ματώνει, αλλά δεν έδωσα σημασία. Όταν τα τελείωσα πήγα σε έναν καθρέπτη και τα δόντια είχαν γεμίσει όλα με αίμα αλλά επουλώθηκε πάρα πολύ γρήγορα η πληγή.

 

 

 

Αυτό πάντως που έπαθε ο τζέησον μην το κοροιδεύετε. Πριν λίγο καιρό (δεν θυμάμαι πως αλλά κουτουρού ήταν και αυτό) έκοψα τον παράμεσο στο ακροδάχτυλο. Έτρεξε αίμα, έβαλα χαζαπλάστ και μετά από λίγες μερες έκλεισε η πληγή. Αλλά παρότι δεν ξαναέτρεξε αίμα, μία πολύ λεπτή αλλά μακρουλή πτυχή δέρματος που εξείχε μου έσπαγε τα νεύρα με την υφή που είχε όταν ακούμπαγα κάτι ενώ όταν έπιανα βάρη με ενοχλούσε πολύ. Μετά από λίγο καιρό τρίφτηκε σιγά σιγά και έστρωσε αλλά ήταν πολύ εκνευριστηκό για το μέγεθος του προβλήματος

Δημοσ.

Που λέτε μια φορά που είχα κοπεί σε 400 διαφορετικά σημεία, με ανάγκασαν να πάρω μια αλοιφή που είχε μέσα ψευδάργυρο (zinc) και που ήταν για επούλωση ανοιχτού τραύματος. Την έβαλα, την άλλη μέρα τα κοψίματα ήταν σα να τα 'χα πάθει πριν 2 βδομάδες. Αν είστε κι εσείς καταδυναστευμένοι από την ωοθήκη, αν είστε γκέοι ή αν δε φοβάστε παχύρρευστα τσέρνομπιλ που βουλώνουν δερματικές χαράδρες, ψηθείτε.

  • Like 1
Δημοσ.

Τι συμβαίνει στα ρεπό;;;

 

Μάρκα δε θυμάμαι, ήταν στη Δανία έτσι κι αλλιώς. Θυμάμαι ότι το ZINC ήταν γραμμένο με μεγάλα γράμματα πάνω στη συσκευασία πάντως, σχεδόν σα να ήταν αυτό το όνομα. Και πως ήταν ΠΟΛΥ πηχτή, σαν τσιμέντο σε λειψυδρία.

Δημοσ.

Δεν επιτρεπεται να εχεις κατι του στυλ αλοιφη, κρεμα κλπ στα χερια  την ωρα της δουλειας. Και να επιτρεποταν, πλενω τα χερια μου 100 φορες την μερα, δεν θα εμενε τιποτα

Δημοσ.

 

 

Μετα απο δαγκωμα γατσουλιου, βουλωμα του δεξιου αυτιου, 3 επιχειλιους ερπητες, (ολα αυτα υπο το πρισμα μιας τεραστιας αραχνης), και τωρα κοψιμο απο χαρτι (A4), εξακολουθεις και υπαρχεις?

 

  • Like 11
Δημοσ.

Τι συμβαίνει στα ρεπό;;;

 

 

 

Μάρκα δε θυμάμαι, ήταν στη Δανία έτσι κι αλλιώς. Θυμάμαι ότι το ZINC ήταν γραμμένο με μεγάλα γράμματα πάνω στη συσκευασία πάντως, σχεδόν σα να ήταν αυτό το όνομα. Και πως ήταν ΠΟΛΥ πηχτή, σαν τσιμέντο σε λειψυδρία.

 

Τι να κλασει και το καημένο το φυραμα οξειδιου του ψευδαργύρου (zinc oxide cream) ή το αιθερικο διάλυμα ιωδοφορμιου μπροστά στη superglue;

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...