Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Μετά από όλα τα σχέδια που απορρίφθηκαν λόγο των δυσκολιών που προέκυψαν αποφάσισα τελικά ότι ίσος είναι καλο να αποσυρθώ προς βουνό μεριά και να γίνω αγρότης.

 

Έχω γνώσεις από γάτες, σκύλους , κότες , γαλοπούλες , κουνέλια και μικρός είχα και ένα κατσίκι μωρό που το τάιζα με μπιμπερό.

 

Ξέρω να σκάβω και να φυτεύω ζαρζαβατικά και να τα φροντίζω.

 

Το θέμα είναι τι μπορώ να κάνω με αυτές τις γνώσεις? μπορώ να πάρω κάποια επιδότηση και αν ναι, πως? ? Κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο πρόκειται να πεθάνει από γηρατειά (90 χρονων) σύντομα και θα κληρονομήσω αρκετά στρέμματα χωράφια που είναι και ποτιστικά (αν δεν κάνω λάθος σημαίνει πως έχουν πηγή η εγκατάσταση ύδρευσης)και μου είπε να αρχίσω να το ψάχνω(το έχει όνειρο να με δει αγρότη)...

 

Για πείτε όσοι ξέρετε τι παίζει , γιατί άκουσα από συγγενείς (έχω χρονια να πάω στο χωριο μου αλλιώς θα ήξερα) πως είναι δύσκολα τα πράγματα ακόμα και για την αγροτιά.

 

Περιμένω γνώμες , ιδέες , πληροφορίες , ότι θέλει τέλος πάντων ο καθένας ώστε να προχωρήσω το σχέδιο.

 

Μονο πλιζ μην αναγκάσετε τους mods να κλειδώσουν το θέμα με τίποτα τρολ/σπαμ γιατί θέλω να μάθω και να προλάβω αύριο να απαντήσω σε οτιδήποτε , άλλωστε έχουμε και το OOT για να καλαμπουρίζουμε. ;)

Δημοσ.

Ταιριάζουν αγρότης και βουνό; Πεδιάδα δεν χρειάζεται; Δεν ξέρω από αυτά είμαι παιδί της πόλης. :cry:

 

αγροτης με ζώα κλπ , οχι γεωργος. :)

Δημοσ.

Τα χωράφια που θα πάρεις είναι ανεκμετάλλευτα ή τα καλλιεργεί (ή ενοικιάζει) ο παππούς;

Αν ισχύει το δεύτερο θα έχεις σχεδόν έτοιμο ένα εισόδημα, όχι μεγάλο αλλά καλύτερο από το τίποτα.

 

 

Για να γίνεις κτηνοτρόφος χρειάζεται και κάποιο κεφάλαιο για να αγοράσεις τα διάφορα ζώα.

Δημοσ.

Μετά από όλα τα σχέδια που απορρίφθηκαν λόγο των δυσκολιών που προέκυψαν αποφάσισα τελικά ότι ίσος είναι καλο να αποσυρθώ προς βουνό μεριά και να γίνω αγρότης.

 

Έχω γνώσεις από γάτες, σκύλους , κότες , γαλοπούλες , κουνέλια και μικρός είχα και ένα κατσίκι μωρό που το τάιζα με μπιμπερό.

 

Ξέρω να σκάβω και να φυτεύω ζαρζαβατικά και να τα φροντίζω.

Αυτή η εξοικείωση για αρχή θα σου γλιτώσει χρόνο και θα σου εξασφαλίζει κάποια βασικά είδη χωρίς χρηματικό αντίτιμο.

 

Το θέμα είναι τι μπορώ να κάνω με αυτές τις γνώσεις? μπορώ να πάρω κάποια επιδότηση και αν ναι, πως? ? Κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο πρόκειται να πεθάνει από γηρατειά (90 χρονων) σύντομα και θα κληρονομήσω αρκετά στρέμματα χωράφια που είναι και ποτιστικά (αν δεν κάνω λάθος σημαίνει πως έχουν πηγή η εγκατάσταση ύδρευσης)και μου είπε να αρχίσω να το ψάχνω(το έχει όνειρο να με δει αγρότη)...

Χαλάρωσε, αυτές τις δεξιότητες τις έχουν αλλά 2-3 εκατομμύρια Ελλήνων, δεν είναι και κάνα τρομερό asset, αλλά είναι μια βάση. Αυτά τα χωράφια έχουν ήδη καλλιέργειες ; έχουν δέντρα ή φυτεύονται κηπευτικά ας πούμε ; Πολλές καλλιέργειες έχουν κοινοτικές ενισχύσεις αρκεί τα δικαιώματα να έχουν ήδη κατοχυρωθεί για να σου μεταβιβαστούν με τα χωράφια (ή την κτηνοτροφική μονάδα). Για καινούρια εγκατάσταση καλλιέργειας θα πρέπει να το κοιτάξεις μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ αν μπορείς να γίνεις δικαιούχος "ενιαίας ενίσχυσης" όπως το λένε, αλλά και όσοι μπαίνουν τώρα είτε γεωργοί είτε κτηνοτρόφοι πληρώνονται από εθνικούς πόρους και όχι κοινοτικούς, οπότε τα φράγκα είναι λιγότερα σε σχέση με τους παλιούς διαιούχους. Για τα κηπευτικά δεν είμαι σίγουρος τι παίζει, μάλλον δεν υπάρχει επιδότηση της παραγωγής. Επίσης αν υπάρχουν καλλιέργειες, υπάρχει ένας στημένος τρόπος διάθεσης του προϊόντος ; Μέσω ενός συνεταιρισμού ας πούμε ; Γιατί αλλιώς θα πρέπει να ασχοληθείς και με αυτό. Επιδοτήσεις βελτίωτικών μέτρων, νέας εγκατάστασης ή νέου καλλιεργητικού είδους κτλ παίζουν κατά καιρούς, όπως ας πούμε το πρόγραμμα των Νέων Αγροτών, όμως πρέπει να είσαι κατα κύριο επάγγελμα αγρότης ασφαλισμένος στον ΟΓΑ και δηλωμένος στην εφορία, και συνήθως απαιτείται να έχει περάσει ένα διάστημα από την έναρξη τη αγροτικής δραστηριότητας. Πάντως η γραμμή είναι τα πολλά λεφτά, για υποδομές (απόθηκευση, επεξεργασία, τυποποίηση κτλ), να πηγαίνουν σε ομάδες παραγωγών ή συνεταιρισμούς και όχι σε μεμονωμένους αγρότες.

 

Για πείτε όσοι ξέρετε τι παίζει , γιατί άκουσα από συγγενείς (έχω χρονια να πάω στο χωριο μου αλλιώς θα ήξερα) πως είναι δύσκολα τα πράγματα ακόμα και για την αγροτιά.

 

Περιμένω γνώμες , ιδέες , πληροφορίες , ότι θέλει τέλος πάντων ο καθένας ώστε να προχωρήσω το σχέδιο.

 

 

αγροτης με ζώα κλπ , οχι γεωργος. :)

Στην αρχή ανέφερες χωράφια ποτιστικά, μετά λες για κτηνοτροφία. Ναι το αγροτικό επάγγελμα είναι δύσκολο, το εισόδημα βγαίνει με κόπο αν θες να μεγιστοποιήσεις το όφελός σου και να μην αφήνεις τους άλλους να κάνουν τα πάντα και εσύ να το παίζεις τσιφλικάς, αν υποθέσουμε ότι έχεις αρκετή περιουσία για να δύνασαι να το κάνεις αυτό. Αν θες ν΄ασχοληθείς με την κτηνοτροφία επαγγελματικά θα σου έλεγα μάλιστα να το σκεφτείς τριπλά, και να αποκτήσεις πρώτα μια εμπειρία δίπλα σε άλλους πριν ανοίξεις δικές σου δουλειές. Είναι πολύ πιο δεσμευτική και κοπιώδης στην καθημερινότητα της από το να ασχολείσαι με ελιές (καλή ώρα) ή με κρεμμυδοχώραφα ας πούμε.

Δημοσ.

Ότι και να σκεφτείς να κανεις έχει δυσκολίες , λογικό είναι , απλά μου την έχει βαρέσει να πάω να ζήσω στην φυση, δεν είμαι τύπος που πάει σε club κλπ , προτιμώ να χαλαρώνω με ένα τσιγάρο και να έρχομαι σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό μου (αυτοσυγκέντρωση).

 

Θα το ψάξω πάντως .. αλλιώς θα πάω να γίνω νοσηλευτής η οδηγός ασθενοφόρου, γιατί με τα χαρτιά του ΤΕΕ και του ΙΕΚ γύρο από τα Pc δεν κάνω απόλυτος τίποτα.

Δημοσ.

Ότι και να σκεφτείς να κανεις έχει δυσκολίες , λογικό είναι , απλά μου την έχει βαρέσει να πάω να ζήσω στην φυση, δεν είμαι τύπος που πάει σε club κλπ , προτιμώ να χαλαρώνω με ένα τσιγάρο και να έρχομαι σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό μου (αυτοσυγκέντρωση).

 

Θα το ψάξω πάντως .. αλλιώς θα πάω να γίνω νοσηλευτής η οδηγός ασθενοφόρου, γιατί με τα χαρτιά του ΤΕΕ και του ΙΕΚ γύρο από τα Pc δεν κάνω απόλυτος τίποτα.

Και τι τσιγάρο, φυσικό, καλαματιανό.

 

Μιας και βλέπω πως ενδιαφέρεσαι πραγματικά ας σε βοηθήσω. Διάβασε το παρακάτω και αν έχεις κάποια απορία ρώτα.

Κτηνοτροφία ονομάζεται ο κλάδος της οικονομίας που αφορά την εκτροφή και εκμετάλλευση παραγωγικών ζώων.

 

Η κτηνοτροφία είναι μία από τις πιο παλιές δραστηριότητες του ανθρώπου. Ο άνθρωπος, στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει την απαραίτητη ποσότητα τροφής, ανακάλυψε ότι ήταν δυνατό μερικά ζώα να μην τα σκοτώνει, αλλά να τα πιάνει ζωντανά, ιδιαίτερα την εποχή που ήταν πολλά και να τα κρατά κάπου περιορισμένα, να τα τρέφει και να τα σκοτώνει όταν είχε ανάγκη. Έτσι, ο πρωτόγονος άνθρωπος άρχισε σιγά - σιγά να ασχολείται με την κτηνοτροφία. Η κτηνοτροφία είναι γνωστή σαν δραστηριότητα του ανθρώπου από τη νεολιθική εποχή, με κέντρο ανάπτυξης τη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο.

 

Κοπάδι προβάτων

 

Η ανάπτυξή της τοποθετείται στην εποχή που άρχισε να αναπτύσσεται και η γεωργία. Έτσι η πρωτόγονη κοινωνία χωρίστηκε σε δύο βασικές ομάδες: τους καθαρά γεωργούς και τους κτηνοτρόφους. Οι γεωργοί έμεναν συνήθως σ' ένα τόπο, ενώ οι κτηνοτρόφοι ήταν αναγκασμένοι να πηγαίνουν στα μέρη που είχε χορτάρι. Ο τρόπος αυτός της κτηνοτροφίας λέγεται νομαδικός κι έχει την αρχή του στις χώρες εκείνες που δεν έχουν όλη την εποχή χορτάρι. Ο τρόπος αυτός, παρόλο που είναι τόσο παλιός, είναι ακόμη πολύ συνηθισμένος και πολύ διαδεδομένος σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα, ο τρόπος αυτός της κτηνοτροφίας αφορά την εκτροφή των προβάτων και των κατσικιών και μπορούμε να πούμε ότι είναι ακόμη πολύ διαδεδομένος. Σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα σε μερικές αφρικανικές, η νομαδική κτηνοτροφία γίνεται με μεγάλα ζώα, όπως είναι τα βόδια, τα ζέμπου κ.ά. Σε μερικές ασιατικές χώρες, και κυρίως στις χώρες που βρίσκονται στα βορειοδυτικά της Ασίας, είναι διαδεδομένη ακόμη και σήμερα η νομαδική κτηνοτροφία, αλλά αυτή που αφορά στην εκτροφή των καμηλών. Στα βόρεια της Ασίας και της Ευρώπης, οι Λάπωνες κι οι Εσκιμώοι ασχολούνται με τη νομαδική εκτροφή των ταράνδων. Αντίθετα, στη Λατινική Αμερική, ήταν από τα πολύ παλιά χρόνια γνωστή η νομαδική εκτροφή των λάμα. Σήμερα, σε μερικές χώρες της Λατινικής Αμερικής ασχολούνται με τη νομαδική εκτροφή των βοοειδών.

 

Στην αρχή της η κτηνοτροφία απόβλεπε στο να εξασφαλίσει βασικά κρέας για την οικογένεια. Το γάλα δεν το χρησιμοποιούσαν, αλλά ούτε και το θεωρούσαν προϊόν. Κτηνοτροφικά προϊόντα θεωρούσαν ακόμη το μαλλί και, κυρίως, τα δέρματα, από τα οποία κατασκεύαζαν ρούχα και διάφορα άλλα αντικείμενα. Η κτηνοτροφία αρχίζει να αποκτά εμπορικό χαρακτήρα με την πλήρη εγκατάσταση των ανθρώπων σε ένα μέρος και τον πλήρη χωρισμό της πρωτόγονης κοινωνίας σε αγρότες και κτηνοτρόφους κι ύστερα, με τη δημιουργία των άλλων ειδικοτήτων, όπως ήταν ο αγγειοπλάστης, ο οπλουργός κ.ά. Τότε, ανάμεσα στις κοινωνικές αυτές ομάδες, αρχίζει μια μεγάλη ανταλλαγή των προϊόντων που ο καθένας παρήγαγε. Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν χρήματα και οι ανταλλαγές γίνονταν σε είδος. Σαν βάση όμως για τις ανταλλαγές, οι άνθρωποι τότε χρησιμοποιούσαν τα ζώα. Έτσι, η αξία κάθε αντικειμένου μεταφραζόταν σε ζώα. Έλεγαν για παράδειγμα ότι η πανοπλία αυτή αξίζει 3 βόδια. Έτσι, σε πολλές χώρες και σε πολλούς λαούς, η λέξη ζώο έγινε συνώνυμη με τη λέξη χρήμα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι εκείνος που είχε πολλά ζώα μπορούσε ν' αγοράσει τα πάντα. Μπορούσε ακόμη να αποκτήσει και δύναμη πολιτική, αλλά κυρίως δύναμη οικονομική. Όσο η οργάνωση της κοινωνίας προχωρούσε, τόσο άλλαζαν και οι τρόποι της εκτροφής των ζώων. Η σταβλική κτηνοτροφία, με την πιο πρωτόγονη μορφή της, άρχισε να αναπτύσσεται, όταν πια άρχισαν να αναπτύσσονται κι οι μόνιμοι οικισμοί. Μέχρι πριν από 100 περίπου χρόνια, η κτηνοτροφία είχε σαν αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζει τα απαραίτητα κτηνοτροφικά προϊόντα στην οικογένεια και μόνο ένα μικρό μέρος από τα προϊόντα αυτά είχαν σκοπό να γίνουν εμπορεύματα και να πουληθούν στην αγορά.

 

Οι πάπιες είναι ανάμεσα στα πτηνά που εκτρέφονται

 

Μια από τις πρώτες χώρες, που στη νεότερη Ιστορία ανάπτυξε σημαντικά την κτηνοτροφία, ήταν και η Αγγλία. Μετά τη μεγάλη βιομηχανική επανάσταση που έγινε στη χώρα αυτή, όπου όλο και περισσότερος πληθυσμός άρχισε να εγκαταλείπει τις παραδοσιακές ασχολίες του και να δουλεύει στα εργοστάσια, άρχισε να δημιουργείται μεγάλη ζήτηση από διάφορα τρόφιμα και φυσικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Έτσι άρχισαν να δημιουργούνται οι φάρμες, που είχαν σαν αποκλειστική αποστολή την εκτροφή των ζώων και την παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων. Σε λίγα χρόνια, με την ανάπτυξη της βιομηχανίας στην υπόλοιπη Ευρώπη, άρχισαν παντού να δημιουργούνται τέτοιες φάρμες. Έτσι αρχίζει μια καινούρια εποχή για την κτηνοτροφία. Ο παλιός, παραδοσιακός τρόπος εκτροφής άρχισε να μην είναι καθόλου αποδοτικός. Άρχισαν λοιπόν οι αναζητήσεις και οι έρευνες για τον εκσυγχρονισμό της κτηνοτροφικής παραγωγής.

 

Σήμερα η κτηνοτροφία αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς παραγωγικούς τομείς της χώρας. Πλέον η άσκηση της κτηνοτροφίας, απαιτεί διαρκή και άμεση υποστήριξη από επιστήμονες (γεωπόνους ζωϊκής παραγωγής και κτηνιάτρους). Η σημερινή κτηνοτροφική παραγωγή βασίζεται τόσο στην αύξηση τον αριθμού των ζώων όσο και στην αύξηση της παραγωγικότητας και της απόδοσης των ζώων. Για το λόγο αυτό η ζωοτεχνία, σαν επιστήμη, βασίζεται, χρησιμοποιεί κι αξιοποιεί τις γνώσεις που της παρέχουν: η βιολογία, η γενετική, η κτηνιατρική, η διαιτολογία κι η βρωματολογία, καθώς και πολλές άλλες επιστήμες.

 

Με τη συνεχή βελτίωση της εκτροφής των ζώων, με την ορθολογιστική κατάρτιση και αξιοποίηση του σιτηρέσιου, η παραγωγικότητα των ζώων έχει ανέβει πάρα πολύ. Πριν από μερικά χρόνια, η μέση απόδοση μιας αγελάδας σε γάλα δεν ξεπερνούσε τα 1.000 κιλά. Σήμερα σε πολλές χώρες έχει ξεπεράσει τα 5.000 κιλά κατά μέσο όρο. Φυσικά, στον τομέα αυτό υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα διάφορα κράτη. Στις αφρικανικές χώρες, π.χ., η μέση απόδοση σε γάλα μιας αγελάδας είναι γύρω στα 800 κιλά το χρόνο. Στο Ισραήλ (που θεωρείται η πρώτη χώρα στον κόσμο σε απόδοση γάλακτος), από μια αγελάδα ο μέσος όρος είναι 5.780 κιλά (σύμφωνα με τα στοιχεία του 1980), στη Δανία 4.500, στην Ολλανδία 4.480 κλπ. Η χώρα μας στο σημείο αυτό κατέχει μια από τις τελευταίες θέσεις ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, με 1.800 κιλά κατά μέσο όρο περίπου. Ανάλογη είναι και η αύξηση στα υπόλοιπα κτηνοτροφικά προϊόντα. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, η παραγωγή σε αυγά μιας κότας, ολόκληρο το χρόνο, δεν ξεπερνούσε τα 120. Σήμερα η απόδοση μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητική μόνον όταν ξεπερνά τα 250 αυγά το χρόνο. Σήμερα τα κοτόπουλα, από τη στιγμή που θα γεννηθούν μέχρι τη στιγμή που θα φτάσουν να έχουν βάρος γύρω στο 1,5 κιλό, χρειάζονται περίπου 7 εβδομάδες, ενώ συνεχώς καταβάλλονται προσπάθειες να μειωθεί ακόμη περισσότερο ο χρόνος αυτός. Οι χοίροι σήμερα παρουσιάζουν μέση ημερήσια αύξηση βάρους, από τη στιγμή που θα γεννηθούν μέχρι που θα συμπληρώσουν το βάρος των 100 κιλών, 700 γραμμάρια.

 

Αυτά είναι μερικά από τα σημερινά επιτεύγματα της κτηνοτροφίας, στον τομέα της απόδοσης των γεωργικών ζώων. Οι αποδόσεις αυτές φυσικά δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι αποτελούν και τα ανώτερα όρια της αποδοτικότητας των ζώων. Η αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας των ζώων έγινε δυνατή χάρη στο σωστό συνδυασμό της κληρονομικής δομής των ζώων και των συνθηκών του περιβάλλοντος. Σήμερα υπάρχουν πάρα πολλές φυλές γεωργικών ζώων, που καθεμιά έχει και μια ή περισσότερες καλές ιδιότητες, που είναι προσαρμοσμένες στις ειδικές συνθήκες που εκτρέφεται. Σήμερα καταβάλλεται προσπάθεια συνδυασμού δύο ή περισσότερων φυλών, έτσι που οι «καλές» ιδιότητες, που χαρακτηρίζουν καθεμιά από τις φυλές χωριστά, να ενωθούν σε μια φυλή.

Δημοσ.

Thanks Praktikarios.

 

Σκέφτομαι να περιοριστώ σε αιγοπρόβατα και σε στρουθοκαμήλους(τα δευτερα σε κάνα χρόνο γιατί πρέπει να θέλουν ειδικές γνώσεις). Επίσης σκέφτομαι να φυτεύω τα δικά μου ζαρζαβατικά και γενικά να τρώω ότι καλλιεργώ. Σκέφτηκα κάτι καλύτερο όμως , ίσως θα ήταν καλύτερα να το συνδυάσω με την νοσηλευτική ώστε να έχω και μια δουλειά για εισόδημα και να κάνω το hobby που ίσως εξελιχθεί σε κερδοφόρα επιχείρηση.

Ξέρει κανεις αν επιτρέπεται να εκτρέφεις εξωτικά ζώα η αν θέλει άδεια?

Δημοσ.

Για ζαρζαβατικά δεν μπορώ να σου πω και πολλά, εγώ είμαι κτηνοτρόφος. Διάβασε λίγο τα παρακάτω μιας και σε ενδιαφέρουν τα συγκεκριμένα είδη.

 

Πρόβατα:

Το οικόσιτο πρόβατο (Ovis aries), το πιο κοινό μέλος της οικογένειας των προβάτων (Ovis), είναι ένα μηρυκαστικό, τετράποδο ζώο, που πιθανότατα κατάγεται από τα άγρια πρόβατα mouflon της Νότιας και Νοτιοδυτικής Ασίας. Για την εξημέρωση των προβάτων υπάρχουν τεκμήρια στο Ιράκ που χρονολογούνται από το 9.000 π.Χ. Τα πρόβατα συνδέθηκαν με πολλούς πολιτισμούς, κυρίως στη Βρετανία και τη Μεσόγειο, όπου αποτελούν το πιο κοινό αντικείμενο της κτηνοτροφίας. Έχουν μεγάλη οικονομική σημασία, καθώς η απόδοση εισοδήματος που προσφέρουν σε σχέση με το κόστος της εκτροφής τους είναι γύρω στο 400%. Ο παγκόσμιος πληθυσμός των προβάτων υπολογίζεται γύρω στο ένα δισεκατομμύριο. Στις 24 Νοεμβρίου του 2009 πέθανε στην Αυστραλία σε ηλικία 23 ετών και 7 μηνών το γηραιότερο πρόβατο στον κόσμο, η Λάκι.

 

Χαρακτηριστικά

 

Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο τους, ονομάζονται αρνιά μέχρι δυο μηνών, ζυγούρια μέχρι ενός έτους, κριάρια τα ώριμα αρσενικά και προβατίνες τα θηλυκά. Έχουν μέτριο σώμα που καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα, απαλό στην αφή, σγουρό ή ίσιο, μακρύ ή κοντό, λευκό, μαύρο, καστανό ή γκρίζο. Ζουν 10 έως 14 χρόνια, ανάλογα με τις συνθήκες διαβίωσής τους. Τρέφονται με νωπά χόρτα, τα οποία καταπίνουν σχεδόν αμάσητα, ώστε να εξασφαλιστούν κατά τη διάρκεια της ημερήσιας βοσκής οι μεγάλες ποσότητες που απαιτούνται - αργότερα όταν αναπαύονται, η τροφή επανέρχεται στο στόμα και αναμασάται.

 

Εγκυμοσύνη

 

Τα πρόβατα θεωρούνται πολυγαμικά ζώα. Έτσι, στο κοπάδι, σε κάθε κριάρι πρέπει να αντιστοιχούν γύρω στις 30-50 προβατίνες. Η εγκυμοσύνη διαρκεί κατά μέσο όρο 150 μέρες. Τα θηλυκά γεννούν 1-2 ή σπανιότερα 3-4 μικρά, ύστερα από κύηση 5 μηνών. Οι προβατίνες γεννούν μόνο μια φορά τον χρόνο, αν και βιολογικά έχουν τη δυνατότητα να γεννούν κάθε 6-7 μήνες. Αξίζει να αναφερθεί ότι κάθε προβατίνα αναγνωρίζει το δικό της μικρό, ανάμεσα σε πλήθος άλλων, βάσει της μυρωδιάς των μικρών της. Τα πρόβατα ενηλικιώνονται σε 2 χρόνια αν είναι αρσενικά, και σε ένα χρόνο αν είναι θηλυκά.

 

Φροντίδα

 

Συνιστάται στις αρχές του καλοκαιριού τα πρόβατα να κάνουν μπάνιο στη θάλασσα, για λόγους καθαριότητας

 

Τα μικρά που προορίζονται για αναπαραγωγή θηλάζουν μέχρι και πέντε μήνες. Αντίθετα, εκείνα που προορίζονται για κρέας, θηλάζουν το πολύ μέχρι ένα μήνα και στη συνέχεια αρχίζει η εντατική εκτροφή τους προκειμένου να αναπτυχθούν όσο το δυνατό γρηγορότερα.

 

Τα πρόβατα πρέπει να κουρεύονται κυρίως στην αρχή του καλοκαιριού - συνήθως αρχές Μαΐου, όταν το μαλλί έχει το μεγαλύτερο μήκος και πριν αρχίσει να πέφτει. Το κούρεμα γίνεται με ειδικά ψαλίδια ή με κουρευτικές μηχανές, χειροκίνητες ή και ηλεκτρικές. Μετά το κούρεμα, στα πρόβατα πρέπει σε κανονικά διαστήματα να τους γίνεται μπάνιο.

 

Το κούρεμα των προβάτων είναι κουραστική εργασία, ειδικά όταν γίνεται με ψαλίδια αντί για ειδικές μηχανές.

 

Προϊόντα

 

Σήμερα υπάρχουν φυλές που κάθε χρόνο δίνουν διαφορετική ποσότητα μαλλιού και γάλακτος. Για παράδειγμα, τα πρόβατα που υπάρχουν στην περιοχή της Κεφαλλονιάς δίνουν, κατά μέσο όρο, μέχρι 1,5 κιλό γάλα ημερησίως. Εξαίρεση αποτελεί η γερμανική φυλή προβάτων, που αποδίδουν καθημερινά μέχρι και 3 κιλά γάλα.

 

Δυστυχώς στη σημερινή εποχή το μαλλί που συλλέγεται από το κούρεμα των προβάτων - που όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, γίνεται για λόγους υγιεινής και άνετης διαβίωσης του ζώου - δεν αξιοποιείται, αφού δεν υπάρχει μεγάλη ζήτηση σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Σε επαρχιακές περιοχές της Ελλάδας, όπως είναι το νησί της Κεφαλονιάς, και όπου παλιότερα δεν πήγαινε χαμένο ούτε ένα κιλό μαλλιού, οι κτηνοτρόφοι αναγκάζονται πλέον να αποθέτουν το μαλλί στις χωματερές.

Κατσίκες:

Η οικόσιτη κατσίκα (επιστημονική ονομασία: Αιξ η κατοικίδιος, Capra aegagrus hircus), γίδα ή αίγα, είναι υποείδος της εξημερωμένης κατσίκας και κατάγεται από την άγρια (μη εξημερωμένη) κατσίκα της Νοτιοδυτικής Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης. Πρόκειται για ζώο μηρυκαστικό, της οικογένειας των βοοειδών και της τάξης των αρτιοδάχτυλων. Μαζί με το πρόβατο θεωρείται από τα πρώτα ζώα που εξημερώθηκαν από τους ανθρώπους. Εκτρέφονται για το γάλα, το κρέας και για το τρίχωμά τους. Τον τελευταίο αιώνα έγιναν δημοφιλή ζώα και ως κατοικίδια Εχθροί της είναι τα σαρκοφάγα ζώα και τα αρπακτικά πουλιά. Η ευκολία στην απόκτηση και στη συντήρησή της, έκανε πολλούς να τη χαρακτηρίσουν «αγελάδα του φτωχού».

 

Ονομασίες

 

Η κατσίκα λέγεται και γίδα ή αίγα. Οι αρσενικές κατσίκες καλούνται τράγοι. Το νεαρό άτομο των δύο φύλων καλείται κατσίκι ως την ηλικία του ενός έτους και βετούλι από τον πρώτο ως το δεύτερο χρόνο του. Η εγχώρια (ντόπια) ελληνική κατσίκα έχει διάφορα ονόματα ανάλογα με τα χρώματά της. Έτσι, η μαύρη κατσίκα λέγεται κόρμπα, η μαύρη με κοιλιά κίτρινη γκιόσα, η κοκκινωπή κάμπινα, η ασπρόμαυρη μπάρτσα, η σταχτιά κανούτα, καφετί κανέλλα και η άσπρη φλώρα.

 

Ιστορία

 

Οι κατσίκες φαίνεται να εξημερώθηκαν σχεδόν 10.000 χρόνια πριν στα Όρη του Ζάγρου στο Ιράν. Ζώα αγροδίαιτα, ευκίνητα και έξυπνα, αποτέλεσαν ένα από τα πρώτα ζώα που εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο.

 

Ανατομία

 

Οι περισσότερες κατσίκες από τη φύση τους έχουν δύο κέρατα, των οπόίων το σχήμα και το μέγεθος ποικίλλει ανάλογα με τη ράτσα. Υπάρχουν και μερικά θηλυκά με κέρατα. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι υπάρχουν και κατσίκες χωρίς κέρατα ή και με πολλά κέρατα (μέχρι και 8). Το τελευταίο πιστεύεται ότι είναι γενετικό χαρακτηριστικό και, το οποίο κληρονομείται και είναι σπάνιο φαινόμενο. Τα κέρατα της κατσίκας είναι φτιαγμένα από οστά και περιβάλλονται από κερατίνη και άλλες πρωτεΐνες. Χρησιμοποιούνται ως μέσο άμυνας και κυριαρχίας. Το κεφάλι τους είναι μακρύ και τα μάτια τους ζωηρά.. Η κατατομή τους και η γραμμή στη ράχη είναι ευθύγραμμες.

 

Ολόκληρο το σώμα τους καλύπτεται από τρίχωμα, διαφορετικό σε μήκος και χρώμα ανάλογα με τη ράτσα. Και τα δύο φύλα έχουν γένι. Μερικές φυλές προβάτων και κατσικών φαίνονται να έχουν ομοιότητες, ωστόσο διαφέρουν στην ουρά. Τα πρόβατα έχουν ουρές που κρέμονται προς τα κάτω και είναι συνήθως πιο μακριές από τις ουρές των αιγών.

 

Αναπαραγωγή

 

 

Σε ορισμένα κλίματα, οι κατσίκες μπορούν να ζευγαρώνουν οποιαδήποτε ημέρα του χρόνου Γενικά, το ζευγάρωμα γίνεται περίπου μέσα στο Σεπτέμβριο και η κύηση διαρκεί 148 ημέρες. Συνήθως γεννούν ένα κατσίκι ή δίδυμα, τα οποία τα θηλάζουν. Το γάλα της κατσίκας είναι πυκνότερο από της αγελάδας και μάλιστα αποτελεί κατάλληλη τροφή για νήπια.

 

Συχνά οι εκτροφείς των αιγών κάνουν και τεχνητή γονιμοποίηση, για να διασταυρώσουν ράτσες.

 

Τροφή

 

Τρέφεται με φύλλα, τρυφερούς βλαστούς και μικρά κλαδιά από δέντρα, στα οποία σκαρφαλώνει η ίδια. Ενίοτε είναι καταστροφική για τα δέντρα, καθώς δεν τα αφήνει να αναπτυχθούν. Πολλές φορές τρώει ακόμα και πικρά φυτά, που δεν τρώνε τα άλλα ζώα, όπως το πρόβατο.

 

Χρησιμότητα

 

Τόσο ζωντανή όσο και νεκρή, η κατσίκα είναι πολύ χρήσιμη για τον άνθρωπο. Εκτρέφεται για το γάλα, το κρέας της και το μαλλί της. Επίσης, το δέρμα και η κοπριά της κατσίκας είναι εξίσου χρήσιμα (το πρώτο κυρίως για την κατασκευή υποδημάτων και ασκιών και η τελευταία ως λίπασμα).

 

Γάλα

 

Η γαλακτοπαραγωγή της εγχώριας κατσίκας (που υπάρχει στην Ελλάδα από τα αρχαιότατα χρόνια) διαρκεί 6 μήνες και φθάνει το ενάμισι λίτρο ημερησίως. Το γάλα της μπορεί να καταναλωθεί φρέσκο, αν και συνιστάται η παστερίωση, με σκοπό την απομάκρυνση των μικροβίων, όπως ο Staphylococcus aureus και η Escherichia coli. Από το γάλα της αίγας παράγεται τυρί, βούτυρο, παγωτό και άλλα προϊόντα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κατσικίσιο γάλα μπορεί να αντικαταστήσει το αγελαδινό για όσους είναι αλλεργικοί στο τελευταίο. Ωστόσο, η περιεκτικότητα του κατσικίσιου γάλακτος σε λακτόζη το καθιστά αδύνατο για κατανάλωση από εκείνους που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη.

 

Το βούτυρο της κατσίκας είναι λευκό, επειδή οι αίγες παράγουν γάλα με την κίτρινη ουσία Β- καροτίνη και αυτή μετατρέπεται σε έναν άχρωμο τύπο της βιταμίνης Α.

 

Το τυρί της αίγας είναι γνωστό ως chèvre στη Γαλλία, από τη γαλλική λέξη για την κατσίκα. Υπάρχουν επίσης οι ποικιλίες τυριού Rocamadour και Montrachet.

 

Κρέας

 

Το κρέας του κατσικιού είναι εξαιρετικό και περιζήτητο, καθώς το κρέας του αρνιού είναι παχύτερο. Η ποιότητά του εξαρτάται και από την ηλικία του ζώου (τα μικρά σε ηλικία ζώα, ερίφια, έχουν καλύτερο κρέας). Η αίγα μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους, ενώ από τα φαγώσιμα όργανα της κατσίκας, ο εγκέφαλος, τα πόδια και το κεφάλι της, αποτελούν βάση για σούπες και άλλα φαγητά.

 

 

 

Μαλλί

 

Το κούρεμα της κατσίκας γίνεται κάθε άνοιξη. Από αυτό προέρχεται το γιδόμαλλο, που είναι γνωστό με την εμπορική ονομασία μοχέρ (από το αγγλικό mohair). Χρησιμοποιείται κυρίως για την κατασκευή σακιών, καπών και για σακούλες.

 

Ασθένειες

 

Το ζώο προσβάλλεται από ασθένειες όπως ο αφθώδης πυρετός και μερικές φορές από εντεροτοξιναιμία, η οποία πολλές φορές προλαμβάνεται με εμβολιασμό. Οι ξένες ράτσες είναι πιο ευαίσθητες και υποφέρουν από λοιμώδεις νόσους, υποβιταμινώσεις, βρουκέλλωση (μελιταίος πυρετός), ο οποίος μπορεί να μεταδοθεί και στον άνθρωπο. Ο εχινόκοκκος είναι σπάνιος στα κατσίκια, σε αντίθεση με τα αρνιά. Παλαιότερα κυρίως, οι κατσίκες προσβάλλονταν από άνθρακα, βδέλλα, ευλογιά και τυμπανίτιδα.

 

Στη λαογραφία και στη μυθολογία

 

Από την έλευση του Χριστιανισμού, η κατσίκα ταυτίστηκε με το διάβολο. Η πιο κοινή μεσαιωνική αναπαράσταση του διαβόλου ήταν με κεφάλι κατσίκας και με κέρατα και γένι, όπως της αίγας.

 

Ακόμα και σήμερα, η κατσίκα έχει σημαντική θέση στο σατανισμό και στον παγανισμό. Η πεντάλφα, το σύμβολο του σατανισμού, πιστεύεται ότι προήλθε από το σχήμα του κεφαλιού κατσίκας.

 

Το ζώο αναφέρεται επίσης στη νορβηγική μυθολογία και στο κινέζικο ημερολόγιο. Για το δεύτερο, όσοι γεννήθηκαν στο έτος του Τράγου, θεωρούνται εσωστρεφείς, ντροπαλοί, δημιουργικοί και τελειομανείς.

 

Πολλά μυθολογικά τέρατα συμπεριελάμβαναν μέρη από το σώμα της αίγας, όπως η Χίμαιρα. Επίσης, στο Δυτικό Ωροσκόπιο, ο Αιγόκερως ως ζώδιο απεικονίζεται με μια κατσίκα με ουρά ψαριού.

 

Το βρώμιο ονομάστηκε από την ελληνική λέξη «βρόμος» που σημαίνει τη δυσάρεστη μυρωδιά των τράγων.

 

Σημαντική ήταν η θέση της κατσίκας και στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία καθώς η κατσίκα Αμάλθεια αποτέλεσε την τροφό του θεού των θεών Δία, αποδίδοντάς της οι Αρχαίοι Έλληνες ιδιαίτερη τιμή.

 

Στη Θρησκεία

 

Οι κατσίκες αναφέρονται πολύ συχνά στη Βίβλο. Το εν λόγω ζώο θεωρείται αγνό και το έσφαζαν προς τιμήν κάποιου επίσημου καλεσμένου κατά τα εβραϊκά έθιμα Πολλές φορές ένας ηγέτης ή Βασιλιάς συγκρινόταν με τον τράγο που είναι επικεφαλής του κοπαδιού. Στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς Χριστός είπε την παραβολή του Προβάτου και των Κατσικιών (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 25).

 

Επιλεγμένες ράτσες

 

Οι περισσότερες φυλές ανήκουν στο είδος Αιξ η κατοικίδιος. Η εγχώρια φυλή (ντόπια ελληνική γίδα) υπάρχει στον ελληνικό χώρο από τους αρχαιότατους χρόνους και οι αντιπρόσωποί της έχουν κοντό κεφάλι και τραχύ, κοντό τρίχωμα. Ωστόσο, στη χώρα μας, όπως και σε άλλες χώρες, εισήχθησαν και ξένες φυλές, όπως η μαλτέζικη, με καταγωγή από το Σουδάν.

 

Ξένες ράτσες

Αγκύρας: Λέγεται και Τιφτίκι. Το τρίχωμά της είναι άσπρο και έχει υφή από μετάξι. Χρησιμοποιείται στην υφαντουργία, ιδίως για την παραγωγή κασμιριών. Μοιάζει πολύ με το πρόβατο.

Ελβετική: Προέρχεται από την κοιλάδα Ζάανεν. Αποτελεί μία από τις καλύτερες φυλές και τα είδη της μοιάζουν με μικρές αγελάδες. Είναι ψηλή στο ανάστημα και εντελώς λευκή στο χρώμα. Σπάνια έχει κέρατα. Γεννά 4-5 κατσίκια και παράγει 4-5 λίτρα γάλα ημερησίως.

Θιβετιανή: Εκτρέφεται για το εξαιρετικής ποιότητας μαλλί της, από το οποίο κατασκευάζονται κασμίρια.

Κασμίρ: Κατάγεται από την Ασία. Έχει μαύρο και στιλπνό τρίχωμα.

Μαλτέζικη: Ονομάστηκε έτσι γιατί μεταφέρθηκε από τη Μάλτα το 19ο αιώνα. Κατάγεται από τη Νουβία της Αφρικής. Έχει μεγάλα αυτιά που κρέμονται και είναι μεγαλύτερη από την εγχώρια φυλή. Δεν έχει γένι και σπάνια έχει κέρατα. Γεννά 3-4 κατσίκια και χρησιμοποιείται ως οικόσιτη, καθώς δεν έχει αντοχή στο βάδισμα.

Συρίας ή φυλή της Δαμασκού: Φημίζεται για τη γαλακτοπαραγωγή της.

Τόγγεμποργκ: Χρησιμοποιείται για παραγωγή γάλακτος.

Στρουθοκάμηλοι:

Η στρουθοκάμηλος είναι μεγάλο πτηνό, που ανήκει στην οικογένεια Στρουθιονίδες και στην τάξη Στρουθιόμορφα των δρομέων. Υπάγεται στην ομάδα των ατροπιδοφόρων πουλιών, τα οποία στερούνται τρόπιδας στο στέρνο τους και δεν μπορούν να πετάξουν. Είναι συγγενικό είδος με τους δρομείς που έζησαν κατά το Τριτογενές . Πρόκειται για το μεγαλύτερο πουλί που ζει σήμερα στον πλανήτη μας. Ζει σε αγέλες και τρέφεται με σπόρους, φρούτα και έντομα. Εξαιτίας του κυνηγιού της για το φτέρωμά της, παρατηρείται μείωση του πληθυσμού της τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στην Αφρική και στην Αραβική Χερσόνησο. Τα φτερά του πουλιού χρησιμοποιούνται για διακοσμητικούς σκοπούς, ενώ το κρέας και τα αυγά της τρώγονται. Σε πολλές περιοχές του κόσμου, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα υπάρχουν και εκτροφεία στρουθοκαμήλων.

 

 

 

Περιγραφή

 

 

Φθάνει σε ύψος τα 2-2,5 μέτρα και ζυγίζει από 50 ως 80 κιλά. Το σώμα της έχει φτέρωμα που είναι γυμνό και το χρώμα του είναι ασπρόμαυρο στα αρσενικά και γκρι στα θηλυκά. Ο λαιμός και το κεφάλι της καλύπτονται από χνούδι. Έχει μικρό κεφάλι σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα της και μεγάλα μάτια με βλεφαρίδες. Το ράμφος της καταλήγει σε ονυχοειδή απόφυση και καλύπτεται από κερατίνη. Τα πόδια της είναι ψηλά, δυνατά και καταλήγουν σε δύο δάκτυλα. Από αυτά, το εξωτερικό δάκτυλο είναι πιο αναπτυγμένο από το εξωτερικό και καταλήγει σε ένα σκληρό νύχι. Στο εμπρόσθιο τμήμα των ταρσών βρίσκονται φολίδες από κερατίνη. Τρέχει πολύ γρήγορα χρησιμοποιώντας τις δυνατές κνήμες της και εξασφαλίζει την ισορροπία στο σώμα της με τις φτερούγες της. Με τον ίδιο τρόπο μειώνει την ταχύτητα και αλλάζει κατεύθυνση. Η ταχύτητά της φθάνει τα 60 χιλιόμετρα την ώρα.

 

Αναπαραγωγή

 

Κατά την περίοδο αναπαραγωγής αποχωρίζονται από τις ομάδες και γίνονται μάχες ανάμεσα στα αρσενικά. Η διάρκεια του αναπαραγωγικού κύκλου αρχίζει την άνοιξη και τα ζευγάρια που αποχωρίζονται από την αγέλη συζούν μέχρι το μεγάλωμα των μικρών. Πολλά θηλυκά μαζί ανοίγουν τρύπες στο χώμα και γεννούν ένα αυγό. Η διάρκεια της επώασης είναι γύρω στις 40 ημέρες και το αρσενικό βοηθά στο κλώσημα. Τα μικρά ακολουθούνται από τους γονείς τους τις πρώτες ημέρες από τη γέννησή τους και σύντομα γίνονται ικανά να βρίσκουν την τροφή τους μόνα τους. Έπειτα από τρία χρόνια ενηλικιώνονται.

 

Ταξινόμηση

 

Η πρώτη περιγραφή του πτηνού έγινε από τον Κάρολο Λινναίο στο έργο του Systema Naturae με το σημερινό διπλό όνομά της. Η επιστημονική της ονομασία προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «κάμηλος» και «στρουθίο» και υπονοεί το μακρύ λαιμό της.

 

Υποείδη

 

Αναγνωρίζονται πέντε υποείδη σήμερα του γένους στρουθοκάμηλος:

S. c. australis στη νοτιότερη Αφρική.

S. c. camelus στη Βόρεια Αφρική. Με μήκος 2,74 μ. Και βάρος 154 κιλά, αποτελεί το μεγαλύτερο υποείδος.[5] Ο λαιμός της είναι κόκκινος, γι’ αυτό πολλές φορές αποκαλείται και «στρουθοκάμηλος με τον κόκκινο λαιμό».

S. c. massaicus στην Ανατολική Αφρική ή «στρουθοκάμηλος Μασάι». Ο λαιμός της είναι πορτοκαλί.

S. c. syriacus ή Αραβική Στρουθοκάμηλος. Ζει στη Μέση Ανατολή. Κάποτε ήταν είδος κοινό στη Συρία και στο Ιράκ. Εξαφανίστηκε γύρω στα 1966.

S. c. molybdophanes ή Σομαλική στρουθοκάμηλος. Ζει στη Σομαλία, στην Αιθιοπία και στη βόρεια Κένυα.Δε ζουν σε αγέλες αλλά σε μοναχικά ζευγάρια.

Ελπίζω να βοήθησα.

Δημοσ.

ε να λεμε καμια μαλακια να περασει η ωρα.

 

 

next week: θελω να γινω ψαρας

 

 

Πρακτικαριε, τυρι φτιαχνεις? τα ζωα τα εχεις μονο για το γαλα? μονο προβατα και κατσικες? με την παραγωγη κρεατος καμια επαφη?

Δημοσ.

To ψαρας ρε συ τουφα θα 'ναι οφ σιζον , θα μας πει να παει να μεινει σε τιποτα ιμαλαια.

 

Εκτροφή Yak τότες.

yakb.jpg

Είναι και απειλούμενο είδος.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...