Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'μουσική'.
6 αποτελέσματα
-
Το "Where That Came From" είναι το πρώτο τραγούδι του Τράβις αφότου έχασε τη φωνή του, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, το 2013. Για πρώτη φορά από τη στιγμή που ο τραγουδιστής Ράντι Τράβις έχασε τη δυνατότητα να μιλά ή να τραγουδά κανονικά, μετά από εγκεφαλικό που υπέστη το 2013, κυκλοφορεί νέο τραγούδι. Δεν το ερμήνευσε ο ίδιος όμως: αντίθετα, τη φωνή του συνέθεσε λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, με τη συνδρομή παρένθετου ερμηνευτή. Το τραγούδι, με τίτλο "Where That Came From", είναι χαρακτηριστικό των αισθηματικών, λαϊκών τραγουδιών για τα οποία φημιζόταν ο Τράβις, στο απόγειο της καριέρας του. Οι παραγωγοί το συνέθεσαν εκπαιδεύοντας μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο δεν κατονομάζεται, ξεκινώντας με 42 ηχογραφήσεις των ερμηνειών του. Στη συνέχεια, υπό την εποπτεία του Τράβις και του Κάιλ Λένινγκ, παραγωγού με τον οποίο συνεργάστηκε σε όλη την πορεία της καριέρας του ο τραγουδιστής, ο Τζέιμς Ντουπρί ερμήνευσε τους στίχους, τους οποίους η τεχνητή νοημοσύνη ανέλαβε να αποδώσει με τη φωνή του Τράβις. Εκτός από το YouTube, το τραγούδι είναι διαθέσιμο και σε άλλες πλατφόρμες, όπως η Apple Music και το Spotify. To αποτέλεσμα του πειράματος είναι ένα μελωδικό τραγούδι που αποδίδει το χαλαρό ερμηνευτικό ύφος του Τράβις, που σπάνια απομακρυνόταν ιδιαίτερα από τη βαρύτονη αφετηρία του. Θυμίζει εκείνα τα singles που θα έκαναν θραύση στους χορούς των αμερικανικών σχολείων στις νότιες και μεσοδυτικές πολιτείες, όπως η μουσική country είναι ιδιαίτερα δημοφιλής. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο τραγούδι του Ράντι Τράβις, όμως οπωσδήποτε δεν είναι το χειρότερο. Ο Ντάστιν Μπάλαρντ, που είναι γνωστός στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το υλικό που ανεβάζει στους λογαριασμούς του με το όνομα There I Ruined It, δημιουργεί τις παρωδίες του ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο που εφάρμοσε και η ομάδα του Τράβις, με το αποτέλεσμα να είναι κεφάτα σαχλοί συνδυασμοί, όπως να ακούς το "Baby Got Back" με τη φωνή του Έλβις Πρίσλεϊ ή το Τζόνι Κας να ερμηνεύει το "Barbie Girl". Θα ήταν εύκολο να σημάνει κανείς συναγερμό, εξαιτίας αυτού του τραγουδιού ή των δημιουργιών του Μπάλαρντ, κάνοντας λόγο για το τέλος της μουσικής ως ανθρώπινης δημιουργίας. Όμως, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, καθώς επιβεβαιώνεται το τι μπορούν να πετύχουν προγράμματα ανασύνθεσης της ανθρώπινης φωνής στα χέρια ικανών χειριστών. Είτε σας άρεσε το τραγούδι, είτε όχι, ομολογουμένως δεν είναι κάτι που θα προέκυπτε από την εισαγωγή μιας απλής οδηγίας σε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτεία του Τενεσί ψήφισε πρόσφατα το λεγόμενο Νόμο του Έλβις, ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου και προσφέρει τη δυνατότητα στις δισκογραφικές εταιρίες να κινηθούν νομικά σε βάρος εκείνων που χρησιμοποιούν λογισμικό προκειμένου να ανασυνθέσουν τη φωνή ενός καλλιτέχνη χωρίς τη συγκατάθεσή του. Το τραγούδι του Τράβις είναι ένα ενδιαφέρον παράδειγμα του πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη προκειμένου να συνθέσει μουσική η οποία έχει ένα στοιχείο εγκυρότητας. Από την άλλη, μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, οι οποίες κατέχουν τα δικαιώματα ατελείωτων καταλόγων μουσικής από διάσημους, νεκρούς καλλιτέχνες, που προσφέρονται για μια ψηφιακή "ανάσταση" και, αν θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα εκεί, για ενδεχόμενα κέρδη. Μπορεί στην περίπτωση του Τράβις, που στερήθηκε τραγικά τη φωνή του και συμμετείχε συνειδητά σε αυτή την προσπάθεια, το αποτέλεσμα να είναι συγκινητικό, όμως αναπόφευκτα εγείρεται το ερώτημα τι συμπεράσματα θα αντλήσει η μουσική βιομηχανία από αυτή την ιστορία. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
-
Ανακτά τη φωνή του ο Ράντι Τράβις με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης
Snoob δημοσίευσε ένα άρθρο στο Artificial Intelligence
Για πρώτη φορά από τη στιγμή που ο τραγουδιστής Ράντι Τράβις έχασε τη δυνατότητα να μιλά ή να τραγουδά κανονικά, μετά από εγκεφαλικό που υπέστη το 2013, κυκλοφορεί νέο τραγούδι. Δεν το ερμήνευσε ο ίδιος όμως: αντίθετα, τη φωνή του συνέθεσε λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης, με τη συνδρομή παρένθετου ερμηνευτή. Το τραγούδι, με τίτλο "Where That Came From", είναι χαρακτηριστικό των αισθηματικών, λαϊκών τραγουδιών για τα οποία φημιζόταν ο Τράβις, στο απόγειο της καριέρας του. Οι παραγωγοί το συνέθεσαν εκπαιδεύοντας μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο δεν κατονομάζεται, ξεκινώντας με 42 ηχογραφήσεις των ερμηνειών του. Στη συνέχεια, υπό την εποπτεία του Τράβις και του Κάιλ Λένινγκ, παραγωγού με τον οποίο συνεργάστηκε σε όλη την πορεία της καριέρας του ο τραγουδιστής, ο Τζέιμς Ντουπρί ερμήνευσε τους στίχους, τους οποίους η τεχνητή νοημοσύνη ανέλαβε να αποδώσει με τη φωνή του Τράβις. Εκτός από το YouTube, το τραγούδι είναι διαθέσιμο και σε άλλες πλατφόρμες, όπως η Apple Music και το Spotify. To αποτέλεσμα του πειράματος είναι ένα μελωδικό τραγούδι που αποδίδει το χαλαρό ερμηνευτικό ύφος του Τράβις, που σπάνια απομακρυνόταν ιδιαίτερα από τη βαρύτονη αφετηρία του. Θυμίζει εκείνα τα singles που θα έκαναν θραύση στους χορούς των αμερικανικών σχολείων στις νότιες και μεσοδυτικές πολιτείες, όπως η μουσική country είναι ιδιαίτερα δημοφιλής. Μπορεί να μην είναι το καλύτερο τραγούδι του Ράντι Τράβις, όμως οπωσδήποτε δεν είναι το χειρότερο. Ο Ντάστιν Μπάλαρντ, που είναι γνωστός στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το υλικό που ανεβάζει στους λογαριασμούς του με το όνομα There I Ruined It, δημιουργεί τις παρωδίες του ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο που εφάρμοσε και η ομάδα του Τράβις, με το αποτέλεσμα να είναι κεφάτα σαχλοί συνδυασμοί, όπως να ακούς το "Baby Got Back" με τη φωνή του Έλβις Πρίσλεϊ ή το Τζόνι Κας να ερμηνεύει το "Barbie Girl". Θα ήταν εύκολο να σημάνει κανείς συναγερμό, εξαιτίας αυτού του τραγουδιού ή των δημιουργιών του Μπάλαρντ, κάνοντας λόγο για το τέλος της μουσικής ως ανθρώπινης δημιουργίας. Όμως, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, καθώς επιβεβαιώνεται το τι μπορούν να πετύχουν προγράμματα ανασύνθεσης της ανθρώπινης φωνής στα χέρια ικανών χειριστών. Είτε σας άρεσε το τραγούδι, είτε όχι, ομολογουμένως δεν είναι κάτι που θα προέκυπτε από την εισαγωγή μιας απλής οδηγίας σε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτεία του Τενεσί ψήφισε πρόσφατα το λεγόμενο Νόμο του Έλβις, ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου και προσφέρει τη δυνατότητα στις δισκογραφικές εταιρίες να κινηθούν νομικά σε βάρος εκείνων που χρησιμοποιούν λογισμικό προκειμένου να ανασυνθέσουν τη φωνή ενός καλλιτέχνη χωρίς τη συγκατάθεσή του. Το τραγούδι του Τράβις είναι ένα ενδιαφέρον παράδειγμα του πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η τεχνητή νοημοσύνη προκειμένου να συνθέσει μουσική η οποία έχει ένα στοιχείο εγκυρότητας. Από την άλλη, μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, οι οποίες κατέχουν τα δικαιώματα ατελείωτων καταλόγων μουσικής από διάσημους, νεκρούς καλλιτέχνες, που προσφέρονται για μια ψηφιακή "ανάσταση" και, αν θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα εκεί, για ενδεχόμενα κέρδη. Μπορεί στην περίπτωση του Τράβις, που στερήθηκε τραγικά τη φωνή του και συμμετείχε συνειδητά σε αυτή την προσπάθεια, το αποτέλεσμα να είναι συγκινητικό, όμως αναπόφευκτα εγείρεται το ερώτημα τι συμπεράσματα θα αντλήσει η μουσική βιομηχανία από αυτή την ιστορία. -
Το νέο άλμπουμ της Τέιλορ Σουίφτ έσπασε το ρεκόρ άλμπουμ με τις περισσότερες αναπαραγωγές μέσα σε μία ημέρα, όπως ανακοίνωσε η πλατφόρμα. Η Τέιλορ Σουίφτ, με τη νέα της δουλειά, κατέκτησε και την πρώτη θέση στη λίστα των καλλιτεχνών που συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μέσα σε μία ημέρα. Το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ της κυκλοφόρησε την Παρασκευή, προκαλώντας ενθουσιασμό στους πολυάριθμους φίλους της Αμερικανίδας τραγουδίστριας. Το Tortured Poets Department περιλαμβάνει 31 κομμάτια, μέσα από τα οποία η εξαιρετικά πετυχημένη Σουίφτ προσεγγίζει μια σειρά απογοητεύσεων στην προσωπική της ζωή, ενώ εμφανίζεται να σχολιάζει οργισμένα τη στάση ορισμένων παλαιότερων συντρόφων της. Τα πρώτα 16 κομμάτια κυκλοφόρησαν, όπως ήταν προγραμματισμένο, στις 7 το πρωί ώρα Ελλάδας, όμως λίγες μόλις ώρες αργότερα προστέθηκαν άλλα 15 κομμάτια, προσφέροντας έτσι στους θαυμαστές της Σουίφτ άφθονο υλικό προς ανάλυση, όπως άλλωστε και στους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τη μουσική σκηνή. Η Σουίφτ δήλωσε ότι το άλμπουμ ήταν μια ανθολογία νέων έργων, τα οποία προσέγγιζαν "γεγονότα, απόψεις και συναισθήματα από μια φευγαλέα και μοιρολατρική περίοδο, η οποία αποδείχτηκε εξίσου εντυπωσιακή και θλιβερή". "Το κεφάλαιο αυτό έκλεισε οριστικά. Δεν υπάρχει τίποτε που να γυρεύει εκδίκηση, κανένας ανοιχτός λογαριασμός, από τη στιγμή που οι πληγές επουλώθηκαν", δήλωσε. "Από τη στιγμή που έχουμε μιλήσει για τη θλιβερότερη στιγμή μας, μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή". Η Σουίφτ είχε ανακοινώσει την επικείμενη άφιξη του 11ου άλμπουμ της από τη σκηνή των Βραβείων Grammy, το Φεβρουάριο. Το Dead Poets Department συγκέντρωσε 200 εκατομμύρια streams μέσα στις πρώτες 24 ώρες από την κυκλοφορία του, ενώ το 2022 η Σουίφτ είχε καταλάβει και τις δέκα πρώτες δέσεις στη λίστα Hot 100 μετά την κυκλοφορία του Midnights και παραμένει η μόνη καλλιτέχνιδα που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Υπενθυμίζεται ότι η Σουίφτ είχε εμπλακεί σε μακροχρόνιο αγώνα προκειμένου να ανακτήσει τα δικαιώματα σε παλαιότερα τραγούδια της και τελικά το πέτυχε εν μέρει, αποκτώντας τη δυνατότητα να προχωρήσει σε νέες ηχογραφήσεις των πρώτων επιτυχιών της. Είναι υπέρμαχος του δικαιώματος των καλλιτεχνών να ελέγχουν το πώς χρησιμοποιείται η δουλειά τους, αλλά και να διεκδικούν μεγαλύτερα μερίδια από τα κέρδη που αποκτούν οι δισκογραφικές -και πλέον οι εταιρίες streaming- από την κυκλοφορία του έργου των καλλιτεχνών. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο
-
Η Τέιλορ Σουίφτ, με τη νέα της δουλειά, κατέκτησε και την πρώτη θέση στη λίστα των καλλιτεχνών που συγκέντρωσαν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον μέσα σε μία ημέρα. Το πολυαναμενόμενο νέο άλμπουμ της κυκλοφόρησε την Παρασκευή, προκαλώντας ενθουσιασμό στους πολυάριθμους φίλους της Αμερικανίδας τραγουδίστριας. Το Tortured Poets Department περιλαμβάνει 31 κομμάτια, μέσα από τα οποία η εξαιρετικά πετυχημένη Σουίφτ προσεγγίζει μια σειρά απογοητεύσεων στην προσωπική της ζωή, ενώ εμφανίζεται να σχολιάζει οργισμένα τη στάση ορισμένων παλαιότερων συντρόφων της. Τα πρώτα 16 κομμάτια κυκλοφόρησαν, όπως ήταν προγραμματισμένο, στις 7 το πρωί ώρα Ελλάδας, όμως λίγες μόλις ώρες αργότερα προστέθηκαν άλλα 15 κομμάτια, προσφέροντας έτσι στους θαυμαστές της Σουίφτ άφθονο υλικό προς ανάλυση, όπως άλλωστε και στους δημοσιογράφους που ασχολούνται με τη μουσική σκηνή. Η Σουίφτ δήλωσε ότι το άλμπουμ ήταν μια ανθολογία νέων έργων, τα οποία προσέγγιζαν "γεγονότα, απόψεις και συναισθήματα από μια φευγαλέα και μοιρολατρική περίοδο, η οποία αποδείχτηκε εξίσου εντυπωσιακή και θλιβερή". "Το κεφάλαιο αυτό έκλεισε οριστικά. Δεν υπάρχει τίποτε που να γυρεύει εκδίκηση, κανένας ανοιχτός λογαριασμός, από τη στιγμή που οι πληγές επουλώθηκαν", δήλωσε. "Από τη στιγμή που έχουμε μιλήσει για τη θλιβερότερη στιγμή μας, μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή". Η Σουίφτ είχε ανακοινώσει την επικείμενη άφιξη του 11ου άλμπουμ της από τη σκηνή των Βραβείων Grammy, το Φεβρουάριο. Το Dead Poets Department συγκέντρωσε 200 εκατομμύρια streams μέσα στις πρώτες 24 ώρες από την κυκλοφορία του, ενώ το 2022 η Σουίφτ είχε καταλάβει και τις δέκα πρώτες δέσεις στη λίστα Hot 100 μετά την κυκλοφορία του Midnights και παραμένει η μόνη καλλιτέχνιδα που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο. Υπενθυμίζεται ότι η Σουίφτ είχε εμπλακεί σε μακροχρόνιο αγώνα προκειμένου να ανακτήσει τα δικαιώματα σε παλαιότερα τραγούδια της και τελικά το πέτυχε εν μέρει, αποκτώντας τη δυνατότητα να προχωρήσει σε νέες ηχογραφήσεις των πρώτων επιτυχιών της. Είναι υπέρμαχος του δικαιώματος των καλλιτεχνών να ελέγχουν το πώς χρησιμοποιείται η δουλειά τους, αλλά και να διεκδικούν μεγαλύτερα μερίδια από τα κέρδη που αποκτούν οι δισκογραφικές -και πλέον οι εταιρίες streaming- από την κυκλοφορία του έργου των καλλιτεχνών.
-
Τελικά, φαίνεται πως το "Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω" είναι μια πολύ εύστοχη παρατήρηση. Οι στίχοι των τραγουδιών αποδεικνύονται πράγματι απλούστεροι και περισσότερο επαναλαμβανόμενοι, σύμφωνα με έρευνα η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την Πέμπτη. Παράλληλα, οι στίχοι γίνονται περισσότερο οργισμένοι και αυτοαναφορικοί, τα τελευταία 40 χρόνια, συμπεραίνει η ίδια έρευνα, επιβεβαιώνοντας έτσι τις απόψεις όσων γκρινιάζουν με την πορεία που ακολουθεί η μουσική σε σχέση με τον "παλιό, καλό καιρό". Ομάδα Ευρωπαίων ερευνητών ανέλυσε τις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σε περισσότερα από 12.000 τραγούδια, γραμμένα στην αγγλική γλώσσα, σε κατηγορίες από τη rap ως τη country, κι από την pop μέχρι τη rock μουσική, από το 1980 έως το 2020. Πριν περιγράψει το πώς οι στίχοι έχουν ακολουθήσει πορεία απλούστευσης, η έρευνα επισημαίνει ότι ο θρυλικός Μπομπ Ντίλαν -που ξεκίνησε να σημειώνει επιτυχία από τη δεκαετία του 1960- έχει τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η Εύα Ζάνγκερλε, που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα και εργάζεται ως ειδικός στα συστήματα προτάσεων στο Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ στην Αυστρία, δεν θέλησε να κατονομάσει συγκεκριμένους νεότερους καλλιτέχνες που τείνουν στους απλουστευμένους στίχους. Όμως, τόνισε ότι οι στίχοι μπορούν να λειτουργήσουν σαν "καθρέφτης της κοινωνίας", αντανακλώντας το πώς οι αξίες, τα συναισθήματα και οι προβληματισμοί μιας κοινωνίας μεταβάλλονται στην πορεία του χρόνου. "Τα τελευταία σαράντα χρόνια καταγράφεται μια δραστική μεταβολή στο μουσικό τοπίο, από το πώς πωλείται έως το πώς δημιουργείται η μουσική", ανέφερε η Ζάνγκερλε. Στη διάρκεια των 40 ετών στα οποία εστίασε η έρευνα, σημειώθηκαν κοσμογονικές αλλαγές στον τρόπο που οι άνθρωποι ακούνε μουσική. Οι δίσκοι βινυλίου και οι κασέτες της δεκαετίας του 1980 παραχώρησαν τη θέση τους στα CD τη δεκαετία του 1990 και στη συνέχεια η άφιξη του διαδικτύου οδήγησε στις πλατφόρμες που κυριαρχούν σήμερα, όπου οι προτάσεις γίνονται βάσει αλγορίθμου. Στο πλαίσιο της αξιολόγησης αυτής της εξέλιξης, οι ερευνητές στάθηκαν στα συναισθήματα τα οποία εκφράζονται μέσα από τους στίχους, στο πόσες διαφορετικές και σύνθετες λέξεις χρησιμοποιούνταν και πόσο συχνά επαναλαμβάνονταν. "Σε όλες τις κατηγορίες, οι στίχοι είχαν την τάση να γίνονται απλούστεροι και περισσότερο επαναλαμβανόμενοι", ανέφερε η Ζάνγκερλε, συμπερασματικά. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν παράλληλα προηγούμενη έρευνα που είχε καταγράψει πτωτικές τάσεις στους θετικούς, χαρούμενους στίχους στην πορεία του χρόνου, με αντίστροφη ενίσχυση εκείνων που εκφράζουν θυμό, αποστροφή ή θλίψη. Παράλληλα, οι στίχοι γίνονται περισσότερο αυτοαναφορικοί, με λέξεις όπως "εγώ" και "μου" να αποδεικνύονται πολύ πιο συχνές. Ο αριθμός των επαναλαμβανόμενων στίχων αυξήθηκε κυρίως στην κατηγορία της rap μουσικής το διάστημα αυτό, με την επισήμανση βέβαια πως ήταν προφανώς εκείνα τα τραγούδια που είχαν και τους περισσότερους στίχους. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης το ποια τραγούδια αναζητούσαν οι φίλοι των διαφόρων κατηγοριών στη στιχουργική ιστοσελίδα Genius. Αντίθετα με τις άλλες κατηγορίες, οι φίλοι της rock μουσικής συχνότερα αναζητούσαν στίχους παλαιότερων τραγουδιών, παρά πιο πρόσφατων. Τις τελευταίες δεκαετίες, η rock μουσική καταγράφει ραγδαία πτώση στις λίστες με τα εκάστοτε δημοφιλή τραγούδια, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι φίλοι της κατηγορίας αυτής στρέφονται όλο και περισσότερο στο ένδοξο παρελθόν, παρά στο παρόν του συγκεκριμένου είδους. Ένα άλλο σημείο στο οποίο έχει αλλάξει η μουσική είναι πως τα πρώτα 10 με 15 δευτερόλεπτα του κάθε κομματιού είναι άκρως καθοριστικά για το κατά πόσο θα συνεχίσουμε να ακούμε το τραγούδι ή θα το προσπεράσουμε, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές. Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι άνθρωποι τείνουν να ακούν περισσότερο μουσική συμπληρωματικά, ενώ ασχολούνται με κάτι άλλο. Αυτό σημαίνει πως εκείνα τα τραγούδια που έχουν περισσότερα ρεφρέν έχουν και περισσότερες πιθανότητες να σημειώσουν επιτυχία, καθώς είναι ευκολότερο να τα θυμάται κανείς. Κι αυτό, ενδεχομένως να εξηγεί την τάση προς την επανάληψη.
-
Οι ερευνητές ανέλυσαν τους στίχους σε περισσότερα από 12.000 τραγούδια γραμμένα στην αγγλική γλώσσα, διαφόρων ειδών μουσικής, από το 1980 έως το 2020. Τελικά, φαίνεται πως το "Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω" είναι μια πολύ εύστοχη παρατήρηση. Οι στίχοι των τραγουδιών αποδεικνύονται πράγματι απλούστεροι και περισσότερο επαναλαμβανόμενοι, σύμφωνα με έρευνα η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την Πέμπτη. Παράλληλα, οι στίχοι γίνονται περισσότερο οργισμένοι και αυτοαναφορικοί, τα τελευταία 40 χρόνια, συμπεραίνει η ίδια έρευνα, επιβεβαιώνοντας έτσι τις απόψεις όσων γκρινιάζουν με την πορεία που ακολουθεί η μουσική σε σχέση με τον "παλιό, καλό καιρό". Ομάδα Ευρωπαίων ερευνητών ανέλυσε τις λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν σε περισσότερα από 12.000 τραγούδια, γραμμένα στην αγγλική γλώσσα, σε κατηγορίες από τη rap ως τη country, κι από την pop μέχρι τη rock μουσική, από το 1980 έως το 2020. Πριν περιγράψει το πώς οι στίχοι έχουν ακολουθήσει πορεία απλούστευσης, η έρευνα επισημαίνει ότι ο θρυλικός Μπομπ Ντίλαν -που ξεκίνησε να σημειώνει επιτυχία από τη δεκαετία του 1960- έχει τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας. Η Εύα Ζάνγκερλε, που συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα και εργάζεται ως ειδικός στα συστήματα προτάσεων στο Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ στην Αυστρία, δεν θέλησε να κατονομάσει συγκεκριμένους νεότερους καλλιτέχνες που τείνουν στους απλουστευμένους στίχους. Όμως, τόνισε ότι οι στίχοι μπορούν να λειτουργήσουν σαν "καθρέφτης της κοινωνίας", αντανακλώντας το πώς οι αξίες, τα συναισθήματα και οι προβληματισμοί μιας κοινωνίας μεταβάλλονται στην πορεία του χρόνου. "Τα τελευταία σαράντα χρόνια καταγράφεται μια δραστική μεταβολή στο μουσικό τοπίο, από το πώς πωλείται έως το πώς δημιουργείται η μουσική", ανέφερε η Ζάνγκερλε. Στη διάρκεια των 40 ετών στα οποία εστίασε η έρευνα, σημειώθηκαν κοσμογονικές αλλαγές στον τρόπο που οι άνθρωποι ακούνε μουσική. Οι δίσκοι βινυλίου και οι κασέτες της δεκαετίας του 1980 παραχώρησαν τη θέση τους στα CD τη δεκαετία του 1990 και στη συνέχεια η άφιξη του διαδικτύου οδήγησε στις πλατφόρμες που κυριαρχούν σήμερα, όπου οι προτάσεις γίνονται βάσει αλγορίθμου. Στο πλαίσιο της αξιολόγησης αυτής της εξέλιξης, οι ερευνητές στάθηκαν στα συναισθήματα τα οποία εκφράζονται μέσα από τους στίχους, στο πόσες διαφορετικές και σύνθετες λέξεις χρησιμοποιούνταν και πόσο συχνά επαναλαμβάνονταν. "Σε όλες τις κατηγορίες, οι στίχοι είχαν την τάση να γίνονται απλούστεροι και περισσότερο επαναλαμβανόμενοι", ανέφερε η Ζάνγκερλε, συμπερασματικά. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν παράλληλα προηγούμενη έρευνα που είχε καταγράψει πτωτικές τάσεις στους θετικούς, χαρούμενους στίχους στην πορεία του χρόνου, με αντίστροφη ενίσχυση εκείνων που εκφράζουν θυμό, αποστροφή ή θλίψη. Παράλληλα, οι στίχοι γίνονται περισσότερο αυτοαναφορικοί, με λέξεις όπως "εγώ" και "μου" να αποδεικνύονται πολύ πιο συχνές. Ο αριθμός των επαναλαμβανόμενων στίχων αυξήθηκε κυρίως στην κατηγορία της rap μουσικής το διάστημα αυτό, με την επισήμανση βέβαια πως ήταν προφανώς εκείνα τα τραγούδια που είχαν και τους περισσότερους στίχους. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης το ποια τραγούδια αναζητούσαν οι φίλοι των διαφόρων κατηγοριών στη στιχουργική ιστοσελίδα Genius. Αντίθετα με τις άλλες κατηγορίες, οι φίλοι της rock μουσικής συχνότερα αναζητούσαν στίχους παλαιότερων τραγουδιών, παρά πιο πρόσφατων. Τις τελευταίες δεκαετίες, η rock μουσική καταγράφει ραγδαία πτώση στις λίστες με τα εκάστοτε δημοφιλή τραγούδια, γεγονός το οποίο θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι φίλοι της κατηγορίας αυτής στρέφονται όλο και περισσότερο στο ένδοξο παρελθόν, παρά στο παρόν του συγκεκριμένου είδους. Ένα άλλο σημείο στο οποίο έχει αλλάξει η μουσική είναι πως τα πρώτα 10 με 15 δευτερόλεπτα του κάθε κομματιού είναι άκρως καθοριστικά για το κατά πόσο θα συνεχίσουμε να ακούμε το τραγούδι ή θα το προσπεράσουμε, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές. Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι άνθρωποι τείνουν να ακούν περισσότερο μουσική συμπληρωματικά, ενώ ασχολούνται με κάτι άλλο. Αυτό σημαίνει πως εκείνα τα τραγούδια που έχουν περισσότερα ρεφρέν έχουν και περισσότερες πιθανότητες να σημειώσουν επιτυχία, καθώς είναι ευκολότερο να τα θυμάται κανείς. Κι αυτό, ενδεχομένως να εξηγεί την τάση προς την επανάληψη. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο