DYING LIGHT
Good Night Good Luck!
Είτε θα το λατρέψετε, είτε θα σας εκνευρίσει αρκετά. Όπως και να έχει, το Dying Light θα καταφέρει να σας κρατήσει στην οθόνη για πολλές-πολλές ώρες. Ένα open-world action/survival horror, first person παιχνίδι, με έντονη και απαραίτητη για την επιβίωση ικανότητα το παρκούρ. Διαθέσιμο για PS4, XBOX ONE και PC. Έχοντας στην διάθεσή μας κυριολεκτικά τα πάντα, τρέχουμε, εξερευνούμε, πηδάμε από στέγη σε στέγη (άλλοτε με επιτυχία, άλλοτε όχι) και προσπαθούμε να μείνουμε ζωντανοί σκοτώνοντας ταυτόχρονα τους πάντες.
Παραθέτοντας από την αρχή, έκφραση που χρησιμοποιούσε σε κλείσιμο της ραδιοφωνικής του εκπομπής ο Αμερικανός βετεράνος δημοσιογράφος Edward R. Murrows σε συνδυασμό και με το εξώφυλλο του παιχνιδιού, η πολωνική εταιρία Techland χρησιμοποιώντας την Chrome Engine 6 και στα 30 FPS, μας προδιαθέτει για στιγμές έντασης και πρόκλησης παρέα, με τους «φίλους μας» τα ζόμπι. Στόχος μας: Να μείνουμε ζωντανοί. Χωρίς δυνατότητα επιλογής επιπέδου δυσκολίας, όλοι αντιμετωπίζουμε όποιες αποστολές επιλέξουμε να φέρουμε σε πέρας, με εντελώς διαφορετικό τρόπο, αφού μας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουμε όχι μόνο τον τρόπο αλλά και το μέσο επίθεσης (sandbox gaming) που εμείς θέλουμε.
Με συνοδεία μερικών, επαναλαμβανόμενων νέο-ρετρό ηλεκτρονικών ακουσμάτων βγάζουμε κυριολεκτικά το άχτι μας πάνω σε ζόμπι και διάφορους εχθρούς που μας κάνουν κυριολεκτικά τη ζωή δύσκολη. Περισσότερες από 50 ώρες στην full version, με διάφορα DLC, μπορείτε να αφιερώσετε αβίαστα εξερευνώντας την αρχαία μυθική Τουρκική πόλη Harran και τα περίχωρα της. Μια πόλη που λόγω ενός ιού (κλισέ), τέθηκε από το Υπουργείο Αμύνης σε καραντίνα, ώστε να βρεθεί τρόπος καταπολέμησης του ιού που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη διάσωση των όποιων επιζώντων.
Πλοκή
Στην διάθεση του Υπουργείου Αμύνης και της πόλης τάσσεται ο Οργανισμός Global Relief Effort (GRE) βοηθώντας τους επιζώντες της πόλης Harran με ρίψη εφοδίων (airdropping) από αεροπλάνο ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ο Οργανισμός όμως αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα και γι’ αυτό προσλαμβάνει έναν μισθοφόρο, τον Αμερικανό Kyle Crane (φωνή του Roger Craig Smith) με αποστολή να εντοπίσει τον Kadir “Rais” Suleiman (φωνή του Jim Pirri) ο οποίος κατέχει ένα πολύτιμο αρχείο με στοιχεία για τον GRE τα οποία είναι καταστροφικά αν διαρρεύσουν. Ο Kyle, ο χαρακτήρας μας, ένας εκπαιδευμένος μισθοφόρος, φτάνει δια αέρος στο έδαφος της Harran όπου και αντιμετωπίζει κατευθείαν τους πάντες.
Σχεδόν κάθε φορά, οι Bandits, (συμμορία-κλέφτες) με αρχηγό τον Rais, φθάνουν (περιέργως) πάντα πρώτοι σε κάθε airdropping. Έτσι αναλαμβάνουν να σακατέψουν στο ξύλο τον πρωταγωνιστή μας, ο οποίος πέφτει ακριβώς μπροστά στα πόδια τους. Καθώς όμως η φασαρία προσελκύει τα ζόμπι δεν περνάνε μερικά δευτερόλεπτα και οι Bandits τρέπονται σε φυγή. Ο Kyle δεν προλαβαίνει να αντιδράσει και δέχεται επίθεση και από τα ζόμπι τα οποία του δαγκώνουν το χέρι με αποτέλεσμα να μολυνθεί και ο ίδιος.
Για καλή του τύχη βρίσκονται εκεί δύο άτομα από τους επιζώντες, η Jade Aldemir και ο Amir Ghoreyshi, οι οποίοι, καλά οργανωμένοι, σκοτώνουν μερικά από τα ζόμπι και τον φυγαδεύουν σε ένα κτίριο. Τα ζόμπι όμως είναι πολλά και προλαβαίνουν να αρπάξουν κυριολεκτικά τον Amir ο οποίος και κατασπαράσσεται επί τόπου (έτσι για να πάρουμε μια ιδέα του τι θα επακολουθήσει).
Αφού έχουμε κοιμηθεί κοντά τρεις μέρες και μας έχει χορηγηθεί κάποια δόση από το σπάνιο αντίδοτο Antizin για την προσωρινή καθυστέρηση την μόλυνσης, ξυπνάμε στον Tower (ασφαλή καταφύγιο επιζώντων) όπου γνωρίζουμε τον Rahim που είναι αδερφός της Jade. Ο Rahim αναλαμβάνει την εκπαίδευση μας στο παρκούρ και δειλά-δειλά μας δίνονται οι πρώτες μας αποστολές (τύπου: φέρε αυτό, κάνε εκείνο) για να μπορέσουμε να ενσωματωθούμε (και καλά) στην ομάδα κερδίζοντας την εμπιστοσύνη όλων.
Η εκπαίδευση στο παρκούρ δείχνει τον πρωταγωνιστή να πραγματοποιεί άλματα με υποδειγματικό τρόπο και να κατέχει τεράστιες αντοχές. Βεβαίως, δεν παραλείπουμε να υπενθυμίσουμε το γεγονός ότι είναι εκπαιδευμένος μισθοφόρος. Θα δούμε φυσικά αργότερα να επέρχεται σε κάποια σημεία κόπωση και να μην μπορεί να αποδώσει το ίδιο σε όλες τις καταστάσεις. Θα πρέπει να αφιερώσει κανείς αρκετή ώρα στην εκμάθηση παρκούρ λόγω της δυσκολίας του συγχρονισμού των δακτύλων με το ψάξιμο του που πρέπει να πας και το ταυτόχρονο κοίταγμα του που θα πατήσεις, αφού η κάμερα πρώτου προσώπου έχει περιορισμένη ορατότητα. Η εταιρία έχει κάνει αρκετή έρευνα και έχει πάρει συμβουλές από τους καλύτερους στο είδος του παρκούρ, ώστε να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό περιβάλλον και κινήσεις των παικτών.
Αν μπορείς, έλα και πιάσε με
To παρκούρ θα φανεί πολύ χρήσιμο, αφού οι eaters (όπως αναφέρονται σε συνομιλίες τα ζόμπι) δεν μπορούν, στο πλήθος τους τουλάχιστον, να σκαρφαλώσουν, έτσι είναι από τις πιο σημαντικές δυνατότητες του χαρακτήρα μας. Σωστή λοιπόν, η προσθήκη παρκουρ από τους developers αν κσι όχι απαραίτητη. Προσοχή όμως γιατί υπάρχουν μερικά ζόμπι που όχι μόνο μπορούν και σκαρφαλώνουν, αλλά είναι και ιδιαίτερα γρήγορα οπότε μη νομίζετε ότι είσαστε ασφαλείς πάνω σε ταράτσες και ψηλά σημεία γενικός.
Το χειριστήριο όταν γίνονται ομιλίες μέσω του ασύρματου, μετατρέπεται σε δέκτης (receiver) με πολύ καθαρό ήχο. Επίσης, ακούμε το κλικ του φακού μας που ανοίγει για να βλέπουμε στα σκοτεινά μέρη. Όταν δε, περνάει πάνω από την πόλη αεροπλάνο για airdrop - εφόδια, το χειριστήριο δονείται και εμφανίζεται στο minimap η θέση του airdrop για να φτάσεις γρήγορα, αλλιώς ο Rais και η συμμορία του τα κλέβουν όλα.
Οι ήχοι και μερικές άλλες λεπτομέρειες που έχουν δοθεί από τους developers, με επιτυχία θα λέγαμε, όπως κραυγές απελπισίας, πόνου και βοήθειας από τον απροστάτευτο κόσμο έξω στον δρόμο, καθώς και πολύ αίμα στους τοίχους του κτιρίου που βρισκόμαστε, μας τοποθετούν στο παιχνίδι και καταφέρνουν να ανεβάσουν αρκετά την αδρεναλίνη και τους σφυγμούς μας.
Harran- Slums & Old Town
Μια πόλη κατακλυσμένη από ζόμπι και με ασταμάτητη κίνηση σε 24ωρη βάση. Με υπέροχα γραφικά απεικονίζεται με γλαφυρότητα ένα σκηνικό αποκάλυψης, ελλείψεων, εγκατάλειψης και δυστυχίας. Βλέπουμε σε κάθε σκηνή μια διαφορετική πλευρά μιας τεράστιας πόλης, με επιτυχημένες εναλλασσόμενες καιρικές συνθήκες, λεπτομέρειες σκίασης και χρωματισμούς, που υπό το φως του ήλιου δημιουργούν ένα αληθοφανή περιβάλλον με υπέροχα draw distance εφέ. Δυστυχώς μερικές φορές κάποια οικήματα καθώς και κάποιες λεπτομέρειες στο περιβάλλον αργούν να εμφανιστούν καθώς το παιχνίδι εκτυλίσσεται σε open world (ευτυχώς σχετικά σπάνια).
Θα δούμε ότι στην πόλη αν και υπάρχουν οχήματα όπως αυτοκίνητα και τρένα δεν μπορεί να γίνει χρήση αυτών (Fast travel), καθώς ο πρωταγωνιστής μας κάνει μόνο παρκούρ. Θα μπορούσε να δοθεί κάλλιστα σαν επιλογή αλλά ίσως έτσι η αγωνία, η δυσκολία αλλά και η διάρκεια του παιχνιδιού θα ήταν σαφώς διαφορετική.
Καθώς θα περνάμε στο μέσον του παιχνιδιού θα δούμε και άλλα μέρη της Harran να ξεκλειδώνονται και δυνατότητα να χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο την πόλη, με πιο ψηλά κτίρια και περισσότερο πράσινο αποτυπωμένα αρκετά ρεαλιστικά. Έτσι το παρκούρ θα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον αφού οι προκλήσεις ανεβαίνουν κατηγορία.
Αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις με προκλήσεις
Η χρήση συστήματος Skill Trees δίνει το ελεύθερο σε κάθε παίκτη να εξελίσσει τον χαρακτήρα του καθώς και την πορεία του παιχνιδιού αναλόγως με το είδος του παιχνιδιού που του αρέσει. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες skills οι οποίες αναπτύσσονται καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού:
Survivor: Αναλόγως την έκβαση μιας μάχης χάνουμε ή προσθέτουμε πόντους εδώ, αν δημιουργούμε Medkit λαμβάνουμε έξτρα πόντους ή αν επισκευάσουμε ή μεταποιήσουμε όπλα.
Agility: Όσο πιο πολύ επιδίδεστε στην τέχνη του παρκούρ και τα ακροβατικά τόσο πιο πολλούς πόντους κερδίζετε σε αυτήν την κατηγορία.
Power: Όσες μάχες πραγματοποιούμε προσθέτουν πόντους.
Έχουμε επίσης το Survivor Sense. Πολύ χρήσιμο αφού με ένα πλήκτρο σαρώνουμε τον χώρο που βρισκόμαστε βλέποντας τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όπως και να βρούμε τα ζόμπι στο σκοτάδι.
Το παιχνίδι είναι παντού. Μέσα σε κτίρια πάνω στις στέγες, κλειστούς χώρους και υπόγειες σήραγγες καθώς και στους δρόμους, δίνοντας μας έτσι την ένταση του horror σε όλα το μεγαλείο του. Ψάχνουμε για όπλα, blueprints (σχέδια για κατασκευή - ενίσχυση όπλων κλπ), προμήθειες και φέρνουμε σε πέρας δευτερεύουσες αποστολές κατοίκων όπως το να φέρουμε καφέ ή να σβήσουμε τον τάδε διακόπτη κλπ.
Οι δευτερεύουσες αποστολές (side kicks) είναι άνευ σημασίας μιας και δε συντελούν στην κύρια αποστολή αλλά προσθέτουν πολλούς πόντους και εμπειρία που σίγουρα θα φανεί χρήσιμη για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Μερικές πάντως είναι τόσο δύσκολες που οδηγούν στο θάνατο σχεδόν με βεβαιότητα. Επιπρόσθετα αρκετές φορές οι δευτερεύουσες αποστολές είναι επαναλαμβανόμενες και στο τέλος καταντούν βαρετές. Φυσικά έχουμε επιλογή να τις αγνοήσουμε και να προχωρήσουμε ακολουθώντας την κύρια ροή/ιστορία του παιχνιδιού.
Παίζοντας το παιχνίδι χρησιμοποιούμε ότι βρούμε για να επιτεθούμε στα ζόμπι. Σωλήνες που είναι στο έδαφος, μαδέρια καθώς και πόδια από τραπέζια τα οποία προμηθευόμαστε (!) από πωλητές. Μπορούμε επίσης να πετάξουμε με κλωτσιά τα ζόμπι πάνω σε καλώδια ηλεκτρισμού είτε να τα σπρώξουμε από κτίρια. Μπορούμε να προσελκύσουμε τα ζόμπι μέχρι και σε παγίδες. Τραβώντας την προσοχή τους με δυνατούς ήχους π.χ από έναν συναγερμό αυτοκινήτου και πετώντας τους δυο - τρεις βόμβες μολότοφ σκοτώνουμε αρκετά ζόμπι χωρίς πολύ κόπο. Καθώς προχωράμε στο δεύτερο μισό του παιχνιδιού ξεκλειδώνονται και άλλες δυνατότητες όπως να μπορεί ο χαρακτήρας μας να κατασκευάζει-επινοεί διαφόρων ειδών παγίδες ή να χρησιμοποιεί κάλυψη. Να καλύπτεται δηλαδή με αίμα νεκρών ζόμπι για να μην τον αντιληφθούν (βλέπε Walking Dead στυλ) κ.α. Έχουμε τη δυνατότητα να ανταλλάξουμε επίσης όπλα τα οποία έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ή να κλέψουμε (loot) από πτώματα συναδέλφων ή και από νεκρά ζόμπι.
Τα όπλα ή αντικείμενα τα οποία περνάνε σε σύνολο τα 100, κατηγοριοποιούνται ανάλογα με τη σπανιότητα τους με βάση το χρώμα τους. Δυστυχώς αρκετά συχνά πρέπει να τα αντικαθιστούμε, να τα επιδιορθώνουμε ή και να τα πουλάμε γιατί δεν είναι αποτελεσματικά. Υπάρχουν φορές που χτυπάμε ένα ζόμπι ξανά και ξανά και αναρωτιόμαστε τι δεν κάνουμε καλά. Η αποτελεσματικότητα του λοστού που κρατάμε έχει πέσει και χρήζει αντικατάστασης. Αρκετά εκνευριστικό αφού μας καθυστερεί, δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα και συμβαίνει πολύ συχνά.
Το UV light (υπεριώδες φως), δίνεται ως όπλο αφού όταν χρησιμοποιηθεί σε κάποιο ζόμπι, είτε κατά την διάρκεια ημέρας, είτε κατά την διάρκεια νύχτας, μειώνει τις δυνάμεις των ζόμπι και τα κάνει ευάλωτα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα διώχνει, καθαρίζοντας τον χώρο και καθιστώντας τον ασφαλή. Πρέπει να έρθουμε σε full contact με τα ζόμπι ώστε να κάνουμε μεγάλη ζημιά και να τα σκοτώσουμε. Η ζημιά που προκαλούν τα όπλα και οι σφαίρες είναι μικρότερη από αυτή που μπορεί να προκληθεί από δύο-τρία ή και περισσότερα χτυπήματα από κάποιο λοστό ή μπουνιά. Αυτό καθιστά την επαφή με τα ζόμπι «ζουμερή» καθώς βλέπουμε αρκετό αίμα και ρεαλιστικούς διαμελισμούς. Υπάρχει άμεση επαφή με τη γυμνή σάρκα, πολύ ωμή και βίαιη σαν εμπειρία (σχεδόν παράνομη !). Οπότε κρατάμε τις σφαίρες και τα όπλα για ανθρώπινους στόχους.
Καθώς το παιχνίδι είναι open-world με έντονο, στο περισσότερο κομμάτι του παιχνιδιού το αίσθημα του sandbox χαρακτήρα που ήθελαν να προσφέρουν οι δημιουργοί στους παίκτες, υπάρχουν και αρκετά bugs. Έχουμε κολλήσει σε αρκετά σημεία από την αρχή του παιχνιδιού.
Κατά την διάρκεια εκπαίδευσης παρκούρ προσπαθώντας να πιαστούμε από ένα δοκάρι μείναμε όρθιοι σε ένα σημείο και εις μάτην προσπαθούσαμε να κάνουμε οποιαδήποτε κίνηση με αποτέλεσμα να κάνουμε αποσύνδεση για να ξεκινήσουμε από την αρχή. Υπήρχαν στιγμές που δεν καταλαβαίναμε σε ποιόν όροφο έπρεπε να περάσουμε απέναντι, ή να εξαφανίζεται ένα ολόκληρο κτίριο. Βλέπουμε ζόμπι να μπαίνουν μέσα σε τοίχους ή να εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά μας ενώ προσπαθούν να σκαρφαλώσουν, προσπερνώντας έτσι κάποια animation, ή παίκτες να κρέμονται μέσα από το ταβάνι.
Υπάρχουν επίσης κάποιες στιγμές που ενώ ανοίξαμε μία πόρτα, χωρίς κάποια προειδοποίηση, εμφανίζεται σε στυλ χουντίνι ένα ζόμπι-καμικάζι και ο χαρακτήρας μας στιγμιαία γίνεται μεζές. Έχουμε πεθάνει και βρισκόμαστε σε κάποιο safe-zone-house, έχοντας απολέσει εκατοντάδες πόντους από το skill tree. Εύλογα αναρωτιόμαστε: «Τι έγινε μόλις τώρα;» Η εμβάθυνση σε χαρακτήρες δεν υπάρχει, καθώς το σενάριο ακολουθεί κάπως, όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια apocalypse στυλ με λίγες διαφορές. Αδύνατον να μην γίνει αναφορά και στο προηγούμενο παιχνίδι της ιδίας εταιρείας το Dead Island με παρόμοιο σενάριο. Όσοι έχουν στην κατοχή τους ώρες ενασχόλησης στο αναφερόμενο παιχνίδι βλέπουν ταυτόχρονα τις ομοιότητες καθώς και τις όποιες διαφορές.
When night falls surviving is tough
Την ημέρα τα ζόμπι είναι σχετικά αργά στις κινήσεις τους κάτι που καθιστά εύκολο στο να τα εντοπίσουμε. Τα περισσότερα ζόμπι με λύπη διαπιστώσαμε ότι έχουν το ίδιο πρόσωπο και φοράνε τα ίδια ρούχα. Έχουν IQ ραδικιού με αποτέλεσμα να τα προσπερνάμε ή να χρειαστεί να τα κλοτσήσουμε για να μας αντιληφθούν. Η πλειονότητα και ο συνεχής αυξανόμενος πληθυσμός των ζόμπι είναι το πρόβλημα γιατί σε Single Mode είναι αδύνατο να ανταπεξέλθεις.
Πρέπει να πούμε ότι και τα ζόμπι έχουν διαφόρων ειδών εκπλήξεις για εμάς. Μερικά εκσφεντονίζουν μέχρι και οξύ ανοίγοντας το τρομαχτικό τους στόμα. Υπάρχουν και μερικά τα οποία προσελκύονται από έντονους ήχους, είναι ταχύτατα και αρκετά δυνατά δίνοντάς μας μια γεύση από το τι θα τραβήξουμε τη νύχτα. Γενικώς, το αίσθημα της φρίκης και της επιβίωσης, είτε μέρα είτε νύχτα σε κτίρια ή σε δρόμους είναι σχεδόν μόνιμο. Το alarm του ρολογιού μας χτυπάει 21:00 και στην οθόνη εμφανίζεται το μήνυμα: Night is coming.
Έρχεται η φρίκη..πόδια στο σβέρκο και όπου φύγει - φύγει
Night Zone
Με όλες τις αποστολές (quests) καθώς και την δυσκολία που υπάρχει αφού τα ζόμπι έρχονται από παντού, και ειδικά το βράδυ με τους Night Hunters (εξελιγμένους κυνηγούς) και ταχύτερα ζόμπι, τα οποία έχουν αντίστοιχες ή και καλύτερες ικανότητες από εμάς αφού έχουν καλύτερη ορατότητα τη νύχτα καθώς είναι όντα της «κολάσεως», ακόμα και αν ξεχάσουμε τους Bandits που ψάχνουν ευκαιρία για επίθεση, χρειαζόμαστε σίγουρα βοήθεια.
Με την χρήση ενός mini-map βλέπουμε την αποτύπωση θέσης των εχθρών και ξέρουμε ότι έρχονται να μας βρουν. Αν δε, κάνετε το λάθος να νιώσετε παραπάνω αυτοπεποίθηση (όπως συνέβη στην περίπτωσή μας) και κυκλοφορήσετε έξω μόνος την νύχτα, ο παραμικρός ήχος θα φέρει με ασύλληπτους ρυθμούς τις πιο εξελιγμένες και τρομακτικές μορφές ζόμπι από παντού πάνω σας και θα πρέπει να βάλετε τα πόδια στο σβέρκο για να κρυφτείτε το συντομότερο δυνατόν. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μην κοιτάξετε πίσω σας, αφού ακόμη και μια κλεφτή ματιά θα σας φρικάρει, θα σας κόψει ταχύτητα, ενώ η επαναφορά στην εμπρόσθια κάμερα λόγω περιορισμένης οπτικής γωνίας, καθώς το παιχνίδι είναι first person, αλλά και λόγω της κατάμαυρης νύκτας θα είναι υπερβολικά δύσκολη. Το να πιάσεις έναν στύλο σε στυλ παρκούρ, ή να δεις που πατάς με τον φακό χειρός είναι θέμα τύχης, κυριολεκτικά.
Έχουμε παρατηρήσει ότι σε κάποια σημεία υπήρχε αρκετή θολούρα και ενέδρες που δεν ήταν εφικτό να ανταπεξέλθουμε λόγω της κακής ποιότητας εικόνας. Να τονίσουμε ότι η νύχτα στο Dying light είναι το Hard ή μάλλον το 'You will not survive!' mode του παιχνιδιού. Η δυναμική αλλάζει (Dynamic game difficulty balancing) με ένα απέραντο pitch black περιβάλλον και πολλαπλές επιθέσεις. Η εναλλαγή ημέρας-νύκτας διαρκεί μία ώρα παιχνιδιού με το σκοτάδι (ευτυχώς) να διαρκεί περί τα επτά φρικαλέα λεπτά. Είναι το πιο stressful κομμάτι του παιχνιδιού και οι έννοιες horror και survival είναι αποτυπωμένες παντού.
Safe Zones
Για να φτιάξουμε ένα Safe House πρέπει να καθαρίσουμε τον χώρο από εχθρούς και να τον καταστήσουμε ασφαλή. Θέλει εγκατάσταση ηλεκτρικού ρεύματος για το σύστημα ασφαλείας UV light και για την σύνδεση με όλα τα Safe Houses που βρίσκονται στην Harran.
Σε ένα Safe House μπορούμε να περάσουμε τη νύχτα με ασφάλεια αφού τα περισσότερα είναι πολύ ψηλά (πολύ σκαρφάλωμα) και να κάνουμε εναλλαγή της ημέρας-νύκτας πέφτωντας για ύπνο ή μπορούμε να παρακολουθήσουμε την φρίκη που επικρατεί και τις απόκοσμες κραυγές κατά την διάρκεια της νύκτας.
Υπάρχει δυνατότητα τακτοποίησης των πραγμάτων που έχουμε στην κατοχή μας (inventory) καθώς και αποθήκευσης στον αποθηκευτικό χώρο του safe house για να μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε και σε οποιοδήποτε άλλο σημείο αφού όλα συνδέονται μεταξύ τους. Το περίεργο είναι ότι τα Safe Zones- Houses, από την στιγμή που τα δημιουργήσουμε γίνονται απροσπέλαστα από τα ζόμπι ή οποιονδήποτε άλλο, ενώ δεν χρειάζονται ποτέ τροφοδοσία ή κάτι άλλο όπως συντήρηση. Magic.
Multiplayer
Το co-op θεωρείτε απαραίτητο για να εξολοθρεύσουμε τους Night Hunters που υπό άλλες συνθήκες μόνοι μας αδυνατούμε να αντιμετωπίσουμε. Έτσι σε on line παιχνίδια μπορούμε με ακόμη τρεις παίκτες (με τέσσερα άτομα μέγιστο αριθμό παικτών) να εκτελέσουμε αποστολές όλοι μαζί που αποθηκεύονται παράλληλα και σαν ατομικές αποστολές για να μην ξαναπαίξουμε τις ίδιες μόνοι μας. Παράλληλα όμως έχουμε δυνατότητα να εκτελούμε δευτερεύουσες αποστολές ώστε να κερδίζουμε επιπλέον πόντους.
Μπορούμε επίσης να έχουμε σε co–op challenges προκλήσεις ανταγωνιστικού χαρακτήρα τύπου, ποιος θα φτάσει πρώτος στην ρίψη εφοδίων, συνόδεψε τον τάδε εκεί κ.α. Μερικές φορές ο συγχρονισμός των παικτών είναι δύσκολος σε on line mode ή βλέπεις να κρασάρει το παιχνίδι και να γίνεται logout παιχτών. Επίσης υπάρχουν κάποιες μάχες που ενώ σε single mode αδυνατείς να πετύχεις, σε co- op γίνεται περίπατος στο πάρκο γιατί δεν ανεβαίνει το επίπεδο δυσκολίας. Επίσης όταν βρισκόμαστε σε Safe Zone για να γίνει εναλλαγή ημέρας-νύκτας πρέπει όλοι οι παίκτες να βρίσκονται μαζί.
Be the Zombie
Πως άραγε μας βλέπουν τα ζόμπι; Επιλέγοντας να παίξουμε ως "Be the Zombie", αντιμετωπίζουμε από την απέναντι πλευρά τα πράγματα. Με ισχυρά πλοκάμια ως Night Hunter σε υπόγειο χώρο, ξεκινάμε την ιστορία μας. Από μια άλλη τρομαχτική μεν οπτική γωνία, με απόκοσμες φρικαλέες κραυγές για να εντοπίζουμε τρομάζοντας το θήραμά μας, με μόνιμο grappling hook, one shot kill, πολύ ψηλό άλμα και βλέποντας με ευκολία στο σκοτάδι γινόμαστε θανάσιμοι για όποιον σταθεί στο πέρασμά μας, αναζητώντας τη σάρκα του ως γεύμα.
Προστατεύουμε τις φωλιές (nests) από τους ανθρώπους και σκοτώνουμε όσους περισσότερους μπορούμε. Έχουμε δει και εδώ αρκετά προβλήματα αποσύνδεσης στο multiplayer mode καθώς και κάποια animation να εξαφανίζονται ή να μην συνάδει η ροή τους.
Συνοψίζοντας
Το Dying Light είναι στην ουσία η αποτύπωση του τίτλου του. Πρόκειται για ένα πλήρες παιχνίδι το οποίο καταφέρνει και σε καθηλώνει ακόμη και με τα όποια προβληματάκια του. Εμπεριέχει ότι θα ήθελε να δει και να παίξει ένας παίκτης σε ένα παιχνίδι apocalypse με ζόμπι. Τιμή από τα 29,90€ για PC και 46,69€ για PS4, με αρκετά DLC και "be the zombie" επιλογή, προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Με υπέροχα γραφικά και λεπτομέρειες στους ήχους είναι ένα εθιστικό παιχνίδι που αναδεικνύει τις δυνατότητες των Techland και Warner Bros, που είναι υπεύθυνες για την ανάπτυξη του. Θα μπορούσαν βέβαια να δοθούν δυνατότητες περισσότερων sandbox επιλογών στον χαρακτήρα, όπως και να δούμε κάποιες αλλαγές στα προβλήματα στο online mode co-op στο μέλλον. Τώρα τα διάφορα προβλήματα (bugs) που εντοπίσαμε είμαστε σίγουροι ότι θα λυθούν στο άμεσο μέλλον με τη μορφή patches. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο άλλωστε σε ένα τόσο μεγάλο open-world παιχνίδι να δουλεύουν όλα ρολόι.
Μας άρεσαν:
- Παρκουρ- free running στυλ
- Γραφικά και σκιάση
- Ηχητικά εφέ
- Πάλη για επιβίωση και ρεαλιστικές μάχες
- Ατμόσφαιρα
- Λίγα cutscenes
- Draw distance effect
Δε μας άρεσαν:
- Αρκετά bugs και start overs
- Θα θέλαμε εμπλουτισμό της μουσικής
- Οι eaters (τα ζόμπι) θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη ποικιλία στα πρόσωπα και ρούχα
- Στο online gaming δεν αλλάζει η δυσκολία του παιχνιδιού
- Το σενάριο, οι χλιαροί διάλογοι και οι αποστασιοποιημένοι χαρακτήρες (εκτός του πρωταγωνιστή)
- Η φθορά στα όπλα
Σύνταξη: erasmia394
Επιμέλεια κειμένου: crmaris, Γιάννης Καραγιάννης