Ένας άξιος συνεχιστής της σειράς “Souls” που είναι για λίγους αλλά εκλεκτούς και εξαιρετικά τυχερούς.
Το Bloodborne αποτελεί την πρώτη πραγματικά μεγάλη κυκλοφορία της χρονιάς. Αποκλειστικότητα της Sony και του PS4, είναι δημιούργημα της From Software και πνευματικός διάδοχος των τίτλων Souls: Demon’s Souls, Dark Souls, Dark Souls II. Όσοι δεν γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται, ας πούμε ότι είναι παιχνίδια “δύσκολα” που απευθύνονται σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό στο οποίο φυσικά μπορεί να ανήκει ο οποιοσδήποτε.
Το Bloodborne επιλέγει να βαδίσει σε έναν δρόμο παράλληλο αλλά σε καμία περίπτωση τον ίδιο με αυτόν των προκατόχων του: οι ομοιότητές του μαζί τους είναι όσες κι οι διαφορές τους και εν τέλει αυτό είναι που του προσδίδει ακόμα περισσότερη μαγεία αφού τόσο οι βετεράνοι της σειράς όσο και οι καινούριοι παίκτες ξεκινούν από το μηδέν έχοντας κατ’ αρχάς έναν βασικό στόχο: να κατανοήσουν τη φιλοσοφία του παιχνιδιού.
Ο θάνατος στο παιχνίδι
Το Bloodborne είναι δύσκολο, με όλη τη σημασία της λέξης. Ως εκ τούτου, μπορείτε να περιμένετε πως κατά τη διάρκεια των playthroughs σας, θα πεθάνετε πάρα μα πάρα πολλές φορές. Στην αρχή θα προβληματιστείτε, στη συνέχεια θα απογοητευτείτε, στο τέλος θα εκνευριστείτε. Δεν θα είστε οι πρώτοι και σίγουρα δεν θα είστε οι τελευταίοι. Αν και το παιχνίδι μοιάζει να έχει “γλυκάνει” συγκριτικά με τους προκατόχους του, εξακολουθεί να παραμένει ένας εξωφρενικά απαιτητικός τίτλος. Τι είναι αυτό που απαιτεί; Την προσοχή και την προσήλωση του παίκτη. Στο Bloodborne ο θάνατος δεν είναι ούτε τιμωρία, ούτε πράξη εκδίκησης. Όσο πιο νωρίς το καταλάβετε, τόσο καλύτερα για την ψυχική σας υγεία. Καταλάβετε πως κάθε θάνατος στο παιχνίδι ισοδυναμεί με ένα μάθημα: μάθημα για το τι κάνατε λάθος, τι δεν υπολογίσατε σωστά, τι δεν θα πρέπει να ξανακάνετε την επόμενη φορά. Γι’ αυτό και μιλάμε για θάνατο και όχι “game over”.
Το Bloodborne θα δοκιμάσει τα αντανακλαστικά σας, την κριτική σας ικανότητα, την προσοχή και την προσαρμοστικότητά σας. Δεν ξέρετε τι σας περιμένει στην επόμενη γωνία, στο τέλος της σκάλας, πίσω από την πόρτα που ανοίγει. Άλλες φορές επενδύει στην ωμή δύναμη και άλλες σας παγιδεύει έξυπνα, αναγκάζοντάς σας να σκέφτεστε διαρκώς τι κάνετε σωστά και τι όχι: τα πρώτα θα τα ξανακάνετε προφανώς και όσο για τα δεύτερα, πρέπει να βρείτε λύση. Κάθε φορά που επιστρέφετε στη ζωή, βρίσκεστε στο τελευταίο checkpoint. Φάκελος checkpoints στο Bloodborne: πονεμένη ιστορία. Κάθε σας συνάντηση με καθένα απ’ αυτά τα φαναράκια θα σας γεμίσει με μια αίσθηση ασφάλειας, αγαλλίασης και ηρεμίας, που θα χάνεται όσο ξεμακραίνετε από δαύτα. Ο θάνατος, βλέπετε, δεν σας στέλνει απλά πίσω αλλά επαναφέρει στον χάρτη τους αντιπάλους που είχατε σκοτώσει και αφήνει τα blood echoes, τη νομισματική μονάδα και experience points του παιχνιδιού στο σημείο που αφήσατε την τελευταία σας πνοή ή στον φονιά σας. Για να τα πάρετε εκ νέου θα πρέπει είτε να προσεγγίσετε την περιοχή, είτε να πάρετε εκδίκηση και προς Θεού, να μην ξαναπεθάνετε στην πορεία!
Αν υπήρξε κάτι που με ενόχλησε περισσότερο από τις loading screens (βλ. παρακάτω) στο παιχνίδι, ήταν η απόσταση των checkpoints από τα bosses. Νομίζω πως κάθε φορά που έχανα σε καθένα απ’ αυτά, περισσότερο εκνευριζόμουν για όλη εκείνη τη διαδρομή που είχα να ξανακάνω, παρά για την ήττα ή τα χαμένα blood echoes. Από την άλλη βέβαια αντελήφθην από την πρώτη στιγμή ότι πολύ απλά δεν θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι διαφορετικό οπότε χρύσωσα το χάπι ακολουθώντας τις συντομεύσεις, των οποίων βρίθει ο χάρτης.
Αναζητώντας γιατρειά σε μια άρρωστη πόλη
Το σενάριο του Bloodborne αποκαλύπτεται σταδιακά, καθώς διεισδύετε ολοένα και περισσότερο στα ενδότερα του Yharnam. Το σύμπαν του παιχνιδιού με εξίταρε με έναν μοναδικό τρόπο: εκ πρώτης όψεως οι ομοιότητες με τη βικτωριανή Αγγλία είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Στην πορεία όμως, θα αντιληφθείτε ότι πρόκειται για κάτι πιο ξεχωριστό και πιο σύνθετο με σαφείς ιστορικές και πολιτισμικές επιρροές. Το παιχνίδι δεν δίνει πολλές πληροφορίες στην αρχή: αν και θα δημιουργήσετε τον χαρακτήρα σας με πάσα λεπτομέρεια, θα σας πάρει ώρα μέχρι να μπείτε στο κλίμα του Bloodborne. Σε αυτό συμβάλλει η αφήγηση η οποία δεν δείχνει να βιάζεται και βέβαια οι επαναλαμβανόμενοι θάνατοι που όσο να ‘ναι κόβουν τον όποιον ρυθμό προσπαθείτε να βρείτε.
Θέλοντας πάση θυσία να αποφύγω τα spoilers, θα αρκεστώ να πω ότι ο ήρωάς μας δεν είναι από το Yharnam. Φτάνει όμως εκεί θέλοντας να γιατρέψει την ψυχή του για να βρει την ίδια την πόλη να νοσεί. Η αλληγορία του όλου πράγματος ξετυλίγεται μαεστρικά καθώς περιπλανούμαστε στους δρόμους του Yharnam: αιμοδιψή τέρατα βγαλμένα από τα άδυτα της φαντασίας του Χιντετάκα Μιγιαζάκι, αρρωστιάρικα σκυλιά και παράφρονες κυνηγοί, την ώρα που οι υπόλοιποι κάτοικοι παραμένουν κλειδαμπαρωμένοι στα σπίτια τους, περιμένοντας να περάσει η νύχτα του κυνηγιού. Μακάρι οι λυκάνθρωποι να ήταν και το μεγαλύτερό σας πρόβλημα… Όσο περισσότερες ώρες συμπληρώνετε στο Bloodborne, τόσο περισσότερο θα νιώθετε τον αέρα του Yharnam να σας καταπλακώνει, να σας βαραίνει, ωστόσο η μοναδική σας επιλογή θα είναι να συνεχίσετε το μοναχικό σας ταξίδι προς τη λύτρωση και τη σωτηρία –και όχι απαραίτητα τη δικιά σας.
Αξίζει να δώσετε λίγο παραπάνω χρόνο στο παιχνίδι, ακούγοντας παράλληλα με προσοχή τα όσα έχει να πει: η ιστορία που διηγείται είναι όμορφη, όχι απαραίτητα ευχάριστη αλλά “χορταστική” και δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει.
Gameplay
Στο Bloodborne κατά βάση σκοτώνετε αντιπάλους, γεμίζετε blood echoes και όταν κρίνετε πως έχει έρθει η ώρα, επιστρέφετε στο Hunter’s Dream από τα φαναράκια που λέγαμε νωρίτερα για να επισκευάσετε και να αναβαθμίσετε τα όπλα σας, να κάνετε αγοραπωλησίες και να πραγματοποιήσετε level up. Ο μηχανισμός levelling του τίτλου είναι πανέξυπνος: αντί τα levels να ορίζουν τα skills/feats σας, συμβαίνει το αντίθετο: όταν συγκεντρώσετε τα απαραίτητα XP μπορείτε να ανεβάσετε ένα χαρ/κό σας και έτσι καθορίζεται το level σας. Νομισματική μονάδα και XP είναι κοινά στο παιχνίδι και όπως προείπαμε, κάθε φορά που πεθαίνετε, παραμένουν στο σημείο θανάτου ή στον δολοφόνο: αν γυρίσετε πίσω για να τα επενδύσετε, ο χάρτης επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση (πόρτες, συντομεύσεις και ξεχωριστοί αντίπαλοι παραμένουν ανοιχτές και νεκροί, αντίστοιχα), οπότε η επιλογή για το timing της επιστροφής σας θα είναι πάντα μια δύσκολη απόφαση.
Όσο κι αν ανεβείτε σε levels, να ξέρετε πως πάντα θα υπάρχει κάποιος αντίπαλος που θα σας ξεκληρίζει. Το παιχνίδι δεν ευνοεί την άμυνα, προμοτάροντας την επίθεση και τα γρήγορα αντανακλαστικά: κάθε φορά που σας καταφέρνει κάποιο χτύπημα αντίπαλος, η μπάρα υγείας σας πέφτει σταδιακά: αν απαντήσετε άμεσα στο χτύπημα, παίρνετε πίσω μεγάλο τμήμα της χαμένης σας υγείας, οπότε σχεδόν σε κάθε μάχη θα βρίσκεστε αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα: κόντρα επίθεση με κίνδυνο μεγαλύτερης ζημιάς ή άμυνα; Προχωρώντας στο παιχνίδι θα βρίσκετε νέα όπλα και θα έχετε τη δυνατότητα να βελτιώνετε ακόμα περισσότερο τα ήδη υπάρχοντα. Πολλές είναι και οι προσθήκες στον εξοπλισμό σας, ωστόσο αυτό που θα πρέπει να έχετε υπ’ όψιν είναι πως αυτό που παίζει μεγαλύτερη σημασία στο Bloodborne είναι η συμπεριφορά σας στη μάχη: κάθε εχθρός ή boss χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και όσο “βουνό” κι αν φαίνεται η επικράτηση στην αρχή, στην πορεία θα δείτε ότι δεν θα τίθεται κανένα απολύτως ζήτημα.
Το Hunter’s Dream, το μέρος δηλαδή στο οποίο μεταφέρεστε από κάθε checkpoint λειτουργεί ως hub, ενώ φιλοξενεί και τους βασικούς NPC του παιχνιδιού: μια κούκλα πραγματικών διαστάσεων που σας βοηθά με την αναβάθμιση των χαρακτηριστικών σας και τον Gehrman, τον, τρόπον τινά, μέντορά σας. Από εκεί θα μεταφέρεστε στα διάφορα checkpoints στον κόσμο του Bloodborne: το παιχνίδι θα σας δοκιμάζει μέχρι το τέλος με καινούριους εχθρούς, εμπλουτισμένα ρεπερτόρια κινήσεων και φυσικά bosses που θα απαιτήσουν πολλές ώρες προπόνησης μέχρι να “πέσουν” και όταν με το καλό συμβεί αυτό, υπάρχουν το multiplayer (co-op και versus) και τα Chalice Dungeons στα οποία θα μετρήσετε πραγματικά τις δυνάμεις σας.
Στο τεχνικό κομμάτι, το Bloodborne εκμεταλλεύεται την ισχύ του PS4, ταξιδεύοντάς μας σε έναν κόσμο με ασύλληπτες λεπτομέρειες. Το Yharnam είναι όμορφο, με τον τρόπο του βέβαια, αλλά πάντα καθηλωτικό και επιβλητικό. Οι κινήσεις των αντιπάλων μοιάζουν να έχουν βγει από χορογραφία, άσχετα που τις περισσότερες περιπτώσεις το μυαλό σας θα είναι στην αποφυγή τους. Γενικότερα να ξέρετε ότι οι ελιγμοί και η σωστή κίνηση στον χώρο, ει δυνατόν έχοντας “κλειδώσει” στον στόχο, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την πρόοδό σας στο παιχνίδι. Αν υπάρχει κάτι για το οποίο θα πρέπει να γκρινιάξω, είναι τα μεγάλα loading times που έχοντας εγκαταστήσει δύο patches, παραμένουν ανεπίτρεπτα χρονοβόρα. Σε συνδυασμό δε με τους αναπόφευκτα αλλεπάλληλους θανάτους σας, θα καταλήξετε να χαζεύετε “βράζοντας” το λογότυπο του παιχνιδιού καθώς ετοιμάζεστε να ξαναβγείτε στον κόσμο του περισσότερο από κάθε άλλη σκηνή. Σημειώστε επίσης και τις πτώσεις στο framerate που σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (βλ. boss fights) μπορούν να αποβούν μοιραίες.
Η λογική λέει πάντως πως αμφότερα τα προαναφερθέντα προβλήματα θα επιδιορθωθούν με κάποιο από τα επόμενα patches.
Στο διά ταύτα
Φτάνοντας σιγά-σιγά στον επίλογο, ένα είναι το ερώτημα: αξίζει να επενδύσει κάποιος επάνω στο Bloodborne. Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι, φτάνει όμως αυτός ο κάποιος να έχει υπ’ όψιν του πως ξεκινά έναν τίτλο απαιτητικό σε τέτοιο βαθμό που σε ορισμένες περιπτώσεις θα του φανεί ακόμα και άδικος. Δεν πρόκειται επ’ ουδενί για το παιχνίδι που θα το βάλει κάποιος “για ένα μισαωράκι μετά τη δουλειά, έτσι, για χαλάρωμα”. Όσο νωρίτερα μπει στο κλίμα και καταφέρει να δει τι κρύβεται πίσω από τους συνεχείς θανάτους του, τόσο περισσότερο θα απολαύσει το δημιούργημα της From.
Όσοι έχετε μυηθεί στη σειρά Souls, είμαι σίγουρος πως δεν περιμένατε την παρουσίαση του Bloodborne προκειμένου να το προμηθευτείτε. Οι υπόλοιποι σκεφτείτε το καλά, συμφιλιωθείτε με την ξεχωριστή του φιλοσοφία και κάντε μια χάρη στους εαυτούς σας, αγοράζοντάς το. Στο φινάλε, θα είναι μια αγορά που δεν θα έχετε μετανιώσει.
Μας άρεσαν
- Εκπληκτικός σχεδιασμός του κόσμου και τρομερή λεπτομέρεια σε καθετί έμψυχο ή άψυχο σε αυτόν
- Επιβλητική ατμόσφαιρα που συνδυάζει στοιχεία από την Ιστορία, τη λογοτεχνία αλλά και την ποπ κουλτούρα
- Πετυχημένο σύστημα levelling και λεπτομερέστατη δημιουργία χαρακτήρα
- Έξυπνο online μέρος που λειτουργεί καθαρά συμπληρωματικά στην όλη εμπειρία
- Τα Chalice Dungeons προσφέρουν στη σειρά την απαραίτητη φρεσκάδα
Δεν μας άρεσαν
- Μεγάλα loading times
- Πτώσεις στο framerate που μπορούν να γίνουν απίστευτα ενοχλητικές σε κάποιες περιπτώσεις
- Looting και εξοπλισμός εν γένει που θα αφήσουν τους λάτρεις του είδους ανικανοποίητους.
Ανάπτυξη: From Software | Έκδοση: Sony | Διάθεση: Sony Hellas | Πλατφόρμες: PS4
Σύνταξη: Ocelote Επιμέλεια κειμένου: paixnidia