Ο flagship-killer του 2016 επέστρεψε λέει η κατασκευάστρια εταιρεία. Άραγε το OnePlus 2 καταφέρνει να σταθεί στο ύψος του και να ικανοποιήσει τις δίκαια μεγάλες προσδοκίες των χρηστών μετά το επιτυχημένο ντεμπούτο του OnePlus One;
Η εταιρεία OnePlus “έφτιαξε” τον μύθο του OnePlus One χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα του μάρκετινγκ ενώ χρησιμοποίησε και αμφιλεγόμενες για ορισμένους μεθόδους για να δημιουργήσει κλίμα και να αυξήσει την ανυπομονησία των χρηστών (καμπάνια Never Settle, teasers, προσκλήσεις κ.ά).
Ο διάδοχος που έχει την ονομασία OnePlus 2, δείχνει να έχει εκ πρώτης όψης όλα όσα χρειάζονται για να συνεχίσει την επιτυχημένη πορεία του πρώτου μοντέλου της Κινέζικης εταιρείας, αν και με μία δεύτερη, ίσως και λίγο αυστηρότερη ματιά, αντιλαμβάνεσαι ότι η εταιρεία δεν είχε και τόση… έμπνευση τελικά.
Αισθητική – Σχεδιασμός
Ο σχεδιασμός και η αισθητική παραπέμπουν στο OnePlus One, και κατ’ επέκταση στην σχεδιαστική φιλοσοφία της Oppo, ωστόσο δεν υπάρχει το παραμικρό χαρακτηριστικό που να κάνει έστω και μία μικρή εντύπωση. Εντάξει, δεν περιμέναμε να δούμε κάποιο... τρανσφόρμερ, όταν ανοίγαμε την συσκευασία, αλλά ελπίζαμε σε έναν τουλάχιστον “wow factor” μετά το “hype” που είχε δημιουργήσει η OnePlus.
Εντάξει, τα πάντα μοιάζουν να είναι τουλάχιστον σωστά τοποθετημένα και έχουν την απαραίτητη καλή αίσθηση, αλλά αυτό το κινητό σου δίνει την αίσθηση ότι το έχεις ξαναδεί... πολλές φορές. Το κεντρικό πλήκτρο επίσης, που φιλοξενεί τον αισθητήρα ανάγνωσης δαχτυλικών αποτυπωμάτων στο κάτω μέρος της πρόσοψης μοιάζει κάπως... “ξεκάρφωτο”, σαν να μην σχεδιάστηκε για το συγκεκριμένο κινητό αλλά σαν να περίσσεψε από κάποιο άλλο.
Από εκεί λοιπόν που η Κινέζικη εταιρεία λέει στους χρήστες της “Never Settle”, αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι οι designers της εταιρείας δεν σήκωσαν… “μολύβι” στο σχεδιαστήριο και ακολούθησαν την πεπατημένη. Υπάρχουν κάποιες πινελιές, εδώ και εκεί, που δείχνουν ότι η μικρή αυτή εταιρεία πασχίζει να ξεχωρίσει, αλλά δεν αρκούν. Τα έχουμε ξαναδεί.
Παρά τις ενστάσεις μας στον σχεδιασμό, το OnePlus 2 δίνει την αίσθηση ενός καλοφτιαγμένου κινητού, στο οποίο έχει γίνει χρήση καλής ποιότητας υλικών. Το μεταλλικό πλαίσιο (από κράμα μαγνησίου αλουμινίου λέει η εταιρεία, με λεπτομέρειες από ανοξείδωτο ατσάλι, όπου λεπτομέρειες φανταζόμαστε ότι εννοεί την μεταλλική κορνίζα στον φακό της κάμερας) έχει ωραία αίσθηση ενώ το back cover του οποίου το φινίρισμα η εταιρεία εύστοχα –και με όρους marketing- ονομάζει “sandstone black finish”, σου δίνει την αίσθηση του λεπτού... γυαλόχαρτου (ή μίας χάρτινης λίμας) και όπως είναι φυσικό, “κολλάει” στο χέρι.
Αυτό σημαίνει ότι η επιφάνεια είναι τραχιά, όμως για κάποιους αυτή η αίσθηση που προσφέρει δεν είναι και ιδιαίτερα φιλική (ευτυχώς υπάρχουν δεκάδες άλλα official ή unofficial back covers για να επιλέξει ο χρήστης). Το μεταλλικό –αλουμινένιο- πλαίσιο έχει ένα ωραίο, γκρι φινίρισμα αλλά θέλει προσοχή, διότι η παραμικρή αμυχή και γρατσουνιά φαίνονται έντονα και από ότι διαπιστώσαμε σχηματίζονται και πολύ εύκολα (φαίνεται πως η χρωμάτωση δεν είναι ιδιαίτερα “ανθεκτική”).
Η σχεδίαση της “μεταλλικής κορνίζας” γύρω από το διπλό LED flash, τον φακό της κάμερας και τον αισθητήρα για το laser autofocus μας έκανε να αναρωτιόμαστε επίσης πόσες δεκάδες φορές την έχουμε ξαναδεί έστω και σε παραλλαγή σε άλλα κινητά. Η εργονομία πάντως είναι αρκετά καλή, και όλα τα πλήκτρα βρίσκονται στις σωστές θέσεις και στο σωστό ύψος (τουλάχιστον για τα δικά μας χέρια).
Χαρακτηριστικά
Το νέο OnePlus 2 διαθέτει οθόνη LTPS LCD 5,5 ιντσών που προστατεύεται από Gorilla Glass 4 και επιδεικνύει ανάλυση 1080 x 1920 pixels (401ppi). Βασίζεται στο κορυφαίο αυτή την χρονική περίοδο SoC (System-On-Chip) της Qualcomm, Snapdragon 810, το οποίο συνοδεύεται από 3GB RAM και 16GB μη επεκτάσιμου αποθηκευτικού χώρου (η εταιρεία έχει ανακοινώσει και έκδοση με 4GB RAM και 64GB αποθηκευτικού χώρου).
Ο dual quad-core επεξεργαστής στο εσωτερικό του SoC διαθέτει δύο τετραπύρηνα αρθρώματα, με το πρώτο (quad-core Cortex-Α53) να λειτουργεί σε συχνότητα λειτουργίας 1,56GHz και το δεύτερο, για τις περισσότερο απαιτητικές εργασίες (quad-core Cortex-A57), στα 1,82GHz. Η GPU δεν είναι άλλη από την Adreno 430 της Qualcomm. Η συσκευή είναι Dual SIM (Dual nanoSIM, Dual Standby) και υποστηρίζει δίκτυα 4G LTE, WiFi 802.11a/b/g/n/ac, Bluetooth 4.1, WiFi Direct και WiFi hotspot, DLNA και GPS ωστόσο απουσιάζει η τεχνολογία NFC ενώ δεν διαθέτει ραδιόφωνο.
Η απουσία της τεχνολογία NFC (ακατανόητο να μην συμπεριλαμβάνεται στον εξοπλισμό το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, αφού ακόμα και αν λέει η εταιρεία ότι δεν χρησιμοποιείται από τους περισσότερους χρήστες, αγνοεί εκείνους που το χρησιμοποιούν) σημαίνει ότι ο κάτοχος του συγκεκριμένου κινητού δεν μπορεί να το ζευγαρώσει με αντίστοιχης τεχνολογίας ηχεία ή άλλου τύπου συσκευές και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το Android Pay, την νέα υπηρεσία ανέπαφων πληρωμών της Google.
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι διαθέτει υποδοχή USB Type-C για την φόρτιση και την σύνδεση του με υπολογιστή και αυτό σημαίνει δύο πράγματα: ευκολία χρήσης, αφού ο connector είναι reversible καθώς και συμβατότητα με το... μέλλον.
Παρόλα αυτά, δεν υποστηρίζεται fast charging ενώ και τα καλώδια του είδους, δεν βρίσκονται και σε αφθονία ενώ είναι ακριβότερα. Η μπαταρία του έχει χωρητικότητα 3300mAh και δεν αφαιρείται, τουλάχιστον χωρίς να χρησιμοποιηθούν εργαλεία. Όσον αφορά στις κάμερες, διαθέτει εμπρόσθια κάμερα 5,0 Megapixels (1080p video) και κύρια κάμερα 13 Megapixels με σύστημα οπτικής σταθεροποίησης εικόνας, υποστήριξη HDR και τεχνολογία laser autofocus. Η κύρια κάμερα συνοδεύεται επίσης από dual-tone LED flash.
Οι διαστάσεις του OnePlus 2 είναι 151,8 x 74,9 x 9,9 χιλιοστά και έχει βάρος 175 γραμμάρια, οπότε είναι βαρύτερο από τον προκάτοχο του (162 γραμμάρια), παχύτερο (8,9 χιλιοστά) αλλά κοντύτερο (152,9 χιλιοστά) και λιγότερο φαρδύ (75,9 χιλιοστά).
Στην δεξιά πλευρά της συσκευής υπάρχει το πλήκτρο για την αυξομείωση της έντασης του ήχου καθώς και το πλήκτρο ενεργοποίησης/ απενεργοποίησης της συσκευής. Στην αριστερή πλευρά υπάρχει ένας διακόπτης τριών λειτουργιών, που μοιάζει να είναι μία περισσότερο “εξελιγμένη εκδοχή” εκείνου που διαθέτουν οι συσκευές iPhone.
Η “εξέλιξη” της ιδέας είναι καλή, ωστόσο απαιτεί έρευνα και βεβαίως την απαραίτητα καλή υλοποίηση, πράγμα που παίρνει χρόνο. Παρατηρήσαμε ότι ο διακόπτης, που όπως αναφέραμε έχει τρεις θέσεις για τρία διαφορετικά προφίλ λειτουργιών (only alarms, priority interruptions και all notifications ή αλλιώς, όλες οι ειδοποιήσεις, προτεραιότητα στη διακοπή και χωρίς διακοπές) είναι κάπως… χαλαρός και μετακινείται εύκολα.
Αν και είναι ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, που σου επιτρέπει να ορίσεις με μία απλή κίνηση το προφίλ ειδοποιήσεων που προτιμάς, χωρίς να ξεκλειδώσεις το κινητό (όταν για παράδειγμα βρίσκεσαι στην αίθουσα του κινηματογράφου και δεν θέλεις να λάβεις ειδοποιήσεις ή κλήσεις ή οτιδήποτε) θα έπρεπε να είναι αρκετά πιο “σφικτός” ώστε να μην άλλαζε θέση σχεδόν κάθε φορά που το κινητό έμπαινε στην τσέπη μας. Αφήστε που δεν υπάρχει και δυνατότητα παραμετροποίησης μέσω του λογισμικού.
Στο πάνω μέρος της συσκευής υπάρχει η υποδοχή 3,5 χιλιοστών για τα ακουστικά ενώ στο κάτω μέρος βρίσκεται η υποδοχή USB Type-C (τώρα δεν χρειάζεται να κοιτάτε από ποια πλευρά να τοποθετήσετε το καλώδιο) και μερικές στρογγυλές οπές, αριστερά και δεξιά. Δεν έχει δύο ηχεία, παρά ένα από την μία πλευρά της υποδοχής USB ενώ το μικρόφωνο βρίσκεται από την άλλη.
Στο κάτω μέρος της πρόσοψης, διαθέτει τρία capacitive πλήκτρα, με το κεντρικό (μην σας μπερδεύει το design, δεν πρόκειται για φυσικό πλήκτρο) να φιλοξενεί και τον αισθητήρα ανάγνωσης δαχτυλικών αποτυπωμάτων. Τα δύο capacitive πλήκτρα, αριστερά και δεξιά από το κεντρικό πλήκτρο –με μπλε φωτισμό- μπορούν να παραμετροποιηθούν από τις Ρυθμίσεις, ανάλογα τι σας βολεύει (Π.χ μπορείτε να ορίσετε την επιστροφή στο πλήκτρο δεξιά και την λειτουργία μενού στο πλήκτρο αριστερά). Από την άλλη, μπορείτε εφόσον το επιθυμείτε και σας βολεύει να τα αντικαταστήσετε με software buttons.
Οθόνη και ήχος
Η οθόνη των 5,5 ιντσών In-Cell LTPS LCD με ultra-bright LED που έχει ανάλυση 1080 x 1920 pixels και προστατεύεται από Gorilla Glass 4 είναι αρκετά φωτεινή και ευκρινής, τόσο που δεν αντιμετωπίσαμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα με τον χειρισμό του smartphone ακόμα και υπό το έντονο φως του ήλιου.
Τα χρώματα είναι αρκετά φυσικά, όσο πρέπει τονισμένα (και χωρίς να είναι υπερκορεσμένα), ωστόσο τα μαύρα, παρόλο που ήταν αρκετά ικανοποιητικά, όπως και η αντίθεση, απέχουν από αυτά μίας AMOLED. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι από εσάς θα μείνετε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι από την γενικότερη απόδοση της. Το λευκό χρώμα βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο ενώ οι γωνίες θέασης είναι εξαιρετικές. Το “touch” λειτουργεί τέλεια επίσης, χωρίς να χάνεται το παραμικρό πάτημα.
Ο ήχος που προέρχεται από μοναδικό ηχείο στην βάση της συσκευής, προσφέρει άνω του μετρίου απόδοση (προσφέρεται MaxxAudio και δυνατότητες παραμετροποίησης για να φέρεις τα πράγματα στα μέτρα σου) αλλά δυστυχώς η ένταση δεν είναι τόσο υψηλή όσο θα θέλαμε και θα ταίριαζε σε μία high-end συσκευή του είδους.
Κάμερα
Η απόδοση της κάμερας είναι αναμφισβήτητα ανώτερη από την απόδοση εκείνης του προκατόχου του και γενικώς χαρακτηρίζεται αρκετά καλή. Καταρχήν τα αρχεία που λάβαμε ήταν αρκετά φωτεινά και ευκρινή στην πλειονότητα των περιπτώσεων, με σωστή έκθεση και σχετική ακρίβεια στα χρώματα. Η ύπαρξη του διαφράγματος f/2.0, του φακού των έξι οπτικών στοιχείων, του laser autofocus αλλά και της οπτικής σταθεροποίησης εικόνας έπαιξαν τον ρόλο τους, και οι φωτογραφίες γενικώς είναι καθαρές, χωρίς θόρυβο αν και υπάρχουν μικρά ζητήματα στον τομέα της λεπτομέρειας.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων πάντως και σε συνθήκες με καλό φως, θα τραβήξετε ωραίες φωτογραφίες ανάλυσης 4128 x 3096 pixels καθώς και video ανάλυσης 2160p στα 30fps (ή στα 2160p DCI στα 24fps) ενώ μπορείτε να δημιουργήσετε βίντεο με εφέ αργής κίνησης εκμεταλλευόμενοι την δυνατότητα του κινητού να τραβάει video ανάλυσης 1080p και 720p στα 60fps και 120fps αντίστοιχα. Τα αρχεία video επίσης, όπως και οι φωτογραφίες είναι φωτεινά, με ομαλή κίνηση και με σωστά χρώματα ωστόσο τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο εντυπωσιακά όσο τα περιμέναμε, ακόμα και στην περίπτωση της λήψης video 4K.
Εκεί που το κινητό “χάνει ελαφρώς”, πάρα την ύπαρξη του οπτικού σταθεροποιητή, είναι σε λήψεις με χαμηλά επίπεδα φωτισμού, όπου ο θόρυβος κάνει έντονη την παρουσία του και τα χρώματα παρουσιάζονται μουντά και ξεθωριασμένα ωστόσο αν εκμεταλλευτείτε καλύτερα τις ρυθμίσεις και χρησιμοποιήσετε την λειτουργία Clear Photo, θα πετύχετε αναμφισβήτητα καλύτερα αποτελέσματα (πάντα στην περίπτωση που δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε το flash, που είναι αρκετά δυνατό).
Το λογισμικό για την κάμερα, προσφέρει απλώς τις απολύτως βασικές λειτουργίες για να εκμεταλλευτείτε την κάμερα, και θα μπορούσε να είναι σημαντικά πλουσιότερο αν κρίνουμε από άλλες προτάσεις στην αγορά. Ενδεχομένως πάντως, αυτή να είναι και η βασική επιδίωξη της εταιρείας (περισσότερες αυτοματοποιημένες διαδικασίες, λιγότερες ρυθμίσεις, άμεσο αποτέλεσμα).
Όσον αφορά στην εμπρόσθια κάμερα, έχει τα ίδια πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα με την κύρια. Έτσι, ενώ προσφέρει καθαρές και ωραίες σε χρώματα φωτογραφίες σε συνθήκες με καλό επίπεδο φωτισμού, “χάνει” σε συνθήκες με χαμηλό φωτισμό.
Λογισμικό
Αφότου η OnePlus σταμάτησε την συνεργασία της με την Cyanogen, αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη του δικού της OS –που βεβαίως βασίζεται στο Android- το οποίο με την βοήθεια των χρηστών και των οπαδών της ονόμασε OxygenOS. Το λογισμικό, βρίσκεται ακόμα σε… νηπιακό στάδιο, με την έννοια ότι σε σχέση με το Cyanogen OS που διέθετε το OnePlus One απουσιάζουν πολλά χαρακτηριστικά, ρυθμίσεις και δυνατότητες παραμετροποίησης.
Το OxygenOS είναι ακόμα “work in progress” κάτι που φαίνεται και από τις πολλές ομοιότητες με την “stock” έκδοση του Android 5.1.1 Lollipop (αυτό βεβαίως δεν είναι καθόλου κακό, και κάτι τέτοιο ενδεχομένως θα βρεί αρκετούς οπαδούς) αλλά και από τα μικρο-ζητηματάκια εδώ και εκεί που εντοπίσαμε. O launcher λοιπόν είναι “stock” και δεν θα βρείτε και πολλές προεγκατεστημένες εφαρμογές, πέρα βεβαίως από αυτές της “υποχρεωτικές” της Google. Οι επεμβάσεις της εταιρείας είναι ελάχιστες, με το κέντρο ειδοποιήσεων και εφαρμογών, τον app switcher και το συρτάρι των εφαρμογών να παραμένουν απαράλλαχτα.
Αυτές οι ελάχιστες πάντως αλλαγές που έχουν γίνει, έχουν ουσία και έτσι έχουν προστεθεί ορισμένες δυνατότητες παραμετροποίησης όπως είναι η δυνατότητα επιλογής σκουρόχρωμου ή ανοιχτόχρωμου θέματος. Επίσης υπάρχει δυνατότητα αλλαγής του “accent color” για τις διάφορες λεπτομέρειες (όπως το χρώμα των “διακοπτών”) από ένα περιορισμένο αριθμό επιλογών καθώς και δυνατότητα επιλογής χρώματος για το LED των ειδοποιήσεων στην πρόσοψη. Μία ωραία δυνατότητα είναι εκείνη της επιλογής λειτουργίας για τα πλήκτρα χειρισμού καθώς και η δυνατότητα αντικατάστασης τους με software buttons.
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό, που όμως δεν είναι και ιδιαίτερα πρωτότυπο (μας θυμίζει μία κάπως πιο πρωτόγονη και... στατική έκδοση του Blinkfeed της HTC) είναι αυτό που η OnePlus ονομάζει “Ράφι”. Πρόκειται στην ουσία για μία σελίδα, η οποία φιλοξενεί διάφορες πληροφορίες που αφορούν στην ώρα και στον καιρό, συντομεύσεις των εφαρμογών που χρησιμοποιείτε περισσότερο καθώς και τις επαφές με τις οποίες επικοινωνείτε περισσότερο. Η συγκεκριμένη σελίδα, που εμφανίζεται κάνοντας swipe από τα αριστερά προς τα δεξιά στην κεντρική οθόνη, είναι παραμετροποιήσιμη, με την έννοια ότι μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον widgets.
Στις γενικές ρυθμίσεις, η εταιρεία επίσης προσφέρει την δυνατότητα στον χρήστη να ρυθμίσει σε ποια δεδομένα και πληροφορίες στο κινητό θα έχει πρόσβαση κάθε εφαρμογή ή την συμπεριφορά της σχετικά με τις ειδοποιήσεις και αν χρειαστεί να την μπλοκάρει. Ένα ακόμα σημαντικό χαρακτηριστικό, το οποίο θα βρείτε στις γενικές ρυθμίσεις, είναι οι χειρονομίες που μπορείτε να κάνετε χρησιμοποιώντας την οθόνη, ακόμα και όταν το κινητό βρίσκετε σε κατάσταση αναμονής.
Καταρχήν, υποστηρίζεται “double tap to wake” που είναι μία ιδιαίτερα χρήσιμη λειτουργία για να μην... ψιλαφίζετε τα πλήκτρα. Αν σχηματίσετε στην οθόνη το γράμμα “V” μπορείτε να ενεργοποιήσετε τον φακό, και στην συνέχεια με τον ίδιο τρόπο να τον απενεργοποιήσετε. Αν σχηματίσετε το γράμμα “O” μπορείτε να ενεργοποιήσετε άμεσα την κάμερα ενώ αν σύρετε στην οθόνη, από πάνω προς τα κάτω, δύο δάχτυλα σας μπορείτε να ενεργοποιήσετε την εφαρμογή για την μουσική.
Αν από εκεί και πέρα σχηματίσετε < ή > στην οθόνη, έχετε μερικό έλεγχο της αναπαραγωγής των κομματιών. Μια ακόμη προσθήκη της εταιρείας στις γενικές ρυθμίσεις –που κατά τα άλλα είναι πανομοιότυπες, και σε εμφάνιση, με εκείνες που συναντούμε σε μία stock Android ROM- αφορά στον αισθητήρα ανάγνωσης δαχτυλικών αποτυπωμάτων, και στην καταχώρηση τους. Η διαδικασία δεν παίρνει πολύ χρόνο και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική, με την έννοια ότι ο αισθητήρας αποδίδει εξαιρετικά και είναι σχεδόν αλάνθαστος αλλά και αρκετά γρήγορος. Είναι από τους καλύτερους που έχουμε συναντήσει.
Κατά τα άλλα, έχουμε να κάνουμε το Android 5.1 Lollipop και έτσι δεν θα επεκταθούμε στα χαρακτηριστικά και στις δυνατότητες του, αφού τα έχουμε επισημάνει αρκετές φορές στο παρελθόν.
Επιδόσεις
Η απόδοση του κινητού χαρακτηρίζεται με μία λέξη: σφαίρα! Κανένα κόλλημα, σπάσιμο ή οτιδήποτε, τόσο στα μενού και στις λειτουργίες του OxygenOS όσο και κατά την αναπαραγωγή video ακόμα και ανάλυσης 2160p ή κατά την περιήγηση σε διάφορες ιστοσελίδες. Στην περίπτωση των video ανάλυσης 2160p υπάρχει μία μικρή περίπτωση να συναντήσετε μικροπροβληματάκια ανάλογα το είδος του αρχείου –κυρίως ζητήματα που αφορούν στον ήχο- ωστόσο στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν θα έχετε πρόβλημα.
Κατά το gaming, και χάρη στον ιδιαίτερα ισχυρό επεξεργαστή και στην πολύ καλή Adreno 430 GPU, δεν θα συναντήσετε το παραμικρό πρόβλημα αφού όλα τρέχουν ομαλά και με υψηλά framerates. Κατά την λειτουργία της κάμερας ή κατά το gaming –και το rendering των ιστοσελίδων- διαπιστώσαμε ότι το κινητό θερμαίνεται λίγο παραπάνω από όσο θα θέλαμε, αλλά σε καμία περίπτωση σε ενοχλητικό ή δυσάρεστο βαθμό και χωρίς να παρατηρήσουμε πτώση στην απόδοση ή κολλήματα σε κανένα σημείο.
Από άποψη αυτονομίας της μπαταρίας, διαπιστώσαμε ότι με μέση χρήση, το κινητό βγάζει σχεδόν μιάμιση μέρα. Με περισσότερο έντονη χρήση, το OnePlus 2 θα σας βγάλει το πολύ μία μέρα (πριν πέσετε για ύπνο θα το βάλετε στο... ρεύμα) και σίγουρα περιμέναμε κάτι καλύτερο στο συγκεκριμένο τομέα.
Αρνητικό σημείο αποτελεί το γεγονός ότι η φόρτιση της συσκευής είναι πολύ αργή, αφού μετρήσαμε μια πλήρη φόρτιση να ολοκληρώνεται σε 4 ώρες και 20 λεπτά, κάτι όχι ενθαρρυντικό. Η OnePlus διαθέτει από την ιστοσελίδα της ένα διαφορετικό φορτιστή που κάνει την όλη διαδικασία πιο γρήγορη αφού εκμεταλλεύεται την τεχνολογία Quick Charge 2.0 του Snapdragon 810, όμως ο χρήστης πρέπει να τον αγοράσει ξεχωριστά αφού δεν περιλαμβάνεται στη συσκευασία.
Συμπεράσματα
Με τιμή περίπου $390, το OnePlus 2 μοιάζει να είναι μία αρκετά καλή συμφωνία αφού ενσωματώνει κορυφαίο hardware και πολλές δυνατότητες. Η αλήθεια είναι ότι του λείπει ο χαρακτήρας και το “ασυμβίβαστο” του πρώτου μοντέλου της εταιρείας, ωστόσο έρχεται βελτιωμένο σε όλους τους τομείς, είτε από άποψη επεξεργαστικής ισχύος, είτε από άποψη χαρακτηριστικών και απόδοσης της κύριας κάμερας.
Τα χρήματα που κοστίζει είναι σχεδόν “ακριβώς” όσα θα μπορούσε να ζητήσει η εταιρεία για την μικρή έκδοση με τα 3GB RAM και τα 16GB αποθηκευτικού χώρου που είχαμε στα χέρια μας και γενικά, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία τίμια αγορά. Το μόνο πράγμα που μας χάλασε (με εξαίρεση την τιμή), είναι ότι το OnePlus 2 αν και είναι μία δυνατή συσκευή, είναι τελικά… μία από τα ίδια. Never Settle… right…
Μας άρεσε
• Επεξεργαστική ισχύς
• Κύρια κάμερα
• Υποδοχή USB Type-C
• Dual SIM
• Καλή σχετικά ποιότητα κατασκευής
• Αποτελεσματικός fingerprint reader
• Εναλλάξιμα καλύμματα
• Τιμή
Δεν μας άρεσε
• Συμβιβασμένη εμφάνιση
• Απουσία NFC
• Αυτονομία μπαταρίας
• Μη επεκτάσιμος αποθηκευτικός χώρος
• Απόδοση ηχείου
• Βάρος
• Αργή φόρτιση
Σύνταξη: Γιώργος Ιωσηφίδης