Η πρώτη απόπειρα της HTC στην αγορά των phablets έχει την ονομασία HTC One Max. Το “Max”, όπως και το “Mini” που παρουσίασε η εταιρεία μερικούς μήνες νωρίτερα βασίζονται στην αισθητική και στο κατασκευαστικό πρότυπο του HTC One, το οποίο είναι ένα από τα πλέον επιτυχημένα εμπορικά smartphones του Ταϊβανού κατασκευαστή και βεβαίως η περσινή ναυαρχίδα του.
Η περαιτέρω κεφαλαιοποίηση της επιτυχίας του HTC One, σε χαμηλότερη ή υψηλότερη προϊοντική κατηγορία δεν ήταν εξασφαλισμένη σε καμία περίπτωση, ωστόσο η εταιρεία προτίμησε αυτή την προσέγγιση, και μάλλον της βγήκε σε καλό, αφού ο σχεδιασμός και η αισθητική του HTC One το καθιστούν μία ξεχωριστή και ποθητή για πολλούς χρήστες συσκευή.
Το HTC One Max είναι μία τεράστια συσκευή, ένα μεγαλοπρεπές phablet που ισορροπεί ανάμεσα στις συσκευές που χαρακτηρίζονται ως smartphones και στα tablets, και αυτό, λόγω της οθόνης των 5,9 ιντσών που φοράει, και η οποία όπως ήταν φυσικό συμπαρασύρει και τις διαστάσεις του. Οι χρήστες που επιθυμούν τις δυνατότητες ενός smartphone, με ελαφρώς ανώτερη φορητότητα από εκείνη που προσφέρει ένα tablet, αλλά με σχεδόν εξίσου μεγάλο περιβάλλον εργασίας είναι θα λέγαμε και εκείνοι που βρίσκουν τον συγκεκριμένο τύπο συσκευή ελκυστικό.
Αισθητική και χαρακτηριστικά
Η δανεισμένη από το HTC One αισθητική είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ δυνατό σημείο για το “Max”. Η εκτεταμένη χρήση αλουμινίου, και η τεχνολογία “zero gap” μεταξύ των μεταλλικών και πλαστικών στοιχείων στην κατασκευή δείχνει την προσήλωση της εταιρείας, τουλάχιστον φαινομενικά, στην κατασκευαστική αρτιότητα. Από την άλλη, μοιάζει πιο… φτηνό από το HTC One, και έχει πιο πολλά σημεία στην αισθητική με το HTC One mini, κάτι που είναι φανερό από το λευκό πλαστικό που κυριαρχεί στην περίμετρο της συσκευής. Στο HTC One, είχαμε ένα λευκό πλαστικό σιρίτι στην περίμετρο. Εδώ υπερμεγεθημένο, καλύπτει τις ακμές του κινητού, σαν να είναι bumper. Ίσως και να βοηθάει στο “grip” αλλά προτιμούμε την λογική στο HTC One. Το μονολιθικό (unibody), μονοκόμματο στοιχείο του τελευταίου, δεν έχει μεταφερθεί αυτούσια στο HTC One Max. Μοιάζει όμοιο, αλλά είναι εξίσου διαφορετικό.
Στην πρόσοψη, πέρα από την μεγάλη οθόνη των 5,9 ιντσών ανάλυσης 1080p που προστατεύεται από Gorilla Glass 3, παρατηρούμε δύο ηχεία –BoomSound χαρακτηριστικό- τα οποία ωστόσο δεν υποβοηθούνται από την τεχνολογία Beats Audio. Στο πάνω μέρος της πρόσοψης έχουμε μία κάμερα για βιντεοκλήσεις με αισθητήρα 2.1MP ενώ μέσα στο ακουστικό/ ηχείο υπάρχει κρυμμένο το LED ειδοποιήσεων. Πιο κάτω από την οθόνη, βρίσκουμε τα δύο γνωστά capacitive πλήκτρα από το HTC One (Back, Home). Στην πάνω πλευρά του κινητού έχουμε υπέρυθρες (που σε συνδυασμό με λογισμικό, σας επιτρέπει τη χρήση του κινητού ως τηλεχειριστήριο διάφορων συσκευών στο σπίτι, όπως για την τηλεόραση) καθώς και την υποδοχή 3.5mm για ακουστικά/ μικρόφωνο.
Στην κάτω πλευρά παρατηρούμε την υποδοχή microUSB 2.0 για την σύνδεση του κινητού με υπολογιστή και την φόρτιση του (υποστηρίζεται MHL) καθώς και ένα πόρο μικροφώνου ενώ στη δεξιά πλευρά, μαζί με το volume rocker βρίσκουμε και το πλήκτρο ενεργοποίησης/ απενεργοποίησης της συσκευής, που έχει μετακομίσει από το πάνω μέρος του HTC One, και ευτυχώς. Η αριστερή πλευρά είναι “καθαρή” από πλήκτρα, ωστόσο υπάρχει μία μικρή προεξοχή που απελευθερώνει το μεταλλικό “καπάκι” στο πίσω μέρος, για να έχουμε πρόσβαση στην υποδοχή για τη κάρτα microSIM και την υποδοχή για κάρτες microSD. H μπαταρία επίσης δεν μπορεί να αντικατασταθεί.
Στο πίσω μέρος, τα πράγματα αποκτούν περισσότερο ενδιαφέρον, χάρη στην ενσωμάτωση ενός αισθητήρα αναγνώρισης δαχτυλικών αποτυπωμάτων κάτω από την γνωστή κάμερα UltraPixel που συνοδεύεται από LED flash.
Παρόμοιο αισθητήρα είδαμε και στο iPhone 5s με την ονομασία TouchID όμως στο One Max η χρήση του δεν είναι τόσο στρωτή όσο θα θέλαμε. Στην ουσία ο χρήστης πρέπει να σύρει το δάκτυλο του πάνω από τον αισθητήρα προκειμένου αυτός να αναγνωρίσει σωστά το αποτύπωμα του και να του δώσει πρόσβαση στη συσκευή. Στις δοκιμές μας η αναγνώριση κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα (όχι όμως στα επίπεδα του iPhone 5s) με την όλη κίνηση του δαχτύλου να πρέπει να γίνεται αργά και σταθερά προκειμένου να έχουμε μεγαλύτερη πιθανότητας έγκυρης αναγνώρισης.
Πάντως η υλοποίηση της HTC έχει ευελιξία αφού εκτός από το ξεκλείδωμα της συσκευής, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε συγκεκριμένο δάχτυλο για την αναγνώριση το οποίο είτε θα ανοίγει την αγαπημένη σας εφαρμογή είτε θα ανοίγει την κάμερα ώστε να ξεκινήσετε άμεσα τη λήψη φωτογραφιών ή βίντεο.
Πιο κάτω βρίσκουμε τρεις επαφές που χρησιμεύουν για την φόρτιση του κινητού, μέσω της θήκης flip cover της HTC, που ενσωματώνει επιπλέον μπαταρία και πωλείται ξεχωριστά.
Οθόνη και ήχος
Η SuperLCD 3 του HTC One Max με διαγώνιο 5.9 ιντσών ανάλυσης 1080 x 1920 pixels, είναι το πλέον επιβλητικό χαρακτηριστικό του. Έχει πολύ καλή απόδοση, με αρκετά υψηλή πυκνότητα εικονοστοιχείων ανά ίντσα (373ppi), ώστε να μην μπορείτε να τα διακρίνετε, ενώ χαρακτηρίζεται από πολύ ωραίο λευκό και αρκετά καλό μαύρο όσο σχεδόν θα επιθυμούσαμε.
Πρόκειται για μία πολύ καλή IPS LCD οθόνη που έχει αρκετά καλή, αν όχι κορυφαία, χρωματική απόδοση και επιδεικνύει πολύ καλές γωνίες θέασης. Η φωτεινότητα είναι ικανοποιητική αν και θα θέλαμε ένα «κλικ» παραπάνω, ενώ περισσότερη φροντίδα χρειαζόταν στον τομέα των αντανακλάσεων. Η οθόνη είναι μάλλον το… selling point του HTC One Max, μίας συσκευής που δίνει περισσότερο έμφαση στον “multimedia” χαρακτήρα.
Τα δύο ηχεία στην πρόσοψη, κάτω και πάνω από την οθόνη είναι ένα από τα πιο ωραία χαρακτηριστικά του HTC One. Ο ήχος είναι αρκετά δυνατός, με λεπτομέρεια και με το απαραίτητο μπάσο, ενώ η θέση των ηχείων εξασφαλίζει ότι δεν θα κλείσετε τις οπές, καθώς κρατάτε το κινητό παρακολουθώντας κάποια ταινία ή καθώς παίζετε κάποιο παιχνίδι. Το τέλος της συνεργασίας της HTC με την Beats Audio –η τελευταία εξαγόρασε το ποσοστό της HTC στην κοινοπραξία- περνάει μάλλον απαρατήρητη -ίσως ο ήχος να είναι πιο “τραχύς” από αυτόν στο HTC One- αφού η τρομερή ένταση και η πολύ καλή ποιότητα γενικώς αποζημιώνουν και με το παραπάνω.
Κάμερα
Στην κάμερα UltraPixel έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν οπότε και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε ιδιαίτερα. Προσφέρει πολύ καλή χρωματική απόδοση, με περισσότερο κορεσμένα χρώματα από το κανονικό, κάτι που αρέσει στους περισσότερους και θυμίζει λίγο… Nokia, ωστόσο η μικρή ανάλυση -4MP- μάλλον απογοητεύει, όταν μεταφέρουμε τα αρχεία στον υπολογιστή, ακόμα και μετά το πρώτο… ζουμ. Παρόλα αυτά, τα αρχεία κατά γενική ομολογία είναι ωραία φωτισμένα ενώ η χρήση του HDR διευκολύνει τον χρήστη σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά αφότου ο Οπτικός Σταθεροποιητής Εικόνας (OIS) πήγε… περίπατο. Αυτό είναι κρίμα, αφού ένα στοιχείο που βοηθούσε πολύ σε συνθήκες με χαμηλό φωτισμό ή σε «κίνηση» εγκαταλείφθηκε, μάλλον για λόγους κόστους.
Ακόμα και έτσι πάντως, τα αρχεία είναι ικανοποιητικά παρά την ύπαρξη του θορύβου σε έντονο βαθμό σε ορισμένες περιπτώσεις που σπρώχνει τον επεξεργαστή ImageChip στα όρια του. Μπορείτε να τραβήξετε φωτογραφίες ανάλυσης 2688 x 1562 pixels και να τραβήξετε video ανάλυσης 1080p στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο με πολύ καλό bitrate στα 20Mbps περίπου.
Το λογισμικό της κάμερας είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, με ωραίες λειτουργίες όπως το HTC Zoe (μπορείτε να δημιουργήσετε μικρά κλιπ από συνεχόμενες λήψεις, που από αυτές επιπλέον μπορείτε να επιλέξετε την καλύτερη). Μπορείτε να αφαιρέσετε αντικείμενα από τις φωτογραφίες, να επιλέξετε φίλτρα σε πραγματικό χρόνο, “κορνίζες”, να κάνετε “group retouch” κ.ά.
Στην πρόσοψη, η κάμερα των 2.1MPixel υποστηρίζει λήψη video 1080p και μπορείτε να εκμεταλλευτείτε το HDR.
Προδιαγραφές - Επιδόσεις
Το HTC One Max βασίζεται στο hardware του HTC One, αλλά βεβαίως υπάρχουν και διαφορές. Έτσι, βασίζεται στο Qualcomm Snapdragon 600 SoC (έχει τέσσερις πυρήνες Krait 300 με συχνότητα λειτουργίας 1.7GHz, Adreno 320 GPU) που συνοδεύεται από 2GB RAM. Ο αποθηκευτικός χώρος είναι 16GB ωστόσο προσφέρεται δυνατότητα επέκτασης έως και κατά 64GB με την χρήση κάρτας μνήμης microSD. Υποστηρίζεται WiFi 802.11a/b/g/n/ac, WiFi direct και WiFi hotspot, GPS, DLNA και NFC, Bluetooth 4.0 ενώ δεν απουσιάζουν όπως είπαμε οι υπέρυθρες, η θύρα microUSB 2.0 που υποστηρίζει MHL καθώς και το ραδιόφωνο. Φυσικά είναι 4G LTE capable.
Οι επιδόσεις του, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν κορυφαίες, αφού καιρό τώρα κυκλοφορεί το ισχυρότερο system-on-chip Snapdragon 800 ενώ περιμένουμε και τις πρώτες συσκευές με Snapdragon 805. Παρόλα αυτά, η εμπειρία χρήσης είναι απροβλημάτιστη, και σε αντίθεση με την εικόνα που μπορεί αν σχηματίσει κάποιος βλέποντας τα αποτελέσματα των benchmarks, ιδιαίτερα στρωτή και χωρίς θέματα στην αναπαραγωγή video 1080p, στην πλοήγηση στο Internet ή στο gaming.
Η μπαταρία του HTC One Max έχει χωρητικότητα 3300mAh και επαρκεί για τουλάχιστον μιάμιση μέρα έντονης σχετικά χρήσης. Στις δοκιμές μας με κανονική χρήση είδαμε την αυτονομία να συμπληρώνει δύο μέρες.
Λογισμικό
Το Android με το Sense 5.5 αποτελούν ένα διαφορετικό, αλλά συνάμα επιτυχημένο συνδυασμό που διαφοροποιείται σε σχέση με τον ανταγωνισμό χάρη στο BlinkFeed αλλά και στο διαφορετικό app drawer. Έχουμε να κάνουμε με το ίδιο λογισμικό που έχουμε συναντήσει στο HTC One, οπότε δεν έχουμε να πούμε και πολλά σε σχέση με το παρελθόν. Τα δύο capacitive πλήκτρα επιτρέπουν την επιστροφή, την πρόσβαση στην κεντρική οθόνη ενώ με διπλό tap στο πλήκτρο επιστροφής, έχει πρόσβαση στον task manager. Εκεί υπάρχουν εννέα στιγμιότυπα από τις τελευταίες εφαρμογές που χρησιμοποιήσατε, τις οποίες μπορείτε να κλείσετε με swipe up/ down.
Μας αρέσει το BlinkFeed και πιστεύουμε ότι θα βελτιωθεί στην συνέχεια από την HTC ακόμα περισσότερο. Φυσικά, μπορείτε να το απενεργοποιήσετε όσοι το θέλετε. Στην οθόνη κλειδώματος μπορείτε να προσθέσετε widgets ενώ πλέον μπορείτε να αλλάξετε τα εικονίδια των γρήγορων ρυθμίσεων (quick toggles) και την σειρά εμφάνισης τους, στην μπάρα ειδοποιήσεων που “κατεβαίνει” με τον κλασικό τρόπο με swipe προς τα κάτω.
Το app drawer παραμένει όμοιο σε σχέση με το παρελθόν – μπορείτε να αλλάξετε την “πυκνότητα” του πλέγματος με τις εφαρμογές ώστε να χωρούν λιγότερες (3 x 4) ή περισσότερες (4 x 5) σε κάθε panel- και μπορείτε να ταξινομήσετε τις εφαρμογές με διάφορους τρόπους. Μία αλλαγή στις ρυθμίσεις αφορά στο χαρακτηριστικό “Do not Disturb” που ουσιαστικά απενεργοποιεί τους ήχους κλήσης, τους ήχους ειδοποιήσεων και άλλα, για ένα χρονικό διάστημα που θα ορίσετε εσείς. Παρούσες είναι και οι λειτουργίες “Car Mode”, “Kid Mode” και ο καιρός, ενώ καλοδεχούμενη η εφαρμογή TV για την μετατροπή του κινητού σε τηλεχειριστήριο.
Το λογισμικό είναι στρωτό και η χρήση του δεν προβληματίζει σε καμία περίπτωση. Θέλει κάποια λίγη εξοικείωση, ωστόσο αν το μάθεις… δεν το αλλάζεις εύκολα.
Συμπεράσματα
Το HTC One Max, έρχεται σε μία κατηγορία που εδώ και πολύ καιρό κυριαρχείται από τη σειρά Galaxy Note της Samsung. Δεν είναι και εύκολο εγχείρημα να προσπαθήσεις να προσελκύσεις πελάτες σε ένα σχεδόν μονοπωλιακό τμήμα της αγοράς. Μία συσκευή που προσπάθησε να κάνει κάτι τέτοιο, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία είναι το Sony Xperia Z Ultra, το οποίο φαίνεται πως παραείναι μεγάλο ακόμα και για τους περισσότερους από τους ενδιαφερόμενους.
Έχει πάντως να προσφέρει πλεονεκτήματα σε σχέση με την σειρά “Galaxy Note”, όπως η ποιότητα κατασκευής και η αδιαβροχοποίηση, το ιδιαίτερα λεπτό προφίλ και η μεγαλύτερη επιφάνεια εργασίας, που όμως για πολλούς είναι και η…αχίλλειος πτέρνα του. Από την άλλη, αν και η οθόνη του είναι εξαιρετική στη χρήση με γραφίδα, το συνοδευτικό λογισμικό είναι ομολογουμένως υποδεέστερο σε σχέση με αυτό που προσφέρει η Samsung, και επομένως για αρκετούς επαγγελματίες αυτό αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Χώρια ότι η κάμερα των 8 Megapixels, δεν συνοδευόταν από flash.
Το HTC One Max έχει ελαφρώς… ταπεινότερη οθόνη –στην διαγώνιο αναφερόμαστε- αλλά και πάλι, δεν φαίνεται να διαθέτει αυτό το στοιχείο που θα μπορούσε να το καταστήσει τόσο ελκυστικό ώστε να ξεκινήσει να δημιουργεί για χάρη της HTC μία έστω μικρή βάση χρηστών. Ο γίγαντας αιωρείται σαν μετέωρος μονόλιθος στην αγορά χωρίς σαφή προσανατολισμό –είναι business, είναι για multimedia;- χωρίς πραγματική ουσία και με μόνο εφόδιο την αισθητική του HTC One, σε… μεγέθυνση. Όμως ακόμα και έτσι, η ύπαρξη του δικαιολογείται. Το έχει κερδίσει αυτό η HTC, να έχει δηλαδή συσκευή σε κάθε κατηγορία για τους πιστούς φίλους της.
Το όμορφο design και η εκτεταμένη χρήση αλουμινίου είναι δύο καλοδεχούμενα χαρακτηριστικά, ενώ και η προσθήκη του αναγνώστη δαχτυλικών αποτυπωμάτων έχει νόημα. Μπορούν όμως τα παραπάνω να αντισταθμίσουν άλλους παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων, όπως είναι η υψηλή απόδοση, η χρηστικότητα, η εργονομία και το λογισμικό; Βεβαίως η επιτυχία ενός προϊόντος στην αγορά, καθορίζεται και από άλλους παράγοντες όπως το έξυπνο marketing και τα διαφημιστικά έξοδα αλλά για εμάς, ο καθοριστικός παράγοντας είναι ένας, απόδοση/ τιμή.
Ένα καλό προϊόν δηλαδή το οποίο προσφέρεται στην σωστή τιμή. Το κόστος του HTC One Max αποτελεί πιθανότατα τον μεγαλύτερο ανασταλτικό παράγοντα για την απόκτηση του (€759 ξεκίνησε να πωλείται στην χώρα μας). Σαν να μην έφτανε αυτό, ο «πυρήνας» του κινητού, βασίζεται στο hardware του HTC One παρόλο που είχε παρουσιαστεί πολλούς μήνες νωρίτερα και παρόλο που η αγορά έχει κατακλυστεί ήδη από συσκευές με ισχυρότερο hardware (Snapdragon 800). Θα ρωτήσετε πιθανόν: Μα, είναι το hardware λόγος για να μην επιλέξει κάποιος μία ωραία συσκευή, ακόμα και όταν η εμπειρία χρήσης είναι αψεγάδιαστη; Σε αυτό το επίπεδο τιμής όλα παίζουν σημαντικό ρόλο. Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να παραβλέψεις. Επομένως, επιμένουμε, ναι, ειδικά όταν και ο ανταγωνισμός έχει και άλλα πλεονεκτήματα, όπως είναι η τρομερή σε αριθμό βάση χρηστών, το S Pen μαζί με το λογισμικό και ισχυρότερο και επομένως και ικανότερο hardware, όπως για παράδειγμα στον τομέα της κάμερας, για να μην μιλήσουμε για επεξεργαστή, μνήμη κ.λπ.
Η UltraPixel τεχνολογία δοκιμάστηκε στο HTC One, και παρόλο που είναι μία εξαιρετική λύση, δεν είχε απήχηση. Όσο καλή και να είναι η τεχνολογία, όσο μεγάλα και να είναι τα 4 εκατομμύρια περίπου εικονοστοιχεία στον αισθητήρα, ακούγονται και φαίνονται λίγα, ειδικά όταν το… hype για τα MP βρίσκεται σε έξαρση.
Οπότε που απευθύνεται ακριβώς το HTC One; Περισσότερο σε όσους καταναλώνουν περιεχόμενο, και λιγότερο στους επαγγελματίες, παρά την ύπαρξη του “business” στοιχείου, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, που δεν είναι άλλο από την ύπαρξη του fingerprint reader. Είναι μία καλοφτιαγμένη συσκευή, με μεγαλύτερα προτερήματα την καλή κατασκευή, την αισθητική, την οθόνη και το σύστημα ήχου.
Μας άρεσε
• Το μέταλλο
• Πολύ ωραία οθόνη
• Το χαρακτηριστικό BoomSound και ο ήχος
• Υποδοχή microSD
• Αυτονομία
Δε μας άρεσε
• Ανάλυση κάμερας
• Έλλειψη οπτικού σταθεροποιητή εικόνας
σε σχέση με το HTC One
• Υλοποίηση αναγνώστη δαχτυλικών αποτυπωμάτων
• Υποδεέστερο System-On-Chip σε σχέση με τον άμεσο ανταγωνισμό
Σύνταξη: Γιώργος Ιωσηφίδης