MSI E350IA-E45 Brazos

Πλέον ολόενα και περισσότεροι έλληνες χρήστες ξοδεύουν κάποια επιπλέον χρήματα για την αγορά ενός HTPC με σκοπό την ψυχαγωγία και την διασκέδαση του living room. Ποιος ο λόγος να αγοράσει κανείς ένα DVD Player ή μία παρόμοια συσκευή αναπαραγωγής όταν μπορεί να έχει έναν μικρό υπολογιστή στο σαλόνι του; Όπως λένε και τα αρχικά του ονόματός του, HTPC σημαίνει Home Theatre PC, άρα μία συσκευή για αυτήν ακριβώς την δουλειά.

Σήμερα λοιπόν θα δούμε δύο προτάσεις που μας έστειλαν οι εταιρίες: Intel, AMD, ASUS, MSI, Corsair τις οποίες ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση των δειγμάτων τους στο Insomnia.gr . Στην κατοχή μας έχουμε λοιπόν δύο μηχανήματα, έναν Brazos και έναν Sandy Bridge. Διαφορετικές τιμές, διαφορετικές ικανότητες, διαφορετικές επιδόσεις για το κάθε σύστημα, που όμως όλα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι mini-ITX. Αυτό σημαίνει η μητρική τους είναι πάρα μα πάρα πολύ μικρή. Για να αποκτήσετε μία ιδέα, φανταστείτε μέγεθος μίας συνηθισμένης πλέον μεγάλης αερόψυκτρας. Σε συνδιασμό με ένα μικρών διαστάσεων κουτάκι, μπορείτε να μετατρέψετε το σαλόνι σας σ' ένα πραγματικό media center που θα το ζήλευε ο καθένας.

Πολύς ντόρος ακούστηκε για την νέα πρόταση της AMD που ακούει στο όνομα Brazos. Πρόκειται για μία πλατφόρμα η οποία διαθέτει κι αυτή με την σειρά της ενσωματωμένα γραφικά έτσι ώστε να μην χρειάζεστε εξωτερική κάρτα γραφικών. Την τεχνολογία αυτή την ονομάζουν Fusion.

Το Brazos έρχεται σε υλοποίηση από διάφορες κατασκευάστριες εταιρίες, όπως Gigabyte, MSI, ASUS με τον επεξεργαστή και την ψύκτρα να βρίσκοντα ήδη τοποθετημένα πάνω στο σύστημα. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να του δώσετε ρεύμα, να βάλετε μνήμες RAM και να παίξει. Λαμβάνοντας υπόψην δε και το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τα ενσωματωμένα γραφικά, είναι μία λύση out of the box -- το βάζεις και παίζει. Πολύ γρήγορα, πολύ εύκολα χωρίς φόβο και πάθος.

Μία σημαντική παρατήρηση που θέλουμε να κάνουμε για το Brazos είναι η κατανανάλωση του. Πραγματικά οι άνθρωποι στην AMD έχουν κάνει απίστευτη δουλειά σ'αυτόν τον τομέα, φτιάχνοντας το πιο πράσινο HTPC της αγοράς. Το Brazos χρησιμοποιεί σε Idle μόνο 25W ενώ σε πλήρη χρήση φτάνει τα 40W. Σκεφτείτε απλά ότι ένα καθημερινό Desktop PC λειτουργεί κατά μέσο όρο με 100-150W κατανάλωσης σε idle και όταν μιλάμε για LOAD η τιμή αυτή αυξάνεται άνετα πάνω από 300-400Watt. Με αυτή την λογική, κάποιον που έχει ένα PC μόνο και μόνο για Internet, Word Processing, μουσική και ταινίες μπορεί άνετα να κάνει την ίδια δουλειά με το Brazos και να πληρώνει λιγότερα χρήματα στην ΔΕΗ.

Μέσα σ'όλα αυτά λοιπόν το Brazos ακούγεται κάπως ιδανικό, έτσι δεν είναι; Πράγματι, είναι μία πολύ καλή πλατφόρμα σε καταπληκτική τιμή (περίπου 100- 150 Ευρώ) με την οποία αγοράζετε: μητρική, επεξεργαστή, κάρτα γραφικών και ψύκτρα. Παίζει απροβλημάτιστα High Definition video χωρίς κολλήματα ή σπασίματα και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τον Atom. Για την ακρίβεια... τον κάνει σκόνη.

Εδώ βλέπετε τον Brazos εγκατεστημένο σε ένα Midi κουτί. Όπως διαπιστώσαμε και εμείς, ακόμα και ένα midi κουτί είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ για μία τόσο μικρή πλατφόρμα. Συνεπώς αγοράστε ένα μικρό κουτάκι στο μέγεθος και τις διαστάσεις του Brazos, έτσι ώστε να καταλαμβάνει τον λιγότερο δυνατό χώρο στο σαλόνι σας. Το καλό είναι ότι μπορείτε να βρείτε αρκετές λύσεις για κουτιά HTPC, από φθηνές μέχρι πολύ ακριβές. Άλλωστε δεν θα θέλετε την γυναίκα σας να γκρινιάζει για την αισθητική του χώρου, έτσι δεν είναι; Επιλέξτε σοφά και έξυπνα το κατάλληλο κουτί για το htpc που θα στολίσει το σαλόνι σας και σκεφτείτε ότι είναι κάτι που θα το αγοράσετε μία φορά και θα το κρατήσετε για πάντα.

Ο επεξεργαστής χρειάζεται 4πινο βύσμα τροφοδοσίας και όχι 8πινο όπως είχαμε συνηθίσει. Άλλο ένα δείγμα της μικρής κατανάλωσης που έχουν όλες αυτές οι πλατφόρμες και όχι μόνο το Brazos συγκεκριμένα.

Σ'αυτό το σημείο να ενημερώσουμε τους αρχάριους χρήστες ότι όλα τα τροφοδοτικά διαθέτουν τέτοιο βύσμα. Συνηθίζεται να διαχωρίζουν το 8-pin σε 2x4-pin με ένα κλιψάκι που έχει στην μέση. Πάντως δεν υπάρχει περίπτωση το τροφοδοτικό σας να μην έχει κονέκτορα 4-pin, γι αυτό μην ανησυχείτε.

Όπως βλέπετε μπορείτε άνετα να τοποθετήσετε μέχρι και τέσσερις συσκευές SATA 3, ενώ μπορείτε χωρίς πρόβλημα να παρέχετε στο κουτάκι σας 4 μπροστινές θύρες USB, Audio κλπ.

[page=Δέχεται και εξωτερική κάρτα γραφικών]

Μία ολοκληρωμένη ματιά στην πλατφόρμα. Η μητρική είναι χρώματος καφέ. το οποίο δεν μας αρέσει καθόλου σαν αισθητική -- αλλά αυτό είναι κάτι εντελώς προσωπικό γούστο του reviewer. Βλέπουμε ότι έχει ενσωματωμένη ψύκτρα και ανεμιστηράκια το οποίο .... είναι αρκετά θορυβώδες. Θέλω να πω ότι περίμενα να δω κάτι καλύτερο εδώ, δεν μου άρεσε ο θόρυβος του. Δεν το λέω με την έννοια ότι θα σας πάρει τα αφτιά, αλλά σίγουρα περίμενα να είναι κάτι πιο αθόρυβο από ένα μέσο PC. Η ακριβή μέτρηση είναι 38dBA το οποίο είναι ικανοποιητικό για να μην γκρινιάζει κανείς, ιδιαίτερα στο σαλόνι δεν θα καταλάβετε ότι είναι ανοιχτό το μηχάνημα (κουβέντα, τηλεόραση, αρκετά μακρύα από εσάς κλπ).

Όπως σας είπαμε και πριν, το Brazos είναι στο μέγεθος μίας τυπικής σημερινής αερόψυκτρας που έχουμε όλοι λίγο πολύ στους υπολογιστές μας. Στα δεξία βλέπουμε την ύπαρξη δύο DDR3 Slots με dual channel. Εδώ μπορείτε να τοποθετήσετε μνήμες RAM τεχνολογίας DDR3 της αρεσκείας σας. Είναι ίσως το μόνο hardware που του λείπει και δεν έρχεται μαζί με μ'αυτό από το εργοστάσιο. Στο μέλλον ίσως δούμε και τέτοιες προσθήκες από τις εταιρίες, δηλαδή κάτι σαν Integrated RAM modules, που θα καθιστούν ένα σύστημα, όπως θα λέγαμε λαϊκά "πάρε-βάλε".

Παρόλο που το Brazos έχει την δυνατότητα των ενσωματωμένων γραφικών, αυτό δε σημαίνει ότι σας στερεί την δυνατότητα να εγκαταστήσετε και να χρησιμοποιήσετε μία ξεχωριστή εξωτερική λύση. Αριστερά βλέπτε την AMD Radeon HD 6950 η οποία είναι σαφώς μεγαλύτερη από ολόκληρη την πλατφόρμα Brazos της MSI.

[page=ASUS P8H67-I]Η λύση της Intel στην ουσία παραμένει ο Atom, αλλά θελήσαμε να σας παρουσιάσουμε ίσως την πιο ακριβή αλλά και αποδοτική λύση που συμβαδίζει με την τρέχουσα τεχνολογία.

Όπως βλέπετε και από την συσκευασία της μητρικής που μας έστειλε η ASUS από την Ιταλία, αναγράφεται πάνω της το γεγονός ότι είναι Minimax. Πραγματικά είναι η πιο μικρή μητρική που έχω δει, τόσο μικρή που δεν χωρούσανε DDR3 μνήμες και μπήκανε SO-DIMM DDR3 σαν αυτές που έχουν τα laptops και ο Apple iMac. Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και να ασχοληθώ με την συγκεκριμένη μητρική -- δεν είναι ο στόχος του άρθρου -- αλλά θα ήθελα να σας δείξω τουλάχιστον κάποια στοιχειώδη πράγματα, όπως είναι η συσκευασία και τα παρελκόμενα.

Η μητρική συνοδεύεται με ένα ικανοποιητικό υλικό, με το CD για τους drivers, δύο καλώδια SATA, το backport IO και δύο ... κεραίες! Ω ναι, διαθέτει όχι μόνο ενσωματωμένο ασύρματο δείκτη, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τις επιπλέον δύο κεραίες. Σίγουρα είναι ένα "ατού" της συγκεκριμένης πλατφόρμας, αφού όταν πήγα τόσο το Brazos όσο και τον Atom στο σαλόνι, είτε θα έπρεπε να τραβήξω καλώδιο για το router είτε να συνδέσω πάνω του κάποιο ασύρματο USB φλασάκι για να έχω πρόσβαση στο δίκτυο.

Η μητρική είναι μικρή μόνο στο μάτι. Κατά τα άλλα αν κάτσει κανείς και την ψυρίσει σιγά σιγά θα προσέξει ότι έχει όλα μα όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έχουν μητρικές της ASUS αξίας 150 - 200 Ευρώ. Κυριολεκτικά έχει γίνει άψογη δουλειά στον σχεδιασμό της μητρικής από την κατασκευάστρια εταιρία. Όπως σας λέγαμε και πριν, αναγκαστήκαμε να βρούμε So-DIMM DDR3 μνήμες, αφού δεν υπήρχαν κανονικού μεγέθους slots.

Για αυτό το λόγο, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Corsair που αποκρίθηκε στο αίτημά μας και μας έστειλε 2 κιτάκια από τις Corsair DDR3 So-Dimms 1333 για τις ανάγκες της σημερινής μας παρουσίασης. Όπως βλέπετε είναι 2 GB το κάθε module συνεπώς, έχουμε εγκαταστήσει 4 GB στο σύστημά μας.

Παρακαλώ μεταβείτε στην επόμενη σελίδα . . .

[page=Minimax Sandybridge]

Η P8H67 δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία υλοποίηση του Intel chipset H67. Έχει όλα εκείνα που θα βρίσκατε σε μία μητρική με το H67 και ακόμα περισσότερα. Βέβαια το παράδοξο είναι ότι όλα χώρεσαν σε μία τόση μικρή μητρική. Βλέπουμε 4 επιλογές για SATA, τόσο SATA 2 όσο και SATA 3 σε αντίθεση με το Brazos ο οποίος μας ήρθε μόνο με SATA 2 υποδοχές. Βλέπουμε επίσης USB 3 internal connector κάτι που σημαίνει native USB 3.0 support από την ASUS και μας χαροποιηεί ιδιαίτερα.

Αριστερά ξεκινάμε με τις δύο υποδοχές και την κεραία και το ασύρματο δίκτυο. Βλέπουμε PS2 για τα παλιά ποντίκια-πληκτρολόγια, 2 USB 2,0/1.1 και μετά αρχίζουν τα ωραία πράγματα του Sandy Bridge. Ο επεξεργαστής μας ήταν ο 2500Κ, ο οποίος κοστίζει από μόνος του 2 φορές την τιμή ολόκληρης της πλατφόρμας Brazos συνεπώς μιλάμε για μία πολύ ακριβή λύση. Φυσικά δεν χρειάζεται να αγοράσετε τον 2500Κ -- εμείς αυτόν είχαμε, αυτόν βάλαμε -- αλλά μία φθηνότερη επιλογή με κάποιον Core i3 και HyperThreading στα μισά χρήματα.

Η μητρική κρύβει πολλές εκπλήξεις και μία από αυτές ήταν το ενσωματωμένο Blutooth. Ω ναι φίλοι μου, μέχρι και blutooth πηγαν και έβαλαν πάνω στην Mini-max μητρική οι αθεόφοβοι! Μέσω του BT μπορεί κάθε μέλος της οικογένειας που διαθέτει κινητό να στείλει δεδομένα στο HTPC όπως είναι video και φωτογραφίες, χωρίς να απαιτείτε σύνδεση μέσω καλωδίου. Όπως σας είπα και στην αρχή, πρόκειται για μία μητρική μικρή.. στο μάτι και μόνο.

Δίπλα στις RAM θα βρείτε τεχνολογίες όπως GPU Boost που σας επιτρέπει να ενεργοποιήσετε το sharing ενέργειας μεταξύ Turbo Boost και GPU Boost. Δηλαδή ο επεξεργαστής ανταλλάσσει πόρους με την ενσωματωμένη λύση για κάρτα γραφικών και δίνει βαρύτητα, ανεβάζει συχνότητα εκεί που χρειάζεται και απαιτείται από την εφαρμογή που τρέχει ο χρήστης. Παρόμοιες τεχνολογίες έχουν οι κανονικές μητρικές full-ATX που κυκλοφορούν στην αγορά.

Πιο δίπλα βλέπουμε ένα κουμπί που μισώ, το MemOK το οποίο υποτίθεται ότι βοηθάει την μητρική να συγχρονιστεί με τις RAM, αλλά πιστέψτε με ... θα σας σπάσει τα νεύρα αν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσετε. Ευτυχώς η P8H67 δεν μας έκανε προβλήματα, και όλα πήγαν ρολόι. Σαν unique feature της ASUS δεν θα μπορούσε να λείπει από την μητρική.

Πιο δίπλα, βλέπουμε τον πράσινο indicator LED και πιο δίπλα του το Jumper για Clrear CMOS. Θα το χρειαστείτε όταν εγκαταστήσετε ξεχωριστη κάρτα γραφικών, όπου το PEG ίσως να μην ανιχνευτεί σωστά από το BIOS.

Γι αυτό τον λόγο αξίζει να αναφέρουμε ότι χρειάστηκε να κάνουμε Clear CMOS κάθε φορά που τοποθετούσαμε μία εξωτερική κάρτα γραφικών. Το BIOS αδυνατούσε να βρει την πηγή εξόδου PEG ή Integrated συνεπώς με ένα καθάρισμα όλα έφτιαχναν. Βέβαια, εσείς δεν θα μπαινοβγάζετε κάρτες γραφικών ή ίσως να μην εγκαταστήσετε κάρτα γραφικών καθόλου για αυτό το μηχάνημα. Αλλά, σας δίνεται η δυνατότητα να παίζετε ακόμα και gaming σε περίπτωση που βάλετε μία δυνατή κάρτα. Τόσο ο επεξεργαστής όσο και η ιπποδύναμη της πλαρφόρμας της Intel και της ASUS δίνουν μεγάλες επιδόσεις -- αλλά ξεφεύγουμε σε κόστος -- μην το ξεχνάτε αυτό.

[page=Μια πιο κοντινή ματιά στο HTPC με Sandy]

Όπως είπαμε και πριν στον Brazos, έτσι κ εδώ, ο επεξεργαστής τροφοδοτείται με ένα τετράπινο βύσμα. Η κατανάλωση όμως είναι αρκετά πιο πάνω από το brazos αφού αρχίζει από τα τα 40 Watt (η max brazos TDP) και φτάνει μέχρι και τα 70W σε κατάσταση stressing. Είναι λογικό, αμά καθησετε και το σκεφτείτε εδώ έχουμε να κάνουμε μένα HTPC που πιάνει επιδώσεις κανονικού Desktop.

Δυστυχώς δεν είχα στην διάθεση μου ταυτόχρονα τις δύο μητρικές για τις συγκρίνω στο μέγεθος δίπλα-δίπλα. Το PCB είναι μαύρο και όχι καφέ, ενώ ακόμα και οι ψύκτρα γύρω από το socket είναι ακόμα πιο σκούρη. Σας αισθητική λοιπόν, το οποίο δεν ενδιαφέρει κανέναν παρά λίγους πωρωμένους με το hardware σαν εμένα, νομίζω αυτή εδώ είναι πιο εντυπωσιακή από το καφετί της MSI.

Θα ξοδεψετε αρκετά λεπτά μέχρι να βρείτε που στο καλό έχουν κρύψει τους connecotrs. Η μητρική έχει πολλά πράγματα επάνω της αλλά είναι σε περιοχές που δύσκολα τα βλέπει κανείς με την πρώτη ματιά, αλλά δύσκολα θα χωρέσει και το χέρι σας για να εγκαταστήσετε κάτι τόσο απλό. Όσο περίεργο και να σας φαίνεται, είναι δύσκολη η συναρμολόγιση της, όχι από πλευράς κινδύνου, αλλά γιατί θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε το manual για να βρείτε όλα εκείνα τα τεχνικά καλούδια που κρύβονται στο PCB της.

Αυτό δεν μας άρεσε. Δεν θα ήθελα η μητρική μου να έχει τέτοια τσιπάκια που μπορούν να βγουν και να μπουν με ένα εργαλείο. Τέτοιες υλοποιήσεις είχαμε να δούμε εδώ και πολλά χρόνια, αλλά προφανώς αυτό έχει να κάνει με την Intel και τον σχεδιαμσό του H67 και όχι συγκεκριμένα με αυτή την μητρική καθ'αυτή. Συνεπώς της δίνουμε άφεση αμαρτιών για αυτό της το παράπτωμα.

Κάτι ακόμα που δεν μας άρεσε είναι ότι η τελευταία άσπρη SATA port έχει ανάποδο κούμπωμα. Μικρό το κακό, το αναφέρω απλά και μόνο για να το δει η ASUS και να το φτιάξει σε μία επόμενη reversion της μητρικης.

Για να μην ξεφεύγουμε από το πνεύμα της σύγκρισης, όπως στο Brazos έτσι κι εδώ, η Radeon 6950 φαίνεται να είναι αρκετά πιο μεγάλη από την μητρική. Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι δεν μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε και να κερδίσετε επιδόσεις. Ο στόχος αυτής της φωτογραφίας είναι να σας δείξει πόσο μικρή είναι η μητρική σε σύγκριση με μία κάρτα γραφικών τελευταίας γενιάς.

[page=Η φιλοσοφία της δοκιμής]

Σ' αυτό το άρθρο θα θέλαμε να κάνουμε πραγματικά αυτό που θα ήθελε ο κόσμος, ένα πραγματικό review έτσι όπως θα δούλευαν τα παρακάτω μηχανήματα. Δεν θέλαμε να βάλουμε το 1200Watt τροφοδοτικό, ούτε SSD σκληρό δίσκο ή τίποτε άλλο τρελό και ακριβό. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιήσαμε ότι θα χρησιμοποιούσε και ο μέσος έλληνας χρήστης. Το μόνο που θέλαμε ήταν ένα HTPC στο σαλόνι, να βλέπουν ταίνιες HD τα παιδιά, να μπαίνουμε στο internet και να βαζουμε Youtube playlist. Εννοείται όχι gaming. Αλλωστε μετά ξεφεύγουμε από το HTPC και ανεβαίνουν πολύ σε budget. Συνεπώς, πήραμε ένα Gigabyte κουτάκι που είχαμε πεταμένο καπου στο υπόγειο, ένα τροφοδοτικό 450Watt άγνωστης μάρκας, μνήμες RAM φθηνές value 2x2GB μάρκας Excelram στα 1600DDR3, ένα πληκτρολόγιο, DVD-Rom και ποντίκι.

Διαφωνείτε; Κοντά στα 300 Ευρώ και έχετε ένα HTPC με Brazos. Φυσικά οι πιο πολλοί από εμάς έχουν ήδη ξέμπαρκες μερικές RAM, έναν σκληρό δίσκο και ένα παλιο τροφοδοτικό, συνεπώς στους περισσότερους δεν θα κοστίσει πάνω από 200 Ευρώ το εγχείρημα, λόγω του ότι θα ξοδέψουν κάτι για το HTPC case.

Οι μετρήσεις που πήραμε, κυμαίνονται στο ίδιο μήκος κύματος. Προφανώς δεν υπήρχε λόγος να κάνουμε overclocking σε τετοια μηχανήματα. Εκεί που δώσαμε προσοχή είναι στην κατανάλωση, όχι τόσο στον θόρυβο γιατί δεν μας ενοχλεί στο σαλόνι που πάντα υπάρχει κάποιος επιπλέον θόρυβος από την οικογένεια, στην αναπαραγωγή HD, στο παίξιμο mkv και φυσικά στην δικτύωση. Ναι, δεν θα μπορούσαμε να μην τρέξουμε κάποια benchmarks που να δείχνουν την δύναμη της πλατφόρμας σας hardware τεχνολογίας, αλλά δεν θέλουμε να μείνετε εκεί. Τέτοια reviews μπορείτε να διαβάσετε σ' όλο το net, ενώ αυτό εδώ θα έχει πιο user-friendly χαρακτήρα.

Στην τελική κάτι τέτοιο έχουμε στο μυαλό μας. Ενα HTPC με μία τηλεόραση και ηχεία να το συνοδεύουν. Άλλοι θα το βάλουν στο σαλόνι, άλλοι το δωμάτιο και άλλοι θα το χρησιμοποιήσουν ακόμα και ως κύριο PC. Ειδικά όσοι δεν παίζουν παιχνίδια ή δεν τρεχουν καποια απαιτητική σε επεξεργαστικούς πόρους εφαρμογή όπως Video editing, τότε ναι μπορούν να κάνουν ακόμα και αυτό. Τέλος γιατί όχι και για κάποιον server με Linux; Πολλες χρήσεις και λειτουργίας για ένα τέτοιο συστηματάκι με ελάχιστη κατανάλωση και μικρό μέγεθος.

[page=Αναπαραγωγή HD και mkv]

Το Brazos τα πήγε πολύ καλά σ'αυτό το test. Πίσω βλέπετε το γνωστό σε όλους αριστούργημα 3D Avatar (μόνο που εδώ το παίζουμε σε 2D) καθώς ταυτόχρονα έχουμε καταγράψει το CPU Usage. Θα μπορούσε να τα πάει και καλύτερα σ'αυτό τον τομέα. Δηλαδή για ένα HTPC δεν θα θέλαμε να βλέπουμε CPU Usage πάνω από το 50%, όπου εδώ ο μέσος όρος ήταν κοντά στο 65 με 70%.

Φυσικά δοκιμάσαμε διάφορες ταινίες και όχι μόνο μία. Ο Player ήταν ο κλασσικός Media Player Classic, της Gabest. Ελαφρής, εύκολο interface και παίζει τα πάντα. Ξανά κι εδώ το Brazos δεν μας έδειξε κάποιο πρόβλημα, κανένα απολύτως κόλλημα αφού όλα πήγαιναν ομαλά. Το μόνο πρόβλημα που παρατηρήσαμε ήταν όταν δοκιμάσαμε να κάνουμε streaming μέσω του δικτύου LAN, όπου εκεί είχαμε εμφανής συσπάσεις του video. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι κάποιο πρόβλημα, καθώς φαίνεται ότι κάτι δεν πήγε καλά με τους drivers. Σε διαφορα reviews που κοίταξα πριν το δοκιμάσω δεν φαίνεται να είχε κανείς ανάλογο πρόβλημα, παρόλα αυτά θα ήταν σφάλμα μου να μην το αναφέρω.

Αν συνδυάσετε το Brazos με Linux, είτε βάλετε OpenSuSE είτε Ubuntu ή Fedora (ή οποια άλλη διανομή θέλετε) δεν θα μπορέσετε να παίξετε ούτε 720p περιέχομενο. Ο επεξεργαστής τρέχει το 95-100% διαρκώς ενώ το βίντεο έχει πολλά σπασίματα. Ο λόγος; Προφανώς drivers... drivers...drivers... Να τονίσουμε όμως, ότι το xorg-edgers έχει γίνει καλή δουλειά για την υποστήριξη embedded IGPU για Intel και SNB επεξεργαστές, με αποτέλεσμα το δεύτερο HTPC (η ακριβή λύση) να μην αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα και να τα παίζει όλα απροβλημάτιστα και smooth.

Τι είναι ηλεκτρική ισχύς και πόσοι μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά την ερώτηση αυτή; Αν δεν έχετε ήδη σηκώσει το χέρι σας, σας συνιστούμε να ρίξετε μια ματιά στο wiki του insomnia για να εξοικειωθείτε περισσότερο με το θέμα.

Οι νέοι επεξεργαστές Sandy Bridge φαίνεται να είναι αρκετά φιλικοί προς το περιβάλλον, έχοντας αισθητά μικρότερη κατανάλωση από τους προηγούμενους επεξεργαστές και είναι ιδανικοί για ένα eco friendly σύστημα. Όμως όπως όλα δείχνουν η AMD είναι πιο πράσινη από την Intel. Αρκετά πιο πράσινη θα έλεγα, αφού το Brazos χρειάζεται μόνο 25W σε idle. Απίστευτο !!!

Με λίγα λόγια θα λέγαμε ότι η κατανάλωση της MSI είναι εντυπωσιακή. Αρκετά χαμηλή σε idle, ακόμα και από την ASUS η οποία περιέχει όλους εκείνους τους μηχανισμούς που υποτίθεται ότι την κάνουν να αποδίδει τραβάει λιγότερα watt. Βέβαια δεν φταίει τόσο η ASUS σ' αυτό όσο το γεγονός ότι ο Sandy Bridge έχει σαφέστατα υψηλότερο TDP, πόσο μάλλον ο high performance 2500K που δοκιμασαμε εμείς. Συνεπώς πιστεύουμε ότι με έναν Core i3 η ASUS θα είχε καλύτερη κατανάλωση, αλλά σε καμία μα καμία μα καμία περίπτωση δεν θα έφτανε τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας του Brazos.

Με ένα πιστοποιημένο ντεσιμπελόμετρο μπορούμε να μετρήσουμε πόσα dBA προέρχονται από τον υπολογιστή. Παρ’ όλα αυτά είναι λίγο υποκειμενικό αφού συνεχώς υπάρχουν γύρω μας πηγές θορύβου, όπως δρόμοι, σκληροί δίσκοι, το τροφοδοτικό, οι ανεμιστήρας κτλ, άρα δεν είναι μια ακριβής μέτρηση. Μπορείτε να πετύχετε μια αντικειμενική μέτρηση μόνο σε ένα δωμάτιο δοκιμής ήχου. Λάβετε αυτή την μέτρηση ως ενδεικτική, και όχι ως ακριβή.

Το σύστημα της ανθρώπινης ακοής έχει διαφορετικές ευαισθησίες σε διαφορετικές συχνότητες. Αυτό σημαίνει ότι το πώς αντιλαμβανόμαστε κάποιον θόρυβο δεν είναι το ίδιο σε κάθε συχνότητα. Με άλλα λόγια, η υπολογισμένη στάθμη του θορύβου σε dB δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική ανθρώπινη αντίληψη της έντασης του θορύβου. Γι’αυτό τον λόγο μετράμε σε μονάδα dBA. Ένα συγκεκριμένο κύκλωμα προστίθεται στη μέτρηση της στάθμης του ήχου για τη διόρθωση της ένδειξης αυτής (του ντεσιμπελόμετρου). Η ένδειξη τώρα είναι η στάθμη του θορύβου σε dBA. Το γράμμα Α προστίθεται για να υποδηλώσουμε τη διόρθωση που έγινε στη μέτρηση. Οι συχνότητες κάτω από 1 ΚΗz και πάνω από 6 ΚΗz είναι εξασθενημένες, ενώ οι συχνότητες μεταξύ 1 ΚΗz και 6 ΚΗz ενισχύονται από τον συντελεστή Α.

Η συγκεκριμένη έκδοση του Brazos έχει ένα μειονέκτημα γιατί διαθέτει ένα μικρό ανεμιστηράκι το οποίο κάνει αρκετό θόρυβο χωρίς λόγο. Υπάρχουν αντίστοιχες υλοποιήσεις, πάλι από την MSI, όπου εκεί έχουμε πλέον κανονικά passive ψύξη χωρίς ανεμιστήρα. Φυσικά θα έχουμε και μεγαλύτερες θερμοκρασίες, αλλά πείτε μου, πόση θερμότητα νομίζετε ότι παράγει ο Mr.25 Watt για να χρειάζεται κανονική αερόψυκτρα; Λίγη; Την πατήσετε, ο επεξεργαστής χρειάζεται περιπου 1.31 τάση στον πυρήνα γεγονός που τον κάνει να ζεσταίνεται πολύ περισσότερο από τους τωρινού επεξεργαστές που τρέχουν με 1.10 και 1.20 τάση αναφοράς. Συνεπώς, καλό θα ήταν να έχει ανεμιστηράκι η ψύκτρα του και να μην σας ξεγελάει το TDP του.

Από την άλλη μεριά, η επιλογή της ASUS μητρικής σε συνδιασμό με το H67 σας δίνει την δυνατότητα να τοποθετήσετε ότι ψύκτρα θέλετε, αφού θα την αγοράσετε εξτρά και δεν έρχεται μαζί με την συσκευασία. Μην ξεχνάτε στην περίτωση του Sandy Bridge, έχουμε τον Core i5 2500K που είναι ένας 4πύρηνος επεξεργαστής, συνεπώς χρειαζόμαστε καλή ψύκτρα για αυτόν και σίγουρα μεγαλύτερη. Η stock της Intel φαντάζει ιδανική λύση για να μην ξοδέψετε και άδικα επιπλέον χρήματα.

To Dhrystone είναι ένα συνθετικό benchmark για επεξεργαστές το οποίο γράφτηκε από τον Reinhold P. Weicker το 1984, αλλά μέχρι και σήμερα, θεωρείται ένα πολύ ικανό benchmark το οποίο μπορεί να αποδώσει με μεγάλη ακρίβεια τις επιδόσεις ενός επεξεργαστή. Το αποτέλεσμα της μέτρησης, είναι μία τιμή η οποία δείχνει πόσες φορές εκτελείται το συγκεκριμένο πρόγραμμα μέσα σε 1 δευτερόλεπτο. Για παράδειγμα αν τρέξετε το Dhrystone στον επεξεργαστή σας και σας δώσει σαν αποτέλεσμα 50,2 GIPS (Giga Instructions Per Second), αυτό σημαίνει ότι ο επεξεργαστής σας μπορεί να τρέξει 50200 φορές το Dhrystone μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο. Συνεπώς, όσο πιο πολλές φορές προλάβει να εκτελεστεί το πρόγραμμα, τόσο πιο γρήγορος είναι ο επεξεργαστής. Η φιλοσοφία της μέτρησης που πραγματοποιεί έχει να κάνει με ακέραιους αριθμούς και είναι τόσο μικρό σαν πρόγραμμα που χωράει ακόμα και μέσα στην cache του επεξεργαστή (!), γι αυτό τα αποτελέσματα που μας παρέχει έχουν αρκετά έχουν μεγάλη ακρίβεια στο πραγματικό αντίκτυπο επιδόσεων του CPU.

Για τις ανάγκες της δοκιμασίας, χρησιμοποιήσαμε το καινούριο SiSoft Sandra Lite 2011b το οποίο εμπεριέχει τόσο τις multi-threaded εκδόσεις του Dhrystone όσο και του Whetstone. Και τα δύο τεστ είναι 100% φτιαγμένα για να μετράνε τον επεξεργαστή, χωρίς να επηρεάζονται από άλλες παραμέτρους όπως πχ μνήμες RAM ή κάρτα γραφικών. Σε αντίθεση με το Dhrystone, το Whestone χρησιμοποιεί δεκαδικούς αριθμούς (GFLOPS – Giga Floating Operations Per Second), ωστόσο κάνει ακριβώς την ίδια δουλειά. Και τα δύο benchmarks θεωρούνται σαν ένας πολύ καλός δείκτης απόδοσης του επεξεργαστή, και λαμβάνονται σοβαρά υπόψη.

Οι CPU instructions που χρησιμοποιήθηκαν κατά την διάρκεια των δοκιμών ήταν iSSE 4.2 για Dhrystone και iSSE 3 για Whetstone. Παρακάτω βλέπετε όλα τα τεστ της σουίτας:

Το CPU Queen test χρησιμοποιεί οδηγίες για x86 σύστημα (όχι 64bit), και καταναλώνει λιγότερο από 1MB μνήμη RAM. Υποστηρίζεται από τεχνολογίες όπως είναι το Hper-Threading, multi-processor (SMP) εντάσσοντας τον εαυτό του στα multi-threading CPU Benchmarks με οδηγίες MMX, SSE2 και SSE3.

Το mandel ή αλλιώς mandelbot είναι μια διάσημη μαθηματική φόρμουλα αναπαραγωγής fractal, δηλαδή γραφικά τα οποία όσο και να ζουμάρει κανείς αυτά αναπαράγονται διαρκώς στην οθόνη.

Παραδεχτείτε το, όλοι κρύβουμε ένα μικρό παιδί μέσα μας. Είτε παίζοντας Ναρκαλιευτή, είτε Assassin's Creed, ο υπολογιστής μπορεί να αντικαστήσει επάξια μία πρώτης τάξεως παιχνιδομηχανή, από Gameboy emulator μέχρι τα γραφικά ενός PlayStation3. Για να συμβεί αυτό, το μόνο που χρειάζεται είναι να φέρετε τους ανάλογους βαθμούς ώστε να πείσετε τον μπαμπά και την μαμά να βάλουν βαθυά το χέρι στην τσέπη και να σας αγοράσουν ως δώρο μία καινούρια δυνατή κάρτα γραφικών. Τι, νομίζετε πως δεν τα ξέρω ;

Τι γίνεται όμως όταν η νέα κάρτα γραφικών που αγοράσατε είναι πολύ πιο δυνατή από τον επεξεργαστή σας; Τότε έχουμε αυτό που λένε Bottleneck. Δηλαδή η κάρτα γραφικών μπορεί να αποδόσει ακόμα παραπάνω, αλλά οι δυνατότητες του επεξεργαστή την κρατάνε αρκετά χαμηλά και την περιορίζουν με αποτέλεσμα να μην την εκμεταλλεύεστε στο έπακρο των δυνατοτήτων της.

Αυτό ακριβώς θα δούμε στην παρακάτω μέτρηση, βάζοντας τον επεξεργαστή να κάνει δουλειές αλλών και συγκεκριμένα της κάρτας γραφικών. Όσο καλύτερα τα πάει, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχει σε συνεργασία με την κάρτα γραφικών.

Κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν το 3DMark 01 SE ήταν το πρώτο Benchmark που έτρεξα στον υπολογιστή μου. Παλιές καλές εποχές με TNT2 Riva 32MB (αθάνατη κάρτα), Voodoo 3 και άλλες πολλές κάρτες που άφησαν εποχή σαν τις αξιομνημόνευτες GeForce3 της NVIDIA. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι η Futuremark έχει επενδύσει πάνω στον τομέα του stressing analysis των γραφικών, συνεπώς πρόκειται να δούμε ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

Μη θέλοντας να επηρεάσουμε το τελικό σκορ από άλλους παράγοντες (πχ κάρτα γραφικών), τρέξαμε μόνο τα CPU test τα οποία δίνουν μία καλή ιδέα για τις δυνατότητες που έχει ο επεξεργαστής μας.

Γνωρίστε το Frame Per Second - FPS

• <30 FPS Δεν μπορείτε να το παίξετε
  
• 30 - 40 FPS Παίζεται, αλλά είναι στο όριο
  
• 40 - 60 FPS Ικανοποιητικό, χωρίς προβλήματα
  
• >60 FPS Τέρμα τα γκάζια! Η απόλυτη εμπειρία
  

Πρόκειται για ένα benchmark που τρέχουμε όλοι εν αγνοία μας καθημερινα αποσυμπιέζοντας και συμπιέζοντας δεκάδες αρχεία τόσο σε μορφή rar, ενώ παλαιότερα σε zip. Προσοχή, φίλοι μου: Τα αποτελέσματα δεν είναι απολύτως σχετικά με τον επεξεργαστή καθώς εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις μνήμες RAM του συστήματος.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...όσοι έχετε ασχοληθεί με μοντάζ, επεξεργασία βίντεο, σχεδίαση και animation, καταλαβένετε ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε. Τα κορυφαία προγράμματα που χρησιμοποιούνται σήμερα πάνω στον τομέα είναι τα Cinema 4D, 3DS Max, Maya, Lightwave κ.α. Αυτό που θα δούμε σ'αυτή την δοκιμασία είναι πόσο δυνατός είναι ο Sandy Bridge σε συνδιασμό με την P8P67 για εσάς που εργάζεστε σε CGI pipeline.

Εμείς επιλέξαμε να δημιουργήσουμε 3D γραφικά κάνοντας render στο γνωστό Cinebench R11.5 το οποίο βασιζεται στην μηχανή του Cinema4D. Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο χρησιμοποιείται από μεγάλες παραγωγές, με πιο επιτυχημένες ταινίες τις Spiderman, StarWars, το Χρονικό της Νάρνια και άλλες...

... έτοιμοι για το τεστ ;

- Ένα ποπ-κορν παρακαλώ και μία coca-cola.

Το PC Mark και η τελευταία του πιο πρόσφατη έκδοση ήρθαν για να μείνουν στις μετρήσεις μας. Είναι ένα εργαλείο το οποίο σας παρέχει πληροφορίες για την επίδοση του υπολογιστή σε καθημερινά tasks, όπως μουσική, ταινίες, word, internet, gaming κ.α. Συνεπώς δώσαμε μεγάλη βαρύτητα και εκτελέσαμε την πλήρη σουίτα των δοκιμών του.

Όπως θα είδατε και μέσα από τα test τα δύο αυτά συστήματα έχουν διαφορά μέρας και νύχτας από πλευράς επιδόσεων, αλλά και τιμής. Στα περισσότερα websites συγκρίνουν τον Brazos με έναν Atom, όπου η τεχνολογία του είναι 2 χρόνια πίσω, σαφώς είναι λογικό ο Brazos να βγαίνει πάντα καλύτερος. Τι γίνετε όμως όταν τον συγκρίνουμε με έναν HTPC για SandyBridge; Χάνει και μάλιστα χάνει πολύ.

Για την χρήση όμως ενός HTPC για την οποία προορίζεται το Brazos, δεν ενδιαφέρει καθόλου την AMD και τον κάθε χρήστη HTPC το πόσο score βγάζει ο επεξεργαστής του στο Winrar. Δεν τον ενδιαφέρει η επεξεργασία βίντεο και rendering, ούτε να παίξει παιχνίδια με ποντίκη και πληκτρολόγιο. Εδώ θέλω να τονίσω ότι ούτε τα γραφικά του Sandybridge αγγίζουν καν το playable, παραμόνο σε τέρμα low settings ίσως κατι να μπορεί να γίνει -- αλλά δεν αξίζει κι όλας.

Καταλήγουμε λοιπόν ότι όλες αυτές οι επιδόσεις του SandyBridge είναι ναι μεν καλές, αλλά δε χρειάζονται σε κανέναν χρήστη HTPC. Η ASUS έχει φτιάξει μια πανέμορφη μητρική και υποστηρίζει ίσως το ειδανικότερο HTPC. Όμως η τιμή ενός τέτοιου συστήματος φτάνει άνετα τα 500 Ευρώ την στιγμή που το Brazos κοστίζει όλο μαζί 120 €. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πρόκειται περί Marketing... ποιος ο λόγος, να δώσει κανείς 500 ευρώ για να βλέπει το Avatar όταν με 120 Ευρώ βλέπει ακριβώς την ίδια ποιότητα και εικόνα και μάλιστα καταναλώνει λιγότερα Watt;

Το αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του. Η AMD έδειξε ότι σέβεται τον τελικό χρήστη και διάβασε σωστά το feedback του κόσμου. Ένα HTPC για την δουλειά ενός HTPC και τίποτα παραπάνω. Δίνουμε λοιπόν άριστα στο Brazos για το απίστευτο value for money που έχει, και άριστα στην ASUS για την πανέμορφη μητρική της με τρομακτικές επιδόσεις που φτάνουν ακόμα και να ξεπερνάνε desktop μηχανήματα.

Gold Prize: AMD Brazos απίστευτο value for money

 

Gold Prize: ASUSP8H67 η καλύτερη μητρική για HTPC με Intel SandyBridge