Η σειρά Mortal Kombat πάντα ήταν εκείνη που, προσωπικά τουλάχιστον, μου άρεσε περισσότερο από τα Street Fighter. Από την εποχή του Mega Drive, τις αρχές της δεκαετίας του ’90 δηλαδή, όταν τα δύο franchises μεσουρανούσαν, το Mortal Kombat ήταν αυτό που τραβούσε επάνω του τα φώτα της δημοσιότητας: σε μια εποχή που τα νέα διαδίδονταν με εξωφρενικά αργούς ρυθμούς και το κοινό σοκαρόταν πολύ πιο εύκολα σε σχέση με σήμερα, το Mortal Kombat είχε προκαλέσει συζητήσεις επί συζητήσεων για την ωμή του βία και το άπειρο αίμα που χυνόταν in-game. Στην πορεία βέβαια, η σειρά κάπου έχασε τον δρόμο της, ψάχτηκε, απέτυχε επανειλημμένα, ωστόσο στο φινάλε επέστρεψε δυνατότερη από ποτέ.
Αν το προηγούμενο Mortal Kombat ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για πάρα πολύ κόσμο, αυτό αποτελεί απλά το επιστέγασμα της εξαιρετικής δουλειάς που κάνει η NetherRealm Studios: προεξέχοντος του Εντ Μπουν, το στούντιο μας προσέφερε ένα ακόμα Mortal Kombat που δεν σέβεται απλά την ιστορία και τα θεμέλια πάνω στα οποία “έχτισε” το όνομά της η σειρά, αλλά έρχεται να προσθέσει το δικό του λιθαράκι στο οικοδόμημα των MK.
Με ενσωματωμένη… ταινία!
Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα στο Mortal Kombat X ήταν το story mode. Για ‘μένα ανέκαθεν τα fighting games ήταν “παιχνίδια του τριλέπτου”, όσο δηλαδή κρατούσε μια μάχη δύο ή τριών γύρων ανάμεσα σε δύο χαρακτήρες. Ε, το εν λόγω MK ωστόσο με τράβηξε στο story mode του και μόλις βεβαιώθηκε πως είχα απαντήσει στο κάλεσμά του, με κράτησε εκεί. Πρόκειται για περιεχόμενο 6-8 ωρών το οποίο θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα οι πιστοί φαν της σειράς και λάτρεις του “lore” της. Θα μπορούσε να το πει κανείς και interactive ιστορία, μιας που ο παίκτης δραστηριοποιείται κατά βάση στις μάχες και σε ορισμένα quick-time events, ειδάλλως παρακολουθεί μια γουστόζικη ιστορία. Το story mode, προσωπικά, με ικανοποίησε πλήρως αφού με “briefαρε” για το ποιόν αρκετών εκ των χαρακτήρων του ρόστερ του Mortal Kombat X, ενώ παράλληλα με πήγε και αρκετά χρόνια πίσω (20 για την ακρίβεια) αφού μου θύμισε σε μεγάλο βαθμό την ταινία Mortal Kombat του Πωλ Γ. Σ. Άντερσον!
Πέραν των ανωτέρω, το story mode λειτουργεί και ως ένα καλό tutorial για το υπόλοιπο παιχνίδι. Δείτε το σαν μια προπόνηση, μια προθέρμανση, ένα ορεκτικό εν όψει του κυρίως πιάτου που έρχεται στη συνέχεια, μα πάνω απ’ όλα σαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να βρείτε τα πρώτα σας πατήματα χωρίς να χρειαστεί να δώσετε ούτε έναν αγώνα. Με το πέσιμο των τίτλων τέλους, θα είστε έτοιμοι να πέσετε στις αρένες του Mortal Kombat X χωρίς φόβο και πάθος, έχοντας παράλληλα “γνωριστεί” με τους περισσότερους εκ των χαρακτήρων του παιχνιδιού. Αυτοί είναι 24 στο σύνολό τους και μάλιστα, το 1/3 τους είναι ολοκαίνουριοι! Εννοείται πως παρόντες δηλώνουν όλοι εκείνοι που αγαπήσαμε –ή μισήσαμε, ανάλογα- όλα αυτά τα χρόνια, ωστόσο το δυναμικό του τίτλου έχει “μπολιαστεί” και με καινούριους, ορισμένοι εκ των οποίων προσφέρουν και νέα, πολύ ενδιαφέροντα στυλ μάχης: Erron Black και Jacqueline Briggs παίζουν πολύ με όπλα, η D’vorah θυμίζει αράχνη ενώ ο Ferra Torr είναι στην πραγματικότητα Ferra/Torr και πρόκειται για δίδυμο (μια πιτσιρίκα στην πλάτη ενός “ορκ”)!
Το Mortal Kombat X κάνει κάτι που λίγα παιχνίδια, ανεξαρτήτως είδους, μπορούν να καυχιούνται πως επιτυγχάνουν ή έστω δοκιμάζουν: παίρνει ένα καθ’ όλα επιτυχημένο κόνσεπτ και το εξελίσσει, πηγαίνοντάς το ένα βήμα μπροστά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε τη δυνατότητα επιλέγοντας τον χαρακτήρα μας, να διαλέξουμε και στυλ μάχης ανάμεσα από τρεις επιλογές. Καθεμία απ’ αυτές δίνει στον ήρωά μας διαφορετικές κινήσεις, οπότε όπως αντιλαμβάνεστε προσφέρει και εντελώς διαφορετικό gameplay το οποίο το εισπράττουμε με δύο τρόπους: μεγαλύτερη ποικιλία και υπερπήδηση απροσπέλαστων υπό άλλες συνθήκες εμποδίων. Δεν λέω ότι πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία, ωστόσο αυτό που με γοήτευσε ήταν η υλοποίησή της. Με το στοιχείο της στρατηγικής να είναι έντονο ή τουλάχιστον εντονότερο απ’ ότι στο παρελθόν, η επιλογή χαρακτήρα είναι πλέον ζωτικής σημασίας.
Υπερπλήρες περιεχόμενο
Κάτι ακόμα που με εντυπωσίασε στο Mortal Kombat X ήταν η ποικιλία ως προς το περιεχόμενό του. Αν και τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ξύλο, όπως θα έπρεπε άλλωστε, τα διάφορα έξτρα είναι τόσα πολλά που αρκούν για να κρατήσουν έναν παίκτη προσκολλημένο στο παιχνίδι για καιρό, χωρίς καν υποψία ρουτίνας. Οι περίφημοι “towers” επιστρέφουν καλύτεροι από ποτέ: δεν είναι η ποικιλία στα μεγέθη τους που θα σας κερδίσει αλλά οι διαφορετικές προκλήσεις, με τις οποίες θα σας φέρουν αντιμέτωπους (αντίπαλός σας δεν θα είναι μόνο ο εκάστοτε μαχητής…). Σημειώστε δε πως υπάρχουν και πύργοι που αλλάζουν μέρα με τη μέρα, οπότε παίζει ρόλο και το timing στην όλη εμπειρία που θα ζήσετε. Μάλιστα θα έχετε τη δυνατότητα να φτιάξετε ακόμα και τον δικό σας πύργο και να τον μοιραστείτε με άλλους online!
Παίζοντας το παιχνίδι, θα κερδίσετε koins που είναι και η νομισματική μονάδα του παιχνιδιού. Αυτά θα τα εξαργυρώσετε στην Krypt, ξεκλειδώνοντας πλήθος νέου περιεχομένου: από artwork και concept art, μέχρι διαφορετικά skins για τους χαρακτήρες, fatalities και brutalities! Η πλάκα εδώ είναι πως αν και η όλη δουλειά θα μπορούσε να είχε γίνει απλοϊκά μέσω μενού (κανείς δεν θα έλεγε τίποτα στη NetherRealm), οι δημιουργοί του τίτλου αποφάσισαν να στήσουν ένα ολόκληρο first-person mode, κάτι σαν τα παλιά dungeon-crawling FPS των 90’s, απόρροια της προσοχής και της αγάπης με την οποία περιέβαλαν το Mortal Kombat X.
Σε όλα τα προαναφερθέντα, προσθέστε και το στοιχείο των αντιμαχόμενων παρατάξεων. Ξεκινώντας το παιχνίδι, θα κληθείτε να επιλέξετε το “στρατόπεδό” σας μέσα από πέντε διαφορετικά. Τα factions αυτά κοντράρονται διαρκώς, οπότε οτιδήποτε κάνετε στο παιχνίδι, δίνει πόντους εκτός από εσάς, και στην παράταξή σας. Οι πίνακες κατάταξης μηδενίζουν σε εβδομαδιαία βάση με τους παίκτες να καλούνται να υπερασπιστούν την ομάδα τους, με το αζημίωτο φυσικά. Μολονότι δεν σας υποχρεώνει να κάνετε το παραμικρό, το σύστημα αυτό ενισχύει σημαντικά την κοινότητα του παιχνιδιού αφού υπενθυμίζει 24/7 στον παίκτη τη συμμετοχή και τη συνεισφορά του σε αυτή.
Ξύλο, ξύλο, ξύλο…
Φυσικά τα παραπάνω ελάχιστα θα μετρούσαν αν το παιχνίδι έπασχε στον πυρήνα του gameplay του, στην “καρδιά” του: το ξύλο! Κατ’ αρχάς, η μηχανή γραφικών πάνω στην οποία στηρίζεται είναι εξαιρετική, προσφέροντας “στρωτό” animation, κινήσεις με αξιοζήλευτη ομαλότητα και εκπληκτική φυσικότητα και combos που μοιάζουν να έχουν βγει κατ’ ευθείαν από χορογραφίες. Οι χαρακτήρες μοιράζονται ορισμένες κοινές κινήσεις, ωστόσο όλα τα λεφτά είναι οι ειδικές οι οποίες εκτός από μοναδικές για τον καθένα, είναι και καθ’ όλα εντυπωσιακές. Δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στα fatalities –τα οποία δίνουν ρέστα- αλλά και σε εκείνες που εκτελούνται κατά τη διάρκεια των μαχών. Στο Mortal Kombat X θα παρατηρήσετε την ύπαρξη μίας ακόμα μπάρας, πέραν αυτής της υγείας: είναι για την αντοχή (stamina) του χαρακτήρα σας και έχει να κάνει με την κίνησή του στον χώρο. Εννοείται πως το “button mashing” έχει την τιμητική του και σε ορισμένες περιπτώσεις αποδίδει, ωστόσο η ηθική ικανοποίηση που θα νιώσετε, βλέποντας τις κινήσεις που αγωνιζόσασταν να μάθετε όλο το απόγευμα, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Οι μαχητές ανταποκρίνονται τέλεια στις εντολές σας ενώ και τα διαδραστικά περιβάλλοντα κρύβουν εκπλήξεις, ικανές να σας βγάλουν από τη δύσκολη θέση εκεί που όλα φαίνονταν πως είχαν κριθεί.
Αυτό που ένιωσα παίζοντας το παιχνίδι και ειλικρινώς το εκτίμησα, ήταν πως δεν είδα να υπάρχει “συνταγή” για την επιτυχία. Κάθε τακτική, κάθε κίνηση, κάθε στρατηγική μπορεί να αντιμετωπιστεί στο Mortal Kombat X -δείτε και το βίντεο που συνοδεύει το review. Αυτή είναι και η μαγεία του παιχνιδιού: είναι απ’ τους τίτλους που όσο εύκολα μπορεί να βάλει κανείς και να παίξει για ένα μισαωράκι τη μέρα “έτσι, για να χαλαρώσει”, άλλο τόσο μπορεί να περάσει ώρες επί ωρών μαζί τους, βελτιώνοντας τις επιδόσεις του. Αν υπάρχει κάτι αρνητικό που πρέπει να επισημάνω, είναι η “προθυμία” του τίτλου να σας γλιτώσει χρόνο και koins, ζητώντας σας βέβαια ευρώ, λίρες και δολάρια. Αντιλαμβάνομαι ότι οι εταιρείες προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τα έσοδά τους, ωστόσο από το “monetization” περνάμε στο “milking” σιγά-σιγά, χωρίς το παραμικρό τακτ. Και είναι αμαρτία για έναν τίτλο με την ποιότητα του Mortal Kombat X, το βασικό αντικείμενο συζήτησης να είναι τα εύκολα fatalities και τα unlockables της Krypt.
Εν γένει το Mortal Kombat X θεωρώ πως είναι το fighting παιχνίδι που περίμεναν πώς και πώς οι κάτοχοι συστημάτων νέας γενιάς και υπολογιστών, αποτελώντας παράλληλα μια δυνατή πρόταση και για τις παλαιότερες κονσόλες. Ένα πλήρες από κάθε άποψη παιχνίδι, με μπόλικο περιεχόμενο, βάθος στο gameplay του και μεγάλη αντοχή στον χρόνο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Μας άρεσαν
- Κορυφαία γραφικά και τέλειο animation
- “Γεμάτο” ως προς το περιεχόμενό του με πλήθος έξτρα modes
- Καλό ρόστερ με επιλογή στυλ μάχης για κάθε χαρακτήρα που τονώνει ακόμα περισσότερο το στοιχείο της στρατηγικής
- Interactive περιβάλλοντα
- Παγκόσμια κοινότητα, οι ισορροπίες της οποίας επηρεάζονται από τις κινήσεις και την πορεία του κάθε παίκτη
Δεν μας άρεσαν
- Η διαρκής έλξη του παιχνιδιού προς το πορτοφόλι του παίκτη
- Ορισμένοι από τους νέους χαρακτήρες θα μπορούσαν να είναι λίγο πιο πολύπλοκοι
Ανάπττυξη: NetherRealm Studios | Έκδοση: Warner Bros. Interactive | Πλατφόρμες: Xbox One, PS4, PC, PS3, Xbox 360