Η εμπειρία μου στο Ιπποκράτειο
Γενικά όλα πήγαν καλά και τώρα δεν πιστεύω πόσο ωραία αναπνέω. Άξιζε κάθε δευτερόλεπτο που ξόδεψα στο Νοσοκομείο και κρίμα που δεν το έκανα και πιο νωρίς.
Έκλεισα ραντεβού στο 1535, με είδε ο ΩΡΛ και μου έκλεισε ημέρα για εισαγωγή. Έκανα τις εξετάσεις στο ΙΚΑ και ετοιμάζομαι για νοσοκομείο
1η μέρα, Με κρατήσανε μέσα, προληπτικά, μια μέρα πριν το χειρουργείο
2η μέρα, έρχεται η νοσοκόμα, μου κάνει μια ένεση, φοράω σκουφάκι και ποδονάρια και με πάνε με φορείο στο χειρουργείο. Με βάζουν να ξαπλώσω, μετά μια μάσκα σαν αυτές του οξυγόνου, αναπνέω και κοιμάμαι. Ξυπνάω λίγες ώρες αργότερα, με γάζες στην μύτη και μια μικρή ζαλάδα.
Όλα μια χαρά, μια μικρή ενόχληση από τις γάζες, αλλά δεν πειράζει.
3η μέρα, τίποτα, αναμονή.
4η μέρα, Με πάνε στο εξεταστήριο, και μου βγάζουν τις γάζες. Πόνεσε λίγο αλλά είναι 5 λεπτά υπόθεση. Αυτός ήταν όλος ο πόνος που πέρασα, τίποτε άλλο. Μου αφήσε ο γιατρός κάτι σιλικόνες στην μύτη για να την προστατεύσει καλύτερα τις πρώτες ημέρες.
7η μέρα, μου βγάζει τις σιλικόνες, μόλις έχω έρθει σπίτι και δεν το πιστεύω πόσο ωραία μπορώ και αναπνέω. Η φωνή μου έχει βελτιωθεί. Πάντα είχα κάτι στην μύτη που με εμπόδιζε και με ενοχλούσε. Τώρα πια δεν υπάρχει τίποτα, απλά αναπνέω σωστα
Οι γιατροί ήταν πολύ ευγενικοί και δεν μου ζητήσαν φακελάκι, απλά κάνανε την δουλειά τους και πολύ καλά μάλιστα. Γενικά φοβόμουνα τα νοσοκομεία και δεν ήθελα να το κάνω. Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα έχει βελτιωθεί και πως είμαστε τυχεροί που μπορούμε έστω και με λίγη ταλαιπωρία να βρούμε την υγειά μας. Εκτός από μια απογευματινή επίσκεψη στο νοσοκομείο, δεν πλήρωσα τίποτα άλλο, τα κάλυψε όλα το ΙΚΑ,
Να ναι καλά οι γιατροί και όλοι εκεί μέσα.
Καλή επιτυχία στους επόμενους