yaya14

Mist of Aiden ( 2020 ) Το Mist of Aiden πρόκειται για έναν indie horror τίτλο από την εταιρεία Steppe Hare Studio. Το παιχνίδι έχει ενδιαφέρον ιστορία και ένα ιδιαίτερο τρόπο να σου την αναλύει-δίνει όσο προχωράς, και δεν είναι όσο απλή μπορεί να φαίνεται στην αρχή. Αυτό με την ιστορία το καταφέρνει χρησιμοποιώντας τον εξής τρόπο , κάθε φορά που ακολουθείς ένα μονοπάτι ή μια σειρά πράξεων στο σπίτι που διαδραματίζεται όλο αυτό (είναι λίγο καθοδηγούμενο αυτό το κομμάτι) ξεδιπλώνεται μια νέα ιστορία, η οποία μόλις ολοκληρωθεί, γυρίζει πίσω στο σημείο που ξεκίνησες την εξερεύνηση και σε οδηγεί σε άλλη πορεία. ‘Όλες αυτές οι ιστορίες που αποκαλύπτονται σιγά σιγά, συνδέονται μεταξύ τους και όλα βγάζουν νόημα προς το τέλος. Υπάρχουν δύο διαφορετικά τέλη. Το παιχνίδι έχει καλά φτιαγμένη ατμόσφαιρα που συνδυάζεται υπέροχα με τον ήχο και τα voice acting που ναι πολύ καλά. Επίσης, τα γραφικά είναι αρκετά καλά. Ο χειρισμός είναι απλός, όπως και θα έπρεπε σε ένα τίτλο τρόμου. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι μικρή, μου πήρε μιάμιση ώρα για να το βγάλω 100%, όπου σε άλλες περιπτώσεις θα το έβρισκα ως αρνητικό, αλλά θεώρησα πως ήταν αρκετό για το συγκεκριμένο τίτλο. Δύο αρνητικά που έχω να πω είναι ότι το περιβάλλον δεν ήταν και τόσο διαδραστικό (δε με πείραξε πολύ, αλλά θα το ήθελα) και ότι το παιχνίδι άνοιγε το vr όσο το έτρεχα. Συμπερασματικά, το παιχνίδι το προτείνω αλλά λόγω της μικρής διάρκειας θα πρότεινα να αγοραστεί σε κάποια προσφορά. Στιγμιότυπα

Rogue Legacy 2 ( 2022 ) Το Rogue Legacy 2 πρόκειται για τον δεύτερο τίτλο της σειράς και πρόκειται για ένα rogue like-metroidvania παιχνίδι. Το παιχνίδι συνεχίζει την πετυχημένη συνταγή του πρώτου τίτλου με κάποιες πινελιές και προσθήκες που βελτιώνουν/μεγαλώνουν την εμπειρία. O στόχος του παιχνιδιού είναι να εξουδετερώσουμε τους Estuaries/άρχοντες που υπάρχουν στο κάστρο που διαδραματίζεται σε κάθε run το παιχνίδι. Γενικά, η ιστορία του παιχνιδιού δεν είναι το δυνατό κομμάτι του, όπως και στο πρώτο τίτλο της σειράς, αλλά στην ιδιαιτερότητα των “gamemodes” και την ποικιλία κλάσεων που υπάρχουν, που οδηγούν σε διαφορετικό στυλ gameplay. Στο συγκεκριμένο έχουν προστεθεί κλάσεις, εχθροί και Relics (αντικείμενα που δίνουν κάποια μπόνους). Για όποιον δεν ξέρει το πρώτο να εξηγήσω πως “ιδιαιτερότητα gamemodes” εννοώ, ότι κάθε run έχει διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Κάποια παραδείγματα είναι: π.χ. 1 μπορεί να παίζεις με εικόνα σε ασπρόμαυρο χρώμα, π.χ. 2 μπορεί οι εχθροί να ναι μαυρισμένοι ώστε να μη ξέρεις ποιο είδος εχθρού είναι π.χ. 3 μπορεί να ναι ορατός μόνο ο χαρακτήρας σου και ένας μικρός κύκλος γύρω από αυτόν και το υπόλοιπο να ναι καθαρά μαύρο. Υπάρχει το καθιερωμένο hub που κάνεις αναβαθμίσεις προτού μπεις στο κάστρο με ότι χρυσό και υλικά μάζεψες από το τελευταίο σου run, με το τρικ ότι δεν δοθεί για αναβάθμισή ή αγορά χάνεται από ένα χαρακτήρα που μας μεταφέρει κάθε φορά στο κάστρο. Τα γραφικά έχουν αλλάξει και βελτιωθεί σε σχέση με το πρώτο τίτλο και έχουν προστεθεί και 3d στοιχεία. Επίσης, η διάρκεια είναι μεγάλη αν θες να δοκιμάσεις τα πάντα ή να κυνηγήσεις να κάνεις τα πάντα. Προσωπικά σταμάτησα στις 19 ώρες έχοντας τερματίσει το παιχνίδι και πειραματιστεί λίγο μετά το τέλος του. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον ξαναδοκιμάσω σιγά σιγά για το 100%. Κλείνοντας, το παιχνίδι το προτείνω ανεπιφύλακτα ειδικά αν άρεσε σε κάποιον ο πρώτος τίτλος, πρόκειται γι’ ένα πολύ καλό sequel σε έναν πολύ δυνατό indie παιχνίδι της προηγούμενης δεκαετίας. Στιγμιότυπο Gevaudan (2017) Όχι απλά όχι, αποφύγετε το παιχνίδι!! Δε θέλω να χαλάσω παραπάνω λέξεις για το παραπάνω, και ευτυχώς βρέθηκε σε μένα δωρεάν και δεν έδωσα χρήματα.

Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω, το θεωρώ ένα πολύ καλό παιχνίδι και μέσα στα καλύτερα εκείνης της χρονιάς(2019), πιστεύω το 10αρικο είναι μια πολύ τίμια τιμή για το συγκεκριμένο τίτλο. Assassins Creed: Odyssey (2018) Το Assassin’s Creed: Odyssey είναι ένα open world-action/adventure-rpg παιχνίδι, και ένας ακόμη τίτλος στη τεράστια συλλογή των Assassins Creed. Το συγκεκριμένο franchise αποτελούσε ένα από τα αγαπημένα μου καθώς μεγάλωνα (το Brotherhood είναι ακόμα ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια), άλλα κάπου στο black flag σταμάτησα να ασχολούμαι χωρίς αυτό να οφείλεται σε κάτι, απλά έτυχε. Ο λόγος που επέστρεψα στη σειρά παιχνιδιών assassins ήταν η επίσκεψη τους στην αρχαία Ελλάδα κάτι που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και θεώρησα ευκαιρία να επιστρέψω. Το παιχνίδι ιστορικά παίρνει μέρος τη περίοδο του Πελοποννησιακού πολέμου και τη διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης και μέσω του βασικού quest παίρνεις μέρος και συ στην όλη διαμάχη. Γίνεται όμορφος συνδυασμός ιστορίας και μυθολογίας. Έχεις την επιλογή νομίζω για πρώτη φορά, να διαλέξεις ανάμεσα σε 2 χαρακτήρες τη Κασσάνδρα και τον Αλέξιο. Ο χαρακτήρας μας περνώντας σε μικρή ηλικία στη Σπάρτη μια τραγική σειρά γεγονότων, καταλήγει στη Κεφαλλονιά από όπου ξεκινά το παιχνίδι, έχοντας ως σκοπό να ξανά ενώσει την οικογένεια του. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας θα έρθουμε αντιμέτωποι με τους γνωστούς templars οι οποίοι βρίσκονται στο πρώτο στάδιο της δημιουργίας τους. Επίσης, στο παιχνίδι γίνονται πολλές σημαντικές αναφορές σε πρόσωπα και θεσμούς, όπως για παράδειγμα οι Ολυμπιακοί αγώνες, ο Περικλής και υπάρχουν αρκετά αρχαία μνημεία. Πέρα από τη βασική αποστολή υπάρχουν πολλά δευτερεύοντα, τα οποία κάποια ήτα διαφορετικά αλλά αρκετά από αυτά τα ένιωσα παρόμοια και επαναλαμβανόμενα κάτι που με κούρασε αρκετά. Το combat ενώ ήταν ευχάριστο με την ώρα γινόταν επαναλαμβανόμενο και ένιωσα πως δε δόθηκε μεγάλη προσοχή στο assassin’s στυλ αλλά πιο πολύ στο καθαρό “ξύλο”. Τα γραφικά ήταν εντυπωσιακά και βρήκα τον εαυτό μου πολλές φορές να χαζεύει και να εντυπωσιάζεται με το τι έχουν φτιάξει. Ένα μεγάλο θετικό ήταν οι διαφορετικές πινελιές σε κάθε πόλη και περιοχή της Ελλάδας αλλά και της άγριας φύσης. Η μουσική ήταν ότι πρέπει και το voice acting πολύ πετυχημένο κατά τη γνώμη μου. Κάτι που μου φάνηκε περίεργο ήταν ότι δεν υπήρχε η επιλογή των Ελληνικών υποτίτλων μιας και πρόκειται για ένα παιχνίδι πάνω στην Αρχαία Ελλάδα. Το παιχνίδι μου πήρε 56 ώρες για να το τερματίσω. Τέλος, το παιχνίδι το ευχαριστήθηκα αρκετά, με τα + και τα - , δεν ένιωσα όμως ότι πρόκειται για ένα τίτλο assassins creed αλλά σαν ένα πολύ καλοφτιαγμένο παιχνίδι ονόματι Odyssey που απλά μπήκε μπροστά από το όνομα του το “Assassins creed”, να ξεκαθαρίσω πως το παιχνίδι το προτείνω ανεπιφύλακτα. Στιγμιότυπα

Επίσης το παιχνίδι δεν είναι πλέον διαθέσιμο γιατί η δημιουργός του παιχνιδιού αρνήθηκε στην ανανέωση με την εταιρεία που σε συνεργασία το κυκλοφόρησαν, διότι γίναν αλλαγές χωρίς να το γνωρίζει η ίδια και παραβίασαν συμφωνίες αφού κυκλοφόρησε το παιχνίδι

Mortal Shell (2021) Το Mortal Shell πρόκειται για ένα souls-like τίτλο από την εταιρεία Cold Symmetry. Ξεκινάει χωρίς καμιά αναφορά, και σε πετάει σε ένα απλό tutorial χειρισμού του χαρακτήρα. Το παιχνίδι όπως και τα souls, την ιστορία στη δίνει με το τσιγκέλι . Πολύ ωραία γραφικά και όμορφες περιοχές αν και ο κόσμος είναι πολύ μικρός και σχετικά εύκολα τον εξερευνάς όλον σε σύντομο χρονικό διάστημα. Έχεις την επιλογή ναι παίξεις ως ένα από τα 5 διαφορετικά στυλ που διαθέτει το παιχνίδι, ξεκλειδώνοντας το αντίστοιχο σώμα(shell). Γενικά, στην αρχή και μέχρι να συνηθίσεις, ψιλό πας στα τυφλά διότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη καθοδήγηση. Το συγκεκριμένο παιχνίδι διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που δεν είχα ξαναδεί σε παιχνίδι που το ονομάζει harden. Στην ουσία είναι μια ικανότητα που μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να κοκαλώσεις το χαρακτήρα σου να αποφύγεις ζημιά και να γεμίσεις τη μπάρα της stamina που έχεις. Το παιχνίδι μου πήρε περίπου 9 ώρες (αυτό κυρίως γιατί έψαξα όλο το κόσμο και είδα και τα 2 διαφορετικά τέλη που έχει το παιχνίδι). Μου φάνηκε μικρό και άψυχο και σε επίπεδο δυσκολίας αρκετά εύκολο. Κλείνοντας να αναφέρω ότι ίσως να μην ήμουν τόσο αρνητικός σε κάποια πράγματα και να μη πέρναγε τόσο αδιάφορο αν δεν είχε προηγηθεί το elden ring. Στιγμιότυπα Songbringer (2017) To Songbringer είναι ένα roguelike παιχνίδι φτιαγμένο από ένα άτομο(Wizard fu/Nathanael Weiss). Παίζεις ως ένας εξερευνητής ονόματι Rog, που μετά από τη συντριβή του σκάφους του βρίσκεται σε ένα άγνωστο πλανήτη όπου ξεκινάει την εξερεύνηση, με σύμμαχο ένα μικρό ρομποτάκι (Jib) κ ένα σπαθί. Κατά τη διάρκεια ανακαλύπτεις τι έχει συμβεί στο πλανήτη και αντιμετωπίζοντας αρκετά bosses καταλήγεις σε ένα πόλεμο που χε δημιουργηθεί αρκετά χρόνια πριν μεταξύ 2 φυλών. Απλός χειρισμός, έχεις σαν όπλο ένα σπαθί που μπορεί να αναβαθμιστεί όσο περνάει το παιχνίδι, ένα καπέλο που λειτουργεί ως μπούμερανγκ και βόμβες. Ωραία πιξελωτά γραφικά με καλή συνοδεία μουσικής. Επίσης, ο κόσμος είναι τυχαίος και κάθε φορά που ξεκινά κάποιος νέο παιχνίδι βγαίνει νέο seed και πήρε 6-7 ώρες για τερματισμό. Σε γενικές γραμμές μια ωραία επιλογή για να περάσεις χαλαρά την ώρα σου. Στιγμιότυπο

Elden Ring ( 2022 ) Το Elden Ring είναι ένα souls-like-rpg-open world παιχνίδι και ο τελευταίος τίτλος της εταιρείας που δημιούργησε τη κατηγορία souls, την FromSoftware. Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι δημιούργημα της συνεργασίας του Miyazaki ( Fromsoftware ) με τον γνωστό σε όλους George R.R. Martin. Το συγκεκριμένο το περίμενα πως και πως, λόγω της αδυναμίας που χω με τα παιχνίδια αυτού του είδους, αλλά είχα ένα φόβο μην υπάρχει θέμα, όπως γίνεται σχεδόν σε ότι καινούργιο κυκλοφορεί το τελευταίο χρόνο. Ευτυχώς πέρα από 1 θέμα που θα αναφέρω πιο κάτω, το παιχνίδι με άφησε με το στόμα ανοιχτό και μετά από πολύ καιρό κόλλησα με τις ώρες σε παιχνίδι τόσο πολύ. Όπως κάθε souls παιχνίδι υπάρχει ιστορία όμως δίνεται σιγά σιγά μέσα από κάποιους διαλόγους, cutscenes κτλ που σε βοηθάνε να καταλάβεις καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει. Ξεκινώντας, παίζοντας ως ένας tarnished που ξεκινάς ένα ταξίδι να φτάσεις στο γιγαντιαίο Erdtree με στόχο να γίνεις ο επόμενος Elden lord. Σα καθοδήγηση υπάρχουν στο χάρτη φωτεινά βελάκια που μας δείχνουν προς τα που πρέπει να κατευθυνθούμε για να προχωρήσουμε την ιστορία. Ο χάρτης του παιχνιδιού είναι τεράστιος ανοίγει σιγά σιγά καθώς τον ξεκλειδώνεις, όπως και κάποιες υπόγειες περιοχές που μπορείς να φαίνονται σαν ένα μικρό dungeon στην αρχή αλλά εξελίσσεται σε ένα εξίσου μεγάλο κόσμο. Σε αντίθεση με τα πιο παλιά souls παιχνίδια εδώ υπάρχει η δυνατότητα του γρήγορο ταξιδιού από και προς site of grace (τα άλλοτε bonfire). Επίσης, υπάρχει ένα “άλογο” που διευκολύνει και επιταχύνει στην εξερεύνηση του κόσμου. Επιπροσθέτως, η ζημιά που μπορεί κάποιος να δεχτεί από πτώση εδώ έχει μειωθεί και έχεις τη δυνατότητα άλματος. Στο κόσμο αυτό υπάρχουν πάρα πολλά bosses, κάποια που είναι υποχρεωτικά για να συνεχίσει η ιστορία αλλά και πολλά άλλα που είτε τα συναντάς σε κάποιο dungeon είτε τα βρίσκεις χύμα στο κόσμο. Επιπροσθέτως, υπάρχουν και bosses που μπορείς να τα αντιμετωπίσεις μόνο τη νύχτα. Αυτά που βρίσκεις λίγο χύμα στο κόσμο ας τα πούμε world bosses μπορείς πολύ εύκολα απλά να τα προσπεράσεις φεύγοντας εκτός της εμβέλειας τους και συνεχίζοντας προς τα κάπου αλλού. Όλα για μένα ήταν εντυπωσιακά κάποια πιο δύσκολα κάποια πιο εύκολα, αλλά όλα πανέμορφα και καλά σχεδιασμένα. Ήταν ενδιαφέρον ότι κάποια τα συναντούσες μετέπειτα σαν απλό mob σε κάποιο σημείο. Τα πιο εντυπωσιακά για μένα bosses ήταν προαιρετικά και το ένα ονόματι Malenia από τα πιο δύσκολα που αντιμετώπισα στο παιχνίδι(και αφού το χειριστήριο υπάρχει ακόμη όλα καλά). Στο Elden ring υπάρχει πληθώρα επιλογών για το πως θα παίξει κάποιος και τι στυλ θέλει να διαλέξει με τα κλασσικά όπλα, armor, sorceries κτλ αλλά έχουν γίνει 1-2 ωραίες προσθήκες στο παιχνίδι. Η πρώτη είναι το ashes of war που το βάζει πάνω σε όπλο και λειτουργεί σαν ικανότητα του όπλου. Δεύτερη, και πιο σημαντική για μένα είναι τα spirit ashes που βοηθάει πολύ στις μάχες, για να εξηγήσω σε κάθε μάχη μπορείς να χρησιμοποιήσεις μόνο 1 spirit το οποίο λειτουργεί σα σύμμαχός σου στη μάχη. Και τέλος, ότι μπορούσες να κάνεις craft διάφορα αντικείμενα. Τα γραφικά στο παιχνίδι είναι απίστευτα και ο κόσμος απλά σε αφήνει χαζό με το στόμα ανοιχτό για το τι βλέπεις παντού. Πολλές φορές απλά ξεχνιόμουν και χάζευα το περιβάλλον και τα τοπία, μέχρι που κάποια επίθεση από κάποιο mob με γύρναγε στη πραγματικότητα του κόσμου. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ένα αρνητικό που συνάντησα πέρα από 1-2 bug που ήταν προσπελάσιμα. Το παιχνίδι κατά διαστήματα σου έσκαγε διπλό fps drop του στυλ από 60 σε <10, οκ το συνήθισα και έμαθα να μαι προετοιμασμένος αλλά η αλήθεια είναι ότι εκνεύρισε πάρα πολύ, μακάρι να βελτιωθεί στο μέλλον αλλά δε το κόβω μιας και πρόκειται για pc version που σαν εταιρεία την παραβλέπουν. Το παιχνίδι το έβγαλα στις 90 ώρες για το 100% και είδα 5 διαφορετικά τέλη(προφανώς έσωσα το save στο τελευταίο σημείο και απλά ξαναέτρεχα εκεί για να τα δω όλα), απλά να διευκρινίσω 100% των επιτευγμάτων, γιατί το παιχνίδι είχε και άλλα πράγματα, πχ υπήρχε κάποιος γρίφος με διάφορους πίνακες που έβρισκες (οκ μάζεψα αρκετά αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκα περαιτέρω). Επίσης, δε χρειάστηκε ποτέ να κάτσω να “φαρμάρω” για να ανέβω lvl, απλά προχωρώντας την ιστορία και εξερευνώντας το χάρτη ήταν αρκετά. Κλείνοντας, θα μπορούσα να μιλάω για πολύ ώρα θα περιοριστώ ότι για μένα είναι το πρώτο παιχνίδι που διεκδικεί το τίτλο “Παιχνίδι της χρονιάς”, θα το πρότεινα τόσο σε κάποιον που του αρέσουν τίτλοι αυτής της κατηγορίας , όσο και σε κάποιον που δεν έχει δοκιμάσει μιας και είναι πιο προσιτό από πιο παλιούς τίτλους. Στιγμιότυπα

Half Life: Alyx ( 2020 ) Το Half life: Alyx είναι ο τελευταίος τίτλος της ομώνυμης σειράς από την Valve και πρόκειται για έναν καθαρά Vr fps παιχνίδι, με ορισμένα στοιχεία horror και έμφαση στην ιστορία. Το παιχνίδι ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο περίμενε στο library, λόγω της κατάστασης με τις gpu, και παρόλο που ο ενθουσιασμός είχε αρχίσει να σβήνει για το παιχνίδι, αρκούσαν λίγα λεπτά στο κόσμο του για να εντυπωσιαστώ, ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες που είχα για το Alyx και ανέδειξε στο μέγιστο το πόσο εντυπωσιακό μπορεί να ναι το VR. Να τονίσω πως λόγω περιορισμένου χώρου αλλά και τον όγκο που πιάνω, με αποτέλεσμα περιορισμό στις κινήσεις μου στο χώρο που έχω στήσει το valve index, χρησιμοποίησα την εφαρμογή natural locomotion. Βοήθησε πάρα πολύ και φάνηκε πιο ρεαλιστικό στη κίνηση από τις εναλλακτικές τηλεμεταφορά ή κίνηση του χαρακτήρα με απλά σπρώξιμο του μοχλού (το δεύτερο φαινόταν και αφύσικο και ψιλό ζάλιζε ). Η ιστορία ξεκινάει στη City 17 και παίζουμε ως Alyx Vance που είχαμε ξαναδεί πιο παλιά στο κόσμο του Half life, χρονολογικά διαδραματίζεται 5 χρόνια πριν το half-life 2. Μετά από μια βίντεο κλήση που λαμβάνουμε από το πατέρα μας Eli Vance ( επίσης γνωστός της σειράς από την αρχή της), κανονίζουμε μια συνάντηση. Μετά από μια σειρά γεγονότων καταλήγουμε να μας συλλαμβάνουν οι combine τόσο εμάς όσο και τον πατέρα μας. Όμως, με τη βοήθεια ενός φίλου (Russel) από την ομάδα αντίστασης στους εξωγήινους, καταφέρνουμε να δραπετεύσουμε και να ξεκινήσουμε τη προσπάθεια για να απελευθερώσουμε τον Eli Vance. Από κει και πέρα τα πράγματα περιπλέκονται και οδηγούν σε κάτι πολύ μεγαλύτερο με αποκορύφωμα το τελευταίο 5-10 λεπτο του παιχνιδιού που λέει πολλά και συνδέεται με το cliffhanger που μας άφησε το Half- life 2, δε θα ήθελα να αναφερθώ περαιτέρω ή πιο λεπτομερώς στην ιστορία για την αποφυγή spoiler. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει και άλλος τίτλος στο κόσμο αυτό. Χωρίς να έχω μεγάλη εξοικείωση με το vr, έμεινα έκπληκτος με το πόσο ρεαλιστικό είναι το παιχνίδι τόσο οπτικά αλλά και τόσο στην αλληλεπίδραση που υπάρχει μεταξύ παίχτη και κόσμου. Διάρκεια ~ 14 ώρες Τα όπλα ένιωθαν τόσο ωραία και οι κινήσεις που χρειάζονταν για απλά πράγματα όπως το άλλαγμα γεμιστήρα ήταν τόσο καλά φτιαγμένα. Τα γραφικά απλά άψογα και τα βίντεο που υπάρχουν από playthroughs το αδικούν για το πως φαίνονται όταν φοράς τη μάσκα και μπαίνεις στο κόσμο του Half – life. Γενικά, μια πολύ καλή και γεμάτη Half-life εμπειρία, δεν υπάρχει κανένα παράπονο από μεριάς μου (το ξέρω ότι είναι αποκλειστικά vr και ήταν άσχημο για πολλούς, απλά έχοντας συνολική εικόνα από το παιχνίδι δε θα μπορούσα να φανταστώ σε μη vr μορφή, πιστεύω θα έχανε πολύ στο σύνολο του) πέρα από το χρόνο που τους πήρε για να το υλοποιήσουν και ελπίζω να μην πάρει τόσο για το νέο τίτλο. Πολλά μπράβο και στο horror κομμάτι του παιχνιδιού που το εκμεταλλεύτηκαν άψογα με τη νέα τεχνολογία. Το προτείνω ανεπιφύλακτα και με κλειστά τα μάτια και σε κάποιον που δεν έχει εμπειρία με το half life. Στιγμιότυπα

Serious Sam: Siberian Mayhem ( 2022 ) Το Serious Sam Siberian Mayhem, είναι ένα action-shooting παιχνίδι και ο πιο πρόσφατος τίτλος της ομώνυμης σειράς φτιαγμένο από την Croteam και την Timelock Studios. Αρχικά, να πω πως εντυπωσιάστηκα που σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μετά το Serious Sam 4 κυκλοφόρησε ένα ακόμη παιχνίδι της σειράς. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν όντως standalone που γράφανε ή απλά μια μορφή dlc σε μορφή νέου τίτλου. Τελικά, αυτό που κατάλαβα είναι ότι διαδραματίζεται στην ιστορία του προηγούμενου τίτλου, απλά το ταξίδι που είχαμε στον ενδιάμεσο στη Σιβηρία έχει μια άλλη τροπή και γενικά διαφορετικό τέλος από το 4. Ευτυχώς η τελευταία σκηνή έδωσε την εξήγηση ότι είμαστε σε διαφορετικό timeline. Γενικά, η ιστορία και οι χαρακτήρες μου φάνηκαν λίγο παραμελημένοι και αδιάφοροι σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι. Το Siberian Mayhem είναι σχετικά μικρό σε διάρκεια, κοντά στις 6 ώρες. Ευχάριστο game play με αρκετή δράση και ορδές να σκοτώσεις, καλά γραφικά, καλή μουσική και ενώ έχει βελτιωθεί το θέμα που υπήρχε στο 4 με τα γραφικά, στα cut scenes φαίνεται να υπάρχει ακόμη το προβληματάκι που υπήρχε. Σε γενικές γραμμές, καλή εμπειρία Serious Sam, σχετικά μικρή αλλά καλή, με λίγες νέες προσθήκες και μια μικρή βελτίωση στο τομέα των γραφικών, απλά ίσως κάποιοι θα θέλανε να περιμένουν λίγο ακόμη για καλύτερη τιμή. Φωτογραφίες Επίσης, μετά τη κριτική που είδα για το Castle of illusion από τον firepc , μου θύμισε λίγο τα (πολύ)παλιά χρόνια και συγκεκριμένα το mickey mania/ Mickey's Wild adventure. Tου έδωσα μια προσπάθεια και έχω να πω πως συμφωνώ με ότι έχει γραφτεί πιο πάνω (διάρκεια ~ 2 ώρες)

Little Nightmares 2 (2021) To Little Nightmares 2 είναι ο δεύτερος τίτλος της σειράς και πρόκειται για ένα adventure action παιχνίδι με αρκετή δόση τρόμου. Το κλίμα όπως και στο πρώτο παιχνίδι παραμένει σκοτεινό – εφιαλτικό, ο κόσμος βγαλμένος από εφιάλτες μικρού παιδιού. Το παιχνίδι χωρίζεται σε 5 κεφάλαια, τα περισσότερα παίρνουν μέρος σε μια κατεστραμμένη πόλη, που παρόλο δεν είναι ακατοίκητη νιώθεις ότι είναι. Κάθε μέρος έχει τη δική του σκοτεινή ιστορία και το δικό του κακό- παραμορφωμένο “άνθρωπο”(κυνηγός, δασκάλα, γιατρός και ? ) και αρκετούς “κενούς” κατοίκους, όλα έχουν κοινό παρονομαστή τη πόλη και συγκεκριμένα ένα πύργο που εκπέμπει ένα ιδιαίτερο σήμα που έχει μετατρέψει τους πάντες και τα πάντα σε αυτή τη κατάσταση. Στο κομμάτι των γραφικών έχει γίνει άψογη δουλειά, όπως και στον ήχο του παιχνιδιού, έχει δοθεί πολύ προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια, επίσης η μουσική ήταν άψογα συνδυασμένη με ότι διαδραματίζεται στο παιχνίδι. Εμείς παίζουμε ως ένα μικρό αγοράκι ( ΜΟΝΟ ), στην αρχή το ταξίδι ξεκινάει μοναχικά, μέχρι το πρώτο σπίτι που θα φτάσουμε και θα βρούμε τον χαρακτήρα από τον 1ο τίτλο την Six, από κει και πέρα σιγά σιγά αναπτύσσεται μια εμπιστοσύνη μεταξύ μας και μια συνεργασία με κύριο σκοπό την επιβίωση. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα χρειαστεί να λύσουμε κάποιους γρίφους, και εδώ να αναφέρω πως η AI στο χαρακτήρα που μας βοηθάει λειτουργεί άψογα. Αν και η αλήθεια είναι πως η enhanced edition είχε θέματα (στην αρχή απλά κόλλαγε και δεν έτρεχε), με αποτέλεσμα κάποια αντικείμενα να μην υπάρχουν εκεί που θα έπρεπε και αναγκαζόμουν να βγω στο κεντρικό μενού και ξανά πίσω στο παιχνίδι. Πέρα από τους γρίφους υπάρχουν αρκετά σημεία δράσης, το σημείο με τους φακούς ήταν αυτό που μου άφησε και την πιο καλή εντύπωση. Το μέγεθος είναι οκ μου πήρε 6 ώρες. Το τέλος, του παιχνιδιού ήταν κάτι αναπάντεχο και η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα για λίγο αφού το έβγαλα. Συμπερασματικά, έμεινα πολύ ικανοποιημένος από το δεύτερο παιχνίδι της σειράς που βάση ιστορίας μοιάζει για prequel του 1ου και ίσως να προκύψει και 3ος τίτλος, ωραία γραφικά, πολύ καλή μουσική και αρκετά ικανοποιητική ιστορία. Φωτογραφίες

Dagon (2021) Το Dagon είναι ένα visual novel που αφορά τον χαρακτήρα που αναφέρεται στο τίτλο του. Είναι μικρής διάρκειας (30 λεπτά), με πολύ καλή αφήγηση, ωραία απεικόνιση και ενδιαφέρον πληροφορίες για τον Lovercraft. Είναι δωρεάν στο steam και διαθέσιμο τόσο σε vr όσο και σαν απλό visual novel ( το δοκίμασα και στις 2 εκδοχές και οι 2 παίζανε καλά) Φωτογραφίες Grime (2021) Το Grime είναι ένας 2d platformer, souls-like τίτλος με αρκετά έντονο τo στοιχείο του metroidvania από μια μικρή εταιρεία την Clover bite. Το παιχνίδι ξεκινάει παρουσιάζοντας τον χαρακτήρα μας, ένα ανθρωπόμορφο ον φτιαγμένο από πέτρα που αντί για κεφάλι έχει μια μαύρη τρύπα. Στην αρχή του παιχνιδιού το ”κεφάλι” σου αποτελεί το μόνο τρόπο επίθεσης/άμυνας, χρησιμοποιώντας το τη κατάλληλη στιγμή απορροφάς του εχθρούς σου. Απορροφώντας αντιπάλους πέρα από το να σκοτώσεις τον εχθρό, γεμίζει μια άλλη μπάρα που ονομάζεται ως “ανάσα”, η οποία όταν γεμίζει μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα μικρό heal. Επίσης, η απορρόφηση σου ξεκλειδώνει διάφορα traits τα οποία όσο περνάει το παιχνίδι μπορείς να τα αναβαθμίσεις με αντικείμενα που βρίσκεις στο κόσμο. Καθώς, εξερευνάς για να βρεις τη πραγματική σου ταυτότητα, βρίσκεις είτε διάσπαρτα στο κόσμο είτε σε λίγους merchants όπλα, armor sets τα οποία αναλόγως τα θέλω σου και το τρόπο που θέλεις να παίξεις τα χρησιμοποιείς. Στο Grime ο τρόπος για να ανεβάσεις επίπεδο το χαρακτήρα σου χρησιμοποιείς mass, που το μαζεύεις σκοτώνοντας εχθρούς το οποίο, σε κάτι αντίστοιχο με τα bonfires των souls, τα Surrogates, πέτρες μεγάλες αναβαθμίζεις αναλόγως το build που προτιμάς(Health, Force, Strength, Dexterity, Resonance). Επιπροσθέτως, εκεί αναβαθμίζεις τα traits, γεμίζεις ζωή και παράλληλα όλοι οι εχθροί που σκότωσες μέχρι εκείνο το σημείο επανέρχονται στο κόσμο. Μια ωραία λεπτομέρεια, ήταν ότι ενώ μπορεί να φοράς ένα συγκεκριμένο σετ πανοπλίας για τα στατιστικά, υπάρχει δεύτερη στήλη η οποία μπορείς να εφαρμόσεις κάποιο άλλο μόνο για το οπτικό στυλ. Το κλίμα του παιχνιδιού είναι πολύ καλά φτιαγμένο και τα τοπία εξίσου "όμορφα", αλλά εκεί που εντυπωσιάστηκα ήταν η προσοχή στον ήχο και τις αλλαγές που υπήρχαν αν βρισκόμουν σε χώρο εξωτερικό με αέρα ή σε σπηλιά με το μόνο ήχο να ναι οι πατημασιές μου. Επειδή στο παιχνίδι έχει πολύ πέρα δώθε και τιμά το metroidvania, ευτυχώς στο κόσμο ξεκλειδώνεις σιγά σιγά κάποιες πύλες που κάνουν τη ζωή σου εύκολη, ειδικά αν κυνηγάς το 100%. Το παιχνίδι πήρε για το 100% περίπου 25 ώρες, και έχει δύο διαφορετικά τέλη. Ένα ακόμη καλό πράγμα είναι ότι ποτέ δε θα χαθείς για το που πρέπει να πας γιατί είτε θα υπάρχει κάποια ένδειξη στο χάρτη ή θα χει αναφερθεί σε κάποιο διάλογο. Εν κατακλείδι, εντυπωσιάστηκα πολύ θετικά από το Grime, δύσκολο όσο πρέπει, όμορφο ειδικά στις τελευταίες σκηνές και θα το συνιστούσα σ’όλους όσους είναι φαν των souls. Φωτογραφίες Τέλος, το 3ο παιχνίδι που έπαιζα σα δεύτερο παιχνίδι αφού έβγαλα πρώτη φορά το run και κυνήγαγα το 100% ήταν το Fury Unleashed, δε θα γράψω κάτι μιας και ο φίλος e-tic με κάλυψε και συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει πιο πάνω.

iBLiS ( 2021 ) Το iblis είναι ένας καθαρόαιμος horror τίτλος με μικρή διάρκεια παιχνιδιού (~1 ώρα). Το παιχνίδι παίρνει μέρος σε ένα σπίτι το οποίο στοιχειώνει το πνεύμα της γυναίκας που έμενε προηγουμένως με τον άντρα της και είχε χάσει τη ζωή της σε ένα τροχαίο, εσύ έχει ως σκοπό να διώξεις το πνεύμα από το σπίτι και να σπάσει η κατάρα. Στο παιχνίδι απλά περιφέρεσαι μέσα στο χώρο και κάνεις trigger βλέποντας κάποια πράγματα, γενικά κουράζει λιγάκι από αυτή την άποψη και το κουμπί αλληλεπίδρασης που έχεις είναι πιο πολύ διακοσμητικό( άντε να το χρειαστείς 4-5 φορές σ'όλο το παιχνίδι). Τα γραφικά είναι πολύ καλά, αλλά εκεί που το παιχνίδι απογειώνεται σε άλλο επίπεδο για μένα είναι ο ήχος, τόσο που υπήρξαν 1-2 φορές που δεν ήξερα αν αυτό που άκουγα είναι από το παιχνίδι ή από το δικό μου σπίτι (το έπαιζα με ακουστικά και σκοτάδι)., είχα καιρό γενικά να νιώσω τέτοιο τρόμο μέσα σε horror. Και τώρα στα αρνητικά, το παιχνίδι κάθε φορά που το έτρεχα μου άνοιγε το vr, με αποτέλεσμα στην αρχή να μη μπορώ να παίξω(τελικά τη βρήκα την άκρη). Δεύτερον και πιο βασικό το παιχνίδι μου buggare στο τελευταίο κομμάτι που βρίσκεις το τελευταίο κλειδί με αποτέλεσμα να μη μπορώ να κάνω κάτι, και σε περίπτωση που δοκιμάσεις (όπως εγώ) να βγεις στο μενού και να ξαναμπείς, το παιχνίδι ξεκινάει από την αρχή. Εν τέλει χρειάστηκα να δω τα τελευταία 10δεύτερα από βίντεο σε youtube για να μ λυθεί η απορία τι γίνεται. Είμαι διχασμένος αν θα το πρότεινα, γιατί από τη μία είναι μια πραγματικά πολύ καλή horror εμπειρία αλλά κατά περιόδους ήταν βαρετό και με bug στο τέλος. Φωτογραφίες Call of Juarez: Gunslinger ( 2013 ) Το Call of Juarez:Gunslinger είναι ένα fps παιχνίδι που παίρνει μέρος στο Western . Η ιστορία ξεκινάει με τον πρωταγωνιστή και τον χαρακτήρα που χειριζόμαστε να εξιστορεί διάφορες ιστορίες από τη ζωή του σε ένα μπαρ, μέχρι που στο τέλος παίρνει μια αναπάντεχη τροπή και σου δίνεται η δυνατότητα για 2 διαφορετικά τέλη του παιχνιδιού. Έχεις συνεχώς 2 όπλα μαζί σου για να αντιμετωπίσεις τους εχθρούς σου και εν συνεχεία λίγο δυναμιτή. Όσο προχωράει το παιχνίδι ξεκλειδώνονται και κάποιες ικανότητες (κυρίως παθητικές), από την εμπειρία που μαζεύεις σκοτώνοντας αντιπάλους και βρίσκοντας collectables. Γενικά, δεν έχω να πω κάτι αρνητικό για το παιχνίδι. Ήθελα χρόνια να το πιάσω και πάντα το ξεχνούσα, χαίρομαι που επιτέλους του έδωσα χρόνο και κατά τη γνώμη μου δεν έχει να ζηλέψει πολλά από τα νέα παιχνίδια. Τα γραφικά του στέκονται πολύ καλά, η μουσική φοβερή και μια ωραία wild west εμπειρία στο σύνολο της. Λάτρεψα το sequence με το oh death να σιγο τραγουδιέται από το πρωταγωνιστή και το κομμάτι με τα φαντάσματα Φωτογραφίες

Μπράβο παρέλειψα να πω ότι είναι από τον ίδιο άνθρωπο με το Pony island άλλη τρέλα κ αυτό χεχεχεχε. Όχι δε προχωράει με άλλο τρόπο, πρέπει να κερδίσεις στο card gaming αλλά χρειάζεσαι και κάτι ακόμη, δε συνεχίζω γιατί περιέχει ελαφρύ σποιλ. Πάντως και γω στην αρχή μου φαινόταν κάπως δύσκολο να βγει μέχρι να συνηθίσω (σε περίπτωση που θες μου στέλνεις εδώ μήνυμα ή σε steam για να μη φύγει σποιλ σε κάποιον άλλον)

Inscryption ( 2021 ) Το Inscryption είναι ένα πειραγμένο παιχνίδι καρτών με μια ιδιαίτερη ιστορία. Γενικά, είναι ένα παιχνίδι πολύ δύσκολο να το περιγράψω χωρίς να μου ξεφύγει κάτι χωρίς να κάνω spoiler. Όταν το αγόρασα δεν είχα μεγάλη εικόνα (καλύτερα εκ του αποτελέσματος) και είχα την εντύπωση ότι θα μοιάζει με τα Hand of Fate που ήταν αρκετά ευχάριστα. Ωραία μουσική και αισθητική (που συνεχώς αλλάζει), όπως και ο κόσμος του παιχνιδιού που συνεχώς μεταμορφώνεται και εξελίσσεται, χωρίς να χάνει το βασικό κομμάτι που είναι οι κάρτες. Με ένα τέλος που σε στέλνει αδιάβαστο και ψάχνεις να βρεις απαντήσεις( δε θα πω τίποτα για την ιστορία γιατί θα χάσει πολύ από εμπειρία κάποιος). Μου πήρε περίπου 11 ώρες για να το τερματίσω το παιχνίδι, αλλά είναι ένα παιχνίδι που ακόμη κοιτάω βίντεο για μυστικά και εξηγήσεις, παρόλο που πίστευα πως είχα βρει αρκετά.(και συνεχίζει να με εντυπωσιάζει) Σε γενικές γραμμές, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι που θα το πρότεινα σε όλους ανεξαιρέτως αν τους αρέσουν τα παιχνίδια με κάρτες ή όχι Φωτογραφίες Ghostrunner ( 2020 ) Το Ghostrunner θα το χαρακτήριζα ως ένα action παιχνίδι με παρκούρ και μια δόση λύσης "γρίφων". Εξαιρετικά όμορφο παιχνίδι στο τομέα των γραφικών και ακόμη πιο καλή η μουσική του, που δίνει πολύ στο χαρακτήρα cubberypunk του παιχνιδιού. Σε κάθε δωμάτιο του παιχνιδιού έχεις ως στόχο να σκοτώσεις όλους τους εχθρούς χωρίς να δεχτείς ούτε 1 χτύπημα, αν δεχτείς αυτό το θανατηφόρο χτύπημα ξανά ξεκινά από την αρχή η πίστα. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού προστίθενται διάφορα abilities, αλλά η χρήση είναι μικρή, καθώς για να γεμίσει η μπάρα για τη χρησιμοποίηση μιας ικανότητας θέλει χρόνο. Απο ιστορία, ξεκινάς ακούγοντας μια φωνή μέσα στο κεφάλι σου, η οποία σε καθοδηγεί σ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, τα υπόλοιπα θα τα μάθει κάποιος παίζοντας το παιχνίδι. Επίσης, κάτι ενδιαφέρον ήταν πως στο τέλος κάθε επιπέδου, σου έβγαζε τα στατιστικά σου σε σύγκριση με όσων φίλων σου το έχουν παίξει και σου έδινε τη δυνατότητα για επανάληψη. Διάρκεια όλου του παιχνιδιού 7 ώρες. Εν κατακλείδι, παρόλο που στην αρχή και μέχρι να μπω στο κλίμα λίγο έλειψε να φύγει ποντίκι στο τοίχο, το παιχνίδι θα το πρότεινα ίσως όχι γ όλους αλλά είναι αρκετά καλό και ωραίο παιχνίδι με αρκετή επαναληψιμότητα για την καζούρα μεταξύ φίλων σας. Φωτογραφίες

Θα το προσπαθήσω την επόμενη φορά, αν και δε το πολύ έχω στο γραπτό χεχεχε, ήταν ο ενθουσιασμός από το παιχνίδι και μαζεμένες λέξεις -σκέψεις

Marvel's Guardians of the Galaxy ( 2021) Το Marvel’s Guardians of the Galaxy είναι ένα action-adventure ΄παιχνίδι. Τα γραφικά του είναι εκπληκτικά όπως και τα τοπία του αλλά εκεί που που ξέφυγε το θέμα με τη καλή έννοια είναι στα χαρακτηριστικά και τις εκφράσεις των χαρακτήρων. Η μουσική απλά συμπλήρωνε τέλεια το παιχνίδι και ήταν απολαυστική μέχρι και το τέλος. Να αναφέρω ότι γενικά από Marvel έχω μόνο γνώση από τις ταινίες και τις σειρές που έχουν κυκλοφορήσει και δεν έχω καμία επαφή με τα comic. Οπότε πέρα από τα ονόματα των βασικών χαρακτήρων και λίγων ακόμα δεν είχα κάποια γνώση. Οι χαρακτήρες στο παιχνίδι σε σχέση με τις ταινίες ενώ μοιάζουν έχουν άλλη ιστορία και διαφορετική εξωτερική εμφάνιση στη πλειοψηφία αυτών, με μεγαλύτερη διαφορά της Mantis και τους λάτρεψα. Γενικά, μπορώ να πω πως ενώ μου άρεσαν οι ταινίες, το παιχνίδι στα μάτια μου ήταν πολύ καλύτερο. Η ιστορία ξεκινάει έχοντας την ομάδα των Guardians of the Galaxy στις αρχές της ( Starlord, Gamora, Drax, Rocket, Groot), ως απλά μια ασύνδετη παρέα ατόμων που απλά εξερευνάει και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στο διάστημα, μετά από έναν μεγάλο γαλαξιακό πόλεμο που έγινε που έχει αφήσει τόσο αυτούς αλλά και όλο το γαλαξία με ένα κενό από τις απώλειες που είχαν. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας ταξιδεύοντας σε διαφορετικά μέρη, εξερευνώντας πλανήτες, πολεμώντας τέρατα και εχθρούς και εν τέλει προσπαθώντας να σώσουν τον γαλαξία, το σύνολο των χαρακτήρων δένεται σιγά σιγά μεταξύ του και γίνεται μια ομάδα-οικογένεια που νοιάζεται ο ένας για τον άλλο. Οι επιλογές που δίνονται σε διαλόγους και πράξεις μπορούν να αλλάξουν κάποια πράγματα (πχ να κάνει πιο εύκολο το πέρασμα από μια σειρά εχθρών) αλλά πάντα καταλήγει στο ίδιο σημείο για τον ίδιο σκοπό. Κάτι που ξέχασα να αναφέρω είναι ότι καθόλα τη διάρκεια του παιχνιδιού παίζεις ως Starlord/Peter Quill. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού γίνεται αναφορά και στο φορτίο που κουβαλάει κάθε χαρακτήρας σε κάποιους πιο επιφανειακά σε σχέση με το βάθος που δίνεται σε άλλους. Αυτό που ξεχώρισα πιο πολύ ήταν το κομμάτι του Drax. Επίσης, λάτρεψα και τη προσοχή σε κάποιες λεπτομέρειες που οκ δεν υπήρχε κάποιο επίτευγμα αλλά το ότι κλείνεις το ψυγείο αναφέρθηκε σε έναν από τους πολλούς διαλόγους που γίνονται μεταξύ των χαρακτήρων, διάλογοι που γίνονταν τόσο στο σκάφος όσο και στο εκάστοτε μέρος που εξερευνούσες, έδωσε μια ζωντάνια στο παιχνίδι που δεν αρκέστηκε στα απλά όμορφα γραφικά του. Στο κομμάτι μάχης, ήταν απλό αλλά αρκετό για να το κάνει ενδιαφέρον και ευχάριστο. Ως Starlord πέρα από τα όπλα σου και τις γροθιές σου έχεις και κάποιες ικανότητες που ξεκλειδώνεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, όπως επίσης και τη διαχείριση εντός μάχης των ικανοτήτων του crew σου. Κατά την εξερεύνηση στο κάθε μέρος που σαι έχεις να λύσεις κάποιους απλούς γρίφους. Το παιχνίδι μου πήρε γύρω στις 17 ώρες για να το βγάλω. Και πέρα από τα θετικά θέλω να αναφέρω και τα αρνητικά. Το παιχνίδι για ένα διάστημα δε μπορούσε κάποιος να το παίξει. Προσωπικά είχα πάγωμα υπολογιστή και πολύ άσχημα stutter σε ήχο. Ευτυχώς, μετά από κάποια updates έφτιαξαν αυτά τα θέματα, χωρίς βέβαια το παιχνίδι να ναι 100% οκ, μου έτυχαν κάποια bugs, όπως για παράδειγμα τη μια στιγμή να είναι όλη η ομάδα σε έναν ανελκυστήρα και την άλλη οι 3 από τους 4 χαρακτήρες να χουν εξαφανιστεί και να επανεμφανίζονται μετά από μια μάχη και ένα cutscene, δεύτερον μετά από μια αλληλεπίδραση με τον Drax στο δωμάτιο του και κουβέντα για ένα αντικείμενο, να χεις κολλήσει και να πρέπει να κάνεις reload. Κλείνοντας το παιχνίδι ήταν για μένα ίσως ότι καλύτερο έχω παίξει εντός του 2021 και θα το πρότεινα πολύ εύκολα σε κάποιον. Φωτογραφίες Καλή χρονιά σε όλους με υγεία πάνω απ' όλα !!!

Χρόνια πολλά φίλε μου, μπορείς να πιάσεις το τελευταίο κατευθείαν, δεν θα χάσεις τίποτα σοβαρό, γιατί ποτέ δεν είχε πολύ δυνατή ιστορία( αν και στο τελευταίο προσπάθησαν λίγο παραπάνω). + το προηγούμενο βγήκε το 2011 οπότε τα γραφικά αν σε ενδιαφέρει είναι πολύ πιο κάτω. Από κει κ πέρα αν θες να δεις γενικά ότι έχει περάσει ο Sam και δε σε καίνε και πολύ τα γραφικά αξίζει.

Serious Sam 4 ( 2020 ) Το Serious Sam 4 είναι ένα action-shooting παιχνίδι και ο τελευταίος τίτλος της ομώνυμης σειράς από την Croteam και Devolver. Είμαι γενικά φαν της σειράς και βλέποντας το πλέον να συνεχίζει και με αυτά τα γραφικά μόνο χαρούμενο με κάνει. Στο παιχνίδι παίζεις κλασσικά ως Sam Stone που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βρίσκεται ως η μοναδική και τελευταία λύση για να σώσει τη γη από εξωγήινους. Με αρκετή δόση χιούμορ και γενικά χωρίς να παίρνει ποτέ στα σοβαρά το παιχνίδι τον ίδιο του τον εαυτό. Ωραία η παρουσίαση χαρακτήρων μέσα στο παιχνίδι καθώς και οι ατάκες που έπεφταν συνεχώς μεταξύ τους, όπως προ είπα χωρίς ίχνος σοβαρότητας που το κάνει πολύ πιο ευχάριστο και ανάλαφρο στα μάτια μου. Επίσης, μου άρεσαν και τα quotes από κάθε χαρακτήρα σε κάθε loading screen. Χαρακτηριστικό της σειράς όπως και σ ’αυτό το τίτλο είναι οι ορδές των τεράτων μικρών και μεγάλων και κάποια bosses σε μεγάλους χώρους/αρένες και το ατέλειωτο πιστολίδι. Οι αρένες αλλά γενικά τα τοπία και ο κόσμος όπως και στα προηγούμενα είναι αχανής απλά πλέον με το επίπεδο των γραφικών που υπάρχει, βρήκα πολλές φορές τον εαυτό μου να χαζεύω απλά το περιβάλλον, εξαιρετική δουλειά, όπως και η μουσική άψογη και γενικά όλο το οπτικοακουστικό. Τα τέρατα ενώ είναι ατελείωτα δε βρήκα μεγάλες αλλαγές ή πολλά νέα σε σχέση από τους προηγούμενους τίτλους. Στο Serious Sam 4 παρουσίασαν για πρώτη φορά και μιας μορφής skills που ξεκλειδώνεις κάθε φορά που “βρίσκεις” ένα αντικείμενο, να πω την αλήθεια οκ, σου δίνει κάποια πράγματα, αλλά μικρό ρόλο έπαιξε για μένα, υπήρχε δεν υπήρχε μου φάνηκε το ίδιο. Πληθώρα επιλογών από όπλα καθώς και κάποια αρκετά δυνατά gadgets (black hole),με αποτέλεσμα ούτε σ ’αυτό το κομμάτι σε αφήνει παραπονεμένο. Το μόνο αρνητικό που για κάποιους μπορούν να τους αλλάξουν τη γνώμη για ό,τι έχω γράψει παραπάνω και μπορεί να τους κάνει να παρατήσουν το παιχνίδι ( και μπορώ να το καταλάβω στο 100%), είναι ο τεχνικός τομέας, ενώ δε συνάντησα αρκετά drops σε fps αρκετές φορές αργούσαν να φορτώσουν τα γραφικά όταν ξεκίναγα νέο level και ήταν σα να έβλεπα τα πάντα χωρίς textures, όπως επίσης και σε cut scenes που έπερνε 1-2 δεύτερα να φορτώσει σωστά τα textures. Προσωπικά συνάντησα και θέμα με πάγωμα υπολογιστή αλλά δε θα το υπολογίσω και τόσο γιατί από τι φάνηκε και σε άλλα παιχνίδια απλά είχα θέμα με τις ραμ(ακόμα δεν έχω επιβεβαιώσει ότι είναι η πηγή του προβλήματος) με την έλευση της νέας κάρτας. Εν κατακλείδι, το παιχνίδι μπορεί να μην είναι σα το πρώτο που πολλοί λένε αλλά, το Serious Sam 4 είναι ένα πραγματικά πολύ καλό παιχνίδι και οι 15-16 ώρες που πέρασα μαζί του με άφησαν με ένα χαμόγελο και με ανυπομονησία για τον νέο τίτλο της σειράς και για μένα αυτό αρκεί και παραβλέπω μικρο λαθάκια. Φωτογραφίες

Morkredd ( 2020) Δε θα γράψω πολλά πράγματα για το παραπάνω τίτλο μιας και ο φίλος @e-tic, τα έχει γράψει όλα στην κριτική που χε ανεβάσει εδώ το καλοκαιράκι και συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Προσωπικά, αν και όντως το παιχνίδι φαίνεται να πήγαινε σολο, το κράτησα και το πήγα co-op , ήταν αρκετά ωραία εμπειρία, έφυγε μονοκόμματα σε ένα playthrough και πήρε λίγο παραπάνω από 2 ώρες, χρησιμοποιώντας χειριστήρια. Το μόνο που ακόμη εγώ και ο άνθρωπος που το βγάλαμε δεν έχουμε καταλήξει, ήμασταν τελικά ο κακός στην όλη υπόθεση? Kaisuo ( 2019 ) Το Kaisuo, είναι ένας vr τίτλος γρίφων. Ωραία ατμόσφαιρα και καλά γραφικά. Μικρό σε μέγεθος, έχει μόνο 2 μικρά κεφάλαια. Τα μόνα αρνητικά που έχω να πω είναι ότι ένιωσα ότι το ύψος ήταν λίγο άκυρο μέσα στο παιχνίδι και ότι ώρες ώρες ο χειρισμός δεν ήταν 100% οκ, παρόλα αυτά το θεωρώ μια καλή εμπειρία και ένα τίτλο που αξίζει κάποιος να δοκιμάσει, γιατί το πιο σημαντικό είναι ότι το παιχνίδι διατίθεται δωρεάν μέσω του steam. The Adventure Pals ( 2018 ) Το The Adventure Pals πρόκειται για ένα adventure-indie πλατφόρμερ τίτλο. Ωραία και "γλυκά" καρτοονίστικα γραφικά, με συνοδεία της αντίστοιχης μουσικής. Μπορώ να πω πως κάποια σχέδια ειδικά τον bosses ήταν αρκετά αστείος συνδυασμός. Απλό σε γενικές γραμμές πλατφόρμερ που μετά από κάποιο σημείο γίνεται λίγο επαναλαμβανόμενο και ψιλό χάνει το ενδιαφέρον. Ο χειρισμός είναι αρκετά καλός και δε συνάντησα κάποιο θέμα κάπου. Έχει αρκετούς χαρακτήρες αλλά ίσως δεν είμαι το κατάλληλο κοινό για να γελάσω ή να δεθώ με αυτούς. Πήρε 8-9 ώρες για να βγει όλο το παιχνίδι. Σε γενικές ένα καλό παιχνίδι που μπορεί να το ευχαριστηθεί ο καθένας αλλά θα το πρότεινα για αρκετά πιο μικρές ηλικίες ( δημοτικού ). Spelunky 2 ( 2020 ) Το Spelunly 2 είναι 2d platformer-roguelike τίτλος και ο δεύτερος της σειράς. Γενικά, το παιχνίδι ήταν αρκετά ευχάριστο, αλλά με απογοήτευσε σα sequel, ίσως περίμενα εγώ πολλά δε ξέρω. Σε αυτό το τίτλο η ιστορία είναι ότι η κόρη του πρωταγωνιστή από το πρώτο παιχνίδι, ψάχνει τους γονείς της που χάθηκαν σε μια εξερεύνηση και πηγαίνεις να τους βρεις. Τα γραφικά και η μουσική πολύ κοντά στο πρώτο αλλά αυτό δεν είναι κάτι που με πείραξε ιδιαίτερα. Ο χειρισμός παραμένει το ίδιο καλός με το προηγούμενο τίτλο. Τα αντικείμενα ήταν ένα από τα αρνητικά για μένα ή πιο σωστά η έλλειψη αυτών. Τα boss ήταν οκ. Τα mobs τα ίδια απλά προστέθηκαν 2-3 ανα κόσμο. Με λίγα λόγια είναι ο ίδιος τίτλος με λίγες προσθήκες, κάτι που προσωπικά με έκανε να νιώθω πως απλά παίζω ένα dlc του πρώτου τίτλου και όχι το νέο τίτλο της σειράς.

Σε καταλαβαίνω απόλυτα για το fm 22, προσωπικά το χα αφήσει τα τελευταία χρόνια (είχα να παίξω από το fm 2019), και μου φάνηκε λίγο μπουκωμένο, αλλά όσο περνάει συνηθίζεται και προσθέτοντας κάποια add-ins για διόρθωση ονομάτων, κάποια facepacks κτλ απλά καταπίνει τον ελεύθερο χρόνο χεχεχε

Καλησπέρα, Τελικά στη δική μου περίπτωση (3070 παραγγελία 26/11/2020 προπληρωμή όλο το ποσό στα 609ευρώ) φαίνεται να βρέθηκε επιτέλους μια λύση με το πλαίσιο. Όλο αυτό το διάστημα και μετά από πολλές συνομιλίες μεταξύ τους, είτε με το καλό είτε το κακό τρόπο, τελικά μετά από αίτηση μου να γίνει αλλαγή στο τρόπο πληρωμής, να μου γυρίσουν όλο το ποσό και όταν έρθει να γίνει τότε η πληρωμή ή αντικαταβολή φάνηκε να δούλεψε (αλλιώς το θεωρώ μεγάλη σύμπτωση την επόμενη να μου δίνουν τη παρακάτω επιλογή). Την επόμενη της αίτησης με πήραν τηλέφωνο και μου ζήτησαν αν θα ήθελα να παραλάβω(χωρίς να επιβαρυνθώ με νέα χρέωση, μόνο τα 609 ευρώ που χω δώσει ήδη) την Gigabyte VGA GeForce RTX 3070 Eagle OC V2 8 GB που είναι νέα παραλαβή και πρόκειται για LHR κάρτα, αντί της Asus VGA DUAL-RTX 3070 8 GB που είχα αρχικά παραγγείλει πέρσι. Προσωπικά το δέχτηκα δίχως δεύτερη σκέψη και αύριο περιμένω να παραλάβω, γιατί η κάρτα είναι για gaming και 3d modeling και το LHR δε με πειράζει. Όσοι περιμένετε οποιαδήποτε κάρτα της nvidia, θα έλεγα να δοκιμάσετε κάποια παρόμοια κίνηση μιας και από τι φαίνεται πρέπει να παρέλαβαν κάρτες αυτή τη χρονική στιγμή

πρέπει να έφυγε αυτόματα προς όλους όσου είμαστε σε αναμονή για κάρτα γραφικών, μου ήρθε και μένα το ίδιο ακριβώς (1 χρόνο για την 3070 εδώ)

Shantae and the Seven Sirens ( 2020 ) Το Shantae and the Seven Sirens είναι ένα 2D platformer με έντονο το στοιχείο του metroidvania. Έχω χάσει πλέον το μέτρημα πόσα έχουν κυκλοφορήσει, μιας και η σειρά είναι αρκετά γνωστή με κυκλοφορίες από εποχή game boy color αν θυμάμαι καλά. Το παιχνίδι ξεκινά δείχνοντας σου πως βρίσκεσαι σε ένα τροπικό νησί με σκοπό λίγες διακοπές. Μαζί με την shantae (πρωταγωνίστρια) στο νησί βρίσκονται και κάποια άλλα half-genie για να παρουσιάσουν ένα σόου, αλλά κατά τη διάρκεια του συμβάν, οι υπόλοιπες half genie εξαφανίζονται. Κάπου εκεί ξεκινά στην ουσία το παιχνίδι, με εσένα να προσπαθείς να τις εντοπίσεις και να τις φέρεις πίσω. Τα γραφικά παραμένουν παρόμοια με τους προηγούμενους τίτλους και η μουσική ταιριάζει με το ανάλαφρο στυλ του παιχνιδιού. Όπως και στα υπόλοιπα, έτσι και εδώ κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού αποκτάς κάποιες νέες ικανότητες που θα σου ξεκλειδώσουν κάποια νέα μέρη και περάσματα στοπ χάρτη/κόσμο του παιχνιδιού. Παρόλο, που το παιχνίδι παρέμεινε πάνω κάτω στην ίδια συνταγή με κάποιες μικρο αλλαγές, μου φάνηκε αισθητά πιο εύκολο από παλαιότερους τίτλους, και συγκεκριμένα τα boss fights λίγο πρόχειρα φτιαγμένα. Σε γενικές γραμμές, αν σε κάποιον άρεσαν τα προηγούμενα θα του αρέσει κ αυτό, αλλά προσωπικά ένιωσα σα να ταν μια σκάλα πιο κάτω από τους τελευταίους τίτλους. Συνολική διάρκεια για το 100% ~13 ώρες

Είχα δοκιμάσει πιο παλιά να δώσω κάτι παραπάνω 100-150 για την ίδια κάρτα που χα παραγγείλει αλλά την OC εκδοχή, μου πέταξαν ένα +400 και απλά γέλασα, παράλληλα κοιτάω και έξω μήπως βρεθεί κάτι, για να πάρω από κει με λίγο πιο πάνω από αυτά που έδωσα, για να γίνει επιτόπου ακύρωση και σε πλαίσιο

Άδικο δεν έχεις ότι υπήρχε αυτή η επιλογή, αλλά φίλε μου δεν ήθελα να πέσω από 3070 σε 6600ΧΤ, αν περίμενα την 3060 θα χε γίνει η κίνηση που λες

Το θέμα είναι ότι έχει γίνει αναβάθμιση συνολικά στον υπολογιστή και σε περιφερειακά, το μόνο κομμάτι που λείπει είναι η gpu. Τα ίδια λένε σε όλους, αλλά φίλε μου κοντεύω χρόνο (11 μήνες σε λίγες μέρες), ούτε σε λίστα για μεταμόσχευση να ήμουν, ώρες ώρες ξεχνάω ότι έχω αγοράσει τη κάρτα