I'm Still Here[Ainda Estou Aqui][2024]

[Arkin]

https://www.imdb.com/title/tt14961016

Δικη μου κριτικη

Φανταστικη Βραζιλιανικη ταινια απο τον Walter Salles οπου επαναφερει μια πραγματικη τραγικη ιστορια μεσα απο την αμειλικτη δικτατορια που επικρατησε στη Βραζιλια απο το 1964 μεχρι το 1985 21 ολοκληρα χρονια. Εμεις θα βρεθουμε στο 1970 οπου ο Rubens Paiva παλιος βουλευτης ζει με τη γυναικα του και τα 5 παιδια τους στο Ριο ντε Τζανειρο γεματοι ευτυχια. Η ταινια δεν ξεχναει να σου δειξει ποσο ομορφα ζουνε και ποσο αγαπημενοι ειναι η οικογενεια για αρκετη ωρα στην αρχη κατι που κανει αυτο που ακολουθει πολυ πολυ πιο δυσκολο. Το καθε παιδι μιας και εχουμε ηλικιες απο 7-8 χρονων μεχρι 18 εκλαμβανει διαφορετικα τις καταστασεις και προσπαθει να το διαχειριστει με τον τροπο του. Το σεναριο ειναι μετρημενο και ακολουθει αρκετα πιστα τα γεγονοτα που ελαβαν μερος το 1970-1971 με πρωταγωνιστες την οικογενεια του Paiva με μια δικτατορια να δειχνει ποσο ασχημα μπορουν να γινουν τα πραγματα με ολα αυτα που περασε τοτε η Βραζιλια. Επειδη κατι αναλογο εχουμε ξανα δει σε αλλες ταινιες εκει που το I'm Still Here διαπρεπει ειναι οτι δειχνει στον θεατη μεσα απο αυτο τον αγωνα που κανει η οικογενεια τι πραγματικα εχει αξια σε αυτο τον κοσμο και το κανει φανταστικα. Και δεν μενει εκει αλλα θα μας παει στο 1996 αλλα και στο 2014 και θα μας κανει να κλαψουμε μεσα απο τις πραγματικες αναμνησεις που μενουν ανεξιτηλες και μας δινουν δυναμη να υπερπηδησουμε καθε εμποδιο οσο μεγαλο και αν ειναι αυτο. Οι αναμνησεις ειναι εκει ειτε μεσα απο φωτογραφιες ειτε μεσα απο βιντεο ειτε απλα χαραγμενες στο μυαλο μας και ποτε και κανεις δεν μπορει να μας τις παρει. Μπραβο στον Walter Salles δημιουργησε με φοντο μια αληθινη τραγικη ιστορια μια ταινια που θα μεινει για παντα και σε μας χαραγμενη και δικαια κερδισε το Οσκαρ ξενογλωσσης ταινιας φετος και ΝΑΙ θα μπορουσε ανετα να κερδισει και το καλυτερης ταινιας αλλα και να παρει και τον πρωτο γυναικειο ρολο η Fernanda Torres αλλα οκ τα ειπαμε τα εδωσαν στο Anora δεν ξερω και εγω ακομα ακριβως γιατι. Δειτε την σιγουρα θα ξυπνησεις πολλες χαμενες αναμνησεις εκει πισω στο μερος του μυαλου σας. 9.2/10

Trailer

 

 

[xavier]

Καταλαβαινω τι θελει να πει ο σκηνοθετης, αλλα ως ταινια, δεν συμβαινουν και πολλα πραγματα. Δεν ηξερα πολλα για την ταινια οταν την ειδα, στην αρχη οπως πηγαινε νομιζα πως προκειται για μια coming of age ταινια απλα σε μια δυσκολη εποχη διτακτοριας, αν και οκ φανηκε γρηγορα που θα το παει. Η πρωταγωνιστρια σιγουρα ειναι πολυ καλη και πειστικη στον ρολο της μανας και η φωτογραφια της ταινιας πολυ καλη επισης. Το δικο μου θεμα ομως ειναι οτι ως ταινια  για τα γουστα μου παρα ειναι ρεαλιστικη, την ηθελα πιο δραματικη, πιο συναρπαστικη, πιο κατι. 

Ειχα δει και τα ημερολογια μοτοσικλετας του ιδιου σκηνοθετη, που αν και δεν το θυμαμαι ιδιαιτερα οι εντυπωσεις μου ηταν παρομοιες.

Καλη ταινια δλδ, αλλα νομιζω θα την ξεχασω γρηγορα οταν πχ το Incendies θα το θυμαμαι για παντα.

Επεξ/σία 23 Μαρτίου από xavier

[tasanton]

Δεν ξέρω τι σημασία έχει, αλλά στις τελευταίες σκηνές μας δείχνει την πρωταγωνίστρια ηλικιωμένη, γιαγιά πια. Και λες μπράβο μακιγιάζ, ίδια την έκαναν.

Έλα που είναι η μητέρα της, θρύλος του βραζιλιάνικου σινεμά...

Κι εγώ βρήκα την ταινία λιγότερο δραματική από όσο περίμενα, αλλά αυτός ο υπόκωφος πόνος, που τους συντρόφεψε τόσα χρόνια και αντιμετώπισαν με αξιοπρέπεια, ίσως να ήταν το νόημα. Επίσης η μουσική καλή.