Μετακόμιση επαρχία ή όχι;

[Malthador]

3 hours ago, zaratustra said:

Το θέμα σου φίλε δεν είναι οικονομικό. Το ενοίκιο που θα παίρνεις απο σπίτι στην Αθήνα, αν το νοικιάσεις, είναι το διπλάσιο από αυτό που θα δίνεις σε μια επαρχιακή πόλη για αντίστοιχο σπίτι. Υπό αυτό το πρίσμα αποκτάς και έξτρα εισόδημα της τάξεως των 400 - 500 το μήνα με τις τωρινές τιμές. 

Σιγά μην μετακομίσει σε επαρχιακή πόλη για να διαμείνει σε παρόμοιο σπίτι με αυτό που μένει στην Κυψέλη. Ο άνθρωπος ζητάει συμβουλές για να βελτιώσει το βιοτικό του επίπεδο, όχι να το χειροτερέψει.

Εάν μετακομίσει σε επαρχιακή πόλη ιδανικά θα μετακομίσει σε μονοκατοικία. Θα του κοστίζει περισσότερο μεν, αλλά θα είναι πιο ανθρώπινες οι συνθήκες.

[koytorni8i]

tl;dr; Μένεις Άνω Κυψέλη για λίγα χρόνια ακόμη. Συζητάτε την μετακόμιση ανεξάρτητα του παιδιού.

 

trigger alert: μη-δημοφιλής γνώμη, έργα μετρό, ηλεκτρικά πατίνια, σεντόνι

Δεν τίθεται στ'αλήθεια ερώτηση για την ποιότητας ζωής μεταξύ επαρχίας-πρωτεύουσας. Ο άνθρωπος ζητάει επιβεβαίωση για τη γνώμη του ότι στην επαρχία και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο, είναι καλύτερα από την Αθήνα όταν έχεις παιδί. Τον ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα όχι απλά υπέρ της επαρχίας, αλλά υπέρ της αμετάκλητης μετακόμισης -πώληση νυν 1ης κατοικίας και αγορά άλλης- επειδή η σύζυγος δεν θέλει και δεν πείθεται, ας την εξαναγκάσουμε με τρόπο που δεν θα μπορεί στο μέλλον να ξεφύγει. Έχουμε ότι:

1. Το σπίτι που μένουν στην Αθήνα είναι της γυναίκας, η οποία δεν είναι σίγουρη αν θέλει μετακόμιση στο Ναύπλιο, προτιμά λεκανοπέδιο-ίσως της αρέσει κιόλας το κέντρο, ίσως μιλάμε για το πατρικό της και να μεγάλωσε Κυψέλη.
2. Προτείνει να πουληθεί η περιουσία της γυναίκας -με μεγάλη αντικειμενική αξία που θα ανέβει μόλις φτιαχτεί και μετρό- για ένα «όνειρο» που δεν είναι δικό της. Εννοείται πως πρέπει να έχει λόγο και η γυναίκα στο ζευγάρι (ζείτε στο 1950 εσείς;), και μάλιστα τον πρώτο λόγο δεδομένης της περίπτωσης, ελπίζω να έκανε προγαμιαίο. Υπάρχει και το πατρικό των γονιών στο Ναύπλιο, αν πρέπει να ρευστοποιηθεί κάτι για τη χρηματοδότηση του νέου σπιτιού.
3. Τα πεθερικά που θα προσφέρουν την τζάμπα εργασία του μεγαλώματος/κρατήματος παιδιών βρίσκονται σε <20' απόσταση στην Αθήνα. Οι γονείς του είναι επαγγελματίες αγρότες και μεγαλύτεροι σε ηλικία => αδύνατη η ανάληψη ευθύνης του εγγονιού.
4. Η γυναίκα δεν έχει πει «ναι» στην μετακόμιση.

Συνολικά, φαίνεται σαν ΕΣΥ θέλεις να γυρίσεις εκεί που μεγάλωσες και χρησιμοποιείς το παιδί σου για να το κάνεις. Όχι σε οποιαδήποτε επαρχιακή πόλη, προτάθηκαν αρκετές, στην πόλη όπου μεγάλωσες εσύ. Δεν είναι ανάγκη του παιδιού, είναι δική σου ανάγκη. Ένας ψυχολόγος θα σου πει ακριβώς τον λόγο. Το ενδεχόμενο μετακόμισης του ζευγαριού έπρεπε να συζητηθεί πριν το παιδί, μη σου πω πριν τον γάμο. Μα 15 χρόνια ασφυκτιάς σε διαμερίσματα της Αθήνας και δεν βρίσκεις πάρκιν και δεν το έχετε λύσει; Αυτά τα προβλήματα υπήρχαν και πριν την εγκυμοσύνη. Τώρα πιέζει ο χρόνος, γιατί σε 3-4 χρόνια, το επιχείρημα θα είναι τζούφιο, θα είναι η σειρά της γυναίκας να πει «εδώ είναι καλύτερα για το παιδί, έχει τους φίλους του, τους γιατρούς που γνωρίζουν το ιστορικό του κτλ κτλ».

Η γυναίκα σου σου είπε ήδη όχι. Με χίλιους τρόπους:

«[Όχι,] δεν μ'αρέσει η κλειστή κοινωνία» (οκ, ούτε εσένα λες, αλλά είσαι άντρας και ντόπιος, ίδια τα σταθμά;),

«[Όχι,] δε θέλω δάνειο»,

«[Όχι,] πώς θα πληρώνουμε το δάνειο;»,

«[Όχι,] δεν θα έχουμε γιατρό/φροντιστήριο/άλλο»,

«[Όχι,] δε θέλω να πουλήσουμε το σπίτι (μου), θα πάρει αξία με το μετρό (τυράκι)»,

«[Όχι,] άμα θες μονοκατοικία, ας πάρουμε εντός λεκανοπεδίου (συμβιβασμός)».

Καμιά γνώμη ή στατιστικό στοιχείο δεν θα αλλάξει αυτό που θέλει η ίδια για τη ζωή της. Η οικογένεια στο Ναύπλιο απλά σου 'λαχε, την οικογένεια στην Αθήνα τη διάλεξες εσύ. Θες να την απομακρύνεις από τους φίλους και τους συγγενείς της μετά τη γέννα. Μακριά από τον γιατρό της, να κάνει 2 ώρες για κάθε γυναικολογικό. Μη βάλεις τις ανάγκες της κάτω από την αποψάρα 100+1 αγνώστων στο φόρουμ, κάτω από τις ανάγκες ενός αγέννητου, για το οποίο μαντεύεις από τώρα ποιές θα είναι, λες κι έδειξε ο προγεννητικός ότι θα έχει ανάγκη από μεζονέτα με κήπο στο Ναύπλιο.

Μόλις γεννηθεί, θα είστε 110% απασχολημένοι και οι δύο, δεν θα υπάρχει το δίλημμα τσιμέντο-χωράφι, σκύλος-αγελάδα, παπί-πατίνι. Δύο εν ενεργεία αγρότες μεγάλης ηλικίας δεν μπορούν να έχουν την επίβλεψη ενός παιδιού. Ναι, η βοήθεια από οποιονδήποτε -εν προκειμένης των γονιών της-  αλλάζει την στρόφιγγα στα ++++ και ναι, υπάρχει πάντα η επιλογή να πληρώσεις επαγγελματία αν δεν μπορείς να την παρέχεις ο ίδιος. Προίκα μωρού, μαθήματα τοκετού, αποταμιεύσεις για έκτακτα έξοδα γέννας, φροντίδα/φύλαξη παιδιού όταν οι γονείς της δεν θα μπορούν ή δεν θα θέλουν να το κάνουν, πώς θα μοιράσετε την άδεια για να μην τα φτύσετε (μπορεί οι ΔΥ να έχετε 1 χρόνο έκαστος, δεν ξέρω), ποια χόμπι αφήνετε, ποιά κρατάτε για την ψυχική σας ισορροπία. Άπειρα πράγματα για να αγχωθείς και να απασχολήσεις το μυαλό σου. Πόσο κοστίζει η αγορά θέσης πάρκιν στην περιοχή; Τα έργα του μετρό κάποτε θα τελειώσουν.

Γενικότερα, όλα αυτά που κάνουμε «για τα παιδιά μας»...μπούρδες. Για εμάς τα κάνουμε. Οπότε καλύτερα να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε εμείς και όχι αυτά που μας λένε οι άλλοι (αδέρφια, γονείς, φίλοι, συνεργάτες, φόρουμ) πως θα είμαστε καλύτερα αν κάνουμε. Χαρούμενοι γονείς=>χαρούμενο παιδί.

Και για να σας βάλω ετεροκανονικές φωτιές: 🔥 αν το παιδί τους βγει γκέι; Εκεί κι αν θα έχει επιλογές στην επαρχία! Να το δολοφονήσουν οι φίλοι του πάνω «στην πλάκα», να εξαφανιστεί και να μη βρίσκουν το πτώμα του, να ζει με τις ενοχές ότι ο πατέρας του αυτοκτόνησε εξ'αιτίας του γιατί δεν άντεχε τα ομοφοβικά σχόλια στο καφενείο, ξύλο μέχρι λιποθυμίας από τον θείο, διορθωτικούς βιασμούς, βιασμός+απόρριψη στα βράχια για να ψοφήσει στη -καθαρή μεν- θάλασσα, αυτοκτονία. Σίγουρα, τα βρίσκεις και στην πόλη, αλλά είναι πιο δύσκολη πίστα η επαρχία. Θα είσαι έτοιμος να γυρίσεις Κυψέλη για το καλό του παιδιού;

 

Την ίδια στιγμή, σε καποιο διπλανό φόρουμ: «Ο σύζυγός μου θέλει να παρατήσουμε τη ζωή στην Αθήνα και να αγοράσουμε σπίτι στο Ναύπλιο όπου μένουν οι γονείς κι ο αδερφός του. Μπορούμε να πάρουμε εύκολα μετάθεση και οι δύο (ΔΥ). Εγώ έχω τις παρέες μου στην Αθήνα, ιδιόκτητο σπίτι σε αξιοπρεπή περιοχή (σε λίγο θα έχουμε και μετρό), το οποίο ενδέχεται να πουλήσουμε για να χρηματοδοτηθεί η αγορά μονοκατοικίας. Πρότεινα να αγοράσουμε μονοκατοικία εντός λεκανοπεδίου, αφού είναι τόσο σημαντικό για εκείνον να μην έχει κοινόχρηστα και να φωνάζουμε όσο θέλουμε χωρίς να ενοχλούμε τους γείτονες. Είναι η πρώτη μου εγκυμοσύνη και η μάνα μου μένει 20' από εμάς(με κίνηση), στην επαρχία δεν ξέρω πως θα μπορούσε να αφήσει τις υποχρεώσεις της για να με βοηθάει. Οι δικοί του γονείς εργάζονται στα χωράφια και είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, δεν πιστεύω πως έχουν το κουράγιο να κρατήσουν το παιδί αν χρειαστεί και, όπως και να το κάνουμε, οι γονείς μου είναι δικοί μου άνθρωποι, με μεγάλωσαν, έχω άλλη σχέση μαζί τους, τα πεθερικά ήρθαν μαζί με τον σύζυγο. Φοβάμαι πως θα είμαι απομονωμένη και ξένη σ'έναν τόπο που δεν διάλεξα, αλλά λένε πως το τσίπουρο κι ο μεζές είναι ανώτερα στην επαρχία. Να το κάνω για το παιδί;»

[Ukforthemoment]

Τι διαβάζουμε πάλι!!!!!!

[mariosnik_]

5 ώρες πριν, mchatz είπε

(με εντελώς φιλίκό τόνο, για να κλείσω την παρουσία μου εδώ ...)

Ναι, μπορούν να παίζουν και χωρίς επίβλεψη, μη σας φαίνεται παράδοξο... Δε θα αφήσεις το παιδί να βγει στο δρόμο για να πάρει κόμικ  στο περίπτερο στον Αγ. Παντελεήμονα, εδώ μπορείς... Το χωράφι, ως αλάνα είναι κάτι που δεν ανξηκει στη σφαίρα παραστάσεων του μέσου Αθηναίου, αλλά για μένα, με τα 50+ χρόνια μου και τις παραστάσεις μου, δεν είναι θέμαπρος δαιμονοποίηση, και δεν βλέπω θέμα ασφάλειας... πάντα υπάρχει η πιθανότητα κινδύνου, το θέμα είναι η ελαχιστοποίηση την συνάρτησης κινδύνου μαζί με την παιδεία που τους δίνεις και την εμπειρία που προσφέρει το περιβάλλον.

Όσον αφορά στη υγεία, πέσατε έξω και στα δύο. Και τα δύο που αναφέρατε τα πέρασα, και τα περνώ ακόμα όσον αφορά εμένα. Με υπομονή, και συμβιβασμούς.... Κι όταν έρχεται η ώρα, με κάποιες θυσίες. Τουλάχιστον, το ασθενοφόρο εδώ έρχεται γρήγορα και φτάνει στο νοσοκομείο επίσης γρήγορα... Η διαμονή μου στην Αθήνα με άφησε με αρνητικότατες εμπειρίες στο θέμα, και όσον φορά τους χρόνους και την ποιότητα εξυπηρέτησης αλλά και το κόστος υγείας... Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι τέλεια, είναι δύσκολα κάποιες φορές...αλλά έτσι είναι οι επιλογές...

 

Καλή συνέχεια!

 

 

Φιλικά σε ρώτησα και εγώ οχι για να σου κάνω ανάκριση και να στο παίξω έξυπνος. Σκέψου μήπως αυτό το αίσθημα ασφάλειας λόγω του μέρους  και το να αφήνεις το παιδί εύκολα έξω μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους για κάτι. Λέγοντας χωράφι, δεν εννοώ το οικοπέδο της μονοκατοικίας σας αλλά χωράφι που καλλιέργειται από αγρότη, μπορεί να έχει ζώα μέσα, και φυλάσσεται από σκύλους. Και υπάρχουν κι άλλα που μπορώ να γράψω αλλά δεν θέλω να πλατιάσω. Εγώ αν ήμουν γονιός δεν θα ένιωθα πουθενά ασφάλεια να αφήνω παιδιά μόνα. Το παράδειγμα με τον Άγιο Παντελεήμονα και το κέντρο όσον αφορά την ασφάλεια παιδιού είναι άστοχα, γιατί πολύ απλά δεν έρχεται σχεδόν κανένας νέος γονιός να μείνει σε αυτές τις περιοχές και όχι μόνο. Ακόμα και Εξάρχεια η Κυψέλη που μένει ο ts, όσοι μένουν είναι επειδή τους άφησαν ένα διαμέρισμα οι γονείς τους. Στο κέντρο μόνο μετανάστες, φοιτητές, τουρίστες και airbnb μπορεί να γίνει. Οι οικογένειες πάνε σε πιο μακρινές περιοχές. Παιδικά βιώματα είχαμε μπόλικα με παιχνίδια σε πιλωτες, πεζοδρόμια, ποδόσφαιρο. Τώρα εσύ γράφεις ότι τα δικά σου δεν ήταν καλά στην Αθήνα, σεβαστό, δεν ξέρω τι έχεις περάσει στην ζωή σου, πάντως τα δικά μου και χιλιάδων άλλων ατόμων που περάσαμε την παιδική ηλικία, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ντε και καλά. 

Για την υγεία μόνο λάθος δεν είμαι. Ετοιμάζομαι να κάνω ένα σοβαρό χειρουργείο σε λίγους μήνες και άμα διέμενα σε χωριό θα έπρεπε να είχα νοικιάσει διαμέρισμα με airbnb σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη. Νοσοκομεία μπορεί να υπάρχουν και σε άλλες πόλεις αλλά η ιδιαίτεροτητα των προβλημάτων και η εξειδίκευση που απαιτείται από τον γιατρό δεν αφήνουν περιθώριο για να ψαχνω γιατρούς στην επαρχία και στις μικρές πόλεις. 

Δεν έχω προσθέσει μέσα το τρέξιμο για τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, των κέντρων αναπηρίας, των τοπικών κέντρων υγείας για συνταγογράφηση φαρμάκων και εξετάσεων. Επειγόντων. Γιατρος περίεργος που θα σου πει έλα από το ιατρείο δεν μπορώ μέσω τηλεφώνου για αυλη. Καρδιολόγος που θα σου πει δεν μπορώ να σου γράψω το τάδε πήγαινε σε άλλη ειδικότητα και η ειδικότητα να μην υπάρχει εκεί. Δεν είμαι σε θέση να οδηγήσω ούτε παλεύεται να τρέχεις με ταξί ΚΤΕΛ και λεωφορεία σε πλησιέστερα μέρη πόλεων και γειτονικών νομων από το χωριό, αυτα είναι πρωτόγονες καταστάσεις για μένα απλά.

Βέβαια για όλα αυτά δεν φταίει η επαρχία αλλά το κράτος που δεν φρόντισε να υπάρχουν οι κατάλληλες υγειονομικές υποδομές. Και δεν βλέπω να γίνουν και ποτε.

Επεξ/σία Σάββατο στις 03:53 μμ από mariosnik_

[Rebelos2018]

58 λεπτά πριν, koytorni8i είπε

tl;dr; Μένεις Άνω Κυψέλη για λίγα χρόνια ακόμη. Συζητάτε την μετακόμιση ανεξάρτητα του παιδιού.

 

trigger alert: μη-δημοφιλής γνώμη, έργα μετρό, ηλεκτρικά πατίνια, σεντόνι

Δεν τίθεται στ'αλήθεια ερώτηση για την ποιότητας ζωής μεταξύ επαρχίας-πρωτεύουσας. Ο άνθρωπος ζητάει επιβεβαίωση για τη γνώμη του ότι στην επαρχία και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο, είναι καλύτερα από την Αθήνα όταν έχεις παιδί. Τον ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα όχι απλά υπέρ της επαρχίας, αλλά υπέρ της αμετάκλητης μετακόμισης -πώληση νυν 1ης κατοικίας και αγορά άλλης- επειδή η σύζυγος δεν θέλει και δεν πείθεται, ας την εξαναγκάσουμε με τρόπο που δεν θα μπορεί στο μέλλον να ξεφύγει. Έχουμε ότι:

1. Το σπίτι που μένουν στην Αθήνα είναι της γυναίκας, η οποία δεν είναι σίγουρη αν θέλει μετακόμιση στο Ναύπλιο, προτιμά λεκανοπέδιο-ίσως της αρέσει κιόλας το κέντρο, ίσως μιλάμε για το πατρικό της και να μεγάλωσε Κυψέλη.
2. Προτείνει να πουληθεί η περιουσία της γυναίκας -με μεγάλη αντικειμενική αξία που θα ανέβει μόλις φτιαχτεί και μετρό- για ένα «όνειρο» που δεν είναι δικό της. Εννοείται πως πρέπει να έχει λόγο και η γυναίκα στο ζευγάρι (ζείτε στο 1950 εσείς;), και μάλιστα τον πρώτο λόγο δεδομένης της περίπτωσης, ελπίζω να έκανε προγαμιαίο. Υπάρχει και το πατρικό των γονιών στο Ναύπλιο, αν πρέπει να ρευστοποιηθεί κάτι για τη χρηματοδότηση του νέου σπιτιού.
3. Τα πεθερικά που θα προσφέρουν την τζάμπα εργασία του μεγαλώματος/κρατήματος παιδιών βρίσκονται σε <20' απόσταση στην Αθήνα. Οι γονείς του είναι επαγγελματίες αγρότες και μεγαλύτεροι σε ηλικία => αδύνατη η ανάληψη ευθύνης του εγγονιού.
4. Η γυναίκα δεν έχει πει «ναι» στην μετακόμιση.

Συνολικά, φαίνεται σαν ΕΣΥ θέλεις να γυρίσεις εκεί που μεγάλωσες και χρησιμοποιείς το παιδί σου για να το κάνεις. Όχι σε οποιαδήποτε επαρχιακή πόλη, προτάθηκαν αρκετές, στην πόλη όπου μεγάλωσες εσύ. Δεν είναι ανάγκη του παιδιού, είναι δική σου ανάγκη. Ένας ψυχολόγος θα σου πει ακριβώς τον λόγο. Το ενδεχόμενο μετακόμισης του ζευγαριού έπρεπε να συζητηθεί πριν το παιδί, μη σου πω πριν τον γάμο. Μα 15 χρόνια ασφυκτιάς σε διαμερίσματα της Αθήνας και δεν βρίσκεις πάρκιν και δεν το έχετε λύσει; Αυτά τα προβλήματα υπήρχαν και πριν την εγκυμοσύνη. Τώρα πιέζει ο χρόνος, γιατί σε 3-4 χρόνια, το επιχείρημα θα είναι τζούφιο, θα είναι η σειρά της γυναίκας να πει «εδώ είναι καλύτερα για το παιδί, έχει τους φίλους του, τους γιατρούς που γνωρίζουν το ιστορικό του κτλ κτλ».

Η γυναίκα σου σου είπε ήδη όχι. Με χίλιους τρόπους:

«[Όχι,] δεν μ'αρέσει η κλειστή κοινωνία» (οκ, ούτε εσένα λες, αλλά είσαι άντρας και ντόπιος, ίδια τα σταθμά;),

«[Όχι,] δε θέλω δάνειο»,

«[Όχι,] πώς θα πληρώνουμε το δάνειο;»,

«[Όχι,] δεν θα έχουμε γιατρό/φροντιστήριο/άλλο»,

«[Όχι,] δε θέλω να πουλήσουμε το σπίτι (μου), θα πάρει αξία με το μετρό (τυράκι)»,

«[Όχι,] άμα θες μονοκατοικία, ας πάρουμε εντός λεκανοπεδίου (συμβιβασμός)».

Καμιά γνώμη ή στατιστικό στοιχείο δεν θα αλλάξει αυτό που θέλει η ίδια για τη ζωή της. Η οικογένεια στο Ναύπλιο απλά σου 'λαχε, την οικογένεια στην Αθήνα τη διάλεξες εσύ. Θες να την απομακρύνεις από τους φίλους και τους συγγενείς της μετά τη γέννα. Μακριά από τον γιατρό της, να κάνει 2 ώρες για κάθε γυναικολογικό. Μη βάλεις τις ανάγκες της κάτω από την αποψάρα 100+1 αγνώστων στο φόρουμ, κάτω από τις ανάγκες ενός αγέννητου, για το οποίο μαντεύεις από τώρα ποιές θα είναι, λες κι έδειξε ο προγεννητικός ότι θα έχει ανάγκη από μεζονέτα με κήπο στο Ναύπλιο.

Μόλις γεννηθεί, θα είστε 110% απασχολημένοι και οι δύο, δεν θα υπάρχει το δίλημμα τσιμέντο-χωράφι, σκύλος-αγελάδα, παπί-πατίνι. Δύο εν ενεργεία αγρότες μεγάλης ηλικίας δεν μπορούν να έχουν την επίβλεψη ενός παιδιού. Ναι, η βοήθεια από οποιονδήποτε -εν προκειμένης των γονιών της-  αλλάζει την στρόφιγγα στα ++++ και ναι, υπάρχει πάντα η επιλογή να πληρώσεις επαγγελματία αν δεν μπορείς να την παρέχεις ο ίδιος. Προίκα μωρού, μαθήματα τοκετού, αποταμιεύσεις για έκτακτα έξοδα γέννας, φροντίδα/φύλαξη παιδιού όταν οι γονείς της δεν θα μπορούν ή δεν θα θέλουν να το κάνουν, πώς θα μοιράσετε την άδεια για να μην τα φτύσετε (μπορεί οι ΔΥ να έχετε 1 χρόνο έκαστος, δεν ξέρω), ποια χόμπι αφήνετε, ποιά κρατάτε για την ψυχική σας ισορροπία. Άπειρα πράγματα για να αγχωθείς και να απασχολήσεις το μυαλό σου. Πόσο κοστίζει η αγορά θέσης πάρκιν στην περιοχή; Τα έργα του μετρό κάποτε θα τελειώσουν.

Γενικότερα, όλα αυτά που κάνουμε «για τα παιδιά μας»...μπούρδες. Για εμάς τα κάνουμε. Οπότε καλύτερα να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε εμείς και όχι αυτά που μας λένε οι άλλοι (αδέρφια, γονείς, φίλοι, συνεργάτες, φόρουμ) πως θα είμαστε καλύτερα αν κάνουμε. Χαρούμενοι γονείς=>χαρούμενο παιδί.

Και για να σας βάλω ετεροκανονικές φωτιές: 🔥 αν το παιδί τους βγει γκέι; Εκεί κι αν θα έχει επιλογές στην επαρχία! Να το δολοφονήσουν οι φίλοι του πάνω «στην πλάκα», να εξαφανιστεί και να μη βρίσκουν το πτώμα του, να ζει με τις ενοχές ότι ο πατέρας του αυτοκτόνησε εξ'αιτίας του γιατί δεν άντεχε τα ομοφοβικά σχόλια στο καφενείο, ξύλο μέχρι λιποθυμίας από τον θείο, διορθωτικούς βιασμούς, βιασμός+απόρριψη στα βράχια για να ψοφήσει στη -καθαρή μεν- θάλασσα, αυτοκτονία. Σίγουρα, τα βρίσκεις και στην πόλη, αλλά είναι πιο δύσκολη πίστα η επαρχία. Θα είσαι έτοιμος να γυρίσεις Κυψέλη για το καλό του παιδιού;

 

Την ίδια στιγμή, σε καποιο διπλανό φόρουμ: «Ο σύζυγός μου θέλει να παρατήσουμε τη ζωή στην Αθήνα και να αγοράσουμε σπίτι στο Ναύπλιο όπου μένουν οι γονείς κι ο αδερφός του. Μπορούμε να πάρουμε εύκολα μετάθεση και οι δύο (ΔΥ). Εγώ έχω τις παρέες μου στην Αθήνα, ιδιόκτητο σπίτι σε αξιοπρεπή περιοχή (σε λίγο θα έχουμε και μετρό), το οποίο ενδέχεται να πουλήσουμε για να χρηματοδοτηθεί η αγορά μονοκατοικίας. Πρότεινα να αγοράσουμε μονοκατοικία εντός λεκανοπεδίου, αφού είναι τόσο σημαντικό για εκείνον να μην έχει κοινόχρηστα και να φωνάζουμε όσο θέλουμε χωρίς να ενοχλούμε τους γείτονες. Είναι η πρώτη μου εγκυμοσύνη και η μάνα μου μένει 20' από εμάς(με κίνηση), στην επαρχία δεν ξέρω πως θα μπορούσε να αφήσει τις υποχρεώσεις της για να με βοηθάει. Οι δικοί του γονείς εργάζονται στα χωράφια και είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, δεν πιστεύω πως έχουν το κουράγιο να κρατήσουν το παιδί αν χρειαστεί και, όπως και να το κάνουμε, οι γονείς μου είναι δικοί μου άνθρωποι, με μεγάλωσαν, έχω άλλη σχέση μαζί τους, τα πεθερικά ήρθαν μαζί με τον σύζυγο. Φοβάμαι πως θα είμαι απομονωμένη και ξένη σ'έναν τόπο που δεν διάλεξα, αλλά λένε πως το τσίπουρο κι ο μεζές είναι ανώτερα στην επαρχία. Να το κάνω για το παιδί;»

Τάδε έφη κουτορνίθι. 

[basilis_k6]

5 ώρες πριν, Thresh είπε

Μου φαίνεται ότι είναι λίγο υποκειμενικό το "φοβερό" σε συνδυασμό με την τιμή ή κάνω λάθος? 

οπου παιρνεις σπιτι με 150 δεν θες να πας να μεινεις. οι καλες περιοχες ειναι ΠΟΛΥ παραπανω. προφανως μιλαω για μονοκατοικία. σε διαμερισμα στην επαρχια ειναι υποβαθμιση. ενταξει υπαρχουν και τουμπανα οροφοδιαμερισματα αλλα ποσα?

[Mx10]

2 ώρες πριν, koytorni8i είπε

tl;dr; Μένεις Άνω Κυψέλη για λίγα χρόνια ακόμη. Συζητάτε την μετακόμιση ανεξάρτητα του παιδιού.

 

trigger alert: μη-δημοφιλής γνώμη, έργα μετρό, ηλεκτρικά πατίνια, σεντόνι

Δεν τίθεται στ'αλήθεια ερώτηση για την ποιότητας ζωής μεταξύ επαρχίας-πρωτεύουσας. Ο άνθρωπος ζητάει επιβεβαίωση για τη γνώμη του ότι στην επαρχία και συγκεκριμένα στο Ναύπλιο, είναι καλύτερα από την Αθήνα όταν έχεις παιδί. Τον ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα όχι απλά υπέρ της επαρχίας, αλλά υπέρ της αμετάκλητης μετακόμισης -πώληση νυν 1ης κατοικίας και αγορά άλλης- επειδή η σύζυγος δεν θέλει και δεν πείθεται, ας την εξαναγκάσουμε με τρόπο που δεν θα μπορεί στο μέλλον να ξεφύγει. Έχουμε ότι:

1. Το σπίτι που μένουν στην Αθήνα είναι της γυναίκας, η οποία δεν είναι σίγουρη αν θέλει μετακόμιση στο Ναύπλιο, προτιμά λεκανοπέδιο-ίσως της αρέσει κιόλας το κέντρο, ίσως μιλάμε για το πατρικό της και να μεγάλωσε Κυψέλη.
2. Προτείνει να πουληθεί η περιουσία της γυναίκας -με μεγάλη αντικειμενική αξία που θα ανέβει μόλις φτιαχτεί και μετρό- για ένα «όνειρο» που δεν είναι δικό της. Εννοείται πως πρέπει να έχει λόγο και η γυναίκα στο ζευγάρι (ζείτε στο 1950 εσείς;), και μάλιστα τον πρώτο λόγο δεδομένης της περίπτωσης, ελπίζω να έκανε προγαμιαίο. Υπάρχει και το πατρικό των γονιών στο Ναύπλιο, αν πρέπει να ρευστοποιηθεί κάτι για τη χρηματοδότηση του νέου σπιτιού.
3. Τα πεθερικά που θα προσφέρουν την τζάμπα εργασία του μεγαλώματος/κρατήματος παιδιών βρίσκονται σε <20' απόσταση στην Αθήνα. Οι γονείς του είναι επαγγελματίες αγρότες και μεγαλύτεροι σε ηλικία => αδύνατη η ανάληψη ευθύνης του εγγονιού.
4. Η γυναίκα δεν έχει πει «ναι» στην μετακόμιση.

Συνολικά, φαίνεται σαν ΕΣΥ θέλεις να γυρίσεις εκεί που μεγάλωσες και χρησιμοποιείς το παιδί σου για να το κάνεις. Όχι σε οποιαδήποτε επαρχιακή πόλη, προτάθηκαν αρκετές, στην πόλη όπου μεγάλωσες εσύ. Δεν είναι ανάγκη του παιδιού, είναι δική σου ανάγκη. Ένας ψυχολόγος θα σου πει ακριβώς τον λόγο. Το ενδεχόμενο μετακόμισης του ζευγαριού έπρεπε να συζητηθεί πριν το παιδί, μη σου πω πριν τον γάμο. Μα 15 χρόνια ασφυκτιάς σε διαμερίσματα της Αθήνας και δεν βρίσκεις πάρκιν και δεν το έχετε λύσει; Αυτά τα προβλήματα υπήρχαν και πριν την εγκυμοσύνη. Τώρα πιέζει ο χρόνος, γιατί σε 3-4 χρόνια, το επιχείρημα θα είναι τζούφιο, θα είναι η σειρά της γυναίκας να πει «εδώ είναι καλύτερα για το παιδί, έχει τους φίλους του, τους γιατρούς που γνωρίζουν το ιστορικό του κτλ κτλ».

Η γυναίκα σου σου είπε ήδη όχι. Με χίλιους τρόπους:

«[Όχι,] δεν μ'αρέσει η κλειστή κοινωνία» (οκ, ούτε εσένα λες, αλλά είσαι άντρας και ντόπιος, ίδια τα σταθμά;),

«[Όχι,] δε θέλω δάνειο»,

«[Όχι,] πώς θα πληρώνουμε το δάνειο;»,

«[Όχι,] δεν θα έχουμε γιατρό/φροντιστήριο/άλλο»,

«[Όχι,] δε θέλω να πουλήσουμε το σπίτι (μου), θα πάρει αξία με το μετρό (τυράκι)»,

«[Όχι,] άμα θες μονοκατοικία, ας πάρουμε εντός λεκανοπεδίου (συμβιβασμός)».

Καμιά γνώμη ή στατιστικό στοιχείο δεν θα αλλάξει αυτό που θέλει η ίδια για τη ζωή της. Η οικογένεια στο Ναύπλιο απλά σου 'λαχε, την οικογένεια στην Αθήνα τη διάλεξες εσύ. Θες να την απομακρύνεις από τους φίλους και τους συγγενείς της μετά τη γέννα. Μακριά από τον γιατρό της, να κάνει 2 ώρες για κάθε γυναικολογικό. Μη βάλεις τις ανάγκες της κάτω από την αποψάρα 100+1 αγνώστων στο φόρουμ, κάτω από τις ανάγκες ενός αγέννητου, για το οποίο μαντεύεις από τώρα ποιές θα είναι, λες κι έδειξε ο προγεννητικός ότι θα έχει ανάγκη από μεζονέτα με κήπο στο Ναύπλιο.

Μόλις γεννηθεί, θα είστε 110% απασχολημένοι και οι δύο, δεν θα υπάρχει το δίλημμα τσιμέντο-χωράφι, σκύλος-αγελάδα, παπί-πατίνι. Δύο εν ενεργεία αγρότες μεγάλης ηλικίας δεν μπορούν να έχουν την επίβλεψη ενός παιδιού. Ναι, η βοήθεια από οποιονδήποτε -εν προκειμένης των γονιών της-  αλλάζει την στρόφιγγα στα ++++ και ναι, υπάρχει πάντα η επιλογή να πληρώσεις επαγγελματία αν δεν μπορείς να την παρέχεις ο ίδιος. Προίκα μωρού, μαθήματα τοκετού, αποταμιεύσεις για έκτακτα έξοδα γέννας, φροντίδα/φύλαξη παιδιού όταν οι γονείς της δεν θα μπορούν ή δεν θα θέλουν να το κάνουν, πώς θα μοιράσετε την άδεια για να μην τα φτύσετε (μπορεί οι ΔΥ να έχετε 1 χρόνο έκαστος, δεν ξέρω), ποια χόμπι αφήνετε, ποιά κρατάτε για την ψυχική σας ισορροπία. Άπειρα πράγματα για να αγχωθείς και να απασχολήσεις το μυαλό σου. Πόσο κοστίζει η αγορά θέσης πάρκιν στην περιοχή; Τα έργα του μετρό κάποτε θα τελειώσουν.

Γενικότερα, όλα αυτά που κάνουμε «για τα παιδιά μας»...μπούρδες. Για εμάς τα κάνουμε. Οπότε καλύτερα να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε εμείς και όχι αυτά που μας λένε οι άλλοι (αδέρφια, γονείς, φίλοι, συνεργάτες, φόρουμ) πως θα είμαστε καλύτερα αν κάνουμε. Χαρούμενοι γονείς=>χαρούμενο παιδί.

Και για να σας βάλω ετεροκανονικές φωτιές: 🔥 αν το παιδί τους βγει γκέι; Εκεί κι αν θα έχει επιλογές στην επαρχία! Να το δολοφονήσουν οι φίλοι του πάνω «στην πλάκα», να εξαφανιστεί και να μη βρίσκουν το πτώμα του, να ζει με τις ενοχές ότι ο πατέρας του αυτοκτόνησε εξ'αιτίας του γιατί δεν άντεχε τα ομοφοβικά σχόλια στο καφενείο, ξύλο μέχρι λιποθυμίας από τον θείο, διορθωτικούς βιασμούς, βιασμός+απόρριψη στα βράχια για να ψοφήσει στη -καθαρή μεν- θάλασσα, αυτοκτονία. Σίγουρα, τα βρίσκεις και στην πόλη, αλλά είναι πιο δύσκολη πίστα η επαρχία. Θα είσαι έτοιμος να γυρίσεις Κυψέλη για το καλό του παιδιού;

 

Την ίδια στιγμή, σε καποιο διπλανό φόρουμ: «Ο σύζυγός μου θέλει να παρατήσουμε τη ζωή στην Αθήνα και να αγοράσουμε σπίτι στο Ναύπλιο όπου μένουν οι γονείς κι ο αδερφός του. Μπορούμε να πάρουμε εύκολα μετάθεση και οι δύο (ΔΥ). Εγώ έχω τις παρέες μου στην Αθήνα, ιδιόκτητο σπίτι σε αξιοπρεπή περιοχή (σε λίγο θα έχουμε και μετρό), το οποίο ενδέχεται να πουλήσουμε για να χρηματοδοτηθεί η αγορά μονοκατοικίας. Πρότεινα να αγοράσουμε μονοκατοικία εντός λεκανοπεδίου, αφού είναι τόσο σημαντικό για εκείνον να μην έχει κοινόχρηστα και να φωνάζουμε όσο θέλουμε χωρίς να ενοχλούμε τους γείτονες. Είναι η πρώτη μου εγκυμοσύνη και η μάνα μου μένει 20' από εμάς(με κίνηση), στην επαρχία δεν ξέρω πως θα μπορούσε να αφήσει τις υποχρεώσεις της για να με βοηθάει. Οι δικοί του γονείς εργάζονται στα χωράφια και είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία, δεν πιστεύω πως έχουν το κουράγιο να κρατήσουν το παιδί αν χρειαστεί και, όπως και να το κάνουμε, οι γονείς μου είναι δικοί μου άνθρωποι, με μεγάλωσαν, έχω άλλη σχέση μαζί τους, τα πεθερικά ήρθαν μαζί με τον σύζυγο. Φοβάμαι πως θα είμαι απομονωμένη και ξένη σ'έναν τόπο που δεν διάλεξα, αλλά λένε πως το τσίπουρο κι ο μεζές είναι ανώτερα στην επαρχία. Να το κάνω για το παιδί;»

Σε ευχαριστώ πολύ για την άποψη σου και το σεντόνι! Κάπου το χασες όμως! Η περιουσία της γυναίκας μου είναι της γυναίκας μου και δεν έχω κανένα σκοπό να την κάνω απο «της» - «μας»! Έγραψα ότι επουδενί δεν θα ζητουσα να πουλήσουμε το σπίτι της για να πάρουμε στο Ναύπλιο, όπου είναι ο τόπος μου. Η μόνη περίπτωση που θα μπαιναμε στην διαδικασία πώλησης θα ήταν μόνο για αγορά άλλου εντός αττικής που και πάλι θα ήταν στο όνομα της δεν θα το έπαιρνα μισό-μισο! Ολα αυτά είχαν συζητηθεί πολύ πριν το γάμο και εγώ αναλογιζόμενος όλα όσα έχω αναφέρει, είχα εκφράσει ξεκάθαρα την επιθυμία της αλλαγής και δεν ήταν αρνητική, όμως όταν οι συνθήκες αλλάζουν είναι φυσικό να το σκέφτεται περισσότερο και αυτή και εγώ εννοείται ! Δεν είμαι «δικτάτορας»  να αποφασίσω και να την αναγκάσω να γίνει κάτι που θα βάλει σε κίνδυνο το γαμο μας 

Επίσης , μήπως να ρωτήσω το νεογέννητο τι θα προτιμούσε ή εσύ συμβουλεύεσαι τα 5-10 χρόνα για αποφάσεις που αφορούν την  οικογένεια σου! Δεν είναι μόνο η επιθυμία μου ,  απλά επειδή έζησα και στην επαρχία και στην Αθήνα θεωρώ ότι τώρα που με το καλό κάνουμε οικογένεια οι συνθήκες ίσως θα ήταν καλύτερες εκεί. ( στα 18-30  εννοείται ότι θεωρώ την Αθήνα καλύτερη)! Το ότι βρήκα σύζυγο από την χψ Αθήνα και όχι από τον τόπο μου και ότι θέλω να την πάρω μακρυά και καλά, είναι εντελώς άτοπο ! Δλδ αν έμενα σε ημιυπόγειο στην ομόνοια και ήταν το πατρικό μου ,δεν θα είχε δίκιο η γυναίκα μου, να μου ζητάει να παμε να ζήσουμε σε άλλο σπίτι από την στιγμή που θα καλυτέρευαν οι συνθήκες διαβίωσης; 
Ετσι και εγώ προσωπικά θεωρώ ότι η μετάβαση θα καλυτέρευε τις συνθήκες της οικογένεια μας ! Δεν είναι ούτε απωθημένο, ούτε τίποτα όπως θεωρείς ! 
 

- Ειδικά, Αυτό που έγραψες για το αν τυχόν βγει γκεϊ, παραήταν τρικυμία εν κρανίω! Να αποφασίσουμε για τον μόνιμο τόπο κατοικίας με το σκεπτικό τι θα γίνει  αν τυχόν βγει γκεϊ ή λεσβία; 

 

Ζήτησα την γνώμη , για το αν θα μπαίνατε στην διαδικασία αλλαγής , δανείου εφόσον υπάρχει σπίτι κτλπ! 
 

Υγ1: Για σένα αν το παιδί μπορούσε να εκφράσει τις επιθυμίες του, θα ήταν σημαντικότερο πόσο κοντά είναι ο παιδίατρος του ή αν έχει χώρο να κάνει ποδήλατο, τρίκυκλο όπου και ότι ώρα θέλει; 

 

Υγ2: Σπίτι με 150κ δεν βρίσκεις στο Ναύπλιο ( με καλύτερες συνθήκες από το υπάρχον της Αθήνας δλδ μονοκατοικία- Μεζονέτα 15ετιας μαξ , 100 τμ και άνω) . Δεν θα συζητούσα να πάω σε σπίτι χειρότερο από αυτό που μένουμε καθώς δεν βελτιώνουμε κάτι στο συνολο 

Υγ3: Ναύπλιο=145 χλμ Από κέντρο Αθήνας,

όχι υπερατλαντικό ταξίδι δλδ λίγο λιγότερο σε ώρα από Κηφισιά- Πειραιάς σε ώρα αιχμής

Επεξ/σία Σάββατο στις 06:26 μμ από Mx10

[Ukforthemoment]

Μόλις τώρα, Mx10 είπε

 

Υγ: Σπίτι με 150κ δεν βρίσκεις στο Ναύπλιο ( με καλύτερες συνθήκες από το υπάρχον της Αθήνας δλδ μονοκατοικία- Μεζονέτα 15ετιας μαξ , 100 τμ και άνω) . Δεν θα συζητούσα να πάω σε σπίτι χειρότερο από αυτό που μένουμε καθώς δεν βελτιώνουμε κάτι στο συνολο 

Για μονοκατοικία στο Ναυπλιο θα είσαι εκτός Ναυπλίου.Δευτερο αμάξι υπάρχει;

[Mx10]

10 λεπτά πριν, Ukforthemoment είπε

Για μονοκατοικία στο Ναυπλιο θα είσαι εκτός Ναυπλίου.Δευτερο αμάξι υπάρχει;

Υπάρχει! 

[Wspr]

Αν η ερωτηση σου ειναι οικονομικης φυσεως δλδ :

1 ώρα πριν, Mx10 είπε

Ζήτησα την γνώμη , για το αν θα μπαίνατε στην διαδικασία αλλαγής , δανείου εφόσον υπάρχει σπίτι κτλπ! 

Ολα εξαρτωνται απο την τιμη δλδ ποσο θα βρεις να το πουλησεις και ποσο θα βρεις να αγορασεις.

Για να ξεμπερδευτεις τιμη ακινητου=τιμη οικοπεδου+τιμη απ τα ντουβαρια.

Η τιμη απ τα ντουβαρια ειναι στανταρ οποτε η τιμη οικοπεδου καθοριζει και την τιμη ακινητου η οποια με τη σειρα της καθοριζεται απ το νομο προσφορας και ζητησης.

Παραδειγμα:το ιδιο ακριβως ακινητο ειναι πιο φτηνο στο ναυπλιο σε σχεση με την αθηνα και πιο φτηνο απ την αθηνα σε σχεση με τη Νεα Υορκη γιατι το θελουν περισσοτεροι ανθρωποι.

Επειδη δεν εισαι 100% σιγουρος για το αν σου αρεσει το Ναυπλιο καλυτερα να μην παρεις μονιμες οικονομικες αποφασεις δλδ παιρνω δανειο και αγοραζω σπιτι καθως αν αλλαξει η αποφαση σου θα σου στοιχισει πολυ ακριβα.Ολα αυτα αλλαζουν αν βρεις κατι πολυ φτηνο.

Το ιδιο ισχυει και στην Αθηνα,προφανως πουλας Κυψελη αλλα μονο αν το δωσεις ακριβα.

Το ιδιο ισχυει και στο λεκανοπεδιο και σε οποιοδηποτε μερος της γης.Υπολογιζεις ενα 4-8% χασουρα απ την αγοραπωλησια που παει στο κρατος και σε συμβολαιογραφους/δικηγορους/μηχανικους και προχωρας αναλογως το τι σε συμφερει.

Στην περιπτωση σου συγκεκριμενα κανεις δεν μπορει να σου απαντησει αν και ποσο αξιζει να κανεις μια οικονομικη κινηση και επειδη μαλλον ουτε και εσυ ξερεις keep it simple:αν αποφασισεις να πας επαρχια για τους λογους που αναλυθηκαν παραπανω νοικιασε το σπιτι στην Αθηνα και με τα χρηματα νοικιασε ενα σπιτι στο Ναυπλιο.

[SB_1957]

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τον τρόπο ζωής σας.

Πώς ακριβώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας? 

Αν είστε σπιτόγατοι -σπίτι-δουλειά-σπίτι-, η επαρχία είναι εντάξει.

Αν είστε σχεδόν κάθε μέρα-βράδυ έξω -καφέ-φαγητό-ποτό-θέατρο-κλαμπ κ.λπ.- στην επαρχία θα μαραζώσετε!

Αν είστε κάτι ενδιάμεσο, σπίτι-δουλειά τις καθημερινές και βγαίνετε για διασκέδαση μόνο ΣΚ και αργίες, ίσως να μην έχετε πρόβλημα στην επαρχία, αφού θα μπορείτε να πάτε και Αθήνα για διασκέδαση.

Φυσικά παίζει ρόλο και ο κύκλος σας. Αν συναντιέστε συχνά με φίλους είτε για έξοδο είτε σε σπιτική μάζωξη, λίγο δύσκολο να το έχετε αυτό στην επαρχία.

Έχετε υπόψη ότι η ζωή σας θα αλλάξει ριζικά μόλις γεννηθεί το παιδί, καθώς όλο τον ελεύθερο χρόνο σας θα τον αφιερώνεται στη φροντίδα και την ανατροφή του. Εκτός αν το φορτώσετε σε γιαγιά-παππού, αλλά και πάλι θα περιοριστεί πάρα πολύ.

Τελικά την απόφαση θα την πάρετε με τη γυναίκα σου, αφού λάβετε υπόψη πολλά πράγματα, χωρίς να είναι και πάλι βέβαιο ότι θα τα προβλέψετε όλα. Η ζωή δεν πάει πάντα όπως την σχεδιάζουμε.

Να είστε καλά και με το καλό να δεχθείτε το μωράκι σας.

[Mx10]

1 ώρα πριν, SB_1957 είπε

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τον τρόπο ζωής σας.

Πώς ακριβώς περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας? 

Αν είστε σπιτόγατοι -σπίτι-δουλειά-σπίτι-, η επαρχία είναι εντάξει.

Αν είστε σχεδόν κάθε μέρα-βράδυ έξω -καφέ-φαγητό-ποτό-θέατρο-κλαμπ κ.λπ.- στην επαρχία θα μαραζώσετε!

Αν είστε κάτι ενδιάμεσο, σπίτι-δουλειά τις καθημερινές και βγαίνετε για διασκέδαση μόνο ΣΚ και αργίες, ίσως να μην έχετε πρόβλημα στην επαρχία, αφού θα μπορείτε να πάτε και Αθήνα για διασκέδαση.

Φυσικά παίζει ρόλο και ο κύκλος σας. Αν συναντιέστε συχνά με φίλους είτε για έξοδο είτε σε σπιτική μάζωξη, λίγο δύσκολο να το έχετε αυτό στην επαρχία.

Έχετε υπόψη ότι η ζωή σας θα αλλάξει ριζικά μόλις γεννηθεί το παιδί, καθώς όλο τον ελεύθερο χρόνο σας θα τον αφιερώνεται στη φροντίδα και την ανατροφή του. Εκτός αν το φορτώσετε σε γιαγιά-παππού, αλλά και πάλι θα περιοριστεί πάρα πολύ.

Τελικά την απόφαση θα την πάρετε με τη γυναίκα σου, αφού λάβετε υπόψη πολλά πράγματα, χωρίς να είναι και πάλι βέβαιο ότι θα τα προβλέψετε όλα. Η ζωή δεν πάει πάντα όπως την σχεδιάζουμε.

Να είστε καλά και με το καλό να δεχθείτε το μωράκι σας.

Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ ! Κάθε καλό εύχομαι και σε σένα 

[Dorian]

4 ώρες πριν, Mx10 είπε

 

 

Ζήτησα την γνώμη , για το αν θα μπαίνατε στην διαδικασία αλλαγής , δανείου εφόσον υπάρχει σπίτι κτλπ! 

εντελώς κυνικά έχεις αξιόλογη κληρονομιά οικογενειακά ακινητα Ναυπλιο και γύρω; Χωράφια, κήπους, οικοπεδα, μικρά έστω παλια σπίτια, αποθήκη μαγαζί κλπ; όχι κανενα ερείπιο σε κάποιο ερημο χωριό στο βουνό και χωράφακι που δεν ξέρεις που είναι μεσα στα βάτα. Αν ναι αξίζει να το σκεφτείς, σε συνδυασμό με το να έχεις ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, στενή οικογένεια, μεγάλο σόι ξαδέρφια κλπ. Τα όρια τι ειναι αξιόλογο προφανώς τα βάζεις εσύ. Το ότι ήσουν από το Ναύπλιο δεν σημαίνει τίποτα, μονο ότι έχεις περιουσία και συγγενείς εκεί.

[Tetrix]

Up - 19 ώρες χωρίς update! 

[Rebelos2018]

Θα πρότεινα στην συντονιστική ομάδα το παρόν νήμα να παραμείνει ανοιχτό, έτσι ώστε να προσθέτουμε όλοι μας την εμπειρία μας, την άποψη μας, την σκέψη μας.