Προς το περιεχόμενο

Προγράμματα, σχόλια συναυλιών, lives, events, parties, festivals κλπ.


Cristina

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 2,8k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Α ναι.

 

Το λάιβ ήταν γενικά πολύ καλό. Εγώ δεν ήμουν πολύ καλά ψυχολογικά με αποτέλεσμα να μην το απολαύσω όπως έπρεπε. Αν και στην αρχή που βγήκαν οι Maybeshewill με φτιάξαν λίγο με τον ρυθμό τους και τα ανεβαστικά τους κομμάτια μετά ήμουν έτοιμος για ύπνο με αποτέλεσμα να δω ως την μέση τους CBP όρθιος και μετά πήγα έκατσα κάπου.

 

Πάντως ήταν πολύ καλοί όλοι τους. Το μόνο πράγμα που δεν άρεσε σε πολλούς ήταν ότι οι maybeshewill είχαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ προηχογραφημένα σημεία και κάπου ξίνιζε το θέμα. Με έναν πληκτρά που θα χειριζόταν και τα εφέ τους θα λυνόταν το θέμα αλλά δεν είχαν. Σε κάποιες φάσεις δεν έπαιζε κανείς και εμείς ακούγαμε απλά το σημείο. Anyway. Οι CBP πολύ καλοί, αυτό ακριβώς που θα περίμενε ο καθένας απο αυτούς δηλαδή.

 

Τούτα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να σου πω την αλήθεια με ένα πρόχειρο άκουσμα, οι maybeshewill μου άρεσαν περισσότερο από τους cbp

(Από δισκογραφία πάντα...)

Εκτός αν κάνω λάθος και έχεις να προτείνεις να ακούσω κάτι συγκεκριμένο

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να σε πω, αλλά είναι προσωπικά γούστα οπότε απλά πάρε μια ιδέα και κρίνε.

 

Οι CBP εάν δεν είχαν φωνή θα ήταν αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ το είδος που με ξετρελαίνει περισσότερο στην μουσική. Αλλά έχουν, οπότε μου είναι μεν αρεστοί αλλά όχι και στο τοπ της λίστας μου. Θα μου πείς τώρα, εντάξει δεν συμετέχει και τόσο πολύ η φωνή, αλλά αλλιώς εξελίσσεται ένα κομμάτι όταν δεν έχει καθόλου φωνητικά στοιχεία και αλλιώς όταν είναι τελείως instrumental (βλ. πχ Godspeed You! Black Emperor που είναι στο τοπ της λίστας μου)

Όλες κι όλες τους οι κυκλοφορίες είναι δύο: A Love of Shared Disasters και The Resurrectionists/Night Raider το οποίο είναι διπλό. (Το 200 Tons of Bad Luck είναι συλλογή με τα καλύτερα απο τα The Resurrectionists και Night Raider) Προσωπικά το πρώτο δεν μ'αρέσει. Το δεύτερο όμως, που είναι ουσιαστικά δύο διαφορετικά cd σε ένα πακέτο είναι αριστουργηματικό. Εγώ το ακούω πολύ ευχάριστα δηλαδή. Οπότε σου προτείνω αυτό. (Έχει και ωραία συσκευασία, αν θες το τσιμπάς απο το play: http://www.play.com/Music/CD/4-/9493916/The-Ressurectionists-Night-Raider/Product.html)

 

Οι Maybeshewill απο την άλλη έχουν δύο κυκλοφορίες που δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά μεταξύ τους. Θα σου πρότεινα την πρώτη με τίτλο ''Not For Want of Trying'' γιατί τα κομμάτια μου αρέσουν πιο πολύ. Αλλά και πάλι ως εδώ. Δεν τους είχα σε πολύ μεγάλη εκτίμηση πριν τους δω live. Προχθές όμως με ανεβάσαν την διάθεση ξαφνικά. Και πραγματικά είχαν έναν ήχο καμπάνα. Δεν ξανάκουσα τόσο καλό ήχο σε λάιβ...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το Yiorgos Fakanas Group ξεκινάει δυναμικά και δημιουργικά τη νέα μουσική χρονιά του, και ο Frank Gambale θα είναι ο πρώτος καλεσμένος του στο ΑΘΗΝΑ Live (μέσα στο Ωδείο Τέχνης Γ.Β. Φακανάς) για δύο βραδιές 24 και 25 Οκτωβρίου.

Ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες του κόσμου, ο Frank Gambale, ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από τα 7 του χρόνια, στην Καμπέρα της Αυστραλίας όπου γεννήθηκε.

Στα 15 του, επηρρεασμένος αλλά και εμπνευσμένος από τους αυτοσχεδιασμούς του Corea και του Michael Brecker, άρχισε να ασχολείται και να εξελίσσει την "Sweep Picking Technique". Μία τεχνική την οποία ανακάλυψε ο ίδιος και που πλέον έχει μείνει στην ιστορία της κιθάρας σαν το προσωπικό στυλ του Frank Gambale και στην οποία είναι αδιαμφησβητητα "Master".

Στα 23 του αφήνει πίσω την Αυστραλία και εγκαθίσταται στο Hollywood, όπου λίγα χρόνια μετά, και αφού τελείωσε τις σπουδές του, άρχισε να διδάσκει, ενώ ταυτόχρονα εκδίδεται και το πρώτο του βιβλίο το οποίο εξηγεί τη μοναδική τεχνική του.

Συνεργάζεται με τον Jean Luc Ponty και μετά το πέρας της περιοδείας τους και αφού επελέγη από τον Chick Corea ως ο καλίτερος κιθαρίστας, ξεκινάει τη διεθνή πορεία και καριέρα του. Μια πορεία που τον οδήγησε στην κορυφή παίζοντας με τα μεγαλύτερα ονόματα της Jazz και του Fusion όπως οι: Dennis Chambers, Dave Weckl, Alain Caron, Gary Burton, Michael Brecker, John Patitucci κλπ.

Η συνεργασία λοιπόν αυτού του κιθαρίστα με το δυναμικό group του Γ. Φακανά που απαρτίζεται από τους: Τάκη Πατερέλη (σαξόφωνα), Αντώνη Ανδρέου (τρομπόνι), Μάξιμο Δράκο (keyboards), Γιώργο Φακανά (μπάσσο) και Αλέξανδρο Κτιστάκη (drums) αναμένεται να είναι εκρηκτική.

Δύο συναυλίες όπου θα παρουσιασθούν νέες συνθέσεις του Γ. Φακανά και του Frank Gambale.

 

Παρασκευή ώρα 8:30

Σάββατο ώρα 10:30

Είσοδος: 25 ευρώ

Τηλ. 210 4813605 - 210 4819355

 

 

http://www.in.gr/ath/mscenes/article5964.asp

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

INDIE FREE FESTIVAL

Σάββατο, 10 Οκτωβρίου. Λόφος Στρέφη, Εξάρχεια. Έναρξη: 4.30 μ.μ.

 

Live Stage: Misuse, Dive, Ρόδες, Vlastur, Bokomolech, Θ. Ανεστόπουλος, The Boy, Cinekod, The B'Sides, Le Skartoi, Carbonite Lemonade, Fundrakar, McYinka, Αέρα Πατέρα, Cartoons, Zen Garden, Mama Kin.

 

Electronic Stage [18:00-24:00]: Sissy Stardust, Optimus Direct Connection Sound System, Side Liner, Kinomatik.

 

Psychedelic Trance Zone [24:00-end]: Crystal Zero, Nikitas, Highpno Enton, Tritoster, Iraklis Mindphaser, Shotokan.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ναι, καλοί είναι, είχα λιώσει να τους ακούω πριν τους mogwai και τελικά δεν τους πρόλαβα στο λαηβ.. Προσωπικά τη βρίσκω και με bokomolech.

Ωραία φάση το φεστιβαλάκι, να πάτε όσοι είστε Αθήνα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...