Πρωταθλητισμός παιδιών και γονείς

[pontez2]

Με αφορμή το βιντεο απο tο πρόσφατο περιστατικό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό, όπου ένας πατέρας και ταυτόχρονα προπονητής χαστούκισε την 8χρονη κόρη του μετά την ήττα της, βγαινουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με τα όρια, τις ευθύνες και τους τρόπους παρέμβασης των γονιών σε παιδιά που κάνουν πρωταθλητισμό.

https://www.sport24.gr/taekwondo/chastoyki-se-8chroni-athlitria-apo-ton-patera-kai-proponiti-tis-meta-tin-itta-tis-sto-eyropaiko-protathlima-taekvonto.10411617.html

Δεν ειναι λιγες οι περιπτώσεις στην Ελλάδα, ειδικά σε ποδοσφαιρικους αγωνες, που οι οπαδοί γονεις παιζουν μπουνιες στις κερκιδες ή βριζονται με τους προπονητές για τα μάτια των παιδιων που βλέπουν ως πρωταθλητές, ενω γνωριζουμε και περιπτωση 16χρονου παλαιστή που πάλευε με μεγαλυτερους και πέθανε.

Η πραγματικότητα κατά τη γνωμη μου ειναι ότι πολλοί γονείς προβάλλουν τις δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στα παιδιά τους, προσπαθώντας να "διορθώσουν" το δικό τους παρελθόν μέσα από την επιτυχία των παιδιών. Το βλέπουμε πχ και στη πιεση γονιων ωστε το παιδί τους να γινει γιατρός ή δικηγόρος. Όμως, ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην ενθάρρυνση και στην πίεση; 

Έπειδη ασχολουμε με τον αθλητισμό αρκετά, παρατηρω δεκάδες φορές παιδιά να "τσακωνονται" με τους γονείς τους μετά απο αγωνα και να φωνάζουν "εσυ θέλεις να αγωνιζομαι, εγω θέλω να παίζω"....

[Ukforthemoment]

9 λεπτά πριν, pontez2 είπε

Με αφορμή το βιντεο απο tο πρόσφατο περιστατικό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό, όπου ένας πατέρας και ταυτόχρονα προπονητής χαστούκισε την 8χρονη κόρη του μετά την ήττα της, βγαινουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με τα όρια, τις ευθύνες και τους τρόπους παρέμβασης των γονιών σε παιδιά που κάνουν πρωταθλητισμό.

https://www.sport24.gr/taekwondo/chastoyki-se-8chroni-athlitria-apo-ton-patera-kai-proponiti-tis-meta-tin-itta-tis-sto-eyropaiko-protathlima-taekvonto.10411617.html

Δεν ειναι λιγες οι περιπτώσεις στην Ελλάδα, ειδικά σε ποδοσφαιρικους αγωνες, που οι οπαδοί γονεις παιζουν μπουνιες στις κερκιδες ή βριζονται με τους προπονητές για τα μάτια των παιδιων που βλέπουν ως πρωταθλητές, ενω γνωριζουμε και περιπτωση 16χρονου παλαιστή που πάλευε με μεγαλυτερους και πέθανε.

Η πραγματικότητα κατά τη γνωμη μου ειναι ότι πολλοί γονείς προβάλλουν τις δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στα παιδιά τους, προσπαθώντας να "διορθώσουν" το δικό τους παρελθόν μέσα από την επιτυχία των παιδιών. Το βλέπουμε πχ και στη πιεση γονιων ωστε το παιδί τους να γινει γιατρός ή δικηγόρος. Όμως, ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην ενθάρρυνση και στην πίεση; 

Έπειδη ασχολουμε με τον αθλητισμό αρκετά, παρατηρω δεκάδες φορές παιδιά να "τσακωνονται" με τους γονείς τους μετά απο αγωνα και να φωνάζουν "εσυ θέλεις να αγωνιζομαι, εγω θέλω να παίζω"....

Στο συγκεκριμένο μάλλον παίζει και το Κόσοβο εναντίων Σερβίας που ειναι "θανάσιμοι" εχθροί.

Οτι ειναι μαλάκας ο πατέρας  δεν το συζητάμε.

[smpt]

Αυτό που έχω δει εγώ περνώντας από ένα πολύ μικρό διάστημα στα γήπεδα του μπάσκετ σαν διαιτητής κυρίως σε παιδικό εφηβικά, είναι ότι οι περισσότεροι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους σαν προέκταση του εαυτού τους και απαιτούν να κάνουν αυτά που δεν μπορούν ή δεν μπορούσαν να κάνουν.

Το τι βρισίδι και ξύλο έχω δει κυρίως σε αγώνες κορασίδων νεανίδων δεν λέγεται.

Στα αγόρια είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Η εμπειρίες μου είναι από τη δεκαετία του 80 άλλα πραγματικά δεν έχουν αλλάξει καθόλου οι καταστάσεις.

[mpTrios]

Ο πρωταθλητισμός είναι πολύ σκληρός,γνωστά όλα δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες