Πρωταθλητισμός παιδιών και γονείς

[pontez2]

Με αφορμή το βιντεο απο tο πρόσφατο περιστατικό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό, όπου ένας πατέρας και ταυτόχρονα προπονητής χαστούκισε την 8χρονη κόρη του μετά την ήττα της, βγαινουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με τα όρια, τις ευθύνες και τους τρόπους παρέμβασης των γονιών σε παιδιά που κάνουν πρωταθλητισμό.

https://www.sport24.gr/taekwondo/chastoyki-se-8chroni-athlitria-apo-ton-patera-kai-proponiti-tis-meta-tin-itta-tis-sto-eyropaiko-protathlima-taekvonto.10411617.html

Δεν ειναι λιγες οι περιπτώσεις στην Ελλάδα, ειδικά σε ποδοσφαιρικους αγωνες, που οι οπαδοί γονεις παιζουν μπουνιες στις κερκιδες ή βριζονται με τους προπονητές για τα μάτια των παιδιων που βλέπουν ως πρωταθλητές, ενω γνωριζουμε και περιπτωση 16χρονου παλαιστή που πάλευε με μεγαλυτερους και πέθανε.

Η πραγματικότητα κατά τη γνωμη μου ειναι ότι πολλοί γονείς προβάλλουν τις δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στα παιδιά τους, προσπαθώντας να "διορθώσουν" το δικό τους παρελθόν μέσα από την επιτυχία των παιδιών. Το βλέπουμε πχ και στη πιεση γονιων ωστε το παιδί τους να γινει γιατρός ή δικηγόρος. Όμως, ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην ενθάρρυνση και στην πίεση; 

Έπειδη ασχολουμε με τον αθλητισμό αρκετά, παρατηρω δεκάδες φορές παιδιά να "τσακωνονται" με τους γονείς τους μετά απο αγωνα και να φωνάζουν "εσυ θέλεις να αγωνιζομαι, εγω θέλω να παίζω"....

[Ukforthemoment]

9 λεπτά πριν, pontez2 είπε

Με αφορμή το βιντεο απο tο πρόσφατο περιστατικό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ταεκβοντό, όπου ένας πατέρας και ταυτόχρονα προπονητής χαστούκισε την 8χρονη κόρη του μετά την ήττα της, βγαινουν διάφορα ερωτήματα σχετικά με τα όρια, τις ευθύνες και τους τρόπους παρέμβασης των γονιών σε παιδιά που κάνουν πρωταθλητισμό.

https://www.sport24.gr/taekwondo/chastoyki-se-8chroni-athlitria-apo-ton-patera-kai-proponiti-tis-meta-tin-itta-tis-sto-eyropaiko-protathlima-taekvonto.10411617.html

Δεν ειναι λιγες οι περιπτώσεις στην Ελλάδα, ειδικά σε ποδοσφαιρικους αγωνες, που οι οπαδοί γονεις παιζουν μπουνιες στις κερκιδες ή βριζονται με τους προπονητές για τα μάτια των παιδιων που βλέπουν ως πρωταθλητές, ενω γνωριζουμε και περιπτωση 16χρονου παλαιστή που πάλευε με μεγαλυτερους και πέθανε.

Η πραγματικότητα κατά τη γνωμη μου ειναι ότι πολλοί γονείς προβάλλουν τις δικές τους ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες στα παιδιά τους, προσπαθώντας να "διορθώσουν" το δικό τους παρελθόν μέσα από την επιτυχία των παιδιών. Το βλέπουμε πχ και στη πιεση γονιων ωστε το παιδί τους να γινει γιατρός ή δικηγόρος. Όμως, ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην ενθάρρυνση και στην πίεση; 

Έπειδη ασχολουμε με τον αθλητισμό αρκετά, παρατηρω δεκάδες φορές παιδιά να "τσακωνονται" με τους γονείς τους μετά απο αγωνα και να φωνάζουν "εσυ θέλεις να αγωνιζομαι, εγω θέλω να παίζω"....

Στο συγκεκριμένο μάλλον παίζει και το Κόσοβο εναντίων Σερβίας που ειναι "θανάσιμοι" εχθροί.

Οτι ειναι μαλάκας ο πατέρας  δεν το συζητάμε.

[smpt]

Αυτό που έχω δει εγώ περνώντας από ένα πολύ μικρό διάστημα στα γήπεδα του μπάσκετ σαν διαιτητής κυρίως σε παιδικό εφηβικά, είναι ότι οι περισσότεροι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους σαν προέκταση του εαυτού τους και απαιτούν να κάνουν αυτά που δεν μπορούν ή δεν μπορούσαν να κάνουν.

Το τι βρισίδι και ξύλο έχω δει κυρίως σε αγώνες κορασίδων νεανίδων δεν λέγεται.

Στα αγόρια είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Η εμπειρίες μου είναι από τη δεκαετία του 80 άλλα πραγματικά δεν έχουν αλλάξει καθόλου οι καταστάσεις.

[mpTrios]

Ο πρωταθλητισμός είναι πολύ σκληρός,γνωστά όλα δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες

 

[arxontas2323]

μια συμβουλευτικη γονεων χρειαζεται σε παρα πολλους γονεις..

ετυχε να παω ενα σαββατο πρωι να τρεξω στο σταδιο τωρα τελευταια και ειχε αγωνα κατι 8 χρονα στο ποδοσφαιρο...τοσο μπινελικι(απο 4-5 γονεις) μαζεμενο δεν εχω ακουσει ουτε σε αγωνα παοκ ολυμπιακος... 

[WhoKilledJFK]

Στις 13/11/2024 στις 1:36 ΜΜ, smpt είπε

Αυτό που έχω δει εγώ περνώντας από ένα πολύ μικρό διάστημα στα γήπεδα του μπάσκετ σαν διαιτητής κυρίως σε παιδικό εφηβικά, είναι ότι οι περισσότεροι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους σαν προέκταση του εαυτού τους και απαιτούν να κάνουν αυτά που δεν μπορούν ή δεν μπορούσαν να κάνουν.

Το τι βρισίδι και ξύλο έχω δει κυρίως σε αγώνες κορασίδων νεανίδων δεν λέγεται.

Στα αγόρια είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα.

Η εμπειρίες μου είναι από τη δεκαετία του 80 άλλα πραγματικά δεν έχουν αλλάξει καθόλου οι καταστάσεις.

Τεράστια αλήθεια!

Στις πολύ σοβαρές ακαδημίες ποδοσφαίρου(κυρίως εξωτερικό, δεν γνωρίζω και συγγνώμη προς τους εκπροσωπους αυτων εκ των προτέρων, αν συμβαίνει και εντός Ελλάδος καπου) οι γονείς περιορίζονται στον να πάνε και να φέρουν το παιδάκι, μετά έξω από την πόρτα...Δεν βλέπουν καθόλου προπόνηση και στους αγώνες με το παραμικρό, συνοδεύονται εκτός...Χώρια τις αβέρτα αποπομπές παιδιών (εξαιτιας των γονεων παντα...)από ακαδημίες σε περίπτωση συχνής παρεκτροπής (ενώ εντός των τειχών συναντά κανείς περιστατικα αποπομπής του προπονητή όταν μερίδα δυσαρεστημένων γονέων -και πελατών που πληρώνουν,βεβαίως βεβαίως- εκφράσουν τα παράπονα τους...)

Κάποτε σε ένα συγκρότημα 5Χ5-7Χ7 κλπ (στην περιοχή του Ρέντη, απλά χάζευα περιμένοντας επαγγελματικό ραντεβού εκεί κοντά...), προπονητής κάλεσε μέσα μπαμπά που ελεγε τα δικά του να αναλάβει την ομάδα για τον υπόλοιπο αγώνα...Ο τελευταίος (με κράξιμο από τους υπόλοιπους,ως συνήθως...) αφου μαζεύτηκε, στο ημίχρονο πήρε το παιδί και έφυγε...

Επεξ/σία 22 Νοεμβρίου 2024 από WhoKilledJFK