Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
15 ώρες πριν, cpc464 είπε

Καλά, εδώ και κάτι χρόνια υπάρχει προσβαση σε ένα σωρό emulation, το mame με ένα φιλο το είχαμε λιώσει πριν καμιά 20αριά χρόνια, και αυτοί μιλάνε για πνευματικά δικαιώματα;, δεν ξέρω καν αν υπάρχουν ακόμα οι εταιρείες που εφτιαξαν παιχνιδάρες όπως τις σειρές monkey island και leisure suit larry , τι φοβούνται οταν οι ίδιοι εκδότες υποστήριξαν ότι η απομακρυσμένη ακαδημαϊκή πρόσβαση δεν θα έβλαπτε την επιχειρηματική τους δραστηριότητα ;.

Τα πρώτo παιχνίδι (1984) που έπαιξα στο πρώτο μου PC ...

image.png.cb1d028ba4aedde2678cf136cc80da97.png

 

 

Το πρώτο Flight Simulator (1987) ...

image.png.6be57878a48f1c4effd25497c410c871.png

 

 

Το πρώτο μου Multiplay παιχνίδι (1989 σύνδεση PC μέσω Parallel Port)

image.png.434dab46fb19f89a779f60b409b2d89e.png

Τα έχω ακόμα τα παιχνίδια στις original 5.25" δισκέτες και κουτιά τους :)

Επεξ/σία από skapodis
Δημοσ.
4 λεπτά πριν, skapodis είπε

Τα πρώτo  Real Time Strategy που έπαιξα στο πρώτο μου PC ...

image.png.cb1d028ba4aedde2678cf136cc80da97.png

 

 

Το πρώτο Flight Simulator ...

image.png.6be57878a48f1c4effd25497c410c871.png

 

 

Το πρώτο Multiplay παιχνίδι μου (σύνδεση PC μέσω Parallel Port)

image.png.434dab46fb19f89a779f60b409b2d89e.png

Τα έχω ακόμα τα παιχνίδια στις original 5.25" δισκέτες τους :)

 

 

 

Μερικά απο τα παιχνίδια που είχαν βγεί τότε ήταν επικά, νομίζω γιατί είχαν εστιάσει στο gameplay και όχι στα γραφικά,ακόμα γελάω όταν θυμάμαι civilazation στο dos,νόμιζα οτι νικάω γιατί ήμουν εποχη του σιδήρου και είχα εξαλείψει όλους τους αντιπάλους στην περιοχή και ξαφνικά σκάει ο Σάκα των ζουλού με αποβατικά και τάνκς.

  • Haha 1
Δημοσ. (επεξεργασμένο)
17 ώρες πριν, Nick77 είπε

Πρέπει στο μέλλον να υπάρξει κάποια δικαστική απόφαση που να προβλέπει ότι εάν κάποιο αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας δεν διατίθεται πλέον στο εμπόριο, είναι δηλαδή out of print (είτε πρόκειται για βιβλίο, είτε για ταινία/μουσικό δίσκο, είτε για βιντεοπαιχνίδι) να χάνει αυτομάτως η εκδότρια εταιρεία το δικαίωμα να εμποδίσει τον ελεύθερο διαμοιρασμό του περιεχομένου αυτού. Να πρέπει να διασφαλίζει πρώτα ο εκδότης ότι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να αποκτήσει εύκολα πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτό επί πληρωμή και μάλιστα σε κανονική τιμή και όχι φουσκωμένη (κοινώς scalped). Αλλιώς να απεμπολεί το δικαίωμα οποιασδήποτε αξιώσεως πάνω στο υλικό αυτό, εφόσον διαμοιράζεται δωρεάν μεταξυ χρηστών.

Αυτό που ζητάς δεν προκειται να περάσει ποτέ από τους εκδότες.

Η τακτική τους, που είναι γνωστή από τον τομέα της λογοτεχνίας, είναι να αγοράζουν πάμφθηνα δικαιωματα μεσω της εξαγορας της αποθηκης εκδοτικων οικων που κλείνουν (σας θυμιζει κατι αυτο, πχ EA κλπ; εχω κι αλλα) και να τα κρατάνε αιχμαλωτα μέχρι να κρίνουν αυτοί ότι υπάρχει ενδιαφέρον και να εκδώσουν ότι και όποτε γουστάρουν, με όποιον τρόπο γουστάρουν.

Πολλές φορές περιμένουν επίτηδες να στερέψουν εντελώς ακόμα και από τα παλαιοβιβλιοπωλεία τα αντίτυπα, για να κάνουν μια φτηνιάρικη έκδοση της συμφοράς και να βγαλουν ό,τι βγάλουν μεχρι να ξαναπαει το βιβλιο στην αφανεια. Ενδιάμεσα, μπορεί να μείνει ανέκδοτο και εκτος αγοραστικού κοινου ακόμα και δέκα- δεκαπέντε χρόνια. Ένα παράδειγμα ήταν το έργο του Λουντέμη, που μέχρι να βγει πάλι από τα ΕΓ, το έβρισκες μόνο στις κλασσικές εκδόσεις των πβπωλειων. Μιλάμε για επιφανή συγγραφέα, το τι γίνεται στους μικρούς είναι αισχρό. 

Αλλα παραδειγματα: Ολόκληρη σχεδόν η ποιητική γενιά του '70 ( πλην Κικης δημουλά και ελαχιστων αλλων) μένει ανέκδοτη από επιλογή των μεγάλων εκδοτικων που έχουν πακέτο τους μικρούς εκδοτικούς που τα έβγαζαν τότε, ακόμα και με αυτοεκδοση. Και άλλα πολλά. 

Τίποτα από αυτά που λες δεν θα γίνει αν δεν τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα το αστείο του αγγλικού δικαίου που ακούει στον όρο copyright ή πνευματική ιδιοκτησία όπως επιλέξαμε κομψά να το λέμε εμείς. 

Προσοχή, δεν μιλάω για το δικαίωμα του δημιουργού στην αναγνώριση ακόμα και πώληση του έργου του, ή έστω και στο ίδιο δικαιωμα από την οικογένειά του για δέκα-είκοσι χρόνια. 

Μιλάω για την αστειότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή, όπου εταιρείες που απλά αποσκοπούν από τη φύση τους στο κέρδος, μπορούν να αγοράσουν δικαιώματα καλλιτεχνών εν ζωή, ή και να έχουν αυτά τα δικαιώματα εν τη γεννέσει του έργου (βλ. gaming) και να αποφασίζουν κατά το δοκούν την τύχη του, ακόμα και το μετασχηματισμό του σε κάτι εντελώς διαφορετικό. ( Για παραδειγμα η Εθνική Τράπεζα της Τουρκίας έχει τα δικαιώματα του έργου του Χικμέτ και το ανατυπώνει πετσοκομμενο, όπου αναφέρεται οτιδήποτε έχει σχέση με τις πολιτικές του ιδέες. Σε περιπτώσεις όπως στα Ανθρώπινα Τοπία, κόψανε 30% του έργου). 

Αυτό με τη σειρά του, είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε μια κοινωνία που έχουμε μάθει όλα να πουλιούνται και να αγοράζονται στην κατάλληλη τιμή. Εδώ στις "πολιτισμενες" κοινωνίες με την κατάλληλη τιμη αγοράζεις παιδάκια, ανθρώπινη ζωή και θάνατο, το Monkey Island θα σεβαστούμε;

 

Επεξ/σία από tzavardin
  • Like 6
  • Thanks 2

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...