Έχετε φίλους / το thread της μοναξιάς

[Apokios]

Είπε ο άνθρωπος νιώθει μοναξιά και εμείς τον στείλαμε να πάρει τα όρη και τα βουνά 😅 αλλά, αυτοί είμαστε 😅😅

[sphinxgr]

Στις 21/10/2024 στις 11:46 ΠΜ, great είπε

Προσοχη, μιλαει για φιλους, οχι γυναικα. Εχει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορα.

Φιλους λοιπον.

Πως καταλαβαινεις αν εχεις οντως φιλους και πως φευγουν. Καθε σαββατο πηγαιναμε για καφε 6 ατομα, καθε σαββατο για χρονια. Και παιδακια να μαζευτουμε να φαμε. Ξαφνικα σταματησα να στελνω μηνυμα να παμε για καφε, δεν μου ηρθε ποτε κατι απο τους αλλους να παμε για καφε. Για φαγητο δεν ελεγα να παμε, δεν μου ηρθε ποτε να μαζευτουμε. Σε καθε ραντεβου ολοι αργουσαν 1.5 ωρα, επεινα καφε μονος μου και μετα ερχοντουσαν σαν να μην συμβαινει τιποτα.

Σταματησα να στελνω , ξαφνικα σταματησαν να στελνουν. Παντρευτηκαν πηγαμε στους γαμους καναν παιδια ξαφνικα δεν μπορω για καφε εχω το παιδι, και να απο εδψ απο εκει. Δεν εμεινε τιποτα. Επισης νοσοκομειο 4 μερες σοβαρά, κανενα τηλεφωνο, επισης 23/7/18, ειχαν ερθει σπιτι μου δεκαδες φορες για να δουμε μπαλα, 3 ατομα δεν με πηραν ποτε τηλεφνο να μαθουν πως ειμαστε και τι εχει συμβει.

Καταλαβαινεις πολλα απο αυτά και απο το να σταματησεις να στελνεις πρωτος. Εχω κρατησει εναν φιλο, δυο απο το σχολειο που ειναι στο εξωτερικό και πολλες γνωριμιες απο δουλεια για να λες βλακειες να περναει η ωρα. απο ολλες τις δουλειες. Φιλους να βγω για φαγητο ποτο καφε οχι, ειμαι μεγαλος, πανω απο 40 δεν με νοιαζει. Εχω μια κοπελα που παιρναμε τελεια. Δεν εχω αναγκη κανεναν απο τους "φιλους".

Δεν διάβασα όλα τα μηνυματα , αλλά τα απο πάνω που έγραψε ο φίλος, με καλύπτουν απόλυτα. 

Σε γενικές γραμμές, ελάχιστοι έχουν "φίλους" μετά τα 40 και ο κύριος λόγος είναι οι διαφορετικές προτεραιότητες που έχει ο καθένας και φυσικά η έλλειψη χρόνου. Υπάρχει η πυραμίδα των προτεραιοτήτων. Στην κορυφή της που είναι κ η υψηλότερη βαρύτητα, είναι η οικογένεια / σύντροφος / παιδιά. Οι φίλοι έρχονται πιο κάτω. 

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Φίλος δεν σημαίνει ότι θα έχεις κάποιον να μιλάς κάθε μέρα και να βγαίνεις 2-3 φορές τη βδομάδα. Αυτό είναι αδιανόητο μετά τα 25. Απλά δεν γίνεται. Πρέπει να έχεις σχέση για να το κάνεις αυτό. Όποιος πιστεύει ότι θα έχει φίλους να βγαίνουν κάθε μέρα μαζί του και να τρώνε το χρόνο τους, είτε είναι 15 , είτε βαθιά νυχτωμένος. 

Εν ολίγοις αν κάποιος θέλει συντροφικότητα και παρέα, πρέπει να διαμορφώσει τη ζωή του, τα θέλω του και τα όρια του ώστε να συνυπάρξει σε σχέση. Έτσι ώστε να είναι πρώτη προτεραιότητα για κάποιον άλλο και να είναι στην κορυφή της πυραμίδας που λέγαμε. 

[giwfys]

53 minutes ago, sphinxgr said:

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Φίλος δεν σημαίνει ότι θα έχεις κάποιον να μιλάς κάθε μέρα και να βγαίνεις 2-3 φορές τη βδομάδα. Αυτό είναι αδιανόητο μετά τα 25. Απλά δεν γίνεται. Πρέπει να έχεις σχέση για να το κάνεις αυτό. Όποιος πιστεύει ότι θα έχει φίλους να βγαίνουν κάθε μέρα μαζί του και να τρώνε το χρόνο τους, είτε είναι 15 , είτε βαθιά νυχτωμένος. 

Δε νομιζω οτι ειναι αδιανοητο.

Ξερω αρκετους κοντα στα 40 που βγαινουν οπως οταν ειμασταν φοιτητες, απλα εχουν αλλαξει παρεες ή "φιλους" που να ειναι στην ιδια φαση. Δηλαδη singles, να εχουν χρηματα και να ειναι του εξω..

Απλα οπως ξαναειπαμε δεν ειναι ακριβως "φιλοι". Ειναι του τυπου τωρα ειμαστε φιλοι μετα απο καμια 5 χρονια που ο ενας θα εχει παντρευτει παιζει και να μην ξαναμιλησουμε ποτε

[StavrosD]

Μεγάλο ρόλο παίζει το που μένει κάποιος.

Αν κάποιος μένει στην Αθήνα έχει μεγάλο εύρος επιλογών για μέρη που μπορεί να κυκλοφορήσει, εκδηλώσεις, εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, συλλόγους και χίλια άλλα. Είναι πιο εύκολο να βρει ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα σε σχέση με την επαρχία.

Αντίθετα στην επαρχία οι επιλογές είναι ιδιαίτερα περιορισμένες. Συχνά έχουν φίλους με τους οποίους εννοείται έχουν καλή σχέση αλλά δεν υπάρχει πάντα κάποιο κοινό ενδιαφέρον, μιλάνε για γενικότερα θέματα, ίσως να κουτσομπολεύουν (συγνώμη, να κάνουν κοινωνικά σχόλια εννοώ). Ουσιαστικά κάνουν παρέα μεταξύ τους οι εργένηδες.

Ιδιαίτερα στα χωριά οι επιλογές είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Το καφενείο είναι μοναδική επιλογή και αυτό ΑΝ έχει μείνει ανοιχτό. Συχνά δεν υπάρχουν καν γυναίκες και σε ορισμένες περιοχές υπάρχουν τόσοι αλλοδαποί που δεν ακούς καν Ελληνικά. Εκεί είναι όντως δύσκολο να κοινωνικοποιηθείς.

[The_Judas]

4 ώρες πριν, giwfys είπε

Δε νομιζω οτι ειναι αδιανοητο.

Ξερω αρκετους κοντα στα 40 που βγαινουν οπως οταν ειμασταν φοιτητες, απλα εχουν αλλαξει παρεες ή "φιλους" που να ειναι στην ιδια φαση. Δηλαδη singles, να εχουν χρηματα και να ειναι του εξω..

Απλα οπως ξαναειπαμε δεν ειναι ακριβως "φιλοι". Ειναι του τυπου τωρα ειμαστε φιλοι μετα απο καμια 5 χρονια που ο ενας θα εχει παντρευτει παιζει και να μην ξαναμιλησουμε ποτε

Τα ενδιαφέροντα των ανθρώπων αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

Προφανώς αν ο ένας κυνηγάει γκόμενες στα 50 του και ο άλλος μιλάει για την κόρη του που είναι 20 και σπουδαζει... δεν θα ταιριάξουν στην παρέα.

3 ώρες πριν, StavrosD είπε

Μεγάλο ρόλο παίζει το που μένει κάποιος.

Αν κάποιος μένει στην Αθήνα έχει μεγάλο εύρος επιλογών για μέρη που μπορεί να κυκλοφορήσει, εκδηλώσεις, εκθέσεις, συναυλίες, παραστάσεις, συλλόγους και χίλια άλλα. Είναι πιο εύκολο να βρει ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα σε σχέση με την επαρχία.

Αντίθετα στην επαρχία οι επιλογές είναι ιδιαίτερα περιορισμένες. Συχνά έχουν φίλους με τους οποίους εννοείται έχουν καλή σχέση αλλά δεν υπάρχει πάντα κάποιο κοινό ενδιαφέρον, μιλάνε για γενικότερα θέματα, ίσως να κουτσομπολεύουν (συγνώμη, να κάνουν κοινωνικά σχόλια εννοώ). Ουσιαστικά κάνουν παρέα μεταξύ τους οι εργένηδες.

Ιδιαίτερα στα χωριά οι επιλογές είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Το καφενείο είναι μοναδική επιλογή και αυτό ΑΝ έχει μείνει ανοιχτό. Συχνά δεν υπάρχουν καν γυναίκες και σε ορισμένες περιοχές υπάρχουν τόσοι αλλοδαποί που δεν ακούς καν Ελληνικά. Εκεί είναι όντως δύσκολο να κοινωνικοποιηθείς.

στις μεγάλες πόλεις είναι όλοι αποξενωμένοι. Οπου και αν πας είναι κολλημένοι στα κινητά τους, ακόμη και σε γυμναστήριο ή σε εκδηλώσεις.

Εγώ έχω να δω στο δρόμο τους παλιούς μου συμμαθητές 20 χρόνια.

Αντιθέτως στην επαρχία όταν βγαίνεις έξω θα τους δεις όλους στον δρόμο (απλά θα είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι). Είναι πιο εύκολο να κρατήσεις επαφές. Οι άνθρωποι κρατάνε πιο εύκολα τις επαφές τους.

δεν μιλάω για χωριά με 100 κατοίκους... εκεί προφανώς και είναι λίγες οι επιλογές... αλλά και οι άνθρωποι λιγότεροι επιλεκτικοί.

Επεξ/σία 23 Οκτωβρίου από The_Judas

[StavrosD]

@The_Judas

Μένω σε πρωτεύουσα νομού.

Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι είναι καλά.

Στο ενδιάμεσο όμως δεν κυκλοφορεί ψυχή έξω όταν κλείσουν τα μαγαζιά. Δεδομένου ότι όποιος εργάζεται δεν μπορεί να κυκλοφορεί τις συνήθεις ώρες εργασίας, όταν σχολάσει και βγει για μια βόλτα βλέπει άδεια πόλη.

<humor>

Το καλό είναι ότι πολλές φορές δεν βλέπεις έξω όχι άσχημη αλλά ούτε και μέτρια γυναίκα  (άνω των 18).

</humor>

Ενδεικτικά ένα άρθρο που πέτυχα αναφέρει σε συγκεκριμένη πόλη ότι δεν υπάρχουν οι ηλικίες από 18 έως 30. Όταν δεν υπάρχουν νέοι τότε ολόκληρη η πόλη δεν έχει ουσιαστικά ζωή, είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον να κοινωνικοποιηθεί.

https://www.iliaoikonomia.gr/pyrgos-i-poli-gernaei-anyarktes-oi-ilikies-neon-apo-18-eos-28-eton/

 

[poulinos]

On 22/10/2024 at 19:06, satsok2 said:

Ευχαριστώ. Θα ξεκινήσω αν βρω κάτι από τα εύκολα και τα κοντινά.

γενικως υπαρχουν πολλες ομαδες και πολλα group σε facebook. εγω πχ οταν μπορω να παω μονος στο βουνο αν και δεν προτεινεται παω μονος.ειμαι ακριβως το αναποδο.

[colombiano747]

Αμα καποιος σχεδιαζε ενα διαγραμμα θα εδειχνε την αντιστροφη σχεση μεταξυ ηλικιας και παρεων, δηλαδη οσο μεγαλωνεις τοσο μειωνονται οι φιλιες. Και αυτο κατ εμε λογικο ειναι. Οταν πας σχολειο ειναι ζωτικης σημασιας οι παιδικες φιλιες, εχετε ολοι το ιδιο προγραμμα πανω κατω και βρισκεστε καθε μερα για 12 χρονια. Εξου και οι παιδικες φιλιες συνηθως ειναι οι πιο αληθινες και πολλες παραμενουν μεχρι τα βαθια γεραματα. Μετα οσο μεγαλωνει καποιος διαμορφωνει την προσωπικοτητα του και την καθημερινοτητα του διαφορετικα. Στα 35-40 πλεον το να βγεις με τους φιλους σου δεν σε γεμιζει το ιδιο οσο ησουν εφηβος. Ο καθενας πλεον ειναι μια διαφορετικη οντοτητα με διαφορετικες ασχολιες. 

Εγω προσωπικα στα 35 εχω 2-3 κολλητους. απο το σχολειο και βρισκομαστε μια φορα την εβδομαδα και συζηταμε τα νεα της εβδομαδας μας. Λογω αποστασεων και καθημερινοτητας θα ηθελα να βρισκομαστε και 2 φορες την εβδομαδα. Αλλα δεν θα επιδιωκα να βρεθω και καθε μερα οπως οταν ημουν 20 χρονων που βγαιναμε καθε μερα και αραζαμε 3-4 ωρες. Εχεις στον προγραμμα την δουλεια που σου τρωει το μεγαλυτερο χρονο της καθημερινοτητας, την κοπελα σου αμα εχεις, να δεις γονεις/αδελφια αμα δεν μενετε μαζι, να αφιερωσεις χρονο για σενα για τα χομπι σου πχ γηπεδο, γυμναστικη κτλ, να πας ταξιδια, να βγεις εξω με αλλες παρεες που πχ δεν ειναι κολλητοι σου αλλα φιλοι-γνωστοι οπως ατομα που γνωρισες στην δουλεια, στην σχολη. Και δεν βαζω μεσα αμα εχεις οικογενεια και παιδια, εκει λογικα δεν θα σου μενει χρονος ουτε για τον υπνο. 

Δυστυχως, εχω παρατηρησει οτι οσο μεγαλωνεις ο χρονος περναει πολυ πιο γρηγορα σαν νερακι, μπορει λογικα της καθημερινης ρουτινας. Οποτε, οσο μπορει καποιος να κανει οσο πιο πολλα πραγματα γινεται που να τον γεμιζουν καθημερινα.

[sphinxgr]

Πλέον έχουμε corporate buddy's για να επιβιώσουμε εν ώρα εργασίας!!! 

[Gatoskylo8]

Στις 20/10/2024 στις 8:21 ΜΜ, filip123go είπε

Αν κοντά στα 40 δεν εχεις Γυναίκα / παιδιά / φίλους, τότε μάλλον εσύ εχεις πρόβλημα. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο.

Να αγιάσει το στόμα σου!

Έξω να πας μια βόλτα μια χαρά βλέπεις πολλούς και πολλές με τις παρέες τους. Όλων των ηλικιών.
Εδώ επειδή είμαστε στο internet και ειδικά σε τεχνολογικό forum, διαβάζεις πάρα πολλές απαντήσεις από απροσάρμοστους και περίεργους που δεν έχουν φίλους. Θα πίστευες διαβάζοντας τέτοια θέματα πως κανένας πια στην εποχή μας δεν έχει φίλους... αν δεν έβγαινες ποτέ έξω από το σπίτι σου.

 

Επεξ/σία 28 Οκτωβρίου από Gatoskylo8

[great]

On 26/10/2024 at 18:41, sphinxgr said:

Πλέον έχουμε corporate buddy's για να επιβιώσουμε εν ώρα εργασίας!!! 

μεχρι τις 17:00 μετά ουτε που τους μιλάω 🤣

2 hours ago, Gatoskylo8 said:

Να αγιάσει το στόμα σου!

Έξω να πας μια βόλτα μια χαρά βλέπεις πολλούς και πολλές με τις παρέες τους. Όλων των ηλικιών.
Εδώ επειδή είμαστε στο internet και ειδικά σε τεχνολογικό forum, διαβάζεις πάρα πολλές απαντήσεις από απροσάρμοστους και περίεργους που δεν έχουν φίλους. Θα πίστευες διαβάζοντας τέτοια θέματα πως κανένας πια στην εποχή μας δεν έχει φίλους... αν δεν έβγαινες ποτέ έξω από το σπίτι σου.

 

εισαι μικρός, θα καταλαβεις μετα και πιθανων με ασχημο τρόπο ποιοι ειναι οι τόσοι φίλοι σου.

[StavrosD]

Συχνά έχουμε πραγματικούς φίλους που δεν τους βλέπουμε λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων ή απόστασης.

Έχω φίλους από φοιτητής τους οποίους σπανίως βλέπω αλλά τώρα που τα παιδιά τους τελειώνουν το σχολείο και θα φύγουν για σπουδές θα κανονίζουμε ξανά βόλτες.Ήδη συζητάμε για Σάββατο από τώρα που τα παιδιά βγαίνουν και αυτά για την βόλτα τους.

Μέχρι τότε η καλύτερη λύση για κοινωνικοποίηση είναι η σχολή χορού. Υπάρχουν και δωρεάν μαθήματα από κάποιους συλλόγους, αν κάποιος δεν έχει οικονομική άνεση.

Επεξ/σία 28 Οκτωβρίου από StavrosD

[SB_1957]

Μοναξιά υπάρχει και όταν έχεις πολλούς ανθρώπους γύρω σου.

Ούτε η οικογένεια, ούτε η γειτονιά (ανύπαρκτη σήμερα), ούτε η δουλειά και οι παρέες σου εξασφαλίζουν ότι δεν θα είσαι μόνος σου κάποια στιγμή στη ζωή σου ή ότι δεν θα νιώθεις μοναξιά.

Πόσοι από όσους διαβάζουν το νήμα μπορούν να πουν ότι έχουν τουλάχιστον έναν άνθρωπο (φίλο ή συγγενή) τόσο δικό τους, που οποιαδήποτε στιγμή θα τρέξει να συμπαρασταθεί, να βοηθήσει, να στηρίξει, να παλέψει γι' αυτούς, αφήνοντας κατά μέρος την οικογένειά του, τη δουλειά του, την προσωπική του ζωή!
Το βλέπουμε σε ταινίες και σειρές, αλλά πόσο συχνά συμβαίνει στην πραγματική ζωή?

Αυτό που βλέπουμε γύρω μας είναι: γονείς να αδιαφορούν για τα παιδιά τους - παιδιά να αδιαφορούν για τους γονείς - αδέλφια να μη μιλιούνται - αντρόγυνα απλά να συζούν - "φίλοι" που σε θυμούνται μόνο όταν σε έχουν ανάγκη κ.λπ. κ.λπ.

Και όσοι καταλήγουν να ζουν και να πεθαίνουν μόνοι τους (τους βρίσκουν από τη δυσωδία) ή παρατημένοι σε κάποιο γηροκομείο, δεν είναι όλοι ανύπαντροι, άτεκνοι ή σε όλη τους τη ζωή μοναχικοί και "ακοινώνητοι"!

[zio10]

Έχουμε φίλους, χρόνο δεν έχουμε!

[mike15]

η εννοια της φιλιας διαφερει με τα χρονια..δεν εχει να κανει με τις ασχολιες κια ολα αυτα,εχει να κανει με το οτι μεγαλωνουμε.νεοι δινουμε μεγαλη σημασια σαυτο γιατι εξαρτωμαστε απο τους φιλους μας για να ζησουμε εμπειριες.οταν μεγαλωσουμε και εχουμε ζησει ,τοτε το θεμα φιλια το βλεπουμε πιο χαλαρα,σαν παρεα να περναμε καλα οποτε λαχει περισοτερο, παρα σαν δεσιμο,κολλητοι και ολα αυτα.δεν ειναι πλεον οι πιο σημαντικοι ανθρωποι στην ζωη μας αλλα γενικα οταν μεγαλωνεις αλλαζεις,βαραινεις γινεσαι πιο δυσκολος,εχει φαει αχαριστια,εισαι πιο καχυποπτος,γενικα εχεις ζησει βρωμια και σαπιλα απο ανθρωπους και χανεις την μαγεια της αγνης φιλιας που ενιωθες νεος.

ολα αυτα βεβαια εχουν και εξαιρεσεις αλλα γενικα το παιχνιδι της επιβιωσης σκοτωνει ολα τα καλα αθωα συναισθηματα που ζεις και ανακαλυπτεις μικρος.ειναι και τα συμφεροντα ,μεγαλωνουν οι εγωισμοι,ενω στην νεανικη ηλικια ολοι ειναι ισοι και ιδιοι.ολα αυτα σε απομακρυνουν απο τον ορο φιλια.παρεα ναι,φιλια δυσκολο..γενικα στις μερες μας η φιλια δεν ειναι δεδομενη και πολυ πιο σημαντικο παντοντινη.

γιαυτο και τα περισοτερα τραγουδια,ταινιες ,βιβλια γραφονται για τον ερωτα,την φιλια και γενικα τις σχεσεις μεταξυ των ανθρωπων.γιατι ειναι πολυπλοκο θεμα.

Επεξ/σία 28 Οκτωβρίου από mike15