Θ' αλλαζατε επιχειρηση που εργαζεστε μετα απο 15 χρονια για διαφορα 150 ευρω στο μισθο?

[jimmy213]

30 minutes ago, laxanoulis said:

Αλλά παραπάνω χρήματα δεν παίρνει. Ξέρεις γιατί? Γιατί δεν δίνουν!

Γιατί βρίσκουν και τα κάνουν θα πω εγώ.

Αν σε ποιο μικρές πόλεις, απαιτούσαν οι επαγγελματίες ένα minimum μισθό και δεν δούλευε κανένας για λιγότερα, θα έστρωναν οι επιχειρήσεις.

Αλλά αφού βρίσκουν κόσμο, γιατί να δώσουν παραπάνω; Όταν άλλοι δούλευαν τσάμπα για να χτίσουν εμπειρία, γιατί να πληρώσουν τον intern;

 

Υ.Γ.: Ναι, δεν είναι καθόλου εύκολη η "συσπείρωση". Ξέρω που βρίσκομαι.

4 minutes ago, mindreader said:

Δεν επρεπε να υπαρχει κατωτατος μισθος, θεσμοθετημενος, ανα κλαδο;

Οτι για το συγκεκριμενο κλαδο, δεν μπορεις εσυ ως εταιρια να προσφερεις λιγοτερα απο τοσα;

Σε πιο σοβαρές χώρες υπάρχει. Πχ Αυστρία που κοιτούσα, υπάρχει minimum πχ στο IT και όλες οι αγγελίες γράφουν εύρος μισθού. Εδώ (και αλλού) υπάρχει ο ανταγωνιστικός μισθός...

[laxanoulis]

22 λεπτά πριν, Μακιαβέλλι είπε

Όσο τους ελέγχετε και οι μετρημένοι επαγγελματίες μηχανολόγοι (όχι οι απόφοιτοι, οι επαγγελματίες) των Σερρών βέβαια, έτσι;

Αν είμαστε 5 εταιρίες, έχουμε ένα pool 10 ανθρώπων που πληρούν τις προϋποθέσεις και θέλουμε ο καθένας από 2, δεν έχουμε και πολύ έλεγχο στους μισθούς, ίσα βάρκα ίσα πανιά είμαστε, θα βρούμε μια ισορροπημένη λύση, γιατί αν ο 1 φύγει για εξωτερικό ή Αθήνα μένει κενή η θέση και τον ήπιαμε, θα βγουν οι άλλοι 9 σε δημοπρασία και θα τους πληρώσουμε διπλούς.

Αν το pool είναι 100, τότε παίζει να μας παίρνει να δίνουμε και βασικό. Οπότε ελπίζεις ότι μια εταιρία θα κοιτάει σε ένα πιο "avant garde" pool και φυσικά προσπαθείς να ανήκεις σε αυτό. 

Οι εταιρείες είναι λίγες. Τα άτομα όμως που πληρούν τις προϋποθέσεις σίγουρα όμως δεν είναι λίγοι. Σίγουρα κάποιοι ξεχωρίζουν αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει έλεγχος. Ο ένας κοιτάζει να φάει τον άλλο. Δεν τους νοιάζει εάν καταστρέφουν κάποιον άλλο για να ανέβουν αυτοί. Και όταν λέω να ανέβουν εννοώ να πάρουν 100-200€ παραπάνω από εσένα. Δεν μιλάμε για τρελά χρήματα.

 

23 λεπτά πριν, Sorath είπε

Όπως το είπες: Ο βασικός! Μισθός ανειδίκευτου δηλαδή.

Όσοι κατέχουν τέτοιο πτυχίο και δέχονται να εργαστούν με το minimum μισθό, καταστρέφουν τον κλάδο τους. Γιατί  οι "επόμενοι" δεν είναι και τόσοι, όσοι οι ανειδίκευτοι και τυχάρπαστοι. Συνεπώς αν αρνιόταν ο κάθε πτυχιούχος, τιμώντας τον κόπο του και τις σπουδές του, οι εταιρίες δεν θα είχαν άλλη επιλογή απο το να δώσουν τους σωστούς μισθούς.

Βασικά, το θεωρώ τεράστια προσβολή, να έχω ξοδέψει τόσα χρόνια για σπουδές και να με μεταχειρίζονται ως ανειδίκευτο. Και ακόμα χειρότερα, να με βάζουν και σε θέση ευθύνης με 100 άτομα απο κάτω, τα οποία αποκλείεται να έπαιρναν και χαμηλότερο μισθό, αφού ήδη μιλάμε για τον βασικό. Ο υπέρτατος παραλογισμός δηλαδή!

Έχεις 1000% δίκιο. Να κάνω όμως το δικηγόρο του διαβόλου δηλαδή του εαυτού μου?

Δυστυχώς έπρεπε να ξεκινήσω να δουλεύω. Δεν είχα την πολυτέλεια να καθίσω ούτε ένα λεπτό. Δεν εμένα στην πόλη που κατάγομαι, άρα οι λογαριασμοί έτρεχαν και έπρεπε να βρω δουλειά. Επιλογές όχι και πολλές. Άρα τι κάνεις? Αναγκαστικά δέχεσαι και απλά προσπαθείς να βρεις μια άκρη... Αλλά παράλληλα παλεύεις με αυτά που έχεις. Η εμπειρία που πήρα από εκεί μέσα, τεράστια. Αλλά το τίμημα ήταν να χάσω τον ύπνο μου, κυριολεκτικά, τα τελευταία 3 χρόνια που ήμουν εκεί και να παίρνω μισθό πείνας.

Έχω παράδειγμα φίλου που οι γονείς του μπορούσαν να τον βοηθήσουν, πήρε τον χρόνο του, απέρριψε εργασίες που δεν του άρεσαν, ζούσε Θεσσαλονίκη με όλα τα έξοδα πληρωμένα και τελικά βρήκε δουλειά που του έκανε και πλέον βγαίνει πολύ καλά χρήματα.

Το δίδαγμα όλων αυτών που έγραψα παραπάνω? Μπορείς να έχεις ευχέρεια επιλογής όταν έχεις πλάτες.

[keleystis]

Να αναφέρω και εγώ ένα προσωπικό παράδειγμα. Πριν περίπου 6 χρόνια εργαζόμουν στο λιανικό εμπόριο (σε μεγάλη εταιρία) και πέρασα συνέντευξη για να πάω σε άλλη (μεγάλη επίσης) εταιρία σε αρκετά υψηλότερη θέση. Αθήνα και οι δύο θέσεις. Πέρασα σύνολο 3 συνεντεύξεις. Όταν φτάσαμε στο κομμάτι του μισθού και άκουσαν το ποσό που ζήτησα (απόλυτα δικαιολογημένο βάση θέσης) μου απάντησαν "Μα εσείς εδώ θέλετε ΧΧ μικτά χρήματα παραπάνω, το καταλαβαίνετε ;" και η δικιά μου (δικαιολογημένη) απάντηση ήταν "Σαφώς, γιατί αλλάζει η θέση που είμαι και μαζί και οι ευθύνες". Αντιπρόταση δεν μου έγινε ποτέ και μείναμε εκεί.

Δηλαδή με λίγα λόγια ήθελαν μισθό πωλητή και ευθύνες υπευθύνου. Μπούρδες δηλαδή και μιλάμε για εταιρία εκατομμυρίων απο πίσω.

[Sorath]

7 minutes ago, laxanoulis said:

 Αλλά το τίμημα ήταν να χάσω τον ύπνο μου, κυριολεκτικά, τα τελευταία 3 χρόνια που ήμουν εκεί και να παίρνω μισθό πείνας.

Φίλε μου, σε καταλαβαίνω. Και εννοείται οτι κάθε περίπτωση, είναι μοναδική.

Αλλά όπως λές, είναι κρίμα ρε γαμώτο, να βγάζεις τον καρκίνο και να μην παίρνεις ένα νορμάλ μισθό. Το αναφέρω, γιατί κι εγώ επι πολλά χρόνια, πέρναγα τα ίδια. Άπειρες ευθύνες, δουλειά με το τσουβάλι, και ο μισθός μου θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον τριπλάσιος.

Και φυσικά, κατηγορώ τον εαυτό μου, που σπατάλησα τόσα χρόνια, δουλεύοντας σε αυτή την κατάσταση. Έπρεπε να είχα ψαχτεί πολύ νωρίτερα και να ρίσκαρα μια μετάβαση. Πράγμα που έκανα, και αποδείχτηκε θετική μισθολογικά αλλά κυρίως και ψυχολογικά.

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου από Sorath

[laxanoulis]

4 λεπτά πριν, Sorath είπε

Φίλε μου, σε καταλαβαίνω. Και εννοείται οτι κάθε περίπτωση, είναι μοναδική.

Αλλά όπως λές, είναι κρίμα ρε γαμώτο, να βγάζεις τον καρκίνο και να μην παίρνεις ένα νορμάλ μισθό. Το αναφέρω, γιατί κι εγώ επι πολλά χρόνια, πέρναγα τα ίδια. Άπειρες ευθύνες, δουλειά με το τσουβάλι, και ο μισθός μου θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον τριπλάσιος.

Και φυσικά, κατηγορώ τον εαυτό μου, που σπατάλησα τόσα χρόνια, δουλεύοντας σε αυτή την κατάσταση. Έπρεπε να είχα ψαχτεί πολύ νωρίτερα και να ρίσκαρα μια μετάβαση. Πράγμα που έκανα, και αποδείχτηκε θετική μισθολογικά αλλά κυρίως και ψυχολογικά.

Είμαι ακριβώς στην φάση που αναφέρεις στο τέλος. Είμαι 33 και άρχισα το τελευταίο έτος περίπου να μην σηκώνω μύγα στο σπαθί μου και να απαιτώ αυτά που θέλω και αξίζω με βάση αυτά που προσφέρω ως υπάλληλος. Μπορεί να άργησα. Μπορεί όχι. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά... 

[ProponitisTouKanape]

1 ώρα πριν, laxanoulis είπε

Όχι, δεν ζω Πάπιγκο. Ζω Σέρρες. Με αρκετά μεγάλη βιομηχανική περιοχή και αρκετά μεγάλες επιχειρήσεις. Όπως και στο Κιλκίς έτσι και στις Σέρρες, οι μισθοί είναι παρόμοιοι. Ελάχιστα είναι τα άτομα που παίρνουν πάνω από 1000€. Σου το λέω εκ πείρας. Είχα πρόταση πέρυσι από Κιλκίς για να πηγαινοέρχομαι καθημερινά με 1300€. Αλλά ανοιχτά όλα και για ωράρια και για ημέρες κτλ κτλ.  Και είπα όχι φυσικά γιατί δεν έβγαιναν τα κουκιά. Εσύ ανέφερες 5 πόλεις. Εγώ μπορώ να σου αναφέρω άλλες 20 που έχουν λιγότερες επιλογές σε θέσεις. Όσο για το ότι κάθε μισθός πρέπει να μοχθήσεις για να τον καταφέρεις, συμφωνώ, αλλά αν σου πω ότι φίλος για 1200€, υπεύθυνος παραγωγής, με 20 χρόνια προϋπηρεσία, δούλευε 9 και 10 ώρες 6ημερα, τι θα πεις? Και όχι, δεν είναι 10 χρόνια στην ίδια επιχείρηση. Τις αλλάζει σαν τα πουκάμισα. Αλλά παραπάνω χρήματα δεν παίρνει. Ξέρεις γιατί? Γιατί δεν δίνουν!

Γίνεται να ξεκινάς με 550€. Γιατί το 2015 ο βασικός ήταν τόσο! Και σου λέει, αν θέλεις... Αλλιώς πάμε στον επόμενο. Και ναι, αν και δεν είμαι στην ίδια επιχείρηση, είναι σαν να μου έκανα αύξηση ~65%. Δυστυχώς έτσι είναι. Και δεν είμαι μόνος μου σε αυτό. Βλέπω πολλούς στην ίδια κατάσταση με εμένα. Εάν του έλεγα 1000€, ναι. Απλά δεν θα με έπαιρναν. Ξεκάθαρα. Το γράφω και στο αρχικό μου σχόλιο. Ότι ζήτησα 1000€ ακατεβατα με 9 χρόνια προϋπηρεσία στο πτυχίο μου και έμαθα από άτομο μέσα από την επιχείρηση ότι δεν ήθελαν να τα δώσουν. Λες και ζήτησα κάτι εξωφρενικό. Την ίδια απορία είχε και ο φίλος μου που μου τα έλεγα.

Αθήνα δεν έχω ψάξει, είναι η αλήθεια, γιατί η σύζυγος είναι από την πόλη που ζούμε και έχει δική της επιχείρηση. Μέχρι και Θεσσαλονίκη έχω ψάξει, όχι πολύ έντονα αλλά έχω κάνει κάποιες συνεντεύξεις, αλλά και εκεί η μετακίνηση κάθε μέρα 1 ώρα πήγαινε 1 ώρα έλα είναι μεγάλη ταλαιπωρία. 

Τώρα για το εάν ρωτήσεις 10 μηχανικούς, εγώ θα πω 5/10 θα σου πούνε κοντά στα 1000€. Και είναι ανάλογα που θα ρωτήσεις. Σε ποια περιοχή της Ελλάδας. 

Θεωρώ πως εάν ήμουν Αθήνα ή Θεσσαλονίκη ίσως να έπαιρνα 1500-2000€. Αλλά εάν. Αλλά Αθήνα και Θεσσαλονίκη πολύ χάος. Λόγω οικογένειας σίγουρα καλύτερα η επαρχία. Όσο για το εξωτερικό, το έχω σκεφτεί εννοείται αλλά για την ώρα είναι παγωμένο.

Καταλήγουμε πάλι στο ότι είναι θέμα επιλογών. Θυσιάζεις πιθανό εισόδημα ή εξέλιξη μένοντας στην τωρινή σου δουλειά, αντι να κοιτάξεις μια στη Θεσσαλονίκη π.χ., κερδίζεις σε χρόνο και σε μια πιο ηρεμη ζωή στις Σέρρες. Κι η εταιρία στην οποία εργάζεσαι βρίσκει και τα κάνει, αν όταν ζήτησες 1000 ευρώ εσύ κι ο ΧΥ συνάδελφος σου και αφού φάγατε Χ, βαράγατε παραίτηση μετά, θα έβρισκε τόσο εύκολα να σας αντικαταστήσει φθηνότερα; Όχι, το πιο πιθανο είναι οτι θα σου έκανε αντιπρόταση. Έτσι λειτουργει καλώς ή κακώς η αγορά πλέον. 

[laxanoulis]

8 λεπτά πριν, ProponitisTouKanape είπε

Καταλήγουμε πάλι στο ότι είναι θέμα επιλογών. Θυσιάζεις πιθανό εισόδημα ή εξέλιξη μένοντας στην τωρινή σου δουλειά, αντι να κοιτάξεις μια στη Θεσσαλονίκη π.χ., κερδίζεις σε χρόνο και σε μια πιο ηρεμη ζωή στις Σέρρες. Κι η εταιρία στην οποία εργάζεσαι βρίσκει και τα κάνει, αν όταν ζήτησες 1000 ευρώ εσύ κι ο ΧΥ συνάδελφος σου και αφού φάγατε Χ, βαράγατε παραίτηση μετά, θα έβρισκε τόσο εύκολα να σας αντικαταστήσει φθηνότερα; Όχι, το πιο πιθανο είναι οτι θα σου έκανε αντιπρόταση. Έτσι λειτουργει καλώς ή κακώς η αγορά πλέον. 

Πρόσεξε. Θυσιάζω πιθανό εισόδημα και εξέλιξη όχι επειδή επιλέγω να μείνω στην ίδια δουλειά, αλλά επειδή επιλέγω να μείνω στην ίδια πόλη. Έχει διαφορά. Γιατί εγώ κάθε μέρα ψάχνομαι για να αλλάξω εργασία. Το ότι κερδίζω σε χρόνο και σε ηρεμία ζωής, ισχύει. Οι μεγάλες πόλεις, πλέον, με τρομάζουν. Παρόλα αυτά εξωτερικό θα πήγαινα πιο εύκολα απ' ότι σε άλλη πόλη της Ελλάδας.

Φυσικά η εταιρεία που εργάζομαι βρίσκει και τα κάνει. Αλλά χωρίς να βρεις επόμενη θέση εργασίας, δεν μπορείς να ρισκάρεις την ήδη υπάρχουσα θέση που έχεις. Έστω και αν είναι σκατενια... Τους λόγους που δεν γίνεται να βαρεσεις παραίτηση στο ξαφνικό χωρίς να έχεις μαξιλαράκι τους ανέφερα και σε προηγούμενο μου σχόλιο, παραπάνω. 

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου από laxanoulis

[GiorgosT]

Στις 15/10/2024 στις 11:34 ΠΜ, ProponitisTouKanape είπε

Αν δεν αλλάξεις δραματικά κλάδο, ώρες κι αποστάσεις δεν αλλάζουν επίσης τόσο πολύ. Η αλλαγή σίγουρα εμπεριέχει κάποιο ρίσκο αλλά πρέπει ο εργαζόμενος να αντιλαμβάνεται πότε έχει ταβάνι. Δηλαδή έστω μια κοπέλα που δουλεύει σε φούρνο ή σε ένα μαγαζί σερβιτόρα. Τι περιμένει απο εκεί; Να γίνει ιδιοκτήτρια; Ή να κάτσει 15 χρόνια για να γίνει head-σερβιτόρα που φοράει πουκάμισο αντί για ποδιά; 

Και γιατί να μην αμείβεται η σερβιτόρα αξιοπρεπώς ώστε να μην έχει ανάγκη να ψάχνει για άλλη δουλειά ή και δεύτερη; Ή επειδή είναι σερβιτόρα πρέπει ο μισθός της να είναι του πεταματού; Δουλειά δεν είναι και αυτή; Και μάλιστα όχι εύκολη.

Γενικά, δε διαφωνώ ως προς το ότι σε πολλούς κλάδους, η αλλαγή μπορεί να κάνει και κάνει καλό, είτε αυτό αφορά την εξέλιξη του εργαζομένου στο επίπεδο γνώσεων, εμπειρίας κλπ. είτε και γιατί ρε παιδί μου δε σου κάθεται καλά το εργασιακό περιβάλλον για τον χ, ψ λόγο.

Δεν μπορούμε όμως να είμαστε τόσο αφοριστικοί και να λέμε "Α, κοίτα ο χέστης/ανίκανος/τεμπέλης/φλώρος έχει βολευτεί και φοβάται να ρισκάρει.". Ναι μεν υπάρχουν και τέτοιοι, αλλά πολύς κόσμος δεν έχει το περιθώριο ούτε για 1-2 μήνες χωρίς δουλειά, ειδικά όταν από πίσω υπάρχουν υποχρεώσεις κάθε είδους (παιδιά, γονείς, δάνεια, ασθένειες κλπ).

Το λέω γιατί έχω και εγώ στον κύκλο μου 2-3 άτομα που τους βγήκε και αυτή τη στιγμή παίρνουν κοντά στα 2 χιλιάρικα ο ένας και πάνω από 1,5 οι άλλοι, οκ, αλλά με μηδέν υποχρεώσεις και διαμονή στο σπίτι των γονιών μου, όπερ και σημαίνει ΜΗΔΕΝ έξοδα, ε,  κάνω και εγώ τον ριψοκίνδυνο.

Εγώ που είμαι στο νοίκι, έχω 2 παιδιά και οι καταθέσεις μου στην  τράπεζα δε φτάνουν ποτέ 4ψήφιο ποσό, δεν παίρνω εύκολα το ρίσκο, αν και πραγματικά θεωρώ ότι δεν αμείβομαι όσο θα έπρεπε. Έχω εκφράσει αυτή μου τη δυσαρέσκεια και πήρα 2 διαδοχικές -μικρές όμως- αυξήσεις, όμως εξακολουθώ να μην είμαι ικανοποιημένος ως προς αυτό. Αν, όμως, δε βρεθεί κάτι σίγουρο (στο μέτρο του δυνατού φυσικά) και με υπολογίσιμη αύξηση στο εισόδημα, δεν πρόκειται να φύγω από την τρέχουσα εργασία. Είμαι άτολμος και επαναπαυμένος σύμφωνα με μερικούς συμφορουμίτες; Μάλλον είμαι...

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο καθένας μετράει την κατάσταση και παίρνει τις αποφάσεις του. Απλά, ας μη βλέπουμε τον κόσμο μόνο με τα δικά μας γυαλιά. Υπάρχουν καταστάσεις που πολλοί από εμάς δεν έχουμε ζήσει και δεν μπορούμε να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που τις βιώνουν και φυσικά αυτές διαμορφώνουν νοοτροπίες και επηρεάζουν αποφάσεις.

Φιλικά πάντα.

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου από GiorgosT

[golden3]

19 ώρες πριν, Ntinaras είπε

Παρολο που σε προλαβα και σου εγραψα οτι δεν ειχε πλουσιους γονεις, υπεθεσες οτι τα σπιτια του τα γραψανε.

Θα σε απογοητευσω αλλα μονος του τα αγορασε. 

Για τα υπολοιπα που γραφεις απλα γελαω. Καντε πανακριβους γαμους στα χωρια σας και υποχρεωστε τους φιλους σας να κανουν 300χλμ για να ερθουν να σας δωσουν λεφτα για να βγαλετε τα εξοδα του γαμου.

Χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης απλά με παραξενεύει πολύ αυτό που λες γιατί στο δικό μου μυαλό τα νούμερα δεν βγαίνουν.

Το παλικάρι είναι 30-35 χρονών, στην ίδια ηλικία με μένα. Άρα βγήκε στην αγορά εργασίας το 2010-2013 κάπου εκεί στη βαθιά κρίση. Από τι μισθό ξεκίνησε και μπόρεσε μέχρι τα 35 να πάρει σπίτια, πλυθηντικό κιόλας άρα πάνω από ένα.

[ProponitisTouKanape]

13 λεπτά πριν, GiorgosT είπε

Και γιατί να μην αμείβεται η σερβιτόρα αξιοπρεπώς ώστε να μην έχει ανάγκη να ψάχνει για άλλη δουλειά ή και δεύτερη; Ή επειδή είναι σερβιτόρα πρέπει ο μισθός της να είναι του πεταματού; Δουλειά δεν είναι και αυτή; Και μάλιστα όχι εύκολη.

Γενικά, δε διαφωνώ ως προς το ότι σε πολλούς κλάδους, η αλλαγή μπορεί να κάνει και κάνει καλό, είτε αυτό αφορά την εξέλιξη του εργαζομένου στο επίπεδο γνώσεων, εμπειρίας κλπ. είτε και γιατί ρε παιδί μου δε σου κάθεται καλά το εργασιακό περιβάλλον για τον χ, ψ λόγο.

Δεν μπορούμε όμως να είμαστε τόσο αφοριστικοί και να λέμε "Α, κοίτα ο χέστης/ανίκανος/τεμπέλης/φλώρος έχει βολευτεί και φοβάται να ρισκάρει.". Ναι μεν υπάρχουν και τέτοιοι, αλλά πολύς κόσμος δεν έχει το περιθώριο ούτε για 1-2 μήνες χωρίς δουλειά, ειδικά όταν από πίσω υπάρχουν υποχρεώσεις κάθε είδους (παιδιά, γονείς, δάνεια, ασθένειες κλπ).

Το λέω γιατί έχω και εγώ στον κύκλο μου 2-3 άτομα που τους βγήκε και αυτή τη στιγμή παίρνουν κοντά στα 2 χιλιάρικα ο ένας και πάνω από 1,5 οι άλλοι, οκ, αλλά με μηδέν υποχρεώσεις και διαμονή στο σπίτι των γονιών μου, όπερ και σημαίνει ΜΗΔΕΝ έξοδα, ε,  κάνω και εγώ τον ριψοκίνδυνο.

Εγώ που είμαι στο νοίκι, έχω 2 παιδιά και οι καταθέσεις μου στην  τράπεζα δε φτάνουν ποτέ 4ψήφιο ποσό, δεν παίρνω εύκολα το ρίσκο, αν και πραγματικά θεωρώ ότι δεν αμείβομαι όσο θα έπρεπε. Έχω εκφράσει αυτή μου τη δυσαρέσκεια και πήρα 2 διαδοχικές -μικρές όμως- αυξήσεις, όμως εξακολουθώ να μην είμαι ικανοποιημένος ως προς αυτό. Αν, όμως, δε βρεθεί κάτι σίγουρο (στο μέτρο του δυνατού φυσικά) και με υπολογίσιμη αύξηση στο εισόδημα, δεν πρόκειται να φύγω από την τρέχουσα εργασία. Είμαι άτολμος και επαναπαυμένος σύμφωνα με μερικούς συμφορουμίτες; Μάλλον είμαι...

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ο καθένας μετράει την κατάσταση και παίρνει τις αποφάσεις του. Απλά, ας μη βλέπουμε τον κόσμο μόνο με τα δικά μας γυαλιά. Υπάρχουν καταστάσεις που πολλοί από εμάς δεν έχουμε ζήσει και δεν μπορούμε να μπούμε στη θέση των ανθρώπων που τις βιώνουν και φυσικά αυτές διαμορφώνουν νοοτροπίες και επηρεάζουν αποφάσεις.

Φιλικά πάντα.

Δουλειά είναι, κανένας δε λέει το αντίθετο, ούτε ο μισθός της πρέπει να είναι του πεταματού. Αλλά θα αμείβεται πάντα - και σε όλες τις χωρες αυτό συμβαίνει - χαμηλοτερα απο τον μέσο μισθό, αν υποθέσουμε πως ο μέσος μισθός είναι το benchmark. Όπως και όλες οι εργασίες που χρειάζονται λίγα ή καθόλου skills και στις οποίες ο εργαζόμενος είναι ευκολα αντικαταστάσιμος. Ούτε είναι λύση λεονταρισμοί του τύπου "με ενα νομο κι ένα άρθρο" που να πάμε τον κατώτατο μισθό στα 1,000 ευρώ καθαρά. Δε λειτουργεί έτσι ακριβώς η οικονομία. Κι όταν θα φτάσει στα 1,000 ευρώ καθαρά, η αγοραστική του δύναμη θα είναι σα τα 700-800 ευρώ σήμερα. 

Η δική μου προσέγγιση είναι η βοήθεια του κράτους να εστιάζεται στο να προσφέρει σε όλους τις δεξιότητες για να ξεφύγουν απο minimum wage δουλειές. Δε γίνεται κάποιος να εργάζεται σε μια τέτοια θέση 20 χρόνια. Αυτές οι δουλειές, ντελίβερι, σέρβις, πωλητές λιανικής κλπ πρέπει να είναι προσωρινές, δουλειές που θα κάνουν φοιτητές για να μαζέψουν χαρτζιλίκι, όχι δουλειές που θα κάνει μια γυναίκα 40 χρονών που συντηρεί οικογένεια. 

[mariosnik_]

2 ώρες πριν, AntiCambeR είπε

Μα πώς είναι δυνατόν να ξεκινάς ως μηχανολόγος μηχανικός με 550€;Και σε θέση ευθύνης;Ναι, δεν είχες προϋπηρεσία, αλλά μια χαρά ήξεραν να σε βάλουν σε θέση ευθύνης.

Και μετά απο 9 χρόνια στο 2024 παίρνεις 900€ σαν να σου λένε σου έχουμε κάνει και αύξηση ~+65% ;

Δηλαδή τόσο μεγάλη προσφορά είχαν;Αν τους έλεγες ότι ξεκινάμε με 1000€ τι θα έλεγαν, θα έβρισκαν άλλον εύκολα;

Αθήνα ρώτησες;Υποθέτω πως δεν το έψαξες, γιατί ήθελες να ζήσεις στην επαρχία, το καταλαβαίνω, η Αθήνα είναι ζόρικη, απο επαρχία κατάγομαι και έχω πάει Ηπειρο πολλά καλοκαίρια και λίγους χειμώνες.

Τώρα να ρωτήσεις πχ 10 μηχανολόγους μηχανικούς σε εταιρίες, με 9/10 έτη προϋπηρεσίας, πιστεύεις ότι παίρνουν 900€;

Εγώ πιστεύω το ελάχιστο 1200€ ως νέοι και 1500€ με προϋπηρεσία στον ίδιο εργοδότη.Εκτός υπερωρίες.

Θα είχα ψάξει εταιρίες στην Αθήνα και μετά εξωτερικό.

Αυτά τα χρήματα (900€), τα παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζόμενων χωρίς καμία ειδίκευση ή πτυχίο.

Εποχές 2010 - 2015, οι νέοι απόφοιτοι πολυτεχνικων σχολών που έψαχναν δουλειά, οι μισθοί ήταν από 500 ευρώ υπάλληλος βοηθός γραφείου για να κάθεσαι να βγάζεις φωτοτυπίες η να τρέχεις στις πολεοδομίες με την χαρτουρα και εξουσιοδότηση. 900 ευρώ στην καλύτερη άμα έβρισκες καμία καλή εταιρεία και θέση στην Αθήνα. Για αυτό όλοι έφυγαν εξωτερικό. Τώρα δεν ξέρω πόσο έχουν πάει οι μισθοί. Οι περισσότεροι μηχανικοί είναι με καθεστώς Ελ. Επ. δεν θέλει η εταιρεία μισθούς και ένσημα μισθωτού, κάνουν ένα συμφωνητικό με μπλοκάκι για το τι θα δώσει η εταιρία αν θα σου πληρώνει το ταμείο κτλ. 

[Ntinaras]

16 λεπτά πριν, golden3 είπε

Χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης απλά με παραξενεύει πολύ αυτό που λες γιατί στο δικό μου μυαλό τα νούμερα δεν βγαίνουν.

Το παλικάρι είναι 30-35 χρονών, στην ίδια ηλικία με μένα. Άρα βγήκε στην αγορά εργασίας το 2010-2013 κάπου εκεί στη βαθιά κρίση. Από τι μισθό ξεκίνησε και μπόρεσε μέχρι τα 35 να πάρει σπίτια, πλυθηντικό κιόλας άρα πάνω από ένα.

Ο φιλος μου (38 τωρα) δουλευε UK , ηρθε το 18, αγορασε ενα σπιτι σχεδον τσαμπα, γιατι τοτε τα σπιτια οριακα τα χαριζανε.

Το πουλησε σε 2 βδομαδες 2.5 φορες πανω, και με τα λεφτα πηρε ενα αλλο, στο κεντρο, το εκανε airbnb, με χαμηλη τιμη, και εχει πληροτητα 100% σχεδον ολο το χρονο. Με τα λεφτα απο αυτο και της δουλειας (πλεον αθηνα) πηρε κι αλλο. Και συνεχιζει. 

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου από Ntinaras

[golden33]

5 minutes ago, Ntinaras said:

Ο φιλος μου (38 τωρα) δουλευε UK , ηρθε το 18, αγορασε ενα σπιτι σχεδον τσαμπα, γιατι τοτε τα σπιτια οριακα τα χαριζανε.

Το πουλησε σε 2 βδομαδες 2.5 φορες πανω, και με τα λεφτα πηρε ενα αλλο, στο κεντρο, το εκανε airbnb, με χαμηλη τιμη, και εχει πληροτητα 100% σχεδον ολο το χρονο. Με τα λεφτα απο αυτο και της δουλειας (πλεον αθηνα) πηρε κι αλλο. Και συνεχιζει. 

Αα δούλευε εξωτερικό το παιδί. Σίγουρα τότε έπαιρνε έναν αξιοπρεπεή μισθό.

[Ntinaras]

3 λεπτά πριν, golden33 είπε

Αα δούλευε εξωτερικό το παιδί. Σίγουρα τότε έπαιρνε έναν αξιοπρεπεή μισθό.

Ειχε μετριο μισθο για Λονδινο, και γενικα εκανε και ζωαρα εκει. Οποτε δεν μαζεψε και πολλα λεφτα.

Σκεψου το σπιτι το πηρε 21k και το πουλησε 56k!

Σιγουρα ηταν τυχερος, αλλα γενικα ψαχνοταν και ψαχνεται ακομα για τετοιες ευκαιριες.

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου από Ntinaras

[golden33]

9 minutes ago, Ntinaras said:

Ειχε μετριο μισθο για Λονδινο, και γενικα εκανε και ζωαρα εκει. Οποτε δεν μαζεψε και πολλα λεφτα.

Σκεψου το σπιτι το πηρε 21k και το πουλησε 56k!

Σιγουρα ηταν τυχερος, αλλα γενικα ψαχνοταν και ψαχνεται ακομα για τετοιες ευκαιριες.

Ναι εκείνη την περίοδο η τιμή των σπιτιών ήταν στο ναδίρ.