Εγκληματικότητα ανηλίκων - Τι ευθύνεται;

[Haldol]

15 minutes ago, phanispal said:

Δεν τα έκανες στα οχτώ σου όμως.

Σωστό point. Γιατί όντως, όχι, στα 8 δεν είχα καν υπολογιστή. Στα 14-15 που απέκτησα τον πρώτο (δικό μου) νομίζω ότι ήδη υφίσταται σιγά - σιγά μια ήδη διαμορφωμένη αντίληψη, και ένα άλφα επίπεδο κριτικής σκέψης. 

[filip123go]

11 minutes ago, Μακιαβέλλι said:

Απλά τα μαθαίνουμε. Παλιά πουλούσε μόνο όταν υπήρχε γραφικότητα στο έγκλημα. Τώρα πουλάει και σκέτο το awareness.

Και εγώ αυτό πιστεύω. Αυτό που λένε τώρα "bullying" , για τα δημοτικά/γυμνάσια στα 90s ήταν απλά Δευτέρα. Έβλεπε η δασκάλα να δερνονται τα παιδιά μεταξύ τους και γύριζε από την άλλη. 

[Μακιαβέλλι]

2 minutes ago, filip123go said:

Και εγώ αυτό πιστεύω. Αυτό που λένε τώρα "bullying" , για τα δημοτικά/γυμνάσια στα 90s ήταν απλά Δευτέρα. Έβλεπε η δασκάλα να δερνονται τα παιδιά μεταξύ τους και γύριζε από την άλλη. 

Και το θύμα ήταν φλώρος και το ότι ήταν φλώρος τον έκανε να του αξίζει κι άλλο bullying. 

Φυσικά με στόματα κλειστά, με γονείς που τα βρίσκανε μεταξύ τους (γιατί τα παιδιά είχανε αισθήματα μετά τα 18), με τους δασκάλους να περιμένουν πότε θα έρθει ο Ιούνιος μονάχα και συμμαθητές να σιγοντάρουν ή να σιωπούν για να μην είναι οι επόμενοι. Δεν το συζητάμε καν ότι δεν ξέραμε τι σημαίνει άνθρωπος μαθησιακή δυσκολία και ήταν απλά ο "χαζός". 

Ωραίες εποχές, αγνές. 

[adi32]

Υπηρχαν πάντα κρούσματα αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. 

Εδώ βλέπεις βία σε νήπια 

[fmarkos]

Δεν ξέρω να πω αλήθεια. Εγώ θυμάμαι όταν ήμασταν έφηβοι δεν τα κάναμε αυτά. Απλά όπου βρίσκαμε άλλα σχολεία πιέζαμε ξύλο για πλάκα. Το μαράσλειο έβαζε ξυράφια σε νεράτζια και τα πέταγε σε άλλους, ο κολλητός μου είχε γίνει τζάγκι στα 16. Δεν καταλαβαίνω τι πάει στραβά σήμερα...

[MrZeroGR]

Ωραία θέμα, θεωρητικά πάντα... 

Δυστυχώς προσυπογράφω όπως είπαν και άλλοι φταίνε κυρίως οι γονείς των παιδιών. Παιδιά παρατημένα, μεγαλωμένα από νταντάδες, χωρίς καλλιέργεια αγάπης και συλλογικότητας μέσα τους. Που να την βρούνε άλλωστε. Από γονείς αδιάφορους; Που ενδιαφέρονται μόνο να καλύψουν εγωκεντρισμούς, βίτσια, απωθημένα (επαγγελματικά ή σεξουαλικά), με ένα τεράστιο αίσθημα αυτοπροβολής και εγωισμού;

Από ανθρώπους που στην 1η δυσκολία δίνουν τάμπλετ στο νήπιο, γιατί ο Γεώργιος είχε δύσκολη μέρα στη δουλειά και θέλει να καυλαντίσει με την 20χρονη στη γραμματεία και η Ισμήνη 4οαρισε, βάρεσε κρισάρα για το ποια είναι και μέχρι πότε θα περνάει η μπογιά της και κοιτάει πώς θα ρίξει τον δάσκαλο στο πιλάτες;

Πέρα από τους γονείς εν μέρει φταίει και η φτώχια. Άγριες εποχές που θα γίνουν ακόμα πιο άγριες. Αλλά λέω εν μέρει γιατί βία έχουν και παιδιά πλουσίων κακομαθημένα που νομίζουν ότι ο κόσμος τους ανήκει...

Πέρα από τις διαπιστώσεις θα ήθελα να διαβάσω στη συζήτηση και τις προτάσεις, πως όλο αυτό διορθώνεται; Διορθώνεται εν τέλει;

[MikhailBakurin]

25 minutes ago, Μακιαβέλλι said:

Και το θύμα ήταν φλώρος και το ότι ήταν φλώρος τον έκανε να του αξίζει κι άλλο bullying. 

Φυσικά με στόματα κλειστά, με γονείς που τα βρίσκανε μεταξύ τους (γιατί τα παιδιά είχανε αισθήματα μετά τα 18), με τους δασκάλους να περιμένουν πότε θα έρθει ο Ιούνιος μονάχα και συμμαθητές να σιγοντάρουν ή να σιωπούν για να μην είναι οι επόμενοι. Δεν το συζητάμε καν ότι δεν ξέραμε τι σημαίνει άνθρωπος μαθησιακή δυσκολία και ήταν απλά ο "χαζός". 

Ωραίες εποχές, αγνές. 

Ναι, γιατί τώρα που η αμπαλοσύνη και η τεμπελιά βαπτίζεται με το πρόθεμα... ''δυσ-'' , έχει βελτιωθεί το πράγμα.

Πριν ψυχιατρικοποιηθεί η μαθησιακή δυσκολία, δεν είχες ''δυσ-αριθμία''. Απλά δεν είχες προσπαθήσει αρκετά να μάθεις αριθμητική.

Όλοι πλέον βαπτίζονται πανεύκολα δυσλεκτικοί, δυσαριθμικοί, δυσκοινωνικοί (αυτιστικοί) και δυσπρόσεκτοι (ΔΕΠΥ). Φτιάχνεται μία τάξη - τμήμα ατομικοτήτων.

Παλαιότερα, μέσω της εξισωτικής λειτουργίας του σχολείου, φτιαχνόταν κοινωνία. Μας λέγανε οι δάσκαλοι ότι βοηθάμε και τον αδύναμο, ότι είμαστε όλοι μαζί, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο.

Τώρα το σχολείο παράγει ιδιωτάκια, αντικοινωνικά - κοινωνιοπαθή όντα με απόλυτη εμπιστοσύνη ότι είναι απολύτως γ@μ@τοι χαρακτήρες και θα ήταν και μαθηταράδες / σούπερ φέημους αν δεν είχαν αυτή την ''ατυχία'' με τη δυσαριθμία. Οπότε προσπάθεια 0, ακόμα κι αν η πάθηση είναι πραγματική, κρύβονται - οχυρώνονται από πίσω της.

Και τα λέω αυτά ως γεννημένος το 1995, δεν είμαι κάνας γέρος. Η ατομική εκπαίδευση και η εξατομίκευση της κοινωνίας που ήρθε στην Ελλάδα με τα μνημόνια, μας έκανε μια αηδιαστική αμερικανιά. Δεν αργεί ο καιρός που θα έχουμε μαχαιρώματα ή πιστόλια στα σχολεία (ουπς... έχουμε ήδη! ).

[Dinos1973]

Ατιμωρησια σε οτιδηποτε ειναι πλεον κουλτουρα στην χωρα! και που να δειτε τους απογονους των σημερινων "Καγκουρων" με μιξη "Σλατινα"

Επεξ/σία 2 Οκτωβρίου από Dinos1973

[duende]

51 λεπτά πριν, filip123go είπε

Και εγώ αυτό πιστεύω. Αυτό που λένε τώρα "bullying" , για τα δημοτικά/γυμνάσια στα 90s ήταν απλά Δευτέρα. Έβλεπε η δασκάλα να δερνονται τα παιδιά μεταξύ τους και γύριζε από την άλλη. 

ουτε καν. μπορει να υπηρχε πειραγμα αλλα σε καμια σχεση σωματικη και ψυχολογικη βια με τετοιο τροπο. αν καποιος/καποιοι αρπαζοντουσαν, μπαιναμε στη μεση να τους χωρισουμε. κοριτσια να ριχνουν και να κλωτσανε αλλα στο εδαφος? ουτε καν. ποσο μαλλον να καθονται απαθεις γυρω και να τραβανε βιντεο για να τα ανεβασουν στα σοσιαλ. καμια, μα καμια σχεση. εδω μιλαμε για πληρη σηψη και απαθεια, σε βαθμο που απορω τι θα κανουν ως ενηλικες στις προσωπικες και εργασιακες τους σχεσεις με τετοια ανυπαρξια ηθικης και ενσυναισθησης. Για εμενα ολα αυτα τα παιδια που βλεπω στα βιντεο, θυτες/θυματα/απαθεις θεατες, ειναι καμμενα χαρτια.

[gokuthelegend]

Περιστασιακά εξυπηρετώ έναν μπαμπά σε θέματα τεχνολογίας. Έχει 2 αγόρια δίδυμα σε ηλικία γυμνασίου. Όποτε πάω στο σπίτι του βλέπω και κάτι καινούριο, τεράστιες τηλεοράσεις, playstation 4, playstation 5, τιμονιέριες, φορητές κονσόλες, υπολογιστές, ότι μπορείς να φανταστείς. Και παρόλα αυτά περιστασιακά ρίχνουν και κάνα μπινελίκι (τα παιδιά), κάνουν φασαρία μεσημεριάτικα και ενοχλούν γείτονες, κάνουν ζημιές και αφήνουν σκουπίδια στις παιδικές χαρές και στα πάρκα και πάει λέγοντας. Ο μπαμπάς λέει ότι τους έχει αδυναμία και δεν τους χαλάει κανένα χατήρι, να τους μαλώσει ούτε για αστείο, ούτε καν να τους κάνει προφορική επίπληξη. Εγώ όταν ήμουν στην ηλικία τους ο πατέρας μου μπορεί να μου έριχνε ένα χέρι ξύλο γιατί μπορεί να στραβοκοιμήθηκε το βράδυ ή επειδή του έφαγαν το πάρκινγκ στον δρόμο, ή επειδή μπορεί να καθυστερούσα 5 λεπτά παραπάνω να γυρίσω από το σχολείο και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν τολμούσα να του φέρω αντίρρηση. Τώρα φυσικά δεν λέω να πέφτει ξύλο, και σε καμιά περίπτωση δεν εγκρίνω κάτι τέτοιο, αλλά θα πρέπει οι γονείς κάπως να βάλουν σε μια τάξη τα παιδιά τους.

Επεξ/σία 2 Οκτωβρίου από gokuthelegend

[Μακιαβέλλι]

  

30 minutes ago, MikhailBakurin said:

Ναι, γιατί τώρα που η αμπαλοσύνη και η τεμπελιά βαπτίζεται με το πρόθεμα... ''δυσ-'' , έχει βελτιωθεί το πράγμα.

Πριν ψυχιατρικοποιηθεί η μαθησιακή δυσκολία, δεν είχες ''δυσ-αριθμία''. Απλά δεν είχες προσπαθήσει αρκετά να μάθεις αριθμητική.

Όλοι πλέον βαπτίζονται πανεύκολα δυσλεκτικοί, δυσαριθμικοί, δυσκοινωνικοί (αυτιστικοί) και δυσπρόσεκτοι (ΔΕΠΥ). Φτιάχνεται μία τάξη - τμήμα ατομικοτήτων.

Παλαιότερα, μέσω της εξισωτικής λειτουργίας του σχολείου, φτιαχνόταν κοινωνία. Μας λέγανε οι δάσκαλοι ότι βοηθάμε και τον αδύναμο, ότι είμαστε όλοι μαζί, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο.

Τώρα το σχολείο παράγει ιδιωτάκια, αντικοινωνικά - κοινωνιοπαθή όντα με απόλυτη εμπιστοσύνη ότι είναι απολύτως γ@μ@τοι χαρακτήρες και θα ήταν και μαθηταράδες / σούπερ φέημους αν δεν είχαν αυτή την ''ατυχία'' με τη δυσαριθμία. Οπότε προσπάθεια 0, ακόμα κι αν η πάθηση είναι πραγματική, κρύβονται - οχυρώνονται από πίσω της.

Και τα λέω αυτά ως γεννημένος το 1995, δεν είμαι κάνας γέρος. Η ατομική εκπαίδευση και η εξατομίκευση της κοινωνίας που ήρθε στην Ελλάδα με τα μνημόνια, μας έκανε μια αηδιαστική αμερικανιά. Δεν αργεί ο καιρός που θα έχουμε μαχαιρώματα ή πιστόλια στα σχολεία (ουπς... έχουμε ήδη! ).

Καταλαβαίνω το point σου και με απασχολεί κι εμένα σαν σκέψη. Και όχι μόνο για τις μαθησιακές δυσκολίες αλλά και για την ευκολία που εκχωρούμε τίτλους ψυχικών διαταραχών σε ανθρώπους, ανήλικους και μη. Αλλά όντας μη ειδικός δεν νιώθω άνετα να συμβάλλω σε τέτοια συζήτηση. 

11 minutes ago, duende said:

ουτε καν. μπορει να υπηρχε πειραγμα αλλα σε καμια σχεση σωματικη και ψυχολογικη βια με τετοιο τροπο. αν καποιος/καποιοι αρπαζοντουσαν, μπαιναμε στη μεση να τους χωρισουμε. κοριτσια να ριχνουν και να κλωτσανε αλλα στο εδαφος? ουτε καν. ποσο μαλλον να καθονται απαθεις γυρω και να τραβανε βιντεο για να τα ανεβασουν στα σοσιαλ. καμια, μα καμια σχεση. εδω μιλαμε για πληρη σηψη και απαθεια, σε βαθμο που απορω τι θα κανουν ως ενηλικες στις προσωπικες και εργασιακες τους σχεσεις με τετοια ανυπαρξια ηθικης και ενσυναισθησης. Για εμενα ολα αυτα τα παιδια που βλεπω στα βιντεο, θυτες/θυματα/απαθεις θεατες, ειναι καμμενα χαρτια.

Όταν ήμουν 1η ή 2α γυμνασίου (περίπου 2004), ένας από κοντινό γυμνάσιο "πήρε τη γκόμενα" ενός φίλου μου. Το μάθαμε αποφασίσαμε να πάμε να τον δείρουμε. Ακούστηκε στο σχολείο και καταλήξαμε να είμαστε περίπου 20 άτομα (οι 5 φίλοι, 5 λιγότερο φίλοι, και 10 χωρίς κανένα συναισθηματικό δεσμό με τον φίλο μου). Πήγαμε και οι 20 στο άλλο γυμνάσιο και κλωτσούσαμε το θύμα πεσμένο και στο κεφάλι για 2-3 λεπτά (τα λεπτά που υπολογίσαμε ότι θέλουν οι καθηγητές να φτάσουν στον όροφο μετά το κουδούνι). Οι 10 προφανώς απλά έψαχναν ευκαιρία να κλοτσήσουν. Οι υπόλοιποι υπερασπιζόμασταν την "τιμή" του φίλου μας. Ήρθε ο μπαμπάς του παιδιού που χτυπήσαμε στο σχολείο του, μας φοβέρισαν για 1 μέρα (όσο ένιωσε η διευθύντρια μας ότι απειλείται) και από την 2-3 μέρα δεν ακούστηκε ξανά τίποτα. Δεν τιμωρήθηκε κανείς. 

Edit: επαρχία, πόλη των 50-60.000 κατοίκων.

Επεξ/σία 2 Οκτωβρίου από Μακιαβέλλι

[great]

6 minutes ago, gokuthelegend said:

Τώρα φυσικά δεν λέω να πέφτει ξύλο, και σε καμιά περίπτωση δεν εγκρίνω κάτι τέτοιο, αλλά θα πρέπει οι γονείς κάπως να βάλουν σε μια τάξη τα παιδιά τους.

εδω ειμαστε.

δεν ξερω εαν τελικα ειναι η λυση αλλα με καποιο τροπο να σεβονται τους γονεις.

εσπαγα πιατο και εμενα κλειδωμενος στο διαδρομο της πολυκατοικίας.

δεν ξερω, ειναι ενα τεραστιο θεμα, ολοι λενε τα δικα τους αλλα τελικα ολοι καταληγουν γυρω γυρω απο το οτι εμεις μεγαλωσαμε αλλιως. Οι γονεις ηταν εκει, δουλευαν αλλα ηταν εκει.

Ζουνε μεσα σε μια φουσκα τα παιδια, μην τα αγγιζετε μην τα φωναζετε, μην τους κοιτατε στραβα γιατι εχουν δικαιωματα, ο αλλος λεει εκανε αιτηση να μην εχει αυτους τους γονεις και να γινει ανεξάρτητος.

 

[adi32]

Για να πούμε και κάτι θετικό για το κράτος, ο κάθε γονιός μπορεί εντελώς δωρεάν να πάει το παιδί του σε ιδιωτικό κέντρο για ψυχοθεραπεία λογοθεραπεια εργοθεραπεια 

[filip123go]

7 minutes ago, Μακιαβέλλι said:

  

Καταλαβαίνω το point σου και με απασχολεί κι εμένα σαν σκέψη. Και όχι μόνο για τις μαθησιακές δυσκολίες αλλά και για την ευκολία που εκχωρούμε τίτλους ψυχικών διαταραχών σε ανθρώπους, ανήλικους και μη. Αλλά όντας μη ειδικός δεν νιώθω άνετα να συμβάλλω σε τέτοια συζήτηση. 

Όταν ήμουν 1η ή 2α γυμνασίου (περίπου 2004), ένας από κοντινό γυμνάσιο "πήρε τη γκόμενα" ενός φίλου μου. Το μάθαμε αποφασίσαμε να πάμε να τον δείρουμε. Ακούστηκε στο σχολείο και καταλήξαμε να είμαστε περίπου 20 άτομα (οι 5 φίλοι, 5 λιγότερο φίλοι, και 10 χωρίς κανένα συναισθηματικό δεσμό με τον φίλο μου). Πήγαμε και οι 20 στο άλλο γυμνάσιο και κλωτσούσαμε το θύμα πεσμένο και στο κεφάλι για 2-3 λεπτά (τα λεπτά που υπολογίσαμε ότι θέλουν οι καθηγητές να φτάσουν στον όροφο μετά το κουδούνι). Οι 10 προφανώς απλά έψαχναν ευκαιρία να κλοτσήσουν. Οι υπόλοιποι υπερασπιζόμασταν την "τιμή" του φίλου μας. Ήρθε ο μπαμπάς του παιδιού που χτυπήσαμε στο σχολείο του, μας φοβέρισαν για 1 μέρα (όσο ένιωσε η διευθύντρια μας ότι απειλείται) και από την 2-3 μέρα δεν ακούστηκε ξανά τίποτα. Δεν τιμωρήθηκε κανείς. 

Edit: επαρχία, πόλη των 50-60.000 κατοίκων.

Yep, same shit και σε εμάς. επαρχία 50-60k . Καμία τιμωρία.

[dkstopo]

εγω γιατι νομίζω ότι πάντα έτσι ηταν? Απλά τωρα μπορούμε και τα μαθαινουμε λόγω των καμερων στα κινητα άμεσα.