Μετανάστευση εκτός Ελλάδας - Αν ξέρατε πως θα πήγαινε η κατάσταση , θα φεύγατε στα 24 σας από την Ελλάδα ;

[Skandalf]

Η Ερώτηση του τίτλου είναι προφανής :

 

Αν ξέρατε πως θα είναι η κατάσταση στην Ελλαδα το 2024 , θα φεύγατε στα 24 σας από τη χώρα ; Και αν ναι , για ποιόν προορισμό ; Ευρώπη (Χώρα και γιατί) , ΗΠΑ , Αυστραλία ; 

 

Αν αποφασίζατε για χ, ψ, ω λόγους να μείνετε Ελλάδα , τι θα κάνατε διαφορετικό ; (Περισσότερες Σπουδές ; Αλλαγή Καριέρας ; )

 

Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη των ηλικιών 30-55 ,  για να κάνουμε ένα μικρό στατιστικό πείραμα...

[APapsda]

τα πράγματα δυσκόλεψαν παρα πολυ και στο εξωτερικό. η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν περνάνε ωραια εξω. και κανεις απο αυτούς που γύρισαν δεν θα στο πει στα ισια οτι απέτυχε.

καποτε επλενες πιάτα 30 χρόνια και γυρνούσες ελλαδα να αγορασεις 5 σπιτια. τωρα έχεις 5 πτυχία και συγκατοικείς για να βγει ο μήνας.

μονο αν ειχα εξειδίκευση θα έφευγα, σε πλουσια χωρα. ουτε καν γερμανια, μιλαω για Νορβηγία και πάνω.

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2024 από APapsda

[Ukforthemoment]

Εφυγα πριν 5 χρόνια ,στα 46 μου.Δεν είχα ψαχτεί πιο πριν αλλιώς θα την είχα κάνει απο πολύ νωρίτερα. 

[SeNNinhA]

2 ώρες πριν, Skandalf είπε

Η Ερώτηση του τίτλου είναι προφανής :

 

Αν ξέρατε πως θα είναι η κατάσταση στην Ελλαδα το 2024 , θα φεύγατε στα 24 σας από τη χώρα ; Και αν ναι , για ποιόν προορισμό ; Ευρώπη (Χώρα και γιατί) , ΗΠΑ , Αυστραλία ; 

 

Αν αποφασίζατε για χ, ψ, ω λόγους να μείνετε Ελλάδα , τι θα κάνατε διαφορετικό ; (Περισσότερες Σπουδές ; Αλλαγή Καριέρας ; )

 

Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη των ηλικιών 30-55 ,  για να κάνουμε ένα μικρό στατιστικό πείραμα...

Έφυγα και εξακολουθώ να δουλευω στο εξωτερικό με την οικογένεια πίσω στην Ελλάδα οπότε δεν είναι ότι πιο εύκολο.

Η συμβουλή στα παιδιά μου είναι ότι επιβάλλεται να φύγουν στο εξωτερικό όσο είναι νέα. Εάν θα επιστρέψουν και πότε θα το αποφασίσουν εν καιρό. Και όταν το αποφασίσουν θα είναι με τους δικούς τους όρους.

Όταν γύρισα από το εξωτερικό μετά από μεταπτυχιακές σπουδές ήταν σε τότε καλή εποχή για το επάγγελμα μου οπότε η παραμονή στο εξωτερικό δεν έβγαζε ιδιαίτερο νόημα. Αλλά σύντομα η κατάσταση δυστυχώς άλλαξε. Ποτέ δεν θα το ξέρεις αυτό. Αποφασιζεις με τα δεδομένα της στιγμής και όχι με γυάλινη σφαίρα.

Το που θα πας έχει μεγαλη σχέση με την ιδιοσυγκρασια σου και την ψυχολογία σου. Ειδικά εάν μιλάμε για μεγάλο διάστημα η μόνιμη εγκατάσταση. Εάν μιλάμε για μια μεταβατική κατάσταση κάποιων ετών θα έλεγα ότι ο τόπος δεν έχει τόσο σημασία.

Πχ:

Θα πήγαινα ευχαρίστως στην Αυστραλία και στην Νέα Ζηλανδία διότι έχουν πολύ κοντινές κλιματολογικες συνθήκες και περιβάλλον με την Ελλάδα (αν και ανάποδες εποχές) αλλά πας με την λογική ότι μένεις για πάντα εκεί και επισκέπτεσαι πολυ ελάχιστα την Ελλάδα. Εμένα μου κάνει. Ειδικά εάν δεν έχεις φτιάξει οικογένεια.

Ο Καναδάς είναι πολύ καλή επιλογή εάν δεν σε πολυπειράζει το κρύο. Καλή και οργανωμένη και ασφαλής χώρα. Εάν όμως θέλεις τον ήλιο της Μεσογείου τότε θα έχεις θέμα.

Η ΗΠΑ για εμένα είναι off the question. Πολλές επιλογές με σε περιοχές αλλά λίγες αυτές που θα επέλεγα να ζήσω. Ανασφαλής χώρα και με ένα mentality και way of life που σε εμένα δεν κολλάει καθόλου.

Η Ευρώπη πάλι ειναι πιο κοντινά σε εμάς από τις ΗΠΑ σαν τύπος ζωής αλλά και πολύ μακριά επίσης από τα Μεσόγειακα δεδομένα. Θα κολουσαμε πιο άνετα σε Νότια Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία.

Κεντρική Ευρώπη και πάλι δεν είναι για όσους θα τους λείψει ο ήλιος.

Οι Σκανδιναβικες χώρες θέλουν προσοχή. Όλα καλά και οργανωμένα αλλά η κατάθλιψη παραμονεύει στην πόρτα.

Η Ευρώπη έχει και το καλό το είναι κοντά και μπορείς να πετάγεσαι πίσω συχνά. Πχ εάν είσαι στις Βρυξέλες με τόσες θέσεις σε Ευρωκοινοβουλιο και επιτροπές μπορείς να είσαι και ανά 15 για ΣΚ στην Ελλάδα. Παρασκευή βράδυ είσαι σπίτι και Δευτέρα πρωί/μεσημέρι πίσω στην δουλειά σου.

Όπως είπα ειδικά σαν νέος και για αρχή θα πήγαινα οπωσδήποτε στο εξωτερικό. Καλύτερες ευκαιρίες καριέρας, καλύτεροι μισθοί, περισσότερο αναγνώριση και ευκαιρίες να ξεκινήσεις πιο σωστά και να εξελιχθείς πιο πολύ.

Από ένα σημειο και μετά θα κρυφοκοιτουσα τις επιλογές επιστροφής εάν και εφόσον υπήρχαν οι προϋποθέσεις για αυτό.

Εάν δεν υπάρχουν μετά από κάποια χρόνια καριέρας στο εξωτερικό οι προϋποθέσεις επιστροφής αυτό σημαίνει ότι καλά έκανες και έφυγες όσο ήταν νωρίς.

Σε κάθε περίπτωση θα είναι μια καλή εμπειρία. Ειδικά όταν δεν έχεις και υποχρεώσεις είναι η καλύτερη εποχή να το επιχειρήσεις.

Κανένας δεν σε κρατάει δέσμιο πουθενά οπότε σε οποιαδήποτε στιγμή θελήσεις απλά επιστρέφεις και μάλιστα επιστρέφεις με πιο σημαντική εμπειρία και καριέρα απ ότι θα είχες Ελλάδα κάτι που μετράει στην αφορά εργασίας ακόμη και εδώ. Μπορεί να πάρεις τους μισθούς Ελλάδας αλλά θα είσαι στο άνω μέρος αυτών τις περισσότερες φορές.

 

Είτε μείνεις Ελλάδα είτε στο εξωτερικό η συνεχής επένδυση στον εαυτό σου είναι απολύτως απαραίτητο. Δεν μπορείς να μένεις στάσιμος ποτέ. Θα σε καταπιεί η αγορά. Πάντα πρέπει να είσαι ένα βήμα τουλάχιστον πιο μπροστά και να εξερευνάς τις μελλοντικές ανάγκες και τα κενά που υπάρχουν σε εργατικό δυναμικό και εξειδικευσεις.

Η συνεχής επιμόρφωση είναι επιτακτική ανάγκη. Ψάχνεις να δεις και να προβλέψεις τι έρχεται και επενδύεις σε αυτό. Δεν υπάρχουν εγγυήσεις φυσικά. Θα επενδύσεις πριν για να είσαι από τους πρωτους ή από τους λίγους που θα υπάρχουν στην αγορά. Εάν είσαι ένας από τους χιλιάδες κάποια στιγμή θα ξεπεραστεις από άλλους.

Ο κάθε τομέας έχει και διαφορετικές ευκαιρίες και κατευθύνσεις. Και η κάθε εποχή δημιουργει διαφορετικές αναγκες. Προσαρμόζεσαι ή πεθαίνεις.

Αν πρέπει να αλλάξεις και πεδίο ριζικά μπορεί και να πρέπει να το κάνεις.

Προσωπικά στο επάγγελμα μου άλλαξα πολλές φορές κατευθύνσεις. Δεν το μετάνιωσα. Όλοι μας βέβαια θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει και καλύτερες επιλογές ή να έχουμε διαλέξει καλύτερο timing. Αλλά δεν έχει νόημα να κρινεις εκ των υστέρων τις αποφάσεις σου. Αρκεί να ηταν λογικές για την στιγμή που τις πήρες.

Αυτό που επιβάλλεται είναι να μπεις στην αγορά εργασίας και να ξεκινήσεις. Μην αναλωθείς μόνο σε σπουδές. Ναι στις βασικές και σε ένα μεταπτυχιακό. Μετά θα πρέπει να ξεκινήσεις να εργάζεσαι αλλά όμως να βρίσκεις χρόνο να εξελησεις και τα skill σου με παράλληλες σπουδές.

 

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2024 από SeNNinhA

[Tantalos211]

Την απόφαση να φύγω την πήρα μέσα του 2014 περίπου και έφυγα (δούλευα ως Η. Μ. Μ. Υ.) ενώ είχα δουλειά και σπίτι στην Αθήνα (μισθός τότε 586,04€/μήνα μεικτά).

Πήγα Γερμανία, αλλά εγώ ήξερα τέλεια την γλώσσα και είχα ήδη δυνατό πτυχίο και προϋπηρεσία.

Το έβλεπα πως πήγαινε. Εφυγα εντέλει 01.04.15 και αν εμένα τρεις μήνες ακόμη, δεν θα μπορούσα να φύγω λόγω καπιταλ κοντρολς.

Για να δει κάποιος την διαφορά, είχα την δυνατότητα να κάνω την στρατιωτική μου θητεία στην Γερμανία (κοντά στο Μόναχο, η θητεία αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, https://ellada.diplo.de/gr-el/service/-/2223750λ)

και πληρωνομουνα τότε σαν φαντάρος 1.500€/μηνα καθαρά (τώρα κοίταξα πήγε 2.000/μηνα).

Εμένα μου βγήκε, αλλά τα πρώτα χρόνια ως μηχανικός ήταν ζορικα.

Στην Ελλάδα το κλιμα εργασίας ήταν πολύ καλό, αλλά δεν σπούδασα για να παίρνω χαρτζιλίκι.

Αν κάποιος έχει σπουδάσει ή έχει μάθει τέχνη που να έχει ζήτηση, καλά θα κάνει να δοκιμάσει την τύχη του εκτός Ελλάδος για τουλάχιστον 5 χρόνια. Στην χειρότερη των περιπτώσεων, θα κατοχυρώσει σύνταξη εξωτερικού για τα χρόνια που δούλεψε και θα έρθει πίσω ως έμπειρος για να διεκδικήσει καλύτερο μερίδιο από την πίτα που προσφέρει το εργασιακό τοπίο της Ελλάδος.

[ProponitisTouKanape]

Εξαρτάται. Απο πολλούς παράγοντες. Από τις προτεραιότητες που έχεις στη ζωή σου. Από την οικονομική σου κατάσταση εδώ. Από τη ζήτηση που έχει το επάγγελμα σου στην Ελλάδα. Από το αν σου αρέσει πραγματικά να ζεις εδώ ή προτιμάς άλλους ρυθμούς ζωής. Και φυσικά η όποια απόφαση σου δεν είναι μόνιμη, οι προτεραιότητες μας αλλάζουν, λ.χ. πολλοί γύρισαν στην Ελλάδα μετά τον covid νιώθοντας μια σχετική ανασφάλεια, επαναπροσδιορίζοντας το τι ειναι σημαντικό και σε τι μπορείς να κάνεις παραχώρηση. Άλλα μυαλά έχεις στα 24 σου, άλλα έχεις στα 30 σου, άλλα θα εχεις στα 40 σου. 

Αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι μια συνειδητή επιλογή. Όχι να φύγεις επειδή το έκαναν κι άλλοι ή αντίστοιχα να μείνεις γιατί το έκαναν οι φίλοι σου ή οι συγγενείς σου. Κι αν φύγεις, να πας στοχευμένα κάπου, όχι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, όπως πήγαιναν Έλληνες στη Γερμανία το 2015 χωρίς σοβαρή προϋπηρεσία, χωρίς γλώσσα, με μια βαλίτσα, περιμένοντας ότι οι Γερμανοί θα κάνουν τεμενάδες και θα μοιράζουν μισθούς τριχίλιαρα. 

Προσωπικά είμαι 30, εχω ζήσει σχεδον μια 5ετια (σπασμένα βέβαια) στη Γερμανία, έχω μεταπτυχιακό και σχετικά μικρή προϋπηρεσία αλλά έχω για τα δεδομένα της Ελλάδας ένα αρκετά καλό μισθό και με αρκετή ζήτηση στο επάγγελμα μου. Δε μένω με τους γονείς μου, έχω δικό μου αυτοκίνητο, και κάνω μια σχετικά νορμάλ ζωή, ούτε σπατάλες, ούτε κλεισμένος μέσα στο σπίτι. Παρότι μου αρέσει η Γερμανία ως χώρα και μιλάω Γερμανικά, δύσκολα θα έφευγα σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Γιατί δε πιστεύω πως θα άξιζε το ξεσήκωμα. Αν είχα μπει στην αγορά εργασίας πριν 7-8 χρόνια, πιστεύω θα είχα φύγει έξω αλλά τώρα θα το παζάρευα να γυρίσω. Αν θέλω να μεταφέρω τον τρόπο ζωής μου σε μια καλή γερμανική πόλη και με δεδομένο ότι δεν είμαι απο τους ανθρώπους που θα έρθουν στην Ελλάδα μια φορά το χρόνο, η διαφορά στο τέλος του μήνα οικονομικά δε θα ήταν αρκετή για να δικαιολογήσει τη μετανάστευση. Επίσης δεν θα πήγαινα σε κάποια χώρα νέκρα για να τα κάνω μασούρια, το θεωρώ μεγάλη παγίδα και πεταμένα χρόνια στην πιο παραγωγική σου φάση. 

Θα αλλάξω μυαλά; Ναι δεν αποκλείεται. Μπορει να μου τη βιδώσει και σε 2 χρονια να φύγω. Να μου γίνει μια καλή προσφορά ή να αλλάξουν οι συνθήκες εδώ ή να κάνω οικογένεια και να δω τα αγγούρια. Τίποτα δεν είναι ξεγραμμένο. Και αυτό είναι που πρέπει κάθε νέος να έχει στο μυαλό του. Πως οι συνθήκες αλλάζουν, και η μετανάστευση πλην λίγων περιπτώσεων δεν είναι one-way, όπως πήγαιναν το 1950 στην Αυστραλία ή την Αμερική και τον Καναδά και ερχόντουσαν μια φορά τα 5 χρόνια. 

Σίγουρα δεν εφησυχάζομαι και προσπαθώ μέσα από τη δουλειά μου και τις γνώσεις μου να έχω όσο το δυνατόν μεγαλύτερα εφόδια και να είμαι όσο πιο ανθεκτικός σε ο,τι κι αν μας φέρει το μέλλον. Άλλη μια παγίδα στην οποία πέφτουν αρκετοί είναι πως θεωρούν οτι αφού σήμερα είναι καλά θα είναι και αύριο και μεθαύριο. Τι προοπτική έχεις; Θα ανέβεις ή θα μείνεις στάσιμος στα λεφτά; Θα συνεχίσει η δουλειά σου να έχει ζήτηση ή ήταν ενα μπαμ και πέρασε. Δένεις τη ζωή σου σε κάτι που πιθανώς θα σε δεσμεύει ή έχεις ευελιξία;

Πρέπει συνεχώς να εξελίσσεσαι και να έχεις exit strategy. Γουστάρεις να ζεις στην Ελλάδα και έχει ζήτηση το επάγγελμα σου; Μια χαρά. Αλλά πήγαινε σε μια μεγάλη εταιρία, φτιάξε CV, κοίτα να ανέβεις, να χωθείς σε νέα πράγματα, να γίνεις άτομο που σου χτυπάνε την πόρτα, όχι που τους χτυπάς εσύ την πόρτα. Και να εχεις skills που θα σε εξασφαλίσουν ακόμα και αν αλλάξει η κατάσταση. 

Ζητώ συγγνώμη από όποιον κάνει τον κόπο να διαβάσει τι έγραψα γιατί είναι εντελώς ασύνδετο και πιο πολύ πέταξα τις σκέψεις μου 😎 

[piccolino]

Θα έφευγα. Προσωπικά ξέρω μόνο Αγγλικά (σε πάρα πολύ καλό επίπεδο) και νομίζω θα δυσκολευόμουν να μάθω άλλη γλώσσα, οπότε θα επέλεγα κάποια αγγλόφωνη. Γενικά θα έφευγα έχοντας στο μυαλό μου οτι θα χρειαστεί να δουλέψω ακόμα περισσότερο και να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο, δε θα μου χαριστεί τίποτα. Εφ' όσον θα το αξίζω όμως, οι κόποι μου θα έχουν ανταπόδοση (όχι όπως εδώ).

Για Αυστραλία μόνο θετικά έχω ακούσει (από κόσμο που γνωρίζω, όχι τι διαβάζω από δω κι από κει στο ίντερνετ). Στις ΗΠΑ είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση και εκεί, νομίζω όμως οτι ένας άνθρωπος που δε φοβάται τη δουλειά, θα έχει εξέλιξη σε ότι κάνει και θα είναι σε καλύτερη μοίρα απ ότι εδώ. Στις δυο αυτές περιπτώσεις που η απόσταση από εδώ είναι πολύ μεγάλη, αν θα είχα καταφέρει να μαζέψω αρκετά χρήματα για να συντηρήσω τον εαυτό μου όσο το δυνατόν περισσότερο, ίσως το ρίσκαρα.

Σε ευρωπαϊκή αγγλόφωνη χώρα, θα είχα (και έχω) πολύ λίγες δεύτερες σκέψεις. Ήδη μαζεύω πληροφορίες για κάποια μέρη που με ενδιαφέρουν και θα μου άρεσε να ζήσω εκεί και ελπίζω στο όχι πάρα πολύ μακρινό μέλλον να το επιχειρήσω.

Στα 24 μου και στο 2024, έχοντας ίσως και ένα πτυχίο και την ευθύνη μόνο του εαυτού μου και όχι μιας ολόκληρης οικογένειας, δε θα δίσταζα ούτε λεπτό. Αν οικονομικά υπάρχει δυνατότητα, κάνε το. Κι αν δεν πάει καλά, μπορείς πάντα να επιστρέψεις, έχεις μια ολόκληρη ζωή μπροστά σου. Και οι τρόποι επικοινωνίας πλέον είναι τέτοιοι, που σχεδόν δε θα σου λείψουν οι άνθρωποι που θα μείνουν πίσω. Δεν είναι ένα γράμμα που κάνει 3 μήνες να φτάσει. Είναι μια βιντεοκλήση που κοστίζει....τίποτα...

 

 

[hexenlord]

Μου αρεσουν πολυ αυτα τα θεματα. Σε γενικες γραμμες, εφυγα στα 23, ποτε δεν γυρισα πισω, επελεξα ευρωπη αρχικα αλλα με κερδισε το GCC λογω ελλειψης payroll tax. Θα συνταξιοδοτηθω μεταξυ 47-50, ενω τωρα ειμαι 43. Η ελλαδα ειναι φοβερη χωρα για διακοπες η/και συνταξιοδοτηση εφοσον καποιος εχει λεφτα. Μιλαω Αγγλικα, Γαλλικα και λιγα Αραβικα. Ερχομαι 6-8 φορες το χρονο ελλαδα και βλεπω γονεις, αδερφια, φιλους. 

Οποιος μπορει να φυγει απο Ελλαδα, να το κανει χτες. 

Γλωσσες που αξιζει να μαθετε (=$$$ στο μελλον) ειναι αραβικα, κινεζικα (μανταριν) και καποια σκανδιναβικη. Εννοιεται πως μιλατε ηδη Αγγλικα.

Αυτα αγαπητοι, καλη συνεχεια.

[zio10]

Ποτέ δε μου πέρασε η σκέψη να φύγω και εννοείται ούτε το μετάνιωσα ποτέ.

Από ανάγκη φεύγουν όσοι φεύγουν όσοι φεύγουν και οι περισσότεροι θέλουν να είναι προσωρινό.

Εδώ γεννήθηκαμε, εδώ είναι το σπίτι μας, οι φίλοι μας, η οικογένεια μας, οι συνήθειές μας, ο τρόπος ζωής μας. Με τα καλά και τα στραβά.

Τέλεια δεν είναι, αλλά και που είναι;

 

[piccolino]

47 λεπτά πριν, zio10 είπε

Από ανάγκη φεύγουν όσοι φεύγουν όσοι φεύγουν και οι περισσότεροι θέλουν να είναι προσωρινό.

Από ανάγκη σίγουρα, αλλά είναι διαφορετική η ανάγκη του που καλύπτει ο καθένας. Δεν είναι μία, κοινή για όλους.

Άλλοι φεύγουν από ανάγκη για περισσότερα χρήματα, επειδή τα εδώ έσοδα τους δε καλύπτουν ούτε τη βασική τους διαβίωση και όταν τα οικονομικά τους φτάσουν στο επίπεδο που θέλουν, επιστρέφουν (πχ να ανοίξουν μια δική τους επιχείρηση).

Άλλοι για σπουδές επειδή θέλουν να είναι σε ένα πανεπιστήμιο με ανθρώπινες υποδομές και προσφορά έξτρα δραστηριοτήτων και όχι σε ένα που δεν έχει συντηρηθεί από την κατασκευή του κι έπειτα, γεμάτο κομματικές αφίσες και γκράφιτι, με συνεχείς καταλήψεις και απεργίες. Κάποιοι από αυτούς θα επιστρέψουν για να είναι στον τόπο τους, με τους δικούς τους, κάποιους θα τους κερδίσει το "έξω". Ναι, το επίπεδο σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι υψηλό, κάποιοι όμως θέλουν να έχουν και ένα πλάνο, πότε θα τελειώσουν αυτές οι σπουδές.

Άλλοι επειδή δε τους αρκεί ο ήλιος, η θάλασσα, ο φραπές και τα μπουζούκια. Θέλουν death metal συναυλίες και βροχερό καιρό και χιόνι, οπότε θα ανηφορίσουν Σκανδιναβία και θα είναι στο "στοιχείο" τους.

Ή δε τους αρέσει η ανοργανωσιά στα πάντα, η αδιαφορία για τα πάντα, ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει και δεν θα αντιμετωπίσει καμία συνέπεια. Η ασχήμια και η βρώμα. Αυτό κυρίως για την Αθήνα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Αυτή η εικόνα που υπάρχει τα τελευταία χρόνια της εγκατάλειψης και της βρώμας, δεν υπήρχε παλιότερα, όχι σε αυτό το βαθμό. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα όμορφο τριγύρω να δεις, μόνο αφίσες, γκράφιτι, σκουπίδια και περπατάς σχεδόν μη μπορώντας να ανασάνεις απ τη μπόχα.

Οπότε κάποιοι θα φύγουν προσωρινά, μέχρι οι όποιες συνθήκες τους επιτρέψουν να επιστρέψουν ξανά. Άλλοι θα ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους και δε θα το μετανοιώσουν ποτέ. Από τα γνωστά μου άτομα που είναι εξωτερικό, οι περισσότεροι δεν σκέφτονται να επιστρέψουν ποτέ.

[Επισκέπτης]

τρεχοντας

[dbrillis]

Ο @ProponitisTouKanape τα ειπε ολα και με ωραιο τροπο. Θα γραψω ομως και εγω τις ασυναρτητες σκεψεις μου και ισως να μην βγαζουν πολυ νοημα.

Τα πραγματα δεν ειναι οπως παλια στην Ευρωπη, οποτε το να σου πω εγω τι θα εκανα δεν ειναι ρεαλιστικο.
Απλα να ξερεις οτι για καθε ενα σουξες στορυ στο εξωτερικο, υπαρχουν και δυο-τρεις αποτυχιες που κανενας δεν θα σου πει.
Αν μπορεις να πας για την εμπειρια και να αποφασισεις εσυ αν σου κανει, ναι, πηγαινε.
Το εξωτερικο ειναι κατι πολυ προσωπικο, πρεπει να το δοκιμασεις μονος σου. Καποιος που εφυγε 40 χρονων και λεει οτι θα εφευγε νωριτερα σου λεει χωρις να το ξερει ψεμματα, ο 27 χρονος εαυτος του μπορει να μην ηταν καλα στο εξωτερικο. Ουτε εγω ειμαι ο ιδιος που ημουν πριν μια δεκαετια.
Μεγαλυτερος σε ηλικια δεν χρειαζεσαι πλεον και πολλους φιλους, στα 24 μπορει να σοκαριστεις απο την δυσκολια να κανεις πραγματικους φιλους σε βορειες χωρες. Ισως να ειμαι εγω στη μειοψηφια, μεγαλωσα σε μια μικρη πολη και εχω 15-20 φιλους που μπορω να παρω τηλεφωνο μετα απο πεντε χρονια χωρις επικοινωνια και να ειναι σαν να μην περασε μια μερα, στο εξωτερικο δεν εχω κανει φιλους ενω θεωρω τον εαυτο μου αρκετα ανοιχτο. Δεν βλεπω και Ολλανδους (τουλαχιστον στον κυκλο μου) που να εχουν πεντε φιλους. Ουτε τα ανηψια της γυναικας μου στη Γερμανια που ειναι 9-10 χρονων, εχουν 5 φιλους, ισως ειναι η εποχη, δεν ξερω. 
Αν δεν ημουν παντρεμενος θα ημουν καθε 3-4 χρονια σε αλλη χωρα.
Ενα πραγμα που εμαθα στο εξωτερικο ειναι οτι οι ανθρωποι ειναι παντου ανθρωποι και κατα συνεπεια σε παρα πολλα πραγματα ιδιοι (συνηθως στις κακες συμπεριφορες).

Ανεξαρτητως αν εμενα Ελλαδα ή ημουν στο εξωτερικο ενα πραγμα που θα ηθελα να ξερω πολυ νωριτερα ειναι οτι δεν υπαρχει ευκολος τροπος για τιποτα. Ο πονος και η δυσκολια ειναι ο μοναδικος τροπος να μαθεις. 

1 minute ago, piccolino said:

Από ανάγκη σίγουρα, αλλά είναι διαφορετική η ανάγκη του που καλύπτει ο καθένας. Δεν είναι μία, κοινή για όλους.

Από τα γνωστά μου άτομα που είναι εξωτερικό, οι περισσότεροι δεν σκέφτονται να επιστρέψουν ποτέ.

Αν μπορεις, βρες να δεις την ταινια-ντοκιμαντερ Happy. 
https://www.justwatch.com/us/movie/happy ενω η ταινια λεει οτι η ευτυχια για τον καθενα ειναι διαφορετικη για τον καθενα, εχει καποια κοινα χαρακτηριστικα για ολους.

Στην αρχη ειναι ολα τελεια. 
Πολλοι που ηξερα πριν ερθω Ολλανδια γυρισαν Ελλαδα (μετα απο 7-8-9 χρονια) και δεν σκοπευουν να γυρισουν Ολλανδια ή πηγαν σε αλλη πιο ζεστη χωρα. 
Ο καιρος μετα απο πεντε χρονια εχει αρχισει και επηρεαζει και εμενα, κοιταω για Ισπανια. Δεν ειναι τυχαιο που Ολλανδοι πανε μονιμα Ισπανια, Πορτογαλια, Ελλαδα.  
Μην κοιτατε τι κανουν τα επαγγελματα που εχουν ζητηση αλλα τι κανει ο μεσος ορος. Και Ελλαδα ειχα καλο μισθο και τωρα Ολλανδια εχω καλο μισθο, μου πηρε πεντε δυσκολα χρονια να φτασω τη ζωη που ειχα Ελλαδα. Ο μεσος Ολλανδος αυτη τη στιγμη περναει δυσκολοτερα απο οτι πριν για αυτο και του φταινε οι ξενοι. 

Θες να σου πω για Γερμανια; Για Ελληνες που "πηγα Γερμανια και σωθηκα" και μενουν στο Ludwigshafen, δεν βλεπουν ουτε εναν Γερμανο παρα μονο οταν πανε για δουλεια (αναλογα και την δουλεια), και φυτοζωουν γιατι ουσιαστικα ειναι πολυ ευκολο να εγκλωβιστεις σε μια τετοια κατασταση;  Μια πολη μονο μεταναστες και το βιωτικο επιπεδο μονο να πεφτει. Φυσικα δεν ειναι η μοναδικη πολη που ειναι ετσι 😉.

Λογικα θα γινει καποιος ευρυτερος πολεμος για να μηδενισει παλι το κοντερ.

Λεει κατι λιγα η κυρια (δες το βιντεο), φυσικα σε καθε εποχη υπαρχουν "ανετοι", το θεμα μας ειναι ο μεσος ορος, και για το μεσο ορο το βιωτικο επιπεδο αυτη την στιγμη δεν ανεβαινει (πεφτει).

Spoiler

 

[bill999r]

Το μετανιώνω κάθε μέρα που ανέχομαι αυτή την κατάσταση σε αυτό τον τόπο που θέλει να λέγεται κ χώρα.

Δυστυχώς πάντα είχα δουλειά κ μάλιστα με ικανοποιητικό μισθό, κ έτσι όντας κ από τη φύση μου αισιόδοξος και ολιγαρκής δεν είχα σκεφτεί την μετανάστευση στο εξωτερικό. Μετά ήρθαν κ τα παιδιά και φυσικά όσο μεγαλώνουν κ κάνουν παρέες δυσκολεύει ακόμη περισσότερο η απόφαση.

Τον τελευταίο καιρό βέβαια παρά πολλοί συνάδελφοι φεύγουν για Σουηδία, ακόμη κ με οικογένειες καθώς η χώρα είναι ιδιαίτερα φιλική σε οικογένειες, με πολλές παροχές που κάνουν την καθημερινότητα ευκολότερη. Αντίθετα εδώ οι περισσότεροι πληρώνουν νταντά για να μπορέσουν να πάνε να δουλέψουν.

Εγώ σε προσωπικό επίπεδο, μετανιώνω διότι απο τη μια οι μισθοί είναι εκεί που είναι, η ακρίβεια καλπάζει και τα λαμόγια περνούν ζωή χαρισάμενη. Η εργατικότητα και οι δεξιότητες δεν αμοίβονται και οι περισσότεροι απλά επιβιώνουμε πλέον.

Ελπίζω τα παιδιά μου να φύγουν από αυτή την μπανανία και να δραστηριοποιηθούν αποκλειστικά στο εξωτερικό, σε χώρες που τουλάχιστον δεν νιώθεις ο μ@λ@κ@ς της παρέας....

[SeNNinhA]

8 ώρες πριν, dbrillis είπε

Ο @ProponitisTouKanape τα ειπε ολα και με ωραιο τροπο. Θα γραψω ομως και εγω τις ασυναρτητες σκεψεις μου και ισως να μην βγαζουν πολυ νοημα.

Τα πραγματα δεν ειναι οπως παλια στην Ευρωπη, οποτε το να σου πω εγω τι θα εκανα δεν ειναι ρεαλιστικο.
Απλα να ξερεις οτι για καθε ενα σουξες στορυ στο εξωτερικο, υπαρχουν και δυο-τρεις αποτυχιες που κανενας δεν θα σου πει.
Αν μπορεις να πας για την εμπειρια και να αποφασισεις εσυ αν σου κανει, ναι, πηγαινε.
Το εξωτερικο ειναι κατι πολυ προσωπικο, πρεπει να το δοκιμασεις μονος σου. Καποιος που εφυγε 40 χρονων και λεει οτι θα εφευγε νωριτερα σου λεει χωρις να το ξερει ψεμματα, ο 27 χρονος εαυτος του μπορει να μην ηταν καλα στο εξωτερικο. Ουτε εγω ειμαι ο ιδιος που ημουν πριν μια δεκαετια.
Μεγαλυτερος σε ηλικια δεν χρειαζεσαι πλεον και πολλους φιλους, στα 24 μπορει να σοκαριστεις απο την δυσκολια να κανεις πραγματικους φιλους σε βορειες χωρες. Ισως να ειμαι εγω στη μειοψηφια, μεγαλωσα σε μια μικρη πολη και εχω 15-20 φιλους που μπορω να παρω τηλεφωνο μετα απο πεντε χρονια χωρις επικοινωνια και να ειναι σαν να μην περασε μια μερα, στο εξωτερικο δεν εχω κανει φιλους ενω θεωρω τον εαυτο μου αρκετα ανοιχτο. Δεν βλεπω και Ολλανδους (τουλαχιστον στον κυκλο μου) που να εχουν πεντε φιλους. Ουτε τα ανηψια της γυναικας μου στη Γερμανια που ειναι 9-10 χρονων, εχουν 5 φιλους, ισως ειναι η εποχη, δεν ξερω. 
Αν δεν ημουν παντρεμενος θα ημουν καθε 3-4 χρονια σε αλλη χωρα.
Ενα πραγμα που εμαθα στο εξωτερικο ειναι οτι οι ανθρωποι ειναι παντου ανθρωποι και κατα συνεπεια σε παρα πολλα πραγματα ιδιοι (συνηθως στις κακες συμπεριφορες).

Ανεξαρτητως αν εμενα Ελλαδα ή ημουν στο εξωτερικο ενα πραγμα που θα ηθελα να ξερω πολυ νωριτερα ειναι οτι δεν υπαρχει ευκολος τροπος για τιποτα. Ο πονος και η δυσκολια ειναι ο μοναδικος τροπος να μαθεις. 

Αν μπορεις, βρες να δεις την ταινια-ντοκιμαντερ Happy. 
https://www.justwatch.com/us/movie/happy ενω η ταινια λεει οτι η ευτυχια για τον καθενα ειναι διαφορετικη για τον καθενα, εχει καποια κοινα χαρακτηριστικα για ολους.

Στην αρχη ειναι ολα τελεια. 
Πολλοι που ηξερα πριν ερθω Ολλανδια γυρισαν Ελλαδα (μετα απο 7-8-9 χρονια) και δεν σκοπευουν να γυρισουν Ολλανδια ή πηγαν σε αλλη πιο ζεστη χωρα. 
Ο καιρος μετα απο πεντε χρονια εχει αρχισει και επηρεαζει και εμενα, κοιταω για Ισπανια. Δεν ειναι τυχαιο που Ολλανδοι πανε μονιμα Ισπανια, Πορτογαλια, Ελλαδα.  
Μην κοιτατε τι κανουν τα επαγγελματα που εχουν ζητηση αλλα τι κανει ο μεσος ορος. Και Ελλαδα ειχα καλο μισθο και τωρα Ολλανδια εχω καλο μισθο, μου πηρε πεντε δυσκολα χρονια να φτασω τη ζωη που ειχα Ελλαδα. Ο μεσος Ολλανδος αυτη τη στιγμη περναει δυσκολοτερα απο οτι πριν για αυτο και του φταινε οι ξενοι. 

Θες να σου πω για Γερμανια; Για Ελληνες που "πηγα Γερμανια και σωθηκα" και μενουν στο Ludwigshafen, δεν βλεπουν ουτε εναν Γερμανο παρα μονο οταν πανε για δουλεια (αναλογα και την δουλεια), και φυτοζωουν γιατι ουσιαστικα ειναι πολυ ευκολο να εγκλωβιστεις σε μια τετοια κατασταση;  Μια πολη μονο μεταναστες και το βιωτικο επιπεδο μονο να πεφτει. Φυσικα δεν ειναι η μοναδικη πολη που ειναι ετσι 😉.

Λογικα θα γινει καποιος ευρυτερος πολεμος για να μηδενισει παλι το κοντερ.

Λεει κατι λιγα η κυρια (δες το βιντεο), φυσικα σε καθε εποχη υπαρχουν "ανετοι", το θεμα μας ειναι ο μεσος ορος, και για το μεσο ορο το βιωτικο επιπεδο αυτη την στιγμη δεν ανεβαινει (πεφτει).

  Απόκρυψη περιεχομένων

 

Θα συμφωνήσω.

Δεν είναι όλες οι χώρες για όλους όπως είπα.

Και οι άνθρωποι δεν είναι πάντα οι πιο δεκτικοί.

Παρέες θα κάνεις. Αλλά η γενικότερη συμπεριφορά του συνόλου μπορεί να ξενίσει. Είναι και η διαφορά κουλτούρας που υπάρχει. Πράγματα αυτονόητα για εμάς σε αυτούς είναι εντελώς ξένα και ανάποδα. Θα υπάρχουν και παρεξηγήσεις ένθεν και ενδεν. Προσωπικά αντιπαθησα φοβερά τους Άγγλους. Οι Ουαλοι και οι Ιρλανδοι από την άλλη φοβερά παιδιά. Οι Σκοτσέζοι πιο δύστροποι αλλά παίζεις μπάλα μαζί τους.

Οι κλιματολογικες συνθήκες, η έλλειψη επαρκούς ηλιοφάνειας, οι βροχες ή το κρύο είναι θέμα. Κάποιους τους αρέσει βέβαια.

Η Σκανδιναβία από την άλλη πολύ φιλική για οικογένεια και με πολλές παροχές αλλά δεν ξέρω ποιοι και πόσοι θα αντέξουν το σκοτάδι ψυχολογικά για πολύ καιρό ή για μια ζωή.

Πιστεύω ότι η νοσταλγία θα υπάρχει. Αλλά από την άλλη θα υπάρχει και η ασφάλεια που νοιώθεις επαγγελματικά.

Όπως είπαμε όμως δεν είσαι και φυλακισμένος. Η επιλογή αλλαγής χώρας ή επιστροφής είναι πάντα εκεί. Ειδικά όταν δεν έχεις οικογένεια και κυρίως παιδιά.

 

Πάντως μην το βάζουμε πάντα στα στενά πλαίσια της ανάγκης να φύγουμε από την Ελλάδα για βιοποριστικους λόγους.

Θεωρώ ότι τα νέα παιδιά ειδικά, εφόσον μπορούν θα πρεπει να δοκιμάσουν και την εμπειρία του εξωτερικου. Μόνο κερδισμένος μπορείς να βγεις από κάτι τέτοιο. Η συναναστροφη σου με άλλες κουλτουρες και λαούς είναι πάντα πολύ θετικό. Ανοίγουν οι ορίζοντες σου, βλέπεις νέα πράγματα σε κάθε τομέα της ζωής (και προσωπικό και επαγγελματικό), παίρνεις μια εμπειρία το να επιζεις σε ένα ξένο περιβάλλον, βλέπεις τις πρακτικές και διαδικασίες από κοντά και γενικά εξοικοιωνεσαι με το όλο περιβάλλον.

Ακομη και για σύντομο χρονικό διάστημα να πας είναι κέρδος. Και οποιαδήποτε άλλη στιγμή μπορείς να ξαναπάς εάν χρειαστεί.

Και μόνο για την εμπειρία θα έλεγα ότι επιβάλλεται να το κάνεις.

Ο κόσμος εγινε πια μικρός. Είμαστε όλοι δεινητικα global citizens. Ακόμη και οι εργασίες μας είναι αρκετα global. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε με στεγανά. Πρέπει να βγούμε και από το comfort zone μας.

 

Επίσης, υπάρχουν και πάρα πολλές θέσεις που δουλεύεις remote. Πχ γνωρίζω δικηγόρους που δουλεύουν για ξένες φίρμες και βρίσκονται μόνιμα σε εξοχικό στην Ελλάδα. Ξεκίνησαν να δουλεύουν φυσικά στο εξωτερικό και κάποια στιγμή μεταπήδησαν σε θέση που δεν χρειάζεται να είναι σε ένα γραφείο. Τους στέλνουν τα tasks και τα επιστρέφουν μέσα στο deadline. Μια στο τόσο μπορεί να πάρουν ένα αεροπλάνο για κάποιο συντονισμό στα κεντρικά. Στην Αλβανία που είμαι με το τελευταίο Project είναι εξαιρετικά πολλοί οι Digital Nomads από χώρες της Ευρώπης. Αλλά δεν σου κάθονται αυτά αυτόματα μέσω internet applications από το σπίτι σου. Θελει να τα κυνηγήσει από κοντά.

[Dinos1973]

19 hours ago, Skandalf said:

Η Ερώτηση του τίτλου είναι προφανής :

 

Αν ξέρατε πως θα είναι η κατάσταση στην Ελλαδα το 2024 , θα φεύγατε στα 24 σας από τη χώρα ; Και αν ναι , για ποιόν προορισμό ; Ευρώπη (Χώρα και γιατί) , ΗΠΑ , Αυστραλία ; 

 

Αν αποφασίζατε για χ, ψ, ω λόγους να μείνετε Ελλάδα , τι θα κάνατε διαφορετικό ; (Περισσότερες Σπουδές ; Αλλαγή Καριέρας ; )

 

Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη των ηλικιών 30-55 ,  για να κάνουμε ένα μικρό στατιστικό πείραμα...

Για να φυγεις απο την χωρα, εκει που θα πας θα πρεπει να εχεις και την απαραιτητη εξιδικευση για να μπορεις να εισαι χρησιμος, μεταναστες απο 3κοσμικες χωρες εχουν αφθονους. Μυαλα εκπαιδευμενα χρειαζονται!!