Μένω ακόμη με τους γονείς...2024.

[Slither]

Είναι ένα πρόβλημα που μάλλον το αντιμετωπίζουν αρκετοί τη σήμερον ημέρα,μετά τα 30+ η συμβίωση με τους γονείς στο πατρικό γίνεται ανυπόφορη,πιεστική,εκνευριστικη,το οικονομικό ο πρώτος και κύριος λόγος,με μια δουλειά κάτω του 1000αρικου,δεν βγαίνω οικονομικά ώστε να νοικιάσω ένα επιπλωμένο σπίτι της προκοπής,ούτε υπάρχει δεύτερο άτομο για μοίρασμα των εξόδων δια δύο.

Όσοι περασατε από αυτό το στάδιο,πως το αντιμετωπίσατε,πως βγήκατε από το αδιέξοδο?

[czarjuly]

Δεν εισαι ο μονος φιλε,πολλοι απο μας βρισκομαστε σε ενα σπιραλ οικονομικης ασφυξιας που το να μεινεις μονος ειναι ονειρο θερινης νυκτος στην Ελλαδα του σημερα,προσπαθησε να ζησεις με αυτο

[Strategos]

να λες ευχαριστώ που έχεις σπίτι να μείνεις τσάμπα. θα μπορούσε να μην εχουν οι γονείς σου σπίτι και να έπρεπε να πληρώνεις νοίκι για να μένουν μαζί σου.

[Ukforthemoment]

4 ώρες πριν, Slither είπε

Είναι ένα πρόβλημα που μάλλον το αντιμετωπίζουν αρκετοί τη σήμερον ημέρα,μετά τα 30+ η συμβίωση με τους γονείς στο πατρικό γίνεται ανυπόφορη,πιεστική,εκνευριστικη,το οικονομικό ο πρώτος και κύριος λόγος,με μια δουλειά κάτω του 1000αρικου,δεν βγαίνω οικονομικά ώστε να νοικιάσω ένα επιπλωμένο σπίτι της προκοπής,ούτε υπάρχει δεύτερο άτομο για μοίρασμα των εξόδων δια δύο.

Όσοι περασατε από αυτό το στάδιο,πως το αντιμετωπίσατε,πως βγήκατε από το αδιέξοδο?

Αφού δεν έχεις έξοδα ενοικίου τώρα , δεν σου μένουν χρήματα στην άκρη για τα μελλοντικά σου έξοδα;Εχεις πιθανότητες για καλύτερο μισθό σύντομα;

 

 

[JakeKaufman]

4 hours ago, Strategos said:

να λες ευχαριστώ που έχεις σπίτι να μείνεις τσάμπα. θα μπορούσε να μην εχουν οι γονείς σου σπίτι και να έπρεπε να πληρώνεις νοίκι για να μένουν μαζί σου.

Ότι πιο μίζερο έχω ακούσει. Παραθέτει ο άνθρωπος ένα πρόβλημα και εσύ του απαντάς να είσαι ευχαριστημένος που δεν είσαι χειρότερα. Η ψυχή της παρέας πρπει να είσαι 

[The_Judas]

Εγώ μένοντας με τους γονείς μάζεψα αρκετά χρήματα στην άκρη και αυτό μου έδωσε οικονομική άνεση. Δεν το θεωρώ απαραίτητα κακό, ούτε το μετάνιωσα, παρόλο που και εγώ γκρίνιαζα πολλές φορές. Αυτό είναι το πρόβλημα με οποιαδήποτε συγκατοίκηση.

Αρκεί βέβαια να αποταμιεύσεις, αλλά και να έχει μετά και κάποια προοπτική στην δουλειά σου... αλλά και γενικά να έχεις ένα πλάνο γιατί δεν θα μείνεις για πάντα σπίτι.

Η εναλλακτική είναι η συγκατοίκηση με φίλο ή με γυναίκα.

 

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2024 από The_Judas

[haris_216]

Για να λέει ο ts "δουλειά κάτω του 1000ρικου" υποθέτω ότι ο μισθός του βρίσκεται κάπου εκεί κοντά. Δε νομίζω να χρησιμοποιούσε αυτή την έκφραση για μισθό 680€

Οπότε με δεδομένο ότι τώρα δεν μπορεί να μείνει μόνος του,  από το μισθό του βάζει κάτι στην άκρη (για μελλοντικά σχέδια κι έξοδο από το "αδιέξοδό" του) ή συνεισφέρει σημαντικά στα έξοδα του σπιτιού που μένει;

Γιατί αν δεν συμβαίνει ούτε το ένα ούτε το άλλο, σημαίνει ότι κάνει μια χαρά τη ζωή του (ακόμα και με την "πιεστική, εκνευριστική" συνύπαρξη στο σπίτι) και την όποια εξέλιξή του την αφήνει σε κάποια "μαγική" λύση που θα προκύψει.

ΥΓ. Για την ιστορία, been there done that (εννοώ την παραμονή στην οικογενειακή εστία μετά τα 30 )

[ΠάρηςΓ]

Πιστεύω δε θα με ακούσεις αλλά το ότι εχεις σπιτι και χρόνο, μπορεις να κάνεις πολλά πραγματα.

Ξεκίνα απο αυτοβελτίωση πρώτα... Γνωστός μου ηταν μπαρίστας μεχρι 30 και σαπιζε. Μετα ομως σπουδασε και στα 36 του καταφερε να βγαζει 2500€ και εχει και οικογενεια. Αλλα έκανε πολυ αυτοβελτίωση σε ολα. Έγινε και φέτες κτλ.

Δεν έχεις πολλες επιλογές πρέπει να υποφέρεις και να κανεις κάτι.

[ProponitisTouKanape]

6 ώρες πριν, Slither είπε

Είναι ένα πρόβλημα που μάλλον το αντιμετωπίζουν αρκετοί τη σήμερον ημέρα,μετά τα 30+ η συμβίωση με τους γονείς στο πατρικό γίνεται ανυπόφορη,πιεστική,εκνευριστικη,το οικονομικό ο πρώτος και κύριος λόγος,με μια δουλειά κάτω του 1000αρικου,δεν βγαίνω οικονομικά ώστε να νοικιάσω ένα επιπλωμένο σπίτι της προκοπής,ούτε υπάρχει δεύτερο άτομο για μοίρασμα των εξόδων δια δύο.

Όσοι περασατε από αυτό το στάδιο,πως το αντιμετωπίσατε,πως βγήκατε από το αδιέξοδο?

1. Βρίσκεις καινούρια δουλειά.

2. Βρίσκεις δεύτερη δουλειά.

3. Βρίσκεις γυναίκα και τρέχεις να συγκατοικήσεις μαζί της.

Ναι με 800-900 ευρώ δε βγαινεις να νοικιάσεις σπίτι. Αλλά αν δεν κυνηγήσεις την τύχη σου, δεν θα αλλάξει τίποτα. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. 

29 λεπτά πριν, The_Judas είπε

Αρκεί βέβαια να αποταμιεύσεις, αλλά και να έχει μετά και κάποια προοπτική στην δουλειά σου... αλλά και γενικά να έχεις ένα πλάνο γιατί δεν θα μείνεις για πάντα σπίτι.

Η προοπτική στη δουλειά είναι σημαντικότερη κι απο την αποταμίευση τώρα. Γιατί αν δε μπορει το μηνιαίο του εισόδημα να ανταποκριθεί στα έξοδά του, τότε θα αρχίσει να τρώει απο τα έτοιμα. Σίγουρα σημαντικό να αφηνει λεφτά στην άκρη τώρα που δεν έχει πάγια έξοδα αλλά πρέπει να φτιάξει το θέμα της δουλειάς του. 

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2024 από ProponitisTouKanape

[netagra]

Παντρεύτηκα στα 31 σχεδόν και μέχρι τότε έμενα με τους γονείς μου. Είχα κάνει ήδη 4 χρόνια σε επαρχία μόνος, τα δύο συγκατοικούσα με την αδερφή μου που σπουδάζαμε στην ίδια πόλη. Ένα χρόνο τουλάχιστον έμεινα με την σύζυγό μου μαζί, φτιάχναμε το σπίτι μας και ετοιμαζόμασταν για τον γάμο. Από τα 25 μέχρι τα 31 που παντρεύτηκα αποταμίευα καθώς και αγόρασα και ένα αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μου.

Η αλήθεια είναι ότι έπαιρνα παραπάνω από τον μισθό που περιγράφεις. Πιέστηκα αρκετά για να τα πάρω, όπως πιέζομαι πολύ ακόμα. Θεωρώ ότι τόσο οι γονείς όσο και ο/η σύντροφος είναι οι σύμμαχοί μας και το στήριγμά μας για να επιτύχουμε. Δες το αλλιώς.

[makiss8]

σωστα δες το αλλιως, κανε ταξιδια κανε τα χομπυ σου, 
μπορεις να ενοικιασεις ενα μικρο σπιτι να μεινεις μονος να εχεις την ησυχια σου αλλα οταν σκανε λογαριασμοι 300 ενοικιο 20 κοινοχρητα 20 νερο 80 δεη 20 ιντερνετ αυτα τα λεφτα μπορεις να κανεις οτι θες τωρα να τα μαζεψεις για αμαξι μηχανη, 
μην σε πιανει πανικος, απλα ζησε!

ναι οι γονεις πριζουν και θες την ησυχια σου αλλα την ησυχια θα την πληρωνεις καθε μηνα 400 ευρω συν χωρις τα μαρκετ βενζινες

κανε πραγματα για σενα τωρα που σου μενουν χρηματα στην ακρη η ρισκαρεις και μενεις μονο σου και το βλεπεις

φιλικα

[Psycho_Warhead]

2 πράγματα μπορείς να κάνεις.

1. Βρίσκεις γκόμενα/γκόμενο και μένετε μαζί ώστε με τις 2 δουλειές να βγαίνουν τα έξοδα.

2. Βρίσκεις 2η δουλειά για να τα βγάζεις πέρα αλλά θα ζεις για να δουλεύεις όλη μέρα χωρίς να χαίρεσαι τίποτα.

Δυστυχώς η Ελλάδα του σήμερα είναι μίζερη κατάσταση για τους περισσότερους αλλά πρέπει να προσαρμοζόμαστε στις εκάστοτε συνθήκες χωρίς να μας παίρνει από κάτω.

[SeNNinhA]

8 ώρες πριν, Slither είπε

Είναι ένα πρόβλημα που μάλλον το αντιμετωπίζουν αρκετοί τη σήμερον ημέρα,μετά τα 30+ η συμβίωση με τους γονείς στο πατρικό γίνεται ανυπόφορη,πιεστική,εκνευριστικη,το οικονομικό ο πρώτος και κύριος λόγος,με μια δουλειά κάτω του 1000αρικου,δεν βγαίνω οικονομικά ώστε να νοικιάσω ένα επιπλωμένο σπίτι της προκοπής,ούτε υπάρχει δεύτερο άτομο για μοίρασμα των εξόδων δια δύο.

Όσοι περασατε από αυτό το στάδιο,πως το αντιμετωπίσατε,πως βγήκατε από το αδιέξοδο?

Δεν ξερω τι ακριβώς περιμένεις να ακούσεις απο κάποιον. Δεν υπαρχουν μαγικά. Εκτός και εαν θελεις συμβουλές τυπου "πως να γίνετε επιτυχημένος σε 10 βήματα" κλπ παρόμοια.

Τις επιλογές σου τις γνωρίζεις ήδη:

1. Μενεις με τους γονείς σου
2. Μενεις με συγκάτοικο
3. Μένεις με την κοπέλα σου
4. Μένεις μόνος σου.

Στα 1,2,3 μιλάμε για συγκατοίκηση. Κάθε συγκατοίκηση είναι δύσκολη. Κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλο και χρειάζονται πάρα πολλοί συμβιβασμοί κάθε μερα και ώρα. Ακόμη και με τον κολλητό σου να μείνεις θα δεις ότι και πάλι προβλήματα θα υπάρχουν. Δεν το συζητώ εαν συγκατοικήσεις με κοπέλα. Εκεί να δεις. 

1) Με τους γονείς: Με τους γονείς σου γλυτώνεις το ενοίκιο και τα εξοδα του σπιτιου, σουπερ μαρκετ και φαγητο. Τεραστιο έξοδο. Μπορεις να συνεισφέρεις και εσύ βέβαια ειδικα εαν τα οικονομικά των δικών σου δεν ειναι και τα καλύτερα. Ειναι και το πιο δίκαιο εαν θελεις να εχεις και καποια παραπανω δικαιώματα στην συγκατοίκηση. Φυσικα πρεπει να σεβαστείς το γεγονος ότι ειναι το σπιτι τους και ότι εχουν μια σειρά που δεν μπορείς να την ανατρέψεις ριζικα. Καλό είναι να μιλήσεις μαζί τους και να βρείτε αποδεκτούς συμβιβασμούς στα θέματα που υπάρχουν. Γονεις είναι. Οι περισσοτεροι θα καταλάβουν εαν τους εξηγήσεις και εσύ θα καταλάβεις την θέση τους εαν στην εξηγήσουν. Η μετωπική συγκρουση δεν προτείνεται σε μια συγκατοίκηση. Εννοειται θα πρεπει να υπάρχει προσωπικός χώρος και να είναι σεβαστός καθώς και δικαιώματα και για εσενα.

2) Με συγκάτοικο: Εδώ είναι μοιρασμένα τα πράγματα. Χάνεις σε ιδιωτικότητα σε σχέση με το να μενεις μόνος σου, κερδίζεις σε δικαιώματα σε σχέση με το σπίτι των γονιών σου, χάνεις σε χρήματα μιας και θα πρεπει να πληρώνεις τα μισά για το σπιτι και utilities καθως και τα προσωπικά σου έξοδα. Δεν ειναι ευκολο να βρεις ατομο που να ταιριαζετε ως συγκάτοικοι. Αλλο να ταιριαζω ως φιλος και αλλο ως συγκάτοικος. Καμια σχέση το ενα με το αλλο. Μπορει να χαλάσουν και φιλίες με μια συγκατοίκηση.

3) Με την κοπέλα σου: Και εδώ αναβαθμισμένη η δυσκολία σε σχέση με τα δυο προηγούμενα. Εκτός από τα προαναφερόμενα θα εχεις να διατηρήσεις και την ισορροπία της σχέσης σου. Με τον φίλο σου / συγκάτοικο σου μπορει και να μαλωσεις και να βριστείς και μετά απο μια ωρα να πίνετε μπύρες. Δεν γινεται αυτό με την σχέση σου. Εαν το κανεις στην καλύτερη περίπτωση θα σου μιλήσει μετά απο ημέρες και θα σε ακολουθεί το γεγονός για πάντα σε ολη σου την ζωη. Εχε υπόψην σου ότι οι γυνάικες ειναι πολύ απαιτητικές σε οτι αφορά την συγκατοίκηση. Ουτε με τις φίλες τους τα βρίσκουν ευκολα. Sorry girls αλλα ειναι αληθεια. Δεν ειναι παντα κακό γιατι σε βαζει σε μια καλύτερη σειρα σε οτι αφορα το σπιτι.

4) Μονος σου: Εδω εχεις ολα τα κερδη της αυτονομίας αλλα και όλα τα άσχημα των εξόδων. Οπότε πιθανά θα καταλήξεις σε ενα κακό σπίτι (για να είναι φθηνό) και χωρίς λεφτά στην τσέπη να περισευουν οποτε θα εχεις αυτονομια μεν αλλα πιο "μιζερη" ζωή δε μιας και θα πρεπει να μετρας το κάθε ευρώ.

 

Η ζωή είναι δύσκολη και γεμάτη συμβιβασμούς στα πάντα. Εσύ επιλέγεις τους δικούς σου συμβιβασμούς.

Προσωπικά θα έμενα στους δικούς μους κάνοντας μια ειλικρινή και φιλική κουβέντα για κανόνες και δικαιώματα στο σπίτι για όλους. Θα φρόντιζα να εξελίξω τον εαυτό μου και τα skills μου πρώτα με τα χρήματα που θα εξοικονομούσα από την συγκατοίκηση. Μπορείς να επενδύσεις σε νεες εκπαιδευσεις και πιστοποιησεις στην εργασία σου σε τομείς που λίγοι υπάρχουν, αλλαγή αντικειμένου εργασίας εαν πρέπει, νέες εκπαιδευσεις ισως και από το μηδεν εαν πιστευεις ότι πρεπει, να πάρεις ρίσκο να αφήσεις την εργασία σου και να κυνηγήσεις κάτι πιο δυσκολο αλλα καλύτερο, και αλλα τετοια. Εαν δεν επενδύσεις στον εαυτό σου και στα skills σου (θελει και χρονο και χρημα και προσπαθεια) δεν θα ανελιχθείς στον επαγγελματικό σου τομέα οπότε και ο προσωπικός σου τομέας θα έχει περιορισμούς.

Το χειρότερο που εχεις να κάνεις ειναι να παραμείνεις στάσιμος και να μην κάνεις τίποτε διαφορετικό και απλα να γκρινιάζεις για την παλιοζωή.

Δεν εχεις αλλες υποχρεώσεις εκτός του εαυτού σου και οι γονείς σου σε υποστηρίζουν απ΄οτι καταλαβαίνω όσο μπορούν. Οπότε εχεις την επιλογή να δοκιμάσεις επιλογές. Εαν δεν το κάνεις τώρα δεν θα το κάνεις ποτέ. 

Επεξ/σία 9 Ιουλίου 2024 από SeNNinhA

[StamTheMan]

8 ώρες πριν, Slither είπε

Είναι ένα πρόβλημα που μάλλον το αντιμετωπίζουν αρκετοί τη σήμερον ημέρα,μετά τα 30+ η συμβίωση με τους γονείς στο πατρικό γίνεται ανυπόφορη,πιεστική,εκνευριστικη,το οικονομικό ο πρώτος και κύριος λόγος,με μια δουλειά κάτω του 1000αρικου,δεν βγαίνω οικονομικά ώστε να νοικιάσω ένα επιπλωμένο σπίτι της προκοπής,ούτε υπάρχει δεύτερο άτομο για μοίρασμα των εξόδων δια δύο.

Όσοι περασατε από αυτό το στάδιο,πως το αντιμετωπίσατε,πως βγήκατε από το αδιέξοδο?

Μηπως εννοεις οτι δε βγαινεις οικονομικα για να κανεις και γουστα και βολτες κτλ κτλ και να μενεις και μονος;

Γιατι μαλλον εισαι κοντα στο 1000κο και το παρουσιαζεις λες και παιρνεις βασικο.
Εγω θα σου προτεινα να αλλαξεις λιγο τροπο ζωης για να συνηθισεις και να  μη φας τα μουτρα σου οταν θα φας τα λεφτα μεχρι τις 10 του μηνα,να αρχισεις να βαζεις στην ακρη μερικα χρηματα και να κανεις το βημα σιγα σιγα.

Δε μπορεις να μενεις μια ζωη εκει.

Η ισως και να μπορεις.
Εγω εφυγα απο τα 18,κοντευω τα 40.

 

[ProponitisTouKanape]

Αυτό που έχω παρατηρήσει σε αρκετά άτομα της ηλικίας μου (30) που μένουν με τους γονείς τους ακόμα είναι πως ξοδεύουν λίγο τυφλά, ακόμα κι όταν παίρνουν ένα καλό για την εποχή μισθό, δεν κάνουν σοβαρή αποταμίευση. Όταν δεν έχεις υποχρεώσεις, μπορείς να δημιουργήσεις ένα high-spending τρόπο ζωής, με πολλές εξόδους, φαγητά έξω, ακριβές διακοπές κλπ. Αυτά όταν μένεις μόνος σου κόβονται και πολλοί δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους για να μείνουν μόνοι τους. Προς θεού, δε λέω πως αυτό ισχύει για τον TS, απλά είναι μια παρατήρηση που εχω κάνει απο άτομα που γνωρίζω