Ξενάγηση από τον Ίλον Μασκ στο επιβλητικό Starship

[adastra]

11 ώρες πριν, dieksodo είπε

καποιος μπορει  να κανει μεταφραση σε 12 year old english plz

• starbase factory serialized production 100 per year. a ship every 3 days
  • το εργοστάσιο που έφτιαξαν εκεί (Starbase) μπορεί να φτιάχνει 100 Starship (το πάνω στάδιο, το διαστημόπλοιο) κάθε χρόνο. (και το δεύτερο εργοστάσιο στο Καναβεραλ θα είναι πολύ μεγαλύτερο!)

• next year over 200 F9 upper stages
  • o Falcon 9 είναι 2 σταδίων, επαναχρησιμοποιεί το 1ο στάδιο (αυτό που προσγειώνεται) αλλά χρειάζεται ένα καινούργιο δεύτερο στάδιο για κάθε πτήση. Πάνω από 200 τέτοια σημαίνει στοχεύουν πάνω από 200 πτήσεις του F9 για τον επόμενο χρόνο (από ~140 φέτος)

• V2 over 100t. V3 over 200t to a useful orbit (το benchmark για τις δυνατότητες των πυραυλικών φορέων είναι τα 200km, χρήσιμη τροχιά σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα)
  • Το Starship v2 θα είναι η πρώτη επιχειρησιακή έκδοση, που θα κάνει εμπορικές πτήσεις το '25 με ικανότητα μεταφοράς 100 τόνων σε χαμηλή τροχιά αναφοράς (200χλμ) πετώντας ως πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο (προσγειώνονται και τα 2 στάδια). Ακολουθεί σύντομα η έκδοση v3 που αναμένεται να έχει 200 τόνους μεταφορική ικανότητα σε χρήσιμη τροχιά (~450 χλμ) που σημαίνει ίσως 250+ τόνους σε τροχιά αναφοράς.

• for the first time ever a true reusable heatshield. Shuttle took 55 to 950 days to refurbish by 2000-4000 people
  • Η ασπίδα προστασίας από την θερμότητα κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα με τα νέα πλακίδια (2χ αντοχή) μαζί με ένα αναλώσιμο στρώμα θερμοπροστασίας από κάτω θα επιτρέπουν να μπορεί να ξαναεκτοξευθεί άμεσα χωρίς τους πολύμηνους και πανάκριβους (εκατομμύρια) ελέγχους και την μερική επανακατασκευή που χρειαζόταν το διαστημικό λεωφορείο.

• goal for IFT4 (and the rest of the year) was for the heatshield to survive, and possibly make a successful landing burn
  • IFT4 (integrated flight test 4) ήταν η 4 δοκιμαστική πτήση που είδαμε τελευταία

• good progress on autogenous pressurization and valve clogs
  • το Starship δεν χρειάζεται εξωτερικές δεξαμενές (με πανάκριβο ήλιο συνήθως) για να συμπιέσουν το καύσιμο ώστε να τροφοδοτήσει τους κινητήρες, αλλά "κλέβει" λίγο καύσιμο από τον κύκλο καύσης το αεριοποιεί και το χρησιμοποιεί για την συμπίεση (αυτογενή συμπίεση). Οι αποφράξεις στις βαλβίδες από πάγο είναι αυτές που οδήγησαν κάποιους κινητήρες να μην επαναπυροδοτήσουν

• moving to 3 gridfins but not high priority, only need 3, could do it with 2 if you're willing to oscillate,
  • τα gridfins είναι αυτά τα πτερύγια στο superheavy booster (το 1ο στάδιο)

• hundreds or even thousands of changes between flights for each craft
• the payload for all the flights this year is data, next year commercial flights
• Raptor v3 they have a design that works. No heatshield, integral cooling for everything and integral secondary flow circuits!
  • Ο Raptor 3 ολοκλήρωσε την ανάπτυξη και είναι έτοιμος για παραγωγή (που περίμεναν για να βάλουν σε φούλ παραγωγή το εργοστάσιο). Είναι ο πρώτος κινητήρας που καταργεί όλο αυτό το χάος με εξωτερικούς σωλήνες για ψύξη και μεταφορά καυσίμου που σημαίνει 1. ότι είναι πολύ πιο εύκολο και οικονομικό να τον παράξουν σε πολύ μεγάλους αριθμούς (και πιο εύκολη η μεταφορά, τοποθέτηση στο σκάφος κτλ) και 2. όλα τα μέρη του είναι προστατευμένα από τις υψηλές θερμοκρασίας (κυρίως κατά την προσγείωση) οπότε δεν χρειάζεται ακριβές και πολύ βαριές ασπίδες προστασίας και ένα σύστημα πυρόσβεσης >10τόνων!

• Long term Raptor thrust will get to 330-335 tons! (new ΒΕ4 with almost 2x the mass is 240 tons)
  • Ο Raptor ξεκίνησε από τους 185 τόνους ώσης (για σύγκριση ο τεράστιος CF6-80E1 του Airbus a380 έχει 30τόνους!) και με την έκδοση 3 αναμένεται να φτάσει τώρα τους 330 τόνους! (και με καλύτερο Isp= χοντρικά οικονομία καυσίμου). Ο κοντινότερος ανταγωνιστικός κινητήρα ο BE-4 που πήρε 10+ χρόνια να αναπτύξει η Blue Origin του Bezos ζυγίζει 2 φορές παραπάνω και έχει μόνο 240τόνους ώσης και χαμηλότερο Isp. 

• If you can do 200t reusable you can do 2x that expendable (400t)
  • To Starship εάν δεν ήταν πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο αλλά σπαταλούσε όλο το καύσιμο για να φτάσει σε τροχιά θα μπορούσε να ανεβάσει >400 τόνους φορτίο. Για σύγκριση ο Saturn V είχε δυνατότητα 140 τόνων σε LEO αναφοράς ενώ το SLS έχει ~100τ και κοστίζει 3 δισεκατομμύρια ανά πτήση (4.1 με το Orion)

• orbital refilling is almost solved (NASA confirmed successful cryo transfer), It's like docking with ourselves. A space station is way harder to dock (with Dragon) with than ourselves.
  • το Starship είναι optimized για LEO τροχιές, για να εκτελέσει αποστολές πάνω από εκεί (Σελήνη, Άρη κτλ) χρειάζεται ανεφοδιασμό στο διάστημα, που θεωρούσαν πολλοί οτι θα ήταν ένα πολύ μεγάλο τεχνικό πρόβλημα να ξεπεράσουν (κάποιοι ακραίοι, σαν τουςthunderfooτιστας, έλεγαν ότι είναι show-stopper) καθώς δεν έχει ξαναγίνει με τέτοιες ποσότητες κρυογονικών καύσιμων. Η δοκιμή που έκαναν στην προτελευταία πτήση όμως για να συμπληρώσουν ένα κρίσιμο milestone της NASA για το πρόγραμμα HLS (μια έκδοση του Starship για την Σελήνη το πρόγραμμα Άρτεμις που μπορεί να δει και Έλληνες αστροναύτες να περπατάνε και να ζούνε εκεί!) ήταν επιτυχημένη και τώρα κρίνουν ότι έχουν αποσύρει το περισσότερο ρίσκο για την διαδικασία.

• Possibly no prop depot need for HLS. Just send a ship up and send tankers immediately. Yeah. And your boil off rate will not be too bad.
  • Η αρχιτεκτονική του Artemis μέχρι τώρα προσανατολίζεται να έχει ένα ειδικά διαμορφωμένο Starship tanker (fuel depot) που θα το γεμίζουν κανονικά Starship tanker (>8) και μετά θα γεμίζει το HLS, το πλοίο Starship που θα μεταφέρει τους αστροναυτες στην Σελήνη. Το πρόβλημα ήταν το boil off, η εξάτμιση του κρυογονικού καυσίμου περίπου, που συμβαίνει σε αυτά τα καύσιμα (προωθητικά σωστά) σε τροχιά. Βρίσκουν όμως ότι ίσως να είναι λιγότερο σημαντικό ζήτημα από ότι περίμεναν (υπάρχουν πολλές τεχνικές να το περιορίσουν δραματικά) και ίσως να μην χρειαστεί το ειδικά διασκευασμένο Depot (με κουβέρτες θερμοπροστασίας εξωτερικά κτλ)

• maybe you need a heatshield to brake for HLS, (hinting at braking to LEO which will allow full mission without the need for Orion)
  • Το HLS στην παρούσα αρχιτεκτονική του Άρτεμις είναι μια ειδική έκδοση του Starship χωρίς πτερύγια, heatshield και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για να προσγειωθεί στην Γη. Εκτοξεύεται σε LEO (Low Earth Orbit), ανεφοδιάζεται με προωθητικά (depot), φεύγει για μια παράξενη τροχιά γύρω από την Σελήνη (που λέγεται Near Rectilinear Halo Orbit (https://en.wikipedia.org/wiki/Near-rectilinear_halo_orbit), για πολλούς λόγους, κυρίως γιατί μόνο μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει το 50 δισεκατομμυρίων Orion της NASA), παραλαμβάνει 2 από τους 4 αστροναύτες από το Orion και τους κατεβάζει στην επιφάνεια της Σελήνης (με ~100+ τόνους φορτίο). Μετά το τέλος της αποστολής εκτοξεύεται από την Σελήνη, πάει στην NRHO αφήνει τους αστροναύτες στο Orion και μετά το εγκαταλείπουν σε τροχιά καταστροφής! Αν έχει όμως ασπίδα προστασίας θα μπορεί να κάνει aerobrake και να γυρίσει σε LEO, να ανεφοδιαστεί ξανά και να γυρίσει να επαναχρησιμοποιηθεί. Η NASA έφτιαξε αυτή την αρχιτεκτονική γύρω από το SLS και το Orion (4.1 δις ανά πτήση, τα περισσότερα στην Boeing), και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει την κατά τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη ικανότητα, οικονομία και ασφάλεια του Starship (κάθε μια μεταφορά πληρώματος στο βαθυ Διάστημα ενέχει μεγάλο κίνδυνο). Αν όμως η SpaceX μπορεί να κάνει με το Starship HLS ότι απαιτεί το συμβόλαιο της NASA και ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να το επαναφέρει στην Γη (LEO) τότε η NASA θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσει τι χρειάζεται το εξωφρενικά πανάκριβο SLS/Orion ενώ θα μπορούσε απλά να πάει τους αστροναύτες της απευθείας από την Γη στην Σελήνη και πίσω μόνο με το απείρως φτηνότερο και αποδοτικότερο Starship

[dieksodo]

12 hours ago, adastra said:

• starbase factory serialized production 100 per year. a ship every 3 days
  • το εργοστάσιο που έφτιαξαν εκεί (Starbase) μπορεί να φτιάχνει 100 Starship (το πάνω στάδιο, το διαστημόπλοιο) κάθε χρόνο. (και το δεύτερο εργοστάσιο στο Καναβεραλ θα είναι πολύ μεγαλύτερο!)

• next year over 200 F9 upper stages
  • o Falcon 9 είναι 2 σταδίων, επαναχρησιμοποιεί το 1ο στάδιο (αυτό που προσγειώνεται) αλλά χρειάζεται ένα καινούργιο δεύτερο στάδιο για κάθε πτήση. Πάνω από 200 τέτοια σημαίνει στοχεύουν πάνω από 200 πτήσεις του F9 για τον επόμενο χρόνο (από ~140 φέτος)

• V2 over 100t. V3 over 200t to a useful orbit (το benchmark για τις δυνατότητες των πυραυλικών φορέων είναι τα 200km, χρήσιμη τροχιά σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα)
  • Το Starship v2 θα είναι η πρώτη επιχειρησιακή έκδοση, που θα κάνει εμπορικές πτήσεις το '25 με ικανότητα μεταφοράς 100 τόνων σε χαμηλή τροχιά αναφοράς (200χλμ) πετώντας ως πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο (προσγειώνονται και τα 2 στάδια). Ακολουθεί σύντομα η έκδοση v3 που αναμένεται να έχει 200 τόνους μεταφορική ικανότητα σε χρήσιμη τροχιά (~450 χλμ) που σημαίνει ίσως 250+ τόνους σε τροχιά αναφοράς.

• for the first time ever a true reusable heatshield. Shuttle took 55 to 950 days to refurbish by 2000-4000 people
  • Η ασπίδα προστασίας από την θερμότητα κατά την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα με τα νέα πλακίδια (2χ αντοχή) μαζί με ένα αναλώσιμο στρώμα θερμοπροστασίας από κάτω θα επιτρέπουν να μπορεί να ξαναεκτοξευθεί άμεσα χωρίς τους πολύμηνους και πανάκριβους (εκατομμύρια) ελέγχους και την μερική επανακατασκευή που χρειαζόταν το διαστημικό λεωφορείο.

• goal for IFT4 (and the rest of the year) was for the heatshield to survive, and possibly make a successful landing burn
  • IFT4 (integrated flight test 4) ήταν η 4 δοκιμαστική πτήση που είδαμε τελευταία

• good progress on autogenous pressurization and valve clogs
  • το Starship δεν χρειάζεται εξωτερικές δεξαμενές (με πανάκριβο ήλιο συνήθως) για να συμπιέσουν το καύσιμο ώστε να τροφοδοτήσει τους κινητήρες, αλλά "κλέβει" λίγο καύσιμο από τον κύκλο καύσης το αεριοποιεί και το χρησιμοποιεί για την συμπίεση (αυτογενή συμπίεση). Οι αποφράξεις στις βαλβίδες από πάγο είναι αυτές που οδήγησαν κάποιους κινητήρες να μην επαναπυροδοτήσουν

• moving to 3 gridfins but not high priority, only need 3, could do it with 2 if you're willing to oscillate,
  • τα gridfins είναι αυτά τα πτερύγια στο superheavy booster (το 1ο στάδιο)

• hundreds or even thousands of changes between flights for each craft
• the payload for all the flights this year is data, next year commercial flights
• Raptor v3 they have a design that works. No heatshield, integral cooling for everything and integral secondary flow circuits!
  • Ο Raptor 3 ολοκλήρωσε την ανάπτυξη και είναι έτοιμος για παραγωγή (που περίμεναν για να βάλουν σε φούλ παραγωγή το εργοστάσιο). Είναι ο πρώτος κινητήρας που καταργεί όλο αυτό το χάος με εξωτερικούς σωλήνες για ψύξη και μεταφορά καυσίμου που σημαίνει 1. ότι είναι πολύ πιο εύκολο και οικονομικό να τον παράξουν σε πολύ μεγάλους αριθμούς (και πιο εύκολη η μεταφορά, τοποθέτηση στο σκάφος κτλ) και 2. όλα τα μέρη του είναι προστατευμένα από τις υψηλές θερμοκρασίας (κυρίως κατά την προσγείωση) οπότε δεν χρειάζεται ακριβές και πολύ βαριές ασπίδες προστασίας και ένα σύστημα πυρόσβεσης >10τόνων!

• Long term Raptor thrust will get to 330-335 tons! (new ΒΕ4 with almost 2x the mass is 240 tons)
  • Ο Raptor ξεκίνησε από τους 185 τόνους ώσης (για σύγκριση ο τεράστιος CF6-80E1 του Airbus a380 έχει 30τόνους!) και με την έκδοση 3 αναμένεται να φτάσει τώρα τους 330 τόνους! (και με καλύτερο Isp= χοντρικά οικονομία καυσίμου). Ο κοντινότερος ανταγωνιστικός κινητήρα ο BE-4 που πήρε 10+ χρόνια να αναπτύξει η Blue Origin του Bezos ζυγίζει 2 φορές παραπάνω και έχει μόνο 240τόνους ώσης και χαμηλότερο Isp. 

• If you can do 200t reusable you can do 2x that expendable (400t)
  • To Starship εάν δεν ήταν πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμο αλλά σπαταλούσε όλο το καύσιμο για να φτάσει σε τροχιά θα μπορούσε να ανεβάσει >400 τόνους φορτίο. Για σύγκριση ο Saturn V είχε δυνατότητα 140 τόνων σε LEO αναφοράς ενώ το SLS έχει ~100τ και κοστίζει 3 δισεκατομμύρια ανά πτήση (4.1 με το Orion)

• orbital refilling is almost solved (NASA confirmed successful cryo transfer), It's like docking with ourselves. A space station is way harder to dock (with Dragon) with than ourselves.
  • το Starship είναι optimized για LEO τροχιές, για να εκτελέσει αποστολές πάνω από εκεί (Σελήνη, Άρη κτλ) χρειάζεται ανεφοδιασμό στο διάστημα, που θεωρούσαν πολλοί οτι θα ήταν ένα πολύ μεγάλο τεχνικό πρόβλημα να ξεπεράσουν (κάποιοι ακραίοι, σαν τουςthunderfooτιστας, έλεγαν ότι είναι show-stopper) καθώς δεν έχει ξαναγίνει με τέτοιες ποσότητες κρυογονικών καύσιμων. Η δοκιμή που έκαναν στην προτελευταία πτήση όμως για να συμπληρώσουν ένα κρίσιμο milestone της NASA για το πρόγραμμα HLS (μια έκδοση του Starship για την Σελήνη το πρόγραμμα Άρτεμις που μπορεί να δει και Έλληνες αστροναύτες να περπατάνε και να ζούνε εκεί!) ήταν επιτυχημένη και τώρα κρίνουν ότι έχουν αποσύρει το περισσότερο ρίσκο για την διαδικασία.

• Possibly no prop depot need for HLS. Just send a ship up and send tankers immediately. Yeah. And your boil off rate will not be too bad.
  • Η αρχιτεκτονική του Artemis μέχρι τώρα προσανατολίζεται να έχει ένα ειδικά διαμορφωμένο Starship tanker (fuel depot) που θα το γεμίζουν κανονικά Starship tanker (>8) και μετά θα γεμίζει το HLS, το πλοίο Starship που θα μεταφέρει τους αστροναυτες στην Σελήνη. Το πρόβλημα ήταν το boil off, η εξάτμιση του κρυογονικού καυσίμου περίπου, που συμβαίνει σε αυτά τα καύσιμα (προωθητικά σωστά) σε τροχιά. Βρίσκουν όμως ότι ίσως να είναι λιγότερο σημαντικό ζήτημα από ότι περίμεναν (υπάρχουν πολλές τεχνικές να το περιορίσουν δραματικά) και ίσως να μην χρειαστεί το ειδικά διασκευασμένο Depot (με κουβέρτες θερμοπροστασίας εξωτερικά κτλ)

• maybe you need a heatshield to brake for HLS, (hinting at braking to LEO which will allow full mission without the need for Orion)
  • Το HLS στην παρούσα αρχιτεκτονική του Άρτεμις είναι μια ειδική έκδοση του Starship χωρίς πτερύγια, heatshield και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται για να προσγειωθεί στην Γη. Εκτοξεύεται σε LEO (Low Earth Orbit), ανεφοδιάζεται με προωθητικά (depot), φεύγει για μια παράξενη τροχιά γύρω από την Σελήνη (που λέγεται Near Rectilinear Halo Orbit (https://en.wikipedia.org/wiki/Near-rectilinear_halo_orbit), για πολλούς λόγους, κυρίως γιατί μόνο μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει το 50 δισεκατομμυρίων Orion της NASA), παραλαμβάνει 2 από τους 4 αστροναύτες από το Orion και τους κατεβάζει στην επιφάνεια της Σελήνης (με ~100+ τόνους φορτίο). Μετά το τέλος της αποστολής εκτοξεύεται από την Σελήνη, πάει στην NRHO αφήνει τους αστροναύτες στο Orion και μετά το εγκαταλείπουν σε τροχιά καταστροφής! Αν έχει όμως ασπίδα προστασίας θα μπορεί να κάνει aerobrake και να γυρίσει σε LEO, να ανεφοδιαστεί ξανά και να γυρίσει να επαναχρησιμοποιηθεί. Η NASA έφτιαξε αυτή την αρχιτεκτονική γύρω από το SLS και το Orion (4.1 δις ανά πτήση, τα περισσότερα στην Boeing), και κάνει ότι δεν καταλαβαίνει την κατά τάξεις μεγέθους μεγαλύτερη ικανότητα, οικονομία και ασφάλεια του Starship (κάθε μια μεταφορά πληρώματος στο βαθυ Διάστημα ενέχει μεγάλο κίνδυνο). Αν όμως η SpaceX μπορεί να κάνει με το Starship HLS ότι απαιτεί το συμβόλαιο της NASA και ταυτόχρονα έχει την δυνατότητα να το επαναφέρει στην Γη (LEO) τότε η NASA θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσει τι χρειάζεται το εξωφρενικά πανάκριβο SLS/Orion ενώ θα μπορούσε απλά να πάει τους αστροναύτες της απευθείας από την Γη στην Σελήνη και πίσω μόνο με το απείρως φτηνότερο και αποδοτικότερο Starship

ωραιος