Δίλημμα ανάμεσα σε αγορά/ενοικίαση ακινήτου

[a_f_a]

Μεναμε το 2017 σε ενοικιο 95τμ, 2008 πολυκατοικια, 800ε ενοικιο (ήδη ξεφευγανε τα καινουργια/ανακαινισμένα, δεν ειναι τωρινο το ραλλυ). Ευχαριστημενοι, δουλειά απο το σπίτι, γεννηθηκε παιδί και ανακαινίσαμε (65.000ε ολικη ανακαινιησ) παλιο διαμέρισμα 135τμ., γιατί λεγαμε τα 95 δε θα μας έφταναν και τόσο πολυ και μιας και ειχαμε απο κληρονoμιά το 135τμ, να μετακομίσουμε.
Γιναν λαθη στην ανακαίνιση απο το αστέρι το εργολαβικό γραφείο και τώρα ξεκιναμε δικαστικά να ζητησουμε αποζημειώσεις ανω των 20.000ε.
Βλαστημω την ώρα που αφησαμε ενα λειτουργικό καινουργιο σπίτι έστω με ενοικιο για να μπλέξουμε με περιπέτειες και ρισκα.

Προσωπικά :

α) Θα έμενα εκει που είμαι και θα οργανωνα διαφορετικά πραγματα/σπίτι μιας και ΞΕΡΩ το σπίτι που μενω και εχω λογικό ιδιοκτήτη (και φαντάζομαι ήσυχους γειτόνους και γειτονιά, γιατί πολλά διαβαζουμε και ζούμε).
β) Θα το σκεφτομουν 100 φορες να ανακαινίσω σπίτι μετά την εμπειρία με εργολάβους/συνεργεία, ακόμα και και αγορά νέου (φιλου σε 5 χρόνια του πέφτουν οι εξωτερικοι σοβάδες) .

άρα

θα έμενα εκεί που είμαι με διαφορετική οργάνωση, θα μαζευα χρήματα και θα κοίταζα την αγορά για μελλοντική αγορά ακινήτου αφού θα πλήρωνα Πολ. Μηχ. να επιβλεπει κατασκευή/ανακαίνιση αν ήθελα τελικά να αγοράσω κάποια στιγμή ΑΦΟΥ ξέρω και τις τελικές ανάγκες της οικογένειάς μου. Δηλαδή, ακόμα και στα 60.


 

Επεξ/σία 14 Ιουνίου από a_f_a

[Vigilantius]

24 λεπτά πριν, a_f_a είπε

Μεναμε το 2017 σε ενοικιο 95τμ, 2008 πολυκατοικια, 800ε ενοικιο (ήδη ξεφευγανε τα καινουργια/ανακαινισμένα, δεν ειναι τωρινο το ραλλυ). Ευχαριστημενοι, δουλειά απο το σπίτι, γεννηθηκε παιδί και ανακαινίσαμε (65.000ε ολικη ανακαινιησ) παλιο διαμέρισμα 135τμ., γιατί λεγαμε τα 95 δε θα μας έφταναν και τόσο πολυ και μιας και ειχαμε απο κληρονιμια το 135τμ, να μετακομίσουμε.
Γιναν λαθη στην ανακαίνιση απο το αστέρι το εργολαβικό γραφείο και τώρα ξεκιναμε δικαστικά να ζητησουμε αποζημειώσεις ανω των 20.000ε.
Βλαστημω την ώρα που αφησαμε ενα λειτουργικό καινουργιο σπίτι έστω με ενοικιο για να μπλέξουμε με περιπέτειες και ρισκα.

Προσωπικά :

α) Θα έμενα εκει που είμαι και θα οργανωνα διαφορετικά πραγματα/σπίτι μιας και ΞΕΡΩ το σπίτι που μενω και εχω λογικό ιδιοκτήτη (και φαντάζομαι ήσυχους γειτόνους και γειτονιά, γιατί πολλά διαβαζουμε και ζούμε).
β) Θα το σκεφτομουν 100 φορες να ανακαινίσω σπίτι μετά την εμπειρία με εργολάβους/συνεργεία, ακόμα και και αγορά νέου (φιλου σε 5 χρόνια του πέφτουν οι εξωτερικοι σοβάδες) .

άρα

θα έμενα εκεί που είμαι με διαφορετική οργάνωση, θα μαζευα χρήματα και θα κοίταζα την αγορά για μελλοντική αγορά ακινήτου αφού θα πλήρωνα Πολ. Μηχ. να επιβλεπει κατασκευή/ανακαίνιση αν ήθελα τελικά να αγοράσω κάποια στιγμή ΑΦΟΥ ξέρω και τις τελικές ανάγκες της οικογένειάς μου. Δηλαδή, ακόμα και στα 60.


 

Ίσως η πιο λογική απάντηση που έχω διαβάσει έως τώρα. Ειδικά για κάποιον όπως εγώ που απεχθάνομαι και μόνο την ιδέα μπλεξίματος με μηχανικούς, μαστόρους κ.λπ. Εγώ είμαι πιο πολύ της τακτικής "με το κλειδί στο χέρι".

Ο τωρινός ιδιοκτήτης είναι απολύτως λογικός και μας είπε να το μεταχειριζόμαστε σαν δικό μας. Άλλωστε κλείνουμε και 13 χρόνια. Βέβαια, επειδή δεν είναι κροίσος, είναι λίγο δυσκοίλιος με την επιθδιόρθωση κάποιβν μικροφθορών (πχ κάσες στις πόρτες που έχουν ξεκολλήσει κ.λπ.) και αναγκάζομαι να τα φτιάχνω μόνος. Αλλά σε σοβαρές βλάβες όπως ηλιακός κ.λπ., δεν έχει πει όχι.

Ίσως θα έπρεπε να φτιάξω ένα άνετο γραφείο στο παιδικό δωμάτιο ως εναλλακτικό σταθμό εργασίας, μιας και το παιδί είναι ακόμα 4,5 ετών και θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι να θέλει διάβασμα με τις ώρες και ξενύχτια..

[salss]

Και το καινούριο σπίτι είναι  μεν πάντα προτιμητεο αλλά δεν είναι πανάκεια... βλέπεις στην πενταετία να σκανε σοβαδες, υδραυλικά και αποχετεύσεις σε σχέση με άλλα 40ετιας να μην έχουν κανένα θέμα σε βασικά πράγματα πέραν των φυσιολογικων φθορων που είναι και φυσιολογικό να θέλουν ανακαίνιση μετά από τόσα χρόνια. 

βλέπεις ότι σε πολλά καινούρια σπίτια τα υλικά τους είναι άθλια σε σχέση ακόμα και με παλιότερες πολυκατοικίες της σειράς άνω των 40 ετών. γενικά τα μαστορια 60s 70s 80s τότε είχαν περισσότερο μεράκι και εμπειρία σε σχέση με τους τώρα ειδικά μετα τα mid 90s 00s

Επεξ/σία 14 Ιουνίου από salss

[ProponitisTouKanape]

Πάντως υπάρχει το παλιό, υπάρχει και το χρέπι. Τι θέλω να πω. Μπορεί να αγοράσεις ένα σπίτι αυριο που να είναι ναι μεν παλιό (έστω 30-35 ετών) αλλά να κατοικείται. Να μπορείς να μπεις χωρίς να το κάνεις γιαπί. Και σταδιακά να το ανακαινίζεις, ανάλογα και με τις οικονομικές σου δυνατότητες. Είναι διαφορετικό να κρατήσεις μόνο τοίχους και κολώνες και διαφορετικό να αλλάξεις ο,τι χρειάζεται αλλαγή, άλλο να σπας αρχαία μωσαϊκά στα υπνοδωμάτια και άλλο να αλλάξεις κουφώματα και να κάνεις ενα βάψιμο. Εκεί που όντως χρειάζεται γκρέμισμα είναι το μπάνιο, πάντοτε. 

Επίσης η άποψη μου είναι πως την καλύτερη επίβλεψη την κάνεις εσύ ο ίδιος. Το θέμα είναι να προλάβεις την κακοτεχνία, όχι να έχεις κάποιον να κυνηγάς μετά. Αμα γίνει, πέταξε το πουλάκι. Σε νέες κατασκευές, με μηχανικούς επιβλεποντες, και γίνονται ενα σωρό κακοτεχνίες.

[Vigilantius]

2 λεπτά πριν, ProponitisTouKanape είπε

Πάντως υπάρχει το παλιό, υπάρχει και το χρέπι. Τι θέλω να πω. Μπορεί να αγοράσεις ένα σπίτι αυριο που να είναι ναι μεν παλιό (έστω 30-35 ετών) αλλά να κατοικείται. Να μπορείς να μπεις χωρίς να το κάνεις γιαπί. Και σταδιακά να το ανακαινίζεις, ανάλογα και με τις οικονομικές σου δυνατότητες. Είναι διαφορετικό να κρατήσεις μόνο τοίχους και κολώνες και διαφορετικό να αλλάξεις ο,τι χρειάζεται αλλαγή, άλλο να σπας αρχαία μωσαϊκά στα υπνοδωμάτια και άλλο να αλλάξεις κουφώματα και να κάνεις ενα βάψιμο. Εκεί που όντως χρειάζεται γκρέμισμα είναι το μπάνιο, πάντοτε. 

Επίσης η άποψη μου είναι πως την καλύτερη επίβλεψη την κάνεις εσύ ο ίδιος. Το θέμα είναι να προλάβεις την κακοτεχνία, όχι να έχεις κάποιον να κυνηγάς μετά. Αμα γίνει, πέταξε το πουλάκι. Σε νέες κατασκευές, με μηχανικούς επιβλεποντες, και γίνονται ενα σωρό κακοτεχνίες.

Συμφωνώ σε όλα. Το θέμα όμως είναι να έχεις γνώσεις και χρόνο για την επίβλεψη. Και αυτό είναι σπάνιο. Όταν δουλεύεις 9-5 minimum και όταν ακόμα και μηχανικοί κάνουν λάθη, με τι γνώσεις θα επιβλέψω εγώ;

[a_f_a]

Οπότε προτείνω αντι για μετακομίσεις, αγορές και ακριβά ενοικια να κάνετε μια ωραία ψιλο-νεα διαρύθμιση στο σπίτι σας, αν δεν έχετε άλλο λόγο να φύγετε απο το χωροταξιακό. 
Για παράδειγμα η σειρα string συστημάτων ραφιων/οργάνωσης, μπορεί να κανει όμορφους χώρους. Ενα τέτοιο ήταν και το πρώτο μου "γραφείο" στο δημοτικό. Αντιστοιχα μπορει να ειναι το γραφείο σου και της γυναίκας σου. 






 

 

Και όλα αυτά, με το καλό όταν φύγετε απο το διαμέρισμα, τα παίρνετε μαζί σας στο νέο, όποτε και όπου πάτε. Ειναι πολυ ευέλικτα συστήματα. 

 

[Vigilantius]

3 λεπτά πριν, a_f_a είπε

Οπότε προτείνω αντι για μετακομίσεις, αγορές και ακριβά ενοικια να κάνετε μια ωραία ψιλο-νεα διαρύθμιση στο σπίτι σας, αν δεν έχετε άλλο λόγο να φύγετε απο το χωροταξιακό. 
Για παράδειγμα η σειρα string συστημάτων ραφιων/οργάνωσης, μπορεί να κανει όμορφους χώρους. Ενα τέτοιο ήταν και το πρώτο μου "γραφείο" στο δημοτικό. Αντιστοιχα μπορει να ειναι το γραφείο σου και της γυναίκας σου. 






 

 

Και όλα αυτά, με το καλό όταν φύγετε απο το διαμέρισμα, τα παίρνετε μαζί σας στο νέο, όποτε και όπου πάτε. Ειναι πολυ ευέλικτα συστήματα. 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις προτάσεις!

[Disrespect]

Επειδή εχω περάσει απο την ίδια περιπου κατάσταση, η καλυτερη συμβουλη που εχω να σου δωσω είναι να κανεις μια μικρή ακόμα αποταμίευση για να πιάσεις το οριο των καταθεσεων που απαιτεί το στεγαστικό και μετά κατευθείαν δανειο και αγορά είτε νεόδμητου είτε σπιτιού απο 95 και μετά. Το ενοίκιο είναι σαν να πετάς λεφτά στα σκουπιδια. Μπορεί να εχεις ηδη ενα σπίτι για να αφήσεις στο παιδί σου, αλλά ένα ακόμα ακινητο ποτέ δεν βλάπτει (στο ένα θα μένει, το αλλο θα το εχει για εισόδημα κλπ)

[Mpiftekis]

Ένα πράγμα που δεν σκέφτονται πολλοί γονείς είναι ότι το παιδί δε θα μείνει εκεί που νομίζουν οι γονείς. Μπορεί όταν μεγαλώσει να ζει σε άλλη πόλη ήστο εξωτερικό ή να μην θέλει το υπάρχον σπίτι λόγω παλαιότητας

[gakost]

Δες τι μπορείς να αγοράσεις. Το ενοίκιο είναι άπροβλεπτο στο μακροπρόθεσμο μέλλον και έχεις και το ρίσκο της έξωσης λόγο πώλησης, ιδιοκατοίκησης κλπ. Η δοση στην τράπεζα είναι γνωστή για την διάρκεια του. Επίσης τα 1000 ευρώ θα «μικραίνουν» σαν δόση και εννοώ την αγοραστική αξία και το ποσοστό του μισθού που θα ανεβαίνει με τα χρόνια. Αν τα επιτόκια πέσουν στο μέλλον μπορείς να κανείς και αναδιαπραγμάτευση ή αναχρηματοδότηση και να μειώσεις τη δόση κι άλλο. 

Το να βάλεις και άλλο βραχνά στο κεφάλι σου με αλλά ενοίκια για γραφείο δεν είναι καλή επιλογή, αν βάλεις φως νερό τηλέφωνο, τι κερδίζεις; και θα έχεις και την μετακίνηση πιθανόν. 
 

Ίσως η λύση  να είναι να βάλεις ένα στόχο να αποταμιεύσεις όσα πιο πολλά  χρήματα μπορείς για ένα ή δύο χρόνια να αυξήσεις τις επιλογές σου και σκέψου και την πιθανότητα να επενδύσεις πχ σε indexed funds αμοιβαία κλπ.

 

[Ypnovatis]

Καλησπέρα, 

χωρίς καμία διάθεση κριτικής, θα έλεγα τα παρακάτω:

1. Αν τα 50.000€ ετήσιο εισόδημα που μπαίνει στο σπίτι είναι καθαρό και δεν μένουν 35.000€ μετά από φόρους και τα συναφή, το πρώτο πράγμα που θα έκανα εγώ είναι να επενδύσω σε μία ουσιαστική και αποδοτική κουλτούρα αποταμίευσης. Μία μεσοπρόθεσμη και δύο τρεις μακροπρόθεσμες (όπως το ιδιωτικό υγείας που έχετε συν κάποια συνταξιοδοτικά) σε ασφαλές μέρος με μικρή απόδοση για να μην τα ροκανίζει ο πληθωρισμός.

2. Προσωπικά θα επέλεγα ένα μεσοπρόθεσμο πλάνο εφταετίας, μέχρι το παιδί να μπει στην εφηβεία και μια έξτρα μετακόμιση να μην του στοιχίσει πρακτικά και ψυχολογικά. Καλό είναι δηλαδή αν μετακομίσετε να το κάνετε στο Γυμνάσιο του παιδιού και να μην κοπεί το Δημοτικό στη μέση.

3. Είναι καλό που φεύγει το ιδιωτικό σχολείο από τη μέση, θα πάρετε μια καλή ανάσα. Αλλά, χωρίς αποταμιευτική κουλτούρα και με σκέψεις για "καλύτερα χρόνια" (με τις οποίες συμφωνώ, αλλά άλλο η άποψή μου άλλο τι είναι οικονομικά βιώσιμο μακροπρόθεσμα) αυτά τα λεφτά θα εξανεμιστούν.

4. Με βάση τα παραπάνω, μία λύση είναι πετάτε πράγματα, και ζείτε σαν να είστε στα 1200 ενοίκιο ώστε σε έναν χρόνο να έχετε ένα 7χίλιαρο στην άκρη ως καβάτζα ή προκαταβολή ενοικίου που θα ρίξει το ενοίκιο αρκετά, πχ όλα μπροστά σε σπίτι 1000€ τον μήνα μπορεί να το ρίξει τα 850€. Κερδίζετε και χρόνο και χρήμα.

5. Αγοράζετε κάτι παλιότερο με πολύ λιγότερα λεφτά και δίνετε έμφαση στον χώρο. Να απλωθείτε, να νιώσετε άνετα κι ας είναι οικοδομή του 1985-1990, δεν παθαίνει κάτι. Αυτό με τον χρόνο μόνο θα αποκτάει αξία και θα μπορέσετε σε εφτά χρόνια να το πουλήσετε και να πάτε σε κάτι νεότερο.

6. Νοικιάζετε κάτι παλιότερο και μεγαλύτερο με λεφτά κοντά στα 800€ κι αφού έχει ακίνητο το παιδί στο όνομά του, δεν χρειάζεται να πάρετε άλλο, ζείτε στο ενοίκιο και είστε μια χαρά.

Το βασικό για τα παραπάνω είναι να βρείτε τρόπο να μειώσετε έξοδα, να ζήσετε αρκετά κάτω από τις προσδοκίες σας. 50.000€ καθαρά είναι πολλά λεφτά για να μην σας μένουν τα 15.000€ στο χέρι κάθε χρόνο και να μπορείτε να αντιμετωπίσετε οτιδήποτε.

Στην ουσία αυτό που προτείνω είναι μια αλλαγή οπτικής γωνίας στο τι σημαίνει 50.000€ ετήσιο εισόδημα κι αυτό γιατί πιστεύω ότι θα μπορέσετε να πάρετε αυτό που θέλετε απλώς θα προστεθούν +5 χρόνια στον ορίζοντά σας.

Ξαναλέω ότι δεν σας κρίνω, δεν γνωριζόμαστε άλλωστε, κουβέντα κάνουμε, απλώς ξέρεις τώρα τα οικονομικά είναι ζόρικο θέμα.

Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο, να είστε καλά και με υγεία κι εμείς είχαμε ζόρικες περιπέτειες τα τελευταία χρόνια και είναι πραγματικά το πιο ουσιαστικό. ❤️

[CorsarioJoao]

5 ώρες πριν, ProponitisTouKanape είπε

Υπάρχει και το θέμα της remote εργασίας. Επειδή η remote εργασία σημαίνει ιδιωτικός τομέας, είναι δύσκολο να σηκωθείς να πας σε νησί και να φυγεις απο την Αθήνα. Δε ξέρεις αν θα συνεχίσεις να εργάζεσαι εκεί, αν θα αλλάξουν οι συνθήκες, αν αλλάξεις έργο και ο πελάτης σε θέλει 2 φορές on-site κλπ. Οπότε το να πάρεις την απόφαση να φύγεις τελείως είναι πολύ μεγάλο βήμα στο κενό. Πιο λογικό βήμα σε περίπτωση fully remote και εφόσον τους αρέσει σαν ιδέα, είναι η μετεγκατάσταση εκτός Αθήνας αλλά σε απόσταση που αν αλλάξουν τα πράγματα φτάνεται με ένα long commute (<100χλμ)

Συμφωνώ στα παραπάνω, απλά η απορία μου ήταν γιατί ενώ λέμε οτι η ποιότητα ζωής κάπου είναι ανώτερη επιλέγουμε συνειδητά να μην πάμε εκεί.

 

[Επισκέπτης]

όπως και να έχει αφού υπάρχει παιδί ( ή στο μέλλον παιδιά) κάντε ένα πλάνο και αγοραστέ ένα σπίτι. Προσωπικά πιστεύω ότι θα σκάσει η φούσκα των σπιτιών είναι θέμα πανευρωπαϊκό δεν είναι μόνο εδώ το πρόβλημα δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι είναι εξόφθαλμα υπερτιμημένα τα σπίτια

[keleystis]

52 λεπτά πριν, Linuxdude είπε

Προσωπικά πιστεύω ότι θα σκάσει η φούσκα των σπιτιών είναι θέμα πανευρωπαϊκό δεν είναι μόνο εδώ το πρόβλημα δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι είναι εξόφθαλμα υπερτιμημένα τα σπίτια

Σε αυτό επέτρεψέ μου να είμαι επιφυλακτικός. Σκέψου ότι στην Ιρλανδία (Δουβλίνο) που έχω γνωστή μου που δουλεύει σε  καλοπληρωμένη δουλειά δεν μπορεί να μείνει μόνη της και νοικιάζει μαζί με άλλες 3 γυναίκες και είναι μια πραγματικότητα που έχουν αποδεχτεί.

[Bitbit]

1 hour ago, keleystis said:

Σε αυτό επέτρεψέ μου να είμαι επιφυλακτικός. Σκέψου ότι στην Ιρλανδία (Δουβλίνο) που έχω γνωστή μου που δουλεύει σε  καλοπληρωμένη δουλειά δεν μπορεί να μείνει μόνη της και νοικιάζει μαζί με άλλες 3 γυναίκες και είναι μια πραγματικότητα που έχουν αποδεχτεί.

ασε τους να ονειρεύονται.

Εδώ σιγά σιγά θα μας έρθει και η κατάντια του εξωτερικού όπου νοικιάζεις δωμάτιο και μένεις με άλλους 2-3 και άλλοι ονειρεύονται φούσκες να σκάνε.