Εργασία στο εξωτερικό

[Smart10]

1 ώρα πριν, SeNNinhA είπε

Γιατί δεν προσπαθείτε να αναβαθμιστείτε εσείς?

Επιπλέον εκπαιδεύσεις και πιστοποιήσεις για να απασχοληθειτε σε θέσεις φυλαξης με μεγαλύτερες απαιτήσεις και φυσικά με μεγαλύτερες απολαβές.

Η επαγγελματική εξέλιξη πάντα εξαρτάται και απο την προσωπική μας εξέλιξη σε γνώσεις και πιστοποιημενες ικανότητες.

Δεν το είχα σκεφτεί αυτό . 

[FilipposMD]

Για τη δουλειά δεν ξέρω τι μισθοί παίζουν σε ευρωπαϊκές χώρες για να πω αν αξίζει, αλλά να σημειώσω μερικά άλλα πράγματα που καλό είναι να σκεφτείς.

Πρώτον, διαβάζω για παιδιά που σπουδάζουν, υποθέτω στην Ελλάδα. Η μετανάστευση σημαίνει λιγότερη επαφή με τα παιδιά. Αν θες να τα επισκεφτείς, θα ξοδεύεις χρήματα για εισιτήρια, τα οποία δεν είναι και φθηνά.

Επίσης, πώς είναι η ζωή σου εδώ πέρα από τα οικονομικά; Έχεις φίλους; Συγγενείς; Εκεί που θα πας θα είσαι εντελώς μόνη σου. Δεν είναι εύκολο. Μια γρίπη παθαίνεις και δεν έχεις κάποιον να σου φέρει ένα depon. Και στην ηλικία που είσαι, δεν είναι και το ευκολότερο να δημιουργήσεις δίκτυο. Οι άνθρωποι έχουν τις ζωές και τις οικογένειές τους και συχνά είναι κάπως πιο κλειστοί σε σχέση με την Ελλάδα. Οπότε υπάρχει ο κίνδυνος να βελτιωθούν τα οικονομικά σου, αλλά να περνάς χειρότερα.

Τέλος, πρέπει να σκεφτείς τη νοοτροπία. Ταιριάζεις στην Ελλάδα; Μιλάω για πράγματα όπως ο ρόλος της θρησκείας στην κοινωνική ζωή, η τήρηση κανόνων οδηγικής συμπεριφοράς, ο τρόπος έκφρασης στην καθημερινότητα, το πόσο νωρίτερα πρέπει να προγραμματίζεις τη ζωή σου, τα χόμπι σου κτλ. Αν πχ είσαι χειμερινή κολυμβήτρια, πιστή ορθόδοξη χριστιανή που της αρέσουν οι αυθόρμητες έξοδοι για καφέ με τις φίλες της και να παρκάρει στο πεζοδρόμιο, θα σου πω ότι δε θα περάσεις καλά στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.

[archer100]

Αποψη φιλου που δουλευει σεκιουριτυ χρονια στην Ελλαδα και δεν εχει λογαριασμο εδω:

"Να μας δώσει περισσότερα δεδομένα για τα οικονομικά και της γνώσεις της (γλώσσες, επαγγελματικες γνωσεις κλπ).

Στα 48 θα δυσκολευτεί ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στο εξωτερικο.

Ναι, τα λεφτά είναι λίγα στο σεκιουριτι - αλλά έτσι είναι παντού στην Ελλάδα.

Στο εξωτερικό τι θα κάνει; Ξέρει; Το θεωρω κινηση εξαιρετικα υψηλου ρισκου, εκτός αν έχει άκρες σοβαρές ή σοβαρά προσόντα (που μάλλον δεν έχει για να είναι σεκιουριτι στην Αθήνα...)

Το "Εξωτερικό" δεν είναι η πανάκεια λύση.

Παρατήρηση δική μου: Όποιος είναι σεκιουριτι είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό ζει μια μέτρια ζωή ως κακή από άποψη οικονομικών - άρα τα ίδια θα συναντήσει.

Τώρα όσο αφορά τα ελληνικά δεδομένα είναι φυσικά χειρότερα. Αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να πάει έξω...

[Ukforthemoment]

6 λεπτά πριν, archer100 είπε

Αποψη φιλου που δουλευει σεκιουριτυ χρονια στην Ελλαδα και δεν εχει λογαριασμο εδω:

"Να μας δώσει περισσότερα δεδομένα για τα οικονομικά και της γνώσεις της (γλώσσες, επαγγελματικες γνωσεις κλπ).

Στα 48 θα δυσκολευτεί ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ στο εξωτερικο.

Ναι, τα λεφτά είναι λίγα στο σεκιουριτι - αλλά έτσι είναι παντού στην Ελλάδα.

Στο εξωτερικό τι θα κάνει; Ξέρει; Το θεωρω κινηση εξαιρετικα υψηλου ρισκου, εκτός αν έχει άκρες σοβαρές ή σοβαρά προσόντα (που μάλλον δεν έχει για να είναι σεκιουριτι στην Αθήνα...)

Το "Εξωτερικό" δεν είναι η πανάκεια λύση.

Παρατήρηση δική μου: Όποιος είναι σεκιουριτι είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό ζει μια μέτρια ζωή ως κακή από άποψη οικονομικών - άρα τα ίδια θα συναντήσει.

Τώρα όσο αφορά τα ελληνικά δεδομένα είναι φυσικά χειρότερα. Αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να πάει έξω...

Η ηλικία στο εξωτερικό παίζει ελάχιστο ρόλο.Θα το δεις και στις αγγελίες όπου δεν υπάρχει αναφορά σε ηλικία.Καμία σχέση με Ελλάδα που μετά τα 40 είσαι ανεπιθύμητος.

[archer100]

7 minutes ago, Ukforthemoment said:

Η ηλικία στο εξωτερικό παίζει ελάχιστο ρόλο.Θα το δεις και στις αγγελίες όπου δεν υπάρχει αναφορά σε ηλικία.Καμία σχέση με Ελλάδα που μετά τα 40 είσαι ανεπιθύμητος.

Προφανως αναφερεσαι μονο στο εργασιακο κομματι/ευκολια προσληψης και συμφωνω.

Ο φιλος νομιζω αναφερεται σε ολο το πακετο, δηλαδη φιλοι, παρεες, δραστηριοτητες, ψυχολογια, προσαρμογη, ευκολια εκμαθησης γλωσσας, αντοχες, κλπ

Επεξ/σία 2 Ιουνίου 2024 από archer100

[listerstorm]

Στις 31/5/2024 στις 7:10 ΜΜ, dbrillis είπε

ε) να ειστε προετοιμασμενη για την σκληρή μοναξιά, ισως να μην κάνετε καλούς φίλους ποτέ εξω

Σκληρή μοναξιά έχει όπου και αν πας. Αθηναίος πχ στην Κρήτη, Θεσσαλονικιός στην Πάτρα κλπ.

[panatha1369]

Στις 31/5/2024 στις 7:25 ΜΜ, Smart10 είπε

Γερμανια η Ολλανδια .. με την άδεια εδώ , ξέρω πως ισχύει και στην Ευρώπη .

δεν ισχυει η αδεια εξωτερικο..και εγω ημουν σεκιουριτη 5 χρονια..ξαναδινεις εξετασεις αναλογα τη χωρα που θα πας..

[OxiGiannisGiannakis]

Ταπεινη μου αποψη, να πας εξω, να ζοριστεις πολυ για μαθεις νεα γλωσσα, κουλτουρα, εργασιακη κουλτουρα, δυσκολια να βρεις φιλους/συντροφο που θα σου παρει μινιμου 2-3 χρονια, για να εχεις μετα μια σχετικα πιο ανετη ζωη σε σχεση με Ελλαδα, θα ελεγα δεν αξιζει. Ειδικα στα 48.

Στη θεση της φιλης θα το εψαχνα για αλλαγη κλαδου, να πει προς τουρισμο η κατι σχετικο που μπορει να της αποφερει ενα πιο καλο εισοδημα και μαζι μετακομιση σε μια πιο ανθρωπινη περιοχη σε σχεση με Αθηνα.

2 ώρες πριν, listerstorm είπε

Σκληρή μοναξιά έχει όπου και αν πας. Αθηναίος πχ στην Κρήτη, Θεσσαλονικιός στην Πάτρα κλπ.

Ουτε καν, δεν εχει καμια σχεση, τουλαχιστον με τη δικη μου εμπειρια. Ειναι χωρες που σε μεγαλο βαθμο ειναι πολυ πιο reserved οι ανθρωποι. Εκτος αν πιουνε. Και μπαινεις μετα σε ενα ασχημο τρυπακι, να αφομοιωθεις στην drinking culture για να εχεις κοινωνικες επαφες.

[Smart10]

13 ώρες πριν, OxiGiannisGiannakis είπε

Ταπεινη μου αποψη, να πας εξω, να ζοριστεις πολυ για μαθεις νεα γλωσσα, κουλτουρα, εργασιακη κουλτουρα, δυσκολια να βρεις φιλους/συντροφο που θα σου παρει μινιμου 2-3 χρονια, για να εχεις μετα μια σχετικα πιο ανετη ζωη σε σχεση με Ελλαδα, θα ελεγα δεν αξιζει. Ειδικα στα 48.

Στη θεση της φιλης θα το εψαχνα για αλλαγη κλαδου, να πει προς τουρισμο η κατι σχετικο που μπορει να της αποφερει ενα πιο καλο εισοδημα και μαζι μετακομιση σε μια πιο ανθρωπινη περιοχη σε σχεση με Αθηνα.

Ουτε καν, δεν εχει καμια σχεση, τουλαχιστον με τη δικη μου εμπειρια. Ειναι χωρες που σε μεγαλο βαθμο ειναι πολυ πιο reserved οι ανθρωποι. Εκτος αν πιουνε. Και μπαινεις μετα σε ενα ασχημο τρυπακι, να αφομοιωθεις στην drinking culture για να εχεις κοινωνικες επαφες.

Δεν με πειράζει , το θέμα , φίλοι , σύντροφος . Ούτε η γλώσσα κουλτούρα , μόνο η δουλειά με ενδιαφέρει . Αν ειχα την ευκαιρία να είχα μια δουλειά , που θα μου πρόσφερε αυτά που μου λείπουν εδώ οκ .

[OxiGiannisGiannakis]

52 λεπτά πριν, Smart10 είπε

Δεν με πειράζει , το θέμα , φίλοι , σύντροφος . Ούτε η γλώσσα κουλτούρα , μόνο η δουλειά με ενδιαφέρει . Αν ειχα την ευκαιρία να είχα μια δουλειά , που θα μου πρόσφερε αυτά που μου λείπουν εδώ οκ .

Αυτο το λες τωρα. Στον τριτο η τεταρτο χρονο η μοναξια θα αρχισει να βαραινει ασχημα. Σε συνδιασμο με τον καιρο που αναλογα με τη χωρα ειναι απο κακος εως αθλιος η ψυχολογια σου δεν θα ειναι καλη.

Στο κομματι δουλειας οκ, αναλογα με τη χωρα που θα πας αν ειναι για σεκιουριτι θα βγαζεις 1500-2000 ευρω το μηνα, πολυ χοντρικα. Μηνας μπει μηνας βγει θα εισαι, αντε να βαζεις στην ακρη με μεγαλη προσπαθεια 2000-3000 ευρω το χρονο, τα πιο πολλα θα φευγουν σε εισητηρια και στην προσπαθεια να απολαυσεις καποια πραγματα οταν θα πας Ελλαδα.

Εγω ξαναλεω, ψαξου για σεζον η κατι τουριστικο μακρυα απο Αθηνα.

[RedEnergy]

Το πιο βασικό από όλα, και για να το δεί όποιος διαβάζει το νήμα, αν και ευτυχώς το έχουν αναφέρει κι άλλοι συμφορουμίτες (πολύ σωστά).

Κανείς να μην πάει εξωτερικό με την νοοτροπία "θα πάω όπως είμαι και θα τον βρώ το δρόμο μου". Δεν υπάρχουν ροδοπέταλα σε αυτό το δρόμο.

Ο κίνδυνος με μια τέτοια απόφαση είναι τεράστιος, ακόμα και η βιολογική σου ύπαρξη μπορεί να βρεθεί σε κίνδυνο κάνοντας κάτι τέτοιο. Το λέω γιατί έχουμε ζήσει άσχημα πράγματα με κόσμο που ήρθε, και τα πράγματα δεν λειτούργησαν.

Για ψάξιμο επί τόπου, οπωσδήποτε να υπάρχει κεφάλαιο να υποστηρίξει 1-2 μήνες και τη διαμονή.

Δεν είναι αδύνατο, αλλά είναι δύσκολο.

Όσον αφορά τη νοοτροπία, η κεντρική/βόρεια Ευρώπη θέλει γενικότερο reset στη σκέψη για κάποιον που βγαίνει πρώτη φορά από την Ελλάδα. Κάποιοι προσαρμόζονται, κάποιοι άλλοι όχι και φεύγουν, κάποιοι άλλοι κάνουν άτυπο γκέτο (που το θεωρώ άσχημο μονοπάτι γιατί είναι δύσκολο να κάνεις σωστό networking και δυναμική καριέρα αφού ποτέ δε θα μπείς στον τρόπο σκέψης ή θα μπορέσεις να μάθεις τη γλώσσα όπως πρέπει).

 

Υ.Γ.: Και η κλασσική υπενθύμιση πως UK δεν υφίσταται σε αυτή την εξίσωση. Υπάρχει πάντα όμως η Ιρλανδία για κάποιον που ξέρει Αγγλικά (αν και τα Ιρλανδικά/Αγγλικά είναι μια αστεία ιστορία 🙃 -πχ ένα χρόνο μετά όμως καταλαβαίνω την προφορά στο Κορκ).

[FilipposMD]

4 ώρες πριν, Smart10 είπε

Δεν με πειράζει , το θέμα , φίλοι , σύντροφος . Ούτε η γλώσσα κουλτούρα , μόνο η δουλειά με ενδιαφέρει . Αν ειχα την ευκαιρία να είχα μια δουλειά , που θα μου πρόσφερε αυτά που μου λείπουν εδώ οκ .

Ποια είναι αυτά που σου λείπουν εδώ; Ρωτάω γιατί καλή η δουλειά, αλλά δεν είναι το μόνο πράγμα στη ζωή. Επίσης, χωρίς παρεξήγηση, η δουλειά του σεκιούριτι δεν είναι από αυτές που θα πεις ότι αφιερώνεσαι και σε γεμίζει. Για κάποια επαγγέλματα, π.χ. γιατρός, υψηλόβαθμο στέλεχος επιχείρησης, ερευνητής σε παεπιστήμιο θα μπορούσα να το δεχτώ αυτό, με την έννοια ότι πας κάπου, δουλεύεις 12 ώρες τη μέρα, δεν έχεις ζωή, αλλά είτε βγάζεις πολλά χρήματα είτε εκπληρώνεις επαγγελματικές φιλοδοξίες. Αν όμως στοχεύεις σε μια δουλειά που την ξεχνάς μόλις τελειώσει το ωράριο, σίγουρα θα σε νοιάζουν και τα υπόλοιπα. Καταλαβαίνω ότι το να μην πρέπει να ανησυχείς για τους λογαριασμούς σου είναι βασικό, αλλά μόλις συμβεί αυτό, θα αρχίσει να σε απασχολεί το τι κάνεις την υπόλοιπη μέρα αφού σχολάσεις.

[Smart10]

51 λεπτά πριν, FilipposMD είπε

Ποια είναι αυτά που σου λείπουν εδώ; Ρωτάω γιατί καλή η δουλειά, αλλά δεν είναι το μόνο πράγμα στη ζωή. Επίσης, χωρίς παρεξήγηση, η δουλειά του σεκιούριτι δεν είναι από αυτές που θα πεις ότι αφιερώνεσαι και σε γεμίζει. Για κάποια επαγγέλματα, π.χ. γιατρός, υψηλόβαθμο στέλεχος επιχείρησης, ερευνητής σε παεπιστήμιο θα μπορούσα να το δεχτώ αυτό, με την έννοια ότι πας κάπου, δουλεύεις 12 ώρες τη μέρα, δεν έχεις ζωή, αλλά είτε βγάζεις πολλά χρήματα είτε εκπληρώνεις επαγγελματικές φιλοδοξίες. Αν όμως στοχεύεις σε μια δουλειά που την ξεχνάς μόλις τελειώσει το ωράριο, σίγουρα θα σε νοιάζουν και τα υπόλοιπα. Καταλαβαίνω ότι το να μην πρέπει να ανησυχείς για τους λογαριασμούς σου είναι βασικό, αλλά μόλις συμβεί αυτό, θα αρχίσει να σε απασχολεί το τι κάνεις την υπόλοιπη μέρα αφού σχολάσεις.

Εδώ λείπει μόνο το οικονομικό κομμάτι.Οπως όλοι θες τα βασικά και δεν μπορείς να τα καλύψεις με ένα μόνο μιστο .Αλλα οκ . Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση . Λίγο πολύ εδώ όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι δύσκολα τα πράγματα όσο αφορά το οικονομικό κομμάτι για  όλους .

1 ώρα πριν, RedEnergy είπε

Το πιο βασικό από όλα, και για να το δεί όποιος διαβάζει το νήμα, αν και ευτυχώς το έχουν αναφέρει κι άλλοι συμφορουμίτες (πολύ σωστά).

Κανείς να μην πάει εξωτερικό με την νοοτροπία "θα πάω όπως είμαι και θα τον βρώ το δρόμο μου". Δεν υπάρχουν ροδοπέταλα σε αυτό το δρόμο.

Ο κίνδυνος με μια τέτοια απόφαση είναι τεράστιος, ακόμα και η βιολογική σου ύπαρξη μπορεί να βρεθεί σε κίνδυνο κάνοντας κάτι τέτοιο. Το λέω γιατί έχουμε ζήσει άσχημα πράγματα με κόσμο που ήρθε, και τα πράγματα δεν λειτούργησαν.

Για ψάξιμο επί τόπου, οπωσδήποτε να υπάρχει κεφάλαιο να υποστηρίξει 1-2 μήνες και τη διαμονή.

Δεν είναι αδύνατο, αλλά είναι δύσκολο.

Όσον αφορά τη νοοτροπία, η κεντρική/βόρεια Ευρώπη θέλει γενικότερο reset στη σκέψη για κάποιον που βγαίνει πρώτη φορά από την Ελλάδα. Κάποιοι προσαρμόζονται, κάποιοι άλλοι όχι και φεύγουν, κάποιοι άλλοι κάνουν άτυπο γκέτο (που το θεωρώ άσχημο μονοπάτι γιατί είναι δύσκολο να κάνεις σωστό networking και δυναμική καριέρα αφού ποτέ δε θα μπείς στον τρόπο σκέψης ή θα μπορέσεις να μάθεις τη γλώσσα όπως πρέπει).

 

Υ.Γ.: Και η κλασσική υπενθύμιση πως UK δεν υφίσταται σε αυτή την εξίσωση. Υπάρχει πάντα όμως η Ιρλανδία για κάποιον που ξέρει Αγγλικά (αν και τα Ιρλανδικά/Αγγλικά είναι μια αστεία ιστορία 🙃 -πχ ένα χρόνο μετά όμως καταλαβαίνω την προφορά στο Κορκ).

Ευχαριστώ πολύ .

[piccolino]

Στις 1/6/2024 στις 11:51 ΠΜ, SeNNinhA είπε

Για να λεμε την αληθεια. Δεν ειναι οτι πιο ευχαριστο για ενα Μεσογειακο τυπο να παει να ζησει στην Κεντρική Ευρώπη. Ο καιρος ειναι καταθληπτικος και οι ανθρωποι δεν ειναι και οι πιο ανοιχτοί και φιλικοι. Ενταξει μπορεις να κανεις φιλιες αλλα η γενικη εικονα δεν ειναι οπως Ελλαδα, Νοτια Ιταλια, Ισπανια. Το κανεις εξ αναγκης και ξεκαθαρα για τα χρηματα.

Η ποιοτητα ζωης εαν βγαλεις εξω το θεμα επιβιωσης ειναι χαμηλη για τα δικα μας στανταρ.

Μια μικρή ένσταση στο οτι όποιοι φεύγουν το κάνουν εξ ανάγκης και για τα χρήματα. Δεν ισχύει για όλους.

Υπάρχει κι ένα μικρό ίσως ποσοστό που φεύγει επειδή έξω ξέρει πως σε ότι δουλειά κι αν κάνει, αποκτώντας εμπειρία σε αυτή θα παίρνει κάποια αύξηση, όχι όπως εδώ που αυξάνονται μόνο οι αρμοδιότητες και οι ώρες εργασίας αλλά ο μισθός όχι, αν τον παίρνεις κι αυτόν χωρίς παρακάλια ή τσακωμούς. Δε δουλεύουν όλοι σε μεγάλες εταιρείες/πολυεθνικές που είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα και δε θα ήταν δυνατόν έτσι κι αλλιώς. Χρειάζεται και ο φούρναρης και η καθαρίστρια και οι υπάλληλοι σουπερ μάρκετ που και σε αυτές τις δουλειές παίζει ρόλο η εμπειρία αν συγκρίνεις κάποιον που κάνει μια δουλειά 6 μήνες με κάποιον που την κάνει 5 χρόνια. Οπότε στην αρχή θα είναι ζόρικα αλλά σιγά σιγά ο μήνας θα βγαίνει πιο άνετα. Δε φεύγουν όλοι πιστεύοντας πως θα γίνουν πλούσιοι.

Επίσης δεν έχουν όλοι κριτήριο αν έχει λιακάδα, σουβλάκι και μπουζούκια για να πουν οτι περνάνε καλά. Κάποιοι είναι ευχαριστημένοι με μια έξοδο τη βδομάδα, ένα χαλαρό ποτό μετά τη δουλειά, μια έξοδο για φαγητό ή θέατρο/σινεμά ή μια συναυλία και μια εκδρομή κάπου κάπου. Ειδικά για τις συναυλίες που αν δεν ακούς "ελληνικά" μπορεί να περιμένεις και χρόνια μέχρι να καταφέρεις να δεις κάποιο συγκρότημα που σου αρέσει.

Για να μη πιάσω το θέμα "δημόσιο". Περιμένω από το 2019 απάντηση σε e-mail στον ΕΦΚΑ (το οποίο έχω στείλει ξανά και ξανά) και τις δυο φορές που απάντησαν από το 2019 στο τηλέφωνο η απάντηση ήταν "α πρέπει να στείλετε e mail και κάποτε θα σας απαντήσουν". Έστειλα στο "δημόσιο" της Αγγλίας e-mail ζητώντας διευκρίνηση σχετικά με κάποια πράγματα περί μετανάστευσης και την επόμενη είχα λεπτομερέστατη απάντηση.

Έχω συγγενείς και φίλους σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, οι οποίοι δε μου έχουν ωραιοποιήσει τίποτα, κανείς δεν έγινε πλούσιος, απλά πάντα καταλήγουμε στο "η μέρα βγαίνει ευκολότερα και με λιγότερο άγχος". Κάποιοι επιχείρησαν να επιστρέψουν, έφυγαν ξανά σε λιγότερο από χρόνο. Ένας μόνο έμεινε, ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση και είναι ευχαριστημένος με τα έσοδα αφού ούτε υπερωρίες δίνει ούτε κάτι περισσότερο από το βασικό (αλλιώς δε θα ήταν ευχαριστημένος). Από παρέες ευχαριστημένοι είναι. Δεν έχουν κύκλο 20 ατόμων, αλλά τουλάχιστον 3-4 άτομα που θεωρούν κοντά τους και έχουν κοινά ενδιαφέροντα τα έχουν. Προσωπικά αν και έχω γεννηθεί-μεγαλώσει στην Ελλάδα δυσκολεύομαι να βρω άτομα με κοινά ενδιαφέροντα και έχω περιορισμένο κύκλο και δεν αναφέρομαι σε κάτι ιδιαίτερο, το πιο απλό αντί να κάτσουμε 18 ώρες στο καφέ της γειτονιάς, να πάμε σε ένα απ τα λίγα πάρκα της Αθήνας να περπατήσουμε. Με κόσμο από άλλες χώρες το έχω πιο εύκολο να βρω κάτι κοινό, μιλώντας με τουρίστες και κόσμο στα social. 

Δεν έχω φύγει ακόμα επειδή δεν έχω καταφέρει να συγκεντρώσω όλο το ποσό που θέλω να έχω διαθέσιμο (να με συντηρήσει για κάτι περισσότερο από 2-3 μήνες) και δε θέλω να φορτωθώ σε κάποιον μέχρι να τακτοποιηθώ. Ελπίζω να το καταφέρω και να κάνω τη δοκιμή μου.

[SeNNinhA]

1 ώρα πριν, piccolino είπε

Μια μικρή ένσταση στο οτι όποιοι φεύγουν το κάνουν εξ ανάγκης και για τα χρήματα. Δεν ισχύει για όλους.

Υπάρχει κι ένα μικρό ίσως ποσοστό που φεύγει επειδή έξω ξέρει πως σε ότι δουλειά κι αν κάνει, αποκτώντας εμπειρία σε αυτή θα παίρνει κάποια αύξηση, όχι όπως εδώ που αυξάνονται μόνο οι αρμοδιότητες και οι ώρες εργασίας αλλά ο μισθός όχι, αν τον παίρνεις κι αυτόν χωρίς παρακάλια ή τσακωμούς. Δε δουλεύουν όλοι σε μεγάλες εταιρείες/πολυεθνικές που είναι κάπως καλύτερα τα πράγματα και δε θα ήταν δυνατόν έτσι κι αλλιώς. Χρειάζεται και ο φούρναρης και η καθαρίστρια και οι υπάλληλοι σουπερ μάρκετ που και σε αυτές τις δουλειές παίζει ρόλο η εμπειρία αν συγκρίνεις κάποιον που κάνει μια δουλειά 6 μήνες με κάποιον που την κάνει 5 χρόνια. Οπότε στην αρχή θα είναι ζόρικα αλλά σιγά σιγά ο μήνας θα βγαίνει πιο άνετα. Δε φεύγουν όλοι πιστεύοντας πως θα γίνουν πλούσιοι.

Επίσης δεν έχουν όλοι κριτήριο αν έχει λιακάδα, σουβλάκι και μπουζούκια για να πουν οτι περνάνε καλά. Κάποιοι είναι ευχαριστημένοι με μια έξοδο τη βδομάδα, ένα χαλαρό ποτό μετά τη δουλειά, μια έξοδο για φαγητό ή θέατρο/σινεμά ή μια συναυλία και μια εκδρομή κάπου κάπου. Ειδικά για τις συναυλίες που αν δεν ακούς "ελληνικά" μπορεί να περιμένεις και χρόνια μέχρι να καταφέρεις να δεις κάποιο συγκρότημα που σου αρέσει.

Για να μη πιάσω το θέμα "δημόσιο". Περιμένω από το 2019 απάντηση σε e-mail στον ΕΦΚΑ (το οποίο έχω στείλει ξανά και ξανά) και τις δυο φορές που απάντησαν από το 2019 στο τηλέφωνο η απάντηση ήταν "α πρέπει να στείλετε e mail και κάποτε θα σας απαντήσουν". Έστειλα στο "δημόσιο" της Αγγλίας e-mail ζητώντας διευκρίνηση σχετικά με κάποια πράγματα περί μετανάστευσης και την επόμενη είχα λεπτομερέστατη απάντηση.

Έχω συγγενείς και φίλους σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, οι οποίοι δε μου έχουν ωραιοποιήσει τίποτα, κανείς δεν έγινε πλούσιος, απλά πάντα καταλήγουμε στο "η μέρα βγαίνει ευκολότερα και με λιγότερο άγχος". Κάποιοι επιχείρησαν να επιστρέψουν, έφυγαν ξανά σε λιγότερο από χρόνο. Ένας μόνο έμεινε, ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση και είναι ευχαριστημένος με τα έσοδα αφού ούτε υπερωρίες δίνει ούτε κάτι περισσότερο από το βασικό (αλλιώς δε θα ήταν ευχαριστημένος). Από παρέες ευχαριστημένοι είναι. Δεν έχουν κύκλο 20 ατόμων, αλλά τουλάχιστον 3-4 άτομα που θεωρούν κοντά τους και έχουν κοινά ενδιαφέροντα τα έχουν. Προσωπικά αν και έχω γεννηθεί-μεγαλώσει στην Ελλάδα δυσκολεύομαι να βρω άτομα με κοινά ενδιαφέροντα και έχω περιορισμένο κύκλο και δεν αναφέρομαι σε κάτι ιδιαίτερο, το πιο απλό αντί να κάτσουμε 18 ώρες στο καφέ της γειτονιάς, να πάμε σε ένα απ τα λίγα πάρκα της Αθήνας να περπατήσουμε. Με κόσμο από άλλες χώρες το έχω πιο εύκολο να βρω κάτι κοινό, μιλώντας με τουρίστες και κόσμο στα social. 

Δεν έχω φύγει ακόμα επειδή δεν έχω καταφέρει να συγκεντρώσω όλο το ποσό που θέλω να έχω διαθέσιμο (να με συντηρήσει για κάτι περισσότερο από 2-3 μήνες) και δε θέλω να φορτωθώ σε κάποιον μέχρι να τακτοποιηθώ. Ελπίζω να το καταφέρω και να κάνω τη δοκιμή μου.

Δεν θα διαφωνήσω. Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί.

Εγώ ανέφερα τα γεγονότα. Το εάν σου κανουν ή όχι οι συνθήκες το αποφασίζεις εσύ.

Όπως είπα δεν είσαι και φυλακή. Εάν σου κάνουν μένεις εάν όχι γυρνάς πίσω.

Το ίδιο λέμε για τα οικονομικά. Ως ελάχιστο ζεις χωρίς άγχος επιβιωσης τουλάχιστον.

Όσον αφορά το πόσο καλά λειτουργεί και εκεί το δημόσιο θα διαφωνήσω. Ειδικά σε UK αφού αναφέρθηκες είναι αθλιο σε όλα τα επίπεδα. Επίσης αδιάφοροι και δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις άκρη εάν δεν θέλουν.

Επεξ/σία 5 Ιουνίου 2024 από SeNNinhA