Στην αποχώρηση έμπειρων στελεχών οδήγησε η απαίτηση εκ μέρους Apple, SpaceX και Microsoft για επιστροφή των εργαζομένων στα γραφεία

[Tlykog]

4 ώρες πριν, panther_512 είπε

Είμαι Διευθυντής Εργοστασίων σχεδόν 2 δεκαετίες.

Ξέρω πάρα πολύ καλά τί λέω. Έχω δεί όλο το φάσμα των εργασιακών σχέσεων, συμπεριλαμβανομένων και των σχετικών καταγγελιών και δικαστηρίων, από απολύσεις που κρίθηκαν στο δικαστήριο αν είναι παράνομες (και μάντεψε η μονομερής αλλαγή όρων εργασίας και απόλυση τί σημαίνει), μέχρι εργατικά ατυχήματα με αποζημιώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Από κεί και πέρα, τα βασικά της διαχείρισης προσωπικού τα έλεγαν οι αρχαίοι έλληνες, 2500 χρόνια πρίν. Μετά τα ξαναανακάλυψαν οι γκουρού του marketing και διδάσκονται στα πανεπιστήμια.

Και μετά έχεις τον Α και τον Β που έγιναν εργοδότες και νομίζουν ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα και θα ξαναανακαλύψουν τον τροχό. 

Η άποψή σου για το πώς πρέπει να δουλέψει μία επιχείρηση ανήκει σε άλλες εποχές, είναι συνταγή για καταστροφή, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με millenials, όπου επικρατεί το Life over Work.

Εργοδότης που διαλαλεί το "Ουδείς αναντικατάστατος", να είσαι σίγουρος ότι οι εργαζόμενοι από το 8ωρο, τις 2 ώρες δουλεύουν και τις άλλες 6 παίζουν ή ψάχνουν για άλλη δουλειά.

Δε θέλω να βγάλουμε να τις μετρήσουμε... Όπως έγραψα και αρχικά η ιδιότητα μου δεν με κάνει αλάνθαστο. Το ίδιο και εσένα. Αφού έχεις αυτή την ιδιότητα περιμένω επιχειρήματα τεκμηριωμένα. Αν θέλεις κι άλλη ιδιότητα από τη μεριά μου: η μητέρα μου είναι συνταξιούχος επιθεωρήτρια εργασίας και πρώην προϊσταμένη του τμήματος στη τοπική υποδιεύθυνση. Λες να μην ξέρω από βασικά εργατικά; Είχα ακούσει ήδη για εκατοντάδες διάφορες μεταξύ εργοδοτών και εργαζομενων πριν κλείσω τα 18 μου. Ποτέ δεν αναφέρονταν ονοματα, αλλά πάντα δινονταν σημασία στο γεγονός.

Για ότι σου έγραψα έχω 100% δίκιο. Όχι γιατί είμαι λογιστής, όχι γιατί η μητέρα μου είχε αυτή την ιδιότητα και όχι ΚΑΝ γιατί είναι δική μου άποψη. Είναι ο νόμος. 

Αυτά που γράφεις δεν εξετάζω καν αν είναι σωστά, γιατί είναι εκτός θέματος. Απαντάς σε άλλα από αυτά στα οποία αναφέρεται το άρθρο. Πχ αν οι εργαζόμενοι είχαν υπογράψει συμβάσεις όπου αναφέρονταν σαφώς ότι θα εργάζονταν από το σπίτι, τότε θα πάνε σε δικαστήρια και θα αθωωθούν. Αν τους προσέλαβαν για εργασία στο γραφείο, λόγω Covid τους επέτρεψαν την απομακρυσμένη εργασία, βάσει έκτακτων συνθηκών και τώρα ζητάνε την επιστροφή στον χώρο εργασίας, έχουν κάθε δικαίωμα οι εργοδότες. Στο έγραψα ήδη: εξετάζω μόνο τη νομική και οικονομική πλευρά του θέματος και όχι τη δική μου άποψη.

Περιμένω επιχειρήματα και επιχειρήματα δεν διάβασα. Επιμένω: οι επιχειρήσεις που στηρίζονται σε άτομα είναι αξιολύπητες. Αν διευθύνεις τέτοια επιχείρηση σε λυπάμαι, γιατί προφανώς είσαι έρμαιο του προσωπικού σου. Δώστους και τα κλειδιά και φύγε... Οι σοβαρές επιχειρήσεις βασίζονται στην οργανωτική τους δομή και στη συνολική προσπάθεια του προσωπικού τους. Αυτό είναι η σύγχρονη και η παλιά θεωρία. Ποτέ δεν άλλαξε. Αν η εταιρεία που δουλεύεις, για τον οποιονδήποτε λόγο, χάνει από την απομακρυσμένη εργασία κάποιου ατόμου, θα συνεχίσει να τον πληρώνει γι αυτήν;

Μέχρι πριν τον covid μια χαρά υπήρχε η εργασία στον χώρο εργασίας. Ξαναγράφω: δεν λέω ότι συμφωνώ ή όχι. Λέω ότι έτσι είναι. Αν θέλεις να ελέγχεις εσύ τις συνθήκες εργασίας σου, τότε να ανοίξεις δική σου επιχείρηση και να αναλάβεις τόσο τα δικαιώματα, όσο και τις ευθύνες των αποφάσεων σου για τις συνθήκες που σε βολεύουν.

Σιγουρα θα έπαιρνα πολλές θετικές αντιδράσεις αν απλά έγραφα «οι αλήτες, οι παλιοκαπιταλες που πίνουν το αίμα του κοσμάκη», αλλά, όπως και σε κάθε μου σχόλιο προσπαθώ να μην απαντάω συναισθηματικά, αλλά λογικά. Η προσωπική μου άποψη διαφέρει, αλλά το θέμα εδώ είναι ποιος έχει δίκιο και όχι ποιος θα ήθελα να έχει δίκιο.

Επεξ/σία 24 Μαϊου από Tlykog

[panther_512]

2 hours ago, Tlykog said:

Δε θέλω να βγάλουμε να τις μετρήσουμε...

Όταν προσλάβεις έναν ΙΤ με συγκεκριμένους όρους εργασίας και στον χρόνο του πείς "Από αύριο θα παιρνεις κάθε πρωί σφουγγαρίστρα και θα σφουγγαρίζεις τις τουαλέτες", είναι ΟΚ?

και αν σου πεί όχι, νομιμοποιείσαι να τον απολύσεις χωρίς αποζημίωση?

Αν προσλάβεις έναν εργαζόμενο με όρους εργασίας να δουλεύει 8:00 - 16:30 και μετά από 5 χρόνια του πείς ότι τώρα θα δουλεύει 00:00 - 8:30 το πρωί είναι ΟΚ? Και αν σου πεί όχι, μπορείς να τον απολύσεις χωρίς αποζημίωση?

Τις απαντήσεις πρέπει να τις ξέρεις. Αν τον απολύσεις, πρέπει να αποζημιωθεί. Και πρέπει να αποζημιωθεί, διότι η απόλυση είναι παράνομη, διότι έγινε μονομερής αλλαγή όρων εργασίας.

Δεν μπορεί ο εργοδότης να αλλάζει μονομερώς τους όρους εργασίας. Και οι όροι εργασίας πάντα πρέπει να είναι γραπτοί, με υπογραφή και των 2 μερών, ακριβώς για αυτόν το λόγο.

Δεν υπάρχει θέμα διαφωνίας για τα παραπάνω. Έτσι είναι. Τί νομίζεις? Ότι δεν έχω απολύσει κόσμο στα σχεδόν 20 χρόνια? Ότι δεν έχω έρθει σε σύγκρουση με εργαζόμενους και συνδικάτα για αλλαγές όρων εργασίας? 

Δεν σου λέω θεωρίες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Για τα υπόλοιπα περί διαχείρισης προσωπικού και περί αναντικατάστατου.

Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά εγώ ξέρω ότι στη σήμερον ημέρα όταν διώχνω κάποιον, αυτός βρίσκει εργασία σε 1-2 ημέρες. Εγώ για να καλύψω τη θέση θέλω μήνες, και συνήθως δεν βρίσκω αυτό που θέλω. Γιατί αυτό που θέλω εργάζεται ήδη κάπου. Και αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο.

Και δεν αναφέρθηκα κάν στα interviews και στον χαμένο χρόνο. Πόσεςεργατοώρες το χρόνο μπορείς να πετάς για interviews? Και λεφτά σε recruiters? 

Και επειδή δουλεύω στη βιομηχανία, με βαριά, εξειδικευμένα μηχανήματα, custom made, όταν χάνω υπάλληλο με εμπειρία στο μηχάνημα 5 ή 10 χρόνια, πολύ απλά δεν βρίσκω άλλο άτομο να ξέρει το μηχάνημα. Προσλαμβάνω και ξεκινάω από το 0. Εκπαίδευση και πάει λέγοντας. Θα γίνει αποδοτικός σε κάνα χρόνο.

Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι μιά γραπτή οδηγία εργασίας και λίγες διαδικασίες θα κάνουν το νέο υπάλληλο να αποδίδει όπως ο παλιός. Δεν είναι έτσι. Ειδικά στον τεχνικό τομέα, όπου ο παλιός έβρισκε τη βλάβη σε 10 λεπτά, ο νέος θα φάει μία μέρα και 500 emails με την κατασκευάστρια εταιρεία. Άπειρο downtime.

Δεν θα συζητήσω κάν για τους προσοντούχους, που τους κλέβει η μία εταιρεία από την άλλη, επειδή πολύ απλά όλοι απασχολούνται κάπου με πολύ καλούς μισθούς. 

Δεν σε παρεξηγώ. Και στην δική μου εταιρεία έχουμε και CFO και μπόλικους λογιστές και τα λέμε κάθε μέρα

Επεξ/σία 24 Μαϊου από panther_512

[Tlykog]

Στις 24/5/2024 στις 3:46 ΜΜ, panther_512 είπε

Όταν προσλάβεις έναν ΙΤ με συγκεκριμένους όρους εργασίας και στον χρόνο του πείς "Από αύριο θα παιρνεις κάθε πρωί σφουγγαρίστρα και θα σφουγγαρίζεις τις τουαλέτες", είναι ΟΚ?

και αν σου πεί όχι, νομιμοποιείσαι να τον απολύσεις χωρίς αποζημίωση?

Αυτό είναι το άσχετο που σου γράφω... Δημιουργείς μόνος σου ένα θέμα και το απαντάς κιόλας. Οκ, αλλά το άρθρο δεν γράφει ότι έκαναν μία τέτοια συμφωνία και οι εταιρείες την άλλαξαν χωρίς ειδοποίηση.

Στις 24/5/2024 στις 3:46 ΜΜ, panther_512 είπε

Αν προσλάβεις έναν εργαζόμενο με όρους εργασίας να δουλεύει 8:00 - 16:30 και μετά από 5 χρόνια του πείς ότι τώρα θα δουλεύει 00:00 - 8:30 το πρωί είναι ΟΚ? Και αν σου πεί όχι, μπορείς να τον απολύσεις χωρίς αποζημίωση?

Τις απαντήσεις πρέπει να τις ξέρεις. Αν τον απολύσεις, πρέπει να αποζημιωθεί. Και πρέπει να αποζημιωθεί, διότι η απόλυση είναι παράνομη, διότι έγινε μονομερής αλλαγή όρων εργασίας.

Ομοίως με τα παραπάνω.

Στις 24/5/2024 στις 3:46 ΜΜ, panther_512 είπε

Τις απαντήσεις πρέπει να τις ξέρεις. Αν τον απολύσεις, πρέπει να αποζημιωθεί. Και πρέπει να αποζημιωθεί, διότι η απόλυση είναι παράνομη, διότι έγινε μονομερής αλλαγή όρων εργασίας.

Αν τον απολύσει και έχει συμπληρώσει, τουλάχιστον 1 έτος πρέπει να αποζημιωθεί, αλλιώς δεν παίρνει ούτε €.

Η απόλυση δεν είναι παράνομη, γιατί μπορεί να γίνει και με άλλη δικαιολογία. Εκτός αυτού ο εργοδότης νομιμοποιείται να αλλάξει τους όρους της σύμβασης και αν ο εργαζόμενος δεν τους δεχτεί να απολυθεί και να αποζημιωθεί. Δεν είναι παράνομο. Αυτό που θέλεις να γράψεις είναι ότι δε μπορεί στην ίδια σύμβαση να αλλάξει δραματικά τους όρους. Εκεί υπάρχει νομοθεσία. Το άρθρο δεν αναφέρει κάπου ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν προσληφθεί αρχικά με εξ αποστάσεως εργασία.

Στις 24/5/2024 στις 3:46 ΜΜ, panther_512 είπε

Δεν υπάρχει θέμα διαφωνίας για τα παραπάνω. Έτσι είναι. Τί νομίζεις? Ότι δεν έχω απολύσει κόσμο στα σχεδόν 20 χρόνια? Ότι δεν έχω έρθει σε σύγκρουση με εργαζόμενους και συνδικάτα για αλλαγές όρων εργασίας? 

Δεν σου λέω θεωρίες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Συμφωνώ, αλλά για ακόμη μία φορά: είσαι εκτός θέματος. Το άρθρο γράφει ότι για λόγους πανδημίας οι εταιρείες επέτρεψαν την εξ αποστάσεως εργασία στα στελέχη τους και τώρα τους ζητάν να γυρίσουν. Άρα αυτό που γράφεις δεν είναι σωστό. Η πανδημία πέρασε, έχουν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν επιστροφή. Αυτό γράφει.

Στις 24/5/2024 στις 3:46 ΜΜ, panther_512 είπε

Για τα υπόλοιπα περί διαχείρισης προσωπικού και περί αναντικατάστατου.

Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά εγώ ξέρω ότι στη σήμερον ημέρα όταν διώχνω κάποιον, αυτός βρίσκει εργασία σε 1-2 ημέρες. Εγώ για να καλύψω τη θέση θέλω μήνες, και συνήθως δεν βρίσκω αυτό που θέλω. Γιατί αυτό που θέλω εργάζεται ήδη κάπου. Και αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο.

Και δεν αναφέρθηκα κάν στα interviews και στον χαμένο χρόνο. Πόσεςεργατοώρες το χρόνο μπορείς να πετάς για interviews? Και λεφτά σε recruiters? 

Και επειδή δουλεύω στη βιομηχανία, με βαριά, εξειδικευμένα μηχανήματα, custom made, όταν χάνω υπάλληλο με εμπειρία στο μηχάνημα 5 ή 10 χρόνια, πολύ απλά δεν βρίσκω άλλο άτομο να ξέρει το μηχάνημα. Προσλαμβάνω και ξεκινάω από το 0. Εκπαίδευση και πάει λέγοντας. Θα γίνει αποδοτικός σε κάνα χρόνο.

Εσύ μπορεί να νομίζεις ότι μιά γραπτή οδηγία εργασίας και λίγες διαδικασίες θα κάνουν το νέο υπάλληλο να αποδίδει όπως ο παλιός. Δεν είναι έτσι. Ειδικά στον τεχνικό τομέα, όπου ο παλιός έβρισκε τη βλάβη σε 10 λεπτά, ο νέος θα φάει μία μέρα και 500 emails με την κατασκευάστρια εταιρεία. Άπειρο downtime.

Δεν θα συζητήσω κάν για τους προσοντούχους, που τους κλέβει η μία εταιρεία από την άλλη, επειδή πολύ απλά όλοι απασχολούνται κάπου με πολύ καλούς μισθούς. 

Δεν σε παρεξηγώ. Και στην δική μου εταιρεία έχουμε και CFO και μπόλικους λογιστές και τα λέμε κάθε μέρα

Γι αυτό έχεις πάντα έναν δεύτερο παράλληλα με τον πρώτο, ακόμα και έναν τρίτο που μπορεί να αναλάβει καθήκοντα άμεσα. Αν είναι να περιμένεις ΑΝ και ΟΠΟΤΕ φύγει κάποιος να βρεις αντικαταστάτη... Το καταλαβαίνω, αλλά οι μεγάλες και σοβαρές εταιρείες έχουν πολλούς αντικαταστάτες για μία θέση. Η οργανωτική δομή είναι τέτοια ώστε ο κάθε προϊστάμενος να εκπαιδεύει παράλληλα και τον αμέσως πιο κάτω υφιστάμενο του σε κάθε βαθμίδα. Έτσι η αντικατάσταση του πρώτου είναι λιγότερο επίπονη. 

[panther_512]

Φίλε μου, με βάζεις στον πειρασμό να πώ περισσότερα για μένα, και δεν θέλω να φωτογραφίσω τον εαυτό μου.

Αυτά που λές δεν λειτουργούν στην πράξη, όπως νομίζεις στα χαρτιά ή στα λόγια. Ειδικά σε επιχειρήσεις των <200 ατόμων.

Και κοστίζουν πάρα πολλά λεφτά. Σου φτιάχνω βιβλίο με παραδείγματα.

Δωρεάν επαγγελματική συμβουλή: Αναγνώρισε τους performers στην επιχείρησή σου, και κάνε τους να μήν θέλουν ούτε στο όνειρό τους να πάνε να εργαστούν αλλού.

Αν θέλουν να δουλέψουν hybrid, άστους.

 

[JPaxilleas]

18 λεπτά πριν, panther_512 είπε

Φίλε μου, με βάζεις στον πειρασμό να πώ περισσότερα για μένα, και δεν θέλω να φωτογραφίσω τον εαυτό μου.

Αυτά που λές δεν λειτουργούν στην πράξη, όπως νομίζεις στα χαρτιά ή στα λόγια. Ειδικά σε επιχειρήσεις των <200 ατόμων.

Και κοστίζουν πάρα πολλά λεφτά. Σου φτιάχνω βιβλίο με παραδείγματα.

Δωρεάν επαγγελματική συμβουλή: Αναγνώρισε τους performers στην επιχείρησή σου, και κάνε τους να μήν θέλουν ούτε στο όνειρό τους να πάνε να εργαστούν αλλού.

Αν θέλουν να δουλέψουν hybrid, άστους.

 

Οι ικανοί, οι επαγγελματίες και οι σωστοί εργαζόμενοι:

• πάντα βρίσκουν λύσεις
• πάντα δουλεύουν το ίδιο, είτε με φυσική παρουσία, είτε με εξ' αποστάσεως εργασία
• πάντα βρίσκουν εργασία αλλού με καλύτερους όρους (και αυτό δε σημαίνει μόνο μισθολογικά)

Εάν δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις τους (με την προϋπόθεση ότι είναι λογικές - που συνήθως είναι) απλά φεύγουν. Το hybrid είναι μια χαρά και είναι εύλογη απαίτηση (και αποφεύγω να μπω σε λεπτομέρειες). Επαφίεται στον εκάστοτε εργοδότη να αξιολογήσει τις πιθανές συνέπειες από την αποχώρηση και να πάρει τη όποια απόφαση. Προσωπική μου άποψη είναι ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εργοδότης χάνει (συνολικά) και όχι ο τύπος του εργαζόμενου με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, δήλωση αποχώρησης από έναν τέτοιο εργαζόμενο και ως δια μαγείας τότε αντιλαμβάνονται ότι θα χάσουν και τρέχουν να τον σταματήσουν (ενώ πριν δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι είναι ικανός, ότι είναι παραγωγικός, ότι είναι ευσυνείδητος, κ.λπ.).   

Οπότε με χίλια συμφωνώ στην πρόταση: "Αναγνώρισε τους performers στην επιχείρησή σου, και κάνε τους να μήν θέλουν ούτε στο όνειρό τους να πάνε να εργαστούν αλλού".

[Tlykog]

3 ώρες πριν, panther_512 είπε

Φίλε μου, με βάζεις στον πειρασμό να πώ περισσότερα για μένα, και δεν θέλω να φωτογραφίσω τον εαυτό μου.

Αυτά που λές δεν λειτουργούν στην πράξη, όπως νομίζεις στα χαρτιά ή στα λόγια. Ειδικά σε επιχειρήσεις των <200 ατόμων.

Και κοστίζουν πάρα πολλά λεφτά. Σου φτιάχνω βιβλίο με παραδείγματα.

Δωρεάν επαγγελματική συμβουλή: Αναγνώρισε τους performers στην επιχείρησή σου, και κάνε τους να μήν θέλουν ούτε στο όνειρό τους να πάνε να εργαστούν αλλού.

Αν θέλουν να δουλέψουν hybrid, άστους.

 

Αν έχω μία performer γραμματέα, που πριν τον covid δούλευε στον χώρο εργασίας και εξυπηρετούσε τους πελάτες που εισέρχονταν στην επιχείρηση (μεταξύ άλλων), με τον Covid δούλευε πλέον από απόσταση, αλλά δεν υπήρχε πρόβλημα, μιας και οι πελάτες δεν έρχονταν καν στην επιχείρηση, λόγω των μέτρων και εξυπηρετούνταν τηλεφωνικά. Μετά τον Covid οι πελάτες άρχισαν πάλι να έρχονται και αυτή θέλει να μείνει να δουλέψει από το σπίτι. Τί θα κάνω; Θα προσλάβω και μία ακόμη για να εξυπηρετεί τους πελάτες που έρχονται ή θα απαιτήσω από όλους τους πελάτες να εξυπηρετούνται μόνο τηλεφωνικά;

Στο έγραψα αρκετές φορές. Στο γράφω και μία ακόμη: ΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ βολεύει την επιχείρηση να συμφωνήσουν από κοινού να δουλέψουν από το σπίτι, αλλιώς.... ουδείς αναντικατάστατος. Αν στο παράδειγμα που σου έφερε η επιχείρηση εξαρτώνταν από αυτό τον υπάλληλο, τότε κρίμα για την επιχείρηση. Καλά τους κάνει και τους χορεύει.

Δεν είμαστε αντίπαλοι. Κάνουμε διάλογο και μάλιστα πολιτισμένο. Δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιήσεις την ιδιότητα ή το όνομα σου. Συζητάω πάνω στις απόψεις σου και εσύ πάνω στις δικές μου.

Θα μπορούσα να σου φέρω παραδείγματα που όντως γεμίζουν βιβλία από τέτοιους υπαλλήλους στις επιχειρήσεις που κρατάω βιβλία, αλλά όπως σου ξαναέγραψα: δε προσπαθώ να σε πείσω λόγω ιδιότητας ή προσωπικής εμπειρίας. Αλλά με λογική και τεκμηρίωση. Παρόλα αυτά θα σου φέρω ένα παράδειγμα προσωπικής εμπειρίας που αξίζει να διαβάσεις:

Στο τελευταίο γραφείο που δούλεψα σαν υπάλληλος ήταν ένα σοβαρό και μεγάλο γραφείο λογιστών (34 άτομα προσωπικό, οι 32 λογιστές και οικονομολόγοι, 1 γραμματέα και ένα άτομο ΙΤ, κυρίως). Οι σχέσεις μου ήταν άριστες και ανέβηκα αρκετά ψηλά μισθολογικά. Είχα ένα εξειδικευμένο πόστο που αφορούσε και εξειδίκευμένη γνώση (λογιστικά δημόσιων νοσοκομείων). Στον κλάδο αυτό, επειδή η επιχείρηση ήταν όντως σοβαρή, υπήρχαν και άλλα 6 άτομα με λίγο κατώτερο ή και ανώτερο επίπεδο γνώσεων από το δικό μου. Ήταν τυχαίο; Όχι. Όταν έφυγε κάποιος από την ομάδα, εκτός του μικρού ποσοστού εργασίας που κάναμε επιπλέον για ένα μικρό χρονικό διάστημα (πληρωθήκαμε έξτρα) σε λίγο καιρό είχαμε αντικαταστάτη. Πραγματικά η επιχείρηση δεν κατάλαβε τίποτα. Δε θορυβήθηκε κανείς. Από τους 6 της ομάδας κανένας δεν έκανε μόνο δουλειά του νοσοκομείου. Όλοι όμως κάναμε δουλειά του νοσοκομείου και όλοι ξέραμε. Μας έδωσε τη γνώση για να μπορούμε να αντικαταστήσουμε όποιον λήπει ή φύγει. Εκεί που θα χρειάζονταν πχ 4 άτομα πλήρους απασχόλησης για τα Νοσοκομεία, πήρε 6, όπου το 75% του χρόνου τους ασχολούνταν με τα Νοσοκομεία και το 25% με κλασική λογιστική εργασία. Αν κάποιος έφευγε, μοίραζε τη λογιστική μας εργασία στο υπόλοιπο προσωπικό και μας την αντικαθιστούσε με εργασία Νοσοκομείου αυτού που έφυγε. Αυτό το έκανε σε κάθε βαθμίδα της επιχείρησης, ακόμα και στον εαυτό του. Μπορούσε να τον αντικαταστήσει επάξια ο γιός του και ο ο συνέταιρος του. Όλοι γνώριζαν πάνω από 1 αντικείμενο σε υψηλό επίπεδο και η εκπαίδευση σου γίνονταν με το που έμπαινες για δουλειά. Έπαιρνες την θέση γιατί ήξερες να κάνεις άλλα το Α πράγμα και όσο το έκανες εκπαιδευόσουν και στο Β, άρα στο τέλος ήξερες να κάνεις κι άλλα χωρίς η επιχείρηση να χάσει.  Όποτε: ουδείς αναντικατάστατος.  Έξυπνος εργοδότης και αξιόλογος άνθρωπος. Είχαμε τις κόντρες μας, αλλά μαζί του έμαθα πολλά πράγματα.  

2 ώρες πριν, JPaxilleas είπε

Οι ικανοί, οι επαγγελματίες και οι σωστοί εργαζόμενοι:

• πάντα βρίσκουν λύσεις
• πάντα δουλεύουν το ίδιο, είτε με φυσική παρουσία, είτε με εξ' αποστάσεως εργασία
• πάντα βρίσκουν εργασία αλλού με καλύτερους όρους (και αυτό δε σημαίνει μόνο μισθολογικά)

Εάν δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις τους (με την προϋπόθεση ότι είναι λογικές - που συνήθως είναι) απλά φεύγουν. Το hybrid είναι μια χαρά και είναι εύλογη απαίτηση (και αποφεύγω να μπω σε λεπτομέρειες). Επαφίεται στον εκάστοτε εργοδότη να αξιολογήσει τις πιθανές συνέπειες από την αποχώρηση και να πάρει τη όποια απόφαση. Προσωπική μου άποψη είναι ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εργοδότης χάνει (συνολικά) και όχι ο τύπος του εργαζόμενου με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, δήλωση αποχώρησης από έναν τέτοιο εργαζόμενο και ως δια μαγείας τότε αντιλαμβάνονται ότι θα χάσουν και τρέχουν να τον σταματήσουν (ενώ πριν δεν μπορούσαν να αντιληφθούν ότι είναι ικανός, ότι είναι παραγωγικός, ότι είναι ευσυνείδητος, κ.λπ.).   

Οπότε με χίλια συμφωνώ στην πρόταση: "Αναγνώρισε τους performers στην επιχείρησή σου, και κάνε τους να μήν θέλουν ούτε στο όνειρό τους να πάνε να εργαστούν αλλού".

Ανάλογα με το αντικείμενο. Στον covid όλα υπολειτουργούσαν. Η αγορά και οι επιχειρήσεις. Από τη στιγμή που υπολειτουργούσε η επιχείρηση, λόγω έκτακτων συνθηκών, δικαιολογούσε και την απομακρυσμένη εργασία. Μόλις τελείωσε ο ντόρος, πολλοί υπάλληλοι είχαν "κακομάθει" (κυρίως είχαν γλυτώσει τον κόπο της μετακίνησης και το κόστος της)  και θέλησαν να συνεχίσουν να δουλεύουν απομακρυσμένα. Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται. Σε άλλες όχι. Έχει να κάνει, όχι με την απόδοση του υπαλλήλου μόνο, αλλά και με το αντικείμενο. Δεν γίνονται όλες οι δουλειές από απόσταση.

Αυτό που γράφω είναι ΑΝ γίνεται από απόσταση το 100% της εργασίας και η επιχείρηση δεν χάνει, τότε να το συζητήσουν και να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους. Αν η απόδοση είναι πχ στο 80% (ποσοστό αποδεκτό με τις έκτακτες συνθήκες  covid), τότε τί λύση να βρούν; Ή θα επιστρέψουν ή θα χωρίσουν τις σχέσεις τους.

Επεξ/σία 26 Μαϊου από Tlykog

[JPaxilleas]

10 ώρες πριν, Tlykog είπε

Ανάλογα με το αντικείμενο. Στον covid όλα υπολειτουργούσαν. Η αγορά και οι επιχειρήσεις. Από τη στιγμή που υπολειτουργούσε η επιχείρηση, λόγω έκτακτων συνθηκών, δικαιολογούσε και την απομακρυσμένη εργασία. Μόλις τελείωσε ο ντόρος, πολλοί υπάλληλοι είχαν "κακομάθει" (κυρίως είχαν γλυτώσει τον κόπο της μετακίνησης και το κόστος της)  και θέλησαν να συνεχίσουν να δουλεύουν απομακρυσμένα. Σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται. Σε άλλες όχι. Έχει να κάνει, όχι με την απόδοση του υπαλλήλου μόνο, αλλά και με το αντικείμενο. Δεν γίνονται όλες οι δουλειές από απόσταση.

Αυτό που γράφω είναι ΑΝ γίνεται από απόσταση το 100% της εργασίας και η επιχείρηση δεν χάνει, τότε να το συζητήσουν και να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους. Αν η απόδοση είναι πχ στο 80% (ποσοστό αποδεκτό με τις έκτακτες συνθήκες  covid), τότε τί λύση να βρούν; Ή θα επιστρέψουν ή θα χωρίσουν τις σχέσεις τους.

Εξυπακούεται ότι αυτό ισχύει για χώρους όπου η εξ' αποστάσεως εργασία είναι εφικτή (π.χ. εταιρείες παραγωγής λογισμικού, εταιρείες παροχής υπηρεσιών και τεχνολογίας, κ.λπ.) και όχι όπου δεν ειναι (π.χ. σε ένα εργοστάσιο παραγωγής ξυλείας).

Ο ικανός, ο επαγγελματίας και ο σωστός εργαζόμενος δεν "κακομαθαίνει". Απλά προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες. 

Αναφορικά με το "κυρίως είχαν γλυτώσει τον κόπο της μετακίνησης και το κόστος της" θεωρείται υπερβολικό όταν κάποιος μέσα σε μια εβδομάδα με το πήγαινε έλα χάνει 1,5 εργάσιμη μέρα για τη μεταφορά του από και προς την εταιρεία και του στοιχίζει ο κούκος αιδόνι στη βενζίνη; Κάθε εργαζόμενος, όπως και και κάθε εργοδότης είναι θεμιτό να θέλει να προστατεύσει τον ευατό του όπως αυτός νομίζει. Είναι θέμα διαπραγμάτευσης το οποίο όμως θα πρέπει να συνάδει με τη λογική. Διαφορετικά, όπως είπες. Πάντα υπάρχει η επιλογή. Ο εργαζόμενος επιστρέφει ή φεύγει.   

[NickTG]

20 hours ago, Tlykog said:

Γι αυτό έχεις πάντα έναν δεύτερο παράλληλα με τον πρώτο, ακόμα και έναν τρίτο που μπορεί να αναλάβει καθήκοντα άμεσα. Αν είναι να περιμένεις ΑΝ και ΟΠΟΤΕ φύγει κάποιος να βρεις αντικαταστάτη... Το καταλαβαίνω, αλλά οι μεγάλες και σοβαρές εταιρείες έχουν πολλούς αντικαταστάτες για μία θέση. Η οργανωτική δομή είναι τέτοια ώστε ο κάθε προϊστάμενος να εκπαιδεύει παράλληλα και τον αμέσως πιο κάτω υφιστάμενο του σε κάθε βαθμίδα. Έτσι η αντικατάσταση του πρώτου είναι λιγότερο επίπονη. 

Σε πόσες θέσεις θα το κάνεις αυτό? 

Τι κάνουν οι αντικαταστατες μέχρι να φύγουν οι άλλοι?