Burnout από τα βιντεοπαιχνίδια και όχι μόνο...

[vorlon68]

12 ώρες πριν, AntiCambeR είπε

Πχ όταν είμασταν μικροί, παίζαμε Tomb Raider και ας είχε χάλια γραφικά.Ψάχναμε με τις ώρες και λύναμε τους γρίφους, είτε σε σε αυτό, είτε σε άλλο παρόμοιο παιχνίδι.

Τώρα βλέπουμε 1 παιχνίδι με καλά γραφικά, το οποίο είναι πολύ ανώτερο σε ανάλυση, gameplay, settings, frames κλπ σε σχέση με κάποιο παλιό παιχνίδι, αλλά δεν μας κάνει φοβερή εντύπωση, ούτε έχουμε την ίδια υπομονή.

Αυτή ειναι η ουσία. Οι γρίφοι και όχι τα σουπερ ντουπερ γραφικά. Δυστυχώς games όπως τα πρώτα TR, τα Monkey Island και τα C&C (Αυτά ειναι άλλη κατηγορία) δεν υπάρχουν.

[maparios]

εγω να δωσω και μια άλλη εναλλακτική εξήγηση επι του θεματος, αν και παλιο τοπικ ''επεσα'' πανω του..

 

topicstarter: έχεις σκεφτεί μήπως έχεις πρόβλημα με τους υποδοχείς ντοπαμίνης; άλλαξε κάτι στη ζωη σου απότομα τα τελευταία χρόνια μηπως; σου συνεβει καποιο εντονα αρνητικό περιστατικό ίσως;

εγω προσωπικά, όταν βρίσκω χρόνο πλέον όντας 3?.....αρης, ευχαριστιέμαι το ίδιο το gaming με οταν ήμουν 13-14 χρονών..ισως και περισσότερο γιατι ειχα περισορισμό απο τους γονεις και πιεση για διαβασμα κλπ..εγω ομως περασα μια φαση πολυ δυσκολη στη ζωη μου και για 2 χρονια δεν ευχαριστηόμουν τίποτα, πήρα κάποια φάρμακα για ενα διαστημα τα εκοψα και τωρα ειμαι καλα.

 

τσεκαρε τους υποδοχείς της ντοπαμίνης σου φιλικη συμβουλη!

[klainmaingr]

Παίξε μόνο ότι σε τραβάει. Η λύση είναι πάρα πολύ απλή.

Δεν είναι δουλειά το γκειμινγκ και δεν υπάρχει backlog. Είτε θέλεις είτε δε θέλεις να παίξεις κάτι. Ξεκινάς και ένα παιχνίδι είναι κουραστικό και δεν παλεύεται; Πάς στο επόμενο μέχρι να σου κάτσει κάτι που σε ευχαριστεί. Δεν βρίσκεις κάτι; Κάνε κάτι άλλο στη ζωή και ξαναγύρνα όταν έχεις ώρα και όρεξη.

Είχα πάθει το ίδιο με τα achievements. Είχα θέμα να θέλω να τελειώσω όλα τα παιχνίδι που μου άρεσαν 100% . Ε τελικά κατέληγα να τα κάνω αγγαρεία. Τώρα κάνω πλατ μόνο ότι μ αρέσει πραγματικά και ότι έχει καλά δομημένα achievement. Όπως έχω γράψει στο άλλο τόπικ έχω βρεί τη χαρά μου στα super mario. Καταπληκτικό gameplay loop, αρκετή επιλεκτική δυσκολία που μπορείς είτε να την ακολουθήσεις (όλα τα αστέρια) ή απλά να τα τερματίσεις. 5-10λεπτα sessions που δεν απαιτούν πλήρη αφοσίωση.

Προσαρμόζεις το gaming στα μέτρα σου και όχι στα δικά του. Έβλεπα τώρα τη λίστα απο τα παιχνίδια που είχα τερματίσεις στο 360 και ήταν 100δες games. Άλλη εποχή, άλλος χρόνος, άλλη όρεξη. Σήμερα δίνω προτεραιτότητα σε άλλα πραγματα και βάζω πάνω απ όλα τη διασκέδαση. Εφόσον έχεις περιορισμένο χρόνο πρέπει να τον αξιοποιείς αντίστοιχα. Αν παίζεις και βλαστημάς βρές άλλο χομπι ή άλλο genre. 

Πάνω σε όλα αυτά, το πιο σημαντικό είναι να έχεις μια καθημερινότητα που να σου "επιτρέπει" να παίζεις. Και με αυτό εννοώ να έχεις μια πλήρη καθημερινότητα που αφήνει χώρο για rewarding activities. Αν πχ είσαι δουλειά, γκέιμινγ, ύπνο και ριπιτ τότε τα προβλήματα σου είναι πολύ διαφορετικά. Αν όμως βάζεις το γκειμινγκ παράλληλα ή εναλλάξ με αλλες πολύ πιο ουσιαστικές δραστηριότητες τότε θα νιώθεις περισσότερο οτι το αξίζεις και οτι δεν σαπίζεις.

[MrZeroGR]

13 minutes ago, klainmaingr said:

Παίξε μόνο ότι σε τραβάει. Η λύση είναι πάρα πολύ απλή.

Δεν είναι δουλειά το γκειμινγκ και δεν υπάρχει backlog. Είτε θέλεις είτε δε θέλεις να παίξεις κάτι. Ξεκινάς και ένα παιχνίδι είναι κουραστικό και δεν παλεύεται; Πάς στο επόμενο μέχρι να σου κάτσει κάτι που σε ευχαριστεί. Δεν βρίσκεις κάτι; Κάνε κάτι άλλο στη ζωή και ξαναγύρνα όταν έχεις ώρα και όρεξη.

Είχα πάθει το ίδιο με τα achievements. Είχα θέμα να θέλω να τελειώσω όλα τα παιχνίδι που μου άρεσαν 100% . Ε τελικά κατέληγα να τα κάνω αγγαρεία. Τώρα κάνω πλατ μόνο ότι μ αρέσει πραγματικά και ότι έχει καλά δομημένα achievement. Όπως έχω γράψει στο άλλο τόπικ έχω βρεί τη χαρά μου στα super mario. Καταπληκτικό gameplay loop, αρκετή επιλεκτική δυσκολία που μπορείς είτε να την ακολουθήσεις (όλα τα αστέρια) ή απλά να τα τερματίσεις. 5-10λεπτα sessions που δεν απαιτούν πλήρη αφοσίωση.

Προσαρμόζεις το gaming στα μέτρα σου και όχι στα δικά του. Έβλεπα τώρα τη λίστα απο τα παιχνίδια που είχα τερματίσεις στο 360 και ήταν 100δες games. Άλλη εποχή, άλλος χρόνος, άλλη όρεξη. Σήμερα δίνω προτεραιτότητα σε άλλα πραγματα και βάζω πάνω απ όλα τη διασκέδαση. Εφόσον έχεις περιορισμένο χρόνο πρέπει να τον αξιοποιείς αντίστοιχα. Αν παίζεις και βλαστημάς βρές άλλο χομπι ή άλλο genre. 

Πάνω σε όλα αυτά, το πιο σημαντικό είναι να έχεις μια καθημερινότητα που να σου "επιτρέπει" να παίζεις. Και με αυτό εννοώ να έχεις μια πλήρη καθημερινότητα που αφήνει χώρο για rewarding activities. Αν πχ είσαι δουλειά, γκέιμινγ, ύπνο και ριπιτ τότε τα προβλήματα σου είναι πολύ διαφορετικά. Αν όμως βάζεις το γκειμινγκ παράλληλα ή εναλλάξ με αλλες πολύ πιο ουσιαστικές δραστηριότητες τότε θα νιώθεις περισσότερο οτι το αξίζεις και οτι δεν σαπίζεις.

Συμφωνώ μέχρι τελευταίας τελείας. 

Έπιασα τον εαυτό μου να μην τρελένεται το πρώτο 10ωρο του Horizon Zero Dawn... Ώσπου, μετά από ένα death έχασα όλα τα βέλη μου και ήταν απροσπέλαστο. Ε αυτό ήταν, το έκλεισα και δεν ξανακοίταξα πίσω. Έβαλα το The Last of Us στο PS5 και έτσι όπως κάθισα ξέχασα να σηκωθώ, ουσιαστικά κοιμήθηκα μόνο για να βγάλω τν δουλειά μου την επόμενη ημέρα. 

Αλλά δεν είναι όλα τα παιχνίδια Last of Us. Υπάρχουν παιχνίδια που είναι στο 8 όπως το Horizon, υπάρχει και παιχνίδια που είναι στο 7-6.5 που μπορεί όμως να έχουν να σου πουν μία ενδιαφέρουσα ιστορία ή αξιοσημείωτους gaming μηχανισμούς. Για αυτά τα παιχνίδια νομίζω δεν έχω χρόνο σιγά σιγά...

[dtk-386]

Αυτό το θέμα μου έφερε κατάθλιψη επειδή συνειδητοποιώ ότι μεγαλώνω.......