Σπειροειδές μαγνητικό πεδίο εντοπίστηκε γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία

[Snoob]

Είναι η πρώτη φορά που οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μετρήσουν τη διάταξη της πόλωσης της κολοσσιαίας μαύρης τρύπας που βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία.

Αστρονόμοι ανακοίνωσαν την Τετάρτη ότι εντόπισαν ένα ισχυρό, συγκροτημένο μαγνητικό πεδίο, το οποίο εκτείνεται σε σπειροειδή διάταξη γύρω από την κολοσσιαία μαύρη τρύπα που έχει εντοπιστεί στο κέντρο του Γαλαξία, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά άγνωστες ιδιότητες του ασύλληπτα ισχυρού αντικειμένου που φωλιάζει στο κέντρο της συμπαντικής μας "γειτονιάς".

Η διάταξη του μαγνητικού πεδίου που αναδύεται από τα όρια της μαύρης τρύπας, με την ονομασία Sgr Α* (Sagittarius A*), προσεγγίζει πολύ εκείνη της μοναδικής άλλης μαύρης τρύπας που έχει καταγραφεί οπτικά, στο κέντρο ενός γειτονικού γαλαξία, με την ονομασία Μ87, όπως ανακοίνωσαν οι ερευνητές. Το γεγονός αυτό συντείνει στο ότι τα ισχυρά μαγνητικά πεδία ενδέχεται να αποτελούν σύνηθες στοιχείο των μαύρων τρυπών.

Το M87*, δηλαδή το μαγνητικό πεδίο γύρω από τη μαύρη τρύπα M87, εξαπολύει ισχυρούς πίδακες ύλης προς το διάστημα, ανέφεραν οι ερευνητές. Αυτό τους οδηγεί στο να υποψιάζονται πως, παρότι δεν έχουν εντοπιστεί ακόμη αντίστοιχοι πίδακες γύρω από το Sgr A*, ενδέχεται να υπάρχουν και η παρατήρησή τους να καταστεί εφικτή στο προσεχές μέλλον.

Οι ερευνητές έδωσαν στη δημοσιότητα μια νέα εικόνα, όπου αποτυπώνεται το περιβάλλον γύρω από το Sgr A*, με πολωμένο φως για πρώτη φορά, αποκαλύπτοντας τη δομή του μαγνητικού πεδίου. Το πολωμένο φως προέρχεται από υποατομικά σωματίδια, τα γνωστά ηλεκτρόνια, τα οποία περιστρέφονται γύρω από τις γραμμές του μαγνητικού πεδίου.

Το Sgr A* έχει μάζα 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου και βρίσκεται σε απόσταση 26.000 ετών φωτός -δηλαδή την απόσταση που καλύπτει το φως μέσα σε ένα χρόνο, 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα- από τη Γη.

"Εδώ και καιρό εκτιμούσαμε ότι τα μαγνητικά πεδία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που οι μαύρες τρύπες τρέφονται και εκλύουν ύλη μέσα από ισχυρούς πίδακες", ανέφερε η αστρονόμος Σάρα Ισαούν, του Κέντρου Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν, εκ των επικεφαλής της έρευνας.

"Η νέα αυτή εικόνα, σε συνδυασμό με την εντυπωσιακά παρόμοια δομή της πόλωσης που εντοπίσαμε την πολύ μεγαλύτερη και ισχυρότερη μαύρη τρύπα M87* δείχνει ότι τα ισχυρά και συντεταγμένα μαγνητικά πεδία είναι καθοριστικά στον τρόπο που οι μαύρες τρύπες αλληλλοεπιδρούν με τα αέρια και την ύλη που τα περιβάλει", σχολίασε η Ισαούν.

Οι μαύρες τρύπες, είναι αντικείμενα ασύλληπτης μάζας, με βαρυτικά πεδία τόσο ισχυρά ώστε παγιδεύουν ακόμη και το φως, καθιστώντας την παρατήρησή τους εξαιρετικά περίπλοκη.

"Το μαγνητικό πεδίο φαίνεται οργανωμένο σε σπείρα, παρόμοια με το M87*. Αυτή η γεωμετρία των μαγνητικών πεδίων συντείνει στο ότι η μαύρη τρύπα μπορεί να τροφοδοτεί ιδιαίτερα ισχυρούς πίδακες, οι οποίοι εξακοντίζονται προς το γαλαξία", επισήμανε ο Άντζελο Ρικάρτε, αστρονόμος που συμμετέχει στην ερευνητική ομάδα.

Η νέα εικόνα, όπως και οι προηγούμενες του Sgr A* και της μαύρης τρύπας στο κέντρο του Μ87, προέκυψαν μέσω του Τηλεσκοπίου Ορίζοντας Γεγονότων (ΕΗΤ), ενός διεθνούς συνεργατικού δικτύου τηλεσκοπίων, που συνδυάζουν τις δυνατότητές τους προκειμένου να παρατηρούν πηγές ραδιοκυμάτων που σχετίζονται με μαύρες τρύπες.

Ως ορίζοντας γεγονότων, όταν αναφερόμαστε σε μια μαύρη τρύπα, περιγράφεται το σημείο δίχως επιστροφή, πέρα από το οποίο οτιδήποτε -είτε αστέρας, είτε πλανήτης, αέρια, σκόνη και κάθε μορφή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας- παρασύρεται και εκμηδενίζεται από τη μαύρη τρύπα.

Η μαύρη τρύπα του Μ87 έχει μάζα 6 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του Ήλιου και βρίσκεται στο κέντρο ενός γιγάντιου, ελλειπτικού γαλαξία. Εξακοντίζει πανίσχυρους πίδακες πλάσματος, δηλαδή αερίου που θερμαίνεται τόσο ώστε ορισμένα από τα άτομά του διασπώνται σε υποατομικά σωματίδια, ηλεκτρόνια και ιόντα, τα οποία είναι ορατά σε όλα τα μήκη κύματος.

Ήδη οι αστρονόμοι που παρατηρούν το Sgr A* συγκεντρώνουν όλο και περισσότερα στοιχεία πως κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο κέντρο του δικού μας Γαλαξία.

Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύονται στο Astrophysical Journal Letters.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

[Dimitris_1981]

Και που να δουν το ψυγείο μου. Από τα πολλά μαγνητάκια έχει μεγαλύτερο μαγνητικό πεδίο.

[KilliK]

 

[fanisatt]

Πολύ μου αρέσουν αυτά άρθρα !!!  Προσπαθώ να είμαι κάπως ενημερωμένος για το τι περίπου συμβαίνει έξω από το καβούκι μας . Είχα όμως την τύχη πριν από χρόνια να δω κάποια video του Κάρλ Σέιγκαν (Αμερικανός αστρονόμος που αγαπούσε πολύ την Ελλάδα) και αυτό ήταν μια καλή αρχή. Κι επειδή το άρθρο αναφέρεται στο κέντρο του Γαλαξία μας , να το πούμε ότι περιφερόμαστε όλοι μας (άνθρωποι - Γη - ηλιακό σύστημα) γύρω από αυτό το "πράγμα" (γαλαξιακό κέντρο) με ταχύτητα περίπου 250 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο !!  Δηλαδή σε 2 τικ-τακ του ρολογιού έχουμε μετακινηθεί Αθήνα  - Θεσσαλονίκη... Οπωσδήποτε αυτές οι αποστάσεις είναι αστείες εκεί έξω.  Ήθελα να καταθέσω μια  προσωπική μου σκέψη , ίσως εντελώς λαθεμένη αλλά , τι σημασία έχει ; Διαβάζω λοιπόν ότι , για να εκτελέσει μια πλήρη περιφορά το ηλιακό μας σύστημα γύρω από την τεράστια αυτή μαύρη τρύπα χρειάζονται 210 γήινα εκατομμύρια χρόνια !!! Και το μεταφράζω αυτό ως εξής :

Πόσο απίθανο είναι να επηρεάζουν το κλίμα του πλανήτη αυτές οι αλλαγές "γαλαξιακής γειτονιάς" που προκαλεί η ασταμάτητη περιφορά ;

Σήμερα είμαστε στην τάδε θέση του Γαλαξία ... αύριο τέτοια ώρα είμαστε  24ώρες Χ 60 λεπτά Χ 60 δευτ. Χ 250 χιλιόμετρα = 21.600.000 χιλιόμετρα πιο "δώθε"...😅 κι απ' ότι βλέπω τώρα σε ένα σχεδιάγραμμα πάμε με τη φορά των δεικτών του ωρολογίου !  Φαντασθείτε τι γίνεται σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο...

Και δεν έχουμε τέτοιο "αρχείο" πληροφοριών διότι , είναι "λίγα" χρόνια που βγήκαμε έξω από το καβούκι μας κι αρχίσαμε να μετράμε τ' άστρα ....

Δηλαδή , για σκεφθείτε ... το πρώτο καθώς πρέπει τηλεσκόπιο φτιάχτηκε πριν από 300 χρόνια περίπου αλλά , λέμε πως για μια γαλαξιακή "γυρολιμνιά" χρειάζονται 210 εκατομμύρια χρόνια !!!!

Κι όσο συσχετίζει κανείς .... τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεται το πόσο "μικροί" κι "ελάχιστοι" είμαστε...!

Και είναι καλό να το διαπιστώνει αυτό ο άνθρωπος !

"Ο Άνθρωπος , αυτός ο Μικρός, ο Μέγας"

[MikeKata]

1 hour ago, fanisatt said:

Πόσο απίθανο είναι να επηρεάζουν το κλίμα του πλανήτη αυτές οι αλλαγές "γαλαξιακής γειτονιάς" που προκαλεί η ασταμάτητη περιφορά ;

Θα αναφερθώ σε αυτό μόνο.

Δεν το επηρεάζει.

Παρεμπιπτόντως, είναι 225-250 εκατομμύρια χρόνια η περιφορά.

[ontariyo]

Το καλυτερο τηλεσκοπιο ειναι ο υπνος, εκει μεσα μπορεις να εννοησεις τις μαυρες τρυπες σε ολοκληρωμενη μορφη.. 😁  (και τσαμπα)

[maxx71]

3 body problem

[fanisatt]

Στις 29/3/2024 στις 10:06 ΠΜ, MikeKata είπε

Θα αναφερθώ σε αυτό μόνο.

Δεν το επηρεάζει.

Παρεμπιπτόντως, είναι 225-250 εκατομμύρια χρόνια η περιφορά.

Θα έπρεπε βέβαια να τοποθετήσω τη λέξη "κλίμα" σε εισαγωγικά όπως τώρα , επειδή είναι πράγματι κάτι ευρύτερο αυτό που φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να συμβαίνει. Μακάρι να μην μας επηρεάζει καθόλου - πιθανότατα αναφέρεις κάτι επίσημα τεκμηριωμένο και πολύ καλά κάνεις, σε αντίθεση με μένα που απλά εκφράζω μια ανησυχία. Διαβάζοντας και μόνον εδώ το άρθρο βλέπω ότι  "πρώτη φορά οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μετρήσουν τη διάταξη της πόλωσης κλπ κλπ" . Είναι γενικά γνωστό ότι , υπάρχουν "δυνάμεις" ή "φαινόμενα"  ή τεράστια "πεδία" (βαρυτικά - ηλεκτρο/μαγνητικά και δεν ξέρω τι άλλο.)" , που συσχετίζονται με την παρουσία των μαύρων τρυπών . Γνωρίζουμε ότι, τα αστρικά συστήματα του γαλαξία (κ.α. ουράνια σώματα) περιφέρονται γύρω από το γαλαξιακό κέντρο σε ποικίλες τροχιές, (δεν θα είναι δα και κύκλοι φτιαγμένοι με διαβήτη), με διαφορετικές γωνιακές ταχύτητες έκαστο. Υποθέτω ότι, η θέση του ηλιακού μας συστήματος και όλων των άλλων συστημάτων βέβαια θα είναι κάποτε πιο κοντά σε αυτό το πανίσχυρο κέντρο και κάποτε πιο μακριά με ότι αυτό πιθανώς συνεπάγεται. Πολλά "πράγματα" βέβαια εξετάζονται σήμερα με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών και κατάλληλου λογισμικού . Μου χτύπησε το "πρώτη φορά" του άρθρου όμως....  Μέσα από αυτό το γενικό σκεπτικό εκφράζω την πεποίθηση ότι, ίσως επηρεάζεται η "ζωή" στη Γη κατά περιόδους και κατά κάποιους τρόπους εξαιτίας αυτής της περιφοράς.

Επεξ/σία 31 Μαρτίου από fanisatt

[MikeKata]

2 hours ago, fanisatt said:

Θα έπρεπε βέβαια να τοποθετήσω τη λέξη "κλίμα" σε εισαγωγικά όπως τώρα , επειδή είναι πράγματι κάτι ευρύτερο αυτό που φαντάζομαι ότι θα μπορούσε να συμβαίνει. Μακάρι να μην μας επηρεάζει καθόλου - πιθανότατα αναφέρεις κάτι επίσημα τεκμηριωμένο και πολύ καλά κάνεις, σε αντίθεση με μένα που απλά εκφράζω μια ανησυχία. Διαβάζοντας και μόνον εδώ το άρθρο βλέπω ότι  "πρώτη φορά οι επιστήμονες κατόρθωσαν να μετρήσουν τη διάταξη της πόλωσης κλπ κλπ" . Είναι γενικά γνωστό ότι , υπάρχουν "δυνάμεις" ή "φαινόμενα"  ή τεράστια "πεδία" (βαρυτικά - ηλεκτρο/μαγνητικά και δεν ξέρω τι άλλο.)" , που συσχετίζονται με την παρουσία των μαύρων τρυπών . Γνωρίζουμε ότι, τα αστρικά συστήματα του γαλαξία (κ.α. ουράνια σώματα) περιφέρονται γύρω από το γαλαξιακό κέντρο σε ποικίλες τροχιές, (δεν θα είναι δα και κύκλοι φτιαγμένοι με διαβήτη), με διαφορετικές γωνιακές ταχύτητες έκαστο. Υποθέτω ότι, η θέση του ηλιακού μας συστήματος και όλων των άλλων συστημάτων βέβαια θα είναι κάποτε πιο κοντά σε αυτό το πανίσχυρο κέντρο και κάποτε πιο μακριά με ότι αυτό πιθανώς συνεπάγεται. Πολλά "πράγματα" βέβαια εξετάζονται σήμερα με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών και κατάλληλου λογισμικού . Μου χτύπησε το "πρώτη φορά" του άρθρου όμως....  Μέσα από αυτό το γενικό σκεπτικό εκφράζω την πεποίθηση ότι, ίσως επηρεάζεται η "ζωή" στη Γη κατά περιόδους και κατά κάποιους τρόπους εξαιτίας αυτής της περιφοράς.

Θα εξηγήσω απλά για το κλίμα για να μη χαθούμε.

Αρχικά, τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα δε σε νοιάζουν σε τέτοιες αποστάσεις. Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη είναι ισχυρή στο μικρόκοσμο, αλλά απίστευτα ασθενής (συγκριτικά με άλλες) στο μακρόκοσμο.

Επίσης, όσο μεγάλες μάζες έχουν τα συγκεκριμένα σώματα, οι αποστάσεις είναι επίσης απίστευτα μεγάλες (σε ακόμα χειρότερο βαθμό). Για να καταλάβεις, ο Άρης που είναι "δίπλα μας", ΙΣΩΣ να επηρεάζει ελάχιστα τα ωκεάνια ρεύματα μια φορά κάθε 2.5 εκατομμύρια χρόνια.

https://www.science.org/content/article/mars-may-be-having-profound-impact-earth-s-deep-ocean-currents#:~:text=Every 2.4 million years%2C Mars's,currents and makes them stronger.

Πάμε τώρα στα αποδεδειγμένα στοιχεία.

Το κλίμα στη Γη (υπό φυσιολογικές συνθήκες, όχι σήμερα, λόγω ανθρωπίνων δραστηριοτήτων) επηρεάζεται από 4 βασικούς παράγοντες. Τη δραστηριότητα του ήλιου και άλλους 3 που δημιουργούν τους κύκλους Milankovitch. Δηλαδή, την εκκεντρότητα της τροχιάς (πόσο "κοντά" στον ήλιο έρχεται κάθε φορά η Γη), την κλίση του άξονα (ώστε οι ακτίνες του πλανήτη να πέφτουν υπό συγκεκριμένη γωνία) και τη διεύθυνση του άξονα.

Τους ξέρουμε, έχουμε μετρήσει τις επιδράσεις τους και ξέρουμε την περιοδικότητα τους.