Εμπόδιο στις προαγωγές θα μπορούσε να αποτελέσει η τηλεργασία, σύμφωνα με τη Dell

[agnostos13]

32 λεπτά πριν, Dinos1973 είπε

Με ποιους όρους προσλήφθηκαν ?

Είσαι DELL, APPLE κλπ κλπ, και παρακαλάς να επιστρέψουν στα γραφεία, όταν υπάρχουν ουρές από άτομα που παρακαλάνε να δουλέψουν για τέτοιες εταιρίες, ε τότε χρειάζεται το management ψυχολόγο!

Ουδείς Αναντικατάστατος ειδικά για τέτοιες εταιρίες !! 

Φυσικά ουδείς αναντικατάστατος, το θέμα είναι και πόσο εύκολα θα βρεις έναν αντικαταστάτη στο χρόνο που τον χρειάζεσαι, με ίδιες ή καλύτερες δεξιότητες και χωρίς σημαντικά υψηλότερο κόστος.

5 ώρες πριν, atypicalcoder είπε

Αυτό το αστείο με τον χρόνο που χάνεις στο πήγαινε έλα πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή. Όλες οι δουλειές που απαιτούν φυσική παρουσία το έχουν αυτό. Το θέμα είναι ο χρόνος που χάνεις να είναι σε λογικά πλαίσια.

Προφανώς και δεν αναφέρομαι στις ειδικότητες που είναι απαραίτητη ή φυσική παρουσία στο χώρο εργασίας (πχ οδηγός λεωφορείου, οδοκαθαριστής, αποθηκάριος, ταμίας, σερβιτόρος, ιατρός κλπ), αλλά στις υπόλοιπες που θα μπορούσαν να γίνονται κάλλιστα remote (που επιβαρύνουν και όλους τους άλλους όταν δεν γίνονται).

Επεξ/σία 23 Μαρτίου από agnostos13

[Dinos1973]

12 minutes ago, filip123go said:

Να τος και ο boomer manager..! Καλώς τον, άργησες. 

Το με ποιους όρους προσλήφθηκαν, δεν έχει καμία σημασία. Αν δεν τους θέλει η εταιρεία να τους απολύσει.

Αυτό το ουδείς αναντικατάστατος, είναι πολύ σχετικό. Θα σου δώσω άλλο δικό μου παράδειγμα, πάλι μεγάλης εταιρίας (τον ελληνικό branch) που αρχίζει από S . Πριν από μερικούς μήνες λοιπόν, είχαν το annual evaluation, και αποφάσισαν να μην δώσουν αυξήσεις (έδωσαν σε ελάχιστα άτομα). Από τον Οκτώβρη μέχρι τώρα, από 300 κάτι υπαλλήλους που είχε, έχει μείνει με 215 και ξέρω σίγουρα άλλους 5-6 που ψάχνουν να φύγουν. 

Οπότε ναι, εάν σου φύγει ένας τον αντικαθιστάς. Εάν σου φύγει το 1/3 της εταιρίας, μέσα σε 5 μήνες, εκεί νομίζω έχεις θεματακι. Έχουν καταλήξει να βάζουν junior devs σαν tech leads, και για κάθε 5 μάνατζερς να υπάρχει ένας dev .

Όλα τα ελληνικά παραρτήματα είναι για τα μπάζα όπως και η χώρα, όποτε οποιαδήποτε αναφορά είναι για γέλια.

Δεν υπάρχει Αναντικατάστατος, και οι σοβαρές εταιρίες έχεις απεριόριστες εναλλακτικές, τώρα οι εταιρίες του μπαρμπα-Μήτσιου όπως είναι στην Ελλάδα, είναι άλλη ιστορία. 

[scirocco 13]

Εγω ειμαι 50-50 hybrid και ειναι τέλεια. Αν τύχει και δουλέψω 2 βδομάδες σερί σπίτι βαριέμαι, 2 βδομάδες σερί γραφείο κουράζομαι, το πάω εναλλάξ, Σε εμάς δεν έχει επίπτωση στην εξέλιξη και πλεον τα γραφεία χωράνε διπλάσια ατομα (εργασία στη δουλειά με το λαπτοπ μας και dock station). Ειναι win win situation 

Επεξ/σία 23 Μαρτίου από scirocco 13

[liberostelios]

35 minutes ago, Dinos1973 said:

Όλα τα ελληνικά παραρτήματα είναι για τα μπάζα όπως και η χώρα, όποτε οποιαδήποτε αναφορά είναι για γέλια.

Δεν υπάρχει Αναντικατάστατος, και οι σοβαρές εταιρίες έχεις απεριόριστες εναλλακτικές, τώρα οι εταιρίες του μπαρμπα-Μήτσιου όπως είναι στην Ελλάδα, είναι άλλη ιστορία. 

Σόρρυ, αλλά δεν ισχύει αυτό. Το να βρεις καλό candidate ιδίως στην πληροφορική και όταν έχεις υψηλά στάνταρ είναι πολύ δύσκολο. Το HR ψοφαει για referring για αυτό το λόγο.

Η λογική "θα θέλουν να δουλέψουν για μένα" δεν λέει κάτι. Το recruiting κοστίζει πολύ.

[Dinos1973]

Γιατί πάντα όταν ανοίγει τέτοιο θέμα οι υπέρμαχοι τις τηλεργασιας είναι στα κάγκελα;......μήπως επειδή έχετε καταλάβει ότι οι ημέρες  μετρούν αντίστροφα; Το ότι υπάρχουν σχόλια σχετικά με την εμπειρία, λες και γεννήθηκαν με την εμπειρία.....

Επεξ/σία 23 Μαρτίου από Dinos1973

[liberostelios]

16 minutes ago, Dinos1973 said:

Γιατί πάντα όταν ανοίγει τέτοιο θέμα οι υπέρμαχοι τις τηλεργασιας είναι στα κάγκελα;......μήπως επειδή έχετε καταλάβει ότι οι ημέρες  μετρούν αντίστροφα; Το ότι υπάρχουν σχόλια σχετικά με την εμπειρία, λες και γεννήθηκαν με την εμπειρία.....

Εγώ, προσωπικά, επειδή έχω δουλέψει 8 χρόνια ελεύθερος επαγγελματίας από το σπίτι, το θεωρώ μεγάλη μιζέρια να μην υπάρχει φυσική παρουσία. Οπότε, αν με ρωτήσεις αν προτιμώ 100% remote ή 100% στο γραφείο, θα διάλεγα το δεύτερο. Οπότε δεν είμαι υπέρμαχος της τηλεεργασίας. Είμαι απλά υπέρμαχος της ευελιξίας που βολεύει και σέβεται το ότι ο καθένας έχει άλλες προτιμήσεις, ανάγκες κλπ.

[JPaxilleas]

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, των τηλεπικοινωνιών, των ευρυζωνικών τεχνολογιών, των εικονικών τραπεζών, και όλων των τεχνολογικών εξελίξεων, μόνο "οπισθοδρομική" φαντάζει η εμμονή πολλών εταιρειών για την «υποχρεωτική» ή «εκβιαστική» επιστροφή των εργαζομένων στο γραφείο. Η οποιαδήποτε δε δικαιολογία, πλην της μοναδικής και συγκεκριμένα αυτής του συνεχούς και απόλυτου ελέγχου, είναι αστεία ή απλά κωμική.

Δεν υπάρχει δε άσπρο ή μαύρο, σπίτι ή γραφείο. Δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τα άκρα του φάσματος, γιατί απλουστεύουμε την κατάσταση και οδηγούμαστε σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ο εργαζόμενος πρέπει να πηγαίνει στο γραφείο, αλλά και να μπορεί να δουλεύει από το σπίτι, αλλά σε ισορροπία, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της εργασίας αλλά και τις σχετικές συνθήκες που διαφοροποιούνται από εργαζόμενο σε εργαζόμενο, από εταιρεία σε εταιρεία, από πόλη σε πόλη.

Είναι άλλο να είσαι εργαζόμενος σε μια βιομηχανία ως χειριστής ανυψωτικού μηχανήματος, σε μια εταιρεία μεταφορών ως οδηγός φορτηγού και είναι τελείως διαφορετικό να είσαι υπάλληλος γραφείου σε μια εταιρεία π.χ. πληροφορικής, ως προγραμματιστής, ως σύμβουλος ασφάλειας πληροφοριών, ως αναλυτής.

Είναι άλλο να ανήκεις σε μια ομάδα εργασίας, που συγκροτείται από συγκεκριμένο αριθμό συναδέλφων, όπου η εκ περιτροπής εργασία και εξ’ αποστάσεως εργασία είναι εφικτή και άλλο να ανήκεις σε μια ειδική κατηγορία όπου δεν υφίσταται πρακτικά ομάδα. Είναι άλλο να είσαι γονιός, είναι άλλο εάν δεν είσαι. Είναι άλλο να είσαι νέος και άλλο να κουβαλάς δεκαετίες εργασιακού βίου. Δεν υπάρχει διάκριση εδώ, απλά επισημαίνεται το γεγονός ότι κάθε εργαζόμενος έχει τις δικές του ανάγκες, οι οποίες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους εργοδότες. Είναι θέμα ισορροπίας και κοινής λογικής και εις όφελος των εταιρειών (για αυτές φυσικά που το αντιλαμβάνονται).  

Παράλληλα, είναι προφανές, ότι στις μεγαλουπόλεις του σήμερα, τουλάχιστον στις περισσότερες (υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά είναι δακτυλοδεικτούμενες), η απώλεια χρόνου στις μετακινήσεις (π.χ. το να τρως 2 με 2,5 ώρες κάθε μέρα στο πήγαινε έλα), το κόστος μετακίνησης, καθώς και άλλα είναι απλά αρνητικά, τόσο για τον εργαζόμενο αλλά και για το σύνολο (υπερβολική κίνηση τις ώρες αιχμής στους δρόμους, υπερβολική ρύπανση, κ.λπ.). Γιατί δε πρέπει να προστατευτεί στο βαθμό που μπορεί;

Από την πλευρά των εργοδοτών. Να πούμε ότι τους διαψεύδουν γενικά πολλές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί ανά τον κόσμο σχετικά με το θέμα και μετά την περίοδο του κορονοϊού; Έχουν να μας δείξουν κάποιους σχετικούς δείκτες αποδοτικότητας; Δε θέλουν όπως ισχυρίζονται τους εργαζόμενους να είναι ευχαριστημένοι και χαρούμενοι; Αυτό δεν είναι βασικό συστατικό για την επίτευξη της όποιας αποδοτικότητας; Μπορεί να αποδώσει ένας δυσαρεστημένος εργαζόμενος; Και είναι απαραίτητη η καθημερινή παρουσία του εργαζόμενου; Δηλαδή εάν είμαι διευθυντής ή προϊστάμενος σε ένα τμήμα και έχω υπό την ευθύνη μου έναν αριθμό εργαζομένων, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος, ότι δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος είναι ο υπεύθυνος, ποιος ο εργατικός, ποιος ο τεμπέλης, ποιος ο πονηρός (και βάλτε ότι εσείς θέλετε) ή δε γνωρίζω τους κατάλληλους τρόπους αξιολόγησής τους; Και αυτοί οι τρόποι αξιολόγησης έχουν ως προϋπόθεση λειτουργίας τη μόνιμη εταιρική παρουσία;

Εάν μια εταιρεία είναι οργανωμένη, εάν είναι στις προθέσεις της, υπάρχουν άπειροι τρόποι αξιολόγησης του προσωπικού της, που είναι ανεξάρτητοι της παρουσίας. Διαφορετικά (και αποτελεί προσωπική μου άποψη), η ολική (επισημαίνω) «υποχρεωτική» ή «εκβιαστική» επιστροφή των εργαζομένων στο γραφείο (για ένα συγκεκριμένο σύνολο εταιριών) είναι μάλλον υποκρισία, ή μια εμμονή σε λογικές και πρακτικές άλλων εποχών, ή απλά ένας μηχανισμός αντίδρασης ως αδυναμία μη κατανόησης μιας εποχής που αλλάζει πολύ γρήγορα).

[CarpeDiem13]

Η εργασία παράγεται στις εταιρείες και όχι από το σπίτι με πιτζάμες. Η γενιά που καλό έμαθε στο σπίτι με παντόφλες και να ξυπνάει 4 λεπτά πριν αρχίσει εργασία όπως και με τις αναστολές παρακαλείτε να επανέλθει στην πραγματικότητα. Η σωστή κίνηση είναι αν βγαίνουν οι στόχοι που θέτει μια εταιρεία σε 4 αντί για 5-6 ημέρες την εβδομάδα να εργάζονται λιγότερες ημέρες. Αυτό είναι το ζητούμενο αυτή την στιγμή στις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου (πάντα μιλάμε εκτός Ελλάδας που επικρατεί το 8  ημέρες την εβδομάδα εργασία 10ωρο και πάνω).

[Justhavocman]

43 λεπτά πριν, CarpeDiem13 είπε

Η εργασία παράγεται στις εταιρείες και όχι από το σπίτι με πιτζάμες. Η γενιά που καλό έμαθε στο σπίτι με παντόφλες και να ξυπνάει 4 λεπτά πριν αρχίσει εργασία όπως και με τις αναστολές παρακαλείτε να επανέλθει στην πραγματικότητα.

Απαρχαιωμένη άποψη. Έτσι λέγανε και το 1869 για το 8ωρο, έτσι λέγανε και το 1938 για την εβδομάδα των 40 ωρών. Εν τω μεταξύ η τηλέ εργασία υφίσταται χρόνια, τώρα φαντάζομαι όμως σε ενόχλησε που έγινε της μόδας.

[dimlevi]

2 ώρες πριν, JPaxilleas είπε

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, των τηλεπικοινωνιών, των ευρυζωνικών τεχνολογιών, των εικονικών τραπεζών, και όλων των τεχνολογικών εξελίξεων, μόνο "οπισθοδρομική" φαντάζει η εμμονή πολλών εταιρειών για την «υποχρεωτική» ή «εκβιαστική» επιστροφή των εργαζομένων στο γραφείο. Η οποιαδήποτε δε δικαιολογία, πλην της μοναδικής και συγκεκριμένα αυτής του συνεχούς και απόλυτου ελέγχου, είναι αστεία ή απλά κωμική.

Δεν υπάρχει δε άσπρο ή μαύρο, σπίτι ή γραφείο. Δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τα άκρα του φάσματος, γιατί απλουστεύουμε την κατάσταση και οδηγούμαστε σε λανθασμένα συμπεράσματα. Ο εργαζόμενος πρέπει να πηγαίνει στο γραφείο, αλλά και να μπορεί να δουλεύει από το σπίτι, αλλά σε ισορροπία, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της εργασίας αλλά και τις σχετικές συνθήκες που διαφοροποιούνται από εργαζόμενο σε εργαζόμενο, από εταιρεία σε εταιρεία, από πόλη σε πόλη.

Είναι άλλο να είσαι εργαζόμενος σε μια βιομηχανία ως χειριστής ανυψωτικού μηχανήματος, σε μια εταιρεία μεταφορών ως οδηγός φορτηγού και είναι τελείως διαφορετικό να είσαι υπάλληλος γραφείου σε μια εταιρεία π.χ. πληροφορικής, ως προγραμματιστής, ως σύμβουλος ασφάλειας πληροφοριών, ως αναλυτής.

Είναι άλλο να ανήκεις σε μια ομάδα εργασίας, που συγκροτείται από συγκεκριμένο αριθμό συναδέλφων, όπου η εκ περιτροπής εργασία και εξ’ αποστάσεως εργασία είναι εφικτή και άλλο να ανήκεις σε μια ειδική κατηγορία όπου δεν υφίσταται πρακτικά ομάδα. Είναι άλλο να είσαι γονιός, είναι άλλο εάν δεν είσαι. Είναι άλλο να είσαι νέος και άλλο να κουβαλάς δεκαετίες εργασιακού βίου. Δεν υπάρχει διάκριση εδώ, απλά επισημαίνεται το γεγονός ότι κάθε εργαζόμενος έχει τις δικές του ανάγκες, οι οποίες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τους εργοδότες. Είναι θέμα ισορροπίας και κοινής λογικής και εις όφελος των εταιρειών (για αυτές φυσικά που το αντιλαμβάνονται).  

Παράλληλα, είναι προφανές, ότι στις μεγαλουπόλεις του σήμερα, τουλάχιστον στις περισσότερες (υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά είναι δακτυλοδεικτούμενες), η απώλεια χρόνου στις μετακινήσεις (π.χ. το να τρως 2 με 2,5 ώρες κάθε μέρα στο πήγαινε έλα), το κόστος μετακίνησης, καθώς και άλλα είναι απλά αρνητικά, τόσο για τον εργαζόμενο αλλά και για το σύνολο (υπερβολική κίνηση τις ώρες αιχμής στους δρόμους, υπερβολική ρύπανση, κ.λπ.). Γιατί δε πρέπει να προστατευτεί στο βαθμό που μπορεί;

Από την πλευρά των εργοδοτών. Να πούμε ότι τους διαψεύδουν γενικά πολλές έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί ανά τον κόσμο σχετικά με το θέμα και μετά την περίοδο του κορονοϊού; Έχουν να μας δείξουν κάποιους σχετικούς δείκτες αποδοτικότητας; Δε θέλουν όπως ισχυρίζονται τους εργαζόμενους να είναι ευχαριστημένοι και χαρούμενοι; Αυτό δεν είναι βασικό συστατικό για την επίτευξη της όποιας αποδοτικότητας; Μπορεί να αποδώσει ένας δυσαρεστημένος εργαζόμενος; Και είναι απαραίτητη η καθημερινή παρουσία του εργαζόμενου; Δηλαδή εάν είμαι διευθυντής ή προϊστάμενος σε ένα τμήμα και έχω υπό την ευθύνη μου έναν αριθμό εργαζομένων, μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος, ότι δεν μπορώ να γνωρίζω ποιος είναι ο υπεύθυνος, ποιος ο εργατικός, ποιος ο τεμπέλης, ποιος ο πονηρός (και βάλτε ότι εσείς θέλετε) ή δε γνωρίζω τους κατάλληλους τρόπους αξιολόγησής τους; Και αυτοί οι τρόποι αξιολόγησης έχουν ως προϋπόθεση λειτουργίας τη μόνιμη εταιρική παρουσία;

Εάν μια εταιρεία είναι οργανωμένη, εάν είναι στις προθέσεις της, υπάρχουν άπειροι τρόποι αξιολόγησης του προσωπικού της, που είναι ανεξάρτητοι της παρουσίας. Διαφορετικά (και αποτελεί προσωπική μου άποψη), η ολική (επισημαίνω) «υποχρεωτική» ή «εκβιαστική» επιστροφή των εργαζομένων στο γραφείο (για ένα συγκεκριμένο σύνολο εταιριών) είναι μάλλον υποκρισία, ή μια εμμονή σε λογικές και πρακτικές άλλων εποχών, ή απλά ένας μηχανισμός αντίδρασης ως αδυναμία μη κατανόησης μιας εποχής που αλλάζει πολύ γρήγορα).

Tldr? 

[Dinos1973]

1 hour ago, CarpeDiem13 said:

Η εργασία παράγεται στις εταιρείες και όχι από το σπίτι με πιτζάμες. Η γενιά που καλό έμαθε στο σπίτι με παντόφλες και να ξυπνάει 4 λεπτά πριν αρχίσει εργασία όπως και με τις αναστολές παρακαλείτε να επανέλθει στην πραγματικότητα. Η σωστή κίνηση είναι αν βγαίνουν οι στόχοι που θέτει μια εταιρεία σε 4 αντί για 5-6 ημέρες την εβδομάδα να εργάζονται λιγότερες ημέρες. Αυτό είναι το ζητούμενο αυτή την στιγμή στις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου (πάντα μιλάμε εκτός Ελλάδας που επικρατεί το 8  ημέρες την εβδομάδα εργασία 10ωρο και πάνω).

Και πως θα κάνουνε παράλληλες δουλίτσες για εξτραδακια…

1 hour ago, Justhavocman said:

Απαρχαιωμένη άποψη. Έτσι λέγανε και το 1869 για το 8ωρο, έτσι λέγανε και το 1938 για την εβδομάδα των 40 ωρών. Εν τω μεταξύ η τηλέ εργασία υφίσταται χρόνια, τώρα φαντάζομαι όμως σε ενόχλησε που έγινε της μόδας.

Φυσικά για ΕΕ, οι σοβαρές εταιρίες έχουν τον κόσμο στα γράφεις τους, οι αρπακολες σου λένε το τηλέφωνο είναι το γραφείο μου …

[Aurumnus]

5 hours ago, filip123go said:

Να τος και ο boomer manager..! Καλώς τον, άργησες. 

Το με ποιους όρους προσλήφθηκαν, δεν έχει καμία σημασία. Αν δεν τους θέλει η εταιρεία να τους απολύσει.

Αυτό το ουδείς αναντικατάστατος, είναι πολύ σχετικό. Θα σου δώσω άλλο δικό μου παράδειγμα, πάλι μεγάλης εταιρίας (τον ελληνικό branch) που αρχίζει από S . Πριν από μερικούς μήνες λοιπόν, είχαν το annual evaluation, και αποφάσισαν να μην δώσουν αυξήσεις (έδωσαν σε ελάχιστα άτομα). Από τον Οκτώβρη μέχρι τώρα, από 300 κάτι υπαλλήλους που είχε, έχει μείνει με 215 και ξέρω σίγουρα άλλους 5-6 που ψάχνουν να φύγουν. 

Οπότε ναι, εάν σου φύγει ένας τον αντικαθιστάς. Εάν σου φύγει το 1/3 της εταιρίας, μέσα σε 5 μήνες, εκεί νομίζω έχεις θεματακι. Έχουν καταλήξει να βάζουν junior devs σαν tech leads, και για κάθε 5 μάνατζερς να υπάρχει ένας dev .

Boomer κάποιος που, κρίνοντας από το username του, γεννήθηκε το 1973; 

Έχει χαθεί τελείως η μπάλα για την χρήση αυτού του όρου.

[SocialNetUsr]

 Remote δε σημαίνει απαραίτητα σπίτι με πυτζάμες 😉 (αυτά τα είχαμε στο lockdown). Χαιρετισμούς από Ασία που δουλεύω  100% remote!!

Πέρα από την πλάκα, προσωπικά θεωρώ αν μια εταιρία υποστηρίζει 100% remote,  δείχνει ότι έχει πιο δομημένο σύστημα αξιολόγησης της δουλειά σου και δε μετράει πόσες φορές είσαι στο  γραφείο για να σου δώσει προαγωγή.  Πάντα δική μου οπτική 

 

[Infinitas]

Δεν ξέρω τι ζόρι τραβάνε μερικοί και είναι ενάντια στο remote. Λογικά ο τομέας τους είναι χειρονακτικός και απαιτεί φυσική παρουσία, οπότε... να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα! Έφαγα τα χρόνια μου να χάνω χρόνο και χρήμα πηγαίνοντας πέρα δώθε. Τώρα είμαι ζάχαρη δουλεύοντας remote και πηγαίνω στο γραφείο μια στο τόσο όταν κανονίζουμε μάζωξη όλο το team. Ναι, ξυπνάω και 5 λεπτά πριν τη δουλειά άμα λάχει, είμαι ξεκούραστος και αποδίδω καλύτερα φορόντας σωβρακοφανέλα αντί για πουκάμισο. Η δουλειά να βγαίνει και ο μάνατζερ είναι ευχαριστημένος. Όλα τα άλλα είναι καψώνι.

[for4]

στο μεταξύ όλη η φασαρία γίνεται για τις δουλειές στο it/ developing/ tech τομέα (που είναι θεωρώ και η πλειοψηφία των μελών του φόρουμ). Και είναι νομίζω και ο μόνος κλάδος που ίσως να μπορεί να εφαρμοστεί το 100% remote χωρίς πτώση στην απόδοση. Για τους λοιπούς κλάδους δυστυχώς κάνα hybrid  και πολύ είναι. Προσωπικά θα προτιμούσα ένα hybrid μοντέλο, θεωρώ και την επαφή με την ομάδα, εταιρία κλπ σημαντική για την επίτευξη των στόχων.