Είμαι χωρίς κατεύθυνση/αναποφάσιστος/φοβισμένος

[Kag1ante]

Μπήκα πληροφορική στο ΟΠΑ το 2020 μετα απο 10%, μεταγγραφές κτλ κτλ. Όταν μπήκα ψυχολογικά ήμουν χαλί.. Έχασα τη μητέρα μου τη χρονιά που έδινα πανελλήνιες και απο τότε στο θέμα ζωή είμαι χάλια.. Χωρίς κατεύθυνση, χωρίς να ξέρω τι θέλω να κάνω τώρα, μετά, ποτέ (aimless δηλαδή). Απο μικρότερος το ενδιαφέρον που είχα ήταν οι υπολογιστές και η τεχνολογία γενικά, ακόμα και το ΕΠΑΛ ήταν με κατεύθυνση τεχνικός εφαρμογών. Ζήτησα παύση απο το 2ο εξάμηνο και τώρα είμαι θεωρητικά στο 6ο γιατί την άφησα τελείως στην άκρη, τη ξέχασα εν ολίγοις. Στο μεταξύ για να μη λέω ότι κάθομαι έκανα 1 χρόνο ΔΙΕΚ στη κατεύθυνση του ΕΠΑΛ και τώρα τελειώνω την εξάμηνη πρακτική μου με σκοπό μετά να δώσω για πιστοποίηση και μετά κάποια στιγμή στρατό.

Έχουμε αισίως 2024 και η έλλειψη κατεύθυνσης με χτυπάει ακόμα χειρότερα (κατάθλιψη, πρόβλημα στις σχέσεις μου (οικογενειακές, προσωπικές κτλ) είναι ένας απο τους κύριους λόγους που περνάω πολύ σοβαρό πρόβλημα στη (πλέον πρώην εξαιτίας μου) σχέση μου. Η σχολή πάντα έχει μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν φάντασμα γιατί λέω ότι ίσως αμα τη πιάσω σοβαρά με γεμίσει και μου δώσει ελπίδες οτι μπορώ να κάνω κάτι στο μέλλον που να με γεμίσει... αλλά κανείς δεν μου το εγγυάται αυτό.

Προφανώς όλα αυτά τα θέματα χρειάζονται και τη βοήθεια κάποιου ειδικού τον οποίο (ξανα)ξεκινάω σήμερα , αλλά θα ήθελα να ρωτήσω και να μάθω για αντίστοιχες δικές σας εμπειρίες... Πως περνάς κάτι τέτοιο; Πόσο ακόμα καιρό έχω για τη σχολή και αν βγαίνει ή υπάρχει ν+2/ν2 που με αποτρέπει. Υπάρχει μέλλον για κάποιον σαν εμένα ή να αποδεχτώ τη μοίρα μου;..

 

Κάθε άποψη και βοήθεια καλοδεχούμενη και ευχαριστώ που το διαβάσατε.

[Finn]

3 minutes ago, Kag1ante said:

Μπήκα πληροφορική στο ΟΠΑ το 2020 μετα απο 10%, μεταγγραφές κτλ κτλ. Όταν μπήκα ψυχολογικά ήμουν χαλί.. Έχασα τη μητέρα μου τη χρονιά που έδινα πανελλήνιες και απο τότε στο θέμα ζωή είμαι χάλια.. Χωρίς κατεύθυνση, χωρίς να ξέρω τι θέλω να κάνω τώρα, μετά, ποτέ (aimless δηλαδή). Απο μικρότερος το ενδιαφέρον που είχα ήταν οι υπολογιστές και η τεχνολογία γενικά, ακόμα και το ΕΠΑΛ ήταν με κατεύθυνση τεχνικός εφαρμογών. Ζήτησα παύση απο το 2ο εξάμηνο και τώρα είμαι θεωρητικά στο 6ο γιατί την άφησα τελείως στην άκρη, τη ξέχασα εν ολίγοις. Στο μεταξύ για να μη λέω ότι κάθομαι έκανα 1 χρόνο ΔΙΕΚ στη κατεύθυνση του ΕΠΑΛ και τώρα τελειώνω την εξάμηνη πρακτική μου με σκοπό μετά να δώσω για πιστοποίηση και μετά κάποια στιγμή στρατό.

Έχουμε αισίως 2024 και η έλλειψη κατεύθυνσης με χτυπάει ακόμα χειρότερα (κατάθλιψη, πρόβλημα στις σχέσεις μου (οικογενειακές, προσωπικές κτλ) είναι ένας απο τους κύριους λόγους που περνάω πολύ σοβαρό πρόβλημα στη (πλέον πρώην εξαιτίας μου) σχέση μου. Η σχολή πάντα έχει μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν φάντασμα γιατί λέω ότι ίσως αμα τη πιάσω σοβαρά με γεμίσει και μου δώσει ελπίδες οτι μπορώ να κάνω κάτι στο μέλλον που να με γεμίσει... αλλά κανείς δεν μου το εγγυάται αυτό.

Προφανώς όλα αυτά τα θέματα χρειάζονται και τη βοήθεια κάποιου ειδικού τον οποίο (ξανα)ξεκινάω σήμερα , αλλά θα ήθελα να ρωτήσω και να μάθω για αντίστοιχες δικές σας εμπειρίες... Πως περνάς κάτι τέτοιο; Πόσο ακόμα καιρό έχω για τη σχολή και αν βγαίνει ή υπάρχει ν+2/ν2 που με αποτρέπει. Υπάρχει μέλλον για κάποιον σαν εμένα ή να αποδεχτώ τη μοίρα μου;..

 

Κάθε άποψη και βοήθεια καλοδεχούμενη και ευχαριστώ που το διαβάσατε.

Δεν είσαι ο πρώτος που του συμβαίνει, είναι γενικό πρόβλημα των ημερών γιατί το σύστημα βγάζει γρανάζια κι αυτά σκουριασμένα αντί για ελεύθερα μυαλά και τέλος τη μοίρα μας την ορίζουμε μόνοι μας. Θα πρέπει να αφήσεις πίσω το παρελθόν και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου,όσο έυκολο και να το κάνω να ακούγεται ξέρω ότι ειναι challenging. 

[Kag1ante]

5 λεπτά πριν, Finn είπε

Δεν είσαι ο πρώτος που του συμβαίνει, είναι γενικό πρόβλημα των ημερών γιατί το σύστημα βγάζει γρανάζια κι αυτά σκουριασμένα αντί για ελεύθερα μυαλά και τέλος τη μοίρα μας την ορίζουμε μόνοι μας. Θα πρέπει να αφήσεις πίσω το παρελθόν και να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου,όσο έυκολο και να το κάνω να ακούγεται ξέρω ότι ειναι challenging. 

Η συμβουλή σου δηλαδή είναι να ξεχάσω τη πληροφορική του ΟΠΑ;

[billdanos]

13 λεπτά πριν, Kag1ante είπε

Μπήκα πληροφορική στο ΟΠΑ το 2020 μετα απο 10%, μεταγγραφές κτλ κτλ. Όταν μπήκα ψυχολογικά ήμουν χαλί.. Έχασα τη μητέρα μου τη χρονιά που έδινα πανελλήνιες και απο τότε στο θέμα ζωή είμαι χάλια.. Χωρίς κατεύθυνση, χωρίς να ξέρω τι θέλω να κάνω τώρα, μετά, ποτέ (aimless δηλαδή). Απο μικρότερος το ενδιαφέρον που είχα ήταν οι υπολογιστές και η τεχνολογία γενικά, ακόμα και το ΕΠΑΛ ήταν με κατεύθυνση τεχνικός εφαρμογών. Ζήτησα παύση απο το 2ο εξάμηνο και τώρα είμαι θεωρητικά στο 6ο γιατί την άφησα τελείως στην άκρη, τη ξέχασα εν ολίγοις. Στο μεταξύ για να μη λέω ότι κάθομαι έκανα 1 χρόνο ΔΙΕΚ στη κατεύθυνση του ΕΠΑΛ και τώρα τελειώνω την εξάμηνη πρακτική μου με σκοπό μετά να δώσω για πιστοποίηση και μετά κάποια στιγμή στρατό.

Έχουμε αισίως 2024 και η έλλειψη κατεύθυνσης με χτυπάει ακόμα χειρότερα (κατάθλιψη, πρόβλημα στις σχέσεις μου (οικογενειακές, προσωπικές κτλ) είναι ένας απο τους κύριους λόγους που περνάω πολύ σοβαρό πρόβλημα στη (πλέον πρώην εξαιτίας μου) σχέση μου. Η σχολή πάντα έχει μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου σαν φάντασμα γιατί λέω ότι ίσως αμα τη πιάσω σοβαρά με γεμίσει και μου δώσει ελπίδες οτι μπορώ να κάνω κάτι στο μέλλον που να με γεμίσει... αλλά κανείς δεν μου το εγγυάται αυτό.

Προφανώς όλα αυτά τα θέματα χρειάζονται και τη βοήθεια κάποιου ειδικού τον οποίο (ξανα)ξεκινάω σήμερα , αλλά θα ήθελα να ρωτήσω και να μάθω για αντίστοιχες δικές σας εμπειρίες... Πως περνάς κάτι τέτοιο; Πόσο ακόμα καιρό έχω για τη σχολή και αν βγαίνει ή υπάρχει ν+2/ν2 που με αποτρέπει. Υπάρχει μέλλον για κάποιον σαν εμένα ή να αποδεχτώ τη μοίρα μου;..

 

Κάθε άποψη και βοήθεια καλοδεχούμενη και ευχαριστώ που το διαβάσατε.

Ο ειδικός θα σε βοηθήσει και όχι οι απόψεις του καθενός εδώ μέσα...

Ο γενικός κανόνας πάντως λέει πως θα πρέπει να κάνεις αυτά τα οποία θέλεις ΕΣΥ και όχι οι άλλοι!   

[Kag1ante]

Μόλις τώρα, billdanos είπε

Ο ειδικός θα σε βοηθήσει και όχι οι απόψεις του καθενός εδώ μέσα...

Ο γενικός κανόνας πάντως λέει πως θα πρέπει να κάνεις αυτά τα οποία θέλεις ΕΣΥ και όχι οι άλλοι!   

Δεν διαφώνησα σε αυτό... το νόημα είναι όταν δεν ξέρεις ο ίδιος τι σ***α κάνεις....

[billdanos]

3 λεπτά πριν, Kag1ante είπε

Δεν διαφώνησα σε αυτό... το νόημα είναι όταν δεν ξέρεις ο ίδιος τι σ***α κάνεις....

Και θα ξέρει ο άγνωστος χρήστης του insomnia?  

Καταλαβαίνεις πως στο λέω...

[Kag1ante]

1 λεπτό πριν, billdanos είπε

Και θα ξέρει ο άγνωστος χρήστης του insomnia?  

Καταλαβαίνεις πως στο λέω...

Καταλαβαίνω,

Απλά όταν νιώθεις ότι σε πιέζει ο χρόνος θέλεις απαντήσεις άμεσα, όσο απίθανο και γελοίο να ακούγεται

[phanispal]

Δε νομίζω ότι ψάχνει απαραίτητα τη λύση στο πρόβλημά του εδώ μέσα, μάλλον μια κουβέντα με θετικό πρόσημο, κάτι να τον παρηγορήσει. Από κάποιον που ήταν στην ίδια φάση ας πούμε, και κατάφερε και βγήκε από όλο αυτό.

Δε βλέπω κάτι κακό σε αυτό.

[billdanos]

1 λεπτό πριν, phanispal είπε

Δε νομίζω ότι ψάχνει απαραίτητα τη λύση στο πρόβλημά του εδώ μέσα, μάλλον μια κουβέντα με θετικό πρόσημο, κάτι να τον παρηγορήσει. Από κάποιον που ήταν στην ίδια φάση ας πούμε, και κατάφερε και βγήκε από όλο αυτό.

Δε βλέπω κάτι κακό σε αυτό.

Όταν είσαι επιρρεπής σε κάτι, οι γνώμες αγνώστων δεν βοηθάνε! Ειδικά όταν αρχίζουν οι συμβουλές και οι προτάσεις που πάντα γίνονται σύμφωνα με τα δικά μας "θέλω" κλπ.

Γι αυτό και πρέπει να απευθυνόμαστε στους ειδικούς, που γνωρίζουν πως πρέπει να προσεγγίσουν το θέμα με το σωστό τρόπο.  

[Kag1ante]

28 λεπτά πριν, phanispal είπε

Δε νομίζω ότι ψάχνει απαραίτητα τη λύση στο πρόβλημά του εδώ μέσα, μάλλον μια κουβέντα με θετικό πρόσημο, κάτι να τον παρηγορήσει. Από κάποιον που ήταν στην ίδια φάση ας πούμε, και κατάφερε και βγήκε από όλο αυτό.

Δε βλέπω κάτι κακό σε αυτό.

 

24 λεπτά πριν, billdanos είπε

Όταν είσαι επιρρεπής σε κάτι, οι γνώμες αγνώστων δεν βοηθάνε! Ειδικά όταν αρχίζουν οι συμβουλές και οι προτάσεις που πάντα γίνονται σύμφωνα με τα δικά μας "θέλω" κλπ.

Γι αυτό και πρέπει να απευθυνόμαστε στους ειδικούς, που γνωρίζουν πως πρέπει να προσεγγίσουν το θέμα με το σωστό τρόπο.  

Απαντάω και στους 2

Δεν ξέρω αν ψάχνω θετική κουβέντα ακριβώς... Ίσως απλά επειδή όπως προανέφερα δημιουργώ πρόβλημα στις σχέσεις μου (συγκεκριμένα μόλις χώρισα) νιώθω απλά μόνος

Ότι είμαι επιρρεπής ναι ισχύει... πέφτω σε λήθαργο ας το πούμε έτσι και δεν κάνω τίποτα. Σπίτι>δουλειά/σχολή ανάλογα τη περίοδο>σπίτι.. Χωρίς εξέλιξη και χωρίς θεληση για ζωή

[sotiris123]

Καλό θα ήταν να ψαχτείς και με έναν ψυχολόγο για αρχή όπως προτάθηκε για σένα και όχι για τα επαγγελματικά σου, δεν είναι εύκολα και είναι χρονοβόρο αλλά έχει αποτελέσματα. Σίγουρα θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα και με το καιρό θα αναδειχθεί τι ακριβώς θες να κάνεις. Εδώ στα 33 και δεν μπορούμε να αποφασίσουμε τι θέλουμε να κάνουμε για τα επόμενα 30 χρόνια εργασίας. Επίσης είσαι πολύ μικρός για να ασχοληθείς με το σταθερό σου επαγγελματικό κομμάτι. Τέλος θα σου έλεγα να μη κλείνεις πόρτες άρα τη πόρτα της πληροφορικής την αφήνεις ανοιχτή έστω και σε παύση όπως είναι. Και τέλος με ότι ασχολήσε και μαθαίνεις στη σχολή δεν έχει σχέση με το τι θα δεις επαγγελματικά έξω στο αντικείμενο που θα δουλέψεις. Άρα πρακτικά μπορείς να ψάχνεις και σεμινάρια για να δεις τομείς εργασίας στο επάγγελμα σου και αν σου κινεί κάτι το ενδιαφέρον.

[flashja]

Ασχολείσου με τη σχολή σου ώστε να βρεις μετά δουλειά της προκοπής, ο κλάδος της πληροφορικής πληρώνει καλά ακόμα και στην Ελλάδα σε σχέση με τον μέσο Έλληνα. 

Κάτι άλλο που θα έκανα στη θέση σου είναι να λιώσω γυμναστήριο.

[Kag1ante]

Να σημειώσω εδώ ότι όταν λέω έλλειψη κατεύθυνσης δεν εννοώ καθαρά επαγγελματικά. Εννοώ γενικά σαν άνθρωπος

Φανταστείτε εσάς πως θα ήσασταν όταν μέσα σε όλα τα προαναφερόμενα χωρίζατε απο τη πρώτη σοβαρή σας σχέση (4 χρόνια σχεδόν)... Είναι πρόσφατο και συγνώμη αν πρήζω ή ακούγομαι "κλάψας" ελπίζω να κατανοείτε

[stef157]

Χωρίς να είμαι ειδικός αλλά νομίζω ότι το κλειδί είναι στην κατάθλιψη που ανέφερες και νομίζω έχεις. Εξ ου και η φράση σου "πέφτω σε λήθαργο ας το πούμε έτσι και δεν κάνω τίποτα". Αν δεν λύσεις αυτό με έναν ειδικό στην ψυχική υγεία, δεν θα μπορέσεις να λύσεις και τα υπόλοιπα (ανθρώπινες σχέσεις, σχολή, επαγγελματική κατεύθυνση κτλ.). Και σε όλο αυτό προφανώς σύνεβαλε ο θάνατος της μητέρας σου. Είναι κάτι πολύ δύσκολο να το περνάς στην ηλικία που ανέφερες και ταυτόχρονα και πανελλαδικές.

Οπότε το πρώτο βήμα και δυσκολότερο έχει γίνει απο μεριάς σου. Έχεις αναγνωρίσει το ζήτημα που έχεις και ξέρεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια ειδικού στην ψυχική υγεία. Αυτό είναι το δυσκολότερο βήμα να το ξέρεις. Και εσύ το έκανες.

Τα υπόλοιπα νομίζω θα έρχονται ταυτόχρονα με την δουλειά που θα κάνεις με τον ειδικό. Παράλληλα θα πηγαίνουν και θα στρώνουν.

Επεξ/σία 16 Ιανουαρίου 2024 από stef157

[Kag1ante]

2 ώρες πριν, stef157 είπε

Χωρία να είμαι ειδικός αλλά νομίζω ότι το κλειδί είναι στην κατάθλιψη που ανέφερες και νομίζω έχεις. Εξ ου και η φράση σου "πέφτω σε λήθαργο ας το πούμε έτσι και δεν κάνω τίποτα". Αν δεν λύσεις αυτό με έναν ειδικό στην ψυχική υγεία, δεν θα μπορέσεις να λύσεις και τα υπόλοιπα (ανθρώπινες σχέσεις, σχολή, επαγγελματική κατεύθυνση κτλ.). Και σε όλο αυτό προφανώς σύνεβαλε ο θάνατος της μητέρας σου. Είναι κάτι πολύ δύσκολο να το περνάς στην ηλικία που ανέφερες και ταυτόχρονα και πανελλαδικές.

Οπότε το πρώτο βήμα και δυσκολότερο έχει γίνει απο μεριάς σου. Έχεις αναγνωρίσει το ζήτημα που έχεις και ξέρεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια ειδικού στην ψυχική υγεία. Αυτό είναι το δυσκολότερο βήμα να το ξέρεις. Και εσύ το έκανες.

Τα υπόλοιπα νομίζω θα έρχονται ταυτόχρονα με την δουλειά που θα κάνεις με τον ειδικό. Παράλληλα θα πηγαίνουν και θα στρώνουν.

Πιστεύω ότι έχεις δίκιο... Ο χωρισμός με ξύπνησε γιατί με βγάζει απο το λήθαργο... αλλιώς ποιός ξέρει πότε θα ξανάπεφτα... Ίσως η κατάθλιψη δεν έφυγε ποτέ..

 

Σας ευχαριστώ όλους για τις απόψεις σας..