Φιλίες και σχολη

[animor]

Εκμεταλλεύσου τον πρώτο καιρό, όλοι είναι πιο ανοιχτοί και κάνουν παρέα με όλους κι όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να χωθούν σε μια παρέα για καφέ μετά το μάθημα. Αργότερα ξεκαθαρίζουν οι παρέες και ποιοι ταίριαξαν και μετά ίσως να είναι πιο δύσκολο να χωθείς σε μια ήδη διαμορφωμένη παρέα. 
Αλλά γενικά, προσπάθησε να δουλέψεις με το θέμα της αυτοπεποίθησης, θα το βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου. 

[vamvakoolas]

On 12/10/2023 at 11:54, imlost04 said:

Δύσκολο γιατί όλοι είχαν κάποιον δεν είδα κανέναν να κάθετε μόνος εκτός από εμένα 🥲

Γενικά σαν άτομο εχω βιώσει τη μοναξιά από πρώτο χέρι και πάντα ήμουν το άτομο που καθόταν μόνο ή κρυβόταν στις τουλετες γιατί είναι φουλ άβολο για μένα να κάθομαι χωρίς κανέναν. Είχα 1-2 φίλες στα σχολικά χρόνια αλλά πολλές φορές κανέναν. Και απλά ποτέ δεν είχα νιώσει πως είναι να είσαι σε μια παρέα και δεν ξέρω καθόλου να επικοινωνώ και απλά ξέρω πόσο απαίσια ένιωθα κάθε φορά και ήθελα να πάω σπίτι. 

μην αγχωνεσαι και μη σε παιρνει και απο κατω. Εγω χειροτερα ημουν και τα ξαναπερασα στο στρατο. Θυμαμαι ακομα τις πρωτες εβδομαδες που ετρωγα σε ενα γιαπι κοντα στη σχολη το σαντουιτς της μανας μου και ελεγα απο μεσα μου  "αντε αλλο ενα 3ωρο ακομα". Με το σαντουιτς ουτε καντινα δε πηγαινα.

απο την αλλη εβρισκα καποιο ενδιαφερον στα μαθηματα και προσπαθουσα να πηγαινω συνεχεια(το ειχα δει σαν επαγγελμα οτι επρεπε να παω στις παραδοσεις).

Σταδιακα ειτε με ομαδικες εργασιες ειτε απο μονοι τους ερχοντουσταν οι αλλοι (προφανως με εβλεπαν οτι παρακολουθουσα συνεχεια) για σημειωσεις ή συμβουλες/sos.

σταδιακα ρολαρε το πραγμα. Αν δε γουσταρα να βοηθαω ισως να ειχα μεινει στην απεξω αλλα απο την αλλη πιστευω οτι θα περναγα ασχημα και θα ειχα στιγματιστει.

 

Τωρα για τη συζητηση μπορεις να ξεκινησεις (αν θες) που μενει η αλλη, αν σπαταλαει χρονο με τα ΜΜΜ ή εχει ιχ, ποσες ωρες και αν μελεταει, αν αρεσει καποιο μαθημα κτλ. Μη προσπαθεις ομως να αλλαξεις ουτε να πιεστεις, ασε το χρονο να περασει