Ψηφιακή φωτογραφία ή επιστροφή στην κλασική μορφή της.

[zio10]

15 λεπτά πριν, NickTG είπε

 

Επίσης ψηφιακά αρχεία δεκαετιών υπάρχουν ακόμα χωρίς να έχουν πάθει τίποτα ενώ και το να έχεις συνδρομή σε cloud υπηρεσία δεν χρειάζεται ούτε εξειδικευμένες γνώσεις ούτε καθημερινή πολύωρη ενασχόληση. 

Συμφωνώ, ένας συνδυασμός είναι το καλύτερο.

Αλλά αν για κάποιο λόγο θα έπρεπε να επιλέξω έναν τρόπο αποκλειστικά θα επέλεγα το χαρτί.

[MikhailBakurin]

On 31/08/2023 at 02:53, poulinos said:

ειμαι του 1981 γεννημενος.εχω φωτογραφιες ψηφιακες χωρις κανενα προβλημα απο τοτε που βγηκαν οι πρωτες ψηφιακες

κατι hp 1mp

ημουν δεν ημουν 15 χρονων.εχουμε 2023 και σε τοσες φωτογραφιες μια corrupted. 5ψηφιος αριθμος φωτoγραφιων απο παρα πολλα ταξιδια ελλαδα και abroad.

Δεν αναφέρθηκα στο ότι χαλάνε οι μνήμες ή οι κάμερες. Λέω ότι η ψηφιακή θέλει οργάνωση, μπακαπς, είναι λιγότερο εύκολη η πρόσβαση από το να ανοίξεις απλώς ένα άλμπουμ, κι αν τύχει και τα χάσεις (ιοί, φορμάτ, σεισμός, πλημμύρα), τα έχασες δια παντός τα ψηφιακά.

Προχθές στο χωριό μου στην Κρήτη, βρήκα ένα αρνητικό σε φάκελο, μέσα σε κελάρι με κρασιά, λαχανικά και ενίοτε σφαχτάρια. 1967, στο γάμο της γιαγιάς και του παππού. Ολοκαίνουριο. Όπως είναι, το πας σε φωτογραφείο και τυπώνεις φωτογραφίες που, είτε βγήκαν προχθές, είτε πριν 56 χρόνια, πάνω κάτω θα φαίνονται το ίδιο.

Ασύγκριτη η μακρόπνοος επιβιωσιμότητα των φιλμ, ό,τι και να λέμε τώρα. Δε νομίζω ότι το αμφισβητεί κανείς αυτό, θα είναι εξίσου κουφό με το να λέει κανείς ότι η ψηφιακή φωτογραφία είναι... λιγότερο βολική από την αναλογική.

[sdikr]

6 minutes ago, MikhailBakurin said:

Δεν αναφέρθηκα στο ότι χαλάνε οι μνήμες ή οι κάμερες. Λέω ότι η ψηφιακή θέλει οργάνωση, μπακαπς, είναι λιγότερο εύκολη η πρόσβαση από το να ανοίξεις απλώς ένα άλμπουμ, κι αν τύχει και τα χάσεις (ιοί, φορμάτ, σεισμός, πλημμύρα), τα έχασες δια παντός τα ψηφιακά.

Προχθές στο χωριό μου στην Κρήτη, βρήκα ένα αρνητικό σε φάκελο, μέσα σε κελάρι με κρασιά, λαχανικά και ενίοτε σφαχτάρια. 1967, στο γάμο της γιαγιάς και του παππού. Ολοκαίνουριο. Όπως είναι, το πας σε φωτογραφείο και τυπώνεις φωτογραφίες που, είτε βγήκαν προχθές, είτε πριν 56 χρόνια, πάνω κάτω θα φαίνονται το ίδιο.

Ασύγκριτη η μακρόπνοος επιβιωσιμότητα των φιλμ, ό,τι και να λέμε τώρα. Δε νομίζω ότι το αμφισβητεί κανείς αυτό, θα είναι εξίσου κουφό με το να λέει κανείς ότι η ψηφιακή φωτογραφία είναι... λιγότερο βολική από την αναλογική.

Αν είχε πάρει φωτιά το κελάρι;

Στο ψηφιακό μπορείς να έχεις backups   όχι μόνο 1 πολλά σε πολλά κελάρια

 

[cthulhucarbide]

21 ώρες πριν, NickTG είπε

Πρέπει να ελέγχεις ότι δεν έχουν χαλάσει από την υγρασία, να ελέγχεις τις συνθήκες του χώρου αποθήκευσης, να κοιτάς ότι δεν έχουν πάει ποντίκια να τις φάνε μαζί με το φιλμ, να προσέχεις να μην πεθάνεις πριν πεις σε όλους τι έχεις σε εκείνο το κουτί και το πετάξουν χωρίς να το ανοίξουν, να τις αεριζεις να μην πιάσουν μούχλα, να προσέχεις μήπως και δεν είναι από καλό υλικό το άλμπουμ και λιώσει πάνω στις φωτογραφίες

Τα περισσότερα από αυτά (ποντίκια, υγρασία) θα συμβούν εξαιρετικά σπάνια ώστε να είναι ουσιαστικό προβληματισμός.

Άλλα, όπως το να πεταχτεί ολόκληρη κούτα χωρίς να ανοιχτεί, είναι κάτι που απλά δεν θα συμβεί ποτέ.

Το άλμπουμ θα μπει σε ένα ράφι βιβλιοθήκης και χωρίς καν να το αγγίξεις για 40 χρόνια, θα είναι κατά 99% όπως το άφησες.

Anyway, έχοντας κάνει κάμποσα ποστ σε αυτό το θέμα έχω αναλύσει επαρκώς τα συν και πλην των δύο μέσων για την μακροπρόθεσμη αποθήκευση. Άμα κάποιος θέλει φωτογραφίες να τις δώσει σε παιδιά - εγγόνια και τα βάλει σε κλάουντ είναι άξιος της μοίρας του που τα παιδιά δεν θα πάρουν πιθανότατα τίποτα.

Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Άμα θέλεις κλάουντ, βάλε κλάουντ να το έχεις χόμπυ

[NickTG]

27 minutes ago, cthulhucarbide said:

Τα περισσότερα από αυτά (ποντίκια, υγρασία) θα συμβούν εξαιρετικά σπάνια ώστε να είναι ουσιαστικό προβληματισμός.

Άλλα, όπως το να πεταχτεί ολόκληρη κούτα χωρίς να ανοιχτεί, είναι κάτι που απλά δεν θα συμβεί ποτέ.

Το άλμπουμ θα μπει σε ένα ράφι βιβλιοθήκης και χωρίς καν να το αγγίξεις για 40 χρόνια, θα είναι κατά 99% όπως το άφησες.

Anyway, έχοντας κάνει κάμποσα ποστ σε αυτό το θέμα έχω αναλύσει επαρκώς τα συν και πλην των δύο μέσων για την μακροπρόθεσμη αποθήκευση. Άμα κάποιος θέλει φωτογραφίες να τις δώσει σε παιδιά - εγγόνια και τα βάλει σε κλάουντ είναι άξιος της μοίρας του που τα παιδιά δεν θα πάρουν πιθανότατα τίποτα.

Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Άμα θέλεις κλάουντ, βάλε κλάουντ να το έχεις χόμπυ

Όντως έχουν αναλυθεί. 

Αν κάποιος θέλει να δώσει στα παιδιά του φαγωμένες φωτογραφίες με μυρωδιά μούχλας ας έχει τυπωμένες. Μπόνους η καθημερινή ενασχόληση με το χώρο που θα τις αποθηκεύσει. 

Το φιλμ ούτως ή άλλως θα έχει πεταχτεί κατά λάθος καιρό πριν. 

[phanispal]

Έχετε πιάσει τα άκρα οι δύο πλευρές μιλάμε.

[MikhailBakurin]

Nαι, αυτό θα έλεγα κι εγώ. Εξ ου κι έκανα το διαχωρισμό, σοβαρές περιστάσεις --> αναλογική, εύκολη, χαλαρότερη, πιο χομπίστικη φωτογραφία --> ψηφιακοί. Δε χρειάζεται να παίζουμε γιν - γιανκ με όλα.

Για την ιστορία, έχω σε ένα ντουλάπι τυπωμένες φωτογραφίες στοιβαγμένες μέσα σε άλμπουμ, ΒΠ Αθήνας, από το 1990. 33 χρόνια και είναι ο-λο-καί-νου-ριο και το άλμπουμ και όλες οι φωτός μέσα. Σα να τις έβαλες όχι πέρσι, αλλά πριν 5-6 χρόνια. Ούτε ξεθώριασμα, ούτε υγρασίες, τίποτα.

Στο πατρικό της μάνας μου, σε νησί του Α. Αιγαίου (πολλή υγρασία), καλά φυλαμένες σε ντουλάπια φωτός από το 1930 και το 1940 (πλησιάζουν τα... 100), μέσα σε άλμπουμ του 1960. Έχουν υποστεί φθορά μόνο στα εξώφυλλά τους, στις αντικείμενες σε αυτά 3-4 φωτογραφίες και σε όσες ήταν σκόρπια πεταμένες εντός τους. Εκείνες που είναι εντός των ζελατινών, είναι άθικτες, απλώς κίτρινες. Βλέπω την 91χρονη σήμερα γιαγιά μου, ευκρινέστατα σε παιδική ηλικία, να ποζάρει με τη μαμά της και τους παππούδες της, καθώς ο πατέρας της γύρισε από τη Μ. Ασία με φυματίωση και πέθανε λίγο αφού εκείνη γεννήθηκε.

Φωτογραφίες αυτού του προπάππου που δε γνώρισε καλά - καλά η γιαγιά μου, μπορώ να δω ευκρινώς από το μέτωπο της Μ. Ασίας. Ενθύμιον Σμύρνης, ενθύμιον Κιουταχείας κλπ κλπ. Χειρόγραφες από πίσω, με το δικό του γραφικό χαρακτήρα. Όλα αναλλοίωτα 100+ χρόνια μετά.

Είναι θέμα διατήρησης. Στο άλλο πατρικό, που τις πετούσαν όπου να'ναι, παρά τη σαφώς λιγότερη υγρασία και ζέστη, επιζούν μόνο τα αρνητικά. Από φωτογραφίες, κολοκύθια.

[poulinos]

7 hours ago, MikhailBakurin said:

Δεν αναφέρθηκα στο ότι χαλάνε οι μνήμες ή οι κάμερες. Λέω ότι η ψηφιακή θέλει οργάνωση, μπακαπς, είναι λιγότερο εύκολη η πρόσβαση από το να ανοίξεις απλώς ένα άλμπουμ, κι αν τύχει και τα χάσεις (ιοί, φορμάτ, σεισμός, πλημμύρα), τα έχασες δια παντός τα ψηφιακά.

Προχθές στο χωριό μου στην Κρήτη, βρήκα ένα αρνητικό σε φάκελο, μέσα σε κελάρι με κρασιά, λαχανικά και ενίοτε σφαχτάρια. 1967, στο γάμο της γιαγιάς και του παππού. Ολοκαίνουριο. Όπως είναι, το πας σε φωτογραφείο και τυπώνεις φωτογραφίες που, είτε βγήκαν προχθές, είτε πριν 56 χρόνια, πάνω κάτω θα φαίνονται το ίδιο.

Ασύγκριτη η μακρόπνοος επιβιωσιμότητα των φιλμ, ό,τι και να λέμε τώρα. Δε νομίζω ότι το αμφισβητεί κανείς αυτό, θα είναι εξίσου κουφό με το να λέει κανείς ότι η ψηφιακή φωτογραφία είναι... λιγότερο βολική από την αναλογική.

γενικως ολα θελουν προσοχη. στις φωτογραφιες ειναι καπως Must να κρατησεις τα αρνητικα διοτι απο την ιδια την φωτογραφια θα ειναι πολυ πιο δυσκολο να την ξαναεκτυπωσεις.θα πρεπει δηλαδη να σκαναριστει και να ξαναγινει εκτυπωση.οποτε στην κυριολεξια ειναι τα αρνητικα και τα ματια σου.

και οπως ειπαν ολοι και πιο πριν και πιο μετα ,οτι η καθε τεχνολογια εχει τα καλα και τα ασχημα.

και στις 2 περιπτωσεις πρεπει να υπαρχει backup.

για τις κανονικες φωτογραφιες το backup ειναι τα αρνητικα οπου καλο θα ηταν να ειναι σε αλλο χωρο.για τις ψηφιακες φωτογραφιες το backup ειναι ενα δευτερο μεσο ή cloud.αν ειναι σε δευτερο μεσο καλο θα ειναι να ειναι σε αλλο χωρο.σε φιλο μπηκαν σπιτι και του πηραν το λαπτοπ και τον εξωτερικο δισκο και εχασε ολες τις φωτο.τραβηγμενο αλλα εγινε εστω και σε ενα ατομο στο 1.000.000.

μπορει και καποιος να μπει σπιτι και να παρει μια ολοκληρη τσαντα πιστευοντας οτι εχει κατι αξιας μεσα και εκει να ειναι τα αρνητικα.οποτε σε ολες τις περιπτωσεις προσοχη. και τα 2 θελουν backup.και στα 2 αν χασεις το ενα μπορεις να συνεχισεις με το αλλο.απλα στην κανονικη φωτογραφια εχει καποια μειονεκτηματα στην επαναφορα που δεν ειναι του παροντος.

 

προσωπικα επισης θεωρω πιο ευκολο να δω φωτογραφιες απο εναν δισκο παρα ενα album.

πχ εχω ενα καταλογο trips abroad. μεσα στον καταλογο αυτον εχω εναν καταλογο με καθε ταξιδι πχ february 2023 poland krakow. και βρισκω κατευθειαν τις φωτο που θελω.ολα ειναι χωρισμενα με τετοιο τροπο ωστε να μπορω να τα βρισκω σε 5 secs και να βρω αυτο που θελω.συν οτι οπως ειπα για μενα δεν θα ηταν εφικτο να εχω τοσες φωτο σε album οταν εχω 5-6 ταξιδια εξωτερικο το χρονο.θα γεμιζα album:P

οχι τιποτε αλλο δεν εχω τοσο χωρο συν και το κοστος για την εκτυπωση.

και εννοειται οτι μπορει να χαλασει και η καμερα και η καρτα και να γινουν corrupted αρχεια χωρις να το καταλαβεις.εχω δει και rar corrupted και παιζει πχ να εχω χασει μια φωτο ετσι.θελει λιγο προσοχη

3 hours ago, cthulhucarbide said:

 

Άλλα, όπως το να πεταχτεί ολόκληρη κούτα χωρίς να ανοιχτεί, είναι κάτι που απλά δεν θα συμβεί ποτέ.

 

γενικα οχι για τις φωτογραφιες αλλα ξερεις απο ποσο κοσμο εχω ακουσει να εχουν πεταχτει πραγματα χωρις την γνωση του και μετα να τα ψαχνουν. και ειδικα απο γονεις. εχουν μια μανια να κανουν εκκαθαρισεις. βλεπουν πχ μια κουτα με περιοδικα α ο γιος μας τι να τα κανει.πεταμα.και εσυ εκει μπορει να εχεις και αλλα πραγματα μεσα ή ακομα και να μην εχεις μπορει τα περιοδικα να ειναι μεγαλης αξιας.δυστυχως πολλα τετοια.

[Morosana]

11 ώρες πριν, poulinos είπε

γενικως ολα θελουν προσοχη. στις φωτογραφιες ειναι καπως Must να κρατησεις τα αρνητικα διοτι απο την ιδια την φωτογραφια θα ειναι πολυ πιο δυσκολο να την ξαναεκτυπωσεις.θα πρεπει δηλαδη να σκαναριστει και να ξαναγινει εκτυπωση.οποτε στην κυριολεξια ειναι τα αρνητικα και τα ματια σου.

και οπως ειπαν ολοι και πιο πριν και πιο μετα ,οτι η καθε τεχνολογια εχει τα καλα και τα ασχημα.

και στις 2 περιπτωσεις πρεπει να υπαρχει backup.

για τις κανονικες φωτογραφιες το backup ειναι τα αρνητικα οπου καλο θα ηταν να ειναι σε αλλο χωρο.για τις ψηφιακες φωτογραφιες το backup ειναι ενα δευτερο μεσο ή cloud.αν ειναι σε δευτερο μεσο καλο θα ειναι να ειναι σε αλλο χωρο.σε φιλο μπηκαν σπιτι και του πηραν το λαπτοπ και τον εξωτερικο δισκο και εχασε ολες τις φωτο.τραβηγμενο αλλα εγινε εστω και σε ενα ατομο στο 1.000.000.

μπορει και καποιος να μπει σπιτι και να παρει μια ολοκληρη τσαντα πιστευοντας οτι εχει κατι αξιας μεσα και εκει να ειναι τα αρνητικα.οποτε σε ολες τις περιπτωσεις προσοχη. και τα 2 θελουν backup.και στα 2 αν χασεις το ενα μπορεις να συνεχισεις με το αλλο.απλα στην κανονικη φωτογραφια εχει καποια μειονεκτηματα στην επαναφορα που δεν ειναι του παροντος.

 

προσωπικα επισης θεωρω πιο ευκολο να δω φωτογραφιες απο εναν δισκο παρα ενα album.

πχ εχω ενα καταλογο trips abroad. μεσα στον καταλογο αυτον εχω εναν καταλογο με καθε ταξιδι πχ february 2023 poland krakow. και βρισκω κατευθειαν τις φωτο που θελω.ολα ειναι χωρισμενα με τετοιο τροπο ωστε να μπορω να τα βρισκω σε 5 secs και να βρω αυτο που θελω.συν οτι οπως ειπα για μενα δεν θα ηταν εφικτο να εχω τοσες φωτο σε album οταν εχω 5-6 ταξιδια εξωτερικο το χρονο.θα γεμιζα album:P

οχι τιποτε αλλο δεν εχω τοσο χωρο συν και το κοστος για την εκτυπωση.

και εννοειται οτι μπορει να χαλασει και η καμερα και η καρτα και να γινουν corrupted αρχεια χωρις να το καταλαβεις.εχω δει και rar corrupted και παιζει πχ να εχω χασει μια φωτο ετσι.θελει λιγο προσοχη

γενικα οχι για τις φωτογραφιες αλλα ξερεις απο ποσο κοσμο εχω ακουσει να εχουν πεταχτει πραγματα χωρις την γνωση του και μετα να τα ψαχνουν. και ειδικα απο γονεις. εχουν μια μανια να κανουν εκκαθαρισεις. βλεπουν πχ μια κουτα με περιοδικα α ο γιος μας τι να τα κανει.πεταμα.και εσυ εκει μπορει να εχεις και αλλα πραγματα μεσα ή ακομα και να μην εχεις μπορει τα περιοδικα να ειναι μεγαλης αξιας.δυστυχως πολλα τετοια.

Πάντα τα hard copy έχουν μεγαλύτερη αξία και συναισθηματικό δέσιμο  

Πέραν του αποθηκευτικού που είναι καθαρά θέμα χρήστη  είναι πιο βολικό σε μια μαζωξη να βγάλεις ένα άλμπουμ και να το δουν όλοι αναπαυτικά στο σαλόνι παρά να τους πεις ελάτε στο γραφείο να είστε όρθιοι γύρω μου και εγώ να σκλοραρω, έχουν βαρεθεί στα 3 λεπτά. Αν βλέπεις  πχ φωτό με τους παλιούς συμμαθητες / συμφοιτητες και το πράσινο μπουφάν Togs που ήταν μόδα στα 90s δεν απεικονίζεται τόσο πράσινο όσο σε μια οθόνη κανενας δεν θα νοιαστεί γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να θυμηθούν ξανά τη στιγμή. Αυτή ήταν και η μαγεία στις παλιές φωτό, κάμια φωτό δεν ήταν άσκοπη ούτε προσπαθούσαμε να πάρουμε την τέλεια πόζα και να βγάζουμε 10 ιδιες για να κρατήσουμε μια.  

[haris_216]

Παιδιά, δεν θα πω να είσαστε (είμαστε) ρεαλιστές αλλά τουλάχιστον να είμαστε ειλικρινείς. Με τον εαυτό μας.

Προφανώς και κόσμος γοητεύεται από την όλη διαδικασία (αρχειοθέτηση, ανέβασμα σε cloud, σκληρούς σε διαφορετικά locations ή συγχρονισμός των αρχείων κατά καιρούς).

Αλλά πραγματικά βρίσκετε αναγκαίες αυτές τις διαδικασίες, για εσάς ή τα παιδιά σας, για φωτογραφίες που μία που τις τραβήξατε και μία που τις αποθηκεύσατε; Τις ξανακοιτάξετε καθόλου από τότε;

Επειδή η κάθε φωτογραφία, ειδικά αυτές που αφορούν προσωπικές (όχι, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό ) στιγμές, δεν είναι η απλή απεικόνιση αλλά έχει μέσα και την όλη ιστορία της συγκεκριμένης φάσης, όταν δεν την παρουσιάζει αυτός που την τράβηξε ή κάποιος που συμμετείχε απλά δεν έχει το ίδιο ενδιαφέρον. Ενίοτε δε είναι και αδιάφορη.

Αν από καιρό σε καιρό τα βλέπετε πχ με τα παιδιά σας και σχολιάζετε πχ "να εδώ είναι η μαμά που εκείνη την ημέρα είχε πατήσει αχινό και χοροπηδούσε" τότε οκ. Δημιουργείται κάποια σύνδεση και η φωτογραφία αυτή κάτι θα έχει να πει και μελλοντικά στους απογόνους. Αν όμως δεν τα βλέπετε ποτέ (θεωρώ πως αυτό είναι το πιο σύνηθες) και νομίζετε ότι απλά θα αφήσετε 10tb φωτογραφιών κληρονομιά και τα παιδιά/εγγόνια θα ενδιαφερθούν...think twice. Ίσως κάποια στιγμή να δουν μερικές και να σχολιάσουν το κούρεμα ή το tatτoo σας, αλλά μέχρι εκεί. Μία κοινωνιολογική παρατήρηση και τίποτα άλλο. Σα να πήγαν 3ήμερο σε οικογενειακό ξενώνα στην ήπειρο και κάπου στο σαλόνι βρήκαν το άλμπουμ της οικογένειας που έχει τον ξενώνα.

[costas_]

Εχει κανείς scanner για film 35mm? Εχω το αρχείο μου που θέλω να το ψηφιοποιήσω και θα ήθελα να πάρω την καλύτερη απόδοση από τα Film. Καμια πρόταση ?

[DrLo]

Στις 20/8/2023 στις 6:25 ΜΜ, sonikk είπε

Εγώ πάντως πιστεύω ότι η κλασική μορφή αποθηκευσης είναι καλύτερη.

[valadsk]

 

17 ώρες πριν, cthulhucarbide είπε

 

Anyway, έχοντας κάνει κάμποσα ποστ σε αυτό το θέμα έχω αναλύσει επαρκώς τα συν και πλην των δύο μέσων για την μακροπρόθεσμη αποθήκευση. Άμα κάποιος θέλει φωτογραφίες να τις δώσει σε παιδιά - εγγόνια και τα βάλει σε κλάουντ είναι άξιος της μοίρας του που τα παιδιά δεν θα πάρουν πιθανότατα τίποτα.

Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Άμα θέλεις κλάουντ, βάλε κλάουντ να το έχεις χόμπυ

εξαρτάται για ποιο cloud μιλάμε. Αν μιλάμε για consumer cloud (Google Drive, OneDrive, Mega, Pcloud) έχεις απόλυτο δίκιο.

Enterprise cloud όμως είναι αλλιώς τα πράγματα. Αν θέλεις μακροχρόνια αποθήκευση χωρίς να φοβάσαι για τη φυσική φθορά, μια είναι η λύση, Google Cloud ή Azure ή AWS (object storage) με 1 ευρώ περίπου το TB το μήνα. 

και ένα physical copy στο δίσκο σου για άμεση πρόσβαση. 

[poulinos]

4 hours ago, Morosana said:

Πάντα τα hard copy έχουν μεγαλύτερη αξία και συναισθηματικό δέσιμο  

Πέραν του αποθηκευτικού που είναι καθαρά θέμα χρήστη  είναι πιο βολικό σε μια μαζωξη να βγάλεις ένα άλμπουμ και να το δουν όλοι αναπαυτικά στο σαλόνι παρά να τους πεις ελάτε στο γραφείο να είστε όρθιοι γύρω μου και εγώ να σκλοραρω, έχουν βαρεθεί στα 3 λεπτά. Αν βλέπεις  πχ φωτό με τους παλιούς συμμαθητες / συμφοιτητες και το πράσινο μπουφάν Togs που ήταν μόδα στα 90s δεν απεικονίζεται τόσο πράσινο όσο σε μια οθόνη κανενας δεν θα νοιαστεί γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να θυμηθούν ξανά τη στιγμή. Αυτή ήταν και η μαγεία στις παλιές φωτό, κάμια φωτό δεν ήταν άσκοπη ούτε προσπαθούσαμε να πάρουμε την τέλεια πόζα και να βγάζουμε 10 ιδιες για να κρατήσουμε μια.  

αυτο ισχυει και για τα βιβλια. απλα ειλικρινα απορω κατα ποσο ολοι μας κοιταμε ξανα τις φωτογραφιες που εχουμε βγαλει ειτε hard copy ειτε ψηφιακα.σπανια θα δω μερικες και καποιες παιζει να μην τις εχω δει παρα μονο οταν τις εβγαλα.δεν ξερω τι θα κανω στα 80 μου αν φτασω ποτε.

4 hours ago, haris_216 said:

Παιδιά, δεν θα πω να είσαστε (είμαστε) ρεαλιστές αλλά τουλάχιστον να είμαστε ειλικρινείς. Με τον εαυτό μας.

Προφανώς και κόσμος γοητεύεται από την όλη διαδικασία (αρχειοθέτηση, ανέβασμα σε cloud, σκληρούς σε διαφορετικά locations ή συγχρονισμός των αρχείων κατά καιρούς).

Αλλά πραγματικά βρίσκετε αναγκαίες αυτές τις διαδικασίες, για εσάς ή τα παιδιά σας, για φωτογραφίες που μία που τις τραβήξατε και μία που τις αποθηκεύσατε; Τις ξανακοιτάξετε καθόλου από τότε;

Επειδή η κάθε φωτογραφία, ειδικά αυτές που αφορούν προσωπικές (όχι, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό ) στιγμές, δεν είναι η απλή απεικόνιση αλλά έχει μέσα και την όλη ιστορία της συγκεκριμένης φάσης, όταν δεν την παρουσιάζει αυτός που την τράβηξε ή κάποιος που συμμετείχε απλά δεν έχει το ίδιο ενδιαφέρον. Ενίοτε δε είναι και αδιάφορη.

Αν από καιρό σε καιρό τα βλέπετε πχ με τα παιδιά σας και σχολιάζετε πχ "να εδώ είναι η μαμά που εκείνη την ημέρα είχε πατήσει αχινό και χοροπηδούσε" τότε οκ. Δημιουργείται κάποια σύνδεση και η φωτογραφία αυτή κάτι θα έχει να πει και μελλοντικά στους απογόνους. Αν όμως δεν τα βλέπετε ποτέ (θεωρώ πως αυτό είναι το πιο σύνηθες) και νομίζετε ότι απλά θα αφήσετε 10tb φωτογραφιών κληρονομιά και τα παιδιά/εγγόνια θα ενδιαφερθούν...think twice. Ίσως κάποια στιγμή να δουν μερικές και να σχολιάσουν το κούρεμα ή το tatτoo σας, αλλά μέχρι εκεί. Μία κοινωνιολογική παρατήρηση και τίποτα άλλο. Σα να πήγαν 3ήμερο σε οικογενειακό ξενώνα στην ήπειρο και κάπου στο σαλόνι βρήκαν το άλμπουμ της οικογένειας που έχει τον ξενώνα.

το ιδιο περιπου σκεφτομουν και εγω.οτι πολλα ατομα εγραψαν θα αφησουμε στα παιδια μας φωτογραφιες.δεν κολλησα στο αν θα ειναι ψηφιακες ή οχι αλλα ειλικρινα οτι θα τις αφησουμε δεν σημαινει οτι θα κατσουν να τις δουν επειδη ειμαστε πχ οι γονεις τους.ή ενδεχομενως να δουν λιγες.

επισης δυστυχως που θα πω το παρακατω αλλα υπαρχουν ατομα που ολες τους οι φωτογραφιες ανηκουν σε μια απο τις 3 κατηγοριες.

α.100 φωτο στο ιδιο σημειο.

β. σελφι απλα να φαινεται η φατσα χ 100 φωτο

γ.φωτογραφιες στο δρομο στην καφετερια στην καφετερια στην καφετερια στην καφετερια. μετα βιας απο ενα δυο ταξιδια να θυμιζουν οτι εκανες κατι διαφορετικο.

εχοντας κανει αρκετα ταξιδια εχω πει οτι την επομενη φορα που θα φτιαξω το backup θα σβησω πολλες χαζο φωτο της καθημερινοτητας.

[sdikr]

Βλέπω αρκετές φορές τον πατέρα μου να μας δείχνει φωτογραφίες παλιές σε χαρτί  και να θυμάται,  εμείς κάποια στιγμή το βαρεθήκαμε, αυτός δεν νομίζω οτι θα το βαρεθεί ποτέ, είναι αναμνήσεις δικές του.

Βλέπω όμως και εμένα τώρα να κάνω το ίδιο,  ειδικά με την δυνατότητα προβολής στην μεγάλη οθόνη (cast) απο το κινητό  κάθομαι και του δείχνω φώτο  που και αυτός τις βλέπει στην αρχή με ενδιαφέρον, αλλά μετά το χάνει σιγά σιγα.  πρόσφατα είχα βρεί φώτο και βίντεο (μην τα ξεχνάμε αυτά)  απο την σκυλίτσα μας που μας άφησε και ο άνθρωπος έκλαψε αυτό γιατί είναι και δικές του αναμνήσεις, μάλιστα πήγα κάποιες απο αυτές και τις εκτύπωσα σε χαρτί.

Οι αναμνήσεις δεν έχουν να κάνουν με το που είναι αποθηκευμένες ή αν είναι χαρτί η ψηφιακές