Ζωή μετά το διαζυγιο

[epp]

Γενικα προσπαθησε να ασχοληθεις με ομαδικες δραστηριοτητες. Αυτο δεν το λεω οτι ντε και καλα σημαινει πως θα γνωρισεις την επομενη μεγαλη αγαπη αλλα η κοινωνικοποιηση αυτη βοηθαει για να ανοιχθεις σαν ανθρωπος και να μην κομπλαρεις. Το ιδιο ισχυει και για τις κοινωνικες συναναστροφες, προφανως αν εχεις καιρο να γνωρισεις νεο κοσμο (ανεξαρτητα αν μιλαμε για αντρες ή γυναικες) σκεφτεσαι "τωρα τι να πω" ε με τον καιρο συνηθιζεις και καταλαβαινεις οτι δεν εχει και πολυ σημασια το τι θα πεις, ολοι small talk κανουν χωρις ιδαιτερη σημασια.

Στο γυμναστηριο (οργανα) προφανως και ειναι δυσκολο να γνωρισεις κοσμο μιας και το 95% κανουν γυμναστικη με ακουστικά και κοιτανε το προγραμμα τους, καλυτερα να κοιταξεις σε ομαδικα προγραμματα (απο γιογκα και πιλατες μεχρι κροσφιτ , μαθηματα τενις κλπ οι επιλογες ειναι αμετρητες). Κατα τα αλλα ζωντας στο εξωτερικο θα σου πω πως ξερω πολλους που παντρευτηκαν/εκαναν παιδια στα 40 τους απο επιλογη γιατι ηθελαν πρωτα να κανουν το χ,ψ (ταξιδια στον κοσμο κλπ.) οποτε σε καμια περιπτωση δεν θεωρω οτι στα 43 εισαι ξαφνικα "εκτος της φασης".

Τελος εισαι στην ευχαριστη θεση να εχεις ενα εισοδημα και καποιο ελευθερο χρονο (που πιστεψε εχουν ελαχιστοι 40ριδες παντρεμενοι με παιδι) αρα πρεπει απλα να σκεφτεις, δεν υπαρχει καποιο χομπυ καποια δραστηριοτητα που παντα ελεγες "αυτο τι ωραια θα ηταν αν το μαθαινα"; ε δε γινεται σιγουρα κατι θα υπαρχει..

Επεξ/σία 4 Μαΐου 2023 από epp

[StamTheMan]

Αλλαξε ψυχολογο.

1 χρονο μετα και δεν νιωθεις καλυτερα;

 

[giopa62]

Δεν έχω περάσει απο τη φάση που είσαι οπότε δε μπορώ να σε συμβουλέψω για το πως να το διαχειριστείς. Παρόλα αυτά μιας και παίζεις επιτραπέζια με το μικρό, γιατί δεν κοιτάς να βρεις και παρέα ενηλίκων να ασχοληθείς με το hobby? Ξέρω οτι πολλοί έχουν την εικόνα του nerd αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν ομάδες σε πολλές μεγάλες πόλεις που μαζεύονται τακτικά και περνάνε ωραία. Θα βρεις ανθρώπους απο 20 έως συνταξιούχους και ίσως μπορέσεις να κοινωνικοποιήσεις και το παιδί με τα παιδιά αυτών των ανθρώπων. 

Επίσης αν πιστεύεις οτι επιτραπέζια ενηλίκων είναι η Monopoly, το hotel και το risk ή τα dungeons and dragons, σε πληροφορώ οτι έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. 

[g_f]

Σας ευχαριστώ πολύ για την συμβολή στο θέμα και τις συμβουλές. 

22 hours ago, Fir3fly said:

Η δική μου συμβουλή, ως γυναίκα, συμφωνώ και με τον Snoob,, μην κάνεις κατι απλως για να  γνωρίσεις κόσμο. Ο,τι είναι να γίνει θα ερθει αβίαστα. Το να πιέζεις καταστάσεις δεν θα καταφέρεις κάτι. Να είσαι απλός και ευγενικός και προπάντων να είσαι ανοιχτός σε προτάσεις. 

Υ.Γ. Μια καλή λύση είναι και τα ταξίδια με groups, μπορείς να πας και τώρα το καλοκαιρι και με το παιδι, και θα γνωρίσεις και κοσμο και θα δεις και αλλά μέρη.

Συμφωνώ απόλυτα στην απλότητα και την ευγένεια, και έτσι (θεωρώ) οτι είμαι ούτως ή άλλως ως άνθρωπος. Ίσως μάλιστα παραείμαι ευγενής υπό την έννοια οτι απο φόβο μην φανώ αδιάκριτος να μην έρχομαι πιο κοντά με τους ανθρώπους. Η ιδέα των ταξιδιών είναι καλή, έλεγα μάλιστα οτι θα έκανα ένα τέτοιο ταξίδι τώρα το Πάσχα, αλλά δεν προέκυψε. Βέβαια για να είμαι ειλικρινής...αν δεν το επιδιώξεις δεν θα προκύψει απο μόνο του.

17 hours ago, Basilhs23___ said:

Οτι φίλους καταφέρεις και κάνεις στην ζωή σου είναι 1-2 από τα σχολικά χρόνια, 3-4 από τα φοιτητικά, 1 από τον στρατό και μετα όσους γνωρίσεις που είναι φίλοι αυτών των φίλων και ενδέχεται να αναπτύξετε μια φιλία. Πολύ δύσκολα για εμένα θα βρεις άλλους με φιλια που θα κρατήσει χρόνια. 

Νιώθω ευλογημένος που κατάφερα και έχω 3-4 στενούς φίλους να μιλάω και να συναντιέμαι και καμιά 10αρια επιπλέον άτομα να διατηρώ επαφές διαδικτυακά, τηλεφωνικά ή να βγούμε και κάπου αλλά πολύ πιο αραιά. 

Όσον αφορά την καραμέλα με τις σχολές χορού που ακούγεται συχνά. Η γνώμη μου είναι να το πράξεις μόνο αν σου αρέσει ο χορος η αν έχεις ένα ενδιαφέρον και περιέργεια να μάθεις από χορους. Μην επιλέξεις να το κάνεις απλά για την γνωριμία γιατί δεν θα περάσεις και τόσο όμορφα που πρακτικά θα ασχολείσαι τόσο καιρό με κάτι που δεν θα σε ενδιαφέρει. Και παίζει να μην γίνει καν η γνωριμία. 

 

Δυστυχώς και εγώ την ίδια άποψη είχα μέχρι πριν κάποια χρόνια. Είναι όμως αρκετά απαισιόδοξη ως άποψη στην φάση που είμαι και σίγουρα δεν θα ήθελα να την δεχτώ ως έχει. Άλλωστε έχω 3-4 φίλους που αγαπώ και με αγαπάνε. Παρέα με την ευρύτερη έννοια ψάχνω και αν προκύψει και πιο στενή φιλία ακόμα καλύτερα.

13 hours ago, tzotzo said:

Να αλλάξεις ψυχολογο και ίσως και μέθοδο την οποία ακολουθεί ο θεραπευτής. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσεις από κάπου που νιώθεις ασφάλεια και ικανοποιημένος.

Αυτό είναι κάτι που το σκέφτομαι πολύ έντονα. Θα κάνω μάλιστα ένα ραντεβού με κάποιο νέο να συζητήσω την προοπτική. Απλά με κρατάει το γεγονός οτι έχουν ειπωθεί πολλά με αυτόν που ήδη επισκέπτομαι, και δεν θα ήθελα να χάσω χρόνο λέγοντας πάλι τα ίδια. Επίσης φοβάμαι, και γενικά είναι ένα κακό που έχω, το οτι ξεχνάω. 

13 hours ago, sphinxgr said:

Δεν έχεις πολλές επιλογές. Η λογική συνέχεια είναι να γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους, να βγαίνεις και να κάνεις επαφές με ανθρώπους που δεν έχουν ιδιαίτερη ουσία (ως επαφές). Έτσι ξεκινάς να χτίζεις κοινωνικές επαφές από τις οποίες θα προκύψουν και κάποιες που αξίζουν κ θα έχουν υπόβαθρο. 

Δυστυχώς μετά το γάμο βρίσκεσαι σε ένα πεδίο "μάχης" που έχεις παρατήσει πολλά χρόνια και είναι άγνωστο πλέον. Πόσο μάλλον σε ηλικίες >35 όπου οι περισσότεροι έχουν οικογένεια και έχουν μείνει λίγοι για να κάνεις επαφές. 

Στην θεωρία εύκολα είναι τα παραπάνω. Στην πράξη προφανώς χρειάζονται πολλές δεξιότητες για να τα καταφέρει κάποιος. 

 

Αυτή νομίζω είναι η ουσία του προβλήματός μου με λίγα λόγια...

12 hours ago, Phoenix7 said:

Καλησπέρα, δεν ξέρω σε ποια περιοχή μένεις, αν ψάχνεις κάτι σαν χόμπι όπου γενικά θες να ξεφύγεις, η μεγαλύτερη ψυχοθεραπεία είναι το ψάρεμα! Μπορείς να παίρνεις και τον μικρό σου μαζί, και αν δεις ότι του αρέσει θα περνάτε και περισσότερο χρόνο μαζί.

Το ψάρεμα έχει πολλές πτυχές που μπορείς να εξερευνήσεις ακόμα και μετά από χρόνια.

Φίλε σε ευχαριστώ.Ξέρω οτι το πρότεινες σοβαρά και έχει και ουσία η πρότασή σου, αλλά με όλη μου την καλή διάθεση σου λέω οτι με εκανες και ξελιγώθηκα στο γέλιο...μου ταιριάζει ακριβώς αυτό τον καιρό ( χωρισμένος, χωρίς ενδιαφέρον για νέα σχέση)...δεν ...που δεν...δεν πας για ψάρεμα? 

12 hours ago, EchiDNA said:

Εγώ θα πρότεινα κάτι σε αθλητισμό. Μπορείς να γραφτείς σε ένα γκρουπ τέννις ή Padel (που είναι και της μόδας), θα παίζετε/προπονήστε σε 4άδες και μπορείς και τις ίδιες ώρες να έχεις και τον μικρό στο δίπλα γήπεδο. 

Αυτή η ιδέα μου αρέσει και δεν το είχα σκεφτεί. Ο αθλητισμός δεν είναι το φόρτε μου ( χάλια φυσική κατάσταση), αλλά αφενός αυτό πρέπει να αλλάξει, αφετέρου έχω γήπεδο padel πολύ κοντά μου (πάω με τα πόδια). Απλά νόμιζα οτι πρέπει να πας με κάποιον φίλο...οτι είναι φάση 5χ5 που κλείνεις το χώρο και παίζεις με γνωστούς. Και μου αρέσει επίσης η ιδέα οτι ίσως εμπνευστεί και ο μικρός.

12 hours ago, epp said:

Γενικα προσπαθησε να ασχοληθεις με ομαδικες δραστηριοτητες. Αυτο δεν το λεω οτι ντε και καλα σημαινει πως θα γνωρισεις την επομενη μεγαλη αγαπη αλλα η κοινωνικοποιηση αυτη βοηθαει για να ανοιχθεις σαν ανθρωπος και να μην κομπλαρεις. Το ιδιο ισχυει και για τις κοινωνικες συναναστροφες, προφανως αν εχεις καιρο να γνωρισεις νεο κοσμο (ανεξαρτητα αν μιλαμε για αντρες ή γυναικες) σκεφτεσαι "τωρα τι να πω" ε με τον καιρο συνηθιζεις και καταλαβαινεις οτι δεν εχει και πολυ σημασια το τι θα πεις, ολοι small talk κανουν χωρις ιδαιτερη σημασια.

Στο γυμναστηριο (οργανα) προφανως και ειναι δυσκολο να γνωρισεις κοσμο μιας και το 95% κανουν γυμναστικη με ακουστικά και κοιτανε το προγραμμα τους, καλυτερα να κοιταξεις σε ομαδικα προγραμματα (απο γιογκα και πιλατες μεχρι κροσφιτ , μαθηματα τενις κλπ οι επιλογες ειναι αμετρητες). Κατα τα αλλα ζωντας στο εξωτερικο θα σου πω πως ξερω πολλους που παντρευτηκαν/εκαναν παιδια στα 40 τους απο επιλογη γιατι ηθελαν πρωτα να κανουν το χ,ψ (ταξιδια στον κοσμο κλπ.) οποτε σε καμια περιπτωση δεν θεωρω οτι στα 43 εισαι ξαφνικα "εκτος της φασης".

Τελος εισαι στην ευχαριστη θεση να εχεις ενα εισοδημα και καποιο ελευθερο χρονο (που πιστεψε εχουν ελαχιστοι 40ριδες παντρεμενοι με παιδι) αρα πρεπει απλα να σκεφτεις, δεν υπαρχει καποιο χομπυ καποια δραστηριοτητα που παντα ελεγες "αυτο τι ωραια θα ηταν αν το μαθαινα"; ε δε γινεται σιγουρα κατι θα υπαρχει..

Την μεγάλη αγάπη δεν την έχω στο μυαλό μου ως προοπτική ακόμα...δεν αποκλείω οτι μπορεί να συμβεί απλά δεν με απασχολεί σε αυτή την φάση. Ούτε καν το φλερτ τολμώ να πω. Αλλά αυτό ακριβώς ψάχνω, το small talk είτε στην δραστηριότητα, είτε σε κάποια έξοδο, συναναστροφή . Απλά δεν ξέρω πως να το κάνω.

11 hours ago, StamTheMan said:

Αλλαξε ψυχολογο.

1 χρονο μετα και δεν νιωθεις καλυτερα;

Δεν είναι τόσο απλό. Ίσως το μεγαλοποιώ απλά μου φαίνεται βουνό η αλλαγή.

10 hours ago, giopa62 said:

Δεν έχω περάσει απο τη φάση που είσαι οπότε δε μπορώ να σε συμβουλέψω για το πως να το διαχειριστείς. Παρόλα αυτά μιας και παίζεις επιτραπέζια με το μικρό, γιατί δεν κοιτάς να βρεις και παρέα ενηλίκων να ασχοληθείς με το hobby? Ξέρω οτι πολλοί έχουν την εικόνα του nerd αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Υπάρχουν ομάδες σε πολλές μεγάλες πόλεις που μαζεύονται τακτικά και περνάνε ωραία. Θα βρεις ανθρώπους απο 20 έως συνταξιούχους και ίσως μπορέσεις να κοινωνικοποιήσεις και το παιδί με τα παιδιά αυτών των ανθρώπων. 

Επίσης αν πιστεύεις οτι επιτραπέζια ενηλίκων είναι η Monopoly, το hotel και το risk ή τα dungeons and dragons, σε πληροφορώ οτι έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. 

Ωραία ιδέα και αυτή. Απλά και αυτή όπως και του padel που αναφέρθηκε πως ακριβώς λειτουργεί? Βρίσκεις κάποιο γκρουπ και πας σε φάση, γειά σας...ήρθα?

[giopa62]

6 λεπτά πριν, g_f είπε

Ωραία ιδέα και αυτή. Απλά και αυτή όπως και του padel που αναφέρθηκε πως ακριβώς λειτουργεί? Βρίσκεις κάποιο γκρουπ και πας σε φάση, γειά σας...ήρθα?

Αν είσαι Αθήνα ας πούμε έτσι ακριβώς. Υπάρχει ένας χώρος που μαζεύεται κόσμος κάθε Σάββατο απόγευμα. 

 

Επίσης υπάρχει ελληνική ομάδα 

www.greekguild.gr

Οτι πληροφορίες θες να σε βοηθήσω. 

 

[Sorath]

Γειά σου φίλε. Διάβασα το μήνυμά σου και βλέπω ότι έχουμε πάρα πολλά κοινά στοιχεία.

Κι εγώ σύντομα κλείνω τα 43, αν και χώρισα στα 39, έπειτα απο 20(!) χρόνια σχέσης με την πρώην και έχοντας αποκτήσει δυο κόρες.

Το ότι δεν είσαι καλά έπειτα απο 1 χρόνο, είναι απόλυτα φυσιολογικό! Ο μέσος όρος μετά απο ένα διαζύγιο, είναι περίπου 2 χρόνια. Προσωπικά, επειδή εγώ δεν έχω καν συνεπιμέλεια, και βλέπω πολύ λίγο τα παιδιά μου, μου πήρε 3 χρόνια τουλάχιστον μέχρι να το πάρω απόφαση και να νιώσω κάπως καλύτερα.

Κι εγώ πήγα σε ψυχολόγο στην αρχή, αλλά ειλικρινά, δεν έβλεπα να μου προσφέρει απολύτως τίποτα. Κι αυτό είναι καθαρα υποκειμενική οπτική/άποψη. Δεν λέω γενικά, οτι οι ψυχολόγοι, δεν βοηθούν. Είναι ανάλογα τον άνθρωπο.

Η μοναξιά όντως είναι τεράστια, μιας και όπως είπες ο κοινωνικός σου κύκλος κινείται σε τελείως διαφορετικούς ρυθμούς. Είμαι επίσης και κλειστός ως άνθρωπος οπότε ναι κι εγώ, δεν μπορώ τις ανούσιες συζητήσεις.

Θα σου έλεγα να μην βιάζεσαι και να κάνεις, ότι σου βγαίνει. Μην πιέζεις καταστάσεις. Κάποια πράγματα, έρχονται μόνα τους, ακριβώς απο εκεί που δεν το περιμένεις.

Επεξ/σία 4 Μαΐου 2023 από Sorath

[HALF EVIL]

Εγώ πάλι θα πω ότι όσο το στριφογυρνάς στο μυαλό σου , ότι δηλ αμάν κάτι πρέπει να κάνω επειγόντως, τόσο δεν έρχεται κάτι. 

Άραξε, χαλάρωσε , απόλαυσε την ηρεμία σου, την ησυχία σου και την μοναξιά θα έλεγα  , άκου μουσική , διάβασε, άλλαξε διακόσμηση, διαμόρφωσε το περιβάλλον σου όπως ακριβώς θέλεις και σου αρέσει και τα πράγματα θα κυλήσουν πιο φυσιολογικά. 

Μην εκβιάζεις τίποτε , εξάλλου πάρε κάποιο μάθημα από την προηγούμενη ζωή σου και προχωρά το αργά και χαλαρά. 

Ασχολησου με το μαγείρεμα, πρόσφερε στον εαυτό σου μερικές μικροπολυτελειες που πριν ίσως δεν μπορούσες, βελτίωσε την φυσική σου κατάσταση και θα έρθει και η ψυχική βελτίωση.

[peragialos]

Αφού για τον χωρισμό δεν έχει παίξει ρόλο απιστία, βία ή κάτι άλλο που θεωρείται ως σημείο χωρίς επιστροφή, δεν υπάρχει περίπτωση με αμοιβαίες υποχωρήσεις, χρόνο και εσωτερική δουλειά να τα ξαναβρείτε έστω χωρίς τον γάμο; πολλοί θα πουν ότι είναι πισωγύρισμα αλλά δεν το θεωρώ κάτι αδύνατο με βάση αυτά που είπες.

[spectaculator]

Συμβουλή από ακόμη έναν διαζευγμένο προς τον TS

Μην τα προσπαθείς πολύ! Συνέβη, τώρα κάνεις ότι μπορείς για να σταθείς στο ύψος των καταστάσεων. Πρέπει να μοιράσεις την προσπάθεια, κομμάτι στο παιδί σου αλλά και κομμάτι στον εαυτό σου. Θέλει τον χρόνο του το να συνηθίσεις να είσαι μακρυά από το παιδί σου. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Εγώ χώρισα όταν ο γιος μου ήταν 6 χρονών. Μετά από δυο χρόνια (μου πήρε κι εμένα να βγω από αυτή την λούπα) άρχισα ποδηλασία δρόμου. Κάπου έκανα δώρο στον γιό μου ένα πολύ καλό ποδήλατο. Έτυχε να βγούμε μαζί μια γερή  βόλτα και του κόλλησα το μικρόβιο. Τώρα (17 χρονών ο "μικρός") σχεδόν κάθε ΣΚ είμαστε μαζί, και πολλές φορές κανα-δυο ακόμη φίλοι του σε διαδρομές 100+ χλμ. Μετά τις βόλτες φαγητό ή όταν έχει κακό καιρό μαστόρεμα τα ποδήλατα.

Εννοείτε πως με την πρώην οι σχέσεις είναι άριστες. Δεν άφησα ποτέ την πίκρα του διαζυγίου μου να μείνει μόνιμα δηλητήριο ανάμεσά μας.

[andreaspA]

Εγω ευτυχως δεν ειμαι στην ιδια φαση με εσενα. Εχω κολλητο ομως και κουμπαρο που χωρισε και επειδη εχω παει μαρτυρας σε καμια 10αρια δικαστηρια , ειναι λιγο πολυ σαν να το περναω εγω.

Πρωτα πρωτα εισαι απιστευτα κωλοφαρδος που εχεις καλη σχεση με την πρωην, και δεν εχεις χαλάσει καμια 30.000€ μεχρι τωρα σε δικαστηρια για να βλεπεις το παιδι. Οπότε ξεκινάς απο καταπληκτική βάση!

Βγες εξω. Πηγαινε στο γηπεδο και περπάτα. Μετά , αφου εχεις ελευθερο χρονο οπως λες, δεν ξερω τι σπουδες εχεις κανει στην ζωη σου, αλλα χαζεψε το ΕΑΠ και γραψου σε καποιο προγραμμα. Προπτυχιακο ή μεταπτυχιακο. Αμεσα θα γνωρισεις καμια 100αρια ατομα , με τους οποιους 10 θα ανταλλαξεις τηλεφωνα και θα μιλας καθε εβδομαδα. 
Οσο αφορα την μεγαλη αγαπη... θα σου πω απλα οτι καποια μερα γινεται επακριβως ο παρακατω διαλογος με τον κουμπαρο μου.

- Μαλακα... εχω ενα χρονο να σφιξω!

- Ετοιμασου! ειναι η δικια μου με μια φιλη της για καφε. Παμε απο εκει να τις βρουμε. θα ριξεις ενα. Ειναι χωρισμενη.

Το αποτελεσμα ειναι να ειναι σημερα παντρεμμενοι μεταξυ τους, και εγω με μια αλλη φιλη της φιλης να εχω ενα παιδι. Στην αρχικη φιλη δεν μιλαει κανεις μας! Καλη της ωρα ομως!

Εν ολιγης. Δεν εχεις ιδεα ποτε και πως σου ερχετε! βασικα σου ερχετε στην πιο ακυρη στιγμη και εντελως εκει που δεν το περιμενεις. Οποτε μην σε απασχολει αυτο. Να σε απασχολεί να γνωρίσεις κανεναν ανθρωπο, να λυθει η γλωσσα και να αρθώσεις καμιά λέξη και ταυτοχρονα να σταματησεις να μιζεριαζεις. Να πας να δεις καμια μπαλα (δεν ξερω αν βλεπεις) σε κανενα καφε, να πας να παιξεις επιτραπεζια, να πιεις καμια μπυρα, και οτιδηποτε που εμπειριεχονται και αλλοι ανθρωποι.

Επεξ/σία 4 Μαΐου 2023 από andreaspA

[fsbmaniac]

Είσαι τυχερός πολύ ! Έχω να σου πώ παραδέιγματα πολύ σκάρτα που οδήγησαν φίλους κατα 90% και 10% φίλες στα χάπια. Όποιος νομίζει πως ξέρει τον/την σύντροφό του στατιστικά αποδεδειγμένα κάνει μεγάλο λάθος. Όποιος δεν φρόντισε να έχει προγαμιαίο συμφωνητικό που να εξασφαλίζει "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ" , έχει πάρει τεράστιο ρίσκο. Ρωτήστε δικηγόρους τί συμβαίνει. Συμβουλευτείτε τα στατιστικά για το τί πιθανά σας περιμένει σε έναν γάμο όταν αυτός ωριμάσει.

Νιώσε τυχερός, ξεκίνα να κάνει πράγματα που σου αρέσουν (Ψάρεμα-φωτογραφία-τρέξιμο-ποδήλατο) , γράψου σε ομάδες πεζοπορίας και κάνε συμμετοχή 2 φορές το μήνα θα γνωρίσεις ωραία ατομάκια. Δοκίμασε τις ομάδες αυτοβελτίωσης με ανάλογα σεμινάρια, θα σε βοηθήσει. Ασχολήσου με την εμφάνιση σου και το ντύσιμό σου, νίωσε ωραία. Πάρε ένα καλό ζευγάρι ακουστικά και ξεκίνα περπάτημα, κάνε καλύτερη διατροφή κτλ. Μην βάζεις σε τόσο δευτερη και τρίτη μοίρα την γυναικέια ερωτική παρέα να το έχεις κατα νού. Απο έδω και πέρα κάνει πραγματικά ότι σου αρέσει χωρίς βιασύνη απλά ζήσε όπως αγαπάς.

[g_f]

51 minutes ago, giopa62 said:

Αν είσαι Αθήνα ας πούμε έτσι ακριβώς. Υπάρχει ένας χώρος που μαζεύεται κόσμος κάθε Σάββατο απόγευμα. 

 

Επίσης υπάρχει ελληνική ομάδα 

www.greekguild.gr

Οτι πληροφορίες θες να σε βοηθήσω. 

 

Σε ευχαριστώ πολύ. Θα μπορούσα δλδ ένα απόγευμα να πάρω τον μικρό και να έρθουμε? Ή να έρθω μόνος και να δώ τον χώρο? Θα με προσεγγίσει κάποιος?

49 minutes ago, Sorath said:

Γειά σου φίλε. Διάβασα το μήνυμά σου και βλέπω ότι έχουμε πάρα πολλά κοινά στοιχεία.

Κι εγώ σύντομα κλείνω τα 43, αν και χώρισα στα 39, έπειτα απο 20(!) χρόνια σχέσης με την πρώην και έχοντας αποκτήσει δυο κόρες.

Το ότι δεν είσαι καλά έπειτα απο 1 χρόνο, είναι απόλυτα φυσιολογικό! Ο μέσος όρος μετά απο ένα διαζύγιο, είναι περίπου 2 χρόνια. Προσωπικά, επειδή εγώ δεν έχω καν συνεπιμέλεια, και βλέπω πολύ λίγο τα παιδιά μου, μου πήρε 3 χρόνια τουλάχιστον μέχρι να το πάρω απόφαση και να νιώσω κάπως καλύτερα.

Κι εγώ πήγα σε ψυχολόγο στην αρχή, αλλά ειλικρινά, δεν έβλεπα να μου προσφέρει απολύτως τίποτα. Κι αυτό είναι καθαρα υποκειμενική οπτική/άποψη. Δεν λέω γενικά, οτι οι ψυχολόγοι, δεν βοηθούν. Είναι ανάλογα τον άνθρωπο.

Η μοναξιά όντως είναι τεράστια, μιας και όπως είπες ο κοινωνικός σου κύκλος κινείται σε τελείως διαφορετικούς ρυθμούς. Είμαι επίσης και κλειστός ως άνθρωπος οπότε ναι κι εγώ, δεν μπορώ τις ανούσιες σηζυτήσεις.

Θα σου έλεγα να μην βιάζεσαι και να κάνεις, ότι σου βγαίνει. Μην πιέζεις καταστάσεις. Κάποια πράγματα, έρχονται μόνα τους, ακριβώς απο εκεί που δεν το περιμένεις.

Καταλαβαίνω τι λες και σίγουρα καταλαβαίνεις τι λέω. Απλά κάνα 2 άνθρωποι μου είχαν πει στην αρχή οτι θα πάρει κάνα χρόνο να συνέλθω και νιώθω πως είμαι ακόμα μακρυα απο αυτό και με αγχώνει. Και εγώ θεωρώ τον εαυτό μου κλειστό ως άνθρωπο, αλλά αυτοί που με ξέρουν λένε οτι δεν ισχύει αυτό. Απλά λένε χρειάζομαι πιο πολύ χρόνο για να ανοιχτώ.  Συμφωνώ και με τις 2 τελευταίες σου προτάσεις..απλά ξέρεις είναι κάποιες μέρες που έχεις ανάγκη να συναναστραφείς με κόσμο και να ξεχαστείς έστω και με χαζοκουβέντες. Και όταν δεν το βρίσκεις είναι δύσκολο.

44 minutes ago, HALF EVIL said:

Εγώ πάλι θα πω ότι όσο το στριφογυρνάς στο μυαλό σου , ότι δηλ αμάν κάτι πρέπει να κάνω επειγόντως, τόσο δεν έρχεται κάτι. 

Άραξε, χαλάρωσε , απόλαυσε την ηρεμία σου, την ησυχία σου και την μοναξιά θα έλεγα  , άκου μουσική , διάβασε, άλλαξε διακόσμηση, διαμόρφωσε το περιβάλλον σου όπως ακριβώς θέλεις και σου αρέσει και τα πράγματα θα κυλήσουν πιο φυσιολογικά. 

Μην εκβιάζεις τίποτε , εξάλλου πάρε κάποιο μάθημα από την προηγούμενη ζωή σου και προχωρά το αργά και χαλαρά. 

Ασχολησου με το μαγείρεμα, πρόσφερε στον εαυτό σου μερικές μικροπολυτελειες που πριν ίσως δεν μπορούσες, βελτίωσε την φυσική σου κατάσταση και θα έρθει και η ψυχική βελτίωση.

Αυτά προσπαθώ να κάνω..και επιπρόσθετα διαπιστώνω οτι έχω γίνει παστρικοθοδώρα 😂

33 minutes ago, peragialos said:

Αφού για τον χωρισμό δεν έχει παίξει ρόλο απιστία, βία ή κάτι άλλο που θεωρείται ως σημείο χωρίς επιστροφή, δεν υπάρχει περίπτωση με αμοιβαίες υποχωρήσεις, χρόνο και εσωτερική δουλειά να τα ξαναβρείτε έστω χωρίς τον γάμο; πολλοί θα πουν ότι είναι πισωγύρισμα αλλά δεν το θεωρώ κάτι αδύνατο με βάση αυτά που είπες.

Δεν ξέρω, νομίζω είναι ανέφικτο. Ήταν πολλά τα χρόνια της φθοράς και ούτε έχουν εκλείψει οι λόγοι που μας οδήγησαν εδώ. Και ούτε πρόκειται να εκλείψουν.

13 minutes ago, spectaculator said:

Συμβουλή από ακόμη έναν διαζευγμένο προς τον TS

Μην τα προσπαθείς πολύ! Συνέβη, τώρα κάνεις ότι μπορείς για να σταθείς στο ύψος των καταστάσεων. Πρέπει να μοιράσεις την προσπάθεια, κομμάτι στο παιδί σου αλλά και κομμάτι στον εαυτό σου. Θέλει τον χρόνο του το να συνηθίσεις να είσαι μακρυά από το παιδί σου. Δεν είναι το τέλος του κόσμου. Εγώ χώρισα όταν ο γιος μου ήταν 6 χρονών. Μετά από δυο χρόνια (μου πήρε κι εμένα να βγω από αυτή την λούπα) άρχισα ποδηλασία δρόμου. Κάπου έκανα δώρο στον γιό μου ένα πολύ καλό ποδήλατο. Έτυχε να βγούμε μαζί μια γερή  βόλτα και του κόλλησα το μικρόβιο. Τώρα (17 χρονών ο "μικρός") σχεδόν κάθε ΣΚ είμαστε μαζί, και πολλές φορές κανα-δυο ακόμη φίλοι του σε διαδρομές 100+ χλμ. Μετά τις βόλτες φαγητό ή όταν έχει κακό καιρό μαστόρεμα τα ποδήλατα.

Εννοείτε πως με την πρώην οι σχέσεις είναι άριστες. Δεν άφησα ποτέ την πίκρα του διαζυγίου μου να μείνει μόνιμα δηλητήριο ανάμεσά μας.

Σε ευχαριστώ. Κάτι τέτοιο αναζητώ...κάποιο χόμπι, δραστηριότητα γενικά κάτι που θα με ενδιαφέρει και θα με κάνει χαρούμενο και θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Θεωρώ οτι είναι πολύ σημαντικό και για τον μικρό να με δεί χαρούμενο και οτι φροντίζω τον εαυτό μου. Ωραία είναι η τελευταία σου φράση, αλλά μου φαίνεται τόσο δύσκολή τώρα. Δεν είναι οτι δεν έχουμε σχέσεις. Απλά είναι τυπικές και ήρεμες. Η πίκρα όμως παραμένει. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά ( εννοώ να μην είναι έστω και τυπικά καλές) αν θέλουμε να μεγαλώσει ένα υγιές παιδί.

11 minutes ago, andreaspA said:

Εγω ευτυχως δεν ειμαι στην ιδια φαση με εσενα. Εχω κολλητο ομως και κουμπαρο που χωρισε και επειδη εχω παει μαρτυρας σε καμια 10αρια δικαστηρια , ειναι λιγο πολυ σαν να το περναω εγω.

Πρωτα πρωτα εισαι απιστευτα κωλοφαρδος που εχεις καλη σχεση με την πρωην, και δεν εχεις χαλάσει καμια 30.000€ μεχρι τωρα σε δικαστηρια για να βλεπεις το παιδι. Οπότε ξεκινάς απο καταπληκτική βάση!

Βγες εξω. Πηγαινε στο γηπεδο και περπάτα. Μετά , αφου εχεις ελευθερο χρονο οπως λες, δεν ξερω τι σπουδες εχεις κανει στην ζωη σου, αλλα χαζεψε το ΕΑΠ και γραψου σε καποιο προγραμμα. Προπτυχιακο ή μεταπτυχιακο. Αμεσα θα γνωρισεις καμια 100αρια ατομα , με τους οποιους 10 θα ανταλλαξεις τηλεφωνα και θα μιλας καθε εβδομαδα. 
Οσο αφορα την μεγαλη αγαπη... θα σου πω απλα οτι καποια μερα γινεται επακριβως ο παρακατω διαλογος με τον κουμπαρο μου.

- Μαλακα... εχω ενα χρονο να σφιξω!

- Ετοιμασου! ειναι η δικια μου με μια φιλη της για καφε. Παμε απο εκει να τις βρουμε. θα ριξεις ενα. Ειναι χωρισμενη.

Το αποτελεσμα ειναι να ειναι σημερα παντρεμμενοι μεταξυ τους, και εγω με μια αλλη φιλη της φιλης να εχω ενα παιδι. Στην αρχικη φιλη δεν μιλαει κανεις μας! Καλη της ωρα ομως!

Εν ολιγης. Δεν εχεις ιδεα ποτε και πως σου ερχετε! βασικα σου ερχετε στην πιο ακυρη στιγμη και εντελως εκει που δεν το περιμενεις. Οποτε μην σε απασχολει αυτο. Να σε απασχολεί να γνωρίσεις κανεναν ανθρωπο, να λυθει η γλωσσα και να αρθώσεις καμιά λέξη και ταυτοχρονα να σταματησεις να μιζεριαζεις. Να πας να δεις καμια μπαλα (δεν ξερω αν βλεπεις) σε κανενα καφε, να πας να παιξεις επιτραπεζια, να πιεις καμια μπυρα, και οτιδηποτε που εμπειριεχονται και αλλοι ανθρωποι.

Ναι είμαι τυχερός ως προς το κομμάτι που αναφέρεις. Μάλιστα προς τιμήν της η πρώην ουδέποτε μπήκε εμπόδιο στο χρόνο και τη σχέση μου με το παιδί. Ίσα ίσα το διευκολύνει κιόλας. Κανένα παράπονο απο εκεί.  Όχι άλλες σπουδές και διάβασμα όμως....😛 (έχω ήδη 2 άχρηστα μεταπτυχιακά).  Αλλά μου αρέσει ο αισιόδοξος τρόπος που γράφεις...με 2 λόγια μου λές ξεκουνήσου...και αυτό ακριβώς είναι αυτό που θέλω να κάνω.   

[giopa62]

11 λεπτά πριν, g_f είπε

Σε ευχαριστώ πολύ. Θα μπορούσα δλδ ένα απόγευμα να πάρω τον μικρό και να έρθουμε? Ή να έρθω μόνος και να δώ τον χώρο? Θα με προσεγγίσει κάποιος?

Στείλε ένα μήνυμα στα παιδιά στο Facebook, θα σε καθοδηγήσουν. Εγώ έχω πολύ καιρό να πάω. Ξέρω οτι μαζεύονται Σάββατο 17.00.

[g_f]

18 minutes ago, fsbmaniac said:

Είσαι τυχερός πολύ ! Έχω να σου πώ παραδέιγματα πολύ σκάρτα που οδήγησαν φίλους κατα 90% και 10% φίλες στα χάπια. Όποιος νομίζει πως ξέρει τον/την σύντροφό του στατιστικά αποδεδειγμένα κάνει μεγάλο λάθος. Όποιος δεν φρόντισε να έχει προγαμιαίο συμφωνητικό που να εξασφαλίζει "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ" , έχει πάρει τεράστιο ρίσκο. Ρωτήστε δικηγόρους τί συμβαίνει. Συμβουλευτείτε τα στατιστικά για το τί πιθανά σας περιμένει σε έναν γάμο όταν αυτός ωριμάσει.

Νιώσε τυχερός, ξεκίνα να κάνει πράγματα που σου αρέσουν (Ψάρεμα-φωτογραφία-τρέξιμο-ποδήλατο) , γράψου σε ομάδες πεζοπορίας και κάνε συμμετοχή 2 φορές το μήνα θα γνωρίσεις ωραία ατομάκια. Δοκίμασε τις ομάδες αυτοβελτίωσης με ανάλογα σεμινάρια, θα σε βοηθήσει. Ασχολήσου με την εμφάνιση σου και το ντύσιμό σου, νίωσε ωραία. Πάρε ένα καλό ζευγάρι ακουστικά και ξεκίνα περπάτημα, κάνε καλύτερη διατροφή κτλ. Μην βάζεις σε τόσο δευτερη και τρίτη μοίρα την γυναικέια ερωτική παρέα να το έχεις κατα νού. Απο έδω και πέρα κάνει πραγματικά ότι σου αρέσει χωρίς βιασύνη απλά ζήσε όπως αγαπάς.

Για την πρώτη παράγραφο θεωρώ οτι είσαι λίγο υπερβολικός. Δεν λέω οτι δεν υπάρχουν και αυτά αλλά δεν είναι ο κανόνας. Και θα ήταν πολύ απαισιόδοξο, άδικο και καταθλιπτικό να προσεγγίζουμε κάθε γυναίκα ( και αντιστρόφως τους άντρες οι γυναίκες) με καχυποψία. Άσε που αν όλοι το έβλεπαν έτσι , θα έμεναν όλοι μόνοι. Στο δεύτερο κομμάτι συμφωνούμε.

Επεξ/σία 4 Μαΐου 2023 από g_f

[spectaculator]

10 λεπτά πριν, g_f είπε

...

Σε ευχαριστώ. Κάτι τέτοιο αναζητώ...κάποιο χόμπι, δραστηριότητα γενικά κάτι που θα με ενδιαφέρει και θα με κάνει χαρούμενο και θα μου κινήσει το ενδιαφέρον. Θεωρώ οτι είναι πολύ σημαντικό και για τον μικρό να με δεί χαρούμενο και οτι φροντίζω τον εαυτό μου. Ωραία είναι η τελευταία σου φράση, αλλά μου φαίνεται τόσο δύσκολή τώρα. Δεν είναι οτι δεν έχουμε σχέσεις. Απλά είναι τυπικές και ήρεμες. Η πίκρα όμως παραμένει. Δεν γίνεται όμως διαφορετικά ( εννοώ να μην είναι έστω και τυπικά καλές) αν θέλουμε να μεγαλώσει ένα υγιές παιδί.

...

Πνίξε την πίκρα! Προσποιήσου γι' αρχή πως δεν τρέχει μια. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Το ίδιο θα κάνει και η άλλη και όλα θα κυλήσουν προς το καλύτερο γρήγορα. Επίσης κακώς σκέφτεσαι με γνώμονα το παιδί. Όταν εσείς θα είστε ισορροπημένοι το παιδί θα είναι στα καλύτερά του. Όσο θα καταλαβαίνει πως κάτι δεν κάθεται καλά, τόσο αρνητικά θα το επηρεάζει.