Ρεμπέτικα και παλιά ελληνικά λαϊκά τραγούδια

[JennyP]

Μια χαρά τα λέει ο άνθρωπος 😄

 

[papoys1]

τεράστιο σουξέ την εποχή του JennyP

[JennyP]

14 ώρες πριν, papoys1 είπε

τεράστιο σουξέ την εποχή του JennyP

Το φαντάζομαι. Εγώ δεν το ήξερα αυτό το τραγούδι. Το ανάρτησα τώρα που το άκουσα πρώτη φορά. Μου αρέσει όμως. 😊

[papoys1]

1 ώρα πριν, JennyP είπε

Το φαντάζομαι. Εγώ δεν το ήξερα αυτό το τραγούδι. Το ανάρτησα τώρα που το άκουσα πρώτη φορά. Μου αρέσει όμως. 😊

Φαντάσου όμως πόσο μπροστά ήταν ο Κερμανίδης🤣

[JennyP]

Να μην ξεχνάμε και τα δικά μας....😊

Εδώ δίνουμε βάση στους στίχους. Μιλάμε για "προστυχιά"... όχι παίξε γέλασε! 😄

"Κι αν εσύ νιώθεις μεγάλη ερημιά

το ντιβάνι αν θες να μοιραστούμε" 😉  'Ετσι μπράβο!

"Το ντιβάνι το φτωχό μου

είναι χρόνια ορφανό                                   .... χμμμμ.... μάλιστα...

μα αν γείρεις στο πλευρό μου

ίσως πάψεις να πονάς και να πονώ".  😉   Τό μόνο σίγουρο. 😄

"Κάποιος έρωτας παλιός κάποιο καιρό

τη χαρά μου κα τα όνειρά μου πήρε              ...κοινώς τον χώρησε

Μα κι αν εσύ έχεις τον ίδιο τον καημό

στο ορφανόμ ου το ντιβάνι έλα γείρε"        ... έλα να τους δείξουμε εμείς, που μας παράτησαν. 😄

 

Μπορεί να έκανα χιούμορ παραπάνω, αλλά οι στίχοι εκφράζουν αξιοπρέπεια και δεν ευτελίζουν τη συνύπαρξη σε οποιαδήποτε μορφή!

Εκπληκτικός ο Κώστας Βίρβος και πολύ αγαπημένος μου στιχουργός.

Επεξ/σία 26 Οκτωβρίου 2024 από JennyP

[JennyP]

 

[thebest201]

Προσωπικά δεν είμαι τόσο του ρεμπέτικου, αλλά πολλά έχουν γράψει ιστορία. Από λαϊκά μου αρέσουν πολύ όσα έγραφε ο Τάκης Μουσαφίρης, γιατί συνήθως έχουν μια "ατάκα" μέσα και μου αρέσει και αυτή η αίσθηση των μπουζουκιών 80s, χωρίς να έχω ζήσει εκείνη την εποχή. Τελευταία, επειδή έπαιζε η σειρά "Αυτή η νύχτα μένει" έψαξα τέτοιου είδους κομμάτια (μπαλάντες, ζεϊμπέκικα, τσιφτετέλια) από δεκαετίες 70-80.

[JennyP]

3 ώρες πριν, thebest201 είπε

Προσωπικά δεν είμαι τόσο του ρεμπέτικου, αλλά πολλά έχουν γράψει ιστορία. Από λαϊκά μου αρέσουν πολύ όσα έγραφε ο Τάκης Μουσαφίρης, γιατί συνήθως έχουν μια "ατάκα" μέσα και μου αρέσει και αυτή η αίσθηση των μπουζουκιών 80s, χωρίς να έχω ζήσει εκείνη την εποχή. Τελευταία, επειδή έπαιζε η σειρά "Αυτή η νύχτα μένει" έψαξα τέτοιου είδους κομμάτια (μπαλάντες, ζεϊμπέκικα, τσιφτετέλια) από δεκαετίες 70-80.

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ δεν ήμουν του λαϊκού τραγουδιού και του ρεμπέτικου ώσπου ασχολήθηκα με το μπουζούκι και έψαξα την ιστορία του. Μαζί με την ιστορία του οργάνου έμαθα και την ιστορία της ρεμπέτικης μουσικής και των δημιουργών της όπως επίσης και της ελληνικής λαϊκής μουσικής την οποία σνόμπαρα! 

Τώρα πλέον όχι μόνο έχω καταλάβει πόσο λάθος ήμουν αλλά έχω μάθει να εκτιμώ και να αγαπώ τα είδη αυτά (ρεμπέτικο, λαϊκό ακόμη και παραδοσιακή μουσική, νησιώτικα, θρακιώτικα κ.α.). Κρύβουν μέσα τους μεγάλη ομορφιά! Οι στίχοι, σχεδόν ποίηση, με έντονο λυρισμό, εκφράζουν βαθιά συναισθήματα, έρωτα και αγάπης (κάτι που σήμερα δεν νομίζω ότι βρίσκουμε).  Μιλούν για φτώχεια αλλά με αξιοπρέπεια, κακουχίες, φυλακή, μετανάστευση και μέσω αυτών των τραγουδιών έχω συμπονέσει τους ανθρώπους αυτούς και τις δυσκολίες της εποχής τους, όπως κι έχω εκτιμήσει τα δικά μας χρόνια που δεν έχουμε περάσει καμία δυσκολία. 

Αθάνατα τραγούδια! Ειλικρινά σε προτρέπω να ψάξεις ακόμη και νωρίτερα από 70-80. 

Και για καλή αρχή, όριστε ένα τραγούδι κόσμημα από τον τρισμέγιστο Βαμβακάρη!

 

[BadIndian]

Άλλο Ρεμπέτικο τραγούδι κι εντελώς άλλο το παλιό λαϊκό. Κάποιοι είναι προφανές πως τελούν σε σύγχυση αναφορικά με το ρεμπέτικο. Ολόκληρη εποχή, ολόκληρη πραγματεία και διατριβή πάνω στο ρεμπέτικα τραγούδια, αλλά όχι! Ακόμα το μπερδεύουμε με το παλιό λαϊκό... 14 σελίδες κι ανάθεμα με, αν 2-3 ξέρουν τι εστί ρεμπέτικο τραγούδι. Το βιβλίο του Πετρόπουλου το έχει διαβάσει κανείς;  Η νηματοθέτρια είναι σε άλλους κόσμους... λαϊκούς. Αλλά ok. Δύσκολο το ρεμπέτικο τραγούδι. Ποιος έκατσε να διαβάσει βιβλίο 500 σελίδες ή έστω ραδιοφωνικές εκπομπές σχετικές με το είδος....; Ρίξε μωρέ ένα Καζαντζίδη και όλα θα πάνε καλά.... 

Aπορώ γιατί συμμετέχω και δε βάζω κανέναν Αντύπα....; Παλιός λαϊκός είναι και αυτός... 

 

[JennyP]

17 ώρες πριν, BadIndian είπε

Άλλο Ρεμπέτικο τραγούδι κι εντελώς άλλο το παλιό λαϊκό. Κάποιοι είναι προφανές πως τελούν σε σύγχυση αναφορικά με το ρεμπέτικο. Ολόκληρη εποχή, ολόκληρη πραγματεία και διατριβή πάνω στο ρεμπέτικα τραγούδια, αλλά όχι! Ακόμα το μπερδεύουμε με το παλιό λαϊκό... 14 σελίδες κι ανάθεμα με, αν 2-3 ξέρουν τι εστί ρεμπέτικο τραγούδι. Το βιβλίο του Πετρόπουλου το έχει διαβάσει κανείς;  Η νηματοθέτρια είναι σε άλλους κόσμους... λαϊκούς. Αλλά ok. Δύσκολο το ρεμπέτικο τραγούδι. Ποιος έκατσε να διαβάσει βιβλίο 500 σελίδες ή έστω ραδιοφωνικές εκπομπές σχετικές με το είδος....; Ρίξε μωρέ ένα Καζαντζίδη και όλα θα πάνε καλά.... 

Aπορώ γιατί συμμετέχω και δε βάζω κανέναν Αντύπα....; Παλιός λαϊκός είναι και αυτός... 

 

Έβαλα κυπελάκι για το τραγούδι που μου αρέσει. 

Καταρχάς να πω ως νηματοθέτρια 😊 ότι ο τίτλος και το περιεχόμενο είναι ρεμπέτικα ΚΑΙ παλιά λαϊκά τραγούδια.  'Εχω μάθει να μην απαξιώνω μουσικά είδη εκτός από κάποια "ακραία" κατά την προσωπική μου εκτίμηση φυσικά. Εγώ προσωπικά το ρεμπέτικο το λατρεύω για πολλούς λόγους. Περίμενα και περιμένω να αναρτούν και άλλα μέλη κομμάτια και ειλικρινά χάρηκα με την επιλογή σου. Αναστάσης Δέλιος, λοιπόν... δύσκολος! Τέλος πάντων. 

Υ.Γ. Αισθάνομαι ότι είσαι πολύ αυστηρός με τους ανθρώπους. Δεν ξέρεις τι γνωρίζουν, τι έχουν διαβάσει και απλά εικάζεις. Στο τέλος της γραφής ο κάθε καλλιτέχνης έχει βάλει το δικό του λιθαράκι στην ιστορία της μουσικής.

Επεξ/σία 27 Οκτωβρίου 2024 από JennyP

[Επισκέπτης]

ΣΟΥ'ΧΕΙ ΛΑΧΕΙ, 1932, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ!!!!

 

[JennyP]

 

[Επισκέπτης]

...

 

[BadIndian]

Καλημέρα σε όλους και χρόνια πολλά!

Να διευκρινίσω καταρχήν, ότι δεν έχω καμία διάθεση αντιπαράθεσης με κανέναν. Συνεπώς, αφενός θα μου επιτρέψετε να σας απευθυνθώ στον πληθυντικό (της ευγένειας) και αφετέρου να επισημάνω για άλλη μια φορά, πως η θέση μου είναι, ότι κακώς συγχέονται τα ρεμπέτικά τραγούδια, τα οποία αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας και κουβαλούν μια πολύ βαριά Ιστορία, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα δε με τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, το κοινωνικό περιθώριο, τη φυλακή και πολλά άλλα, που θα μπορούσα ν' αναφέρω, με τα λαϊκά τραγούδια (ελαφριά ή και βαριά). Προφανώς και έχετε κάθε δικαίωμα να τα βάζετε στο ίδιο σακούλι/νήμα, αλλά είναι εμφανής η τάση προς το λαϊκό και αυτή ήταν η διαπίστωση, την οποία έκανα, έστω και με αυστηρό ύφος, το οποίο θα το δεχτώ για λόγους οικονομίας της συζήτησης και μόνο. Αν είναι να γράφουμε και να σχολιάζουμε, προσωπικά θα προτιμούσα να ξεχωρίζουμε τα δύο είδη, καθώς όπως είπα τα ρεμπέτικα τραγούδια έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης, βιβλίων, εκπομπών και έρευνας, ακριβώς επειδή αποτελούν ένα ξεχασμένο μουσικό θησαυρό. Εννοείται πως και ο υποφαινόμενος αρέσκεται στα λαϊκά τραγούδια και επ' ουδενί δεν τα απαξίωσα. Δεν θεωρώ όμως, πως χρήζουν ιδιαίτερου σχολιασμού και εξ αυτού του λόγου δεν είμαι πεπεισμένος για το εγχείρημα σας. Ωστόσο καλά κάνετε από πλευράς σας και αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα να τα "μπλέξετε" στο νήμα σας, όπως επιθυμείτε, ασχέτως της γνώμης, που μπορεί να έχει ο καθένας. 

Εκτιμώ ωστόσο την ευγενέστατη απάντηση σας και θα συμπληρώσω, ότι ο Ανέστης Δελιάς (Αναστάσιος Δέλλιος το πραγματικό του όνομα και γνωστός ως "Αρτέμης" στην πιάτσα) ανήκε στην ξακουστή Τετράς του Πειραιά, μαζί με τους Βαμβακάρη, Μπάτη και Παγιουμτζή. Θεωρούνταν ως ο πιο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και σύμφωνα με την αναφορά του Πετρόπουλου, τούτο συνέβαινε ακριβώς επειδή είχε υπέροχη "ρώγα" (μην πάει ο νους σας στο πονηρό) και αναφέρεται στο σημείο του καρπού στο χέρι, το οποίο διευκόλυνε το παίξιμο του. Υπήρξε όμως η πιο τραγική φιγούρα εξ αυτών, αφού ουδέποτε κατάφερε να ξεπεράσει την έξη του για τα ναρκωτικά και τις γυναίκες και όπως είχε αναφέρει προφητικά στο τραγούδι του "Ο πόνος του πρεζάκια", πέθανε στους δρόμους το 1944 σε ηλικία μόλις 32 ετών. Με αφορμή λοιπόν το προαναφερόμενο μπλέξιμο ρεμπέτικου και λαϊκού, θα κάνω μια ανάρτηση ακόμα, με το παρακάτω τραγούδι, σε πρώτη εκτέλεση (1928, η δεύτερη την ίδια χρονιά ανήκει στον Α. Νταλγκά) από τον εβραίο ονόματι Πολ (Λεοπόλδος Γαδ, για τον οποίο ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν), που οι περισσότεροι γνωρίζουν πλέον, ως λαϊκό άσμα του Χρηστάκη, ενώ αποτελεί μια από τις πολλές ανώνυμες δημιουργίες του κόσμου του ρεμπέτικου. Είναι βέβαιο, πως το λαϊκό χρωστά πολλά στο ρεμπέτικο κι όχι το αντίστροφο. Μάλλον για αυτό με "ενοχλεί", αν προτιμάτε, όταν μπαίνουν στο ίδιο mixer... Θα το αφήσω όμως εδώ και θα ευχηθώ καλή συνέχεια σε όλους. 

Υ.Γ. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο "μου αρέσουν τα ρεμπέτικα" και στο έχω κάποιες, έστω και θεμελιώδεις γνώσεις πάνω στο είδος. Το ρεμπέτικο δεν ήταν απλώς μουσική. Υπήρξε στάση και τρόπος ζωής και έχει ήδη μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Το συγκεκριμένο είδος λοιπόν δεν έβαλε απλώς το λιθαράκι του, αλλά τα θεμέλια στη σύγχρονη ελληνική μουσική και ακόμα και σήμερα αποτελεί επιρροή καλλιτεχνών κάθε είδους. Απολογούμαι αν το ύφος μου σας φάνηκε αυστηρό, αλλά δεν νομίζω πως έθιξα κάποιον συγκεκριμένα, ούτε πως το προσωποποίησα σε εσάς ως νηματοθέτρια. Απλώς διαπίστωσα μετά από 14 σελίδες την ροπή σας στο λαϊκό, χωρίς φυσικά να είναι μεμπτό κάτι τέτοιο (για τα γούστα δεν είναι σώφρον να διαφωνούμε). Όπως είπα το κλείνω εδώ. Θα χαρώ αν το "δηκτικό" μου σχόλιο αποτελέσει αφορμή για επαναφορά στα ρεμπέτικα, με πολύτιμες πληροφορίες και σχολιασμό και θα σας παρακολουθώ διακριτικά. Να είστε βέβαιοι πως από μέρους μου υπάρχει ειλικρινής διάθεση συνεισφοράς στο μέτρο του δυνατού, τουλάχιστον όσον αφορά τα ρεμπέτικα τραγούδια.

[JennyP]

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!