Ιατρική στα γεράματα, γίνεται;

[JeanValjean]

Καλησπέρα φίλοι μου. Το τελευταίο διάστημα με προβληματίζει ένα ζήτημα και θα ήθελα την άποψη σας και ακόμη καλύτερα αν υπάρχει κάποιος- που έχει αντίστοιχη εμπειρία, να πει δυο πράγματα. Τα τελευταία χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας οικείου προσώπου, έχω συνεχή επαφή με τα νοσοκομεία, ανά διαστήματα και καθημερινά. Αυτό με έκανε ο αρχικός θαυμασμός μου για το λειτούργημα αυτό να μετατραπεί σε πραγματική αγάπη, σε σημείο να μελετάω διάφορα πάνω στην ιατρική. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω ως επάγγελμα καθώς από μικρός ήθελα άλλο, τελείως άσχετο αντικείμενο, κάτι το οποίο ακολούθησα και τα τελευταία χρόνια έχω ιδρύσει δική μου εταιρία στο αντικείμενο αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς γύρω από την ιατρική. Όχι για το "κύρος", καθώς δεν έχω τέτοια ανάγκη, αλλά για την πραγματική προσφορά, για την επιστήμη καθεαυτή. Πολλές άλλες σκέψεις όμως με αποθαρρύνουν. Όπως ότι είμαι 29 ετών, συν κάνα δυο χρόνια στην καλύτερη για μια σωστή προετοιμασία για να καταφέρεις να μπεις, και άντε μπήκες, μέχρι να τελειώσεις ειδικότητες κλπ, φοβάμαι ότι θα είμαι αρκετά μεγάλος. Επίσης πως δεν έχω background θετικών επιστημών, θεωρώ πως είναι αποτρεπτικό. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό κάποιος στην ηλικία μου, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στην ιατρική; Όποια άποψη ευπρόσδεκτη και ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. 

[Aggeluska]

Αυτό που ρωτάς έχει ξανά ερωτηθεί πάρα πολλές φορές στο insomnia. Εάν κάνεις μια αναζήτηση θα το βρεις. Για να αλλάξεις καριέρα σε μια ηλικία που πιθανώς να έχεις ενοίκια να τρέχουν, υποχρεώσεις κλπ, θα πρέπει σίγουρα να έχεις εξασφαλίσει ότι θα έχεις χρήματα στην άκρη αρκετά για όλη την περίοδο των σπουδών σου και μέχρι να ξανά βγεις στην αγορά εργασίας, πλέον με το νέο σου επάγγελμα. Στην περίπτωση της ιατρικής, αυτό που λένε άτομα του κλάδου και σε άλλα σχετικά ερωτήματα στο ινσομνια, είναι τα 10 χρόνια. 

 

Μετά αυτό που πρέπει να σκεφτείς είναι οι συνθήκες εργασίας, τα χρήματα που θα λαμβάνεις κλπ. Πχ είσαι διατεθειμένος να δουλεύεις βράδια, αργίες κλπ; Τώρα που έχεις δικιά σου εταιρία ίσως παίρνεις περισσότερα χρήματα, είσαι διατεθειμένος σαν γιατρός να παρεις λιγότερα; (Τουλάχιστον στην αρχή)

Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να σε αποθαρρύνω. Απλα θέλω να δω αν έχεις σκεφτείς όλες τις παραμέτρους. 

[JeanValjean]

Καλημέρα και ευχαριστώ για την απάντηση. Η αλήθεια είναι πως είμαι καινούργιος στο φόρουμ, οπότε δεν έψαξα για προηγούμενες συζητήσεις. Το οικονομικό κομμάτι δεν με αγχώνει τόσο, καθώς η εταιρία δεν θα σταματήσει να λειτουργεί ακόμη και αν μπω στην ιατρική, οπότε θα μου εξασφαλίζει ένα καλό εισόδημα. Όσο για βάρδιες, αργίες κλπ, δούλεψα συνολικά 5 χρόνια και κυρίως βράδυ ως φοιτητής, οπότε έχω εμπειρία και άντεξα σε μια δουλειά τότε που δεν με ενδιέφερε, οπότε δεν με αγχώνει αυτό. Εμένα το κυριότερο άγχος είναι αν μπορείς σε μια μεγάλη ηλικία, όπως στα 40 που είπες, να σταθείς αντάξιος των προσδοκιών που έχει ένα τέτοιο λειτούργημα. 

[Aggeluska]

Δεν το γνωρίζω αυτό γιατί δεν είμαι γιατρός. Ψάξε καλύτερα να μιλήσεις με κάποιον που είναι στο επάγγελμα να σου πει μια γνώμη. Σίγουρα στα άλλα posts θα έχουν απαντήσει κάποιοι από τον κλάδο. Λογικά θα μπορέσουν να σου λύσουν τέτοιες απορίες. 

[vamvakoolas]

9 ώρες πριν, JeanValjean είπε

Καλησπέρα φίλοι μου. Το τελευταίο διάστημα με προβληματίζει ένα ζήτημα και θα ήθελα την άποψη σας και ακόμη καλύτερα αν υπάρχει κάποιος- που έχει αντίστοιχη εμπειρία, να πει δυο πράγματα. Τα τελευταία χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας οικείου προσώπου, έχω συνεχή επαφή με τα νοσοκομεία, ανά διαστήματα και καθημερινά. Αυτό με έκανε ο αρχικός θαυμασμός μου για το λειτούργημα αυτό να μετατραπεί σε πραγματική αγάπη, σε σημείο να μελετάω διάφορα πάνω στην ιατρική. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω ως επάγγελμα καθώς από μικρός ήθελα άλλο, τελείως άσχετο αντικείμενο, κάτι το οποίο ακολούθησα και τα τελευταία χρόνια έχω ιδρύσει δική μου εταιρία στο αντικείμενο αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς γύρω από την ιατρική. Όχι για το "κύρος", καθώς δεν έχω τέτοια ανάγκη, αλλά για την πραγματική προσφορά, για την επιστήμη καθεαυτή. Πολλές άλλες σκέψεις όμως με αποθαρρύνουν. Όπως ότι είμαι 29 ετών, συν κάνα δυο χρόνια στην καλύτερη για μια σωστή προετοιμασία για να καταφέρεις να μπεις, και άντε μπήκες, μέχρι να τελειώσεις ειδικότητες κλπ, φοβάμαι ότι θα είμαι αρκετά μεγάλος. Επίσης πως δεν έχω background θετικών επιστημών, θεωρώ πως είναι αποτρεπτικό. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό κάποιος στην ηλικία μου, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στην ιατρική; Όποια άποψη ευπρόσδεκτη και ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. 

χωρις να θελω να στο χαλασω αν θες να προσφερεις μπορεις να πας και νοσοκομο, κοινωνικος λειτουργος ή αλλα παραιατρικα επαγγελματα. Αντε και το πρωτο χρονο ιατρικη να τη παλεψεις, μετα που θα αρχιζουν τα ζορια, εργαστηρια (δεν υπαρχουν ριμοτ στην ιατρικη) και οι εξετασεις (που πρεπει να καλυψεις ...πολλα κιλα βιβλιων) πως θα τη βγαλεις; Και εγω ξερω φοιτητες ιατρικης που δουλευαν αλλα στο τελος αντι να γινουν ιατροι συνεχισαν σε αυτο που δουλευαν ή αλλοι να ρωτανε πια ειναι η "ευκολη ειδικοτητα" μπας και τελειωσουν....

Μη ξεχναμε οτι πρεπει να εχεις και δυνατα συκωτια (νεκροτομες/ανατομια κτλ) που ολοι δεν εχουν..

[JeanValjean]

2 ώρες πριν, Aggeluska είπε

Δεν το γνωρίζω αυτό γιατί δεν είμαι γιατρός. Ψάξε καλύτερα να μιλήσεις με κάποιον που είναι στο επάγγελμα να σου πει μια γνώμη. Σίγουρα στα άλλα posts θα έχουν απαντήσει κάποιοι από τον κλάδο. Λογικά θα μπορέσουν να σου λύσουν τέτοιες απορίες. 

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου 😊

1 ώρα πριν, vamvakoolas είπε

χωρις να θελω να στο χαλασω αν θες να προσφερεις μπορεις να πας και νοσοκομο, κοινωνικος λειτουργος ή αλλα παραιατρικα επαγγελματα. Αντε και το πρωτο χρονο ιατρικη να τη παλεψεις, μετα που θα αρχιζουν τα ζορια, εργαστηρια (δεν υπαρχουν ριμοτ στην ιατρικη) και οι εξετασεις (που πρεπει να καλυψεις ...πολλα κιλα βιβλιων) πως θα τη βγαλεις; Και εγω ξερω φοιτητες ιατρικης που δουλευαν αλλα στο τελος αντι να γινουν ιατροι συνεχισαν σε αυτο που δουλευαν ή αλλοι να ρωτανε πια ειναι η "ευκολη ειδικοτητα" μπας και τελειωσουν....

Μη ξεχναμε οτι πρεπει να εχεις και δυνατα συκωτια (νεκροτομες/ανατομια κτλ) που ολοι δεν εχουν..

Δεν μου το χαλάς. Για αυτό ζήτησα γνώμες εξάλλου και σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Προφανώς κι εγώ έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι ίσως δεν είναι καλή ιδέα. Διάβασμα, εργαστήρια κλπ δεν με απασχολούν, καθώς θα παρακολουθώ κανονικά τα πάντα, αφού έχω την δυνατότητα να μην δουλεύω. Το κυριότερο άγχος μου είναι αν ένας άνθρωπος μπορεί να προσφέρει σε μεγάλη ηλικία σε αυτό το αντικείμενο. 

[FilipposMD]

10 λεπτά πριν, JeanValjean είπε

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου 😊

Δεν μου το χαλάς. Για αυτό ζήτησα γνώμες εξάλλου και σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Προφανώς κι εγώ έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι ίσως δεν είναι καλή ιδέα. Διάβασμα, εργαστήρια κλπ δεν με απασχολούν, καθώς θα παρακολουθώ κανονικά τα πάντα, αφού έχω την δυνατότητα να μην δουλεύω. Το κυριότερο άγχος μου είναι αν ένας άνθρωπος μπορεί να προσφέρει σε μεγάλη ηλικία σε αυτό το αντικείμενο. 

Φυσικά και μπορεί να προσφέρει. Αν πεις ότι θα τελειώσεις ειδικότητα γύρω στα 40 ή λίγο μετά έχεις τουλάχιστον 25 χρόνια καριέρας μπροστά σου. Άσε που πολλοί γιατροί κάνουν ιατρείο μέχρι τα 70-75 τους.

Πάντως όντως έχει συζητηθεί πολλές φορές το θέμα εδώ και υπάρχουν σελίδες επί σελίδων. Κάνε αναζήτηση για "ιατρική" σε αυτό το forum και θα βρεις διάφορα threads με εκτενείς συζητήσεις. Μερικά είναι ακριβώς πάνω στο ερώτημα που έθεσες, δηλαδή ιατρική σε σχετικά μεγάλη ηλικία.

[tasanton]

Ας δούμε το βασικό σενάριο:

Είσαι 29, άντε να προετοιμαστείς και να περάσεις σε σχολή στα 31. Υπολόγισε 10-12 χρόνια για σπουδές, ειδικότητα, πρακτική, αγροτικό, κλπ.

Άρα θα βγεις ιατρός στα 41-43. Δεν είναι τόσο τρελό (πολλοί π.χ. βγαίνουν στα 35) ηλικιακά, εξαρτάται βέβαια και τι ειδικότητα θα πάρεις, αλλά και τι "προσδόκιμο" θα ήθελες να έχεις (μέχρι να μην μπορείς να ασκείς το επάγγελμα).

Από αυτά που γράφεις, προσωπική μου γνώμη είναι να προχωρήσεις. Αφού το θες και το βλέπεις ιδεαλιστικά, έχεις λυμένο το οικονομικό για τα χρόνια σπουδών, βεβαίως και κάντο. Στην τελική, αν στη διαδρομή αλλάξεις γνώμη, τι είχες τι έχασες.

[forgotten]

ο αδερφος μου ειναι ιατρικη πρωτο ετος με ηλικια εισδοχης του 24 χρονων, φυσικα υπαρχουν οι γονεις μου απο πισω και τον σπονσαρουν για αυτο του το εγχειρημα ειδαλως το κοστος θα ταν απαγορευτικο.

αν εχεις οικονομικη ευχερεια και ορεξη απο μενα δεν αποτελει απαγορευτικο παραγοντα η ηλικια.

[JeanValjean]

Αλήθεια σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας για τον χρόνο σας, πολύτιμη η βοήθειά σας. 

[xgol]

12 ώρες πριν, JeanValjean είπε

Καλησπέρα φίλοι μου. Το τελευταίο διάστημα με προβληματίζει ένα ζήτημα και θα ήθελα την άποψη σας και ακόμη καλύτερα αν υπάρχει κάποιος- που έχει αντίστοιχη εμπειρία, να πει δυο πράγματα. Τα τελευταία χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας οικείου προσώπου, έχω συνεχή επαφή με τα νοσοκομεία, ανά διαστήματα και καθημερινά. Αυτό με έκανε ο αρχικός θαυμασμός μου για το λειτούργημα αυτό να μετατραπεί σε πραγματική αγάπη, σε σημείο να μελετάω διάφορα πάνω στην ιατρική. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω ως επάγγελμα καθώς από μικρός ήθελα άλλο, τελείως άσχετο αντικείμενο, κάτι το οποίο ακολούθησα και τα τελευταία χρόνια έχω ιδρύσει δική μου εταιρία στο αντικείμενο αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς γύρω από την ιατρική. Όχι για το "κύρος", καθώς δεν έχω τέτοια ανάγκη, αλλά για την πραγματική προσφορά, για την επιστήμη καθεαυτή. Πολλές άλλες σκέψεις όμως με αποθαρρύνουν. Όπως ότι είμαι 29 ετών, συν κάνα δυο χρόνια στην καλύτερη για μια σωστή προετοιμασία για να καταφέρεις να μπεις, και άντε μπήκες, μέχρι να τελειώσεις ειδικότητες κλπ, φοβάμαι ότι θα είμαι αρκετά μεγάλος. Επίσης πως δεν έχω background θετικών επιστημών, θεωρώ πως είναι αποτρεπτικό. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό κάποιος στην ηλικία μου, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στην ιατρική; Όποια άποψη ευπρόσδεκτη και ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. 

Με μονο αποτρεπτικο ισως, τις χειρουργικες ειδικοτητες, δε βλεπω κανενα λογο να μην το καταφερεις. 

[-Dimitris-]

 

3 ώρες πριν, tasanton είπε

Είσαι 29, άντε να προετοιμαστείς και να περάσεις σε σχολή στα 31. Υπολόγισε 10-12 χρόνια για σπουδές, ειδικότητα, πρακτική, αγροτικό, κλπ.

Άρα θα βγεις ιατρός στα 41-43.

6 χρόνια είναι η σχολή (4 αν δώσει κατατακτήριες και είναι απόφοιτος ορισμένων σχολών). Ειδικότητα και αγροτικό είναι εργασία επι πληρωμή. Με δεδομένο οτι περάσει στη σχολή στα 32, στα 38 μπορεί να εργάζεται κανονικά.

Που τα βγάζετε απο το μυαλό σας τέτοια νούμερα; Αν με το ''σπουδές'' εννοείς διάβασμα, τότε λυπάμαι που στο χαλάω αλλά ένας ιατρός διαβάζει μέχρι να βγει στη σύνταξη. 

@JeanValjean Αν δεν έχεις οικονομικό θέμα να σε τραβάει κάτω κατά τη διάρκεια των σπουδών, go for it. Είχα συμφοιτητή που ήταν 45 στο 6ο έτος. Τώρα κάνει γενική ιατρική και είναι πιο άνετος απο διάφορους που τον αποθάρρυναν παλαιότερα.

[tasanton]

1 ώρα πριν, -Dimitris- είπε

 

6 χρόνια είναι η σχολή (4 αν δώσει κατατακτήριες και είναι απόφοιτος ορισμένων σχολών). Ειδικότητα και αγροτικό είναι εργασία επι πληρωμή. Με δεδομένο οτι περάσει στη σχολή στα 32, στα 38 μπορεί να εργάζεται κανονικά.

Αν εννοείς ότι ένας άρτι αποφοιτήσαντας ιατρός, χωρίς να έχει πάρει ειδικότητα θεωρείται έτοιμος για εργασία (όχι με την τυπική έννοια όπως λες), πάω πάσο. Εγώ του ανέλυσα ένα σενάριο ώστε να θεωρείται έτοιμος και σχετικά έμπειρος, έχοντας ξεμπερδέψει και με αγροτικό.

Τελικά όμως στην ίδια προτροπή φτάνουμε προς το φίλο, οπότε αχρείαστες οι ενστάσεις..

[thetiesthatbind]

17 ώρες πριν, JeanValjean είπε

Καλησπέρα φίλοι μου. Το τελευταίο διάστημα με προβληματίζει ένα ζήτημα και θα ήθελα την άποψη σας και ακόμη καλύτερα αν υπάρχει κάποιος- που έχει αντίστοιχη εμπειρία, να πει δυο πράγματα. Τα τελευταία χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας οικείου προσώπου, έχω συνεχή επαφή με τα νοσοκομεία, ανά διαστήματα και καθημερινά. Αυτό με έκανε ο αρχικός θαυμασμός μου για το λειτούργημα αυτό να μετατραπεί σε πραγματική αγάπη, σε σημείο να μελετάω διάφορα πάνω στην ιατρική. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ να το ακολουθήσω ως επάγγελμα καθώς από μικρός ήθελα άλλο, τελείως άσχετο αντικείμενο, κάτι το οποίο ακολούθησα και τα τελευταία χρόνια έχω ιδρύσει δική μου εταιρία στο αντικείμενο αυτό. Το τελευταίο διάστημα όμως η σκέψη μου γυρνάει συνεχώς γύρω από την ιατρική. Όχι για το "κύρος", καθώς δεν έχω τέτοια ανάγκη, αλλά για την πραγματική προσφορά, για την επιστήμη καθεαυτή. Πολλές άλλες σκέψεις όμως με αποθαρρύνουν. Όπως ότι είμαι 29 ετών, συν κάνα δυο χρόνια στην καλύτερη για μια σωστή προετοιμασία για να καταφέρεις να μπεις, και άντε μπήκες, μέχρι να τελειώσεις ειδικότητες κλπ, φοβάμαι ότι θα είμαι αρκετά μεγάλος. Επίσης πως δεν έχω background θετικών επιστημών, θεωρώ πως είναι αποτρεπτικό. Θεωρείτε ότι είναι εφικτό κάποιος στην ηλικία μου, να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στην ιατρική; Όποια άποψη ευπρόσδεκτη και ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας. 

Αν δεν εχεις υπόβαθρο θετικών επιστημών θα ζοριστείς πολύ ακόμη και με τα φροντιστηρια που θα κανεις για κατατακτήριες. Αν εχεις ορεξη και χρονο ομως, go for it! Από την ώρα που θα πάρεις πτυχιο θα αρχισεις να πληρώνεσαι απο το νοσοκομειο που θα αρχισεις να δουλευεις για ειδικοτητα.

[-Dimitris-]

 

1 ώρα πριν, tasanton είπε

Αν εννοείς ότι ένας άρτι αποφοιτήσαντας ιατρός, χωρίς να έχει πάρει ειδικότητα θεωρείται έτοιμος για εργασία (όχι με την τυπική έννοια όπως λες), πάω πάσο.

Οι σπουδές είναι 6 χρόνια απο εκεί και πέρα έχεις άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Εργάζεσαι με μισθό, ένσημα και ασφάλιση. Μπορείς να ανοίξεις ιατρείο άνευ ειδικότητας αν επιθυμείς.
Αν εννοείς την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας ως σπουδές, τότε στο κεφάλι σου όλες οι σχολές είναι 10ετείς.

Η παράφραση δε σε βοηθάει.