Αξίζει να κάνω 2ο πτυχίο;

[Maria_P_]

Εδώ και καιρό προβληματίζομαι σχετικά με το τι επάγγελμα θα ακολουθήσω. Βρίσκομαι στο τελευταίο έτος στο Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Προς το παρόν δε χρωστάω κανένα μάθημα και πολύ πιθανόν να ολοκληρώσω τις σπουδές μου σύντομα. Ωστόσο, κατάλαβα ότι δε με ενδιαφέρει αυτή η σχολή. Ούτε η δημοσιογραφία, ούτε το μάρκετινγκ. Πλέον, αντιλήφθηκα ότι αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο τομέας της εκπαίδευσης της αγγλικής γλώσσας. Αλλά φοβάμαι ότι έχω χάσει ήδη 4 χρόνια σπουδάζοντας κάτι που εν τέλει δε με γεμίζει. Πιστεύετε αξίζει να ξοδέψω άλλα 3-4 χρόνια σπουδών (+ 2-3 χρόνια για μεταπτυχιακό) ή θα καταλήξω να παίρνω τρεις κι εξήντα σε ένα φροντιστήριο, ενώ θα μπορούσα να βρω άλλη δουλεία σχετική με το 1ο πτυχίο με καλύτερες αποδοχές; Οι διορισμοί σε σχολείο θεωρείτε ότι είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση;

[yannis27gr]

Ως ιδιοκτήτης φροντιστηρίου, να ξέρεις ότι οι καλοί καθηγητές βγάζουν και καλά χρήματα. Τρεις κι εξήντα παίρνεις αν τόσο αξίζεις ή τόσο νομίζεις ότι αξίζεις και δεν διεκδικεις παραπάνω παρόλο που το αξίζεις.

Επίσης, υπάρχουν τα ιδιαίτερα που αφήνουν καλά λεφτά αν κάνεις σωστές επιλογές.

Σε γενικές γραμμές, επειδή εδώ και πάνω από μια δεκαετία έχει καταργηθεί η δυνατότητα διδασκαλίας με proficiency, οι καθηγητές αγγλικών έχουν αρχίσει να γίνονται ανάρπαστοι -ειδικά οι καλοί.

Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι θα δουλεύεις απογευματινές ώρες και δε θα βλέπεις τα παιδιά σου. Εκτός κι αν διοριστείς βέβαια που είναι το ιδανικό επαγγελματικά.

[Aggeluska]

Αξίζει, ναι. Πάντα αξίζει να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Θα δουλεύεις για 30+ χρόνια στην ζωή σου. Δεν είναι χαμένα χρόνια αυτά που σπούδασες. Δοκίμασες κάτι, δεν σου κάνει, πας να παρακάτω.

Είμαι της άποψης ότι αν είσαι καλή σε αυτό που κάνεις και αν το αγαπάς μια χαρά λεφτά θα βγάζεις.

[Lilith19]

Πέρα από την επαγγελματική αποκατάσταση και τις απολαβές, να λάβεις υπόψιν σου και την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος ως προς τις παιδαγωγικές απαιτήσεις που εμπεριέχει. Η εργασιακή πραγματικότητα του εκπαιδευτικού περιλαμβάνει -εκτός της διδασκαλίας- και τη διαχείριση της συμπεριφοράς των μαθητών, και σε κάποιες περιπτώσεις, και των γονέων. Ενδεχομένως σε ένα φροντιστήριο να μην συναντήσεις ακραία φαινόμενα, αλλά είναι μια παράμετρος που θα πρέπει να την σκεφτείς προτού πάρεις αυτήν την απόφαση. 

[velociraptoras]

Στις 25/11/2022 στις 5:43 ΜΜ, Maria_P_ είπε

Εδώ και καιρό προβληματίζομαι σχετικά με το τι επάγγελμα θα ακολουθήσω. Βρίσκομαι στο τελευταίο έτος στο Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Προς το παρόν δε χρωστάω κανένα μάθημα και πολύ πιθανόν να ολοκληρώσω τις σπουδές μου σύντομα. Ωστόσο, κατάλαβα ότι δε με ενδιαφέρει αυτή η σχολή. Ούτε η δημοσιογραφία, ούτε το μάρκετινγκ. Πλέον, αντιλήφθηκα ότι αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο τομέας της εκπαίδευσης της αγγλικής γλώσσας. Αλλά φοβάμαι ότι έχω χάσει ήδη 4 χρόνια σπουδάζοντας κάτι που εν τέλει δε με γεμίζει. Πιστεύετε αξίζει να ξοδέψω άλλα 3-4 χρόνια σπουδών (+ 2-3 χρόνια για μεταπτυχιακό) ή θα καταλήξω να παίρνω τρεις κι εξήντα σε ένα φροντιστήριο, ενώ θα μπορούσα να βρω άλλη δουλεία σχετική με το 1ο πτυχίο με καλύτερες αποδοχές; Οι διορισμοί σε σχολείο θεωρείτε ότι είναι τρομερά δύσκολη υπόθεση;

Αν ειναι κάτι που αγαπάς ναι αξίζει και με το παραπάνω. Ξεκινησα δευτερη σχολή στα 33. 

Τωρα για τον τομέα της εκπαίδευσης ευτυχως στα αγγλικά υπάρχει και θα υπάρχει μεγάλη ζητηση, για να διοριστείς σε δημόσιο σχολείο ειναι λιγάκι δυσκολο αλλά μπορείς να εργαστείς σε φροντιστηριο, να ανοιξεις δικό σου φροντιστηριο, να κάνεις ιδιαίτερα μαθηματα, να δουλεψεις σε ιδιωτικό σχολείο, σε πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης, σε ΙΕΚ, σε πανεπιστήμια, με ενήλικές κλπ. Αυτό που λείπει από την αγορά είναι εκπαιδευτικοί ξένων γλωσσων με εξειδικευμένες γνώσεις για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες ή αλλα προβλήματα πχ βαρηκοια, προβλήματα λόγου κλπ  τα οποία δυσκολεύουν την εκμάθηση ξενων γλωσσων με παραδοσιακούς τρόπους διδασκαλίας.