Eurobasket - 2022 - Βερολίνο

[liakinen]

4 ώρες πριν, ilos είπε

Η Εθνική του 2006 είχε τον Γιάννη των Φτωχών (Σκορτσιανίτη) και πήρε αργυρό στο Μουντομπάσκετ. Τώρα αν εννοείς ότι δε θα κερδίζαμε τους Ισπανούς τότε και τον Γιάννη να είχαμε και εγώ συμφωνώ, γιατί δε μας ταίριαζε το στυλάκι τους και μας είχαν διαλύσει στην άμυνα με τα picnrolls τους.

Αν η ομάδα του 2005 κατέβαινε σε αυτό το Ευρωμπάσκετ και χωρίς τον Γιάννη με τις απουσίες που έχουν οι Γάλλοι και οι Σέρβοι, τραίνο θα έπαιρνε το χρυσό. Από ένα παίχτη δε θα έχανε. Δεν έχασε τότε από τον Νοβίτσκι, δε θα έχανε και τώρα από τον Ντοντσιτς. Δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια ευρωπαϊκή ομάδα σαν την Ισπανία της τελευταίας 10ετίας. Άντε μόνο λίγο η Γαλλία του Πάρκερ.

Επειδή μερικοί (δεν αναφέρομαι σε εσένα) δεν μπορούν να κατανοήσουν το νόημα ενός μηνύματος εκτός αν τους το δώσεις έτοιμο στο πιάτο ας το γράψω ξεκάθαρα.

Η ομάδα του 2005 - 2006 ήταν ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Ένα σύνολο που σε όλες τις θέσεις υπήρχε κάποιος να κάνει κάτι και αυτό το κάτι το έκανε από μέτρια έως πολύ καλά. Υπήρχαν παίκτες εργάτες πχ Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής, Φώτσης, Κακιούζης, Ντικούδης και φυσικά ο Σοφοκλής που σαν στοίχημα μας βγήκε τότε σε κάποιους αγώνες. Υπήρχε και ο Λάζαρος που ήταν από τους κορυφαίους το 2005. Όλοι αυτοί είχαν θέση στον θρίαμβο δεν ήταν κομπάρσοι με πρωταγωνιστές μόνο τους κορυφαίους Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη. Θυμηθείτε το τρίποντο που έβαλε ο Χατζηβρέττας με την Βραζιλία και άλλες στιγμές που δεν μου έρχονται τώρα.

Πάμε στον Γιάννη. Μέσα σε ένα τέτοιο οργανωμένο σύνολο (άντε ας γίνω ξανά αιρετικός) που σε τεράστιο βαθμό τον τρόπο παιχνιδιού του τον οφείλει όχι στον Γιαννάκη (σαφέστατα και βοήθησε στην όλη επιτυχία) αλλά στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Πόσοι παίχτες ήταν στον Παναθηναϊκό κορμός την εποχή εκείνη και το Pick and Roll από που το έμαθαν; Αν σε αυτήν την εξίσωση υπήρχε ο Γιάννης με την λάμψη του τώρα που σαν τους περισσότερους αστέρες του ΝΒΑ θέλει - πρέπει να πάρει την μπάλα και οι άλλοι τέσσερις να κοιτάνε τότε συγνώμη αλλά θα παίρναμε τα τέτοια μας τότε και όχι μετάλλια. Η ομάδα είχε και βεντέτες τότε και προσωπικότητες (καμία σχέση με τον Γιάννη που είναι παγκόσμιας εμβέλειας) αλλά την λάμψη τους την είχαν και θα γινόταν μπο@ρδέλο τα αποδυτήρια. Ύστερα όταν μαθαίνεις να παίζεις έτσι συνήθως δεν μπορείς ή τα βρίσκεις σκούρα όταν για κάποιο λόγο αυτό το έτσι δεν μπορεί (ένας τραυματισμός ή καλές άμυνες πάνω του).

Αυτά τα ολίγα. Μακάρι να πάει καλά η Εθνική (δεν περιμένουμε να χάσει για έχουμε να λέμε όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι) αλλά εμένα δεν με πείθει καθόλου. Δηλώνω μόνο ότι δεν έχω δει σχεδόν καθόλου τις άλλες ομάδες (και να ήθελα που θα τις έβλεπα;) και έχω κάποιες ελπίδες ότι δεν θα είναι υψηλό το επίπεδο φέτος.

[ilos]

4 ώρες πριν, Basilhs23___ είπε

Σοφοκλή Σχορτσιανιτη. 

Σχώραμε.😁

[Spiroth]

13 ώρες πριν, liakinen είπε

Επειδή μερικοί (δεν αναφέρομαι σε εσένα) δεν μπορούν να κατανοήσουν το νόημα ενός μηνύματος εκτός αν τους το δώσεις έτοιμο στο πιάτο ας το γράψω ξεκάθαρα.

Η ομάδα του 2005 - 2006 ήταν ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Ένα σύνολο που σε όλες τις θέσεις υπήρχε κάποιος να κάνει κάτι και αυτό το κάτι το έκανε από μέτρια έως πολύ καλά. Υπήρχαν παίκτες εργάτες πχ Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής, Φώτσης, Κακιούζης, Ντικούδης και φυσικά ο Σοφοκλής που σαν στοίχημα μας βγήκε τότε σε κάποιους αγώνες. Υπήρχε και ο Λάζαρος που ήταν από τους κορυφαίους το 2005. Όλοι αυτοί είχαν θέση στον θρίαμβο δεν ήταν κομπάρσοι με πρωταγωνιστές μόνο τους κορυφαίους Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη. Θυμηθείτε το τρίποντο που έβαλε ο Χατζηβρέττας με την Βραζιλία και άλλες στιγμές που δεν μου έρχονται τώρα.

Πάμε στον Γιάννη. Μέσα σε ένα τέτοιο οργανωμένο σύνολο (άντε ας γίνω ξανά αιρετικός) που σε τεράστιο βαθμό τον τρόπο παιχνιδιού του τον οφείλει όχι στον Γιαννάκη (σαφέστατα και βοήθησε στην όλη επιτυχία) αλλά στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Πόσοι παίχτες ήταν στον Παναθηναϊκό κορμός την εποχή εκείνη και το Pick and Roll από που το έμαθαν; Αν σε αυτήν την εξίσωση υπήρχε ο Γιάννης με την λάμψη του τώρα που σαν τους περισσότερους αστέρες του ΝΒΑ θέλει - πρέπει να πάρει την μπάλα και οι άλλοι τέσσερις να κοιτάνε τότε συγνώμη αλλά θα παίρναμε τα τέτοια μας τότε και όχι μετάλλια. Η ομάδα είχε και βεντέτες τότε και προσωπικότητες (καμία σχέση με τον Γιάννη που είναι παγκόσμιας εμβέλειας) αλλά την λάμψη τους την είχαν και θα γινόταν μπο@ρδέλο τα αποδυτήρια. Ύστερα όταν μαθαίνεις να παίζεις έτσι συνήθως δεν μπορείς ή τα βρίσκεις σκούρα όταν για κάποιο λόγο αυτό το έτσι δεν μπορεί (ένας τραυματισμός ή καλές άμυνες πάνω του).

Αυτά τα ολίγα. Μακάρι να πάει καλά η Εθνική (δεν περιμένουμε να χάσει για έχουμε να λέμε όπως θέλουν να πιστεύουν κάποιοι) αλλά εμένα δεν με πείθει καθόλου. Δηλώνω μόνο ότι δεν έχω δει σχεδόν καθόλου τις άλλες ομάδες (και να ήθελα που θα τις έβλεπα;) και έχω κάποιες ελπίδες ότι δεν θα είναι υψηλό το επίπεδο φέτος.

Το επίπεδο είναι μακράν το πιο υψηλό της τελευταίας 20ετίας σε Eurobasket, και θα πάμε μια χαρά.

Επεξ/σία 22 Αυγούστου 2022 από Spiroth

[aks]

Κανεις δεν ειναι τελειος λεει.....Μιλαμε για ποσοστο βολων 58 τοις εκατο(τοσο θα παει στα επισημα),τριποντο ασχολιαστο,mid range ασχολιαστο.Δηλαδη θελουμε να παιξουμε στην ρακετα για να παρουμε τα φαουλ δηλαδη βολες τις οποιες θα χανουμε?Τι λετε ρε

[FilipposMD]

4 ώρες πριν, liakinen είπε

Επειδή μερικοί (δεν αναφέρομαι σε εσένα) δεν μπορούν να κατανοήσουν το νόημα ενός μηνύματος εκτός αν τους το δώσεις έτοιμο στο πιάτο ας το γράψω ξεκάθαρα.

Η ομάδα του 2005 - 2006 ήταν ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Ένα σύνολο που σε όλες τις θέσεις υπήρχε κάποιος να κάνει κάτι και αυτό το κάτι το έκανε από μέτρια έως πολύ καλά. Υπήρχαν παίκτες εργάτες πχ Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής, Φώτσης, Κακιούζης, Ντικούδης και φυσικά ο Σοφοκλής που σαν στοίχημα μας βγήκε τότε σε κάποιους αγώνες. Υπήρχε και ο Λάζαρος που ήταν από τους κορυφαίους το 2005. Όλοι αυτοί είχαν θέση στον θρίαμβο δεν ήταν κομπάρσοι με πρωταγωνιστές μόνο τους κορυφαίους Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη. Θυμηθείτε το τρίποντο που έβαλε ο Χατζηβρέττας με την Βραζιλία και άλλες στιγμές που δεν μου έρχονται τώρα.

Πάμε στον Γιάννη. Μέσα σε ένα τέτοιο οργανωμένο σύνολο (άντε ας γίνω ξανά αιρετικός) που σε τεράστιο βαθμό τον τρόπο παιχνιδιού του τον οφείλει όχι στον Γιαννάκη (σαφέστατα και βοήθησε στην όλη επιτυχία) αλλά στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Πόσοι παίχτες ήταν στον Παναθηναϊκό κορμός την εποχή εκείνη και το Pick and Roll από που το έμαθαν; Αν σε αυτήν την εξίσωση υπήρχε ο Γιάννης με την λάμψη του τώρα που σαν τους περισσότερους αστέρες του ΝΒΑ θέλει - πρέπει να πάρει την μπάλα και οι άλλοι τέσσερις να κοιτάνε τότε συγνώμη αλλά θα παίρναμε τα τέτοια μας τότε και όχι μετάλλια. Η ομάδα είχε και βεντέτες τότε και προσωπικότητες (καμία σχέση με τον Γιάννη που είναι παγκόσμιας εμβέλειας) αλλά την λάμψη τους την είχαν και θα γινόταν μπο@ρδέλο τα αποδυτήρια. Ύστερα όταν μαθαίνεις να παίζεις έτσι συνήθως δεν μπορείς ή τα βρίσκεις σκούρα όταν για κάποιο λόγο αυτό το έτσι δεν μπορεί (ένας τραυματισμός ή καλές άμυνες πάνω του).

Διαφωνώ σε πολλά πράγματα. Νομίζω ότι με τα χρόνια έχουμε λίγο εξιδανικεύσει εκείνη την ομάδα. Και εξηγώ. Το 2005 που πήρε το χρυσό η εθνική είχε τους παίκτες που όλοι ξέρουμε, αλλά τότε δεν ήταν οι θρύλοι που έγιναν μετά. Ο Σπανούλης ήταν ένας ταλαντούχος πιτσιρικάς που έπαιζε στο Μαρούσι. Ο Διαμαντίδης είχε παίξει μόλις μια χρονιά στην Ευρωλίγκα και μέχρι να βάλει το τρίποντο με τη Γαλλία δεν είχε επιδείξει ηγετική προσωπικότητα. Αυτή την ανέπτυξε αργότερα στην καριέρα του. Ο Παπαλουκάς έπαιζε στην CSKA και ήταν ο ηγέτης της εθνικής, αλλά το 2005 δεν είχε πάρει ακόμα Ευρωλίγκα, MVP κτλ. Ετοιμαζόταν για την εκτόξευση, αλλά ήταν και ως παίκτης pass-first, οπότε έπαιζε για την ομάδα. Επίσης, εκείνη η ομάδα ήταν μεν πολύ δεμένη, αλλά δεν έπαιζε και κανένα φοβερό μπάσκετ επιθετικά. Θυμίζω ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2005 πέρασε τους 70 πόντους μόλις σε έναν αγώνα (!) με πρώτο σκόρερ στο τουρνουά τον Ζήση.

Δεδομένου ότι και ο Γιάννης -για τα δεδομένα του- είναι παίκτης ομάδας και όχι κάποιος τύπου Χάρντεν που παίζει για τα στατιστικά του, θεωρώ ότι θα ταίριαζε απόλυτα σε εκείνη την ομάδα. Βασικά θα γινόταν σαν την Ισπανία που ήταν ομαδάρα και χωρίς Πάου Γκασόλ, αλλά όταν ερχόταν κι αυτός γινόταν διαστημική.

Τέλος πάντων, θεωρητικά είναι αυτά πάντα, αλλά ήθελα να γράψω γιατί σκεφτόμαστε την ομάδα του 2005 με βάση τη συνολική καριέρα των παικτών που την αποτελούσαν και όχι με τα δεδομένα της εποχής. Αν μετρήσουμε ατομικούς τίτλους και ακτινοβολία, η φετινή ομάδα είναι απείρως "ανώτερη" από αυτήν του 2005 (πριν ξεκινήσει το τουρνουά προφανώς). Ασχέτως αν θα πετύχει τελικά. Μην ξεχνάμε αυτό που ανέφερε και κάποιος πιο πάνω. Φέτος είναι πιθανότατα το πιο δύσκολο Ευρωμπάσκετ των τελευταίων πολλών χρόνων.

[Basilhs23___]

6 ώρες πριν, ilos είπε

Σχώραμε.😁

Μου έχει μείνει το όνομα του από το Big Sofo. 

Τεράστιος σωματικά. Στα θετικά που θυμάμαι είναι ότι με τον σωματοτυπο που είχε, αν έπαιρνε την μπάλα πήγαινε να βάλει καλάθι και ερχόταν κάποιος να τον κόψει προς το μέρος του αμέσως κερδίζαμε φάουλ. Τα θυμάμαι από το μουντομπάσκετ. 

Πολύ βαρύς πάντως..... Τον περιόρισε το βάρος του. 

2 ώρες πριν, FilipposMD είπε

Διαφωνώ σε πολλά πράγματα. Νομίζω ότι με τα χρόνια έχουμε λίγο εξιδανικεύσει εκείνη την ομάδα. Και εξηγώ. Το 2005 που πήρε το χρυσό η εθνική είχε τους παίκτες που όλοι ξέρουμε, αλλά τότε δεν ήταν οι θρύλοι που έγιναν μετά. Ο Σπανούλης ήταν ένας ταλαντούχος πιτσιρικάς που έπαιζε στο Μαρούσι. Ο Διαμαντίδης είχε παίξει μόλις μια χρονιά στην Ευρωλίγκα και μέχρι να βάλει το τρίποντο με τη Γαλλία δεν είχε επιδείξει ηγετική προσωπικότητα. Αυτή την ανέπτυξε αργότερα στην καριέρα του. Ο Παπαλουκάς έπαιζε στην CSKA και ήταν ο ηγέτης της εθνικής, αλλά το 2005 δεν είχε πάρει ακόμα Ευρωλίγκα, MVP κτλ. Ετοιμαζόταν για την εκτόξευση, αλλά ήταν και ως παίκτης pass-first, οπότε έπαιζε για την ομάδα. Επίσης, εκείνη η ομάδα ήταν μεν πολύ δεμένη, αλλά δεν έπαιζε και κανένα φοβερό μπάσκετ επιθετικά. Θυμίζω ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2005 πέρασε τους 70 πόντους μόλις σε έναν αγώνα (!) με πρώτο σκόρερ στο τουρνουά τον Ζήση.

Δεδομένου ότι και ο Γιάννης -για τα δεδομένα του- είναι παίκτης ομάδας και όχι κάποιος τύπου Χάρντεν που παίζει για τα στατιστικά του, θεωρώ ότι θα ταίριαζε απόλυτα σε εκείνη την ομάδα. Βασικά θα γινόταν σαν την Ισπανία που ήταν ομαδάρα και χωρίς Πάου Γκασόλ, αλλά όταν ερχόταν κι αυτός γινόταν διαστημική.

Τέλος πάντων, θεωρητικά είναι αυτά πάντα, αλλά ήθελα να γράψω γιατί σκεφτόμαστε την ομάδα του 2005 με βάση τη συνολική καριέρα των παικτών που την αποτελούσαν και όχι με τα δεδομένα της εποχής. Αν μετρήσουμε ατομικούς τίτλους και ακτινοβολία, η φετινή ομάδα είναι απείρως "ανώτερη" από αυτήν του 2005 (πριν ξεκινήσει το τουρνουά προφανώς). Ασχέτως αν θα πετύχει τελικά. Μην ξεχνάμε αυτό που ανέφερε και κάποιος πιο πάνω. Φέτος είναι πιθανότατα το πιο δύσκολο Ευρωμπάσκετ των τελευταίων πολλών χρόνων.

Πολύ ωραία αποψη και συμφωνώ. Το συμπέρασμα είναι ότι η ύπαρξη τίτλων και τα καλά ατομικά στατιστικά για κάθε παίκτη σε ατομικό η συλλογικό επίπεδο ομάδων, δεν σημαίνουν και μεγαλύτερη επιτυχία σε μια διοργάνωση με εθνικές ομάδες. Απλά αποτελούν ένα καλό αντικειμενικό ποσοτικό στοιχειο για να γίνουν συγκρίσεις με άλλες ομάδες και να βγουν κάποιες πιθανότητες επιτυχίας με τις οποίες ασχολούνται ως επί το πλείστον οι bookmakers. Υπάρχουν και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που είναι υποκειμενικά, ομαδικότητα, δέσιμο, θέληση, στόχοι, δουλειά του προπονητή, ψυχολογια απέναντι σε κάθε αντίπαλο και άλλοι ακόμα παράγοντες. 

[ilos]

Για την σημερινή ομάδα, επιφυλάσσομαι για να δω τι ψάρια θα πιάσει φέτος. Αλλά ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Στο Ευρωμπάσκετ του 2005 ουσιαστικά υπήρχαν 3-4 ομάδες για μετάλλια και ο όσιος Νοβίτσκι απέκλεισε τους Ισπανούς για χάρη μας στον ημιτελικό.😁 Το ίδιο συμβαίνει και στο φετινό Ευρωμπάσκετ. Σλοβενία, Γαλλία, Σερβία είναι τα φαβορί. Εμείς imo είμαστε στο δεύτερο γκρουπάκι δυναμικότητας και θα είναι πολύ ζόρικη η διάκριση. Μην ξεχνάμε το διασταύρωμα στους 8 θα είναι είτε με την Σλοβενία είτε με την Γαλλία...

Πάντως η ομάδα του 2019 αν έπαιζε με την ομάδα του 2005-2006 θα είχε χάσει 30 πόντους και θα έλεγε και ευχαριστώ. Εδώ χάσαμε από τα ΚΑΠΗ της Βραζιλίας και πετάξαμε λευκή πετσέτα με τα αμερικανάκια που τερμάτισαν 7οι (μόνο την Πολωνίτσα κέρδισαν), τα έχετε ξεχάσει?🤣

[Spiroth]

8 ώρες πριν, FilipposMD είπε

Διαφωνώ σε πολλά πράγματα. Νομίζω ότι με τα χρόνια έχουμε λίγο εξιδανικεύσει εκείνη την ομάδα. Και εξηγώ. Το 2005 που πήρε το χρυσό η εθνική είχε τους παίκτες που όλοι ξέρουμε, αλλά τότε δεν ήταν οι θρύλοι που έγιναν μετά. Ο Σπανούλης ήταν ένας ταλαντούχος πιτσιρικάς που έπαιζε στο Μαρούσι. Ο Διαμαντίδης είχε παίξει μόλις μια χρονιά στην Ευρωλίγκα και μέχρι να βάλει το τρίποντο με τη Γαλλία δεν είχε επιδείξει ηγετική προσωπικότητα. Αυτή την ανέπτυξε αργότερα στην καριέρα του. Ο Παπαλουκάς έπαιζε στην CSKA και ήταν ο ηγέτης της εθνικής, αλλά το 2005 δεν είχε πάρει ακόμα Ευρωλίγκα, MVP κτλ. Ετοιμαζόταν για την εκτόξευση, αλλά ήταν και ως παίκτης pass-first, οπότε έπαιζε για την ομάδα. Επίσης, εκείνη η ομάδα ήταν μεν πολύ δεμένη, αλλά δεν έπαιζε και κανένα φοβερό μπάσκετ επιθετικά. Θυμίζω ότι στο Ευρωμπάσκετ του 2005 πέρασε τους 70 πόντους μόλις σε έναν αγώνα (!) με πρώτο σκόρερ στο τουρνουά τον Ζήση.

Δεδομένου ότι και ο Γιάννης -για τα δεδομένα του- είναι παίκτης ομάδας και όχι κάποιος τύπου Χάρντεν που παίζει για τα στατιστικά του, θεωρώ ότι θα ταίριαζε απόλυτα σε εκείνη την ομάδα. Βασικά θα γινόταν σαν την Ισπανία που ήταν ομαδάρα και χωρίς Πάου Γκασόλ, αλλά όταν ερχόταν κι αυτός γινόταν διαστημική.

Τέλος πάντων, θεωρητικά είναι αυτά πάντα, αλλά ήθελα να γράψω γιατί σκεφτόμαστε την ομάδα του 2005 με βάση τη συνολική καριέρα των παικτών που την αποτελούσαν και όχι με τα δεδομένα της εποχής. Αν μετρήσουμε ατομικούς τίτλους και ακτινοβολία, η φετινή ομάδα είναι απείρως "ανώτερη" από αυτήν του 2005 (πριν ξεκινήσει το τουρνουά προφανώς). Ασχέτως αν θα πετύχει τελικά. Μην ξεχνάμε αυτό που ανέφερε και κάποιος πιο πάνω. Φέτος είναι πιθανότατα το πιο δύσκολο Ευρωμπάσκετ των τελευταίων πολλών χρόνων.

Ακριβώς. Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν το άθλημα από καθαρή Οπτική γωνία.

Κυριολεκτικά ομάδα που επιθετικά ήταν ΜΕΤΡΙΑ, ήταν αυτή του 2005. Και να μην μπερδευόμαστε όπως έκανε κάποιος, δεν είχε Σχορτσιανίτη.

[Thresh]

Μήπως να πέσουν "λίγο" οι τόνοι?

Δεν έχει αρχίσει ακόμα η διοργάνωση, κρίμα είναι...

[rus]

Στις 21/8/2022 στις 7:44 ΠΜ, washcloud είπε

...πστ, δεν παίζανε ο Ερντογάν κι ο Νταβούτογλου - ο Κορκμάζ κι ο Οσμάν παίζανε. Κι ευτυχώς που δεν οι περισσότεροι δεν είδαν τον αγώνα μέσα από γαλάζια γυαλια όπως εσύ, γιατί όντως θα είχαμε δράματα...

Εσυ τι γυαλια εχεις, κοκκινα? Ολοι οι ελληνες γαλαζια γυαλια εχουμε. Οταν παιζει η Ελλαδα στηριζουμε Ελλαδα, γιατι σου κανει τοση εντυπωση? Οι ισπανοι στηριζουν την Ισπανια, οι νορβηγοι τη Νορβηγια κ.ο.κ.

Ο φιλειρηνιστης ερντογαν μπορει να μην παιζει, αλλα τα ιδια μυαλα με αυτον εχουν κι αυτοι που παιζουν. Οποιος τολμησει να μη τα εχει μαυρο φιδι που τον εφαγε, βρισκεται υπο διωγμο(βλ. Καντερ)

Στις 21/8/2022 στις 4:56 ΜΜ, ilos είπε

Μη πας μακριά πέρσι η ομάδα που κατεβάσαμε στο προολυμπιακό του Καναδά. Ήταν καλύτερη από τη Τουρκία? Μόνο στα guard είχαμε πλεονέκτημα. Χάσαμε 30 πόντους από κάτι Τσέχους ξυλοκόπους ffs.

Ο τρίτος καλύτερος παίχτης μας ήταν η κόμπρα ο Λαρετζάκης...

Με τον Καββαδά και τον Γιανόπουλο ήμασταν.

Ενταξει, περυσι η oμας μας δεν ηταν καλυτερη. Happy? 🙂

17 ώρες πριν, Spiroth είπε

Το επίπεδο είναι μακράν το πιο υψηλό της τελευταίας 20ετίας σε Eurobasket, και θα πάμε μια χαρά.

Κι εγω ετσι πιστευω, αλλα μενει ν αποδειχτει και στο γηπεδο. Αν η τριας των Αντετοκουνμπο θα σκεπασει τα καλαθια οπως εδειξε να υποσχεται στα φιλικα.

10 ώρες πριν, ilos είπε

Για την σημερινή ομάδα, επιφυλάσσομαι για να δω τι ψάρια θα πιάσει φέτος. Αλλά ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Στο Ευρωμπάσκετ του 2005 ουσιαστικά υπήρχαν 3-4 ομάδες για μετάλλια και ο όσιος Νοβίτσκι απέκλεισε τους Ισπανούς για χάρη μας στον ημιτελικό.😁 Το ίδιο συμβαίνει και στο φετινό Ευρωμπάσκετ. Σλοβενία, Γαλλία, Σερβία είναι τα φαβορί. Εμείς imo είμαστε στο δεύτερο γκρουπάκι δυναμικότητας και θα είναι πολύ ζόρικη η διάκριση. Μην ξεχνάμε το διασταύρωμα στους 8 θα είναι είτε με την Σλοβενία είτε με την Γαλλία...

Εμεις ειμαστε το τριτο φαβαρι(μετα τη Σερβια και τη Σλοβενια). Να θυμησουμε οτι το 2005 κερδισαμε στον ημιτελικο οπως κερδισαμε, δλδ απο θαυμα, μετα πηγαμε τελικο με τη Γερμανια και καθαρισαμε ευκολα και απο νωρις γιατι μπαιναν ολα τα τριποντα μας και πηραμε απο αυτα διαφορά.

Επεξ/σία 23 Αυγούστου 2022 από rus

[washcloud]

11 ώρες πριν, ilos είπε

 στο φετινό Ευρωμπάσκετ. Σλοβενία, Γαλλία, Σερβία είναι τα φαβορί. Εμείς imo είμαστε στο δεύτερο γκρουπάκι δυναμικότητας και θα είναι πολύ ζόρικη η διάκριση. Μην ξεχνάμε το διασταύρωμα στους 8 θα είναι είτε με την Σλοβενία είτε με την Γαλλία...

...seems even more legit now, don't it 

[filipN]

FilipposMD

Η επιλεκτική χρησιμοποίηση στατιστικών στοιχείων μάλλον αδικεί την προηγούμενη ανάλυσή σου. Την αδικεί επίσης και η αδιαφορία της γι αυτό που στα ομαδικά αθλήματα ονομάζουμε τακτική και δεν θα αναφερθώ σε άλλους μικρότερης σημασίας παράγοντες που παραλείπεις.

- Ο Σπανούλης το 2005, δεν ήταν απλά ένας «ταλαντούχος πιτσιρικάς». Ήταν 23 ετών και τέσσερα χρόνια παίκτης στην Α1. Την δεύτερη περίοδο συμμετοχής του στην Α1 (2002-03) είχε 10,8 πόντους (με 40% ευστοχία στα τρίποντα) και 6,4 ασίστ ανά παιχνίδι και ονομάστηκε ως ο Καλύτερος Νέος παίκτης της χρονιάς στην Α1. Την επόμενη χρονιά (2003-04) ανακηρύχτηκε ως ο Πιο Βελτιωμένος Παίκτης της χρονιάς στην Α1 και συμμετείχε με την Εθνική στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, ήταν ένας παίκτης με συνεχή εξέλιξη. Όλη την τετραετία 2001-2005 ήταν παίκτης ομάδας (Μαρούσι) η οποία έφτασε σε τελικό κυπέλλου και συμμετείχε στο Κύπελλο Κόρατς (2001-02) ενώ την επόμενη χρονιά έφτασε στα ημιτελικά του EuroChallenge . Το 2003-04 το Μαρούσι έπαιξε στον τελικό των πλέι οφ (2003-04) και στον τελικό του EuroChallenge. Παρόμοια χαρακτηριστικά είχαν και άλλοι παίκτες της τότε Εθνικής ομάδας, που για λόγους «οικονομίας» δεν γίνεται να αναφέρω. Πολλοί από αυτούς αν και είχαν μικρή ηλικία είχαν συγχρόνως, όπως ο Σπανούλης, εμπειρία χρόνων σε υψηλό επίπεδο και ισχυρό κίνητρο. Την ομάδα που κερδίζει τελικούς την αποτελούν πάντα μεγάλοι παίκτες ή τουλάχιστον παίκτες με ισχυρή προσωπικότητα και κίνητρο, αυτοί οι παίκτες κάνουν και τον μεγάλο προπονητή. Τέτοιους παίκτες εμπιστευόταν πάντα και ο μεγάλος Κώστας Πολίτης, ο οποίος από άλλη θέση είχε συμβάλει στη δημιουργία της ομάδας του 2005. Αυτά όσον αφορά τους παίκτες και τα στατιστικά τους.

- Όσον αφορά την τακτική, δεν χρειάζεται να γράψω πολλά. Η ίδια σχεδόν ομάδα των έως 70 πόντων του 2005 και με τον ίδιο προπονητή, έριξε την κατοστάρα ένα χρόνο μετά στη Σαϊτάμα και σημείωσε ίσως τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ. Με τέσσερις παίκτες να έχουν διψήφιο αριθμό πόντων και άλλους τέσσερις με 8-9 πόντους ενώ ο Παπαλουκάς μοίρασε 12 ασίστ. Η τακτική του 2005 έδινε μικρότερο ρόλο στην επίθεση, ήταν τακτική με έμφαση στην άμυνα και τον ελεγχόμενο ρυθμό παιχνιδιού που είχε φέρει στην Ελλάδα παλαιότερα (1996) ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Ο οποίος πήρε με τον Παναθηναϊκό τελικό Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με 67-66, ενώ είχε στην ομάδα του σουτέρ όπως ο Αλβέρτης, ο Γιαννάκης, ο Κόρφας και, κυρίως, τον Ντομινίκ Ουίλκινς ο οποίος είχε προηγουμένως στο NBA μέσο όρο 26 πόντους (η τέταρτη κορυφαία επίδοση στο NBA εκείνη την περίοδο).

[FilipposMD]

15 λεπτά πριν, filipN είπε

FilipposMD

Η επιλεκτική χρησιμοποίηση στατιστικών στοιχείων μάλλον αδικεί την προηγούμενη ανάλυσή σου. Την αδικεί επίσης και η αδιαφορία της γι αυτό που στα ομαδικά αθλήματα ονομάζουμε τακτική και δεν θα αναφερθώ σε άλλους μικρότερης σημασίας παράγοντες που παραλείπεις.

Δε νομίζω ότι διαφωνούμε στην πραγματικότητα. Δεν είχα καμία διάθεση να μειώσω το ταλέντο ή την ικανότητα των παικτών του 2005. Ο Σπανούλης ένα χρόνο μετά έφευγε για ΝΒΑ, ο Παπαλουκάς τα σάρωσε όλα στην Ευρωλίγκα, λίγο πιο μετά τα ίδια έκανε ο Διαμαντίδης κτλ. οπότε προφανώς ήταν ήδη πολύ καλοί παίκτες.

Το σχόλιο μου ήταν απάντηση στον φίλο που έλεγε ότι με τον Γιάννη εκείνη η ομάδα δε θα έπαιρνε μετάλλιο γιατί -περιληπτικά- υπήρχαν βεντέτες κι επειδή ο Γιάννης θέλει την μπάλα στην επίθεση. Αυτό που λέω είναι ότι δεν υπήρχαν βεντέτες εκείνη την εποχή. Ο Σπανούλης του 2005 δεν ήταν το αφεντικό των αποδυτηρίων που ήταν το 2013, ο Διαμαντίδης δεν ήταν ο αρχηγός με τις 3 Ευρωλίγκες, ο Παπαλουκάς δεν ήταν o MVP της Ευρωλίγκας. Ήταν προφανώς καλοί παίκτες, αλλά όχι τα αστέρια που ξέρουμε ότι έγιναν μετά. Και το δεύτερο σχόλιο ήταν για την επίθεση. Το 2005 δεν είχαμε κανένα φοβερό σχέδιο στην επίθεση με πολύπλοκα συστήματα και πολλή κίνηση, την οποία θα χαλούσε ο Γιάννης.

Όπως έχει αποδειχθεί πολλάκις τα ονόματα και τα βιογραφικά δεν κάνουν την ομάδα. Το 2005 νομίζω μόνο ο Λάζαρος είχε πάρει Ευρωλίγκα από την δωδεκάδα, αλλά υπήρχε κίνητρο, ενότητα και θετική προπονητική επιρροή. Το 2010 ήταν πάνω κάτω οι ίδιοι παίκτες και στις ιδανικές ηλικίες (χωρίς Παπαλουκά, αλλά με νεαρό Καλάθη και Σχορτσανίτη) με ένα σωρό Ευρωλίγκες και MVP στο βιογραφικό τους, αλλά υπήρχε τοξικό κλίμα λόγω των αιωνίων και αποτύχαμε παταγωδώς.

Η φετινή ομάδα έχει "βιογραφικά" που σπάνια είχαμε σε κάποια φουρνιά της εθνικής ομάδας. Δεν λένε πάντα την αλήθεια (π.χ. ο Θανάσης και ο Κώστας είναι πρωταθλητές ΝΒΑ), αλλά έχουμε έναν από τους 5 καλύτερους παίκτες του κόσμου, πρωταθλητές ΝΒΑ, παίκτες με Ευρωλίγκες, με παρουσία στις καλύτερες πεντάδες της Ευρωλίγκας, παίκτες στα top της Ευρωλίγκας σε ριμπαόυντ/κοψίματα/ασσίστ, παίκτες που είναι οι ηγέτες στις ομάδες τους και μπορούν να πάρουν την τελευταία επίθεση. Συν έναν από τους πιο επιτυχημένους προπονητές της Ευρώπης. Το κλίμα φαίνεται καλό, οπότε αν επανέλθει και ο Παπαγιάννης έχουμε ελπίδες για κάτι καλό.

Δεν μου αρέσει καθόλου η διασταύρωση στους 8 που είναι και το βασικό παιχνίδι του Ευρωμπάσκετ. Δεν θα είναι έκπληξη να την πατήσουμε όπως το 2015 που χάσαμε οριακά από την Ισπανία που πήγε τρένο μέχρι το χρυσό. Και μην ξεχνάμε και τον COVID ή και άλλους τραυματισμούς. Π.χ. μας έρχεται η Σλοβενία στους 8 και παθαίνει διάστρεμμα ο Doncic. Σλοβενία χωρίς αυτόν δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου. Πας στους 4 περίπατο και είσαι επιτυχημένος. Αντιστοίχως, παθαίνει COVID ο Γιάννης και περνάει από πάνω μας η Σλοβενία και κλαίμε όλοι για την αποτυχία.

[ilos]

14 ώρες πριν, rus είπε

Εμεις ειμαστε το τριτο φαβαρι(μετα τη Σερβια και τη Σλοβενια).

Έχουμε καλύτερη ομάδα από την Γαλλία? Ακόμα και χωρίς τον Μπατούμ και τις άλλες απουσίες τους.

4 ώρες πριν, FilipposMD είπε

Η φετινή ομάδα έχει "βιογραφικά" που σπάνια είχαμε σε κάποια φουρνιά της εθνικής ομάδας. Δεν λένε πάντα την αλήθεια (π.χ. ο Θανάσης και ο Κώστας είναι πρωταθλητές ΝΒΑ), αλλά έχουμε έναν από τους 5 καλύτερους παίκτες του κόσμου, πρωταθλητές ΝΒΑ, παίκτες με Ευρωλίγκες, με παρουσία στις καλύτερες πεντάδες της Ευρωλίγκας, παίκτες στα top της Ευρωλίγκας σε ριμπαόυντ/κοψίματα/ασσίστ, παίκτες που είναι οι ηγέτες στις ομάδες τους και μπορούν να πάρουν την τελευταία επίθεση. Συν έναν από τους πιο επιτυχημένους προπονητές της Ευρώπης. Το κλίμα φαίνεται καλό, οπότε αν επανέλθει και ο Παπαγιάννης έχουμε ελπίδες για κάτι καλό.

Η ομάδα του 2005-2006 είχε 3 (?!) MVP της Ευρωλίγκας στα guard (+ Zήση και Χατζηβρέττα που ήταν σουτέρ και οι 2). Στα forward επίσης το χάος. Θα συγκρίνω τον Φώτση, τον Ντικούδη και τον Τσαρτσαρή με τον Παπαπέτρου, τον Αγραβάνη και τον Κασελάκη?😁 Στα Centrer επίσης χάος Λάζος, Μπουρούσης (αν και νέος χωρίς χρόνο συμμετοχής), Σόφο σε αντίθεση με Παπαγιάννη, Κώστα, Γόντικα.

Το μόνο που δεν είχε ήταν έναν superstar επιπέδου Γκάλη ή Γιάννη.

[rus]

9 λεπτά πριν, ilos είπε

Έχουμε καλύτερη ομάδα από την Γαλλία? Ακόμα και χωρίς τον Μπατούμ και τις άλλες απουσίες τους.

Yπαρχει εξελιξη, τωρα ειμαστε το δευτερο φαβορι. Μαλλον θα εδωσε καποια φιλικα η Σλοβενια με χειροτερη του αναμενομενου εμφανιση. Ποιος θα το παρει λεμε, οχι ποιος εχει καλυτερη ομαδα.