ΘΕΜΙΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ)

[vagos789]

41 λεπτά πριν, james01gr είπε

εάν έχει κάτω από 1500/ μήνα καλύτερα να την κλείσει να δουλέψει υπάλληλος που θα παίρνει 14 μισθούς και δεν θα έχει και το άγχος να τρέχει την δουλειά...

Καθε δουλεια εχει πανω και κατω

Μπορει ενα μηνα να μπει μεσα

Ενα μηνα να βγαλει πολλα

Αν εχει μονο κατω,κλαφτα Χαραλαμπε.

Σε καθε περιπτωση δεν πρεπει να γινουμε ολοι υπαλληλοι,δεν ειναι καλο για την οικονομια της χωρας.

[NT1G]

3 ώρες πριν, EVMENHS είπε

Το ερώτημα, που σας έκανα γνωστό, δεν είναι δικό μου και ίσως σας φαίνεται αστείο ή αφελές.  Όταν ετέθη σε εμένα προσωπικώς ήταν (και είναι) απλώς ακατανόητο. Οι απαντήσεις σας μου φαίνονται εν πολλοίς λογικές. Από άλλες συζητήσεις, δυστυχώς έχω διαπιστώσει ότι υπάρχουν αρκετοί (σαν τον NT1G ) που είτε δεν θέλουν να κατανοήσουν πως λειτουργεί μια επιχείρηση στην ελεύθερη αγορά, είτε είναι επηρεασμένοι από άλλα οικονομικά και πολιτικά συστήματα (κρατικής σχεδιασμένης οικονομίας) και θα ήθελα να μπουν στην θέση του μικρού επιχειρηματία μήπως αναγκαστούν και δουν την πραγματικότητα.

Τι να σου πω, εσύ που φαίνεσαι μύστης, μπορείς να μου εξηγήσεις τι οικονομικό και πολιτικό σύστημα έχουν οι κεντρικοβόρειες χώρες τις Ευρώπης γιατί δεν τα πιάνω εύκολα; Πιθανόν να μην έχουν ελεύθερη αγορά, δεν ξέρω. 🤔

Ξέρεις, αυτές τις χώρες που την τελευταία 10 ετία έχουν φύγει χιλιάδες έλληνες (και βάζω και εμένα μέσα) για να γλιτώσουν από τους ευμένιδες της χώρας.

1 ώρα πριν, james01gr είπε

...

τι ζητάει το παλικάρι; πόσο περιθώριο κέρδους να έχει μία εταιρεία στην Ελλάδα; αυτοί που πάνε στο εξωτερικό, υπάλληλοι έχουν πάει, σχεδόν κανένας δεν τρέχει δική του εταιρεία. το να τρέχεις κάτι δικό σου δεν είναι καθόλου εύκολο σε καμία χώρα στον κόσμο. το πραγματικά δυσάρεστο με την Ελλάδα έχει να κάνει με τον τρόπο φορολόγησης και την ανταπόδοση των φόρων/εισφορών ως προς τις υπηρεσίες.

Ναι υπάλληλοι έχουν πάει, δεν είπα ότι όλοι όσοι φύγαν γίναν οι επόμενοι Ανιέλι της Ευρώπης και παρ' όλα αυτά είναι πολύ καλύτερα από εδώ. Δεν έγραψα κάτι περισσότερο.

[EVMENHS]

4 ώρες πριν, NT1G είπε

Τι να σου πω, εσύ που φαίνεσαι μύστης, μπορείς να μου εξηγήσεις τι οικονομικό και πολιτικό σύστημα έχουν οι κεντρικοβόρειες χώρες τις Ευρώπης γιατί δεν τα πιάνω εύκολα; Πιθανόν να μην έχουν ελεύθερη αγορά, δεν ξέρω. 🤔

Ξέρεις, αυτές τις χώρες που την τελευταία 10 ετία έχουν φύγει χιλιάδες έλληνες (και βάζω και εμένα μέσα) για να γλιτώσουν από τους ευμένιδες της χώρας.

Σε κάνω διευθυντή, με προσλαμβάνεις υπάλληλο; Αλλά πρόσεχε όχι φιλαργυρίες, τα θέλω όλα τα επιδόματα υποχρεωτικά και προαιρετικά.

[tzotzo]

Τα εχει πει ο Μαρξ χρονια τωρα. Υπάρχουν και μαθηματικοι τύποι


Often this is expressed mathematically as:

{\displaystyle c+L=W},

where

• {\displaystyle c} is the constant capital of materials used in a period plus the depreciated portion of tools and plant used in the process. (A period is typically a day, week, year, or a single turnover: meaning the time required to complete one batch of coffee, for example.)
• {\displaystyle L} is the quantity of labor time (average skill and productivity) performed in producing the finished commodities during the period
• {\displaystyle W} is the value (or think "worth") of the product of the period ({\displaystyle w} comes from the German word for value: wert)

Note: if the product resulting from the labor process is homogeneous (all similar in quality and traits, for example, all cups of coffee) then the value of the period's product can be divided by the total number of items (use-values or {\displaystyle v_{u}}) produced to derive the unit value of each item. {\displaystyle {\begin{matrix}w_{i}={\frac {W}{\sum v_{u}}}\,\end{matrix}}} where {\displaystyle {\begin{matrix}\sum v_{u}\end{matrix}}} is the total items produced.

The LTV further divides the value added during the period of production, {\displaystyle L}, into two parts. The first part is the portion of the process when the workers add value equivalent to the wages they are paid. For example, if the period in question is one week and these workers collectively are paid $1,000, then the time necessary to add $1,000 to—while preserving the value of—constant capital is considered the necessary labor portion of the period (or week): denoted {\displaystyle NL}. The remaining period is considered the surplus labor portion of the week: or {\displaystyle SL}. The value used to purchase labor-power, for example, the $1,000 paid in wages to these workers for the week, is called variable capital ({\displaystyle v}). This is because in contrast to the constant capital expended on means of production, variable capital can add value in the labor process. The amount it adds depends on the duration, intensity, productivity and skill of the labor-power purchased: in this sense, the buyer of labor-power has purchased a commodity of variable use. Finally, the value added during the portion of the period when surplus labor is performed is called surplus value ({\displaystyle s}). From the variables defined above, we find two other common expressions for the value produced during a given period:

{\displaystyle c+v+s=W}

and

{\displaystyle c+NL+SL=W}

The first form of the equation expresses the value resulting from production, focusing on the costs {\displaystyle c+v} and the surplus value appropriated in the process of production, {\displaystyle s}. The second form of the equation focuses on the value of production in terms of the values added by the labor performed during the process {\displaystyle NL+SL}.

[EVMENHS]

13 λεπτά πριν, tzotzo είπε

Τα εχει πει ο Μαρξ χρονια τωρα. Υπάρχουν και μαθηματικοι τύποι


Often this is expressed mathematically as:

{\displaystyle c+L=W},

where

• {\displaystyle c} is the constant capital of materials used in a period plus the depreciated portion of tools and plant used in the process. (A period is typically a day, week, year, or a single turnover: meaning the time required to complete one batch of coffee, for example.)
• {\displaystyle L} is the quantity of labor time (average skill and productivity) performed in producing the finished commodities during the period
• {\displaystyle W} is the value (or think "worth") of the product of the period ({\displaystyle w} comes from the German word for value: wert)

Note: if the product resulting from the labor process is homogeneous (all similar in quality and traits, for example, all cups of coffee) then the value of the period's product can be divided by the total number of items (use-values or {\displaystyle v_{u}}) produced to derive the unit value of each item. {\displaystyle {\begin{matrix}w_{i}={\frac {W}{\sum v_{u}}}\,\end{matrix}}} where {\displaystyle {\begin{matrix}\sum v_{u}\end{matrix}}} is the total items produced.

The LTV further divides the value added during the period of production, {\displaystyle L}, into two parts. The first part is the portion of the process when the workers add value equivalent to the wages they are paid. For example, if the period in question is one week and these workers collectively are paid $1,000, then the time necessary to add $1,000 to—while preserving the value of—constant capital is considered the necessary labor portion of the period (or week): denoted {\displaystyle NL}. The remaining period is considered the surplus labor portion of the week: or {\displaystyle SL}. The value used to purchase labor-power, for example, the $1,000 paid in wages to these workers for the week, is called variable capital ({\displaystyle v}). This is because in contrast to the constant capital expended on means of production, variable capital can add value in the labor process. The amount it adds depends on the duration, intensity, productivity and skill of the labor-power purchased: in this sense, the buyer of labor-power has purchased a commodity of variable use. Finally, the value added during the portion of the period when surplus labor is performed is called surplus value ({\displaystyle s}). From the variables defined above, we find two other common expressions for the value produced during a given period:

{\displaystyle c+v+s=W}

and

{\displaystyle c+NL+SL=W}

The first form of the equation expresses the value resulting from production, focusing on the costs {\displaystyle c+v} and the surplus value appropriated in the process of production, {\displaystyle s}. The second form of the equation focuses on the value of production in terms of the values added by the labor performed during the process {\displaystyle NL+SL}.

Και τα ξενύχτια και το άγχος του επιχειρηματία, μικρού ή μεγάλου, οι ευθύνες του, ο κόπος για τον σχεδιασμό του και την εποπτία του ή ο επιχειρηματικός κίνδυνος για την πιθανή ζημιά του που είναι σε όλα αυτά; Στην υπεραξία που εισπράττει ο εκμεταλλευτής που πίνει τον ιδρώτα και το αίμα του εργαζομένου;

Επεξ/σία 24 Μαΐου 2022 από EVMENHS

[tzotzo]

11 λεπτά πριν, EVMENHS είπε

Και τα ξενύχτια και το άγχος του επιχειρηματία, μικρού ή μεγάλου, οι ευθύνες του, ο κόπος για τον σχεδιασμό του και την εποπτία του ή ο επιχειρηματικός κίνδυνος για την πιθανή ζημιά του που είναι σε όλα αυτά; Στην υπεραξία που εισπράττει ο εκμεταλλευτής που πίνει τον ιδρώτα και το αίμα του εργαζομένου;

για να σε ξελαφρώσω. Αυτος ειναι ενας τυπος κοινα αποδεκτος σε ολες τις οικονομικες θεωριες που μετρα την υπεραξια.  Μην αγχωνεσαι δεν εγινε το insomnia κομμουνιστικο αντρο.

Εν συνεχεια δεν ξερω αν εισαι εσυ ο επιχειρηματιας στον οποιο αναφερεσαι. Αν εισαι, δεν σε βλεπω να αγχωνεσαι καθως μια χαρα γραφεις εδω.
Καλό θα ηταν, κατα την ταπεινη μου αποψη, να χρησιμοποιησεις αυτον τον χρονο παραγωγικα, να γινει η επιχειρηση σου και οι εργαζομενοι σου πιο αποδοτικοι, να αμειφθείτε αμφοτεροι για αυτο, και να πληρωσετε ολοι το ρευμα σας χωρις γκρινιες.

Να σε ενημερωσω πως ελευθερη αγορα ειναι για τον κωτσοβολο, το public, το mediamarkt, που πραγματικα ειναι ελευθεροι να καθορισουν  τιμες, κοστοι εργασιας και αλλα πολλα. Για τον μαστρο Κωστα που εχει ενα μαγαζακι σε μια συνοικια, μονο ελευθερη δεν ειναι.
 

[EVMENHS]

8 ώρες πριν, tzotzo είπε

Να σε ενημερωσω πως ελευθερη αγορα ειναι για τον κωτσοβολο, το public, το mediamarkt, που πραγματικα ειναι ελευθεροι να καθορισουν  τιμες, κοστοι εργασιας και αλλα πολλα. Για τον μαστρο Κωστα που εχει ενα μαγαζακι σε μια συνοικια, μονο ελευθερη δεν ειναι.

Οι πιο μεγάλες επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερη διαπραγματευτική δύναμη, λόγω του ότι διαθέτουν περισσότερος πόρους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους.