Insomnia Forumvision #1

[triplex1]

[mic2mic]

Αφού λοιπόν σας εξήγησα το νόημα του "Κάθε Δειλινό",  και σε αντίθεση με τους άλλους, δεν θα γράψω σεντόνι. Θα γράψω κουβέρτα.

Συμφωνούμε κατ'αρχάς ότι σε όλους τους τομείς της τέχνης, ακόμα και η χειρότερη μαλακία, θα έχει κάποιους φανατικούς θαυμαστές. Είτε πρόκειται για μουσική και κινηματογράφο, είτε για ζωγραφική και γλυπτική, είτε για ποίηση και λογοτεχνία, όλο και κάποιος θα βρεθεί να θαυμάσει ακόμα και την χειρότερη πίπα. Και από τη στιγμή που στο γούστο δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια, μπορεί πχ ο Γιαννάκης που βαράει τις κατσαρόλες της γιαγιάς του να θεωρείται από κάποιους ότι φτιάχνει καλύτερη μουσική από τον Μότσαρτ.

Αλλά για να μπορούμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας χωρίς να σχετικοποιούμε τα πάντα, θα θεωρήσω εδώ ότι ΔΕΝ είναι όλα υποκειμενικά και θα επιλέξω να δώσω μεγαλύτερη βαρύτητα στη γνώμη πχ ανθρώπων που έχουν σπουδάσει μουσική ή που έχουν ευρύτατες εμπειρίες ακουσμάτων. Αν αυτοί, στην πλειοψηφία τους, συμφωνούν ότι θα ήταν καλό να βγει περιοριστική εντολή για τον Γιαννάκη ώστε να μην μπορεί να πλησιάσει μουσικό όργανο σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων, θα τους πιστέψω.

Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, η πρώτη παρατήρηση είναι ότι ναι, το αφηρημένο και το αναπάντεχο και το περίεργο είναι ζητούμενα στην τέχνη, επειδή ακριβώς σου επιτρέπουν να ενώσεις τα κομμάτια με την φαντασία σου και να δεις το έργο όπως εσύ επιθυμείς, κάτι που σε μια απόλυτα περιγραφική τέχνη δεν είναι δυνατόν. Έτσι, όσο καλά και φωτογραφικά και να ζωγραφίσει την βάρκα στο λιμανάκι ο τάδε άγνωστος ζωγράφος, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει Πικάσο. Άσχετα με το αν υπάρχουν πολλοί που μαγεύονται από την βαρκούλα και θεωρούν την Guernica μια στραβοχυσιά, οι "επαΐοντες" σχεδόν πάντα θα προτιμούν τον Πικάσο.

Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι η ποίηση ΔΕΝ είναι ζωγραφική. Αν είσαι πχ ο Kandinsky, μπορείς να ζωγραφίσεις κάτι περίεργα γεωμετρικά χωρίς (εμφανές) βαθύτερο νόημα και το έργο σου να θεωρηθεί (από τους "επαΐοντες" πάλι), φανταστικό. Αλλά αν δούμε τους μεγάλους ποιητές που συγκίνησαν κόσμο, που διαβάστηκαν και μελοποιήθηκαν κατά κόρον, τότε αυτοί συνήθως λένε κάτι ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ. Δεν πετάνε λέξεις ανακατεμένες και σκόρπιες περιμένοντας κάποιος να βγάλει ένα δικό του νόημα. Μπορεί κάποια ποιήματά τους να είναι περίεργα και ψυχεδελικά, αλλά οι Ελύτης, Ρίτσος, Καβάφης, Σεφέρης, Καββαδίας, Εμπειρίκος κτλ ήταν σχεδόν πάντα ΕΥΛΗΠΤΟΙ. Το ίδιο και ξένοι σπουδαίοι ποιητές. Πχ. το "Μεθυσμένο Καράβι" του Ρεμπώ μπορεί να είναι εντελώς ψυχεδελικό και να επιδέχεται διαφόρων ερμηνειών, αλλά φτιάχνει μια ξεκάθαρη εικόνα. Yeates, Poe, Dylan Thomas, Ezra Pound ή ακόμα και στιχουργοί όπως ο Dylan, o Cohen, ο Nick Cave κτλ, σου φτιάχνουν ένα ΚΑΘΑΡΟ περίγραμμα. Το οποίο συχνότατα είναι αρκετά ελαστικό για να το γεμίσεις με δικές σου εμπειρίες, αλλά πάντως ΔΕΝ είναι "ξέφραγο αμπέλι" όπως πολλά έργα επίδοξων ποιητών.

Εγώ πάντως κάπως έτσι θεωρώ την καλή ποίηση και κατ'επέκταση και την στιχουργική. Όχι να πετάμε λέξεις άσχετες που τυχαίνει να κάνουν ομοιοκαταληξία για να εντυπωσιάσουμε με την δήθεν ευρηματικότητά μας.

Alfred Tennyson - Mariana in the Moated Grange

With blackest moss the flower-plots
Were thickly crusted, one and all:
The rusted nails fell from the knots
That held the pear to the gable-wall.
The broken sheds look'd sad and strange:
Unlifted was the clinking latch;
Weeded and worn the ancient thatch
Upon the lonely moated grange.
She only said, "My life is dreary,
He cometh not," she said;
She said, "I am aweary, aweary,
I would that I were dead!"

Her tears fell with the dews at even;
Her tears fell ere the dews were dried;
She could not look on the sweet heaven,
Either at morn or eventide.
After the flitting of the bats,
When thickest dark did trance the sky,
She drew her casement-curtain by,
And glanced athwart the glooming flats.
She only said, "The night is dreary,
He cometh not," she said;
She said, "I am aweary, aweary,
I would that I were dead!"

Upon the middle of the night,
Waking she heard the night-fowl crow:
The cock sung out an hour ere light:
From the dark fen the oxen's low
Came to her: without hope of change,
In sleep she seem'd to walk forlorn,
Till cold winds woke the gray-eyed morn
About the lonely moated grange.
She only said, "The day is dreary,
He cometh not," she said;
She said, "I am aweary, aweary,
I would that I were dead!"

About a stone-cast from the wall
A sluice with blacken'd waters slept,
And o'er it many, round and small,
The cluster'd marish-mosses crept.
Hard by a poplar shook alway,
All silver-green with gnarled bark:
For leagues no other tree did mark
The level waste, the rounding gray.
She only said, "My life is dreary,
He cometh not," she said;
She said "I am aweary, aweary
I would that I were dead!"

And ever when the moon was low,
And the shrill winds were up and away,
In the white curtain, to and fro,
She saw the gusty shadow sway.
But when the moon was very low
And wild winds bound within their cell,
The shadow of the poplar fell
Upon her bed, across her brow.
She only said, "The night is dreary,
He cometh not," she said;
She said "I am aweary, aweary,
I would that I were dead!"

All day within the dreamy house,
The doors upon their hinges creak'd;
The blue fly sung in the pane; the mouse
Behind the mouldering wainscot shriek'd,
Or from the crevice peer'd about.
Old faces glimmer'd thro' the doors
Old footsteps trod the upper floors,
Old voices called her from without.
She only said, "My life is dreary,
He cometh not," she said;
She said, "I am aweary, aweary,
I would that I were dead!"

The sparrow's chirrup on the roof,
The slow clock ticking, and the sound
Which to the wooing wind aloof
The poplar made, did all confound
Her sense; but most she loathed the hour
When the thick-moted sunbeam lay
Athwart the chambers, and the day
Was sloping toward his western bower.
Then said she, "I am very dreary,
He will not come," she said;
She wept, "I am aweary, aweary,
Oh God, that I were dead!"
 

 

[nomainline]

36 λεπτά πριν, mic2mic είπε

σε αντίθεση με τους άλλους, δεν θα γράψω σεντόνι

Πάντως, τα κατάφερες ρε μπαγάσα να γεμίσεις ολόκληρη τη σελίδα!

[ozoozo]

21 ώρες πριν, mic2mic είπε

..

Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου.
Mέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί.
Τα άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος 
 

Ανδρέας Εμπειρίκος, Ενδοχώρα, «Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας»

[JennyP]

Για να είμαστε απόλυτα σωστοί και δίκαιοι θα πρέπει να λάβουμε υπ'οψιν μας την ηλικία του Γιαννάκη!  Εάν είναι ένα 7 χρονο και βαράει τα κλαπατσίμπανα, αυτό είναι καλό γιατί υποδηλώνει (σε μεγάλο ποσοστό) ότι το παιδάκι έχει κάποια ροπή/αγάπη προς τη μουσική. Εάν είναι 20 χρονο και βαράει τα κλαπατσίμπανα της γιαγιας του ... τότε έχουμε θέμα. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να συγκριθεί με μουσικούς γενικά, πόσο μάλλον με καταξιωμένους,  γιατί πολύ απλά δεν είναι μουσικός!

Στην ποίηση, τη πεζογραφία ακόμη και τη ζωγραφική τα πράγματα αλλάζουν. Εκεί είναι πιο "ρευστά" τα κριτήρια για την αξιολόγηση ενός έργου.

Συμφωνώ όμως ότι πρέπει να υπάρχει ένα πλάισιο, στο οποίο να υπάρχει κάποια σαφήνεια στο τι πραγματεύεται το έργο του κάθε καλλιτέχνη. Διαφορετικά είναι όντως ξέφραγο αμπέλι. Άσχετα όμως, επιμένω, πω αν και το ξέγραφο αμπέλι δίνει χαρά, τότε έχει αξία.☺️

 

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, JennyP είπε

Όταν κάποιος ποιητής, συγγραφέας, στιχουργός κ.λ.π. δημιουργεί κάποιο έργο, τότε η ερώτηση "τι θέλει να πει ο ποιητής?" μπορεί να απαντηθεί από τον δημιουργό του έργου και μόνο!  Το τι είχε στο μυαλό του, ιδιαίτερα αν χρησιμοποιεί πολλές μεταφορές,  αλληγορίες, σκόρπιες, ιδιόμορφες λέξεις,  το ξέρει μόνο αυτός και κανείς άλλος. Εκτός και αν το μοιρασθεί ο ίδιος με το κοινό του και φυσικά αυτό που μοιράζεται να είναι η αλήθεια. 

Για το συγκεκριμένο τραγούδι, επειδή ακούστηκε σε κάποια τηλεοπτική σειρά, εγώ προσωπικά δε γνωρίζω (αν ξέρει κάποιος ας το γράψει) εάν το τραγούδι "Κάθε δειλινό" γράφτηκε για τη σειρά συγκεκριμένα ή όχι. Έαν γράφτηκε για τη σειρά τότε ίσως να μπορεί να εξηγηθεί με κάποιον τρόπο σε συνδυασμό με την πλοκή της σειράς ή του επεισοδίου στο οποίο ακούστηκε. Εάν ακούστηκε τυχαία, επειδή το επέλεξε η παραγωγή, τότε πρέπει να ρωτήσουμε την παραγωγή να μας εξηγήσει.  Διαφορετικά πάμε στον δημιουργό.☺️

Από εκεί και ύστερα, το πως αγγίζει τον ακροατή ή τον αναγνώστη κάποιο τραγούδι, ποιήμα, διήγημα κ.λ.π. είναι καθαρά υποκειμενικό. Για κάποιον μπορεί να είναι τελείως ανούσιο ενώ για κάποιον άλλον να είναι το τελειότερο δημιούργημα!

Με λίγα λόγια εκείνο που θέλω να πω είναι ότι τζάμπα γράφτηκαν τα "σεντόνια".  Προσοχή! Δεν το γράφω ειρωνικά! Περιπαικτικά! Το τονίζω!

Πάντως εάν κάποιο τραγούδι άσχετα με τον λόγο που γράφτηκε έχει αγγίξει έστω κι έναν ακροατή τότε έχει αξία. Γι' αυτό το λόγο χαρακτηρισμοί και φράσεις σε δογματικό, νουθετικό στυλ,  "τι αηδία είναι αυτό!", "καταπληκτικός αυτός ο συγγραφέας!", "δεν ξέρεις τι σου γίνεται, που κρίνεις εσύ τον τάδε καλλιτέχνη" κ.λ.π. μου προκαλούν γέλιο... κάποιες φορές εκνευρίζομαι.

Υ.Γ. Να προσθέσω ότι κι εγώ κάνω αυτό που κατηγορώ! Πόσες φορές έχω πει "τι αηδία! Κλείστο!!" 

Ε, μου το χαλάς προς το τέλος, βρε δίμετρη κουκλάρα μου. 😋

Γιατί περιττά τα κουβερλί μας; Δεν το βρίσκω κακό να μιλάμε για το οτιδήποτε, πόσο μάλλον δε για κάτι που μπορεί να ενέχει πολλές ερμηνείες. Είναι όμορφο να μιλάμε. Μπορούμε έτσι να δούμε κάτι που εμείς δεν σκεφτήκαμε. Για παράδειγμα, εάν δεν γινόταν αυτή η κουβέντα, δεν θα έβλεπα τη πιθανή ερμηνεία για τον αρμό, που είπε η MrsPeel. Αντιλαμβάνομαι, όμως, πως για κάποιον μπορεί να σημαίνει ότι ψειρίζουμε την μαϊμού γι' αυτόν κι αυτόν τον λόγο. Το ασπάζομαι, αλήθεια. 

Διαφωνίες κι άλλες οπτικές θα υπάρξουν, και πάντα θα υπάρχουν. Και για τη Μουσική, και για κοινωνικά θέματα, και για οτιδήποτε. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τζάμπα κόπος. 

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, παρεϊστικα, πάλι δεν βρίσκω κακό να πούμε ότι κάτι δεν μας αρέσει - ακόμα και με χαρακτηρισμούς. Το διαχωρίζω απ' αυτούς που θα πάνε και θα κράζουν κάτω από το βίντεο (συνήθως εμπλουτίζοντας με μπόλικες βλακείες), σε ομάδες και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού. Βρίσκω προβληματικό το να "κυνηγήσουμε" κάτι που δεν μας αρέσει για να το κράξουμε, ενώ απόλυτα υγιές το να εκφραστούμε για κάτι που παρουσιάζεται μπροστά μας στα πλαίσια τής παρέας - ακόμη και χύμα. 

Πιστεύω πως αυτό που ενοχλεί δεν είναι η ελευθεριότητα της έκφρασης αλλά το ότι μας τριβελίζει η σκέψη πως μπορεί να κρύβεται από πίσω η κακοτροπιά. Όχι κάτι άλλο. Και το πρόβλημα που ανακύπτει συνεχώς εδώ μέσα οφείλεται στο ότι δεν γνωριζόμαστε μεταξύ μας, άρα δεν έχουμε εξαλείψει το αίσθημα ότι "λες να υπάρχει αυτή η κακοτροπιά;". Γι' αυτό ας μιλάμε. Μιλήστε, αδερφές και αδερφοί μου, μιλήστε και γνωριστείτε. 

[gilles68]

Όλα μπορούν να είναι ποίηση. Το τι αρέσει στον καθένα είναι θέμα προσωπικής αισθητικής και γούστου. Ένα μεγάλο έργο λέει πολλά με λίγες λέξεις και μπορεί να λειτουργήσει σε πολλά επίπεδα. Δε χρειάζεται να είναι όλα μασημένη τροφή, αλλιώς μοιάζει λιγάκι σαν την πορνογραφία. Ας μένει και κάτι για τη φαντασία. Αν το έργο χρειάζεται επεξήγηση έχει χαθεί το παιχνίδι. Το έργο πρέπει να λειτουργεί αφ' εαυτού. Η ποίηση που προτιμώ εγώ γράφεται με απλά λόγια και μιλάει σε όλους ανεξαιρέτως. Εδώ το πιο ωραίο τραγούδι που έχω ακούσει για την ερωτική πράξη από το μεγαλύτερο λαϊκό ποιητή και έναν από τους μεγαλύτερους λαϊκούς συνθέτες που έχει βγάλει αυτή η χώρα.

Επεξ/σία 29 Ιουνίου 2022 από gilles68

[JennyP]

13 λεπτά πριν, Mrs. Hyde είπε

Ε, μου το χαλάς προς το τέλος, βρε δίμετρη κουκλάρα μου. 😋

Γιατί περιττά τα κουβερλί μας; Δεν το βρίσκω κακό να μιλάμε για το οτιδήποτε, πόσο μάλλον δε για κάτι που μπορεί να ενέχει πολλές ερμηνείες. Είναι όμορφο να μιλάμε. Μπορούμε έτσι να δούμε κάτι που εμείς δεν σκεφτήκαμε. Για παράδειγμα, εάν δεν γινόταν αυτή η κουβέντα, δεν θα έβλεπα τη πιθανή ερμηνεία για τον αρμό, που είπε η MrsPeel. Αντιλαμβάνομαι, όμως, πως για κάποιον μπορεί να σημαίνει ότι ψειρίζουμε την μαϊμού γι' αυτόν κι αυτόν τον λόγο. Το ασπάζομαι, αλήθεια. 

Διαφωνίες κι άλλες οπτικές θα υπάρξουν, και πάντα θα υπάρχουν. Και για τη Μουσική, και για κοινωνικά θέματα, και για οτιδήποτε. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι τζάμπα κόπος. 

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, παρεϊστικα, πάλι δεν βρίσκω κακό να πούμε ότι κάτι δεν μας αρέσει - ακόμα και με χαρακτηρισμούς. Το διαχωρίζω απ' αυτούς που θα πάνε και θα κράζουν κάτω από το βίντεο (συνήθως εμπλουτίζοντας με μπόλικες βλακείες), σε ομάδες και δεν ξέρω κι εγώ πού αλλού. Βρίσκω προβληματικό το να "κυνηγήσουμε" κάτι που δεν μας αρέσει για να το κράξουμε, ενώ απόλυτα υγιές το να εκφραστούμε για κάτι που παρουσιάζεται μπροστά μας στα πλαίσια τής παρέας - ακόμη και χύμα. 

Πιστεύω πως αυτό που ενοχλεί δεν είναι η ελευθεριότητα της έκφρασης αλλά το ότι μας τριβελίζει η σκέψη πως μπορεί να κρύβεται από πίσω η κακοτροπιά. Όχι κάτι άλλο. Και το πρόβλημα που ανακύπτει συνεχώς εδώ μέσα οφείλεται στο ότι δεν γνωριζόμαστε μεταξύ μας, άρα δεν έχουμε εξαλείψει το αίσθημα ότι "λες να υπάρχει αυτή η κακοτροπιά;". Γι' αυτό ας μιλάμε. Μιλήστε, αδερφές και αδερφοί μου, μιλήστε και γνωριστείτε. 

Με παρεξήγησες δίμετρη κουκλάρα!☺️

Προσπάθησα να κατευνάσω κάπως την κατάσταση με τα σχόλια επειδή κι εμένα με πειράζουν κάποια.

Η παλιά Τζένη έχει κακό παρελθόν σε αυτό το thread.  Η νέα βελτιωμένη τα παίρνει αλλιώς.  

Θα σου εκμυστηρευθώ τι κάνω. Όταν ακούω ένα τραγούδι σε κάποιο γυρο και δε μου αρέσει, γράφω κάτι σχόλια.... πικρα!  Λίγο πριν βγει η βαθμολογία δημόσια έχω σβήσει τα πιο βαριά. Δε μου πάει η καρδιά.... 

Είναι ωραίο να ανταλάσσουν απόψεις οι άνθρωποι. Και εγώ απλά τη δική μου έγραψα και απ' ότι είδες έπεσε "κουβερτα"!   Γελάω νυχτιάτικα! Ωραία περνάμε!

Επεξ/σία 29 Ιουνίου 2022 από JennyP

[drh]

1 ώρα πριν, mic2mic είπε

δεν θα γράψω σεντόνι. Θα γράψω κουβέρτα.

εντός τόπου...εκτός χρόνου...μέσα στο κατακαλόκαιρο, έβγαλε κουβέρτα 🥶

14 λεπτά πριν, Mrs. Hyde είπε

Γιατί περιττά τα κουβερλί μας;

Δεν είναι ότι είναι περιττά....δε φτάνουν για δίμετρες κουκλάρες 😜

 

Πάντως, όσοι έχετε απορίες αν κάποιο κομμάτι που σας αρέσει είναι πραγματικά καλό ή κακό, μην αγχώνεστε καθόλου! Μπορείτε να το βάλετε στο παιχνίδι και σε λίγες μέρες θα σας απαντήσω 😋

 

[Επισκέπτης]

2 λεπτά πριν, JennyP είπε

Με παρεξήγησες δίμετρη κουκλάρα!

Προσπάθησα να κατευνάσω κάπως την κατάσταση με τα σχόλια επειδή κι εμένα με πειράζουν κάποια.

Η παλιά Τζένη έχει κακό παρελθόν σε αυτό το thread.  Η νέα βελτιωμένη τα παίρνει αλλιώς.  

Θα σου εκμυστηρευθώ τι κάνω. Όταν ακούω ένα τραγούδι σε κάποιο γυρο και δε μου αρέσει, γράφω κάτι σχόλια.... πικρα!  Λίγο πριν βγει η βαθμολογία δημόσια τα έχω σβήσει. Δε μου πάει η καρδιά.... 

Είναι ωραίο να ανταλάσσουν απόψεις οι άνθρωποι. Και εγώ απλά τη δική μου έγραψα και απ' ότι είδες έπεσε "κουβερτα"!   Γελάω νυχτιάτικα! Ωραία περνάμε!

Εντάξει, είσαι όλα τα λεφτά. 

Δεν υπήρχε καμιά ένταση με τον Φέρελπι. Μιλάμε την ίδια γλώσσα, οπότε είμαστε αμφότεροι καλά, γιατί ξέρουμε πως απλά είπαμε την γνώμη μας. 😊

Ψηφίζω τα Τζενίστικα σχόλια να παραμένουν. Έεεελα, ειδικά σε κάτι τύπου Bill Laswell που βάζω. γκούχου γκούχου 😅

[gilles68]

Ακόμα κι ένα pop συγκρότημα όπως οι αγαπημένοι μου Depeche Mode είναι ικανό για ποιητικό λόγο.

In your room
Where time stands still
Or moves at your will
Will you let the morning come soon
Or will you leave me lying here
In your favourite darkness
Your favourite half-light
Your favourite consciousness
Your favourite slave

 

In your room
Where souls disappear
Only you exist here
Will you lead me to your armchair
Or leave me lying here
Your favourite innocence
Your favourite prize
Your favourite smile
Your favourite slave

 

I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here
I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here
Hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here

 

In your room
Your burning eyes
Cause flames to arise
Will you let the fire die down soon
Or will I always be here
Your favourite passion
Your favourite game
Your favourite mirror
Your favourite slave

 

I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here
I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here
I'm hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here
Hanging on your words
Living on your breath
Feeling with your skin
Will I always be here

[Επισκέπτης]

5 λεπτά πριν, drh είπε

Δεν είναι ότι είναι περιττά....δε φτάνουν για δίμετρες κουκλάρες 😜

Έχει ζέστα. Να παίρνουν τα πόδια αέρα, να δροσιζόμαστε, μπρε. 

5 λεπτά πριν, drh είπε

Πάντως, όσοι έχετε απορίες αν κάποιο κομμάτι που σας αρέσει είναι πραγματικά καλό ή κακό, μην αγχώνεστε καθόλου! Μπορείτε να το βάλετε στο παιχνίδι και σε λίγες μέρες θα σας απαντήσω 😋

Εμείς ξέρουμε ότι είναι πραγματικά καλό αυτό που βάλαμε. Οι άλλοι δεν το ξέρουν. Δεν έχουν καλά ηχεία; Το μυαλό τους παίζει τραμπάλα με το στομάχι και τριγυρίζει στη μελιτζάνα που θα τηγανίσουν (το στομάχι πάντα κερδάει!); Στα σκουπίδια που θα βγάλουν; Στο αίσθημα; Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά συγκεντρωθείτε, πού θα πάει αυτή η κατάστασις; Εμείς τα ξέρουμε. Για εσάς τα βάζουμε, που δεν τα ξέρετε. 

[drh]

3 λεπτά πριν, gilles68 είπε

Ακόμα κι ένα pop συγκρότημα

Τι ήταν αυτό το "ακόμα";;; Προφανώς και πάρα πάρα πάρα πάρα πολλά pop συγκροτήματα έχουν καταπληκτικό στίχο. Σε σχέση με ποιο είδος δηλαδή μπορεί να γενικευτεί ότι η pop έχει χειρότερο στίχο;

1 λεπτό πριν, Mrs. Hyde είπε

Εμείς τα ξέρουμε. Για εσάς τα βάζουμε, που δεν τα ξέρετε

Πολύ enigmaτικά μιλάς βραδιάτικα και μπερδεύτηκα 😛

[mic2mic]

51 λεπτά πριν, ozoozo είπε

Η ποίησις είναι ανάπτυξι στίλβοντος ποδηλάτου.
Mέσα της όλοι μεγαλώνουμε. Οι δρόμοι είναι λευκοί.
Τα άνθη μιλούν. Από τα πέταλά τους αναδύονται συχνά μικρούτσικες παιδίσκες.
Η εκδρομή αυτή δεν έχει τέλος 
 

Ανδρέας Εμπειρίκος, Ενδοχώρα, «Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας»

Ε, τί; Αν δεν καταλαβαίνεις κάτι να το αναλύσω κι αυτό

[Επισκέπτης]

4 λεπτά πριν, drh είπε

Πολύ enigmaτικά μιλάς βραδιάτικα και μπερδεύτηκα 😛

Με προκάλεσες. Δεν φταίω. 

Αχχχ, κι άμα κάνω την enigmaτική αρχή άιντε να σταματήσω.