Τελικά πως διαλέγει κάποιος ιατρική ειδικότητα;

[Gingerbread]

Αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος (πχ γονιός στο επάγγελμα) όπου θα "έσπρωχνε" κάποιον να ακολουθήσει συγκεκριμένη ειδικότητα, πως διαλέγει κάποιος μια ειδικότητα; Είναι κάτι που βλέπω στους περισσότερους συμφοιτητές, ότι δεν ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση επίσης ότι ακούω την δερματολογία σαν επιλογή από κάποια άτομα τα οποία έχουν τρόπο να μπουν ως υπεράριθμοι και ότι τους αρέσει ο τρόπος ζωής. Καταλαβαίνω είναι σημαντικό, αλλά είναι και λίγο θλιβερό απλά να βαριέσαι που ζεις και μόνο κριτήριο να είναι αυτό.

Προσωπικά έχω αποκλείσει όλες τις εργαστηριακές και μάλλον τις χειρουργικές. Μου αρέσουν οι παθολογικές ειδικότητες (εκτός από γαστρεντερολογία, ενδοκρινολογία, ρευματολογία) και θέλω μια ειδικότητα που να μην έχει αναμονή. Παραμένω αναποφάσιστος όμως. Όσοι κάνετε/κάνατε ειδικότητα τι σας βοήθησε στην επιλογή;

[Lightning_md]

Σίγουρα επιλέγοντας ειδικότητα θα πρέπει να σκεφτείς:

- το αντικείμενο να σου αρέσει (τα πιο πολλά που βλέπεις στη σχολή ίσως να μην ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα - τυχαίο παράδειγμα με έναν τόνο υπερβολής πχ. οι παθολόγοι στα μαθήματα γίνονται Dr House κάτι πολύ ελκυστικό, ενώ στην πραγματικότητα δυστυχώς ελάχιστα είναι τα "ενδιαφέροντα" περιστατικά που χρειάζονται την απίστευτη διαφορική διάγνωση).

- την ποιότητα ζωής. Δυστυχώς δεν θα είσαι για πάντα 25. Σε κάποια φάση θα κάνεις οικογένεια (μάλλον) αλλά και να μην κάνεις δε θα σου είναι εύκολο να είσαι 60 και να τρέχεις σε επείγοντα χειρουργεία. Ούτε να θες να πας κάπου διακοπές και να σε παίρνουν τηλέφωνο είτε μανάδες επειδή το παιδί τους έκανε κακάκια, είτε γέροι γιατί περνάνε μια ίωση και έχουν αγχωθει (δεκτά και τα δύο, αλλά εστιάζω στην ποιότητα ζωής που θα έχεις). Ο δερματολόγος που αναφέρεις έχει (αντικειμενικά) πολύ καλή ποιότητα ζωής, και στις εφημερίες και έπειτα. 

- την αναμονή. Οκ είναι σίγουρα ένας παράγοντας αλλά σκέψου ότι θα έχεις να κάνεις ένα αγροτικό (τουλάχιστον 1-1.5 χρόνο και ίσως με πιθανότητα παράτασης). Αν είσαι άντρας έχεις και στο στρατό. Επίσης όσο περιμένεις να ανοίξει μια θέση μπορείς να δουλέψεις σε πολλές δουλειές και να πάρεις εμπειρίες και να βγάλεις και ένα μεροκάματο.

- εάν έχεις από πίσω κάποιον να σε βοηθήσει/σπρώξει/προωθήσει. Είτε γονιό είτε ξάδερφο είτε έναν καθηγητή που με κάποιον τρόπο γίνατε φιλαράκια. 

Ωστοσο παράγοντας δε θα έπρεπε να είναι τα χρήματα και οι απολαβές. Εάν κάνεις κάτι που σιχαίνεσαι επειδή έχει λεφτά, κατά πάσα πιθανότητα θα τα παρατήσεις πολύ νωρίς. Και δεν ξέρω κατά πόσο θα νιώθεις ικανοποιημένος. Αλλά αυτό είναι θέμα του καθενός. Ίσως να πρέπει να είναι ένας παράγοντας, αλλά σίγουρα όχι ο βασικός.

Αυτα θεωρώ τα πιο βασικά, με ένα γρήγορο γράψιμο. Καλώς ή κακώς επιδέχονται μεγάλης ανάλυσης, που τώρα δεν έχω το χρόνο να γράψω παραπάνω. Με την πρώτη ευκαιρία θα επανέλθω όμως!

ΥΓ: τα λέω όλα καλοπροαίρετα και δεν έχω σκοπό να θίξω κανέναν.

[filipN]

Γιατί δεν ανεβάζεις το ερώτημά σου στο GreekMeds;

[FilipposMD]

Το πώς διαλέγουν ειδικότητα πιθανώς διαφέρει από το πώς θα έπρεπε να τη διαλέγουν βέβαια.

Εκτός από όσα ανέφερε ο φίλος πιο πάνω, με τα οποία συμφωνώ σε γενικές γραμμές, καλό είναι να σκεφτείς και σε τι περιβάλλον θα ήθελες να δουλεύεις. Θέλεις πιο πολύ ατομική εργασία (π.χ. ιατρείο) ή να είσαι κομμάτι μιας ομάδας;  Θέλεις να δουλεύεις σε νοσοκομείο ή εκτός νοσοκομείου; Για παράδειγμα, αν είσαι αναισθησιολόγος, η δουλειά σου πάντα θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την ευρύτερη ομάδα και θα είσαι βασικά σε νοσοκομείο. Αν είσαι δερματολόγος, μπορείς να έχει ατομικό ιατρείο, αν το θελήσεις.

Επίσης, αν σε ενδιαφέρει το ιδιωτικό ιατρείο, να σκεφτείς τι εξοπλισμό χρειάζεσαι. Υπάρχουν ειδικότητες στις οποίες, για να κάνεις ιδιωτικό επάγγελμα, χρειάζεσαι ένα σημαντικό ποσό για να ξεκινήσεις. Αν το έχεις βέβαια, δεν σε απασχολεί.

Κάτι ακόμα είναι το είδος των ασθενών που θα βλέπεις και πώς αυτό μπορεί αν επιδρά στη δική σου ζωή και ψυχική ισορροπία. Αν είσαι ιατροδικαστής θα βιώνεις στην καθημερινότητά σου το δράμα και το έγκλημα. Αν είσαι εντατικολόγος θα βλέπεις καθημερινά νέους να πεθαίνουν και να το ανακοινώνεις εσύ στους γονείς και τα παιδιά τους. Αν είσαι ψυχίατρος, θα βλέπεις ζωές να διαλύονται από ψυχική νόσο. Φυσικά αυτά έχουν και τη θετική όψη, ότι θα βοηθάς κάποιους και αυτό θα σου προσφέρει ικανοποίηση κι εκείνοι θα σε ευγνωμονούν. Αλλά κάποιοι το αντέχουν και κάποιοι όχι. Επίσης, κάποιοι για να το αντέξουν χάνουν το συναίσθημά τους. Από τη μία δεν μπορείς να κλαις για κάθε τραγική ιστορία ασθενούς, αλλά και το να μην κλαις ποτέ είναι πρόβλημα.

Και τελευταίο είναι το πώς θα σε βλέπουν οι ασθενείς και η κοινωνία. Προσωπικά δεν με απασχόλησε ως κριτήριο, αλλά για κάποιους μετράει. Αν είσαι παθολογοανατόμος π.χ. ο κόσμος δε θα ξέρει καν με τι ασχολείσαι. Αν είσαι αναισθησιολόγος, ο ασθενής θα σε θεωρεί βοηθό του χειρουργού. Σκέψου το αν νομίζεις ότι θα σε απασχολεί.

Σε κάθε περίπτωση, ρώτα ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά που σκέφτεσαι να κάνεις. Ρώτα συνέχεια και όσους μπορείς και προσπάθησε να φανταστείς τον εαυτό σου στη θέση τους.

[VoxVeritas]

59 λεπτά πριν, filipN είπε

Γιατί δεν ανεβάζεις το ερώτημά σου στο GreekMeds;

Είναι λίγο dead τελευταία το greekmeds.

---

Πάντως εγώ ένα έχω να πω: Καλό είναι πριν διαλέξει κανείς ειδικότητα, να πάει σε μια γενική εφημερία και να δεί τι παίζει. Αναλόγως την ειδικότητα μπορεί να κοιμάσαι ή να τρέχεις κυριολεκτικά όλη τη βάρδια. Σε άλλους αρέσει η δράση, σε άλλους αρέσει το αιώνιο φιλοσοφείν.

Σημαντικό επίσης είναι να αναλογιστεί κανείς το γενικό μέρος της ειδικότητας, π.χ. για να κάνεις ρευματολογία πρέπει να περάσεις 2 έτη παθολογία, όχι σαν παρατηρητής, αλλά σαν να είσαι ειδικευόμενος παθολογίας.

Προσωπικά δεν με πολυαπασχολεί το να μην ξέρει ο ασθενής τι είναι το αντικείμενο της ειδικότητάς μου, ούτε όταν ήμουν τεχνολόγος ιατρικών εργαστηρίων καταλάβαιναν άλλωστε...

@Gingerbread Κάπως έτσι είχα αποκλείσει πρώτα τις χειρουργικές, μετά τις εργαστηριακές, μετά τις παθολογικές, και στο τέλος συμβιβάστηκα με την γενική χειρουργική. Και τώρα στα μισά πάλι το ξανασκέφτομαι, μήπως τελικά το γυρίσω σε άλλη χειρουργική (π.χ. πλαστική) ή καμιά παθολογική που περιλαμβάνει άσκηση χειρουργικής (π.χ. δερματολογία) για να μην πάνε χαμένοι οι μήνες.

[Gingerbread]

Η αλήθεια είναι πως η επιλογή ειδικότητας είναι κάτι πολύ δύσκολο που ίσως δεν το αντιλαμβάνεσαι εξαρχής. Για το κομμάτι νοσοκομείο-ιδιωτικό ιατρείο μαρέσει πιο πολύ το νοσοκομείο, νιώθω ότι εκεί θα ασκώ την ιατρική όπως την έχω στο μυαλό μου. Κεφάλαιο δεν έχω για κάποια ειδικότητα που θέλει εξοπλισμό αλλά ένα απλό ιατρείο τύπου παθολόγος φαντάζομαι είναι εφικτό

Τώρα για το αν με νοιάζει η αναγνώριση και ναι και όχι. Πχ ξέρω ότι τους ΝΧ τους έχουν θεούς, αλλά ΝΧ ποτέ δεν θα μπορούσα να κάνω. Παθαν ξέρω πόσο σημαντική είναι αλλά δεν είναι για μενα. Μπαίνοντας στην ιατρική (σαν 2η σχολή) είχα στο μυαλό μου περίπου πως θέλω να μαι, ήθελα να μαι κλινικός όχι εργαστηριακός. Η αναισθησιολογία όντως είναι κάπως παραγκωνισμένη αλλά με γοητεύει. Θεωρώ ότι έχει μεγάλη "δύναμη" και συναίσθηση του πόσο απαραίτητη είναι για αυτό δεν προσπαθεί ποτέ να πείσει κάποιον για κάτι. Αυτό το ξύπνημα του ασθενούς για μενα είναι κάτι μοναδικό.

Η Ιατροδικαστική πιστεύω θα μου έκανε κακό σε ψυχολογικό επίπεδο. Στη ΜΕΘ ως πρωτόπειρος που είμαι και είχαμε διασωλην ένα παλικάρι έλεγα δεν μπορεί απλά θα ξυπνήσει. Αν τον έβλεπα νεκρό στο τραπέζι να πρέπει να τον ανοίξω θα πόναγε η καρδιά μου. Επίσης δεν μαρέσει η ιδέα ότι κατά βάση θα πρέπει να πάω με το αυτοκίνητό μου (με ότι αυτό συνεπάγεται με το να οδηγείς εσύ βράδυ με βροχή σε καμιά πλαγιά ξέρω γω) για αυτοψία. Αλλά το να βρεις από τι κατέληξε κάποιος αν ήταν έγκλημα και να βοηθήσεις την δικαιοσύνη να καταλήξει το βρίσκω ιερό καθήκον.

Ψυχιατρική όμορφη μεν, θεωρώ ότι έχει κάπως βαλτώσει δε. Δεν πιστεύω θα δω τους ασθενείς μου να θεραπεύονται όπως θα ήθελα.

Όσο για το greekmeds, δυστυχώς είναι παλαιολιθικό. Οι πληρηφορίες του είχαν το peak τους τ 2005 (17 χρόνια πριν).

 

[velociraptoras]

 

για οφθαλμίατρος σκέφτηκες? ωρλ? γυναικολόγος?

[Gingerbread]

1 ώρα πριν, velociraptoras είπε

 

για οφθαλμίατρος σκέφτηκες? ωρλ? γυναικολόγος?

Γυναικολόγος σίγουρα όχι. ΩΡΛ μου αρέσει σαν ειδικότητα αλλά σε επιλεγμένα κομμάτια (δεν θα ήθελα αυτιά και κώφωση). Οφθαλμάτρος δεν ξέρω, νιώθω ότι πετάω 6 χρόνια σπουδών για να ασχοληθώ με πολύ συγκεκριμένες παθολογίες που δεν με συναρπάζουν κιόλας.

[velociraptoras]

παιδιατρική, καρδιολογία, παθολογία, ουρολογία, πνευμονολογία?

φτιάξε μια λίστα με όλες τις ειδικότητες. στη μια στήλη γρ'αψε τα θετικά τους στην άλλη τα αρνητικά. βαλε μεσα ολες τις παραμέτρους, από χρόνο αναμονης, προσωπικό ενδιαφέρον, ευκολία ευρεσης εργασιας ή ιατρείου, οικονομικές απαιτήσεις αν κανεις ιατρείο, προκλήσεις, σχεση με ασθενή/ οικείους, ελευθερο χρόνο, εφημερίες και πίεση, γενικά καθε τι που βρισκεις υπερ ή κατα. μετα ξεκίνα σιγα σιγα να διαγράφεις ξεκινωντας απο αυτες που δε θα θελες με τιποτα και ασε 5-6 για το τέλος. οταν θα εισαι κοντα στην απόφαση επιλέγεις ανάμεσα από αυτες. τωρα αν θυμαμαι καλά εισαι μικρό ετος

[Gingerbread]

28 λεπτά πριν, velociraptoras είπε

παιδιατρική, καρδιολογία, παθολογία, ουρολογία, πνευμονολογία?

φτιάξε μια λίστα με όλες τις ειδικότητες. στη μια στήλη γρ'αψε τα θετικά τους στην άλλη τα αρνητικά. βαλε μεσα ολες τις παραμέτρους, από χρόνο αναμονης, προσωπικό ενδιαφέρον, ευκολία ευρεσης εργασιας ή ιατρείου, οικονομικές απαιτήσεις αν κανεις ιατρείο, προκλήσεις, σχεση με ασθενή/ οικείους, ελευθερο χρόνο, εφημερίες και πίεση, γενικά καθε τι που βρισκεις υπερ ή κατα. μετα ξεκίνα σιγα σιγα να διαγράφεις ξεκινωντας απο αυτες που δε θα θελες με τιποτα και ασε 5-6 για το τέλος. οταν θα εισαι κοντα στην απόφαση επιλέγεις ανάμεσα από αυτες. τωρα αν θυμαμαι καλά εισαι μικρό ετος

Προσεγγίζω το 5ο έτος

Παιδιατρική, όχι αν και μαρέσει, αλλά όχι.

Καρδιολογία την συμπαθώ, για κάποιο λόγο η πνευμονολογία μου έκανε μεγαλύτερο κλικ οπότε πνευμονολογία θα πω ναι

Ουρολογία μου φαίνεται σιχαμένη και ανατριχιαστική.

Παθολογία σαν επιστήμη μαρέσει φουλ, με χαλάει ότι έχει καταντήσει γηριατρική οπότε μόνο για αυτό την απορρίπτω (ΓΙ ίσως τη διάλεξα).

[dionisis1925]

Ε δεν έμειναν και πολλές  Αλλεργιολογία‎ και Νεφρολογία.

[Gingerbread]

25 λεπτά πριν, dionisis1925 είπε

Ε δεν έμειναν και πολλές  Αλλεργιολογία‎ και Νεφρολογία.

Αιματολογία, Αναισθησιολογία, Γενική Ιατρική, Παθολογία (?!), Πνευμονολγία, Νευρολογία.. κατά βάση οι παθολογίκες

[-Dimitris-]

Απαντάς σε μερικές απλές ερωτήσεις. Keep in mind οτι αυτό που θα επιλέξεις θα το κάνεις και στα 60 σου.

1. Νοσοκομειακό περιβάλλον, ιατρείο ή εργαστήριο;

2. Επαφή με ασθενείς;

3. Χειρουργεία;

4. Επείγοντα;

Πορεύεσαι αναλόγως.

[Gingerbread]

Στις 13/4/2022 στις 9:07 ΠΜ, -Dimitris- είπε

Απαντάς σε μερικές απλές ερωτήσεις. Keep in mind οτι αυτό που θα επιλέξεις θα το κάνεις και στα 60 σου.

1. Νοσοκομειακό περιβάλλον, ιατρείο ή εργαστήριο;

2. Επαφή με ασθενείς;

3. Χειρουργεία;

4. Επείγοντα;

Πορεύεσαι αναλόγως.

Τα σκέφτομαι όλα αυτά που είπες και είιναι πολύ σωστές παρατηρήσεις/ερωτήσεις

1. Νοσοκομειακό περιβάλλον κυρίως. Αν γίνεται σε ιδιωτικό ιατρείο θα είναι θετικό, αλλά όχι υποχρεωτικό. Εργαστήριο no no no no (πλάκα πλάκα από όσους έχω ρωτήσει κανένας συμφοιτητής μου δεν σκέφτεται εργαστηριακή ειδικότητα)

2. Επαφή με ασθενείς ναι 

3. Χειρουργεία; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν θα μαι καλός, αν δεν "πιάνουν" τα χέρια μου; Πάντως κάτι καμμένα ΝΧ δεν θα θελα με τίποτα, ΩΡΛ από την άλλη την συμπαθώ σαν χειρουργική ειδικότητα

4. Επείγοντα ναι. Θα μαρεσε το τραύμα πολύ (με το οποίο δεν έχω καταλάβει ακόμα ποια ειδικότητα ασχολείται)

Κάτι άλλο που σκέφτομαι είναι ότι θα θελα να βλέπω για καιρό τον ασθενή. Τι εννοώ, να ασχολούμαι συνολικά με την υγεία του. Μην έρχεται σε μενα επειδή ξερω γω κοκκίνησε το μάτι του, αλλά να απευθύνεται σε μενα "όταν θέλει να δει έναν γιατρό". Είναι σημαντικό για μενα να νιώθω ότι προσφέρω και όχι ότι πετάω μια διάγνωση και γεια σας. Κάτι σαν γενικός γιατρός αλλά έχω ακούσει τόσο θάψιμο για αυτή την ειδικότητα.