Δεν ξέρω τι να σπουδάσω

[Fridation2001]

Καλησπέρα...είμαι 21 χρόνων...όσο βρισκομουν στο λύκειο η αλήθεια είναι ότι δεν έδινα πολύ σημασία στα μαθήματα του σχολείου..παρόλα αυτά όταν πήγα 2α λυκείου μετά από πίεση των γονιών μου ξεκίνησα φροντιστήριο με σκοπό να δώσω πανελλήνιες, χωρίς όμως να έχω διαλέξει κάτι που θέλω να ακολουθήσω...μετά από κουβέντα που ςιχα με τους δικους μου επέλεξα να επικεντρωθώ στα τουριστικά...έκανα δύο χρόνια ΙΕΚ..έκανα πρακτική σε ξενοδοχεία και κατάλαβα ότι δεν με καλύπτει σαν κλάδος...με πίεσαν οι γονείς μου να επιλέξω μια άλλη σχολή να κάνω για να έχω ένα χαρτί...το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μπορώ να βρω μια σχολή που να μου αρέσει...το προηγούμενο καλοκαίρι έκανα μια πολύ δύσκολη σεζόν και όσο δούλευα οι δικοί μου με ρωτούσαν τι θέλω να κάνω όταν τελειώσω την σεζόν..εγώ όμως ήμουν πολύ μπερδεμένη και επίσης δεν είχα καθόλου χρόνο να σκεφτώ κ;ι να ψάξω σχολές..έτσι με έβαλαν κυριολεκτικά με το ζόρι σε μια ιδιωτική σχολή, σε έναν κλάδο που δεν είχα ποτέ επαφη και δεν με ενδιαφέρει καθόλου...τους έκανα κουβέντα πολλές φορές ότι δεν μου αρέσει και δεν με άκουγαν...πήγαινα λοιπόν με το ζόρι στην σχολή αυτή αλλά με πίεζε πάρα πολύ μέσα μου με αποτέλεσμα να πάω για βοήθεια σε έναν ψυχολόγο να με βοηθήσει με τις κρίσεις πανικού που αντιμετώπιζα...σταμάτησα μετά από πάρα πολλους καυγάδες να πηγαίνω στην σχολή που με έβαλαν...τώρα που είναι Απρίλιος πάλι μου λένε ότι μέχρι τον Σεπτέμβρη πρέπει να έχω βρει μια σχολή να μου αρέσει...το θέμα είναι ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο..δεν θέλω να πάω σε κάποια σχολή που δεν με ενδιαφέρει μόνο και μόνο για να χαρούν οι γονείς μου...μου λένε ότι υπάρχει πρόβλημα αν είμαι 21 και δεν ξέρω ακόμα τι θέλω να κάνω...νιώθω τον χρόνο να με πιέζει, βλέπω φίλους μου να είναι χαρούμενοι στις σχολές-δουλειες τους και αυτό με κάνει να νιώθω κάπως περίεργα...έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν θα βρω κάτι που θα μου αρέσει και ότι όντως πάει κάτι λάθος με εμένα.

[DrKo]

Σπούδασε βουλευτής, να βρεις την υγειά σου. 

[velociraptoras]

γιατι ντε και καλά να πας σε μια σχολή? Ψαξε βρες δουλειά, δοκιμασε να εργαστεις σε διαφορους κλάδους και πόστα και ισως ανακαλύψεις κάτι που να σου ταιριάζει. Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσεις και με κάποιο συμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού να σε βοηθήση να βρεις τι θέλεις

Στη ζωη σου γενικά τι σου αρέσει να κάνεις? στον ελευθερο χρόνο σου οταν εισαι μόνη σου τι κάνεις? γενικά ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου?  Ακόμα κι αν το μονο που σου αρέσει ειναι να σκρολάρεις στο ινσταγκραμ ισως βοήθησει.

Επεξ/σία 4 Απριλίου 2022 από velociraptoras

[Dantε]

Που να ηταν και υποχρεωτικο δηλαδη να πας και στρατο...

Εφτασες 21,πρεπει να αναλαβεις τις ευθυνες σου,τελος η εποχη που πληρωνει ο μπαμπας για να πινεις καφε διπλα απο το σχολειο.

[Sibyl]

13 λεπτά πριν, Fridation2001 είπε

Καλησπέρα...είμαι 21 χρόνων...όσο βρισκομουν στο λύκειο η αλήθεια είναι ότι δεν έδινα πολύ σημασία στα μαθήματα του σχολείου..παρόλα αυτά όταν πήγα 2α λυκείου μετά από πίεση των γονιών μου ξεκίνησα φροντιστήριο με σκοπό να δώσω πανελλήνιες, χωρίς όμως να έχω διαλέξει κάτι που θέλω να ακολουθήσω...μετά από κουβέντα που ςιχα με τους δικους μου επέλεξα να επικεντρωθώ στα τουριστικά...έκανα δύο χρόνια ΙΕΚ..έκανα πρακτική σε ξενοδοχεία και κατάλαβα ότι δεν με καλύπτει σαν κλάδος...με πίεσαν οι γονείς μου να επιλέξω μια άλλη σχολή να κάνω για να έχω ένα χαρτί...το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μπορώ να βρω μια σχολή που να μου αρέσει...το προηγούμενο καλοκαίρι έκανα μια πολύ δύσκολη σεζόν και όσο δούλευα οι δικοί μου με ρωτούσαν τι θέλω να κάνω όταν τελειώσω την σεζόν..εγώ όμως ήμουν πολύ μπερδεμένη και επίσης δεν είχα καθόλου χρόνο να σκεφτώ κ;ι να ψάξω σχολές..έτσι με έβαλαν κυριολεκτικά με το ζόρι σε μια ιδιωτική σχολή, σε έναν κλάδο που δεν είχα ποτέ επαφη και δεν με ενδιαφέρει καθόλου...τους έκανα κουβέντα πολλές φορές ότι δεν μου αρέσει και δεν με άκουγαν...πήγαινα λοιπόν με το ζόρι στην σχολή αυτή αλλά με πίεζε πάρα πολύ μέσα μου με αποτέλεσμα να πάω για βοήθεια σε έναν ψυχολόγο να με βοηθήσει με τις κρίσεις πανικού που αντιμετώπιζα...σταμάτησα μετά από πάρα πολλους καυγάδες να πηγαίνω στην σχολή που με έβαλαν...τώρα που είναι Απρίλιος πάλι μου λένε ότι μέχρι τον Σεπτέμβρη πρέπει να έχω βρει μια σχολή να μου αρέσει...το θέμα είναι ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο..δεν θέλω να πάω σε κάποια σχολή που δεν με ενδιαφέρει μόνο και μόνο για να χαρούν οι γονείς μου...μου λένε ότι υπάρχει πρόβλημα αν είμαι 21 και δεν ξέρω ακόμα τι θέλω να κάνω...νιώθω τον χρόνο να με πιέζει, βλέπω φίλους μου να είναι χαρούμενοι στις σχολές-δουλειες τους και αυτό με κάνει να νιώθω κάπως περίεργα...έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν θα βρω κάτι που θα μου αρέσει και ότι όντως πάει κάτι λάθος με εμένα.

Μάλλον βρίσκεσαι σε άρνηση επειδή ειλικρινά δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην του αρέσει τίποτα.

Δεν υπάρχει κάτι που να σου κινεί το ενδιαφέρον και να θέλεις να το εξερευνήσεις;

Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί και σε κάνει χαρούμενη; 

Νομίζω ότι αν ηρεμήσεις και ρωτήσεις τον εαυτό σου (ανεξάρτητα από τα "θέλω" των γονιών σου), σίγουρα θα βρεις την απάντηση.

[gii]

21 λεπτά πριν, Fridation2001 είπε

Καλησπέρα...είμαι 21 χρόνων...όσο βρισκομουν στο λύκειο η αλήθεια είναι ότι δεν έδινα πολύ σημασία στα μαθήματα του σχολείου..παρόλα αυτά όταν πήγα 2α λυκείου μετά από πίεση των γονιών μου ξεκίνησα φροντιστήριο με σκοπό να δώσω πανελλήνιες, χωρίς όμως να έχω διαλέξει κάτι που θέλω να ακολουθήσω...μετά από κουβέντα που ςιχα με τους δικους μου επέλεξα να επικεντρωθώ στα τουριστικά...έκανα δύο χρόνια ΙΕΚ..έκανα πρακτική σε ξενοδοχεία και κατάλαβα ότι δεν με καλύπτει σαν κλάδος...με πίεσαν οι γονείς μου να επιλέξω μια άλλη σχολή να κάνω για να έχω ένα χαρτί...το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μπορώ να βρω μια σχολή που να μου αρέσει...το προηγούμενο καλοκαίρι έκανα μια πολύ δύσκολη σεζόν και όσο δούλευα οι δικοί μου με ρωτούσαν τι θέλω να κάνω όταν τελειώσω την σεζόν..εγώ όμως ήμουν πολύ μπερδεμένη και επίσης δεν είχα καθόλου χρόνο να σκεφτώ κ;ι να ψάξω σχολές..έτσι με έβαλαν κυριολεκτικά με το ζόρι σε μια ιδιωτική σχολή, σε έναν κλάδο που δεν είχα ποτέ επαφη και δεν με ενδιαφέρει καθόλου...τους έκανα κουβέντα πολλές φορές ότι δεν μου αρέσει και δεν με άκουγαν...πήγαινα λοιπόν με το ζόρι στην σχολή αυτή αλλά με πίεζε πάρα πολύ μέσα μου με αποτέλεσμα να πάω για βοήθεια σε έναν ψυχολόγο να με βοηθήσει με τις κρίσεις πανικού που αντιμετώπιζα...σταμάτησα μετά από πάρα πολλους καυγάδες να πηγαίνω στην σχολή που με έβαλαν...τώρα που είναι Απρίλιος πάλι μου λένε ότι μέχρι τον Σεπτέμβρη πρέπει να έχω βρει μια σχολή να μου αρέσει...το θέμα είναι ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο..δεν θέλω να πάω σε κάποια σχολή που δεν με ενδιαφέρει μόνο και μόνο για να χαρούν οι γονείς μου...μου λένε ότι υπάρχει πρόβλημα αν είμαι 21 και δεν ξέρω ακόμα τι θέλω να κάνω...νιώθω τον χρόνο να με πιέζει, βλέπω φίλους μου να είναι χαρούμενοι στις σχολές-δουλειες τους και αυτό με κάνει να νιώθω κάπως περίεργα...έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν θα βρω κάτι που θα μου αρέσει και ότι όντως πάει κάτι λάθος με εμένα.

Mικρος είσαι μην αγχώνεσαι...δεν σε πήραν τα χρόνια άλλοι σπουδάζουν στα 30-40 άλλοι επίσης τελειώνουν την σχολή στα 10 χρόνια το θέμα είναι πως θα αξιοποιήσεις το χαρτί σου και βασική προϋπόθεση για να το αξιοποιήσεις σωστά είναι να γουστάρεις το αντικείμενο όντως

[xgol]

4 ώρες πριν, velociraptoras είπε

γιατι ντε και καλά να πας σε μια σχολή? Ψαξε βρες δουλειά, δοκιμασε να εργαστεις σε διαφορους κλάδους και πόστα και ισως ανακαλύψεις κάτι που να σου ταιριάζει. Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσεις και με κάποιο συμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού να σε βοηθήση να βρεις τι θέλεις

Στη ζωη σου γενικά τι σου αρέσει να κάνεις? στον ελευθερο χρόνο σου οταν εισαι μόνη σου τι κάνεις? γενικά ποια είναι τα ενδιαφέροντα σου?  Ακόμα κι αν το μονο που σου αρέσει ειναι να σκρολάρεις στο ινσταγκραμ ισως βοήθησει.

Συγγνώμη, ρωτάς κάτι τέτοιο σε ένα παιδί 21 χρονών?

[Theo1903]

Κοίτα οι γονείς σου καλά κάνουν και σε πιέζουν γιατι το "δεν ξέρω" μπορεί εύκολα να σε πάει καροτσάκι μέχρι τα 25-30-35-40. Παρ'όλα αυτά, ούτε πολύ άργησες ούτε τιποτα και να ξες είναι πολυ φυσιολογικό να μην γνωρίζεις και ακόμα πιο πολύ να δοκιμάζεις για να βρείς τι σου αρέσει (οι περισσότεροι απο τους φίλους σου που λες, να ξες οτι κάνουν συχνά second guess τις επιλογές τους και ας μην φαίνεται).

Απο την άλλη, αυτό που οφείλεις εσύ (στον εαυτό σου), είναι να κάνεις μια σοβαρή συζήτηση μέσα σου. Ρώτα ανθρώπους σε σχετικά αντικείμενα, ψάξε στο διαδικτυο πληροφορίες και ακόμα ακόμα (κάτι που δεν κάνει κανένας υποψήφιος στην Ελλάδα) άνοιξε προγράμματα σπουδών απο διάφορες σχολές και δες τι λένε. 

Με το να κάθεσαι να αγχώνεσαι δεν κερδίζεις τίποτα (και προφανώς καταννοώ οτι το "μην αγχώνεσαι" δεν είναι λύση). Ίσως μια σκέψη που μπορείς υιοθετήσεις και προσωπικά μου έχει λύσει διάφορα διλλήματα είναι πως "η χειρότερη επιλογή θα είναι να μην κάνεις καμια επιλογή". Δηλαδή ακόμα και μια λάθος επιλογή (όπως τα τουριστικά που αναφέρεις) σου δίνει μια σημαντική πληροφορία για το τι ΔΕΝ θες να κάνεις το οποίο σε ωθεί να ψάξεις σε άλλη κατεύθυνση. Μην τα παρατάς, για όλους υπάρχει κάτι αλλα ταυτόχρονα μην ψάχνεις και για το ΤΕΛΕΙΟ. Δεν υπάρχει. Τα περισσότερα έτσι και αλλιώς για οτι αποφασίσεις να ακολουθήσεις, θα τα μάθεις μέσα στην σχολή παρά πριν απο αυτή.

[Damianus]

1. Με τι ασχολεισαι τον ελευθερο χρονο σου ?
2. Που αφιερωνεις περισσοτερο χρονο την ημερα?
3. Ποια ειναι τα χομπι σου?
4. Τα ενδιαφεροντα σου κατα την αναζητηση στο internet?
5. Τι παραγγελνεις συχνοτερα απο καταστηματα?
6. Οταν καποιος ρωτησει για εσενα, γνωστους η συγγενεις για το που εισαι "καλη" τι θα απαντησουν?
7. Tι κανεις ευκολα, που αλλοι η το βρισκουν δυσκολο η μονοτονο να το κανουν?
8. Τι εχεις στο δωματιο σου απο βιβλια μεχρι πραγματα που να φανερωνουν τις ροπες σου?
9. Σου αρεσει η επαφη με αλλους ανθρωπους η προτιμας να εισαι one-(wo)man show?
10. Προτιμας να ηγεισαι η να ακολουθεις?

Κοιτα εκει την κατευθυνση που μπορει να "κρυβει" την κλιση η την ταση προς κατι.

Επεξ/σία 4 Απριλίου 2022 από Damianus

[velociraptoras]

16 ώρες πριν, xgol είπε

Συγγνώμη, ρωτάς κάτι τέτοιο σε ένα παιδί 21 χρονών?

Ναι ειναι 21 αλλά δεν εχει αποφασίσει. απο το να παει στα κουτουρού ας δοκιμάσει σε διαφορους κλαδους και σπουδαζει μετα απο 2-3 χρονια

[Sibyl]

37 λεπτά πριν, velociraptoras είπε

Ναι ειναι 21 αλλά δεν εχει αποφασίσει. απο το να παει στα κουτουρού ας δοκιμάσει σε διαφορους κλαδους και σπουδαζει μετα απο 2-3 χρονια

Τι δουλειά της προτείνεις να κάνει;

Τον τουριστικό κλάδο τον δοκίμασε και δεν της άρεσε.

Να γίνει πωλήτρια, να προσπαθήσει να πείσει τηλεφωνικά υποψήφιους πελάτες για διάφορα αγαθά , να γίνει σερβιτόρα, να μοιράζει φυλλάδια, να γίνει ντιλιβεράς, να δουλέψει σ΄ ένα συνεργείο καθαρισμού,  τι;

Δεν μου έρχεται κάτι άλλο στον νου.

Και αν τα κάνει αυτά, πόσο καιρό θα τα κάνει και σε τι θα την βοηθήσουν ν΄αποφασίσει να βρει τι θέλει να κάνει στη ζωή της;

Εγώ ξέρω ότι αν ψάχνεσαι, τυπώνεις ένα μηχανογραφικό, γκρουπάρεις τις σχολές (επειδή πολλές είναι ίδιες ή παρεμφερείς), βλέπεις ποιες σου κινούν το ενδιαφέρον ως αντικείμενο σπουδών και σε ποιες μπορείς ν΄ανταποκριθείς με τις γνώσεις σου και αρχίζεις να συλλέγεις πληροφορίες γι΄αυτές ξεκινώντας από τα sites των σχολών μέχρι ζητώντας τη γνώμη φοιτητών και αποφοίτων αυτών ή ακόμα ζητώντας και την γνώμη ενός συμβούλου επαγγελματικού προσανατολισμού.

΄Οταν καταλήξεις σ΄αυτό που σ΄ενδιαφέρει στρώνεσαι στο διάβασμα για να πετύχεις αυτό που επέλεξες και σου αρέσει.

Και αυτό δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Γι΄αυτό χίλιες φορές ν΄ αφιερώσει τον χρόνο της σ΄αυτό από το να τον σπαταλάει από δω και από κει.

[velociraptoras]

4 λεπτά πριν, Sibyl είπε

Τι δουλειά της προτείνεις να κάνει;

Τον τουριστικό κλάδο τον δοκίμασε και δεν της άρεσε.

Να γίνει πωλήτρια, να προσπαθήσει να πείσει τηλεφωνικά υποψήφιους πελάτες για διάφορα αγαθά , να γίνει σερβιτόρα, να μοιράζει φυλλάδια, να γίνει ντιλιβεράς, να δουλέψει σ΄ ένα συνεργείο καθαρισμού,  τι;

Δεν μου έρχεται κάτι άλλο στον νου.

Και αν τα κάνει αυτά, πόσο καιρό θα τα κάνει και σε τι θα την βοηθήσουν ν΄αποφασίσει να βρει τι θέλει να κάνει στη ζωή της;

Εγώ ξέρω ότι αν ψάχνεσαι, τυπώνεις ένα μηχανογραφικό, γκρουπάρεις τις σχολές (επειδή πολλές είναι ίδιες ή παρεμφερείς), βλέπεις ποιες σου κινούν το ενδιαφέρον ως αντικείμενο σπουδών και σε ποιες μπορείς ν΄ανταποκριθείς με τις γνώσεις σου και αρχίζεις να συλλέγεις πληροφορίες γι΄αυτές ξεκινώντας από τα sites των σχολών μέχρι ζητώντας τη γνώμη φοιτητών και αποφοίτων αυτών ή ακόμα ζητώντας και την γνώμη ενός συμβούλου επαγγελματικού προσανατολισμού.

΄Οταν καταλήξεις σ΄αυτό που σ΄ενδιαφέρει στρώνεσαι στο διάβασμα για να πετύχεις αυτό που επέλεξες και σου αρέσει.

Και αυτό δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Γι΄αυτό χίλιες φορές ν΄ αφιερώσει τον χρόνο της σ΄αυτό από το να τον σπαταλάει από δω και από κει.

παραδειγμα παει σε ενα εργοστασιο ως εργάτρια. εκει βλέπει τι αλλες ειδικότητες δουλεύουν πχ ο μηχανικός που συντηρεί τα μηχανήματα ο χημικός που κάνει τους ελεγχους κλπ. μπορει να παει σε μια κλινική ως γραμματέας και να δει οτι της αρέσει η ιατρικη, η νοσηλευτική . μπορει σαν γραμματεας παλι σε μια αλλη εταιρία να βρει κατι που της τραβάει το ενδιαφέρον. το να παει σε συμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού το ανέφερα ηδη οπως και το να ψαξει να δει τι της αρέσει. επίσης το να εργαστει ενα δυο χρονια ακόμα και σε δουλειές του ποδαριού οπως αυτες που αναφέρεις θα της δώσει κίνητρο να σκεφτει τι αλλο μπορει να κανει για να μη χρειαζεται να κανει το χαμάλη για το βασικό μισθό. Και εδω βλέπουμε ξεκάθαρα οτι δεν εχει κίνητρο για να διαλέξει πως θα προχωρήσει.

Αν προσεξεις το βασικό προβλημα ειναι η πίεση που δέχεται από τους γονείς της να σπουδάσει ενω δεν εχει καμια διαθεση. αρχικά πρέπει να καταλάβει οτι οι γονείς δε θα χρηματοδοτουν για πάντα και να ξεβολευτεί να πάρει τη ζωη στα χέρια της

[Sibyl]

6 λεπτά πριν, velociraptoras είπε

παραδειγμα παει σε ενα εργοστασιο ως εργάτρια. εκει βλέπει τι αλλες ειδικότητες δουλεύουν πχ ο μηχανικός που συντηρεί τα μηχανήματα ο χημικός που κάνει τους ελεγχους κλπ. μπορει να παει σε μια κλινική ως γραμματέας και να δει οτι της αρέσει η ιατρικη, η νοσηλευτική . μπορει σαν γραμματεας παλι σε μια αλλη εταιρία να βρει κατι που της τραβάει το ενδιαφέρον. το να παει σε συμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού το ανέφερα ηδη οπως και το να ψαξει να δει τι της αρέσει. επίσης το να εργαστει ενα δυο χρονια ακόμα και σε δουλειές του ποδαριού οπως αυτες που αναφέρεις θα της δώσει κίνητρο να σκεφτει τι αλλο μπορει να κανει για να μη χρειαζεται να κανει το χαμάλη για το βασικό μισθό. Και εδω βλέπουμε ξεκάθαρα οτι δεν εχει κίνητρο για να διαλέξει πως θα προχωρήσει.

Αν προσεξεις το βασικό προβλημα ειναι η πίεση που δέχεται από τους γονείς της να σπουδάσει ενω δεν εχει καμια διαθεση. αρχικά πρέπει να καταλάβει οτι οι γονείς δε θα χρηματοδοτουν για πάντα και να ξεβολευτεί να πάρει τη ζωη στα χέρια της

Δεν νομίζω ότι θα δει αυτά που λες.

Ο χώρος των εργατριών σ΄ένα εργοστάσιο, δεν έχει καμία σχέση με τον μηχανικό που συντηρεί τα μηχανήματα τις ώρες που αυτά δεν δουλεύουν ούτε έχει καμία σχέση με τον χώρο που δουλεύει ο χημικός. Το ίδιο και αν εργάζεται ως γραμματέας σε μια κλινική. Από πότε αφήνουν ελεύθερες τις γραμματείς που δεν προλαβαίνουν να δίνουν πληροφορίες και να σηκώνουν τα τηλέφωνα, να περιηγούνται στους χώρους των γιατρών και των νοσηλευτών;

Επίσης δεν νομίζω ότι πρέπει κάποιος να περάσει όλο αυτό το λούκι για ν΄αποφασίσει να σκεφτεί τι θέλει να κάνει.  Οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες μας βρίσκονται μέσα μας, πριν δοκιμάσουμε τα χίλια άσχετα και απογοητευτούμε. Αρκεί να είμαστε συνειδητοποιημένοι για να μπορέσουμε να τις αναγνωρίσουμε.

Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου οπτική πάνω στο θέμα.

Για το πρόβλημα της πίεσης από τους γονείς της, συμφωνώ όπως επίσης συμφωνώ ότι έχει θολώσει το μυαλό της. ΄Ομως δεν είναι 15 χρονών, είναι 21. Βρίσκεται με λίγα λόγια στην ηλικία που ένας απόφοιτος Λυκείου που αποφάσισε τι θέλει να κάνει (δεν αναφέρομαι σ΄αυτούς που δίνουν πανελλαδικές για να μπουν "κάπου") και έδωσε πανελλαδικές, βρίσκεται ήδη στο τρίτο έτος των σπουδών του. Ας κλείσει λοιπόν τ΄αυτιά της στα λεγόμενα των γονιών της, ας αυτοπειθαρχηθεί και ας πάρει μια απόφαση για το τι θέλει να κάνει στη ζωή της. Δική της είναι η ζωή, δική της και η απόφαση.

 

[velociraptoras]

11 λεπτά πριν, Sibyl είπε

Δεν νομίζω ότι θα δει αυτά που λες.

Ο χώρος των εργατριών σ΄ένα εργοστάσιο, δεν έχει καμία σχέση με τον μηχανικό που συντηρεί τα μηχανήματα τις ώρες που αυτά δεν δουλεύουν ούτε έχει καμία σχέση με τον χώρο που δουλεύει ο χημικός. Το ίδιο και αν εργάζεται ως γραμματέας σε μια κλινική. Από πότε αφήνουν ελεύθερες τις γραμματείς που δεν προλαβαίνουν να δίνουν πληροφορίες και να σηκώνουν τα τηλέφωνα, να περιηγούνται στους χώρους των γιατρών και των νοσηλευτών;

Επίσης δεν νομίζω ότι πρέπει κάποιος να περάσει όλο αυτό το λούκι για ν΄αποφασίσει να σκεφτεί τι θέλει να κάνει.  Οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες μας βρίσκονται μέσα μας, πριν δοκιμάσουμε τα χίλια άσχετα και απογοητευτούμε. Αρκεί να είμαστε συνειδητοποιημένοι για να μπορέσουμε να τις αναγνωρίσουμε.

Τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου οπτική πάνω στο θέμα.

Για το πρόβλημα της πίεσης από τους γονείς της, συμφωνώ όπως επίσης συμφωνώ ότι έχει θολώσει το μυαλό της. ΄Ομως δεν είναι 15 χρονών, είναι 21. Βρίσκεται με λίγα λόγια στην ηλικία που ένας απόφοιτος Λυκείου που αποφάσισε τι θέλει να κάνει (δεν αναφέρομαι σ΄αυτούς που δίνουν πανελλαδικές για να μπουν "κάπου") και έδωσε πανελλαδικές, βρίσκεται ήδη στο τρίτο έτος των σπουδών του. Ας κλείσει λοιπόν τ΄αυτιά της στα λεγόμενα των γονιών της, ας αυτοπειθαρχηθεί και ας πάρει μια απόφαση για το τι θέλει να κάνει στη ζωή της. Δική της είναι η ζωή, δική της και η απόφαση.

 

να το πω χυμα λοιπον, θα δει τα δυσκολα, θα ζοριστει και θα αποφασισει. οχι δεν εχεις απεριοριστη προσβαση παντου,  αν εχεις ομως καποια αντίληψη μπορεις να καταλαβεις οτι υπάρχει και η α και η β και η γ δουλειά μεσα στο εργοστάσιο που ειναι καλύτερες μισθολογικά από το να κουβαλάς παλέτες και να σου φευγει η μέση ή να σε πρήζουν και να ξεσπουν τα νευρα τους πάνω σου οι ανώτεροι

Επεξ/σία 5 Απριλίου 2022 από velociraptoras

[Sibyl]

15 ώρες πριν, velociraptoras είπε

να το πω χυμα λοιπον, θα δει τα δυσκολα, θα ζοριστει και θα αποφασισει. οχι δεν εχεις απεριοριστη προσβαση παντου,  αν εχεις ομως καποια αντίληψη μπορεις να καταλαβεις οτι υπάρχει και η α και η β και η γ δουλειά μεσα στο εργοστάσιο που ειναι καλύτερες μισθολογικά από το να κουβαλάς παλέτες και να σου φευγει η μέση ή να σε πρήζουν και να ξεσπουν τα νευρα τους πάνω σου οι ανώτεροι

Να σου πω, εγώ δίνω τεράστια σημασία στο να βρει κάποιος αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή του.

Στο Λύκειο είχα μια συμμαθήτρια που ήθελε να γίνει μανικιουρίστα. Της άρεσε πολύ και ο,τι άλλο κι αν σκεφτόταν δεν της φαινόταν εξίσου ενδιαφέρον. Είχε δυνατότητες να μπει σε μια πανεπιστημιακή σχολή και όπως γίνεται συνήθως είχαν πέσει πάνω της γονείς, συγγενείς και καθηγητές να της αλλάξουν την απόφαση. Αυτή έμεινε πιστή σ΄αυτήν, πήγε σ΄ένα  δημόσιο ΙΕΚ και από όταν το τελείωσε δουλεύει ασταμάτητα.΄Εχει βγάλει καλό όνομα επειδή είναι πολύ καλή στη δουλειά της και δεν προλαβαίνει τα ραντεβού. Και από οικονομική άποψη να μην σου πω ότι βγάζει παραπάνω χρήματα από μένα που έφαγα τα νιάτα μου στα θρανία. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι κάνουμε και οι δύο αυτό που θέλουμε επειδή αν εγώ έκανα τη δική της δουλεια και αυτή την δική μου, θα ήμασταν και οι δύο δυστυχείς επειδή δεν θα μας ταίριαζαν.

Πρωταρχική σημασία λοιπόν έχει να μπει στη διαδικασία να ψάξει να βρει τι είναι αυτό που της αρέσει και με το οποίο θα ήθελε ν΄ασχοληθεί και μετά να προσπαθήσει να το πραγματοποιήσει. Και αν το βρει, είναι σίγουρο ότι θα το πραγματοποιησει επειδή όταν κάτι μας ενδιαφέρει κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας για να το πετύχουμε.