Απεγνωσμένη απόφοιτη-αλλαγή καριέρας

[Μακιαβέλλι]

24 λεπτά πριν, filipN είπε

 

 

  Απόκρυψη περιεχομένων

 

Αυτά τα περί προσωπικής ανόδου που οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο διάβασμα, ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω κι εγώ και να συμφωνήσω με τον filip123go. 

Αρχικά το να αποκτήσεις κονέ είναι skill σου. Nothing wrong with that. Ο ένας έχει μαθηματικό mindset και τον βοηθάει αυτό σε κάτι, ο άλλος είναι επικοινωνιακός και πιάνει εύκολα κονέ. 

Αν και εν μέρει, σε διαψεύδει θεωρώ το παράδειγμα που έδωσες, θα δώσω κι εγώ ένα. 

Έχω μια θεία, που με περνάει λίγα χρόνια. Στην πολυκατοικία που έμενε μικρή, έμενε και μια οικογένεια ενός ναυτικού και μιας ημι-ανεργης καθαρίστριας, με επίπεδο μόρφωσης αντίστοιχο των δουλειών τους. Η θεία μου έκανε παρέα με τον γιο τους στην εφηβεία-προεφηβεια. Όσο τον θυμάμαι, τον θυμάμαι σαν ένα πολύ ζωηρό παιδί, και θυμάμαι επίσης (ήμουν 5-6 χρονων να σημειώσω) να φέρει την ταμπέλα του βλαμμένου και του χαζου στη γειτονιά. (πιθανότατα είχε κάποια μαθησιακή δυσκολία) 

Το παιδί δεν διάβαζε στο σχολείο, ήταν κακός μαθητής, δεν πήγε φοιτητής και δεν θυμάμαι αν πήγε σε κάποιο ΙΕΚ ή κάτι τέτοιο. Τα κονέ των γονιών ήταν επίσης αντίστοιχα των εργασιών τους.

Μετά από πολλά χρόνια που έμαθα νέα του, ασχολούνταν με τον προγραμματισμο. Μετά από μερικά ακόμη χρόνια, που έτυχε να μάθω νέα του, είχε αγοράσει σπίτι  καλή περιοχή της Αττικής, εργάζεται σε εταιρία σαν προγραμματιστής, καλοπληρωμένος. Μετά από ακόμα μερικά χρόνια που τον είδα από κοντά, είδα έναν πολύ χαμογελαστό άνθρωπο,  που δεν τον πιάνει το μάτι σου για πετυχημένο επαγγελματία, και ακόμη ζωηρό.

Bottom line: δεν ξέρω αν το παραπάνω είναι μια εξαίρεση στις πάρα πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, μιλάμε για μια περίπτωση που όλα υποδείκνυαν ότι τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου όπως εξελίχθηκαν. 

[grpcgamer]

6 λεπτά πριν, Μακιαβέλλι είπε

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω κι εγώ και να συμφωνήσω με τον filip123go. 

Αρχικά το να αποκτήσεις κονέ είναι skill σου. Nothing wrong with that. Ο ένας έχει μαθηματικό mindset και τον βοηθάει αυτό σε κάτι, ο άλλος είναι επικοινωνιακός και πιάνει εύκολα κονέ. 

Αν και εν μέρει, σε διαψεύδει θεωρώ το παράδειγμα που έδωσες, θα δώσω κι εγώ ένα. 

Έχω μια θεία, που με περνάει λίγα χρόνια. Στην πολυκατοικία που έμενε μικρή, έμενε και μια οικογένεια ενός ναυτικού και μιας ημι-ανεργης καθαρίστριας, με επίπεδο μόρφωσης αντίστοιχο των δουλειών τους. Η θεία μου έκανε παρέα με τον γιο τους στην εφηβεία-προεφηβεια. Όσο τον θυμάμαι, τον θυμάμαι σαν ένα πολύ ζωηρό παιδί, και θυμάμαι επίσης (ήμουν 5-6 χρονων να σημειώσω) να φέρει την ταμπέλα του βλαμμένου και του χαζου στη γειτονιά. (πιθανότατα είχε κάποια μαθησιακή δυσκολία) 

Το παιδί δεν διάβαζε στο σχολείο, ήταν κακός μαθητής, δεν πήγε φοιτητής και δεν θυμάμαι αν πήγε σε κάποιο ΙΕΚ ή κάτι τέτοιο. Τα κονέ των γονιών ήταν επίσης αντίστοιχα των εργασιών τους.

Μετά από πολλά χρόνια που έμαθα νέα του, ασχολούνταν με τον προγραμματισμο. Μετά από μερικά ακόμη χρόνια, που έτυχε να μάθω νέα του, είχε αγοράσει σπίτι  καλή περιοχή της Αττικής, εργάζεται σε εταιρία σαν προγραμματιστής, καλοπληρωμένος. Μετά από ακόμα μερικά χρόνια που τον είδα από κοντά, είδα έναν πολύ χαμογελαστό άνθρωπο,  που δεν τον πιάνει το μάτι σου για πετυχημένο επαγγελματία, και ακόμη ζωηρό.

Bottom line: δεν ξέρω αν το παραπάνω είναι μια εξαίρεση στις πάρα πολλές περιπτώσεις. Ωστόσο, μιλάμε για μια περίπτωση που όλα υποδείκνυαν ότι τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου όπως εξελίχθηκαν. 

Ήρθε και ο τύπος με το coursera που έλεγα .

[insomniac01]

4 λεπτά πριν, grpcgamer είπε

Ήρθε και ο τύπος με το coursera που έλεγα .

Ποσά χρήματα βγάζεις τον μήνα; 

Επεξ/σία 29 Μαρτίου 2022 από insomniac01

[V.I.Smirnov]

21 ώρες πριν, insomniac01 είπε

Ποσά χρήματα βγάζεις τον μήνα; 

Να μάθεις να ακούς, κι όχι να λες παραληρηματικά το τροπάρι σου.

Να μας πεις λοιπόν εσύ πόσες ώρες δουλεύεις την ημέρα;
Εγώ π.χ. δεν "δουλεύω" καθόλου.
Καθόλου, κυριολεκτικά.
Όσα παραπάνω χρήματα και να παίρνει κάποιος από εμένα, αν εκείνος δουλεύει ενώ εγώ όχι, 
εγώ είμαι καλύτερα πληρωμένος διότι αμοίβομαι δίχως να πιέζω τον εαυτό μου αφού δεν κάνω "δουλειά".
Θα μπορούσα να βγάλω πολλά χρήματα αν θέλω, καθώς τα προσόντα μου είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο, αλλά εφόσον βιοποριστικά ανταπεξέρχομαι αυτό δεν με ενδιαφέρει εργασιακά.

Ο σκλάβος στον οποίο αναφέρθηκες είναι η περιγραφή που δίνεις εσύ, όχι η δική μου.
Η δική μου είναι το ακριβώς ανάποδο, καθώς στο δικό μου πρότυπο δεν υπάρχει καταναγκασμός αλλά ψυχολογική ανάταση.
Εγώ δεν κάνω καταναγκαστικά τίποτε, η "εργασία" μου είναι το χόμπυ μου - 
σε αντίθεση με αυτό που περιγράφεις εσύ.
Αυτό είναι από τα αγαθά που δεν εξαγοράζονται.

Είναι δύσκολο να βγάλεις πολλά λεφτά αλλά είναι ακόμη δυσκολότερο να έχεις μια εργασία που δεν αποτελεί ψυχικό καταναγκασμό, και να παραμείνει έτσι δια παντός, καταργώντας την έννοια του εργασιακού βίου. 
Αυτός είναι ο πραγματικά πετυχημένος επαγγελματικά, όχι απλώς ο καλά αμοιβόμενος όπως ισχυρίζεσαι, και όπως νομίζουν όλοι οι επιδερμικά σκεπτόμενοι.
Αυτό λέμε.
Αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, δεν φταίει παρά το κεφάλι σου...

-

Επεξ/σία 30 Μαρτίου 2022 από V.I.Smirnov

[DrKo]

Σοφιστείες που, πλέον, έχουν φανεί πόσο λάθος είναι.

Ο μισθός ενός ανθρώπου έρχεται από κάποιες δραστηριότητες. Το κέρδος ανά ώρα υπολογίζεται βάσει του πόσες ώρες αφιερώνει κανείς σε αυτή ή αυτές τις δραστηριότητες. Ας τις λέει κανείς «δουλειά» ή ας τις λέει «διακοπές». Στο τέλος της ημέρας, το κέρδος ανά ώρα υπολογίζεται βάσει πόσων ωρών αφιερώνει κανείς στην δραστηριότητα ή στις δραστηριότητες που του αποφέρουν τον μισθό του. Απλά και αντικειμενικά. Τα «εγώ κερδίζω περισσότερα γιατί δεν δουλεύω» είναι απλά χαζομάρες ανθρώπων που φαντασιώνονται διάφορα. 

Το κλισέ «κάνε το χόμπι σου δουλειά» είναι εντελώς λάθος. Κάνοντας το χόμπι σπυ δουλειά, σταματάς να έχεις ευδιάκριτα όρια ζωής και εργασίας, υπέρ-εργάζεσαι (και ας το ονομάζει κανείς «μη εργασία», τον εαυτό του κοροϊδεύει), επιβαρύνεις την ψυχική σου υγεία, και καταλήγεις να κερδίζεις λιγότερα από κάποιον που παίρνει τον ίδιο μισθό αλλά έχει άλλο χόμπι από την δουλειά του.

Φυσικά, το να μην σου αρέσει η δουλειά σου είναι εξίσου προβληματικό με το να μην έχεις ζωή πέρα από την δουλειά σου. 

Επεξ/σία 29 Μαρτίου 2022 από DrKo

[csontheline]

1 ώρα πριν, V.I.Smirnov είπε

Να μάθεις να ακούς, κι όχι να λες παραληρηματικά το τροπάρι σου.

Να μας πεις λοιπόν εσύ πόσες ώρες δουλεύεις την ημέρα;
Εγώ π.χ. δεν "δουλεύω" καθόλου.
Καθόλου, κυριολεκτικά.
Όσα παραπάνω χρήματα και να παίρνει κάποιος από εμένα, αν εκείνος δουλεύει ενώ εγώ όχι, 
εγώ είμαι καλύτερα πληρωμένος διότι αμοίβομαι δίχως να πιέζω τον εαυτό μου αφού δεν κάνω "δουλειά".

Ο σκλάβος στον οποίο αναφέρθηκες είναι η περιγραφή που δίνεις εσύ, όχι η δική μου.
Η δική μου είναι το ακριβώς ανάποδο, καθώς στο δικό μου πρότυπο δεν υπάρχει καταναγκασμός αλλά ψυχολογική ανάταση.
Εγώ δεν κάνω καταναγκαστικά τίποτε, η "εργασία" μου είναι το χόμπυ μου - 
σε αντίθεση με αυτό που περιγράφεις εσύ.
Αυτό είναι από τα αγαθά που δεν εξαγοράζονται.

Είναι δύσκολο να βγάλεις πολλά λεφτά αλλά είναι ακόμη δυσκολότερο να έχεις μια εργασία που δεν αποτελεί ψυχικό καταναγκασμό, και να παραμείνει έτσι δια παντός, καταργώντας την έννοια του εργασιακού βίου. 
Αυτός είναι ο πραγματικά πετυχημένος επαγγελματικά, όχι απλώς ο καλά αμοιβόμενος όπως ισχυρίζεσαι, και όπως νομίζουν όλοι οι επιδερμικά σκεπτόμενοι.
Αυτό λέμε.
Αν δεν μπορείς να το αντιληφθείς αυτό, δεν φταίει παρά το κεφάλι σου...

-

Πιστεύεις εσύ ότι μπορεί ο άνθρωπος "για μένα είναι κάθε μέρα Δευτέρα" να καταλάβει τον άνθρωπο "για μένα είναι κάθε μέρα Παρασκευή";

[DrKo]

Όσοι μπορούν να δουν πέρα από το εγώ τους και δεν έχουν κλασικές προβληματικές προσωπικότητες (με 3 μευάτυχιακά και ένα διδακτορικό στην τιμή του ενός και στο χρόνο του μισού), μπορούν να κάνουν ένα google search γιατί είναι προβληματικό το από πάνω. Οι άλλοι, απλά θα αρκεστούν να αναπαράγουν τα λάθη τους. Εδώ λένε ότι έχουν 15 μεταπτυχιακά και είναι 20 χρονών, εκεί θα κολλήσουν;

1 λεπτό πριν, csontheline είπε

Πιστεύεις εσύ ότι μπορεί ο άνθρωπος "για μένα είναι κάθε μέρα Δευτέρα" να καταλάβει τον άνθρωπο "για μένα είναι κάθε μέρα Παρασκευή";

Αυτό ακριβώς είναι μία καλή αναπαράσταση μίας προβληματικής αγοράς εργασίας, όπως η Ελλάδα. Το να πιστεύει κανείς πως είτε αγανακτάς στην δουλειά σου ή υπέρ-εργάζεσαι επειδή δεν έχεις ζωή. 

[Macosj]

κατάντια

[V.I.Smirnov]

3 ώρες πριν, csontheline είπε

Πιστεύεις εσύ ότι μπορεί ο άνθρωπος "για μένα είναι κάθε μέρα Δευτέρα" να καταλάβει τον άνθρωπο "για μένα είναι κάθε μέρα Παρασκευή";

Μα γι αυτό είπα ότι φταίει το κεφάλι του.

Επαγγελματική επιτυχία δεν είναι να βγάζεις απλώς χρήματα από τη δουλειά σου αλλά πρωτίστως ψυχική ανάταση.
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που έχει η κοπέλα που άνοιξε το νήμα :
"οι σχετικά καλές απολαβές και το αξιοπρεπές ωράριο εργασίας, δεν είναι αρκετά για να με κρατήσουν στον κλάδο γιατί δεν μου αρέσει καθόλου."

Η ίδια επιβεβαιώνει ακριβώς ότι έχω γράψει.
Δεν είναι δυσαρεστημένη με τα λεφτά και το ωράριο αλλά με τη φύση της δουλειάς καθεαυτή.
Δεν μπορεί να υπομείνει τον καταναγκασμό μιας ανεπιθύμητης εργασίας,
αλλιώς θα μπορούσε να αξιοποιήσει το πτυχίο της στον τωρινό τομέα της με πολλούς τρόπους.

-

Επεξ/σία 29 Μαρτίου 2022 από V.I.Smirnov

[velociraptoras]

Στις 27/3/2022 στις 10:23 ΜΜ, V.I.Smirnov είπε

Πέραν του αστείου, το σενάριο αυτό είναι υπαρκτό.
Είχα συμφοιτήτρια σε μπσ, παντρεμένη στα 26 της, με παιδί δύο ετών, που έκανε phd και ταυτόχρονα παρακολουθούσε 2ο μπσ.
Σε δύσκολους κλάδους.
Δούλευε ο σύζυγός της, σε τελείως διαφορετικό αντικείμενο, καμιά σχέση με επιστήμες.

Είναι μεγάλη ικανοποίηση να ξέρεις ότι έχεις συμβάλει ουσιαστικά στην προσωπική εξέλιξη κάποιου στενού προσώπου.

-

Στο facebook εχουμε και ομάδα μητέρες που σπουδαζουμε. καποιες μάλιστα ειναι χωρισμένες ή μονες μαμαδες και δεν εχουν καμια στηριξη. Η συμφοιτητρια σου πραγματικά πρεπει να ειχε πολύ δυναμη για να τα καταφλερει ολα αυτα. ισως να τη βοηθούσε καποιος με το παιδί.

εγω τα αφηνα σχολείο ετρεχα σε αλλη πόλη σχεδον μια ωρα μακρια για το μεταπτυχιακό και γυριζα πάλι του σκοτωμου οταν τελειωναν από το σχολείο. βεβαια εκανα δουλεια δική μου οσο χρόνο είχα διαθέσιμο  και ο συζυγος λόγω των απαιτήσεων της δικής του δουλειάς οχι μόνο δεν βοηθούσε αλλά αν δεν του αρεσε πχ το φαγητό καθόταν και γκρίνιαζε για τις σπουδές λες κι αν δεν εκανα μεταπτυχιακό ξερωγω το φαγητό θα γινοταν καθε μέρα ονειρο. μετα που εδωσα κατατακτήριες ηταν πια πιο μεγάλα και είτε εμεναν μονα τους στο σπίτι ειτε αν ειχαμε καποια δραστηριότητα τα επαιρνα στη σχολή μαζί μου.

Καλύτερα οι σπουδές να τελειώνουν πριν το γάμο και τα παιδιά γιατι δεν είναι σιγουρο οτι θα υπάρχει στήριξη ουτε οτι δε θα υπάρχουν οικονομικές δυσκολίες ή θέματα υγείας ή αλλα οικογενειακά προβλήματα που θα δυσκολεύουν την κατασταση

Στις 28/3/2022 στις 5:37 ΜΜ, insomniac01 είπε

Και για τα παιδιά.

Όχι, μετά τα 35-40 είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ να κάνει παιδιά μια γυναίκα.

Για αυτό τόσα μα τόσα στην Ελλάδα με μαμάδες άνω των 40 έχουν ADHD, υδροκέφαλα, κλπ.

Προφανώς σχεδόν κανένας δεν θα το πει αυτό γιατί θέλουν να πουλήσουν σχετικές υπηρεσίες. 

Υπάρχουν ΑΠΕΙΡΕΣ έρευνες που δείχνουν την γονιμότητα μιας γυναίκας ανά ηλικία. 

 

εκανα τα παιδια μου μεταξυ 23 και 25. το πρωτο παιδί εχει δεπυ και το δευτερο αυτισμό. η φιλη μου στα 33 παιδί με συνδρομο νταουν και επειδη ειμαι σε συλλόγους ΑμεΑ γνώρισα κι αλλους γονείς που εχουν παιδιά με συνδρομα και εκ γενετής αναπηρίες τα οποία μάντεψε τα εκαναν πριν τα 30. οπότε ειναι μεγάλο λάθος να θεωρούμε οτι θα συμβεί μονο σε γυναίκες ανω των 40. Επίσης για όσες γυναίκες ανω των 40 επιθυμουν παιδί υπάρχυν σημερα και η εξωσωματική γονιμοποίηση και ο προγεννητικός ελεγχος αλλά και ο ελεγχος κατα τη διάρκεια της κύησης για ορισμένες περιπτωσεις. Επίσης μια γυναίκα μπορεί να θέλει να υιοθετήσει παιδι ή να μην θέλει καθόλου να γίνει μάνα. και ειναι αναφαίρετο δικαιωμα της!

[V.I.Smirnov]

Mου είχε κάνει κι εμένα εντύπωση, καθώς ήταν πιο μικρή από εμένα, και μάλιστα σε κάποια μαθήματα πιο καλή.
26 ετών, με παιδί δυο ετών, ένα μπσ ήδη, στη μέση ενός phd και ταυτόχρονα δεύτερο μπσ, όλα σε hard science κλάδους. Τώρα, τρία χρόνια μετά, τα έχει τελειώσει όλα κι είναι κάτω ή μόλις 30.

Με το παιδί τη βοηθούσε η μητέρα της, η ίδια το έβλεπε το απόγευμα.
Επιπλέον, ο σύζυγός της ήταν σε τομέα εντελώς διαφορετικό (άσχετο από επιστήμες), 
δεν υπήρχαν συναγωνισμοί του τύπου ποιός φέρνει πιο πολλά χρήματα, ποιός έχει καλύτερες προοπτικές κλπ.
Γι αυτό έγραψα ότι το σενάριο αυτό δεν είναι φανταστικό.
Εξαρτάται από τις συνθήκες και τον χαρακτήρα του άλλου ατόμου.
Συνήθως το κυριότερο συστατικό, η κατανόηση και η διάθεση προσφοράς που απαιτείται, δεν υπάρχει.
Αυτό που αναφέρεις ότι βίωσες εσύ (γκρίνια κλπ)...

-

Επεξ/σία 30 Μαρτίου 2022 από V.I.Smirnov

[Επισκέπτης]

Όσο ασχολήσαι με πτυχία, χάνεις χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο νωρίς μπεις στην αγορά, τόσο καλύτερα. Το κόστος των πτυχίων είναι απίστευτο. Τα λεφτά που χάνεις όσο σπουδάσεις πολλαπλασίασέ τα με το 2,3,4 και βάλε διότι είναι χρονικά νωρίς, πολύ σημαντικό που δε το καταλαβαίνουν οι νέοι.  Είναι χρήσιμα μόνο για να μπεις στον τομέα που θέλεις πχ ένα παιδί 18 χρονών δύσκολα θα πιασει δουλεια σε ενα τομεα χωρίς πτυχίο, απο το να κάθεται, καλύτερα πτυχίο. Αν όμως είσαι 26+ ειδικά 30+ έχεις άλλο credibility ειδικά αν έχεις καταφέρει να αποκτήσεις εργασιακή εμπειρία. 

Πρόσθεσε στα παραπάνω και την οικιακή οικονομία. πχ έχεις σπίτι? αν μπορείς απο τώρα να μεριμνήσεις για εστία, κάντο. Προσπάθησε να βάζεις στην άκρη όσα μπορείς παραπάνω, έστω λίγα, ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ μήνα βάζε κάτι. κινητά αυτοκίνητα λούσα κτλ ισα να κάνεις τη δουλειά σου, τίποτα παραπάνω (οχι βέβαια να είμαστε μίζεροι, σε καμία περίπτωση). 

Τέλος να πω οτι, πολλές φορές το επάγγελμα που έχουμε μπορεί με κάποιες αλλαγές να γίνει απο υποφερτό μέχρι ευχάριστο. Αν εργασιακά βλέπεις μέλλον, ίσως χρειάζεται να κάνεις focus σε διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας. Μαζί με αυτό, δοκίμασε να κάνεις focus σε εκτός δουλειάς πράγματα. Θυμάμαι όταν έγραφα κώδικα σε ένα υπόγειο γραφείο, πόσο χάλια ήταν, αλλά μετα γνώρισα μια κοπέλα και πλεον δε με πείραζε τόσο, ήταν απλά ένα μικρό μέρος της ζωής μου γιατι είχα αλλού focus. Αν εστιάζεις στο πόσο χάλια είναι ενα κομμάτι στη ζωή, θα σου φαίνεται χειρότερο αποτι πραγματικά είναι. 

Εγώ θα έλεγα, αν θες να κανεις μαστερ παράλληλα με δουλεια οκ αλλά μην αφήσεις εργασία και μηνιάτικο σε καμία περίτπωση και μην ξεκινάς (εκτός αν έχεις ΠΟΛΥ παθος για καποια επιστήμη) καινούργιο πτυχίο προπτυχιακό σε βάρος εργασίας και χρήματος. 

Μείωσε κόστη, αύξησε κέρδη (με οποιο επάγγελμα ευκαιρία παρουσιαστεί κάθε στιγμή) επένδυσε και αποταμίευσε. 

[desperateteacher]

53 λεπτά πριν, georgewww είπε

Όσο ασχολήσαι με πτυχία, χάνεις χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο νωρίς μπεις στην αγορά, τόσο καλύτερα. Το κόστος των πτυχίων είναι απίστευτο. Τα λεφτά που χάνεις όσο σπουδάσεις πολλαπλασίασέ τα με το 2,3,4 και βάλε διότι είναι χρονικά νωρίς, πολύ σημαντικό που δε το καταλαβαίνουν οι νέοι.  Είναι χρήσιμα μόνο για να μπεις στον τομέα που θέλεις πχ ένα παιδί 18 χρονών δύσκολα θα πιασει δουλεια σε ενα τομεα χωρίς πτυχίο, απο το να κάθεται, καλύτερα πτυχίο. Αν όμως είσαι 26+ ειδικά 30+ έχεις άλλο credibility ειδικά αν έχεις καταφέρει να αποκτήσεις εργασιακή εμπειρία. 

Πρόσθεσε στα παραπάνω και την οικιακή οικονομία. πχ έχεις σπίτι? αν μπορείς απο τώρα να μεριμνήσεις για εστία, κάντο. Προσπάθησε να βάζεις στην άκρη όσα μπορείς παραπάνω, έστω λίγα, ΑΛΛΑ ΚΑΘΕ μήνα βάζε κάτι. κινητά αυτοκίνητα λούσα κτλ ισα να κάνεις τη δουλειά σου, τίποτα παραπάνω (οχι βέβαια να είμαστε μίζεροι, σε καμία περίπτωση). 

Τέλος να πω οτι, πολλές φορές το επάγγελμα που έχουμε μπορεί με κάποιες αλλαγές να γίνει απο υποφερτό μέχρι ευχάριστο. Αν εργασιακά βλέπεις μέλλον, ίσως χρειάζεται να κάνεις focus σε διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας. Μαζί με αυτό, δοκίμασε να κάνεις focus σε εκτός δουλειάς πράγματα. Θυμάμαι όταν έγραφα κώδικα σε ένα υπόγειο γραφείο, πόσο χάλια ήταν, αλλά μετα γνώρισα μια κοπέλα και πλεον δε με πείραζε τόσο, ήταν απλά ένα μικρό μέρος της ζωής μου γιατι είχα αλλού focus. Αν εστιάζεις στο πόσο χάλια είναι ενα κομμάτι στη ζωή, θα σου φαίνεται χειρότερο αποτι πραγματικά είναι. 

Εγώ θα έλεγα, αν θες να κανεις μαστερ παράλληλα με δουλεια οκ αλλά μην αφήσεις εργασία και μηνιάτικο σε καμία περίτπωση και μην ξεκινάς (εκτός αν έχεις ΠΟΛΥ παθος για καποια επιστήμη) καινούργιο πτυχίο προπτυχιακό σε βάρος εργασίας και χρήματος. 

Μείωσε κόστη, αύξησε κέρδη (με οποιο επάγγελμα ευκαιρία παρουσιαστεί κάθε στιγμή) επένδυσε και αποταμίευσε. 

Ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι η εργασία είναι πραγματικά ζωτικής σημασίας για μένα, δηλαδή αν μου έλεγαν να μην εργάζομαι και να τα έχω όλα καλυμμένα, δεν υπήρχε περίπτωση. Μπορώ να γίνω εργασιομανής όταν μ' αρέσει αυτό που κάνω.

Έχω σπίτι και το κρατάω μόνη μου ναι. Είναι κι αυτό ένας λόγος που ψάχνω για κάτι εξ αποστάσεως ή κοντά σχετικά στον τόπο μου για να μπορώ να γυρίζω εδώ.

Μην γελιόμαστε, όλα δεν γίνεται να τα έχουμε, δεν περιμένω ότι έτσι απλά θα βρεθούν λυσεις για τα πάντα. Γι' αυτό ψάχνω να βρω κάτι για να με βοηθήσει να ξεφύγω από τον κλάδο της εκπαίδευσης.

Και θα συμφωνήσω, ότι κάνω focus και κατά συνέπεια τα βλέπω πιο μαυρα τα πράγματα γιατί κάθε μέρα νιώθω παγιδευμένη. 

[velociraptoras]

12 ώρες πριν, desperateteacher είπε

Ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι η εργασία είναι πραγματικά ζωτικής σημασίας για μένα, δηλαδή αν μου έλεγαν να μην εργάζομαι και να τα έχω όλα καλυμμένα, δεν υπήρχε περίπτωση. Μπορώ να γίνω εργασιομανής όταν μ' αρέσει αυτό που κάνω.

Έχω σπίτι και το κρατάω μόνη μου ναι. Είναι κι αυτό ένας λόγος που ψάχνω για κάτι εξ αποστάσεως ή κοντά σχετικά στον τόπο μου για να μπορώ να γυρίζω εδώ.

Μην γελιόμαστε, όλα δεν γίνεται να τα έχουμε, δεν περιμένω ότι έτσι απλά θα βρεθούν λυσεις για τα πάντα. Γι' αυτό ψάχνω να βρω κάτι για να με βοηθήσει να ξεφύγω από τον κλάδο της εκπαίδευσης.

Και θα συμφωνήσω, ότι κάνω focus και κατά συνέπεια τα βλέπω πιο μαυρα τα πράγματα γιατί κάθε μέρα νιώθω παγιδευμένη. 

πραγματικά επειδή εισαι και στην ειδική αγωγή το να νιωθεις δυσφορία με τη δουλειά σου κάνει κακό και σε σένα και στο παιδί που έχεις αναλάβει. το βλέπω με το δικό μου παιδί που οι δασκάλες που έχει φέτος, τοσο της τάξης όσο και της παράλληλης δεν εχουν την ιδια ορεξη και δεν εχουν ιδέα από προσεγγίσεις ειδικής αγωγής με αποτέλεσμα ολη η δουλειά που ειχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια να πάει πάλι πίσω και το παιδί να μη θέλει να πάει σχολείο. 

επειδή ειπες για διατροφολογία με μεταπτυχιακό δεν ξέρω κατα πόσο κατοχυρωνεις επαγγελματικά δικαιώματα για να εργαστεις είτε ανοιγοντας δικό σου γραφείο είτε σε νοσοκομείο/κλινική γι αυτο ψάξε τις σχολές και καλύτερα δωσε κατατακτήριες. εδωσα κατατακτήριες για τον κλάδο που θέλω να ασχοληθώ στα 33 το αλλο εξάμηνο παιρνω πτυχίο, χωρις φροντιστηριο και με λίγο διάβασμα μιας και ηδη ειχα αρχίσει να ασχολουμαι. σκεφτηκα να παω και στο ΕΑΠ στην αντίστοιχη σχολή, πήρα μια ενότητα από αυτες που προσφέρονται μεμονομένες αλλά δε μου ταίριαζε αυτός ο τρόπος, οι γνωσεις ομως με βοήθησαν με τα 2 μαθηματα των κατατακτηριων και με μερικά ακόμα που κάναμε μετα στη σχολή. Λόγω συνθηκών αν και εργάζομαι σε αλλο αντικείμενο δε μπορω ακόμα να πιάσω δουλειά στον τομέα αυτο γιατι μένω επαρχία και ειναι αδυνατον αυτη τη στιγμή να μετακομίσω.

Αν πάλι θελεις αλλη δουλειά γραφείου ενα πτυχίο σε σχολή οικονομικών ειτε ΕΑΠ ειτε με κατατακτήριες ή μεταπτυχιακο ΜΒΑ μπορεί να σου ανοίξει πόρτες. Η διαφορά ειναι οτι στα οικονομικά εχεις πολύ λιγότερα υποχρεωτικά εργαστήρια απ οτι στη διατροφολογία ή την πληροφορική ή αλλες σχολές οπότε μπορείς παράλληλα να εργάζεσαι part time  σε κάποιο γραφείο ως γραμματέας 

[desperateteacher]

1 ώρα πριν, velociraptoras είπε

πραγματικά επειδή εισαι και στην ειδική αγωγή το να νιωθεις δυσφορία με τη δουλειά σου κάνει κακό και σε σένα και στο παιδί που έχεις αναλάβει. το βλέπω με το δικό μου παιδί που οι δασκάλες που έχει φέτος, τοσο της τάξης όσο και της παράλληλης δεν εχουν την ιδια ορεξη και δεν εχουν ιδέα από προσεγγίσεις ειδικής αγωγής με αποτέλεσμα ολη η δουλειά που ειχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια να πάει πάλι πίσω και το παιδί να μη θέλει να πάει σχολείο. 

επειδή ειπες για διατροφολογία με μεταπτυχιακό δεν ξέρω κατα πόσο κατοχυρωνεις επαγγελματικά δικαιώματα για να εργαστεις είτε ανοιγοντας δικό σου γραφείο είτε σε νοσοκομείο/κλινική γι αυτο ψάξε τις σχολές και καλύτερα δωσε κατατακτήριες. εδωσα κατατακτήριες για τον κλάδο που θέλω να ασχοληθώ στα 33 το αλλο εξάμηνο παιρνω πτυχίο, χωρις φροντιστηριο και με λίγο διάβασμα μιας και ηδη ειχα αρχίσει να ασχολουμαι. σκεφτηκα να παω και στο ΕΑΠ στην αντίστοιχη σχολή, πήρα μια ενότητα από αυτες που προσφέρονται μεμονομένες αλλά δε μου ταίριαζε αυτός ο τρόπος, οι γνωσεις ομως με βοήθησαν με τα 2 μαθηματα των κατατακτηριων και με μερικά ακόμα που κάναμε μετα στη σχολή. Λόγω συνθηκών αν και εργάζομαι σε αλλο αντικείμενο δε μπορω ακόμα να πιάσω δουλειά στον τομέα αυτο γιατι μένω επαρχία και ειναι αδυνατον αυτη τη στιγμή να μετακομίσω.

Αν πάλι θελεις αλλη δουλειά γραφείου ενα πτυχίο σε σχολή οικονομικών ειτε ΕΑΠ ειτε με κατατακτήριες ή μεταπτυχιακο ΜΒΑ μπορεί να σου ανοίξει πόρτες. Η διαφορά ειναι οτι στα οικονομικά εχεις πολύ λιγότερα υποχρεωτικά εργαστήρια απ οτι στη διατροφολογία ή την πληροφορική ή αλλες σχολές οπότε μπορείς παράλληλα να εργάζεσαι part time  σε κάποιο γραφείο ως γραμματέας 

Η αλήθεια είναι, ότι όσο κανω αυτό το επάγγελμα έχω αποφασίσει να το κάνω καλά, οποτε με το που μπω στο σχολείο και στην τάξη, δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για το παιδί και έχει υπάρξει σημαντική βελτίωση σε όσες περιπτώσεις μου έχουν τύχει. Αν θα δυσφορησω θα συμβεί εκτός σχολικού περιβαλλοντος και κυρίως στο μυαλό μου. Δεν θέλω να εισπράξει το παιδί ποτέ κάτι λιγότερο απ' αυτό που του αξίζει.

 

Συγχαρητήρια που το ακολουθήσατε γιατί δεν είναι και το πιο απλό πράγμα να ξεκινήσεις προπτυχιακό εξ αρχής κι ελπίζω να ασχοληθείτε σύντομα με αυτό που σας αρέσει.

Έχω ξεκινήσει ήδη την έρευνα σε μεταπτυχιακό επίπεδο και στο κομμάτι των επαγγελματικών δικαιωμάτων και πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα βγει μια άκρη.

 

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας !!