Πώς διαβάζεις για το πανεπιστήμιο;

[OxiGiannisGiannakis]

1 ώρα πριν, V.I.Smirnov είπε

Τελείως λάθος συλλογισμός.
Το ένα MSc σχεδόν ποτέ δεν αρκεί για να δώσει πραγματικά όλες τις γνώσεις που χρειάζονται σε έναν τομέα.
Π.χ., κάποιος που ασχολείται με Υπολογιστική Μηχανική, π.χ. πολ. μηχανικός ή μηχανολόγος, 
κάπου θα έχει κάνει Πεπερασμένα Στοιχεία (FEM) και πιθανόν και Αριθμητική Ανάλυση.
Αλλά αν δεν έχει κάνει Διαφορικές με Μερικές Παραγώγους και Συναρτησιακή Ανάλυση, η οπτική του είναι ελλιπής.
Ξέρω πολ. μηχανικούς και μηχανολόγους με PhD που έγραφαν προγράμματα FEM για μηχανική 
και δεν γνώριζαν πώς διακριτοποιείται η εξίσωση της Ελαστικότητας (ασθενής μορφή κλπ) -
δηλ. ουσιαστικά δεν ήξεραν το συνοριακό πρόβλημα που έλυναν !
Αρκετοί μάλιστα δεν ήξεραν ούτε την ίδια την εξίσωση.
Δεν έχετε παρά να ρωτήσετε κάποιον γνωστό σας για το διαπιστώσετε.
Υπάρχουν άτομα με PhD σε θετικούς κλάδους που δεν ξέρουν να λύσουν μια Laplace - 
σα να λέμε απόφοιτος λυκείου που δεν ξέρει να λύσει τη δευτεροβάθμια εξίσωση.
Και παραταύτα κάνουν καριέρα και πουλάνε μούρη - στους ομοίους τους βέβαια. 
Διότι αυτοί που ξέρουν απλώς χαμογελάνε ειρωνικά με αυτή την βιτρίνα.
Τι να λέμε τώρα....

Θα έχεις κάνει δυο MSc για να καλύψεις τέτοια κενά και θα σου πουν ότι δεν ήξερες τι θέλεις;
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Κάνεις παραπάνω από ένα επειδή ξέρεις τι θέλεις και τι χρειάζεται να γνωρίζεις. 
Οι περισσότεροι μένουν μόνον στο ένα MSc επειδή δεν έχουν το κουράγιο και την υπομονή να κάνουν κι άλλο ή/και επειδή η γνωστική τους οπτική είναι πολύ στενή.

 

 Μπορεις να μου εξηγησεις γιατι ενας χημικος με διδακτορικο τους καταλυτες πρεπει να ξερει να λυσει laplace? Αν ο ανθρωπος αυτος εχει βγαλει πολλες δημοσιευσεις υψηλης απηχησης και εχει πολλες γνωσεις πανω στο χωρο του ειναι μονο βιτρινα επειδη δεν ξερει να λυσει μια laplace που ποτε δεν του χρειαστηκε?

Επισης τα μαστερ ο κοσμος δεν τα κανει απο ψωνιο, η δυστυχως δεν μπορει να κανει οσα μαστερ θελει απο ψωνιο. Σπουδαζει με μεγαλα εξοδα για να βγει στην αγορα εργασιας. Εκει αν με το καλο βρει μια δουλεια στο αντικειμενο του θα τα μαθει ολα απο την αρχη ουσιαστικα. Και μεσα απο τη δουλεια θα εξελιχθει. Και που ξερεις, μπορει να μην χρειαστουν ουτε τρια μαστερ ουτε καν να λυσει laplace...

[pi314]

3 λεπτά πριν, OxiGiannisGiannakis είπε

Μπορεις να μου εξηγησεις γιατι ενας χημικος με διδακτορικο τους καταλυτες πρεπει να ξερει να λυσει laplace?

Μπορεί απλά να μην χρειάστηκε... Πες μου όμως το εξής: Τελειώνεις μια Σχολή, κάνεις ένα μαστερ και λες να χτυπήσεις και ένα PhD, ξέρεις από πριν τι θα χρειαστεί από γνώσεις που θα χρησιμοποιήσεις στο PhD??

[yanis13]

1 ώρα πριν, V.I.Smirnov είπε

Το θέμα δεν είναι αν χρειάζεται το δεύτερο MSc,
αλλά ότι απαιτεί κουράγιο και υπομονή που οι περισσότεροι δεν έχουν.
Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος άρνησης - και τίποτε άλλο.

 

 

Μα αν μετά το μάστερ συνεχίσεις σε διδακτορικο και όχι σε 2ο μεταπτυχιακό, δε τίθεται θέμα κουράγιου μιας και βουτάς στα βαθιά.

Αφού οι κάτοχοι PhD κάνουν καριέρα (το ότι πουλάνε μούρη είναι γελοίο, συμφωνούμε) μη ξέροντας να λύνουν LaPlace, μήπως εν τέλει δε παίζει ρόλο στον τομέα τους να ξέρεις να λύνεις LaPlace?

Δηλαδή μαθαίνεις τα πεδία Α, Β, Γ κάνοντας 3 μάστερ, εξειδικεύεσαι με διδακτορικό στο Α κάνοντας καριέρα σε αυτόν τον τομέα ο οποίος περιλαμβάνει κάποια στοιχεία απ τα άλλα 2 πεδία, τα οποία αν δε ξέρεις εις βάθος πάλι την ίδια καριέρα κάνεις. Θέλω να πω μήπως τα 3 μάστερ είναι κυρίως για την προσωπική σου πλήρη μόρφωση;

Και επειδή φαίνεται οτι έχεις υψηλή ακαδημαϊκή κατάρτιση, ισχύει και σε αυτή την περίπτωση ο προβληματισμός μου που ανέφερα και σε άλλο σχόλιο. Με πτυχίο, στρατό, 2-3 μάστερ, διδακτορικό φτάνουμε σε ηλικία κοντά στα 35 χωρίς προϋπηρεσία, που για πάρα πολλούς είναι το Α και το Ω για ένα βιογραφικό. Αξίζει εν τέλει;

Επεξ/σία 9 Ιανουαρίου 2022 από yanis13

[panagiotis1988]

4 ώρες πριν, yanis13 είπε

Μα αν μετά το μάστερ συνεχίσεις σε διδακτορικο και όχι σε 2ο μεταπτυχιακό, δε τίθεται θέμα κουράγιου μιας και βουτάς στα βαθιά.

Αφού οι κάτοχοι PhD κάνουν καριέρα (το ότι πουλάνε μούρη είναι γελοίο, συμφωνούμε) μη ξέροντας να λύνουν LaPlace, μήπως εν τέλει δε παίζει ρόλο στον τομέα τους να ξέρεις να λύνεις LaPlace?

Δηλαδή μαθαίνεις τα πεδία Α, Β, Γ κάνοντας 3 μάστερ, εξειδικεύεσαι με διδακτορικό στο Α κάνοντας καριέρα σε αυτόν τον τομέα ο οποίος περιλαμβάνει κάποια στοιχεία απ τα άλλα 2 πεδία, τα οποία αν δε ξέρεις εις βάθος πάλι την ίδια καριέρα κάνεις. Θέλω να πω μήπως τα 3 μάστερ είναι κυρίως για την προσωπική σου πλήρη μόρφωση;

Και επειδή φαίνεται οτι έχεις υψηλή ακαδημαϊκή κατάρτιση, ισχύει και σε αυτή την περίπτωση ο προβληματισμός μου που ανέφερα και σε άλλο σχόλιο. Με πτυχίο, στρατό, 2-3 μάστερ, διδακτορικό φτάνουμε σε ηλικία κοντά στα 35 χωρίς προϋπηρεσία, που για πάρα πολλούς είναι το Α και το Ω για ένα βιογραφικό. Αξίζει εν τέλει;

Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεσαι 2-3 μεταπτυχιακά πριν ξεκινήσεις να δουλεύεις. Θεωρώ ότι ένα είναι το μέγιστο που χρειάζεσαι ( εκτός εάν κανείς phd - που και πάλι δεν είναι υποχρεωτικό, βλ. Αμερική). Και σίγουρα δεν αξίζει να κάνεις 2 μεταπτυχιακά για τίς γνώσεις για να σου χρησιμεύσουν στο phd. Στην πραγματικότητα όταν κάνεις phd ότι γνώση χρειαζεσαι την μαθαίνεις εκείνη τη στιγμή, δηλαδή βλέποντας και κάνοντας ..εγώ στα πλαίσια της διπλωματικής μου στο μάστερ χρειάστηκα να ασχοληθώ λιγο με θεωρία ομάδων και ασχολήθηκα ίσα ίσα για να κατανοήσω αυτό που ήθελα...δεν έκατσα να εμβαθύνω στη θεωρία ομάδων που θέλεις τουλάχιστον ένα ολόκληρο εξάμηνο για να πάρεις μια ιδεα...έτσι λειτουργούν και όλοι οι γνωστοί μου που έχουν διδακτορικό είτε πουλάνε μούρη είτε όχι...

Επεξ/σία 9 Ιανουαρίου 2022 από panagiotis1988

[nitsa21]

Παιδια καλημερα,Βλεπω διαβαζοντας τις αναρτησεις πολλες διαφορετικες αποψεις οι οποιες εχουν διαμορφωθει για τον καθε  ενα γραφοντα απο τις προσωπικες του εμπειριες.Το συμπερασμα ειναι λοιπον οτι δεν υπαρχουν θεσφατα, ουτε οτι κατι που βιωσε ο ενας θα το βιωσει υποχρεωτικα και ο αλλος.Το πρωτο ερωτημα που εχει να κανει με τα πολλα χρονια σπουδων που  απαιτουν τα πολλα πτυχια εχει να κανει με την αναγκη βιοπορισμου του καθενος.Αν δεν εχεις αμεση αναγκη βιοπορισμου καλα κανεις και πας σε 2 μαστερ γιατι αποκτας ευρυτερη επιστημονικη αποψη η οποια μπορει αργοτερα  να σου χρειαστει,ειδικα εαν τα μαστερ ειναι συναφη.Επισης υπαρχουν ανθρωποι που  αγαπουν την επιστημη οχι μονο για επαγγελματικους λογους αλλα και για δικη τους ολοκληρωση.Απο την αλλη καποιος που επειγεται για λογους βιοπορισμου να εργαστει δεν μπορει να εχει την πολυτελεια της σπαταλης χρονου.Οι εργοδοτες τωρα ,ειδικα στν χωρα μας ειναι δυο κατηγοριων.Η πρωτη κατηγορια που ειναι η συντριπτικα μεγαλυτερη και αφορα προσωπικες,μικρες η μεσαιες επιχειρησεις οπου οι περισσοτεροι εργοδοτες θεωρουν τον μισθο του υπαλληλου αναγκαιο κακο ,ποσως ενδιαφερονται για την καταρτιση του στελεχους των μιας και τα αφεντικα πιστευουν οτι ξερουν περισσοτερα εστω και αν εχουν αποφοιτησει απο το πανεπιστημιο της ζωης μονο.Υπαρχουν ομως και λιγες μεν αλλα υπαρκτες επιχειρησεις που λαμβανουν σοβαρα υποψιν την καταρτιση των στελεχων τους και τους θεωρουν asset.Εκει οσο περισσοτερα ξερεις τοσο καλυτερα.Αν πεσεις στην πρωτη περιπτωση μια ,δυο φορες θα λες τζαμπα χρονος οι πολλες σπουδες.Εαν πεσεις στην δευτερη θα λες κριμα που δεν εκανα κατι τι παραπανω.Η οικονομια πλεον ειναι παγκοσμιοποιημενη,σημερα εισαι εδω αυριο εκει.Αυτο  το εκει αξιζει να δει κανεις γιατι ειναι η εναλακτικη για το ζοφερο εδω.Η Ελλαδα ειναι μια μικρη χωρα 9000000 ψυχων.Εκ των πραγματων και σε οποιεσδηποτε συνθηκες δεν μπορει να αποροφησει 80000 πτυχιουχους καθε χρονο.Συνεπως η επιστημονικη μεταναστευση ειναι πιθανοτατη.Ενας λοιπον εργοδοτης ξενος που το μονο που ξερει απο Ελληνικη πραγματικοτητα ειναι η κριση,το μπουζουκι,το ουζο ,δεν γνωριζει ουτε τις σχολες μας,με εξαιρεση το ΕΚΠΑ η το ΕΜΠ ουτε το επιπεδο  μας.Μπορει να μας προσλαβει αλλα οχι για τιποτα τρομερες θεσεις,γιαυτες θα παρει αποφοιτους γνωστων πανεπιστημιων  που γνωριζει και εκτιμα.Ναι δουλεια θα βρεις αλλα   για την σπουδαια  δουλεια θες το κλικ παραπανω (να το δευτερο μαστερ).Κοντολογης ο κανονας ειναι οτι δεν υπαρχουν κανονες και ειναι επικινδυνο να μετατρεπουμε τις προσωπικες μας εμπειριες σε  πραγματικοτητα  με ισχυ για ολους.

καλημερα

[ProponitisTouKanape]

9 ώρες πριν, Dark_panel είπε

Μα ξερω πολυ καλα πού θελω να κανω διδακτορικο και ενα απ τα μαστερ που θα κανω θα ειναι σε αυτον τον τομεα. Τα άλλα τα θελω περισσοτερο και σαν professional ικανότητες, για τον ιδιωτικο τομεα, σε περιπτωση που δε μου κατσει η ακαδημαϊκη κοινοτητα. Αλλά και εκεινα, κομματια τους μπορουν να "δωσουν" στο αντικειμενο που μ ενδιαφερει για διδακτορικο. 

Τεσπα, τζαμπα ρωτησα..εδω μεσα οποιος έχει διάφορα ενδιαφέροντα και θελει να μαθει πραγματα "δεν ξερει τι θελει" απ ο,τι φαινεται..

Εγώ σου λέω πως θα σε δουν τα πανεπιστήμια που θα κάνεις αίτηση για PhD. Ούτως ή άλλως ψάχνεις γνώμες να συμφωνούν μαζί σου αλλιώς παρεξηγιέσαι. Καλή συνέχεια

7 ώρες πριν, pi314 είπε

Μπορεί απλά να μην χρειάστηκε... Πες μου όμως το εξής: Τελειώνεις μια Σχολή, κάνεις ένα μαστερ και λες να χτυπήσεις και ένα PhD, ξέρεις από πριν τι θα χρειαστεί από γνώσεις που θα χρησιμοποιήσεις στο PhD??

Καλά τι τα θεωρείτε τα PhD; Σεμινάρια της μιας εβδομάδας; Είναι μια επαγγελματική και ακαδημαϊκή επιλογή για τα επόμενα 5-6 χρόνια που σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσει την καριέρα σου. Ένα μεταπτυχιακό μπορεί και να το κάνεις για την πλάκα σου ή επειδή γουστάρεις το αντικείμενο. Αν πας όμως με τη λογική "να χτυπήσω κι ένα PhD", στον 1-1.5 χρόνο θα τα έχεις παρατήσει

9 ώρες πριν, V.I.Smirnov είπε

Τελείως λάθος συλλογισμός.
Το ένα MSc σχεδόν ποτέ δεν αρκεί για να δώσει πραγματικά όλες τις γνώσεις που χρειάζονται σε έναν τομέα.
Π.χ., κάποιος που ασχολείται με Υπολογιστική Μηχανική, π.χ. πολ. μηχανικός ή μηχανολόγος, 
κάπου θα έχει κάνει Πεπερασμένα Στοιχεία (FEM) και πιθανόν και Αριθμητική Ανάλυση.
Αλλά αν δεν έχει κάνει Διαφορικές με Μερικές Παραγώγους και Συναρτησιακή Ανάλυση, η οπτική του είναι ελλιπής.
Ξέρω πολ. μηχανικούς και μηχανολόγους με PhD που έγραφαν προγράμματα FEM για μηχανική 
και δεν γνώριζαν πώς διακριτοποιείται η εξίσωση της Ελαστικότητας (ασθενής μορφή κλπ) -
δηλ. ουσιαστικά δεν ήξεραν το συνοριακό πρόβλημα που έλυναν !
Αρκετοί μάλιστα δεν ήξεραν ούτε την ίδια την εξίσωση.
Δεν έχετε παρά να ρωτήσετε κάποιον γνωστό σας για το διαπιστώσετε.
Υπάρχουν άτομα με PhD σε θετικούς κλάδους που δεν ξέρουν να λύσουν μια Laplace - 
σα να λέμε απόφοιτος λυκείου που δεν ξέρει να λύσει τη δευτεροβάθμια εξίσωση.
Και παραταύτα κάνουν καριέρα και πουλάνε μούρη - στους ομοίους τους βέβαια. 
Διότι αυτοί που ξέρουν απλώς χαμογελάνε ειρωνικά με αυτή την βιτρίνα.
Τι να λέμε τώρα....

Θα έχεις κάνει δυο MSc για να καλύψεις τέτοια κενά και θα σου πουν ότι δεν ήξερες τι θέλεις;
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Κάνεις παραπάνω από ένα επειδή ξέρεις τι θέλεις και τι χρειάζεται να γνωρίζεις. 
Οι περισσότεροι μένουν μόνον στο ένα MSc επειδή δεν έχουν το κουράγιο και την υπομονή να κάνουν κι άλλο ή/και επειδή η γνωστική τους οπτική είναι πολύ στενή.

-

🤣🤣

Εσύ μάλλον είσαι ο τύπος που μας έλεγαν οι καθηγητές μαθηματικών "άμα σε ρωτήσει κάποιος στο δρόμο πως λύνεται μια μιγαδική συνάρτηση, πρέπει να ξέρεις". 

[V.I.Smirnov]

7 ώρες πριν, yanis13 είπε

Μα αν μετά το μάστερ συνεχίσεις σε διδακτορικο και όχι σε 2ο μεταπτυχιακό, δε τίθεται θέμα κουράγιου μιας και βουτάς στα βαθιά.

Αφού οι κάτοχοι PhD κάνουν καριέρα (το ότι πουλάνε μούρη είναι γελοίο, συμφωνούμε) μη ξέροντας να λύνουν LaPlace, μήπως εν τέλει δε παίζει ρόλο στον τομέα τους να ξέρεις να λύνεις LaPlace?

Δηλαδή μαθαίνεις τα πεδία Α, Β, Γ κάνοντας 3 μάστερ, εξειδικεύεσαι με διδακτορικό στο Α κάνοντας καριέρα σε αυτόν τον τομέα ο οποίος περιλαμβάνει κάποια στοιχεία απ τα άλλα 2 πεδία, τα οποία αν δε ξέρεις εις βάθος πάλι την ίδια καριέρα κάνεις. Θέλω να πω μήπως τα 3 μάστερ είναι κυρίως για την προσωπική σου πλήρη μόρφωση;

Και επειδή φαίνεται οτι έχεις υψηλή ακαδημαϊκή κατάρτιση, ισχύει και σε αυτή την περίπτωση ο προβληματισμός μου που ανέφερα και σε άλλο σχόλιο. Με πτυχίο, στρατό, 2-3 μάστερ, διδακτορικό φτάνουμε σε ηλικία κοντά στα 35 χωρίς προϋπηρεσία, που για πάρα πολλούς είναι το Α και το Ω για ένα βιογραφικό. Αξίζει εν τέλει;

Αυτή δυστυχώς είναι η στρεβλή νοοτροπία που έχει επικρατήσει.
Αν δεν χρειάζεσαι άμεσα κάτι, τότε είναι άχρηστο ή ακόμη χειρότερα δεν υπάρχει !
Π.χ., να καταργήσουμε τις διαφορικές επειδή σπάνια θα λύσουμε διαφορική στην πράξη  ή μπορεί να τη λύσει το mathematica. Το αποτέλεσμα το ανέφερα :
  πολιτικοί μηχ. με PhD που δεν ξέρουν την εξίσωση της ελαστικότητας, δηλ. το συνοριακό πρόβλημα που λύνουν (ρωτήστε τους !).
Απλώς για γέλια...

Με το να κάνεις PhD έχεις πιάσει και χτενίζεις μια τρίχα.
Και όταν τελειώσεις το μόνο που ξέρεις είναι αυτή η τρίχα - και τίποτε παραπάνω.
Η εξειδίκευση χρειάζεται για να είσαι παραγωγικός στην έρευνα (papers) - αλλά αυτό είναι μόνον η μια πλευρά.
Η άλλη, εξίσου σημαντική, είναι να έχεις ευρυμάθεια και γνωστική κουλτούρα, 
και μια ευρύτερη, πιο συνολική εικόνα των σημαντικών κλάδων, όχι να είσαι μονόπλευρος.
Και σε αυτό οι περισσότεροι κάτοχοι PhD αποτυγχάνουν παταγωδώς.

Τα επιπλέον γραμματικά προσόντα είναι πάντα ευπρόσδεκτα.
Όποιος ισχυρίζεται κάτι άλλο, είναι απλώς επειδή εκείνος δεν μπορεί ή δεν θέλει να τα κάνει,
και προσπαθεί να δικαιολογηθεί στον εαυτό του, τέλος.

Τα παραπάνω αφορούν κύρια όσους έχουν βιωματική σχέση με τη γνώση και την επιστήμη,
και εκ τούτου δεν τους ενδιαφέρει η ηλικία και πόσα χρόνια θα δαπανήσουν.
Αν θέλεις απλώς να βρεις μια δουλειά ή να πεις ότι έκανες κι ένα PhD,  ένα MSc είναι αρκετό...

-

Επεξ/σία 9 Ιανουαρίου 2022 από V.I.Smirnov

[ProponitisTouKanape]

36 λεπτά πριν, nitsa21 είπε

Παιδια καλημερα,Βλεπω διαβαζοντας τις αναρτησεις πολλες διαφορετικες αποψεις οι οποιες εχουν διαμορφωθει για τον καθε  ενα γραφοντα απο τις προσωπικες του εμπειριες.Το συμπερασμα ειναι λοιπον οτι δεν υπαρχουν θεσφατα, ουτε οτι κατι που βιωσε ο ενας θα το βιωσει υποχρεωτικα και ο αλλος.Το πρωτο ερωτημα που εχει να κανει με τα πολλα χρονια σπουδων που  απαιτουν τα πολλα πτυχια εχει να κανει με την αναγκη βιοπορισμου του καθενος.Αν δεν εχεις αμεση αναγκη βιοπορισμου καλα κανεις και πας σε 2 μαστερ γιατι αποκτας ευρυτερη επιστημονικη αποψη η οποια μπορει αργοτερα  να σου χρειαστει,ειδικα εαν τα μαστερ ειναι συναφη.Επισης υπαρχουν ανθρωποι που  αγαπουν την επιστημη οχι μονο για επαγγελματικους λογους αλλα και για δικη τους ολοκληρωση.Απο την αλλη καποιος που επειγεται για λογους βιοπορισμου να εργαστει δεν μπορει να εχει την πολυτελεια της σπαταλης χρονου.Οι εργοδοτες τωρα ,ειδικα στν χωρα μας ειναι δυο κατηγοριων.Η πρωτη κατηγορια που ειναι η συντριπτικα μεγαλυτερη και αφορα προσωπικες,μικρες η μεσαιες επιχειρησεις οπου οι περισσοτεροι εργοδοτες θεωρουν τον μισθο του υπαλληλου αναγκαιο κακο ,ποσως ενδιαφερονται για την καταρτιση του στελεχους των μιας και τα αφεντικα πιστευουν οτι ξερουν περισσοτερα εστω και αν εχουν αποφοιτησει απο το πανεπιστημιο της ζωης μονο.Υπαρχουν ομως και λιγες μεν αλλα υπαρκτες επιχειρησεις που λαμβανουν σοβαρα υποψιν την καταρτιση των στελεχων τους και τους θεωρουν asset.Εκει οσο περισσοτερα ξερεις τοσο καλυτερα.Αν πεσεις στην πρωτη περιπτωση μια ,δυο φορες θα λες τζαμπα χρονος οι πολλες σπουδες.Εαν πεσεις στην δευτερη θα λες κριμα που δεν εκανα κατι τι παραπανω.Η οικονομια πλεον ειναι παγκοσμιοποιημενη,σημερα εισαι εδω αυριο εκει.Αυτο  το εκει αξιζει να δει κανεις γιατι ειναι η εναλακτικη για το ζοφερο εδω.Η Ελλαδα ειναι μια μικρη χωρα 9000000 ψυχων.Εκ των πραγματων και σε οποιεσδηποτε συνθηκες δεν μπορει να αποροφησει 80000 πτυχιουχους καθε χρονο.Συνεπως η επιστημονικη μεταναστευση ειναι πιθανοτατη.Ενας λοιπον εργοδοτης ξενος που το μονο που ξερει απο Ελληνικη πραγματικοτητα ειναι η κριση,το μπουζουκι,το ουζο ,δεν γνωριζει ουτε τις σχολες μας,με εξαιρεση το ΕΚΠΑ η το ΕΜΠ ουτε το επιπεδο  μας.Μπορει να μας προσλαβει αλλα οχι για τιποτα τρομερες θεσεις,γιαυτες θα παρει αποφοιτους γνωστων πανεπιστημιων  που γνωριζει και εκτιμα.Ναι δουλεια θα βρεις αλλα   για την σπουδαια  δουλεια θες το κλικ παραπανω (να το δευτερο μαστερ).Κοντολογης ο κανονας ειναι οτι δεν υπαρχουν κανονες και ειναι επικινδυνο να μετατρεπουμε τις προσωπικες μας εμπειριες σε  πραγματικοτητα  με ισχυ για ολους.

καλημερα

Όλους τους εργοδότες (εσωτερικού-εξωτερικού), τους ενδιαφέρει πρωτίστως η αποδοτικότητα σου. Και για αυτό όλοι οι εργοδότες πρώτα απο όλα κοιτάνε την εμπειρία. Αν πας 30χρ με τα χέρια στις τσέπες και ένα πάκο χαρτιά αλλά χωρίς εμπειρία, δε θα σε πάρει. Οπότε απο το να γεμίζεις το βιογραφικό σου χαρτιά, αξίζει να κάνεις ένα μεταπτυχιακό σε γνωστό πανεπιστήμιο (εκτός Ελλάδας) και να μπεις στην ίδια μοίρα με τους ξένους που σε ανταγωνίζονται. Ο αγώνας συλλογής των χαρτιών δεν οδηγεί πουθενά, αλλιώς σε καμία δουλειά δε θα έπαιρναν μη-Κινέζο αφού αυτοί έχουν μισή ντουζίνα χαρτιά ο καθένας τους. Πάντα κάποιος θα έχει περισσότερα χαρτιά, περισσότερες πιστοποιήσεις, περισσότερα σεμινάρια. 

4 λεπτά πριν, V.I.Smirnov είπε

Αυτή δυστυχώς είναι η στρεβλή νοοτροπία που έχει επικρατήσει.
Αν δεν χρειάζεσαι άμεσα κάτι, τότε είναι άχρηστο ή ακόμη χειρότερα δεν υπάρχει !
Π.χ., να καταργήσουμε τις διαφορικές επειδή σπάναι θα λύσουμε διαφορική ή μπορεί να τη λύσει το mathematica.

Το αποτέλεσμα το ανέφερα :
  πολιτικοί μηχ. με PhD που δεν ξέρουν την εξίσωση της ελαστικότητας, δηλ. το συνοριακό πρόβλημα που λύνουν (ρωτήστε τους !)
Απλώς για γέλια...

Με το να κάνεις PhD έχεις πιάσει και χτενίζεις μια τρίχα.
Και όταν τελειώσεις το μόνο που ξέρεις είναι αυτή η τρίχα - και τίποτε παραπάνω.
Η εξειδίκευση χρειάζεται για να είσαι παραγωγικός στην έρευνα (papers) - αλλά αυτό είναι μόνον η μια πλευρά.
Η άλλη, εξίσου σημαντική, είναι να έχεις ευρυμάθεια και γνωστική κουλτούρα, 
και μια ευρύτερη, πιο συνολική εικόνα των σημαντικών κλάδων, όχι να είσαι μονόπλευρος.
Και σε αυτό οι περισσότεροι κάτοχοι PhD αποτυγχάνουν παταγωδώς.

Τα επιπλέον γραμματικά προσόντα είναι πάντα ευπρόσδεκτα.
Όποιος ισχυρίζεται κάτι άλλο, είναι απλώς επειδή εκείνος δεν μπορεί ή δεν θέλει να τα κάνει,
και προσπαθεί να δικαιολογηθεί στον εαυτό του, τέλος.

Τα παραπάνω αφορούν κύρια όσους έχουν βιωματική σχέση με τη γνώση και την επιστήμη,
και εκ τούτου δεν σε ενδιαφέρρει η ηλικία.
Αν θέλεις απλώς να βρεις μια δουλειά ή να πεις ότι έκανες κι ένα PhD,  ένα MSc είναι αρκετό...

-

Όλα αυτά είναι καλά και όμορφα και μας τα έλεγαν οι καθηγητές των Νέων να τα γράψουμε στην έκθεση. Όμως εκτός αν κάποιος έχει λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα μέσω κληρονομιάς, μπαίνει ο παράγοντας της επαγγελματικής αποκατάστασης, είτε ακαδημαϊκά είτε στη βιομηχανία. 

Επίσης ένας μηχανικός στοχεύει να εφαρμόσει την επιστήμη για να λύσει ένα πρόβλημα, σε αντίθεση με μαθηματικοφυσικούς που κάνουν επιστήμη για την επιστήμη. Αυτή είναι και η διαφορά των μηχανικών, τον μηχανικό δε τον ενδιαφέρει πως θα λύσει την εξίσωση, αρκεί να γίνει η δουλειά του και να βρει λύση σε ένα πρόβλημα. Για αυτό θα χρησιμοποιήσει ό,τι εργαλείο έχει στη διάθεσή του για να κάνει τη ζωή του εύκολη. 

Μου θυμίζει η συζήτηση λίγο το The Big Bang Theory, σε ένα επεισόδιο ο μοναδικός μηχανικός της παρέας (που χλευάζεται για το γεγονός πως δεν έχει καν διδακτορικό) τους έχει αφήσει γιατί έχει ερωτική απογοήτευση. Και οι 3 φυσικοί λένε δεν τον χρειαζόμαστε για τον διαγωνισμό των ρομποτ, είμαστε φυσικοί, ανώτεροι απο αυτόν. Και τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να αλλάξουν μπαταρίες στο χειριστήριο...

[DrKo]

38 λεπτά πριν, V.I.Smirnov είπε

Η άλλη, εξίσου σημαντική, είναι να έχεις ευρυμάθεια και γνωστική κουλτούρα, 
και μια ευρύτερη, πιο συνολική εικόνα των σημαντικών κλάδων, όχι να είσαι μονόπλευρος.

Πώς ακριβώς εξετάζεται αυτό για να πάρει κανείς το διδακτορικό του; Δηλαδή, ποια αναγκαία αντικειμενικά κριτήρια, κατά την εξέταση του διδακτορικού, αντικατοπτρίζουν αυτά που έγραψες;

Γιατί, εάν όντως υπάρχουν τέτοια αντικειμενικά κριτήρια, θα ήθελα πολύ να τα μάθω. Εάν όμως δεν υπάρχουν, τότε δεν είναι «εξίσου σημαντική» αλλά είναι εξίσου σημαντική ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ, κάτι το οποίο έχει μηδενική αξία για όλους τους υποψήφιους διδάκτορες που δεν εξετάζονται από εσένα. Εάν δε, δεν έχεις εξετάσει ποτέ κανέναν ή δεν πρόκειται να εξετάσεις, τότε το «εξίσου σημαντική» έχει εντελώς μηδενική αξία.  

Υ.Γ. Τα παραπάνω για τις περιπτώσεις που ο υποψήφιος δεν καταθέτει διδακτορική διατριβή που να είναι συλλογή των papers του, όπως κάνουν σε αρκετά Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το «εξίσου σημαντική» δεν ισχύει εντελώς και έχει ακριβώς μηδενική αξία. 

[mourouzis2005]

Πώς φτασαμε απο συμβουλες για αποδοτικο διαβασμα στην 1η εξεταστικη του ΤΣ σε μια κορυφαια στον τομεα της ελληνικη Σχολη να αναλυουμε πώς θα κανεις 3 μεταπτυχιακα, PhD και postdoc ειναι αποριας αξιο. 

[nitsa21]

49 λεπτά πριν, ProponitisTouKanape είπε

Όλους τους εργοδότες (εσωτερικού-εξωτερικού), τους ενδιαφέρει πρωτίστως η αποδοτικότητα σου. Και για αυτό όλοι οι εργοδότες πρώτα απο όλα κοιτάνε την εμπειρία. Αν πας 30χρ με τα χέρια στις τσέπες και ένα πάκο χαρτιά αλλά χωρίς εμπειρία, δε θα σε πάρει. Οπότε απο το να γεμίζεις το βιογραφικό σου χαρτιά, αξίζει να κάνεις ένα μεταπτυχιακό σε γνωστό πανεπιστήμιο (εκτός Ελλάδας) και να μπεις στην ίδια μοίρα με τους ξένους που σε ανταγωνίζονται. Ο αγώνας συλλογής των χαρτιών δεν οδηγεί πουθενά, αλλιώς σε καμία δουλειά δε θα έπαιρναν μη-Κινέζο αφού αυτοί έχουν μισή ντουζίνα χαρτιά ο καθένας τους. Πάντα κάποιος θα έχει περισσότερα χαρτιά, περισσότερες πιστοποιήσεις, περισσότερα σεμινάρια. 

Όλα αυτά είναι καλά και όμορφα και μας τα έλεγαν οι καθηγητές των Νέων να τα γράψουμε στην έκθεση. Όμως εκτός αν κάποιος έχει λύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα μέσω κληρονομιάς, μπαίνει ο παράγοντας της επαγγελματικής αποκατάστασης, είτε ακαδημαϊκά είτε στη βιομηχανία. 

Επίσης ένας μηχανικός στοχεύει να εφαρμόσει την επιστήμη για να λύσει ένα πρόβλημα, σε αντίθεση με μαθηματικοφυσικούς που κάνουν επιστήμη για την επιστήμη. Αυτή είναι και η διαφορά των μηχανικών, τον μηχανικό δε τον ενδιαφέρει πως θα λύσει την εξίσωση, αρκεί να γίνει η δουλειά του και να βρει λύση σε ένα πρόβλημα. Για αυτό θα χρησιμοποιήσει ό,τι εργαλείο έχει στη διάθεσή του για να κάνει τη ζωή του εύκολη. 

Μου θυμίζει η συζήτηση λίγο το The Big Bang Theory, σε ένα επεισόδιο ο μοναδικός μηχανικός της παρέας (που χλευάζεται για το γεγονός πως δεν έχει καν διδακτορικό) τους έχει αφήσει γιατί έχει ερωτική απογοήτευση. Και οι 3 φυσικοί λένε δεν τον χρειαζόμαστε για τον διαγωνισμό των ρομποτ, είμαστε φυσικοί, ανώτεροι απο αυτόν. Και τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να αλλάξουν μπαταρίες στο χειριστήριο...

Ως προς την αναγκη καλου μεταπτυχιακου στο εξωτερικο για να αντιμετωπισεις τον εκει ανταγωνισμο το ασπαζομαι απολυτως.Αλλωστε και εγω αυτο εκανα,οταν τολμησα να το γραψω παλαιοτερα ακουσα τα σχολιανα μου στο στυλ….εσενα φαινεται σου περισευαν για εξωτερικο η …πουλας μουρη…κλπΗ αληθεια ειναι οτι μπορει κανεις να δουλεψει κατα το προπτυχιακο,να χαλασει λιγοτερα για διασκεδαση,να παρει ενα δανειο,να μην παρει αυτοκινητο κλπ.Απο εκει και περα ιδιο κοστος περιπου εχει ενα πολυ καλο πανεπιστημιο στο εξωτερικο με ενα μετριο η κακο.Το προβλημα ειναι οτι ο μεσος φοιτητης επιλεγει πανεπιστημιο εξωτερικου με βαση 3 παραγοντες α)που εχει πολλους ελληνες για παρεα, να γουσταρουμε β)ποιο ειναι πιο ευκολο γ)ποιο μας παιρνει και οχι ποιο ειναι καλο .Και μετα οταν γραφεις οτι ο αποφοιτος του ΜΙΤ,του Harwad,LSE.Oxbridge εχει καλυτερες προοπτικες σου λενε οτι εισαι ψωνισμενος.Και προφανως τελειωνοντας τετοια ιδρυματα κανενας  δεν μπορει να σου πει οτι πας με τα χερια στις τσεπες.

[V.I.Smirnov]

47 λεπτά πριν, DrKo είπε

Πώς ακριβώς εξετάζεται αυτό για να πάρει κανείς το διδακτορικό του; Δηλαδή, ποια αναγκαία αντικειμενικά κριτήρια, κατά την εξέταση του διδακτορικού, αντικατοπτρίζουν αυτά που έγραψες;

Γιατί, εάν όντως υπάρχουν τέτοια αντικειμενικά κριτήρια, θα ήθελα πολύ να τα μάθω. Εάν όμως δεν υπάρχουν, τότε δεν είναι «εξίσου σημαντική» αλλά είναι εξίσου σημαντική ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ, κάτι το οποίο έχει μηδενική αξία για όλους τους υποψήφιους διδάκτορες που δεν εξετάζονται από εσένα. Εάν δε, δεν έχεις εξετάσει ποτέ κανέναν ή δεν πρόκειται να εξετάσεις, τότε το «εξίσου σημαντική» έχει εντελώς μηδενική αξία.  

Τα αντικειμενικά κριτήρια συνίστανται στο να κάνεις τα μαθήματα που καλύπτουν σε μεγάλη έκταση όλες τις πιθανές γνωστικές περιοχές υποβάθρου που απαντώνται κατά τη μελέτη του αντικειμένου.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ένα MSc, το οποίο μάλιστα αν πρόκειται για μηχανικούς συνήθως σκοπεύει στον πρακτικό βιομηχανικό τομέα κι όχι στην βαθύτερη θεωρητική κατάρτιση.
Συνεχίζοντας το παράδειγμα που ανέφερα για τους πολ. μηχανικούς 
(θα μπορούσα να πω και για άλλες ειδικότητες)
ένας πολ. μηχ. με PhD πρέπει να έχει κάνει Θεωρία Ελαστικότητας, Μηχανική Συνεχούς Μέσου, Διαφορικές Μερικών Παραγώγων, Συναρτησιακή Ανάλυση με έμφαση στους χώρους Sobolev κ.α.
Αυτά είναι τα απολύτως βασικά. 
Από εκεί και πέρα μπορούν να αναφερθούν πολλά ακόμη που συναντώνται περιστασιακά περισσότερο ή λιγότερο και παρέχουν υπόβαθρο και κουλτούρα για μια καλύτερη κατανόηση, π.χ. Μεταβολικές Αρχές στη μηχανική/φυσική.
Οι πολ. μηχανικοί θα κάνουν MSc π.χ. στον Δομοστατικό Σχεδιασμό, θα μάθουν να χτίζουν ουρανοξύστες που χρειάζεται στην αγορά αλλά δεν θα μάθουν τίποτε από τα παραπάνω - εξ ου και τα ευτράπελα που ανάφερα, όπως να μην ξέρουν το συνοριακό πρόβλημα που λύνουν...

-

Επεξ/σία 9 Ιανουαρίου 2022 από V.I.Smirnov

[vs_skg]

60 ποστ μετά θέλω απλά από καρδιάς να πω αν υπάρχουν νέοι άνθρωποι που διαβάζουν το νήμα και επηρεάζονται, μην πιστέυετε την παπ..ριά του καθενός που διαβάζετε/ακούτε, ειδικά σε ανώνυμα φόρα πχ ινσόμνια/reddit. Σε τέτοια θέματα μόνο από άτομα που εμπιστεύεστε την κρίση τους γενικότερα και μόνο αν τα ξέρουν από πρώτο χέρι...

[DrKo]

41 λεπτά πριν, V.I.Smirnov είπε

Τα αντικειμενικά κριτήρια συνίστανται στο να κάνεις τα μαθήματα που καλύπτουν σε μεγάλη έκταση όλες τις πιθανές γνωστικές περιοχές υποβάθρου που απαντώνται κατά τη μελέτη του αντικειμένου.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει με ένα MSc, το οποίο μάλιστα αν πρόκειται για μηχανικούς συνήθως σκοπεύει στον πρακτικό βιομηχανικό τομέα κι όχι στην βαθύτερη θεωρητική κατάρτιση.
Συνεχίζοντας το παράδειγμα που ανέφερα για τους πολ. μηχανικούς 
(θα μπορούσα να πω και για άλλες ειδικότητες)
ένας πολ. μηχ. με PhD πρέπει να έχει κάνει Θεωρία Ελαστικότητας, Μηχανική Συνεχούς Μέσου, Διαφορικές Μερικών Παραγώγων, Συναρτησιακή Ανάλυση με έμφαση στους χώρους Sobolev κ.α.
Αυτά είναι τα απολύτως βασικά. 
Από εκεί και πέρα μπορούν να αναφερθούν πολλά ακόμη που συναντώνται περιστασιακά περισσότερο ή λιγότερο και παρέχουν υπόβαθρο και κουλτούρα για μια καλύτερη κατανόηση, π.χ. Μεταβολικές Αρχές στη μηχανική/φυσική.
Οι πολ. μηχανικοί θα κάνουν MSc π.χ. στον Δομοστατικό Σχεδιασμό, θα μάθουν να χτίζουν ουρανοξύστες που χρειάζεται στην αγορά αλλά δεν θα μάθουν τίποτε από τα παραπάνω - εξ ου και τα ευτράπελα που ανάφερα, όπως να μην ξέρουν το συνοριακό πρόβλημα που λύνουν...

-

Δεν ισχύει. Η παρακολούθηση μαθημάτων αφενός δεν είναι αναγκαία (αλλά μόνο ανά περιπτώσεις) και αφετέρου τα μαθήματα που θα παρακολουθήσει ένας υποψήφιος διδάκτορας δεν είναι ανάγκη να πραγματεύονται τα:

1 ώρα πριν, V.I.Smirnov είπε

ευρυμάθεια και γνωστική κουλτούρα, 
και μια ευρύτερη, πιο συνολική εικόνα των σημαντικών κλάδων, όχι να είσαι μονόπλευρος.

Τέλος, και αυστηρά μιλώντας, το

41 λεπτά πριν, V.I.Smirnov είπε

τα μαθήματα που καλύπτουν σε μεγάλη έκταση όλες τις πιθανές γνωστικές περιοχές υποβάθρου που απαντώνται κατά τη μελέτη του αντικειμένου.

δεν είναι εφικτό να γίνει από ένα μόνο ίδρυμα, μιας και το «όλες τις πιθανές γνωστικές περιοχές» δεν μπορεί να τις καλύψει εκ των πραγμάτων ένα τμήμα. Οπότε, ούτε αυτό που λες εδώ ισχύει, καταρρίπτοντας παιρετέρω το «εξίσου σημαντική». 

Δηλαδή, τα όσα γράφεις είναι απλά δικοί σου πόθοι που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα για την απόκτηση ενός PhD. Το γεγονός πως στην συντριπτική πλειοψηφία τα πανεπιστήμια δεν εφαρμόζουν καθόλου αυτό που λες, όμως εσύ αυτό που λες το παρουσιάζεις σαν την μόνη σωστή λύση, δείχνει μία εκτός πραγματικότητας αντίληψη του στυλ «τι ξέρουν αυτοί, εγώ είμαι σωστός». Φαντάζομαι ότι το μάθημα για να μην είναι κανείς έτσι, δεν περιλαμβάνεται στην ιδέα σου για «κουλτούρα». Μήπως να το έβαζες;

Επεξ/σία 9 Ιανουαρίου 2022 από DrKo

[OxiGiannisGiannakis]

43 λεπτά πριν, V.I.Smirnov είπε

Οι πολ. μηχανικοί θα κάνουν MSc π.χ. στον Δομοστατικό Σχεδιασμό, θα μάθουν να χτίζουν ουρανοξύστες που χρειάζεται στην αγορά αλλά δεν θα μάθουν τίποτε από τα παραπάνω - εξ ου και τα ευτράπελα που ανάφερα, όπως να μην ξέρουν το συνοριακό πρόβλημα που λύνουν...

Το πανεπιστημιο σε μαθαιναι πως να σκεφτεσαι, πως να λυνεις προβληματα και σε εξοπλιζει με καποιες βασικες γνωσεις. Απο εκει και περα αναλογα με τις απαιτησεις τις δουλειας του η το ψωνιο του καθενας μπορει να ψαχτει. Οι περισσοτεροι ανθρωποι σπουδαζουν για να βρουνε γρηγορα μια δουλεια στο αντικειμενο τους και να βιοποριστουν. Αυτο το βλεπεις εντονα ειδικα στην Αγγλια, συντομα πτυχια των 3 χρονων με τα βασικα μαθηματα, δεν σπαταλας χρονο σε περιττα...